Het is weer dierendag, en daarom leek het ons leuk eens iets speciaals te doen
Met net een hele asielactie achter de rug hebben we weer veel kunnen betekenen voor een hoop dieren. Ook vandaag zullen veel dieren weer extra in de watten worden gelegd, en in F&F wilden we daar ook dit jaar weer aandacht aan besteden
Het leek ons leuk om in dit topic een overzicht te maken van de leukste en mafste verhalen, ervaringen, anekdotes, foto's, bloopers, desnoods gedichtjes over de favoriete huisdier(en) van alle FOK!kers.
Om het ook voor de baasjes leuk te houden mogen we van Herinneringen op linnen drie keer een prachtig doek van maar liefst 90x120 met de leukste foto van jouw huisdier(en) op canvas weg geven.
We willen dat graag gaan doen in drie catogorieen:
- één voor een hond,
- één voor een kat
- en één voor een ander huisdier.
De foto op canvas wordt verloot onder iedereen die iets leuks over zijn/haar huisdier(en) heeft gepost. Geen stemrondes, geen gedoe, iedereen maakt evenveel kans. Uiteraard wordt het topic wel zo leuk als iedereen zijn leukste verhalen komt vertellen, liefst met een foto van het betreffende huisdier, dus trek alles uit de kast
Kortom: wees niet alleen lief voor je dieren vandaag, maar kom ook met ons delen hóe lief ze zijn
Inzenden kan tot en met zaterdag 11 oktober.
[ Bericht 1% gewijzigd door senesta op 11-10-2008 22:24:57 ]
Een kat die zo hangt verdient het om vereeuwigd te worden.
Dit is niet de enige aparte pose van Fire (1,5 jaar maine coon) maar wel de uniekste. Zoals te zien is hebben wij nogal een apart huis en in het begin waren we bang dat de katten er zich geen raad mee wisten. Zoals te zien is weet Fire zich er wel raad mee.
Ze kwamen zwanger binnen, waren mager en enorm bang voor alles en iedereen. We hebben ze lekker met rust gelaten en flink verwend met hooi en extra veel groenvoer want ondanks hun slechte toestand moesten ze ook nog eens gaan bevallen...
In mei zijn de 2 Belgjes in twee dagen tijd beiden bevallen en wonderwel is alles goed gegaan! De bevallingen verliepen goed en álle kleintjes hebben het gered, het waren er maarliefst 10 in totaal!
De moeders hadden behoorlijk wat moeite met het opvoeden van zoveel kids maar alles is gelukkig helemaal goedgekomen, de meeste kleintjes zijn herplaatst en ééntje heb ik zelf gehouden, want toen ik hem zag was ik meteen helemaal verkocht
Dit bonte mannetje heb ik Sjoerd gedoopt en hij is inmiddels al een hele flinke vent geworden
Samen met een vriendin heb ik gegeven moment een fotoshoot gedaan met de 10 baby's, en dit is het resultaat geworden...
Is het niet een überschattig gezicht zo?
Ik zal mijn eigen katjes ook nog even posten uiteraard, al is crew uitgesloten van deelname
Ik zal later wat leuks vertellen over mijn poezies
Deze foto heeft de doorslag gegeven.
Na een maand voor het eerst naar de kittens toe, om kennis te maken. Iedereen ging er toen nog van uit dat het hier twee mannetjes betrof. Ik wilde er maar één, maar toen ik bij Saffron en Aneurism geweest was en de kittens had ontmoet vond ik al snel dat deze broertjes niet uit elkaar gehaald mochten worden.
Gelukkig vonden Saffron en Aneurism mij wel o.k., en toen ik 's avonds thuis was werd ik al snel gebeld dat ze naar mij mochten. Ik was door het dolle heen. De kittens heetten toen nog Sid en Marlin.
Na een paar weken belde Saffron mij. Ze vroeg of ik even wilde gaan zitten. Ik schrok me rot, dacht dat er wat ergs aan de hand was. Dat was er gelukkig niet, maar Marlin had ineens geen piemeltje meer wat te ontdekken was. Ze vroeg of ik de kittens nog wel wilde. Ik barste in lachen uit en heb haar verzekerd dat deze twee hummels met elk geslacht welkom zouden zijn, als je zoon je vertelt dat ie homofiel is ga je ook niet minder van hem houden.
Een tijdje later rees de vraag of Sid wel een mannetje was. De dierenarts gaf eind december 2007 de uitslag: beide katjes waren meisjes. Dus er volgde weer een telefoontje van de cattery.
Ik ben nog een keer bij de kittens langs geweest. Inmiddels wist ik dat ze AC en DC zouden gaan heten, dus daar heb ik de cattery weer mooi mee kunnen laten schrikken.
Eind januari waren ze 13 weken oud en mochten ze naar Amsterdam verhuizen. Het ging direct al heel goed met Bora. Ze blies een enkele keer, maar verder liet ze de kittens met rust.
Inmiddels zijn ze elf maanden. Bijna volwassen poezen. Ze zijn de prinsesjes in mijn leven, en maken me iedere dag zo blij als ik opsta of thuis kom. Ze staan voor het raam te kijken waar ik blijf en volgen me tot onder de douche. Dierendag is een mooie dag om iedereen te bedanken. Saffron en Aneurism, van wie ik deze geweldige katten heb gekregen en nog een keer Fok! door wie ik deze katten heb ontdekt. En natuurlijk Lotje, de beste moeder die de poesjes zich konden bedenken.
Het is erg moeilijk de juiste foto's bij deze post uit te zoeken want ik heb er inmiddels een paar duizend, en ze zijn eigenlijk allemaal even mooi. Maar hier toch een kleine bloemlezing.
AC en DC slapen. (6 weken oud)
AC 14 weken
DC languit op schoot, breeduit lachend. (15 weken)
Bora en AC zijn inmiddels vriendinnen (AC 7 maanden oud, Bora een jaar of 10)
AC (11 maanden)
DC (11 maanden)
[ Bericht 3% gewijzigd door Sanne op 04-10-2008 17:24:29 ]
Oh al die caafjes in dat mandje!Leuke actie
Gelukkig nog niet te laat
Is er geen categorie: "Hond en kat samen"?
Nee hoor, onzin. Ik ga hier morgen even wat leuks neer zetten
2 jaar geleden haalde ik mijn poes Sasha op uit Capelle a/d Ijssel. Ze was daar terechtgekomen nadat de vorige eigenaar gescheiden was. Daar werd ze echter niet geaccepteerd door de daar aanwezige katten en zat ze hele dagen te bibberen in de kattenbak
Enfin, na een maand gaf de toenmalige eigenaresse het op omdat ze het zo zielig vond, en aldus belandde Sas op Marktplaats.
Nu wil het toeval dat ik zojuist had besloten om een kat in huis te nemen, en het liefst al een iets oudere poes, omdat ik geen ervaring met kittens had. Aangezien ik langharige katten echt prachtig vind, wilde ik dus het liefste een langharige kat. Ik vond dus de advertentie waarin een 'halflangharige zwart-witte poes' werd aangeboden, die heel lief was. Ik heb op die advertentie gereageerd en uiteindelijk met de eigenaresse een afspraak gemaakt om Sasha te bezichtigen.
Op de bewuste dag wilde een vriend van me wel meegaan en met zijn drieën (mijn vriend ging ook mee) naar Capelle. Daar aangekomen liet Mike (degene die ons reed) de auto open en niet op slot, "want ze jatten er toch niks."
Wij aangebeld en daar koffie gedronken, Sas was nog steeds niet te zien. Wel een stel andere katten, waaronder een superschattig halflangharig kitten (blauw/crème) Uiteindelijk heeft de eigenaresse Sasha uit de kattenbak geplukt, en hoewel ze heel erg tegenstribbelde en binnen een minuut was weggekropen, was ik meteen weg van haar
Dat, én ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat beestje in een asiel te stoppen 
De eigenaresse zei dat er nog wel een ander, gelijksoortig kitten was als de blauw/crème bij haar thuis, en dat ik die eventueel ook wel zou kunnen krijgen. Ik dacht echter dat het beter zou zijn voor Sas om rustig alleen te zijn. (Later zou dit een heel goede keus blijken te zijn!)Wij poeslief dus ingeladen in het reismandje, kregen we nog een gratis demonstratie hoe Sas daar behandeld werd door de andere katten. Een paar andere katten gingen enorm hard blazen tegen haar en meppen op de mand. We zijn dus maar snel weggegaan, mèt Sasha!
