R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nee, maar dat is ook heel iets anders dan een gewoon gesprek. Als iemand tegen mij zegt dat ik moet lachen omdat ik er dan mooier uit zie, denk ik drie dingen: 'ik bepaal verdomme zelf wel of ik lach', 'wat interesseert het mij of ik er dan mooier uitzie' en ten slotte, 'wat interesseert jou het, bemoei je lekker met je eigen zaken'. Een slechte, opdringerige versiertruc is wel heel iets anders dan een gewoon gesprek of een praktische vraag (weg vragen, vragen hoe laat het is).quote:Op woensdag 24 september 2008 18:59 schreef Topspin het volgende:
[..]
De vraag is ook of die vrouw behoefte heeft eraan. Veel zullen het niet op prijs stellen. Gisteren nog op een station was een of andere jongen tegen een vreemde meid bezig dat ze moest lachen want dan zag ze er mooier uit. Die meid was er duidelijk niet van gediend.
Alsof iedere leuke meid behoefte heeft aan een jongen die haar aanspreekt. Denk dat het ook vaak zo is dat ze denken van..." Laat me met rust, heb een zware studie of werk dag achter de rug". En dan sowieso dat ze er geen behoefte aan hebben ondanks dat een aantal denkt dat het normaal is om dat te doen om populair te wezen.
Oh en verder, je zegt dat je niet weet of iedere vrouw daar behoefte aan heeft. Maar hoe weet jij dan wanneer een man behoefte heeft om met jou te praten?
Sanity is (not) statistical
Even over dat 'eigen wereldje'. Ik merk niet dat ik dingen mis, tot op een bepaald moment iemand me erop wijst. Ik herken dat egocentrisme wel. Hoewel ik niet onwillig ben, ben ik bijv. iemand die altijd verjaardagen vergeet. Niet omdat ik niet weet wanneer iemand jarig is, want ik ken de data wel uit m'n hoofd, maar ik vergeet mensen te feliciteren of ik weet niet welke dag het is (sterker nog, ik kan iemand doodserieus vragen of het nou inderdaad 2008 is...). Zelfs als ik dan denk 'als ik zo op m'n werk ben moet ik niet vergeten om X te feliciteren", dan vliegt er onderweg een vlinder langs en daardoor raak ik in gedachten en dan vergeet ik het alsnog. Of dat ik niet merk dat iemand er 'anders' uit ziet. Ik heb bij m'n vorige baan een vaste klant gehad die brandwonden in haar gezicht had en haar handen waren ook ernstig verbrand, ze miste ook vingers. Ik denk dat ik pas na twee jaar merkte dat haar handen ook verbrand waren. Ik let zelf heel weinig op uiterlijk - nieuwe kleren of een nieuw kapsel zie ik niet. Of als mensen het hebben over 'die man met dat litteken op z'n wang' of zo, dat zegt me dan niks. Ik merk eigenlijk ook wel dat ik minder 'gericht' ben op gezichten. Ik herken mensen heel slecht, vind veel mensen ook op elkaar lijken, maar ik merk ook tijdens m'n werk dat ik af en toe bewust meer aandacht moet geven aan mensen - ik ben zo bezig met m'n werk, dat ik niet echt kijk naar wie er voor me staat en ik 'weet' dat dat heel onbeschoft overkomt, dus ik probeer erop te letten, maar ik vind het soms ook helemaal niet prettig om naar mensen te kijken. Dat wisselt trouwens per bui. Soms kan ik mensen makkelijk aankijken en soms heel moeilijk, het wisselt ook per persoon en of ik diegene al ken.
Sanity is (not) statistical
Ik denk dat het zowel een kwestie is van "willen" als van "zelf-inzicht". Dit lijkt bij jou prima in orde.quote:Op zondag 28 september 2008 20:54 schreef Juup© het volgende:
[..]
Dat is idd aan te leren voor de meeste autisten denk ik. Er zijn natuurlijk gevallen die zo star zijn dat het niet lukt.
