PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 13:29 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"



hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:48 schreef Juup© het volgende:
Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.

Koptelefoon met muziek op?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Daar wil ik ook in. Ik ben echt zo nieuwsgierig hoe ik daar op zou reageren..

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:55 schreef Xennia het volgende:

[..]

Koptelefoon met muziek op?

Nee en ja. Hangt er vanaf wat er overstemd moet worden. Als ik chaos heb ik mijn hoofd dan zet ik vaak muziek op idd, om de chaos te overstemmen. Dat is hetzelfde als b.v. pijn hebben bij het boren bij de tandarts, en dan hard in je vel knijpen om de pijn te overstemmen (zo doe ik dat nou eenmaal). Het heeft als bijwerking dat ik geestelijk helemaal op raak, en op een gegeven moment zo doodop ben dat de chaos is verminderd. Dan ben ik dusdanig op dat mijn motoriek erg slecht is en ik dus loop alsof ik bezopen ben.

En Nee in het geval van extreme overprikkeling, dan zet ik de hoofdtelefoon op om zoveel mogelijk geluiden buiten te sluiten zonder zelf prikkels toe te voegen. De hoofdtelefoon houd niet alle geluiden tegen, maar dat moet ook niet want anders ga ik juist liggen luisteren naar geluiden en dan hoor ik alles in mijn hoofd des te harder.

En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Heel veel sterkte!

En mijn complimenten dat je ondanks je frustratie toch aan je vrouw denkt! Lijkt me heel moeilijk, aangezien je zo'n sterke behoefte hebt om in jezelf terug te kruipen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).

Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Sterkte juup

En neem je tijd

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Begeleidster van me was er heen geweest maar ik kon toen niet, helaas.
Ik wil dit "feest" der herkenning toch ook eens meemaken, ik zal wel enes opzoeken waar en wanneer dat hoofdkwartier ergens is (in de buurt).
De begeleidster zei ook dat ze nu een beter beeld had van de prikkelverwerking bij autisten.

Over het algemeen merk ik dat ikzelf stukken beter tegen prikkels kan, waarschijnlijk omdat het beter met me gaat in het algemeen en ik de laatste jaren regelmatig aan heel veel prikkels ben blootgesteld, waardoor ik er steeds beter tegen kan (Weekje naar Berlijn, Rijbewijs halen, alleen met een flinke groep onbekenden op vakantie in Spanje, naar housefeesten en meer).

Maar vooral tijdens die vakanties merk ik dan na ongeveer twee a drie dagen dat ik elke avond een tijd op bed moet gaan liggen alvorens weer mee te gaan in de activiteiten en de reserves na een week aardig op zijn.
(Nu had ik het tijdens de vakantie in Spanje ook wel extra zwaar gemaakt door aan alle activiteiten, die met name ook fysiek zwaar waren mee te doen).


Verder veel sterkte met je Juup..

Ik heb geen zin meer om de precieze posts op te zoeken, maar dat 2de topic uit KLB was totaal niet serieus bedoeld. Lees de meerderheid van de posts in dat topic nog maar eens door en let vooral op de ondertoon van de posts.

Sterkte juup.
Ik hoop dat snel weer rust kan vinden.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:55 schreef Xennia het volgende:

[..]

Koptelefoon met muziek op?

Nu wel ja, maar ik ben vedoofd door de Oxazepam dus kan wel wat hebben nu.

Mag ik vragen wat er aan de hand is Juup?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:22 schreef Xennia het volgende:

[..]

Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).

Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?

Neuh het heeft niets met iets op of over FOK! te maken. Er is gewoon in ons prvié leven iets gebrud waar ik heel veel moeite n verdriet door heb. En dat zijn emoties waar ik moiet mee heb om een plek te geven. En let aub niet op mijn typfouten want motorisch tik ik er nu ook naast

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 20:53 schreef Black_Tulip het volgende:
Mag ik vragen wat er aan de hand is Juup?