Ondanks dat de auto niet op slot was gedaan, stond hij er nog toen we terugkwamen, en er was niks uit gejat. OK, er zat geen autoradio in, maar toch Enfin, Sas was snel gewend en kroop meteen al bij ons op schoot, terwijl de vorige eigenaresse nog had gezegd dat het absoluut geen schootpoes was
Sasha:
En een maand later zorgde poes voor een enorme verrassing! Midden in de nacht ging ze mauwen, en overal in klauwen en duiken. Uiteindelijk sprong ze bij ons op bed en ging daar enorm liggen hijgen met heel grote ogen. Ik natuurlijk in paniek, mijn lieve poesje ziek! Ik en mijn vriend gingen haar aaien, en geruststellen, en dat bleek te helpen, ze werd iets rustiger. Echter, mijn vriend bonjourde mij naar bed, omdat ik de volgende dag op controle moest komen in het ziekenhuis (was net de week ervoor geopereerd). Toen ik daar net lag, hoor ik een heel zacht mauwtje. Ik dacht nog: Sas mauwt niet zo zacht.
Wat zegt mijn vriend daarna: "Sasha heeft een kleintje!"
Natuurlijk wilde ik helemaal niet meer naar bed toe, en hebben we Sasha aangemoedigd en een beetje geholpen (ik heb de eerste navelstreng doorgeknipt, omdat Sas dat zelf niet deed). Uiteindelijk heeft ze 2 prachtige kittens geworpen De kittens:
De kittens na 10 weken:
Eén daarvan heb ik gehouden, dat is Mini, ook een langharige schildpadpoes, waarvan we de vader vermoedelijk die dag gezien hebben (het blauw/crème kitten die ik zo leuk vond). Haar broertje Doerak woont nu bij mijn tante
Mini nu, 2 jaar oud:
Sasha nu:
Beide poezen:
Enfin, ik vond het heel bijzonder om de bevalling mee te maken, en ik was echt onwijs trots op mijn Sasha! Ze heeft de moederrol uitstekend vervuld en haar kinderen zijn prachtig en enorm lief. Eind goed, al goed
Ik zou mijn dames niet willen missen! 
[ Bericht 3% gewijzigd door Ewelina op 05-10-2008 14:24:41 ]
Ik dacht alleen dat er nog iets ging komen over die auto die hij niet op slot had gedaan...
quote:Dank jeOp zondag 5 oktober 2008 14:21 schreef Greys het volgende:
Wat een mooi verhaal Ewelina!
Ik dacht alleen dat er nog iets ging komen over die auto die hij niet op slot had gedaan...
Idd, ik heb er nu iets aan gewijzigd. De auto stond er nog toen we terugkwamen, en ook al zat er geen autoradio in, er is niks uit gestolen
Maar het was wel een enorme verrassing dat ze zwanger was, dat wisten we helemaal niet! En de vorige eigenaresse ook niet (of ze heeft het verzwegen). Er was ook echt niks aan haar te zien
Wel een leuke verrassing, ik vond het echt fantastisch en heb van elk moment genoten
Tarzan:
Het gezin:
Nog een leuke anekdote hoe de kat wraak op ons nam:
Het was een lekkere zomerse dag, en we dronken een wijntje op het balkon, 1 van de katten wou niet luisteren en ging iedere keer over het randje hangen (4 hoog). We waren het beu, en deden de kat weer naar binnen, deze was not amused, en ging tegen het raam opstaan. Tot zijn grote vreugde was het hem gelukt om de klem op de deur dicht te krijgen, waardoor we op het balkon waren ingesloten. Met veel moeite is het gelukt om door het kantelraam naar binnen te klimmen. Hierdoor moesten we wel onze gordijn rails slopen, uiteraard tot groot plezier van de kat
Eerst recente foto vinden of maken
[ Bericht 80% gewijzigd door Topspin op 07-10-2008 11:34:45 ]
noot: plaatje is gecropt ivm MB's.
In 2005 heb ik haar uit het asiel gehaald, ik wilde namelijk geen pup omdat ik er de tijd niet voor had, en toen we in het asiel aankwamen zag ik haa zitten, zielig en bang, wat bleek?
Ze was net een dag van te voren aan de deur van het asiel vastgebonden.
Na twee weken wachten ( dat moest omdat de eigenaar zich nog kon melden, en het asiel is dan wettelijk verplicht om twee weken te wachten) mochten we haar dan mee naar huis nemen
En ze is sindsdien atijd bij me gebleven en ik hoop dat ze dat nog jaren blijft doen
[ Bericht 5% gewijzigd door Luuntje op 06-10-2008 13:15:19 (foto was niet te zien) ]
Ze is echter een super lieve mama. 4 weken geleden heeft ze een nestje kittens gekregen waarvan helaas maar 1 levendgeboren.
Zo trots als ze dan ligt te moederen.
10 dagen later werden er totaal onverwacht bij een andere poes 4 jongen geboren. Nog half naakt, heeeel klein en hongerig. Een week te vroeg geboren ws. Mama had geen melk en de jongen moesten met de hand gevoed worden. Tot de baasjes van Breezer een idee hadden. We gingen proberen of breezer de kittens wou accepteren, normaal kan je dan het beste de kittens naar een pleegpoes brengen, maar dat kon dit keer niet. Dus tegen alle adviezen in toch breezer met kitten verplaatst in de hoop dat ze dan de kittens ook wou accepteren. Inmiddels was er al 1 overleden ondanks elke 2 uur voeden.
BReezer nam gelijk de kleintjes over, zonder blikken of blozen liep ze rond in haar nieuwe tijdelijke huis. helaas zijn de dagen erna nog 2 minis overleden, maar 1 houdt het nog steeds vol. Puur door breezer. Zo geweldig die poes met moedergevoelens. Met een eigen kitten van inmiddels 4 weken en ruim over de pond, en een mini kitten van 2,5 week van nog geen 200 gram.
Het poesje gaat het halen, dankzij een stoere mamapoes .
Zal straks een leuke foto proberen te maken.
succes ermee
:RiesAmaris: Wat een prachtige caviafotos maak jij zeg!
Sanne: OMG wat een koessiewoessieschatjes
! Die foto van AC in de kast is echt te lief
en DC die op schoot ligt . Naja het zijn allemaal prachtige foto's!raptorix: hahaha die foto van de firewall, te geniaal!
blup: ooh ook echt een hele leuke foto, haha ziet er echt heel geinig uit zo
.singlemetkids: wat zal jij trots zijn op je Breezertje
.Voor de rest erg leuke foto's en verhaaltjes allemaal
. . Ze had in een week drie zwangere poezen binnengekregen en de dames kregen het voor elkaar om alle drie met een dag afstand van elkaar te bevallen van vijf kittens per poes. De poezenmevrouw zat dus ineens met vijftien kittens. Omdat haar moeder dus een zwerfpoes was, heb ik de dochter vernoemd naar Astrid Lindgrens Ronja de Roversdochter. En ze doet haar naam eer aan, het is een ontzettende donderstraal.
Ze houdt ontzettend van water, en maakt daarom graag een vreselijke knoeiboel van mijn wastafel. Als ik mijn tanden wil poetsen gaat ze onder de kraan liggen, en ook als ik 'm aandoe weigert ze van haar plaats te komen. De waterkoker moet ik niet vol water ergens laten staan, want dan gooit ze 'm om, om dan eens lekker met het water te kliederen. De bakjes met water die ik voor haar en haar broer neerzet, schuift ze de hele kamer door omdat dat zo lekker klotst.
Verder houdt ze ervan om haar broer Casper te plagen. Vooral als hij net lekker ligt te slapen gaat ze graag zogenaamd perongeluk een paar keer over 'm heen lopen, totdat hij er genoeg van heeft en haar even laat zien wie er ook al weer de baas was.
Ze loopt graag met me mee door de gangen (ik woon in een voormalig schoolgebouw, dus hele lange gangen), steeds drie stappen voor me, om dan als ze te ver weg loopt naar haar zin, keihard spinnend te wachten tot ik weer dichterbij ben.
Hier Ronja toen ze net een weekje bij me was:
Hier ligt ze bovenop haar broer:
Tegen mij aan te slapen
En zo ziet ze er nu uit:
Beagles kenmerken zich als zeer intelligente, eigenwijze allemansvrienden en zo ook onze Bas
Toen we haar als pup kregen, wilden we haar meteen al leren dat ze niet op de bank en de stoelen mocht liggen tenzij ze bij een van ons op schoot zat. Bas zou Bas ook niet zijn als ze hier meteen op zoek ging naar allerlei maniertjes om de grens op te zoeken of te omzeilen
Ze zat veel mij mijn vader op schoot en op een gegeven moment viel het hem op dat de hond heeeeeeel langzaam van zijn schoot naar beneden gleed om zo naast hem op de stoel te kunnen liggen (tussen de benen en de leuning)
Normaal gesproken reageerde ze meteen wanneer iemand haar naam riep en al helemaal wanneer de deur van de koelkast open ging (eten!
). Maar toen ze naast mijn vader op de stoel lag, kneep ze haar oogjes dicht en reageerde ze nergens op, ze leek haast te willen zeggen: "ik ben er niet! ik ben er niet" 
of "als ik nou maar heel erg hard mijn ogen dichtknijp gaan ze misschien wel weg en hebben ze niet door dat ik hier lig" Het mooie hieraan was dus ook dat we Bas het gewoon zagen denken!