Ik ben zelf van binnen ook zo onbehouwen lomp (ik zie het meer als goudeerlijkheid), maar onder normale omstandigheden weet ik wel hoe ik moet reageren voor de "normale"buitenwereld.
Alleen wanneer ik enorm gespannen en/of overprikkeld ben dan val ik snel terug in mijn kernautisme en flap ik er nagenoeg alles uit wat mijn gevoel mij ingeeft. Op zulke momenten kan ik mij simpelweg niet aanpassen om normaal te lijken voor de "normale" mensen.
Ik ken helaas iemand die vrijwel zeker Asperger heeft (zijn kinderen hebben het ook en hun behandelaars zijn ervan overtuigd dat die persoon het ook heeft) die weigert in te zien dat zijn gedrag wel eens verkeerd kan vallen. Het ligt altijd aan een ander. Zijn sociale contacten zijn nul en hij wordt gemeden als de pest vanwege zijn gedrag, dat als asociaal en arrogant wordt uitgelegd.
Dat is zijn eigen keus. Alleen erg spijtig dat zijn gezin er ook onder lijdt... Hij erkent de asperger van zijn kinderen ook niet, waardoor de moeder (die van hem is gescheiden) ook behoorlijk in de kou staat in de begeleiding van de kinderen.
Ik vind het heel goed dat jij je wel aanpast. Het lijkt me heel moeilijk, om iets te doen dat tegen je natuur ingaat. Maar je probeert het in ieder geval.
Ik vind "normaal" overigens ook maar een relatieve term. Ik ben zelf "normaal", maar soms denk ik wel eens: wie is hier nou eigenlijk normaal...
"Onbehouwen" gedrag, tja, dat is niet leuk, maar het woord "normaal" doet vermoeden dat jullie "abnormaal" en dus "minder" zijn. En daar ben ik het absoluut niet mee eens!!!
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Heel erg herkenbaar. Zoals ik eerder in dit topic al zei, besef ik alleen wel dat andere mensen misschien helemaal niet zo'n belang hechten aan wat ik precies doe of zeg en dat het ze helemaal niet opvalt.quote:Op zondag 28 september 2008 04:16 schreef Atreyu het volgende:
[..]
(...)des te meer je over sociale interactie gaat nadenken. Ik heb (vroeger) wel eens nachten wakker gelegen omdat ik aan het nadenken was hoe ik het beste sociaal gezien tegen mijn manager kon doen. (hoe ga hem hem begroeten, hoe ga ik me opstellen, wat ga ik allemaal zeggen etc) Het is heel erg vermoeiend om s'avonds terug te blikken op sociale situaties die ik dan in detail als een film voorbij zie komen. Ik maak ze dan nogmaals mee en probeer mijn fouten te verbeteren voor het geval zo'n situatie zich nogmaals mocht voordoen.
Dat is dus wel een fijn idee, maar aan de andere kant erg frustrerend als je er zelf wel zoveel moeite in steekt.
Ben zelf ook wel een beetje bot. Dat schijnen vrienden juist heel erg in me te waarderen en die vinden me in zo'n situatie dan ook erg grappig. Zo kan je er proberen toch wat positiefs mee te doen.
Maar ook dan weer erg vervelend, omdat ik het eigenlijk niet zo bedoel.
En als ik probeer duidelijk te maken hoe ik het echt bedoel, lijkt het voor anderen of ik er te lang over doorzeur.
Mensen willen vooral dat je overal gewoon niet te 'moeilijk' over doet. Terwijl ik het wel eens fijn vind, om met degenen die dicht bij me staan, wat meer te delen.
Vriend doet gelukkig nog wel eens z'n best om oprecht geinteresseerd te zijn
Sweet and innocent...
Dat aankijken is ook herkenbaar. Onlangs wees iemand me erop dat je elkaar hoort aan te kijken als je proost ofzo. Daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht.
Ik onthoud ook geen gezichten, maar herken ze uiteindelijk wel. Vorige week moest ik echter op zoek naar iemand, die ik een keer eerder gesproken had en wist echt niet naar wat voor iemand ik moest zoeken. Kon me alleen herinneren dat ze kleiner dan mij was.
