PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:22 schreef Xennia het volgende:

[..]

Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).

Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?

Neuh het heeft niets met iets op of over FOK! te maken. Er is gewoon in ons prvié leven iets gebrud waar ik heel veel moeite n verdriet door heb. En dat zijn emoties waar ik moiet mee heb om een plek te geven. En let aub niet op mijn typfouten want motorisch tik ik er nu ook naast

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 20:53 schreef Black_Tulip het volgende:
Mag ik vragen wat er aan de hand is Juup?

Dat mag maar ik geef geen precieze uitleg want dat is nu nog te persoonlijk. Er is iets gebeurd wat ik niet had durven denken, het heeft iets met leven of niet leven te maken. Het is iets dat mijj en mijn vrouw enomr geraakt heeft, en dvandaar dat ik nu verplicht rust moet nemen.
Ik post dit niet om zielig te doen of zo, want zo zijn geen van mijn postings bedoeld, ik ben geen aandachtstrekker. Het is gewoon een eerlijk antwoord op de vraag
;0 En mijn typfouten moeten mijn maa vergefen worden want mijn motoriek is euhhmm bneveld en in de war.

Ik hou er niet van om te raden. Maar wat het ook is, veel sterkte ermee.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 21:01 schreef Twinky het volgende:

Maar bedankt allen.

Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 00:57 schreef Broekpaling het volgende:
Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 09:27 schreef Broekpaling het volgende:

[..]

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

Dat begrijp ik. Het is ook moeilijk voor iemand -die er niet direct of indirect mee te maken heeft- om dat te begrijpen, maar dat geldt een beetje voor alles. Zo wordt depressiviteit vaak ook niet begrepen, mensen zeggen dan "ik heb ook wel eens een paar slechte dagen" terwijl dat totaal niet te vergelijken is met de gevoelens die bij een depressie komen kijken.
Het enige wat mensen kunnen doen is het aannemen dat dingen nou eenmaal zo zijn of voelen voor anderen, en je hoeft je ook niet altijd te kunnen inleven om iets te kunnen begrijpen. Maar het blijft moeilijk dat geloof ik graag.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 09:29 schreef Innocence het volgende:
Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden
Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.

Ikl heb dat andersom. Ik vind mezelf heel opmerkzaam (ik heb vaak zoiets van "Hallo, dat ZIE je toch zeker wel?" - en dan blijkt dat dus niet zo te zijn) en ik vind ook altijd dat ik alles heel goed overdenk voor ik iets doe. Alleen m'n vriend snapt niet waarom ik me overal zo druk om maak en blijf hangen in details en de rest van de wereld snapt mijn logica niet.

Over de prikkels, ik heb het met name in mensenmassa's. Ik heb het twee weken geleden ongeveer dertig seconde paniekvrij uitgehouden op de Coolsingel, op zondagmiddag. M'n vriend vindt het dan op zichniet erg als ik weg wil, maar begrijpen doet ie het niet. Maar hij begrijpt ook het verschil niet tussen sommige soorten drukte. Ik kan best tegen een vol restaurant bijvoorbeeld. Dat is anders, want daar blijft iedereen op dezelfde plek zitten en dan is het overzichtelijker. Met name mensen die door elkaar krioelen, daar sla ik echt van op tilt. Dan voelt het soms ook alsof ik in een soort trance raak, volledig in mezelf gekeerd. Tot het punt dat ik denk, ik moet NU weg, om mensen heen of erdoor, dat maakt dan niet meer uit. Daarom geef ik mijn winkelwagentje in een drukke supermarkt altijd aan iemand anders (als ik alleen winkel ben ik niet in een drukke supermarkt - of in ieder geval niet lang - maar soms moet je wel eens met iemand anders die geen last heeft van drukte). Maar goed, naar Scheveningen op een zomerse dag zit er ook niet in. Iedere keer doe ik het weer, met m'n stomme kop, omdat ik het wel leuk vind om naar de zee te kijken en een visje te gaan eten, en als we er dan zijn wil ik alleen maar steeds verder lopen, omdat ik uit de drukte wil (onmogelijk natuurlijk). Ik heb wat dat betreft ook bewondering voor m'n vriend omdat ie niet gillend gek van me wordt.