Ze kneep echt haar oogjes dicht wanneer we haar riepen en zelfs wanneer we een lang oor optilden kwam er geen reactie
Uiteindelijk mag ze nu alleen bij pap in de stoel liggen en in haar eigen stoel.
Jaja, onze hond heeft haar eigen stoel
Hoort ze er toch een beetje bij 
Oes Bas
De stoel
Hier is ze voor het eerst weer op eigen kracht uit de mand gekomen om in de keuken dicht bij mij te kunnen zijn
Wij kochten haar in een asiel in België. Het is dan ook een Tervurense herder, een echte Belg dus
Ze is nu 8 en altijd heel speels geweest en houdt ook ontzettend veel van rennen. Een lange wandeling van minstens een uur per dag heeft ze dan ook echt nodig.
Ze is, zoals gezegd, pas 8 jaar oud maar begint nu al erg grijs te worden wat haar veel ouder doet uitzien. Veel mensen vragen dan "Hoe oud is zij?" en als ze dan "8 jaar" horen, kijken ze vreemd op
Ze heet Kinga
Mijn kat:
Het zal je wel meteen opvallen dat ze maar één oog heeft.
In de zomer van 2005 begon Gini steeds vaker een tranend oogje te krijgen wat ons op een gegeven moment erg verontrustte. We zijn naar de dierenarts geweest die ons medicatie voorschreef.
Dit hielp echter niet en ze begon steeds verder achteruit te gaan qua gezondheid.
Even hadden we de moed opgegeven en we wilden haar laten inslapen, maar de arts zei dat een oog-amputatie waarschijnlijk wel nog toepasbaar voor Gini zou zijn.
En inderdaad, in het begin van 2006 ging ze verder in het leven met 1 oog en tot op heden maakt ze het erg goed
Ze kan zelfs nog steeds muisjes en vogels vangen Gini is nu 9 jaar oud.
1 van mijn 3 schildpadden:
Blastoise (Ja, van Pokemon afgekeken
) hebben we nu ruim 2 jaar. Hij + de 2 andere schildpadden (Squirtle en Wartortle) hebben hun naam te danken aan mijn broertje die Pokemonfan is momenteel.Anyway, we kochten ze in een vissenhandelaar die deze schildpadden toevallig had van een gezin die ze niet meer konden verzorgen.
Wij konden ze meenemen voor een schappelijke prijs en dit deden we dus ook.
In het begin waren ze heel schuw en bij iedere beweging zwommen ze zo snel ze konden naar de bodem van onze vijver (waar ze altijd verblijven).
Naderhand werden ze veel tammer en we voerden ze dan ook kleine stukjes vlees uit de hand, totdat ik een keer gebeten werd door zo'n beest
een heel stuk vel kwijt!Nu voeren we ze stukjes vlees met een klein vorkje en ze eten het ook echt van de vork af wat echt grappig om te zien is.
Verder is hun favoriete bezigheid in de zomer zonnen op de steenachtige vijverrand en eten. Verder slapen ze op de bodem.
Ze houden trouwens ook een winterslaap. Tijdens deze periode vind je ze bijna de hele winter land op de bodem van de vijver!
[ Bericht 82% gewijzigd door Neo-Mullen op 06-10-2008 17:50:10 ]
Toen ik op een dag op Marktplaats rondsurfte en ondertussen stiekem graag een kat wilde keek ik eens of er ook katten op Marktplaats stonden. En die stonden er. Hele leuke! En bovenaan stond Chelsea, een tweejarige kater zonder balletjes die wegmoest omdat zijn bazinnetje een vriendje kreeg die allergisch was. Hij woonde vlakbij mij. En ik werd verlieeeefd! Ik besloot samen met mijn huisgenootje dat we gingen kijken en hij was natuurlijk hartstikke leuk. Heel zelfstandig, ging gewoon zijn eigen weg en het kon hem werkelijk niks schelen dat wij er waren. Perfect, want wij waren ook niet altijd thuis.
Hij kwam na een week bij ons wonen. Het werd mijn kat en zij zou zijn waterbakje bijvullen. Stap 1 was toch wel een andere naam want Chelsea was veel te nichterig voor zo'n stoere kater. Dat kostte drie dagen, toen vroeg ik aan mijn huisgenootje wat ze van 'Mozes' vond en miauwde hij terug vanachter het gordijn waar hij de eerste maand lag. Dat stond dus vast!
Mozes had in zijn leventje nog nooit ergens anders gewoond en was dus erg bang en stressig. Hij haatte alles en iedereen en lag dus de hele dag achter het gordijn op mijn slaapkamer naar buiten te kijken. Als ik dichter dan anderhalve meter in de buurt kwam werd er enorm gekrijst. Als ik overdag wegwas kwam hij achter het gordijn vandaan om te eten, poepen en drinken. En soms heel stiekem 's nachts.
Na een maand kwam hij per ongeluk naar beneden toen ik in de woonkamer was, waar ook zijn brokjes stonden. Ik ging heel stilletjes op de grond zitten en toen... gaf hij per ongeluk een half kopje tegen mijn knie. En toen was er een klein hekje van de dam. Ik mocht steeds dichterbij komen voordat hij ging krijsen, we speelden af en toe en hij at snoepjes die ik op zijn vensterbank legde op terwijl ik er nog bijwas. En zo ging het heeeel langzaam in de goede richting. Al heeft hij nog steeds zijn buien dat hij een hekel heeft aan alles en iedereen, maar af en toe krijsen hoort bij hem
Hoe dat dan gaat?
Nou zo:
lief he
Meet Baloe. Baloe is 1 van de luiste en aandachtsgeilste honden die ik ken.
Afgezien van spelen en plasjes doen, doet hij niets liever dan slapen.
Baloe is eigenlijk best wel een zielig hondje met veel gebreken. Zo zit hij tot zn eigen grote spijt (sinds voorkort, want vroeger kreeg hij koekjes en ging hij graag mee) regelmatig bij de dierenarts. We zijn er onlangs achtergekomen dat Baloe een voedingsallergie heeft. Meneer is waarschijnlijk allergisch voor meel. Dat houdt in dat hij al ruim 12 weken nu op duur dieet voer staat (maar blijkbaar wel erg lekker, want ik heb hem nog nooit zo snel zn bak zien leeg eten
). Afgezien van zijn voedingsallergie die nu redelijk onder controle is, heeft hij al 2x een kruisband operatie aan beide achterpoten moeten ondergaan in 3 jaar tijd. Beide kruisbanden van de achterpoten waren gescheurd. Daarnaast heeft hij een schildklier probleem (veelste lage waarde), een prostaatprobleem (bloedt piemels), bloedoortjes, een 3de ooglid, artrose in beide achterpoten, HD in de heupen, regelmatig oor ontsteking, en last but not least ook regelmatig oogontsteking (in zn goeie oog, dus niet waar het 3de ooglid zit). Zoals je kunt lezen, is hij dus wel heeeeeeeel zielig. En hij vindt zichzelf dan ook uitermate zielig. 
Maaaaaaaaaaaaar afgezien van heel zielig, kan hij ook donders arrogant zijn (en kijken) ;
Maar ondanks dat de beer zo'n stuntelkont is met zn gezondheid, zijn we hartstikke dol op hem
(alleen na deze foto was hij niet meer zo dol op ons )
Op onderstaande foto was hij een paar maanden bij mij en al wat aangekomen:
Hij heeft een beet van een stafford overleefd die hem aan zijn kaak onder een schutting door probeerde te trekken, hij is surrogaatmoeder geweest voor twee chihuahuapuppies van af hun 8e levensdag. En ondertussen is hij zelfs de eerste veteranenkampioen van het ras geworden:
Hij is nu bijna 11 jaar, en nog steeds de roedelleider thuis.
Zijn eigen achterkleinzoon Billy heeft hij onder zijn hoede genomen toen die hier kwam wonen en die twee zijn nu een tweekoppig monster.
En met zn vieren samen is het echt een supergezellig span!
Onze lieve hond Coco
En onze katten, Minoes (de zwarte) en Fleur.
Ondanks dat ze alle 3 heel lief en aanhankelijk zijn, kunnen het ook een stelletje ondeugden zijn
Ziggy op haar eerste dag bij ons.
Ziggy is een enorm lief poesje, maar helaas wel een beetje een 'zorgenkindje'. Na 3 weken komen we erachter dat ze een te snel werkende schildklier heeft en dankzij een oormijtinfectie die maar niet weggaat, moet ze 3 maanden met een kapje omlopen. Later blijkt ook dat haar niertjes niet goed meer werken en dat ze enorm stijf is van de artrose, volop medicijnen en dieetvoer voor Ziggy dus
Dit jaar, na de asielactie, willen Re en ik er nog een kat bij, alleen we hebben geen idee hoe Ziggy dat gaat vinden. We weten iig dat ze oudere katten niet leuk vindt (resultaten uit het verleden
) en besluiten het daarom te proberen met een kitten. Via noekje van FOK! komen we aan Spider (from Mars), een mannetje van ongeveer 14 weken oud (toen nog Xito geheten), die een nieuw huisje zoekt. Wij halen hem op dus.Spider op zijn eerste dag bij ons.