Probeer dat dan ook zoveel mogelijk te vermijden. Dat was bijvoorbeeld een ramp toen ik bij P&O op een groot bedrijf werkte, gaf constant papieren die getekend moest worden maar aan iemand mee, omdat ik echt niet zelf langs durfde. Zat daar - op z'n zachtst gezegd- niet echt op m'n plaats
Dat wil ik nog wel leren, want maak me zorgen dat het me tegen gaat werken als ik echt een baan krijg. Al lijkt iedereen in mijn richting gelukkig een beetje contactgestoord
Verder gaat het eigenlijk allemaal wel lekker, kan overal goed mee omgaan, dus heb niet echt een probleem. Heb alleen het gevoel dat ik anderen op de een of andere manier steeds minderwaardiger ga vinden. Dat ik een hekel aan mensen krijg, terwijl ik helemaal niet zo ben. En dat maakt me wel een beetje bang.
Misschien is het jaloezie dat alles ze zo makkelijk af lijkt te gaan. Maar ik kan er niet tegen dat niemand ergens over na lijkt te denken en gewoon maar doet...
Ik onthoud ook geen gezichten, maar herken ze uiteindelijk wel. Vorige week moest ik echter op zoek naar iemand, die ik een keer eerder gesproken had en wist echt niet naar wat voor iemand ik moest zoeken. Kon me alleen herinneren dat ze kleiner dan mij was.
Probeer dat dan ook zoveel mogelijk te vermijden. Dat was bijvoorbeeld een ramp toen ik bij P&O op een groot bedrijf werkte, gaf constant papieren die getekend moest worden maar aan iemand mee, omdat ik echt niet zelf langs durfde. Zat daar - op z'n zachtst gezegd- niet echt op m'n plaats
Dat wil ik nog wel leren, want maak me zorgen dat het me tegen gaat werken als ik echt een baan krijg. Al lijkt iedereen in mijn richting gelukkig een beetje contactgestoord
Verder gaat het eigenlijk allemaal wel lekker, kan overal goed mee omgaan, dus heb niet echt een probleem. Heb alleen het gevoel dat ik anderen op de een of andere manier steeds minderwaardiger ga vinden. Dat ik een hekel aan mensen krijg, terwijl ik helemaal niet zo ben. En dat maakt me wel een beetje bang.
Misschien is het jaloezie dat alles ze zo makkelijk af lijkt te gaan. Maar ik kan er niet tegen dat niemand ergens over na lijkt te denken en gewoon maar doet...
Sweet and innocent...
Het klinkt anders wel enorm herkenbaar; dingen waarvan je je afvraagt waarom iets zo is, je probeert heel goed je best te doen, je probeert anderen te helpen. En telkens blijkt weer dat jij blijkbaar de enige bent die dat doet, de rest 'doet maar wat'. Of zoals een cursusleider ooit zei: fly with the eagles or scratch with the chickens. Dat vliegen moet je wel doen, kost moeite. Veel mensen zien dat niet of willen die moeite niet doen, waarmee ze er voor kiezen om een chicken te zijn (maar wel lopen te klagen over de eagles...)quote:Op maandag 29 september 2008 10:54 schreef Innocence het volgende:
Dat aankijken is ook herkenbaar. Onlangs wees iemand me erop dat je elkaar hoort aan te kijken als je proost ofzo. Daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht.
Ik onthoud ook geen gezichten, maar herken ze uiteindelijk wel. Vorige week moest ik echter op zoek naar iemand, die ik een keer eerder gesproken had en wist echt niet naar wat voor iemand ik moest zoeken. Kon me alleen herinneren dat ze kleiner dan mij was.
Probeer dat dan ook zoveel mogelijk te vermijden. Dat was bijvoorbeeld een ramp toen ik bij P&O op een groot bedrijf werkte, gaf constant papieren die getekend moest worden maar aan iemand mee, omdat ik echt niet zelf langs durfde. Zat daar - op z'n zachtst gezegd- niet echt op m'n plaats
Dat wil ik nog wel leren, want maak me zorgen dat het me tegen gaat werken als ik echt een baan krijg. Al lijkt iedereen in mijn richting gelukkig een beetje contactgestoord
Verder gaat het eigenlijk allemaal wel lekker, kan overal goed mee omgaan, dus heb niet echt een probleem. Heb alleen het gevoel dat ik anderen op de een of andere manier steeds minderwaardiger ga vinden. Dat ik een hekel aan mensen krijg, terwijl ik helemaal niet zo ben. En dat maakt me wel een beetje bang.