Verder kan ik geluiden meestal wel 'accepteren' als aanwezig en dan heb ik er niet zo veel last van. Sommige geluiden kan ik dan echt weer niet hebben, zoals het piepen van een televisie op stand-by of het geluid van de oplader van het mobieltje van m'n vriend. Daar word ik gewoon wakker van Het verschilt heel erg per geluid. Ik kan niet tegen ritmische geluiden (buren hebben echt van die junglemuziek aanstaan af en toe - ik weet echt niet hoe ik het beter moet omschrijven - maar dan zit je echt 10 minuten naar hetzelfde herhalende getik en gebonk te luisteren) en tegen hoog gesnerp. Maar over het algemeen zijn bijv. muziek of het geluid van de tv geen probleem. Ik heb meer moeite met visuele prikkels, dingen die snel bewegen. Flitsende beelden, '3D'-beelden op tv/computer, fel licht (30 seconde bij Ikea op de lampenafdeling en ik heb hoofdpijn).

Maar goed... Meestal denk ik dat het allemaal wel meevalt met mij, alleen soms merk ik dat ik toch anders reageer dan anderen of ik krijg commentaar op iets waar ik dan de pest over in heb dat het mij blijkbaar niet lukt terwijl het iets heel simpels is. Kreeg gisteren van m'n baas te horen dat hem iets opviel over mijn werkwijze, dat dat heel ongestructureerd was en dat ik er een beetje uit ben omdat ik een weekje vrij gehad heb. En dan denk ik, dat zou niet moeten. Maar ik weet wel dat als ik niet weet wat ik moet doen (en vorige week toen ik 'terug kwam' na m'n week vrij was er balans en dat had ik nog nooit meegemaakt, dus ik wist ook idd niet wat ik moest doen), dat ik dan 'op mijn manier' heel gestructureerd ga werken. Ik heb dan geen overzicht meer, dus stippel ik een lijn uit en daar houd ik me dan aan vast. Ongeacht of die lijn past bij wat er op dat moment nodig is. Bijv. ik begin aan een kant van de winkel en dan ga ik vanaf daar op rij doorwerken tot de andere kant. Ook al is aan de andere kant iets op, dat maakt niet uit, want waar ik mee bezig ben moet eerst af. Maar dan komt m'n baas er tussendoor en die wil dan dat ik eerst iets anders ga doen (wat volgnes hem meer prioriteit heeft) en dan ben ik volledig de draad kwijt en loop ik de hele dag achter mezelf aan te rennen omdat ik alles kwijt ben, dingen over het hoofd zie en niet meer weet waar ik ook alweer mee bezig was. En dat terwijl het een MBO-functie is en ik gestudeerd heb, dus je zou toch verwachten dat ik het makkelijk aan moet kunnen. Ik weet ook dat als ik eenmaal de 'routine' te pakken heb en alle situaties goed herken, dat het dan ook goed komt, maar het is wel frustrerend als zulk dom werk niet eens lukt. Andere dingen doe ik dan wel weer heel goed en ik leer heel snel, vergeleken met anderen doe ik het nog steeds heel goed, maar het is zo frustrerend dat je van die kleine dingetjes dan niet snel genoeg door hebt.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".

Dat heb ik ook wel eens Dan zeggen ze op school ofzo dat ik (als ik iets niet doe ofzo,) geen inzet heb en lui ben en weet ik het allemaal wat nog meer. Daar kan ik me dan zo verschrikkelijk kwaad om maken.

Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:49 schreef sander-3 het volgende:
Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

Oh, maar dat herken ik ook! En wat verlang ik dan terug naar de tijd van snoeischaren en heibezems...

De bomen vallen nu uit... Send in de bladblazers...