Ziggy reageert zoals we verwachten, heftig blazend en boos op de indringer. Spider voelt zich direct thuis, maar is wel een beetje bang van die blazende boze poes! Na 3 dagen echter, besluit Ziggy dat ze heus wel even bij Spider in de stoel wil liggen
Samen in de stoel.
En ook samen van een schoteltje eten zorgt niet meer voor drama
Samen eten.
Hoewel Ziggy nog wel blaast en Spider nog wel haar eten jat, vind ik dat het enorm goed gaat met die 2, beter dan ik had durven dromen. Best wel een successtory dus
[ Bericht 1% gewijzigd door MissBliss op 08-10-2008 15:31:56 ]
Dit is Krijtje, onze grootste sjaggerijn
Hij sluipt altijd je kant op en laat zich dan min of meer op schoot "vallen". Hij is wat bang, maar verder wel erg lief Beetje jammer dat hij meestal de klos is van onze "terrorist(e)" Foul Met een jongensnaam; Youri.
Youri is in augustus 4 jaar geworden,
en ze is echt het toppunt van een watje zijn. Ze is bang voor de stofzuiger, cadeaupapier, flesjes, föhn, speeltjes (
), bellenblaas bellen etc.
Youri heeft een eigen kattentrapje, want wij wonen op de eerste verdieping van een flat; en als ze dan naar buiten wil, doen we haar op het balkon, waar ze altijd eerst even gaat zitten rondkijken, en vervolgens loopt ze via een klein, dun, zelfgemaakt mini trapje -achter een struik, vanaf het balkon- zo naar beneden. Zo komt ze ook weer boven, en dan komt ze zo voor het raam staan en mauwen, en zo laat ze ons weten dat ze weer naar binnen wil.
Ongelukjes heeft Youri (nog) niet meegemaakt, op een 2x zo dikke poot na.
Iemand was op d'r pootje gaan staan en toen zwol hij tot 2x de normale maat op, maar Youri had er geen last van.Volgende dag was de zwelling weg, maar sindsdien heeft haar voetje een kronkel erin, en die kan je dan zo 'knakken.'
Verder is Youri vooral ont-zet-tend lui, en wil ze alleen maar uit de gieter drinken. Ze is overal, écht overal, bang voor. Ook voor sommige speeltjes dus. Laatst ook een speeltunnel gekocht, maar mevrouw durfde al niet. Hele ding onder de catnip gesmeerd; werkt niet.
Iets wat we eerder eigenlijk ook wel wisten; ze reageert niet op catnip. Vogels vangen kan ze niet. Twee meter voor ze bij een vogel is blijft ze stilstaan, en durft ze niet verder.
En slapen en zitten doet ze op de vreemdste, en meest oncomfortabele plekken.
Soms twijfelen we of ze wel een poes is.
Maar ze is gewoon echt een dotje.
Sorry voor de vele foto's. OMMGWTFBBQ
Diesel en Petrol op de krabpaal.
Petrol in sierschaal die een week later in stukken tegen de grond ging.
quote:Je foto's doen het niet.Op donderdag 9 oktober 2008 22:48 schreef memento__mori het volgende:
[ afbeelding ]
Diesel en Petrol op de krabpaal.
[ afbeelding ]
Petrol in sierschaal die een week later in stukken tegen de grond ging.
Wanneer komt eigenlijk de uitslag?
quote:Ja linkje werkte niet icm webalias
quote:Wat een mooie!Op donderdag 9 oktober 2008 22:48 schreef memento__mori het volgende:
[ afbeelding ]
Diesel en Petrol op de krabpaal.
[ afbeelding ]
Petrol in sierschaal die een week later in stukken tegen de grond ging.
Ik had je trouwens bijna verward met een andere user, die bijna dezelfde naam heeft, maar het streepje staat anders bij haar naam. Ik dacht al, huh?! Andere katten?!
Mijn Cavia's verdienen echt een foto uitvergroot op een canvas. Ze zijn met z'n tweeën en kunnen (ondanks het feit dat ze geen familie oid zijn) absoluut niet meer zonder elkaar
! Zodra er 1 het hok uitgetild wordt begint de ander wanhopig te piepen en rond te rennen op zoek naar de ander 
. Aan de andere kant is het ook wel eens "ieder voor zichzelf" in het hok 
- bijvoorbeeld wanneer de een wil spelen 
en de ander niet 
(dan ligt alles in het hok overhoop inclusief hun huisjes ) of wanneer er 1 groot stuk fruit in het hok wordt gelegd die beide willen hebben . Toch lijkt mij een mooi canvas met een gemoedelijke foto van deze onafscheidelijke vrienden 
de perfecte manier om hen altijd zo te herinneren (want ze zijn al oud aan het worden helaas 
). (ps. om privacy redenen plaats ik hier nu even geen foto / namen, die zou iedereen herkennen die ze kent)
Dit is Poekie. Poekie leeft niet meer. Poekie is 19 jaar geworden. Ze is helaas overleden aan waarschijnlijk een hersenbloeding
Hier kwam Poekie net van de DA. We dachten dat het wel weer redelijk oke zou komen, maar helaas had ze een terug val.
Poekie heeft maar 1 oog, dat komt omdat ze +- 6 a 7 jaar geleden is aangereden door een auto. Toen moest haar oog geamputeerd worden. Maar ze heeft altijd voldoende kunnen zien met 1 oog
Poekie heeft ooit eens een fotoshoot hier op FOK! gewonnen. Dat vondt ze zelf niet zo'n succes 
Toen ik klein was, speelde ik met mn kinderwagen. Ik had er geen pop in, ik had Poekie erin
ze ging er altijd uit zichzelf inliggen, en ze vondt het meer dan prima om overal naar toe gereden te worden Poekie had ik gekregen van de ex man van mijn zus. Ik was toen nog niet eens 1
Dit is de laatste foto die van Poekie genomen is. Hier lag de op de tafel bij de DA, en hebben mijn vriend, mn zus, en ik haar in laten slapen.
En natuurlijk heb ik ook een hond(je) die mee wil dingen in zijn eigen categorie. Het is een West Highland White Terrier (lees: caesar hondje). Het is één van de slimste beesten die ik ken aangezien hij qua eten
, uitgaan 
, dieren 
en andere voor honden interessante dingen alles precies weet . Als je een dier noemt gaat ie naar dat dier op zoek (buiten of tussen zijn speeltjes of op tv) en als je een geluid maakt dat te maken heeft met zijn eten (denk aan de slagroomspuit of het bakje hondenkoekjes) dan is ie er als de kippen bij 
. Bovendien kent ie alle woorden die ook maar iets met uitgaan te maken hebben en de bijbehorende handelingen zoals schoenen aantrekken. Verder is hij zich 100% bewust van het feit dat de TV niet echt is 
(hij kijkt er ook niet achter of zo) en spiegels hem zichzelf laten zien . Maar goed, ik kan nog uren doorgaan...het belangrijkste is dat ie gewoon ontzettend lief is. Hij is nu ongeveer 70 jaar (lees: 10 mensenjaren) oud en begint al af te takelen 
(het aantal ritjes dierenarts stijgt), maar speels is ie nog zeker ! Hij verdient zeer zeker een plekje aan mijn muur!(ps. om privacy redenen plaats ik ook hier geen naam of foto, sorry!)
. We waren wel bang over hoe zindelijk ze op dat moment was, gelukkig kwamen we hier snel achter... Ze begon te miauwen, dus we pakten als eerste maar wat te eten. Moest ze niks van hebben. Optie 2: Drinken? Ook niet. Dan maar improviseren, we hadden een soort kattenbak mee (Tupperwarebak met kattengrind). Skogs ging ruiken, "graven", en deponeerde zo haar behoefte... De lucht die ervanaf kwam was ondragelijk, vonden ook de mensen 5 rijen verder naar voren in de bus, ze stonden direct op en liepen nog verder naar voren
(We zaten bewust helemaal achteraan). Vervolgens is ze weer rustig gaan zitten/liggen.Op Oslo Gadermoen kon ik het niet laten om ter plekke vlug een foto van Skogs te maken:
Zoals jullie kunnen zien met tuigje en speelmuis. Die muis raakt ze amper aan, het tuigje past ze onderhand niet meer...
[ Bericht 14% gewijzigd door Luco op 09-10-2008 23:37:21 ]
Geen positief verhaal, maar ook Raven en Evan (zoals we de twee overleden paardjes genoemd hebben) mogen op dierendag herinnerd worden! 
[ Bericht 0% gewijzigd door djpdjpnl op 10-10-2008 20:33:37 ]
Beauty
Toen ik nog thuis bij mijn ouders woonde, had ik altijd dieren om me heen. Natuurlijk vele katten en honden, vogels achter gaas, hamsters, waterschildpadden, geiten, schapen... en op een bepaald moment ook kippen.