Misschien is het jaloezie dat alles ze zo makkelijk af lijkt te gaan. Maar ik kan er niet tegen dat niemand ergens over na lijkt te denken en gewoon maar doet...
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Soms vind ik het leuk als iemand een grapje over mij maakt net te doen alsof ik het niet snap en daar dan serieus op in te gaan terwijl ik heel goed weet dat het een grapje is.quote:Op maandag 29 september 2008 03:21 schreef Maeghan het volgende:
[..]
knip
Het ergste vind ik het als mensen iets lulligs zeggen wat als grapje bedoeld is, want ik kan dat onderscheid niet goed maken. Zelfs als ik weet dat het een grapje is, voelt het niet zo of ik twijfel of ze niet zeggen dat het een grapje is omdat ze niet durven te zeggen dat ze het menen.
Verder als ik moe en druk bezig ben kan ik heel kort en agressief reageren als iemand iets vraagt.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Heb ook inderdaad altijd het idee dat mensen er wat meer mee bedoelen. Je maakt toch niet zomaar vanuit het niets ergens een grapje over, dan moet er toch een aanleiding zijn?
Sweet and innocent...
Ja, van die irritante grapjes door het tegenovergestelde te zeggen van wat er bedoeld wordt. Heel erg irritant..quote:Op maandag 29 september 2008 18:42 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Soms vind ik het leuk als iemand een grapje over mij maakt net te doen alsof ik het niet snap en daar dan serieus op in te gaan terwijl ik heel goed weet dat het een grapje is.
Verder als ik moe en druk bezig ben kan ik heel kort en agressief reageren als iemand iets vraagt.
Er gaat niets boven Groningen
Dat dus.quote:Op dinsdag 30 september 2008 09:34 schreef Innocence het volgende:
Heb ook inderdaad altijd het idee dat mensen er wat meer mee bedoelen. Je maakt toch niet zomaar vanuit het niets ergens een grapje over, dan moet er toch een aanleiding zijn?
Belachelijke topictitel dit zeg: [KLB SC#208] World War III: Autisten vs. de rest
Edit, en dit: Autisten
Wat is dat ineens..
Edit, en dit: Autisten
Wat is dat ineens..
Er gaat niets boven Groningen
Een aantal zaken gelezen hebbende: de ene probeert de ander te provoceren.quote:Op dinsdag 30 september 2008 18:07 schreef sander-3 het volgende:
Belachelijke topictitel dit zeg: [KLB SC#208] World War III: Autisten vs. de rest
Edit, en dit: Autisten
Wat is dat ineens..
Valt verder weinig aan te begrijpen, is ook niet de bedoeling. Ach ja, soms leuk, meestal vrij triest.
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Dat is klaagbaak, het grootste gedeelte van wat daar gepost wordt moet je niet al te serieus nemen 
.
.
Vedanta_veri: Ik vraag mij af waarom iedereen zo voor het verbod op pedofilie is maar niet op roken, beiden zijn dingen waar je anderen mee beschadigd. Maar goed, mensen die verslaafd zijn aan iets kunnen daar niet objectief over zijn.
Zelfs de moderators nietquote:Op dinsdag 30 september 2008 18:39 schreef Gitanki het volgende:
Dat is klaagbaak, het grootste gedeelte van wat daar gepost wordt moet je niet al te serieus nemen
Niets van aantrekken. Meestal zijn het kutkinderen die in het echte leven geen zak te vertellen hebben of het pispaaltje zijn overal. Kortom, kneusjes.quote:Op dinsdag 30 september 2008 18:07 schreef sander-3 het volgende:
Belachelijke topictitel dit zeg: [KLB SC#208] World War III: Autisten vs. de rest
Edit, en dit: Autisten
Wat is dat ineens..
