PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:23 schreef MASD het volgende:

[..]

Is dat ook de reden waarom je niet werkt? Dat je stress en drukte niet tot weinig aankan? Tot in welke mate kun je overweg met prikkels van buiten, wat is de grens?

Ik had deze nog staan

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:38 schreef Juup© het volgende:

[..]

Nee ik ga nooit uit als in naar een café e.d.. Wat ik wel eens doe is gaan uit eten, maar daar is het meestal wel rustig.

Ik doe wel eens leuke dingen (mensen een ban aansmeren b.v. (dat is een grapje dat kan ik namelijk helemaal niet ).
Nee nu serieus, ik doe zeker leuke dingen, maar dat zijn altijd dingen waar ik niet teveel prikkels van krijg zoals b.v. lekker fietsen, of naar een museum, klussen in en om het huis, soms naar een vliegshow zoals de Open dagen van de luchtmacht e.d. Ik hou van alles wat met techniek te maken heeft, dus zulke dingen ga ik graag heen. Maar alles valt of staat met de hoeveelheid prikkels die ik de dagen ervoor heb binnengekregen. Heb ik veel drukte gehad door b.v. administratieve dingen regelen, veel telefoneren, veel lawaai door b.v. werkzaamheden in en om het huis, of simpelweg slecht geslapen hebben, dan is de kans groot dat ik weinig kan verdragen en dan doe ik helemaal niets. Althans ik slaap dan heel veel en lig vaak met de hoofdtelefoon op om de externe geluiden te dempen.

Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.

Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:39 schreef MASD het volgende:

[..]

Ik had deze nog staan

Ja dat is de reden dat ik niet werk. Ik kan absoluut niet tegen druk of stress. Ik heb wel gewerkt, maar op een gegeven moment ben ik depressief thuis komen zitten door een oorzaak die ik niet wist. Later bleek dat ik al heel mijn leven mezelf constant aan het aanpassen ben geweest waardoor ik oververmoeid ben geraakt.
Na mijn herstel van de depressie ben ik wel weer gaan werken, maar al snel bleek dat ik het gewoon niet meer aan kon al die prikkels en druk. Hoezeer het mij ook pijn doet (elke dag), ik kan gewoon niet meer.
Ik heb teveel "levensenergie" opgebruikt in de jaren tot aan mijn depressie met het continu aanpassen.
Ik als autist pas mezelf continu aan om vervelende situaties te voorkomen. Als ik mezelf zou zijn dan zou "de maatschappij" veel moeite hebben met mijn aparte gedrag. neemt niet weg dat ik bij vrienden en bekenden wel mezelf durf en kan zijn gelukkig.

Na mijn diagnose was voor mij duidelijk waar dat aanpassingsgedrag vandaan kwam en wat het met mij doet. maar dat is weer een heel ander verhaal en was niet jouw vraag

De externe prikkels kan ik redelijk mee overweg, Als ik een goede dag heb kan ik in principe best wel wat hebben qua audio/visuele prikkels, maar over het algemeen ben ik het liefst thuis binnen omdat zelfs wandelen met de honden mij kan overprikkelen omdat ik dan de blaadjes aan de bomen zie bewegen en op de grond zie liggen, en de steentjes op het fietspad, e.d. ik zie dus letterlijk alles.

De grens is flexibel maar er is wel een uiterste grens en die ligt laag vergeleken bij "normale" mensen. B.v. als ik boodschappen ga doen ik een supermarkt en het is gemiddeld druk (helft van de winkelwagentjes bezet) dan haal ik snel alles wat op mijn lijstje staat (jawel ik werk met lijstjes anders word ik gek) en ben ik snel weer buiten. Daarna ben ik de rest van de dag dusdanig druk in mijn hoofd dat ik niets anders kan doen dan ontspannen thuis.

[ Bericht 5% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 02:03:50 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:46 schreef Noorsbloed het volgende:

[..]

Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.

Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?

Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).

Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.

Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.

Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.

juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken

'serieus'

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 02:03 schreef Dutch_Nelson het volgende:
juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken

'serieus'

Been there, done that, no solution.

Kan ik absoluut niet tegen helaas. Alcohol helpt wel, maar aangezien ik verslavingsgevoelig ben en ik daar heel vervelend van wordt, heb ik dat opgegeven.

En nu ga ik slapen want door al dat "gepraat" over mezelf staat mijn hoofd op ontploffen.
Mochten er nog vragen zijn dan beantwoord ik die morgen graag voor zover ik kan.

Welterusten allemaal.

[ Bericht 1% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 08:04:19 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:59 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).

Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.

Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.

Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.

Hmm komt allemaal wel bekend voor.
Alleen helpt bij mij slapen ook niet omdat ik lijd aan insommnia.
Ik slaap hooguit 3 tot 4 uur en dat is bij lange na niet genoeg om uit te rusten.
Medicijnen heb ik ook veel gebruikt tot op het moment dat ik er als een zombie bij zat.
Toen ben ik er zelf mee gestopt.

Over het algemeen gaat het wel , en ik heb het niet zo extreem als jij.
Maar jij weet hoe je ermee om moet gaan.
En dat scheelt denk ik ..
Als ik overprikkeld raak dan sluit ik mijzelf op voor een paar dagen van alles en iedereen.
Want ik moet dan echt of bijkomen of iets kapot maken om het te ventileren.

Wel heel knap dat je de opleidingen zover hebt afgemaakt dan.
Ik zat in mijn laatste maanden SPH en ik kon het echt niet meer.
Dus nogmaals hulde voor jou en de manier waarop jij ermee omgaat.

Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden

Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.

[ Bericht 0% gewijzigd door Innocence op 06-10-2008 13:41:58 ]

Tvjuup

Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 13:29 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"



hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:48 schreef Juup© het volgende:
Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.

Koptelefoon met muziek op?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Daar wil ik ook in. Ik ben echt zo nieuwsgierig hoe ik daar op zou reageren..

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:55 schreef Xennia het volgende:

[..]

Koptelefoon met muziek op?

Nee en ja. Hangt er vanaf wat er overstemd moet worden. Als ik chaos heb ik mijn hoofd dan zet ik vaak muziek op idd, om de chaos te overstemmen. Dat is hetzelfde als b.v. pijn hebben bij het boren bij de tandarts, en dan hard in je vel knijpen om de pijn te overstemmen (zo doe ik dat nou eenmaal). Het heeft als bijwerking dat ik geestelijk helemaal op raak, en op een gegeven moment zo doodop ben dat de chaos is verminderd. Dan ben ik dusdanig op dat mijn motoriek erg slecht is en ik dus loop alsof ik bezopen ben.

En Nee in het geval van extreme overprikkeling, dan zet ik de hoofdtelefoon op om zoveel mogelijk geluiden buiten te sluiten zonder zelf prikkels toe te voegen. De hoofdtelefoon houd niet alle geluiden tegen, maar dat moet ook niet want anders ga ik juist liggen luisteren naar geluiden en dan hoor ik alles in mijn hoofd des te harder.

En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Heel veel sterkte!

En mijn complimenten dat je ondanks je frustratie toch aan je vrouw denkt! Lijkt me heel moeilijk, aangezien je zo'n sterke behoefte hebt om in jezelf terug te kruipen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).

Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.

Tot later allemaal.

Sterkte juup

En neem je tijd

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Begeleidster van me was er heen geweest maar ik kon toen niet, helaas.
Ik wil dit "feest" der herkenning toch ook eens meemaken, ik zal wel enes opzoeken waar en wanneer dat hoofdkwartier ergens is (in de buurt).
De begeleidster zei ook dat ze nu een beter beeld had van de prikkelverwerking bij autisten.