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:26 schreef dutch-mamma het volgende:
Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Ik herken het. Daniel Tammet omschrijft in zijn boek Born on a Blue Day hoe hij helemaal gek wordt van het geluid van een tandenborstel over zijn tanden. Ik kan eigenlijk wel begrijpen waarom dat geluid als zo irritant wordt ervaren (hetzelfde overigens met die bezem), maar ik heb er zelf geen last van. Ik merkte wel dit weekend dat het me bovenmatig stoort als er veel mensen om me heen zitten die allemaal gelijktijdig random herrie maken (= met mokken en vuisten op tafels slaan), just for the fun of it. Ik wist dat het ik me er minder aan zou storen als ik zelf mee zou doen, maar daar had ik geen zin in, en toen merkte ik wel dat ik het erg slecht trok... Ben een keer ook maar even naar buiten gelopen.

Ik zou dat boek Born on a Blue Day aan iedereen aanraden overigens.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.

quote:

Het Hoofdkwartier is vrij toegankelijk te bezoeken van maandag 13 tot en met vrijdag 17 oktober van 14.00-16.00 uur en van 19.00-20.30 uur; op zaterdag 18 en zondag 19 oktober van 14.00-16.00 uur; en van maandag 20 tot en met donderdag 23 oktober van 19.00-20.30 uur. Locatie: Aksent, Van Speyklaan 71, 5703 XE Helmond.

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 01:18 schreef Juup© het volgende:

[..]

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.
[..]

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

Da's jammer, ik zie dat het hier al in de buurt geweest is.
Afgaande op de foto klopt het wel. Grappig is ook dat ik het vaak zo voorstel: informatie die van verschillende kanten op mij afkomt, waarmee ik soms kan spelen, die kan 'merken' (voorbeeld: ik vraag aan een collega een telefoonnummer. Als die collega dat dan, op welke manier dan ook, geeft, het voor mij binnenkomt als 'informatie' uit die richting (waar die collega zit) Op die manier weet ik perfect waar die collega zit, hoe die informatie bij mij is gekomen, waar die terecht is gekomen en waar ik die dus ook terug kan vinden. Probleem is vaak dat ik de informatie zelf dan weer vergeet; ik weet dus wel hoe ik waar iets kan zoeken, terwijl heel veel mensen alleen de informatie zelf onthouden. Mijn verstand/geheugen werkt meer als een bibliothecaris die precies weet waar welk boek staat en vaak ook nog de inhoud van dat boek kent )
Wat hierbiij ook een nadeel is: als er veel informatie tegelijk binnenkomt: al die bewegingen die ik in mijn hoofd maak kan ik dan niet meer bijhouden, het wordt 1 grote brij informatie

Juup: wat jij prikkelingen noemt, kan ik dat zien als 'informatie'? Bijvoorbeeld geluid/geur/zicht/etc?

[ Bericht 59% gewijzigd door Stupendous76 op 13-10-2008 13:19:38 ]

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:26 schreef dutch-mamma het volgende:
Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

Ik ga bijna door het lint als mensen fluiten. Gewoon uit wanhoop, omdat je weet dat je er niets van kan zeggen, dat niemand het begrijpt. Maar als er iets is dat ik zo irritant vind, stoort het op m'n hele functioneren, kan ik aan niets anders meer denken.
Dat is bij meerdere dingen zo. Mensen die fluisteren, constant d'r neus ophalen of hard ademen.
Nogal problematisch als je bijvoorbeeld graag in een bibliotheek zit om te studeren.
Maar heb het dus alleen bij zachte geluiden, echt herrie overal om me heen is geen probleem.

Heb altijd gedacht dat het iets met overgevoeligheid voor geluid te maken had, totdat ik het hier in de verhalen van anderen herkende.

Wel super dat hij dat gewoon tegen je kan vertellen. Ik denk dat ik dat nooit zou durven...

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 14:57 schreef Innocence het volgende:

[..]