Die kippen hadden geluk, weliswaar was hun eindbestemming kippensoep maar toch... we kochten ze van een boer met een legbatterij. De rest van hun (twee-jarig) leven, zouden ze leven in vrijheid. Twaalf kippen kochten we, dus elke dag een vers eitje uit eigen ren.
Van die twaalf kippen waren er twee voor mij en twee voor mijn broertje, de rest was gemeenschappelijk bezit. Een van de kippen die ik koos was de lelijkste en oudste van allemaal, soms hou ik van lelijk. Omdat ik het uiteindelijke lot van deze kip vermoedde besloot ik het een naam te geven "Beauty". Ook als puber van een jaar of 14 kende ik al de wijsheid dat een dier met een naam moeilijker te slachten is, dan een naamloze soortgenoot.
Natuurlijk zou Beauty's lot nog steeds het zelfde zijn, wanneer ze een gewoon kippen karakter had in plaats van een uniek karakter dat haar menselijke trekjes zou geven.
Karakter streken
Gelukkig bleek Beauty de juiste kip; een kip met karakter. Hoewel ze de lelijkste kleinste, kaalste en degene met de meest ingekorte snavel was (en ook de meest kromme tenen), wist Beauty al snel tot een echte leidster uit te groeien. Waren de kippen uit de ren ontsnapt, dan was het altijd Beauty die voorop liep. Was er een hokje niet gevuld met eieren, dan was het die van Beauty. Liet er een kip zich graag aaien, dan was dit wederom Beauty. Was het etenstijd, ja dan was het wederom die lelijke kip genaamd Beauty die van de andere kippen als eerste mocht eten.
Tik, tik, tok, tok.
Op een koude novemberdag, mijn broertje en ik waren op school, hoorde mijn moeder iets of iemand tegen de achterdeur van de kamer tikken. Ze keek door het raam en zag niets. Even later weer dat getik... alsof iemand met een trouwring tegen het hout sloeg. Ze besloot toch maar open te doen... maar wederom zag ze in de verste verte niemand. Ze sloot de deur weer snel om de warmte binnen te houden, en spoedde zich naar een ander gedeelte van het huis om de huishoudelijke klusjes te doen.
Een tijdje later was ze weer in de kamer... en wie zat er lekker op de bank, vlak bij de verwarming?
Inderdaad, die lelijke lieve kip genaamd Beauty. Dit keer was ze in haar eentje ontsnapt, had met haar snavel op de achterdeur getikt, en was stiekem binnen geslopen toen mijn moeder de deur had geopend.
Kippensoep
De eierproduktie nam af, de kippen werden te oud. Tijd voor nieuwe kippen, maar niet voordat de oude kippen werden geslacht. Ze waren te oud om gewoon op te eten, maar in de kippensoep smaken ze nog prima. Alle kippen, behalve Beauty. Beauty mocht blijven leven omdat iedereen dol op haar was.
Het einde
Beauty heeft nog 5 jaar bij ons geleefd. Een volgende groep kippen kwam, tevens een haan waarvan verwacht werd dat deze de leider zou worden van de nieuwe groep kippen. Beauty accepteerde dit niet en werd wederom de leidster die de haan gedoogde, maar niet meer dan dat. Uiteindelijk stierf ze van ouderdom en werd ze begraven in het bijzijn van de hele familie, waarbij de nodige traantjes werden weggepinkt.
Beauty, gewoon een kip? Nee, Beauty een buitengewone kip. Ook 25 jaar later is ze nooit vergeten... en dan te bedenken dat er nog miljoenen Beauty's opeengepakt zitten met andere kippen in legbatterijen. Ik koop alleen nog maar scharreleieren, in de naam van Beauty.
Nawoord; helaas heb ik geen foto van Beauty, maar mocht ik hiermee winnen dan stuur ik een foto in van mijn andere grote dierenliefde (onze overleden hond).
[ Bericht 0% gewijzigd door Paginabeheerder op 10-10-2008 01:42:46 ]
Lyssa; godin van de opkomende razernij
Lyssa was een ras boxer. We kochten haar rond november 1986 van een erkende fokker, maar achteraf gezien niet de beste fokker. Ik herinner me dat jonge kleine frommeltje rimpels nog goed; achterin bij mij en mijn broertje in de auto. Ze zat tussen ons in, amper een paar weken oud. Net oud genoeg om het nest uit te gaan. Ze was zo dankbaar, wist haar kleine tongetje niet van ons af te houden, maakte onze gezichten 'schoon' met haar enthousiaste tong.
Jonge jaren Mevrouw had onze harten reeds gestolen voordat ze zindelijk werd, maar toen ze ook nog eens haar darmontlasting uit zichzelf in de slootwal deed, was dit al een teken van intelligentie. Ook moest elke andere hond het onderspit delven in haar enthousiasme om andere honden te begroeten (valse honden vertrokken met hun staart tussen de poten, wanneer Lyssa vol naïeve enthousiasme de bullies benaderde... Dit smaakte volgens Lyssa naar meer, en het behoeft weinig uitleg dat Lyssa zonder hiervan bewust te zijn de koningin van de straat was onder honden.
Er was slechts een dier die haar de baas was, en dat was onze eigen kat genaamd mickey.
Maar even verder naar Lyssa. De buurvrouw klaagde dat Lyssa de eendennesten leeg at. Lyssa zou eendeneieren op eten van de nesten in ons en de buurvrouw's achterland... een gedeelde sloot.
Mijn moeder besloot de volgende keer Lyssa bestraffend toe te spreken bij het eten van een eenden ei.
En zo gebeurde het; Lyssa werd vermanend toegesproken toen het wederom met een eendenei kwam aanzetten. En ja, Lyssa stak er iets van op... maar niet als mens, maar als hond (roededier).
De volgende dag zocht Lyssa wederom naar eieren. Ze vond er een (of meerdere)... maar zoals een brave hond betaamd nam ze een ei mee naar haar leidster (mijn moeder) die haar te eten gaf.
Moeder had al door waar mevrouw vandaan kwam, en sprak enige kwade woorden. Lyssa reageerde zoals ze in een roede zou doen... het aanbieden van haar vangst aan de leidster van de roede. Haar mond ging open, en een intacte ei rolde naar buiten als offer aan de leidster.... maar net iets te hoog om de val te overleven. Het ei viel kapot op de grond, onder een kwispellende Lyssa (Voor zover mogelijk was met dat bonkje staart van nog geen 3 centimeter). Lyssa had haar trouw bewezen, hoe anders kon mijn moeder reageren dan met een grote knuffelbeurt.
Dieren worden nooit mensen, maar we kunnen er wel menselijke trekjes in ontdekken. Lyssa is deel van de familie geworden. Een overleden zusje met enorme hangwangen, maar wel het liefste gezinslid van allemaal. En ieder gezinslid koesterd Lyssa op diens eigen herinnering en persoonlijke band.
Lieve Lyssa, al ben je al 11 jaar dood... helemaal dood ben je nog niet.
quote:Wat is daarmee?
quote:Mooi verhaal, maar tis roedel he, niet roede, een roede is net even iets andersOp vrijdag 10 oktober 2008 03:01 schreef Paginabeheerder het volgende:
Topic in de rubriek honden.
Lyssa; godin van de opkomende razernij
quote:Op vrijdag 10 oktober 2008 08:35 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Mooi verhaal, maar tis roedel he, niet roede, een roede is net even iets anders
quote:Hoi GrummelkeOp vrijdag 10 oktober 2008 12:54 schreef grummelke het volgende:
Hoe kan ik mijn foto van de desktop op de site krijgen?
Het is niet zo heel moeilijk, je moet de foto eerst uploaden, dat kan bijvoorbeeld bij www.photobucket.com, je zult je daar wel eerst even moeten registeren.
Als je daar vervolgens de foto hebt geupload zie je onder het kleine plaatje van je foto drie vlakjes met linkjes, als je het linkje naast IMG code kopieert en hier in een post plakt word de foto hier zichtbaar.
Als het niet wil lukken of je vind het erg ingewikkeld mag je ook de foto naar mij mailen: senesta@fok.nl dan wil hem eventueel wel voor je in je post plakken
Jazz
Ik heb niet veel boeiends over ze te vertellen. Vanmorgen keken mijn vader en ik wel naar de beesten buiten, en ineens zien we Jazz in een bloempot graven om er vervolgens op te gaan zitten met zijn toilethoofd.
Zat ie gewoon in de bloempot te poepen
En Charlie en Lex, tja. Alles wat ze doen is voor ons natuurlijk leuk en tof en schattig maar stiekem is het niets bijzonders
[ Bericht 37% gewijzigd door Harajuku. op 10-10-2008 14:48:58 ]
29 juli, de dag voor mijn verjaardag moest ik per se wat vroeger naar bed en de rolluiken moesten dicht blijven totdat ik écht jarig zou zijn.