Maar idd, het is Klaagbaak en in principe kun je over alles klagen. Dat anderen het daar dan weer niet me eens zijn is wat anders
Ja snap ik wel. Die lui weten niet eens wat het is dus ze zeuren maar een eind weg.quote:
[..]
Niets van aantrekken. Meestal zijn het kutkinderen die in het echte leven geen zak te vertellen hebben of het pispaaltje zijn overal. Kortom, kneusjes.
Maar idd, het is Klaagbaak en in principe kun je over alles klagen. Dat anderen het daar dan weer niet me eens zijn is wat anders
tijdverspilling:
kan ik dan ook klagen over betweterige kut <vul-hier-een-andere-aandoening-in>en/ers, die hun vmbo niet af hebben gemaakt, maar die thuis van hun ouders een moeilijk woord (n.l.: autisme) gehoord hebben en zich dan zogenaamd maar uit pure afgunst gaan ergeren aan mensen die in tegenstelling tot hunzelf wel een IQ hebben wat hoger uitkomt dan de achterkant van een varken en die zodoende wel WO kunnen volgen en die het dan maar uit domme onwetendheid op een willekeurige stoornis afschuiven. bah
[ Bericht 10% gewijzigd door sander-3 op 30-09-2008 21:14:28 ]
Er gaat niets boven Groningen
Onbekend id onbemind, Oftewel idd ze weten er niets van, en blaten maar een eind de ruimte in als een soort kuddevolk.quote:Op dinsdag 30 september 2008 20:52 schreef sander-3 het volgende:
[..]
Ja snap ik wel. Die lui weten niet eens wat het is dus ze zeuren maar een eind weg.
[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 30-09-2008 21:37:04 ]
Dat gebeurt zo veel vaker dan dat mensen durven toe te geven. Alsof zeggen dat iets een grapje is je een vrijbrief geeft..quote:Op maandag 29 september 2008 03:21 schreef Maeghan het volgende:
Het ergste vind ik het als mensen iets lulligs zeggen wat als grapje bedoeld is, want ik kan dat onderscheid niet goed maken. Zelfs als ik weet dat het een grapje is, voelt het niet zo of ik twijfel of ze niet zeggen dat het een grapje is omdat ze niet durven te zeggen dat ze het menen.
Er is nog een reden om het woord normaal te mijden: normaal heeft ook de negatieve connotatie van gewoontjes. Anders zijn heeft dan de positieve connotatie van speciaal zijn en dus beter dan normaal.quote:Op maandag 29 september 2008 07:56 schreef dutch-mamma het volgende:
Ik vind "normaal" overigens ook maar een relatieve term. Ik ben zelf "normaal", maar soms denk ik wel eens: wie is hier nou eigenlijk normaal...
"Onbehouwen" gedrag, tja, dat is niet leuk, maar het woord "normaal" doet vermoeden dat jullie "abnormaal" en dus "minder" zijn. En daar ben ik het absoluut niet mee eens!!!
En toch gebruik ik het liefst normaal vs. autistisch (of raar/vreemd als ik niet wil verklappen dat ik autisme heb
). Het woord 'neurotypisch' voor iemand die geen autisme heeft vind ik niet hanteerbaar
Inderdaad.quote:Op dinsdag 30 september 2008 09:34 schreef Innocence het volgende:
Heb ook inderdaad altijd het idee dat mensen er wat meer mee bedoelen. Je maakt toch niet zomaar vanuit het niets ergens een grapje over, dan moet er toch een aanleiding zijn?
Hm, mijn vierde achtereenvolgende post 
Sorry.
Ik vind het ook niet leuk, maar autist is een scheldwoord geworden. Er worden niet zozeer de echte autisten mee bedoeld als mensen die een bepaalde (meestal nare) eigenschap hebben die wordt geassocieerd met autisme. Met andere woorden, je moet je er niet zoveel van aantrekken, het is niet persoonlijk bedoeld.