Ik ga bijna door het lint als mensen fluiten. Gewoon uit wanhoop, omdat je weet dat je er niets van kan zeggen, dat niemand het begrijpt. Maar als er iets is dat ik zo irritant vind, stoort het op m'n hele functioneren, kan ik aan niets anders meer denken.
Dat is bij meerdere dingen zo. Mensen die fluisteren, constant d'r neus ophalen of hard ademen.
Nogal problematisch als je bijvoorbeeld graag in een bibliotheek zit om te studeren.
Maar heb het dus alleen bij zachte geluiden, echt herrie overal om me heen is geen probleem.

Heb altijd gedacht dat het iets met overgevoeligheid voor geluid te maken had, totdat ik het hier in de verhalen van anderen herkende.

Wel super dat hij dat gewoon tegen je kan vertellen. Ik denk dat ik dat nooit zou durven...

Dank je! Ik ben inderdaad blij dat hij het wil zeggen, en ook over "zijn wereld" wil vertellen. Mijn jongste van 10 heeft er meer moeite mee, maar na een intensieve dagbehandeling die inmiddels is afgesloten, gaat het wel beter.
Iemand serieus nemen is zo belangrijk, en dat geldt niet alleen voor PDD!

Het lijkt me ook heel lastig, die zachte geluiden waar jij last van hebt. Bezemvegen kom je niet dagelijks tegen, maar de geluiden die jij noemt wel. Ik heb zelf COPD (longkwaal, zie google) en als ik een slechte dag heb, hóór je me ademen...!

Waarom durf je dat soort dingen niet te zeggen? Ben je bang niet serieus te worden genomen, of word/werd je werkelijk niet serieus genomen? Het is voor mij, als ouder van 2 aspergers, zo belangrijk om dit soort dingen te weten, omdat ik zelf dit soort dingen helemaal niet ken, en ik ben heel blij dat mijn kinderen steeds opener worden over wat ze voelen en ervaren. Vaak zijn het enorme eye-openers voor me.

Dat is ook de reden waarom ik dit topic volg. Om meer inzicht te krijgen in wat PDD-ers bezig houdt, om jullie beter te kunnen begrijpen, en dit ook op mijn kinderen te kunnen toepassen.

Daarom wil ik jullie ook bedanken voor jullie openhartigheid. Ik heb er echt heel veel aan! En vanzelfsprekend neem ik jullie ook serieus!

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 01:18 schreef Juup© het volgende:

[..]

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.
[..]

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

Ik had het al gelezen, waarschijnlijk ga ik er deze week naartoe (toen ie in Eindhoven was heb ik het gemist).
Kan ik 'm als ervaringsdeskundige ook even keuren voor de niet-autisten die meegaan.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 16:40 schreef Gitanki het volgende:

[..]

Ik had het al gelezen, waarschijnlijk ga ik er deze week naartoe (toen ie in Eindhoven was heb ik het gemist).
Kan ik 'm als ervaringsdeskundige ook even keuren voor de niet-autisten die meegaan.

Het is voor mij een rot end weg, maar ik zou het graag ook eens willen ervaren met de kinderen...

Het zal vast wel eens bij jou in de buurt zijn, het hoofdkwartier gaat door heel het land
Dus gewoon de site in de gaten houden: http://www.hoofdkwartier.org/pages/begin.htm

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 17:54 schreef Gitanki het volgende:
Het zal vast wel eens bij jou in de buurt zijn, het hoofdkwartier gaat door heel het land
Dus gewoon de site in de gaten houden: http://www.hoofdkwartier.org/pages/begin.htm

Bedankt!

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 23:57 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik zou dat boek Born on a Blue Day aan iedereen aanraden overigens.

Ik heb 'm te koop. Voor 15 euro incl.verzendkosten, in nieuwstaat. Als iemand, het wil kopen, dan graag via PM.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2008 14:02 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ik heb 'm te koop. Voor 15 euro incl.verzendkosten, in nieuwstaat. Als iemand, het wil kopen, dan graag via PM.

Heb je hem zelf gelezen? Wat vond je ervan? Waarom verkoop je hem?