Dat mag maar ik geef geen precieze uitleg want dat is nu nog te persoonlijk. Er is iets gebeurd wat ik niet had durven denken, het heeft iets met leven of niet leven te maken. Het is iets dat mijj en mijn vrouw enomr geraakt heeft, en dvandaar dat ik nu verplicht rust moet nemen.
Ik post dit niet om zielig te doen of zo, want zo zijn geen van mijn postings bedoeld, ik ben geen aandachtstrekker. Het is gewoon een eerlijk antwoord op de vraag
;0 En mijn typfouten moeten mijn maa vergefen worden want mijn motoriek is euhhmm bneveld en in de war.

Ik hou er niet van om te raden. Maar wat het ook is, veel sterkte ermee.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 21:01 schreef Twinky het volgende:

Maar bedankt allen.

Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 00:57 schreef Broekpaling het volgende:
Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 09:27 schreef Broekpaling het volgende:

[..]

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

Dat begrijp ik. Het is ook moeilijk voor iemand -die er niet direct of indirect mee te maken heeft- om dat te begrijpen, maar dat geldt een beetje voor alles. Zo wordt depressiviteit vaak ook niet begrepen, mensen zeggen dan "ik heb ook wel eens een paar slechte dagen" terwijl dat totaal niet te vergelijken is met de gevoelens die bij een depressie komen kijken.
Het enige wat mensen kunnen doen is het aannemen dat dingen nou eenmaal zo zijn of voelen voor anderen, en je hoeft je ook niet altijd te kunnen inleven om iets te kunnen begrijpen. Maar het blijft moeilijk dat geloof ik graag.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 09:29 schreef Innocence het volgende:
Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden
Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.

Ikl heb dat andersom. Ik vind mezelf heel opmerkzaam (ik heb vaak zoiets van "Hallo, dat ZIE je toch zeker wel?" - en dan blijkt dat dus niet zo te zijn) en ik vind ook altijd dat ik alles heel goed overdenk voor ik iets doe. Alleen m'n vriend snapt niet waarom ik me overal zo druk om maak en blijf hangen in details en de rest van de wereld snapt mijn logica niet.

Over de prikkels, ik heb het met name in mensenmassa's. Ik heb het twee weken geleden ongeveer dertig seconde paniekvrij uitgehouden op de Coolsingel, op zondagmiddag. M'n vriend vindt het dan op zichniet erg als ik weg wil, maar begrijpen doet ie het niet. Maar hij begrijpt ook het verschil niet tussen sommige soorten drukte. Ik kan best tegen een vol restaurant bijvoorbeeld. Dat is anders, want daar blijft iedereen op dezelfde plek zitten en dan is het overzichtelijker. Met name mensen die door elkaar krioelen, daar sla ik echt van op tilt. Dan voelt het soms ook alsof ik in een soort trance raak, volledig in mezelf gekeerd. Tot het punt dat ik denk, ik moet NU weg, om mensen heen of erdoor, dat maakt dan niet meer uit. Daarom geef ik mijn winkelwagentje in een drukke supermarkt altijd aan iemand anders (als ik alleen winkel ben ik niet in een drukke supermarkt - of in ieder geval niet lang - maar soms moet je wel eens met iemand anders die geen last heeft van drukte). Maar goed, naar Scheveningen op een zomerse dag zit er ook niet in. Iedere keer doe ik het weer, met m'n stomme kop, omdat ik het wel leuk vind om naar de zee te kijken en een visje te gaan eten, en als we er dan zijn wil ik alleen maar steeds verder lopen, omdat ik uit de drukte wil (onmogelijk natuurlijk). Ik heb wat dat betreft ook bewondering voor m'n vriend omdat ie niet gillend gek van me wordt.

Verder kan ik geluiden meestal wel 'accepteren' als aanwezig en dan heb ik er niet zo veel last van. Sommige geluiden kan ik dan echt weer niet hebben, zoals het piepen van een televisie op stand-by of het geluid van de oplader van het mobieltje van m'n vriend. Daar word ik gewoon wakker van Het verschilt heel erg per geluid. Ik kan niet tegen ritmische geluiden (buren hebben echt van die junglemuziek aanstaan af en toe - ik weet echt niet hoe ik het beter moet omschrijven - maar dan zit je echt 10 minuten naar hetzelfde herhalende getik en gebonk te luisteren) en tegen hoog gesnerp. Maar over het algemeen zijn bijv. muziek of het geluid van de tv geen probleem. Ik heb meer moeite met visuele prikkels, dingen die snel bewegen. Flitsende beelden, '3D'-beelden op tv/computer, fel licht (30 seconde bij Ikea op de lampenafdeling en ik heb hoofdpijn).