Over het algemeen merk ik dat ikzelf stukken beter tegen prikkels kan, waarschijnlijk omdat het beter met me gaat in het algemeen en ik de laatste jaren regelmatig aan heel veel prikkels ben blootgesteld, waardoor ik er steeds beter tegen kan (Weekje naar Berlijn, Rijbewijs halen, alleen met een flinke groep onbekenden op vakantie in Spanje, naar housefeesten en meer).

Maar vooral tijdens die vakanties merk ik dan na ongeveer twee a drie dagen dat ik elke avond een tijd op bed moet gaan liggen alvorens weer mee te gaan in de activiteiten en de reserves na een week aardig op zijn.
(Nu had ik het tijdens de vakantie in Spanje ook wel extra zwaar gemaakt door aan alle activiteiten, die met name ook fysiek zwaar waren mee te doen).


Verder veel sterkte met je Juup..

Ik heb geen zin meer om de precieze posts op te zoeken, maar dat 2de topic uit KLB was totaal niet serieus bedoeld. Lees de meerderheid van de posts in dat topic nog maar eens door en let vooral op de ondertoon van de posts.

Sterkte juup.
Ik hoop dat snel weer rust kan vinden.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:55 schreef Xennia het volgende:

[..]

Koptelefoon met muziek op?

Nu wel ja, maar ik ben vedoofd door de Oxazepam dus kan wel wat hebben nu.

Mag ik vragen wat er aan de hand is Juup?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 17:22 schreef Xennia het volgende:

[..]

Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).

Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?

Neuh het heeft niets met iets op of over FOK! te maken. Er is gewoon in ons prvié leven iets gebrud waar ik heel veel moeite n verdriet door heb. En dat zijn emoties waar ik moiet mee heb om een plek te geven. En let aub niet op mijn typfouten want motorisch tik ik er nu ook naast

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 20:53 schreef Black_Tulip het volgende:
Mag ik vragen wat er aan de hand is Juup?

Dat mag maar ik geef geen precieze uitleg want dat is nu nog te persoonlijk. Er is iets gebeurd wat ik niet had durven denken, het heeft iets met leven of niet leven te maken. Het is iets dat mijj en mijn vrouw enomr geraakt heeft, en dvandaar dat ik nu verplicht rust moet nemen.
Ik post dit niet om zielig te doen of zo, want zo zijn geen van mijn postings bedoeld, ik ben geen aandachtstrekker. Het is gewoon een eerlijk antwoord op de vraag
;0 En mijn typfouten moeten mijn maa vergefen worden want mijn motoriek is euhhmm bneveld en in de war.

Ik hou er niet van om te raden. Maar wat het ook is, veel sterkte ermee.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 21:01 schreef Twinky het volgende:

Maar bedankt allen.

Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 00:57 schreef Broekpaling het volgende:
Zo bijzonder om dit te lezen.
Ik vind het opzich heel vreemd dat je nog overprikkeld raakt als je weet dat je autistisch bent.
Ik zou bijna zeggen " doe normaal" als je je er zo bewust van bent.
Moet ook eerlijk zeggen dat ik me echt niet kan voorstellen hoe een autist de wereld ervaart zoals ik 'm zie

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".
Ik ben mijzelf er van bewust, en juist daardoor kan ik bepaalde vaardigheden proberen aan te leren zodat het "lijden" minder wordt, maar overgaan zal het nooit.

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 09:27 schreef Broekpaling het volgende:

[..]

Tja, het klinkt in ieder geval
heel vreemd voor mij. Wat ik al eerder zei, ik kan me er heel moeilijk iets bij voorstellen.