Eenmaal in bed hoorde ik in de tuin allerlei getimmer en geklop. Wat wás ik zenuwachtig.
Toen eindelijk de ochtend was aangebroken mocht ik mijn cadeautje zien. Er stond een flink geraamte ("oeh, gróóóót cadeau!") met een doek eroverheen. Hopla, doek eraf en daar zat ie in een mooi groot hok, een superwit konijn met rode ogen. Mijn áller-áller-állereerste huisdier. En helemaal van mij alleen. Ik noemde hem dus Nijntje.
Ik heb na Nijntje nog een aantal konijnen en hamsters gehad.
Maar om eerlijk te zijn hebben ze het allemaal totaal niet gered bij Nijntje.
Nijn was een geval apart. Het beestje liep dan ook vrij rond in de tuin, maar ook in huis. Hij knaagde nergens aan, deed netjes zijn behoefte in de daarvoor bestemde bak, kwam gezellig naast je zitten, op je schoot op de bank en ik nam 'm elke dag wel mee uit wandelen.
Ik kon en kan me absoluut geen beter eerste huisdier voorstellen.
Tegenwoordig hebben wij thuis, als gezin, twee katten. Tommy en Mickey
Maar eigenlijk heb ik bij deze twee geen zin om een verhaal te vertellen, want je moet ze juist meemaken.
Het zijn namelijk ook weer twee gevalletjes apart, op een goede manier.
Dus, gewoon even wat foto's. Die zeggen namelijk meer dan woorden.
Tommy
Mickey
Dit zijn Jay-Jay en D-Molly onze twee fretten en ze vinden elkaar erg lief.
/
Fretten,
.onze kat.
Deze Dikkie is niet bepaald dik, maar daar-en-tegen wel jaloers op de baby.
Die mag namelijk wel eens op die lekkere hydrofiele luiers liggen. 'Dat kan ik ook' denkt Dikkie.
Dikkie is ook een efficiente kat zoals je ziet, want hij probeerd zo veel mogelijk van de doeken gebruik te maken zonder de tafel te raken (daar mag ie namelijk niet op komen...)
[ Bericht 7% gewijzigd door Cryothic op 10-10-2008 22:03:07 ]
Na een uitstekend begin met veel, of zeg maar heeeeeeel veel, onbekommerd puppy-speel-plezier kwam er na iets meer dan een jaar de klad er in: een knieschijf met een eigen wil, de welbekende patella luxatie. Een operatie en 12 weken hokrust verder dachten we langzaamaan weer te kunnen gaan opbouwen. Tot die ongelukkige ontmoeting met net de verkeerde pitbull. Vanaf dat moment was haar vertrouwen in andere honden toch wel een beetje afgenomen en weer een jaar later kwamen de eerste grote barsten in haar zelfvertrouwen.
Verschillende cursussen over kalmerende signalen en speuren waarbij ze alles snel oppikte leek ze op weg naar herstel. Van een hond die gillend probeerde alles met vier voeten en een staart van het veld te krijgen veranderde ze in een hond die door kreeg dat ze ook een keuze had en dat vreemde honden best aardig konden zijn. Verder leerde ze dat haar neus er niet alleen voor was om in andermans zak(k)en, en het liefst die met snoepjes, te steken maar ook dat je er mee kon zoeken. Rennend door de bossen met mij er 10 meter achteraan vond ze sleutels, bakjes met wat lekkers en mensen die "verdwaald" waren en ook nog eens zo stom waren geweest hoog in een boom te belanden. En dat allemaal met een steeds eigenwijzer lijf wat, ondanks flink wat pijnstilling, maar niet mee wilde werken.
Jammer genoeg bleek halverwege vorig jaar ineens dat ze artritis en degeneratieve reuma in banden, spieren maar vooral pezen te hebben. En nu, na een jaar proberen en geduld, lijkt het er op dat het einde in zicht gaat komen. Homeopathische druppels, rechtzetten van gewrichten, laser-accupunctuur, eigen-bloed therapie, TTouch en lekker lopen in een "aquarium" met warm water hebben nog niet mogen baten.
Iemand heeft ooit tegen me gezegd dat huisdieren jou uitzoeken. Ik kan inmiddels niets anders dan dat beamen. Want wat een impact heeft deze kleine meid gehad! Na 6 jaar stront-beroerd van de ME te zijn geweest knapte ik een beetje op. Zelf een blokje omlopen doe je niet zo gauw maar wat als je de hond moet uitlaten? In de eerste maanden kon je me opvegen na 10 minuten spelen maar als snel gingen we samen eventjes naar buiten. Naarmate de tijd vorderde werden de rondjes langer en nam ik zelfs de opvoeding een beetje op me. Voor ik het wist waren we samen gezellig een uur of 2 in het park en nog weer later moest ik bukken voor laag hangende takken tijdens het speuren. Door haar fysieke achteruitgang met bijkomende gedrags-veranderingen ben ik in contact gekomen met 3 ontzettend geweldige trainsters en bleek ik het ook nog eens leuk te vinden om me er echt wat meer in te verdiepen. En ik was nooit begonnen met fotograferen, iets wat inmiddels hobbymatig redelijk uit de hand is gelopen. Zelfs zover dat ik er serieus over nadenk om echt verder te gaan in honden-fotografie. Het kan dus niet anders dat het voorbestemd was dat ik Kaya, met al haar gebreken, in mijn leven zou krijgen.
Onlangs heb ik het boek "101 kwispelende staarten" doorgebladerd. Daarin staat, van J.R. Ackerley, de volgende uitspraak: "Een hond heeft maar 1 doel in het leven...zijn hart schenken". En als er iets wat Kaya mij gegeven heeft dan is het dat wel. Ondanks 4 jaar lang pijn is ze toch nog in staat geweest om zoveel liefde te geven, mij te leren en moois in mijn leven, en dat van mijn ouders, te brengen. Maar vooralsnog: zoveel mogelijk genieten van alle mooie momenten die nog resten!
En hier heeft Pookie samen met zijn Garfield ons ijs gejat (maar gelukkig hebben we de foto's nog
Kaa ,Cleo en Toy,Kaa was vandaag jarig (vrijdag),en Toy was zo slim om 2 kilo kip inclusief botten op te vreten in een onbewaakt ogenblik,dat word dus waken vannacht.
Je hebt er je handen vol aan,maar het zijn toch je kinderen.
quote:Hahaha, ja je hebt helemaal gelijk.Op vrijdag 10 oktober 2008 08:35 schreef oh-oh het volgende:
[..]
Mooi verhaal, maar tis roedel he, niet roede, een roede is net even iets anders
Blame it op het late uur, of op het feit dat ik dit direct poste ipv eerst via Word te checken.
Jikke weggehaald bij der vorige eigenaars. We waren al een tijdje op zoek naar een Hollandse Schapendoes en kwamen via marktplaats terecht bij Jikke een pup van 7 mnd oud. Afspraak gemaakt en daar aangekomen kreeg ik de schrik van mijn leven...... Die lieve Jikke, totaal onverzorgd, vacht in de klit en achtjes uitgelopen in de tuin van verveling en omdat ze het huis niet inmocht. Ik heb mijn ex aangekeken en na controle van gebit en oren besloten om haar van die mensen te kopen en te kijken wat er nog te redden viel. Na aankoop hebben we der papieren nagekeken en toen bleek dat ze een paar dagen later 1 jaar zou worden hmmzzzz. 
We zijn direct doorgereden naar de dierenarts en die heeft haar helemaal nagekeken. Ze zat onder vlooien, was schijnzwanger, zwaar verwaarloosd en ruim 7 kilo onder haar gewicht 
We hebben haar kaalgeschoren (borstelen was niet te doen) en haar op krachtvoer gezet. We hebben een vermoeden dat ze mishandeld is door een man aangezien ze voor sommige mannen met een bepaald postuur wel in de grond wil kruipen. Binnen een jaar had ik haar weer op gewicht, haar vacht zag er weer op en top uit en ik? Ik had/heb de liefste hond van de heeeeeeeeeeeeeele wereld Nu mijn blunder
3 jaar terug wilde ik ff een brief op de post doen. Ik had de hond opgehaald bij mijn ouders en die zat rustig achterin de auto. Gestopt bij de brievenbus, auto in zijn vrij, motor laten lopen en ik stap uit. Ik kijk om me heen en zie dat de schilders eindelijk zijn begonnen met het renoveren van de buitenkant van de woning, blij met het vooruitzicht dat ik dan ook snel aan de beurt ben stap ik op de brievenbus af en gooi de brief erin
Ik loop terug en Jikke springt van enthousiasme op de voorstoel van de passagier en springt tegen het raam. Ik loop naar de bestuurderskant en daar gebeurt hetzelfde tafereel alleen hoorde ik bij deze *klik* In mijn achterhoofd houdend dat *klik* meestal niet zo'n goed teken is, probeer ik de deur open te doen maar je raad het al......... Op slot Daar sta je dan, hond in de auto met draaiende motor en ik erbuiten Mijn buurvrouw gebeld of zij nog oplossingen had, niet dus Schilders kwamen kijken of zij een oplossingen hadden, ook niet Reserve sleutel..... nope De buuf had een idee, zij hondenkoekjes opgehaald deze voor het raam gehouden zodat de hond zou happen en dan per ongeluk het knopje mee zou happen naar boven maar dit leverde ook niets op Toen kwam mijn reddende engel, nooit gedacht dat ik nog zooooo blij zou zijn met een auto inbreker Mijn oud klasgenoot kwam langsrijden en had al regelmatig voor dit soort dingen gezeten...... hem laten stoppen en gevraagd of ie alsjeblieft mijn auto kon losbreken 
Het duurde welgeteld 1.5 minuut en daar kwam de hond naar buiten stuiven Pfff ben nog nooit zo blij geweest Hieronder de dader... ow enneuhh 1 advies.... laat nooit je hond achter in een auto met draaiende auto als je geen reservesleutels hebt
quote:Wat een schatjes, die pups!Op vrijdag 10 oktober 2008 14:37 schreef Harajuku. het volgende:
Charlie & Lex
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Vooral die foto waarin een van de twee uit de mand springt is erg grappig
Wat voor ras zijn de pups?