Maar goed... Meestal denk ik dat het allemaal wel meevalt met mij, alleen soms merk ik dat ik toch anders reageer dan anderen of ik krijg commentaar op iets waar ik dan de pest over in heb dat het mij blijkbaar niet lukt terwijl het iets heel simpels is. Kreeg gisteren van m'n baas te horen dat hem iets opviel over mijn werkwijze, dat dat heel ongestructureerd was en dat ik er een beetje uit ben omdat ik een weekje vrij gehad heb. En dan denk ik, dat zou niet moeten. Maar ik weet wel dat als ik niet weet wat ik moet doen (en vorige week toen ik 'terug kwam' na m'n week vrij was er balans en dat had ik nog nooit meegemaakt, dus ik wist ook idd niet wat ik moest doen), dat ik dan 'op mijn manier' heel gestructureerd ga werken. Ik heb dan geen overzicht meer, dus stippel ik een lijn uit en daar houd ik me dan aan vast. Ongeacht of die lijn past bij wat er op dat moment nodig is. Bijv. ik begin aan een kant van de winkel en dan ga ik vanaf daar op rij doorwerken tot de andere kant. Ook al is aan de andere kant iets op, dat maakt niet uit, want waar ik mee bezig ben moet eerst af. Maar dan komt m'n baas er tussendoor en die wil dan dat ik eerst iets anders ga doen (wat volgnes hem meer prioriteit heeft) en dan ben ik volledig de draad kwijt en loop ik de hele dag achter mezelf aan te rennen omdat ik alles kwijt ben, dingen over het hoofd zie en niet meer weet waar ik ook alweer mee bezig was. En dat terwijl het een MBO-functie is en ik gestudeerd heb, dus je zou toch verwachten dat ik het makkelijk aan moet kunnen. Ik weet ook dat als ik eenmaal de 'routine' te pakken heb en alle situaties goed herken, dat het dan ook goed komt, maar het is wel frustrerend als zulk dom werk niet eens lukt. Andere dingen doe ik dan wel weer heel goed en ik leer heel snel, vergeleken met anderen doe ik het nog steeds heel goed, maar het is zo frustrerend dat je van die kleine dingetjes dan niet snel genoeg door hebt.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".

Dat heb ik ook wel eens Dan zeggen ze op school ofzo dat ik (als ik iets niet doe ofzo,) geen inzet heb en lui ben en weet ik het allemaal wat nog meer. Daar kan ik me dan zo verschrikkelijk kwaad om maken.

Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:49 schreef sander-3 het volgende:
Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

Oh, maar dat herken ik ook! En wat verlang ik dan terug naar de tijd van snoeischaren en heibezems...

De bomen vallen nu uit... Send in de bladblazers...

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:26 schreef dutch-mamma het volgende:
Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Ik herken het. Daniel Tammet omschrijft in zijn boek Born on a Blue Day hoe hij helemaal gek wordt van het geluid van een tandenborstel over zijn tanden. Ik kan eigenlijk wel begrijpen waarom dat geluid als zo irritant wordt ervaren (hetzelfde overigens met die bezem), maar ik heb er zelf geen last van. Ik merkte wel dit weekend dat het me bovenmatig stoort als er veel mensen om me heen zitten die allemaal gelijktijdig random herrie maken (= met mokken en vuisten op tafels slaan), just for the fun of it. Ik wist dat het ik me er minder aan zou storen als ik zelf mee zou doen, maar daar had ik geen zin in, en toen merkte ik wel dat ik het erg slecht trok... Ben een keer ook maar even naar buiten gelopen.

Ik zou dat boek Born on a Blue Day aan iedereen aanraden overigens.