Dat begrijp ik. Het is ook moeilijk voor iemand -die er niet direct of indirect mee te maken heeft- om dat te begrijpen, maar dat geldt een beetje voor alles. Zo wordt depressiviteit vaak ook niet begrepen, mensen zeggen dan "ik heb ook wel eens een paar slechte dagen" terwijl dat totaal niet te vergelijken is met de gevoelens die bij een depressie komen kijken.
Het enige wat mensen kunnen doen is het aannemen dat dingen nou eenmaal zo zijn of voelen voor anderen, en je hoeft je ook niet altijd te kunnen inleven om iets te kunnen begrijpen. Maar het blijft moeilijk dat geloof ik graag.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 09:29 schreef Innocence het volgende:
Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden
Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.

Ikl heb dat andersom. Ik vind mezelf heel opmerkzaam (ik heb vaak zoiets van "Hallo, dat ZIE je toch zeker wel?" - en dan blijkt dat dus niet zo te zijn) en ik vind ook altijd dat ik alles heel goed overdenk voor ik iets doe. Alleen m'n vriend snapt niet waarom ik me overal zo druk om maak en blijf hangen in details en de rest van de wereld snapt mijn logica niet.

Over de prikkels, ik heb het met name in mensenmassa's. Ik heb het twee weken geleden ongeveer dertig seconde paniekvrij uitgehouden op de Coolsingel, op zondagmiddag. M'n vriend vindt het dan op zichniet erg als ik weg wil, maar begrijpen doet ie het niet. Maar hij begrijpt ook het verschil niet tussen sommige soorten drukte. Ik kan best tegen een vol restaurant bijvoorbeeld. Dat is anders, want daar blijft iedereen op dezelfde plek zitten en dan is het overzichtelijker. Met name mensen die door elkaar krioelen, daar sla ik echt van op tilt. Dan voelt het soms ook alsof ik in een soort trance raak, volledig in mezelf gekeerd. Tot het punt dat ik denk, ik moet NU weg, om mensen heen of erdoor, dat maakt dan niet meer uit. Daarom geef ik mijn winkelwagentje in een drukke supermarkt altijd aan iemand anders (als ik alleen winkel ben ik niet in een drukke supermarkt - of in ieder geval niet lang - maar soms moet je wel eens met iemand anders die geen last heeft van drukte). Maar goed, naar Scheveningen op een zomerse dag zit er ook niet in. Iedere keer doe ik het weer, met m'n stomme kop, omdat ik het wel leuk vind om naar de zee te kijken en een visje te gaan eten, en als we er dan zijn wil ik alleen maar steeds verder lopen, omdat ik uit de drukte wil (onmogelijk natuurlijk). Ik heb wat dat betreft ook bewondering voor m'n vriend omdat ie niet gillend gek van me wordt.

Verder kan ik geluiden meestal wel 'accepteren' als aanwezig en dan heb ik er niet zo veel last van. Sommige geluiden kan ik dan echt weer niet hebben, zoals het piepen van een televisie op stand-by of het geluid van de oplader van het mobieltje van m'n vriend. Daar word ik gewoon wakker van Het verschilt heel erg per geluid. Ik kan niet tegen ritmische geluiden (buren hebben echt van die junglemuziek aanstaan af en toe - ik weet echt niet hoe ik het beter moet omschrijven - maar dan zit je echt 10 minuten naar hetzelfde herhalende getik en gebonk te luisteren) en tegen hoog gesnerp. Maar over het algemeen zijn bijv. muziek of het geluid van de tv geen probleem. Ik heb meer moeite met visuele prikkels, dingen die snel bewegen. Flitsende beelden, '3D'-beelden op tv/computer, fel licht (30 seconde bij Ikea op de lampenafdeling en ik heb hoofdpijn).