quote:Ik gooi hem nu even dicht en vanavond maak ik de winnaars bekend
Wanneer en hoe krijgen winnaars bericht. Ik ben wel benieuwd wie er gewonnen heeft!
In de categorie Honden: Bob van Meas
In de categorie Katten: Ziggy en Spider van Miss Bliss
In de Categorie diversen: De cavia's van InfernoRed
Allemaal enorm gefeliciteerd
We nemen zo snel mogelijk contact met jullie op om foto's en gegevens uit te wisselen
Wat lief, dank jullie wel!
Ik zit een film te kijken en ik dacht: ik ga even checken wie er gewonnen heeft, maar dit had ik niet verwacht!
InfernoRed en Maes ook gefeliciteerd
[ Bericht 0% gewijzigd door MissBliss op 12-10-2008 22:34:15 ]
quote:Was deze post vergetenOp zaterdag 11 oktober 2008 12:28 schreef Locusta het volgende:
[..]
Wat een schatjes, die pups!
Vooral die foto waarin een van de twee uit de mand springt is erg grappig
Wat voor ras zijn de pups?
Golden Retriever Ze hebben hier ook hun eigen topicquote:Geeft niet!Op zondag 12 oktober 2008 22:18 schreef Harajuku. het volgende:
Was deze post vergeten
Zal 'es ff checken
Jammer dat ze het niet geworden zijn
quote:De keuze voor de winnaars is volledig at random gegaan, als je dat bedoelt
Mjah Senesta, dit is waarschijnlijk een eerlijke persoonlijke keuze... dus wil ik graag alle prijswinnaars feliciteren. Waarschijnlijk moet ik het daarbij maar laten...
Het was een loting, geen wedstrijd
Leuk zulke acties in FF. Moeten jullie vaker doen
quote:Ja, het was nogal last minute maar het is erg leuk uitgepakt vind ikOp maandag 13 oktober 2008 09:39 schreef Qwea het volgende:
gefeli!!
Leuk zulke acties in FF. Moeten jullie vaker doen
Zeker voor herhaling vatbaar
Plaatsen jullie wel een plaatje van jullie beesten op doek? (dwz welke foto)
. Dank jullie wel, wat enorm leuk. Wat zal Bob er trots op zijn
MissBliss en InfernoRed ook van harte gefeliciteerd!!!
Ik ben zo blij quote:Ja, ben ik zeker van plan! Ik heb alleen nog geen idee welke foto ik moet doen!Op maandag 13 oktober 2008 09:54 schreef Ewelina het volgende:
Gefeliciteerd winnaars!
Plaatsen jullie wel een plaatje van jullie beesten op doek? (dwz welke foto)
!!!! Ik ben hier echt ontzettend blij mee! Dit wordt een geweldig cadeau voor mijn partner! Nog even geheim houden dus . Echt ontzettend bedankt fok! Helemaal te gek!De andere winnaars ook van harte gefeliciteerd!
*** Gaat foto uitzoeken! ***
Zelf niet gewonnen (maar ook niet echt meegedaan), maar wel een doek besteld bij herinneringoplinnen (wat ook wel een doel is geweest bij deze actie
)
quote:Wat mooi!
Gefeliciteerd mensjes!
Zelf niet gewonnen (maar ook niet echt meegedaan), maar wel een doek besteld bij herinneringoplinnen (wat ook wel een doel is geweest bij deze actie
[ afbeelding ]
quote:Ik wil dat dus ook gaan doen. Maar ik twijfelde dus ontzettend of het wel mooi en scherp zou worden. Maar als ik dit zo zie, valt het dus alles mee?Op maandag 20 oktober 2008 14:05 schreef Xebber het volgende:
Gefeliciteerd mensjes!
Zelf niet gewonnen (maar ook niet echt meegedaan), maar wel een doek besteld bij herinneringoplinnen (wat ook wel een doel is geweest bij deze actie
[ afbeelding ]
quote:Mijn drieluik komt daar ook vandaan, en ze leveren echt goed werk hoor
[..]
Ik wil dat dus ook gaan doen. Maar ik twijfelde dus ontzettend of het wel mooi en scherp zou worden. Maar als ik dit zo zie, valt het dus alles mee?
quote:Ook op groot formaat? Want ik wil het grootste formaatOp maandag 20 oktober 2008 14:31 schreef Harajuku. het volgende:
[..]
Mijn drieluik komt daar ook vandaan, en ze leveren echt goed werk hoor
quote:Ik zal straks nog even een foto met de normale camera maken ipv telefoon
[..]
Ook op groot formaat? Want ik wil het grootste formaat
Ik weet de maten niet eens meer. 40x60 of zo? Geen flauw idee quote:Ik wil dus of 90x 160 of 50x70/ 40x60. Ik vermoed dat MM die hele grote te groot vindt. Maar goed, daar ben ik dus nog niet over uitOp maandag 20 oktober 2008 14:34 schreef Harajuku. het volgende:
[..]
Ik zal straks nog even een foto met de normale camera maken ipv telefoon
quote:Ik heb iig de grootste niet, dat zou een beetje te zijn met 3 foto's
[..]
Ik wil dus of 90x 160 of 50x70/ 40x60. Ik vermoed dat MM die hele grote te groot vindt. Maar goed, daar ben ik dus nog niet over uit
Net geprobeerd foto's te maken maar ik heb ruzie met de flitser en ik haat deze camera, dus even kijken of 't wat is[ Bericht 0% gewijzigd door Harajuku. op 20-10-2008 14:49:09 ]
Maar toch 
Deze camera is echt geen vriend van mij
Ja, of ik neem ipv de grootste ook een 3 luik
Ik denk alleen niet dat MM dat goed vindt, maar das dan pech voor hem
En er gaan zeker nog wat doeken volgen. Onder andere eentje van mijn vriendin en mij voor in de slaapkamer.
Maar hoe groter, hoe beter natuurlijk. Je kan tot 15 MB.
quote:Op maandag 20 oktober 2008 16:40 schreef Harajuku. het volgende:
Volgens mij waren die van mij iets van 7mb t stuk
Mooi, de mijne 7,5 quote:Vind jij mijne te scherp?Op maandag 20 oktober 2008 16:43 schreef Xebber het volgende:
Té scherpe foto's lijken me ook weer niet echt mooi. Dan kan je net zo goed een foto inlijsten.
quote:Ik vind die 7mb in ieder geval praaaachtig gedaan
Veel te groot. Uiteindelijk heb ik hem teruggebracht naar 7 MB en verstuurd, mn mail kon niet groter aan Ik ben zeer benieuwd naar het resultaat
En mijn foto is ragscherp
Ik heb ze ook messcherp MM mag ze nog ff door PS heen halen voordat hij de deur uit gaat
quote:Je had de foto ook kunnen uploaden tot 15MB en de link naar hun kunnen sturenOp maandag 20 oktober 2008 16:56 schreef MissBliss het volgende:
Mijn foto was 45 MB ofzo
Ik ben zeer benieuwd naar het resultaat
En mijn foto is ragscherp
quote:Ja, dat had ook gekund, maar ik zag toch geen kwaliteitsverlies, dus het zal wel goedkomenOp maandag 20 oktober 2008 @ 16:59 schreef Qwea het volgende:
[..]
Je had de foto ook kunnen uploaden tot 15MB en de link naar hun kunnen sturen
quote:Om het nog enigszins op canvas te laten lijken, in plaats van een messcherpe foto. Zoals ik al zei: Anders kan je net zo goed een foto inlijsten en ophangen.Op maandag 20 oktober 2008 17:10 schreef Harajuku. het volgende:
Waarom zou je ze überhaupt minder scherp maken?