Maar goed... Meestal denk ik dat het allemaal wel meevalt met mij, alleen soms merk ik dat ik toch anders reageer dan anderen of ik krijg commentaar op iets waar ik dan de pest over in heb dat het mij blijkbaar niet lukt terwijl het iets heel simpels is. Kreeg gisteren van m'n baas te horen dat hem iets opviel over mijn werkwijze, dat dat heel ongestructureerd was en dat ik er een beetje uit ben omdat ik een weekje vrij gehad heb. En dan denk ik, dat zou niet moeten. Maar ik weet wel dat als ik niet weet wat ik moet doen (en vorige week toen ik 'terug kwam' na m'n week vrij was er balans en dat had ik nog nooit meegemaakt, dus ik wist ook idd niet wat ik moest doen), dat ik dan 'op mijn manier' heel gestructureerd ga werken. Ik heb dan geen overzicht meer, dus stippel ik een lijn uit en daar houd ik me dan aan vast. Ongeacht of die lijn past bij wat er op dat moment nodig is. Bijv. ik begin aan een kant van de winkel en dan ga ik vanaf daar op rij doorwerken tot de andere kant. Ook al is aan de andere kant iets op, dat maakt niet uit, want waar ik mee bezig ben moet eerst af. Maar dan komt m'n baas er tussendoor en die wil dan dat ik eerst iets anders ga doen (wat volgnes hem meer prioriteit heeft) en dan ben ik volledig de draad kwijt en loop ik de hele dag achter mezelf aan te rennen omdat ik alles kwijt ben, dingen over het hoofd zie en niet meer weet waar ik ook alweer mee bezig was. En dat terwijl het een MBO-functie is en ik gestudeerd heb, dus je zou toch verwachten dat ik het makkelijk aan moet kunnen. Ik weet ook dat als ik eenmaal de 'routine' te pakken heb en alle situaties goed herken, dat het dan ook goed komt, maar het is wel frustrerend als zulk dom werk niet eens lukt. Andere dingen doe ik dan wel weer heel goed en ik leer heel snel, vergeleken met anderen doe ik het nog steeds heel goed, maar het is zo frustrerend dat je van die kleine dingetjes dan niet snel genoeg door hebt.

quote:

Op dinsdag 7 oktober 2008 01:20 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is hetzelfde als tegen iemand die een been mist zeggen "loop eens normaal, je weet toch dat jij een been mist".

Dat heb ik ook wel eens Dan zeggen ze op school ofzo dat ik (als ik iets niet doe ofzo,) geen inzet heb en lui ben en weet ik het allemaal wat nog meer. Daar kan ik me dan zo verschrikkelijk kwaad om maken.

Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:49 schreef sander-3 het volgende:
Dat heb ik meer bij het geluid van grasmaaiers (die van de gemeente), stofzuigers of schuurmachines. Niet dat ik er dan van door het lint ga ofzo, maar zet mijn muziek op mijn koptelefoon wel even een stukje harder

Oh, maar dat herken ik ook! En wat verlang ik dan terug naar de tijd van snoeischaren en heibezems...

De bomen vallen nu uit... Send in de bladblazers...

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:26 schreef dutch-mamma het volgende:
Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

NB ik neem het natuurlijk wel serieus!

Ik herken het. Daniel Tammet omschrijft in zijn boek Born on a Blue Day hoe hij helemaal gek wordt van het geluid van een tandenborstel over zijn tanden. Ik kan eigenlijk wel begrijpen waarom dat geluid als zo irritant wordt ervaren (hetzelfde overigens met die bezem), maar ik heb er zelf geen last van. Ik merkte wel dit weekend dat het me bovenmatig stoort als er veel mensen om me heen zitten die allemaal gelijktijdig random herrie maken (= met mokken en vuisten op tafels slaan), just for the fun of it. Ik wist dat het ik me er minder aan zou storen als ik zelf mee zou doen, maar daar had ik geen zin in, en toen merkte ik wel dat ik het erg slecht trok... Ben een keer ook maar even naar buiten gelopen.

Ik zou dat boek Born on a Blue Day aan iedereen aanraden overigens.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"

[ afbeelding ]

hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.

Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.

quote:

Het Hoofdkwartier is vrij toegankelijk te bezoeken van maandag 13 tot en met vrijdag 17 oktober van 14.00-16.00 uur en van 19.00-20.30 uur; op zaterdag 18 en zondag 19 oktober van 14.00-16.00 uur; en van maandag 20 tot en met donderdag 23 oktober van 19.00-20.30 uur. Locatie: Aksent, Van Speyklaan 71, 5703 XE Helmond.

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 01:18 schreef Juup© het volgende:

[..]

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.
[..]

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

Da's jammer, ik zie dat het hier al in de buurt geweest is.
Afgaande op de foto klopt het wel. Grappig is ook dat ik het vaak zo voorstel: informatie die van verschillende kanten op mij afkomt, waarmee ik soms kan spelen, die kan 'merken' (voorbeeld: ik vraag aan een collega een telefoonnummer. Als die collega dat dan, op welke manier dan ook, geeft, het voor mij binnenkomt als 'informatie' uit die richting (waar die collega zit) Op die manier weet ik perfect waar die collega zit, hoe die informatie bij mij is gekomen, waar die terecht is gekomen en waar ik die dus ook terug kan vinden. Probleem is vaak dat ik de informatie zelf dan weer vergeet; ik weet dus wel hoe ik waar iets kan zoeken, terwijl heel veel mensen alleen de informatie zelf onthouden. Mijn verstand/geheugen werkt meer als een bibliothecaris die precies weet waar welk boek staat en vaak ook nog de inhoud van dat boek kent )
Wat hierbiij ook een nadeel is: als er veel informatie tegelijk binnenkomt: al die bewegingen die ik in mijn hoofd maak kan ik dan niet meer bijhouden, het wordt 1 grote brij informatie

Juup: wat jij prikkelingen noemt, kan ik dat zien als 'informatie'? Bijvoorbeeld geluid/geur/zicht/etc?

[ Bericht 59% gewijzigd door Stupendous76 op 13-10-2008 13:19:38 ]

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 17:26 schreef dutch-mamma het volgende:
Wie van jullie herkent dit?

Mijn oudste (13, Asperger) gaat helemaal door het lint als hij het geluid van een bezem hoort. Je weet wel, het schraperige geluid van een bezem over straat... Zelfs de gedachte eraan maakt hem al gek... Ik kwam hierachter toen ik hem vanmiddag vertelde dat ik erg veel blad uit de volkstuin had geveegd met de nieuwe bezem, hij smeekte me dat ding nóóit te gebruiken als hij er bij was...!

Herkenbaar voor jullie, zo'n felle reactie op iets dat voor veel mensen weinig betekent?

Ik ga bijna door het lint als mensen fluiten. Gewoon uit wanhoop, omdat je weet dat je er niets van kan zeggen, dat niemand het begrijpt. Maar als er iets is dat ik zo irritant vind, stoort het op m'n hele functioneren, kan ik aan niets anders meer denken.
Dat is bij meerdere dingen zo. Mensen die fluisteren, constant d'r neus ophalen of hard ademen.
Nogal problematisch als je bijvoorbeeld graag in een bibliotheek zit om te studeren.
Maar heb het dus alleen bij zachte geluiden, echt herrie overal om me heen is geen probleem.

Heb altijd gedacht dat het iets met overgevoeligheid voor geluid te maken had, totdat ik het hier in de verhalen van anderen herkende.

Wel super dat hij dat gewoon tegen je kan vertellen. Ik denk dat ik dat nooit zou durven...

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 14:57 schreef Innocence het volgende:

[..]


Ik ga bijna door het lint als mensen fluiten. Gewoon uit wanhoop, omdat je weet dat je er niets van kan zeggen, dat niemand het begrijpt. Maar als er iets is dat ik zo irritant vind, stoort het op m'n hele functioneren, kan ik aan niets anders meer denken.
Dat is bij meerdere dingen zo. Mensen die fluisteren, constant d'r neus ophalen of hard ademen.
Nogal problematisch als je bijvoorbeeld graag in een bibliotheek zit om te studeren.
Maar heb het dus alleen bij zachte geluiden, echt herrie overal om me heen is geen probleem.

Heb altijd gedacht dat het iets met overgevoeligheid voor geluid te maken had, totdat ik het hier in de verhalen van anderen herkende.

Wel super dat hij dat gewoon tegen je kan vertellen. Ik denk dat ik dat nooit zou durven...

Dank je! Ik ben inderdaad blij dat hij het wil zeggen, en ook over "zijn wereld" wil vertellen. Mijn jongste van 10 heeft er meer moeite mee, maar na een intensieve dagbehandeling die inmiddels is afgesloten, gaat het wel beter.
Iemand serieus nemen is zo belangrijk, en dat geldt niet alleen voor PDD!

Het lijkt me ook heel lastig, die zachte geluiden waar jij last van hebt. Bezemvegen kom je niet dagelijks tegen, maar de geluiden die jij noemt wel. Ik heb zelf COPD (longkwaal, zie google) en als ik een slechte dag heb, hóór je me ademen...!

Waarom durf je dat soort dingen niet te zeggen? Ben je bang niet serieus te worden genomen, of word/werd je werkelijk niet serieus genomen? Het is voor mij, als ouder van 2 aspergers, zo belangrijk om dit soort dingen te weten, omdat ik zelf dit soort dingen helemaal niet ken, en ik ben heel blij dat mijn kinderen steeds opener worden over wat ze voelen en ervaren. Vaak zijn het enorme eye-openers voor me.

Dat is ook de reden waarom ik dit topic volg. Om meer inzicht te krijgen in wat PDD-ers bezig houdt, om jullie beter te kunnen begrijpen, en dit ook op mijn kinderen te kunnen toepassen.

Daarom wil ik jullie ook bedanken voor jullie openhartigheid. Ik heb er echt heel veel aan! En vanzelfsprekend neem ik jullie ook serieus!

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 01:18 schreef Juup© het volgende:

[..]

Het Hoofkwartier komt naar Helmond.
[..]

Misschien interessant voor de mensen die daar in de buurt wonen.

Ik had het al gelezen, waarschijnlijk ga ik er deze week naartoe (toen ie in Eindhoven was heb ik het gemist).
Kan ik 'm als ervaringsdeskundige ook even keuren voor de niet-autisten die meegaan.

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 16:40 schreef Gitanki het volgende:

[..]

Ik had het al gelezen, waarschijnlijk ga ik er deze week naartoe (toen ie in Eindhoven was heb ik het gemist).
Kan ik 'm als ervaringsdeskundige ook even keuren voor de niet-autisten die meegaan.

Het is voor mij een rot end weg, maar ik zou het graag ook eens willen ervaren met de kinderen...

Het zal vast wel eens bij jou in de buurt zijn, het hoofdkwartier gaat door heel het land
Dus gewoon de site in de gaten houden: http://www.hoofdkwartier.org/pages/begin.htm

quote:

Op maandag 13 oktober 2008 17:54 schreef Gitanki het volgende:
Het zal vast wel eens bij jou in de buurt zijn, het hoofdkwartier gaat door heel het land
Dus gewoon de site in de gaten houden: http://www.hoofdkwartier.org/pages/begin.htm

Bedankt!

quote:

Op zondag 12 oktober 2008 23:57 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik zou dat boek Born on a Blue Day aan iedereen aanraden overigens.

Ik heb 'm te koop. Voor 15 euro incl.verzendkosten, in nieuwstaat. Als iemand, het wil kopen, dan graag via PM.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2008 14:02 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Ik heb 'm te koop. Voor 15 euro incl.verzendkosten, in nieuwstaat. Als iemand, het wil kopen, dan graag via PM.

Heb je hem zelf gelezen? Wat vond je ervan? Waarom verkoop je hem?