En een foto expres onscherp maken vind ik maar een raar idee eigenlijk.
quote:Als je op mij doelt, dan draai je het precies om. Ik bedoel dat je geen foto qua kwaliteit moet verminderen, maar dat je ook niet een foto op moet sturen van 15 miljoen megapixel of 50 MB, juist omdat het dan niet meer op canvas lijkt, maar dat je dan dus net zo goed die foto in kan lijsten. Dat is ook de reden dat ik mijn foto niet verkleind heb of zo, maar gewoon 't origineel van 3 MB meegestuurd heb.Op maandag 20 oktober 2008 18:25 schreef MissBliss het volgende:
Nou ja, canvas geeft gewoon een hele andere sfeer aan een foto. En aangezien hij op canvas gedrukt wordt, lijkt het me niet dat je iets aan een foto hoeft te doen om hem 'op canvas te laten lijken', hij staat immers al op canvas
En een foto expres onscherp maken vind ik maar een raar idee eigenlijk.
Het resultaat wat ik nu heb is een doek van 90*60 cm waarbij je als je er met je neus op gaat zitten, het er geschilderd uit ziet, maar als je veraf gaat staan, ziet het er uit als een foto.
En ja, ik overdrijf qua aantal pixels of MB.
En ik denk niet dat dat een slechter resultaat geeft dan 3 of 5 MP.. En scherpte, mja, ik vind dt mooi bij een geprinte foto en ws ook bij een foto geprint op canvas.. Ik denk niet dat je de 'canvas-look' echt mist omdat de foto scherp is. Naja, weet je, ik snap gewoon echt je punt niet
quote:Okay, dat verklaart het een en ander. Maak ik er volgende keer wat minder werk van.Op maandag 13 oktober 2008 09:00 schreef Litso het volgende:
[..]
De keuze voor de winnaars is volledig at random gegaan, als je dat bedoelt
Het was een loting, geen wedstrijd
Dank voor het antwoorden.
Pics or it didn't happen
*ongeduldig verder gaat wachten.
quote:Ik wacht nog even ongeduldig mee
Ik gooi het topic wel weer even los
En ze zijn hier ook langsgeweest met het doek van waarschijnlijk Bob, maar ik was niet thuis
Het kan ook nog zijn dat jij de cavia's krijgt, en de eigenaresse van de cavia een doek van Bob
quote:Ja, dan wordt het helemaal ingewikkeld
Ze zei dat ie heeeeeeeel mooi is in elk geval
Het kan ook nog zijn dat jij de cavia's krijgt, en de eigenaresse van de cavia een doek van Bob
quote:Wat is er scheet?
Is er een grote wisseltruc geweest?
quote:Dat het omgewisseld is
quote:KennelijkOp woensdag 5 november 2008 @ 23:03 schreef senesta het volgende:
Hallo iedereen
Is er een grote wisseltruc geweest?
Als ik nou de foto van Maes heb, is er wel een mouw aan te passen, want zij woont in Rotterdam (dacht ik) en ik kom regelmatig in Zwijndrecht, dus dan kan ik even langsrijden
Als het echt een trio is, weet ik even niet hoe het moet
Ik zal eens kijken hoe het fout is gegaan en hoe dit op te lossen is ook. Meedenken mag uiteraard
Dan moet het idd wel te doen zijn.
Zo wordt iedereen verplicht om weer gezellig te meeten
. Dus jullie kunnen ze uitwisselen . Hij staat nu ergens stiekem opgeslagen (in mijn haast) omdat hij op 5 december pas wordt gegeven. De canvas is erg mooi geworden, de foto is een shot van de diertjes van erg dichtbij waardoor ze binnenkort reusachtig aan de muur vereeuwigd zullen worden .Als ik nog een keertje ga kijken naar de canvas dan zal ik ook een foto maken en posten.
Ik hoop dat de andere winnaars snel hun juiste canvas kunnen bemachtigen!
UPS is kennelijk aardig en komt 2 keer op een dag
Maar ook weer niet zo aardig dat hij het (megagrote) pakket even de trap op kwam brengen Maar het is inderdaad Bob
Dus er moet een grote ruilactie komen
De ogen van Ziggy hebben ons de hele avond doordringend aangekeken
Nu zit ie weer in de doos Wij houden contact MB, wanneer je weer in de buurt bent. Ik weet niet meer waar jij woont maar ik kan natuurlijk ook jouw kant opkomen.
quote:Op donderdag 6 november 2008 @ 17:26 schreef Maes het volgende:
Ja enorm
De ogen van Ziggy hebben ons de hele avond doordringend aangekeken
Wij houden contact MB, wanneer je weer in de buurt bent. Ik weet niet meer waar jij woont maar ik kan natuurlijk ook jouw kant opkomen.
Ik heb Bob niet zo goed bekeken, alleen even gecheckt of hij het was, want Spider liep zeer neurotisch om me heen en ik was bang dat ie zn nagels in het doek zou zetten
Ik ga zondag richting Dordrecht, misschien kan ik dan een tussenstop maken bij jou?
@Greys: 90 x 120 cm
En dat is nog groter dan ik dacht 
Tja wat moet je hier nou nog bij zetten? Een biertje in zn ene poot en de afstands bediening in de andere had t compleet gemaakt. Ook al ben ik veeeeel te laat wilde ik deze foto toch nog ff laten zien.
quote:Mozes kriebel, wat een enorm ding dan!Op donderdag 6 november 2008 17:33 schreef MissBliss het volgende:
[..]
Ik heb Bob niet zo goed bekeken, alleen even gecheckt of hij het was, want Spider liep zeer neurotisch om me heen en ik was bang dat ie zn nagels in het doek zou zetten
Ik ga zondag richting Dordrecht, misschien kan ik dan een tussenstop maken bij jou?
@Greys: 90 x 120 cm
Wisten jullie het van te voren dat het die maat zou worden? Outpost wat een enorm grappige foto
quote:Thx Wie heeft er nou eigenlijk gewonnen?
[..]
Mozes kriebel, wat een enorm ding dan!
Outpost wat een enorm grappige foto
quote:Ja, maar als je het dan ziet is het toch een stuk groter dan ik me voorgesteld hadOp donderdag 6 november 2008 23:31 schreef Greys het volgende:
[..]
Mozes kriebel, wat een enorm ding dan!
Outpost wat een enorm grappige foto
Wordt echt een eyecatcher in ons minihuisje
Is dat canvas nou zo groot of is die poes nou zo klein?
Allemaal netjes door de sponsor afgehandeld zo te zien!
En dat 'blije' hoofd van tha real Ziggy er ook bij!
Re is er zo te zien wel erg blij mee
Ik zou ook wel een foto van het resultaat-aan-de-muur van de andere winnaars willen zien!
Afijn, ik ga mn bestelling ook maar plaatsen
quote:Ik ookOp zondag 14 december 2008 @ 17:12 schreef Greys het volgende:
Ohhhhhhh wat gááf!
En dat 'blije' hoofd van tha real Ziggy er ook bij!
Re is er zo te zien wel erg blij mee
Ik zou ook wel een foto van het resultaat-aan-de-muur van de andere winnaars willen zien!
quote:Ja goede kwaliteit, goede serviceOp zondag 14 december 2008 @ 18:54 schreef Qwea het volgende:
Het resultaat is dus echt goed gewoon.
Afijn, ik ga mn bestelling ook maar plaatsen
SPOILERDit is het tweede doek dat ik heb, want de eerste was qua afdrukkwaliteit een stuk minder mooi. Hoewel ik een gegeven paard niet in de bek wilde kijken
quote:Op maandag 15 december 2008 16:19 schreef Maes het volgende:
Ik beloof deze week een foto te maken van Bob en canvas-Bob.
of
http://xs134.xs.to/xs134/08512/baloe2826.jpg
Mm vindt nr 2 mooier. Ik nr 1. Grassprietje en zonnestraal is al weggewerkt net. Ik vind 2 iets warmer dan 1.
Zoals Miss_Bliss het mooi zei ;
"De tweede vind ik persoonlijk interessanter voor op canvas. Hij is wat overbelicht, maar hij heeft wel veel mooiere kleuren."
Help, want ik wil straks nog bestellen!
Het doek wordt trouwens 60x90
quote:Balou 574 zou ik doen!Op dinsdag 16 december 2008 19:18 schreef Qwea het volgende:
http://xs134.xs.to/xs134/08512/baloe574.jpg
of
http://xs134.xs.to/xs134/08512/baloe2826.jpg
Mm vindt nr 2 mooier. Ik nr 1. Grassprietje en zonnestraal is al weggewerkt net. Ik vind 2 iets warmer dan 1.
Zoals Miss_Bliss het mooi zei ;
"De tweede vind ik persoonlijk interessanter voor op canvas. Hij is wat overbelicht, maar hij heeft wel veel mooiere kleuren."
Help, want ik wil straks nog bestellen!
Het doek wordt trouwens 60x90
Nou, ik plaats de bestelling
besteld