Ik was een keer op de helpdesk van het CIM (= gebouw met computers) van de Universiteit Utrecht omdat mijn telefoon kwijt was en ik hoopte dat iemand hem naar de helpdesk had gebracht. Toen dat niet zo bleek te zijn, vroeg ik of ik daar de KPN mocht bellen om mijn telefoon te laten blokkeren. Daar had ik allerlei gegevens voor nodig zoals mijn geboortedatum, postcode en klantnummer die ik allemaal feilloos kon opsommen. Na het telefoongesprek merkte de jongen aan de balie op dat ik een autist leek; hoe had ik anders uit mijn hoofd al die nummers geweten? Toen keek hij wel even raar op toen ik zei dat ik er inderdaad een ben
En hij zei dat hij een goede vriend had die ook Asperger heeft. Ik heb nog even verder met hem gepraat, maar dat is verder niet zo interessant, anyway: neem het niet persoonlijk als iemand een ander een autist noemt.
Sorry.Ik vind het ook niet leuk, maar autist is een scheldwoord geworden. Er worden niet zozeer de echte autisten mee bedoeld als mensen die een bepaalde (meestal nare) eigenschap hebben die wordt geassocieerd met autisme. Met andere woorden, je moet je er niet zoveel van aantrekken, het is niet persoonlijk bedoeld.
Ik was een keer op de helpdesk van het CIM (= gebouw met computers) van de Universiteit Utrecht omdat mijn telefoon kwijt was en ik hoopte dat iemand hem naar de helpdesk had gebracht. Toen dat niet zo bleek te zijn, vroeg ik of ik daar de KPN mocht bellen om mijn telefoon te laten blokkeren. Daar had ik allerlei gegevens voor nodig zoals mijn geboortedatum, postcode en klantnummer die ik allemaal feilloos kon opsommen. Na het telefoongesprek merkte de jongen aan de balie op dat ik een autist leek; hoe had ik anders uit mijn hoofd al die nummers geweten? Toen keek hij wel even raar op toen ik zei dat ik er inderdaad een ben
En hij zei dat hij een goede vriend had die ook Asperger heeft. Ik heb nog even verder met hem gepraat, maar dat is verder niet zo interessant, anyway: neem het niet persoonlijk als iemand een ander een autist noemt.
Nee, preciesquote:
Hm, mijn vierde achtereenvolgende post
Ik vind het ook niet leuk, maar autist is een scheldwoord geworden. Er worden niet zozeer de echte autisten mee bedoeld als mensen die een bepaalde (meestal nare) eigenschap hebben die wordt geassocieerd met autisme. Met andere woorden, je moet je er niet zoveel van aantrekken, het is niet persoonlijk bedoeld.
Ik was een keer op de helpdesk van het CIM (= gebouw met computers) van de Universiteit Utrecht omdat mijn telefoon kwijt was en ik hoopte dat iemand hem naar de helpdesk had gebracht. Toen dat niet zo bleek te zijn, vroeg ik of ik daar de KPN mocht bellen om mijn telefoon te laten blokkeren. Daar had ik allerlei gegevens voor nodig zoals mijn geboortedatum, postcode en klantnummer die ik allemaal feilloos kon opsommen. Na het telefoongesprek merkte de jongen aan de balie op dat ik een autist leek; hoe had ik anders uit mijn hoofd al die nummers geweten? Toen keek hij wel even raar op toen ik zei dat ik er inderdaad een ben
ik stoor me er alleen behoorlijk aan. Maar dat heb ik trouwens ook met telefoonnummers enzo. Ik ken zo onze hele telefoonlijst uit het hoofd (van thuis, met kennissen e/d).
Er gaat niets boven Groningen
Ik ben er intussen wel aan gewend geraakt. Het vervelendste vind ik echter dat dat ongeïnformeerde beeld van autisme niet eens zo inaccuraat is. Vaak is de betreffende eigenschap waarvoor iemand wordt uitgescholden inderdaad autistisch..quote:Op dinsdag 30 september 2008 21:22 schreef sander-3 het volgende:
Nee, precies
Wat dat betreft is het ook een stukje verantwoordelijkheid aan de kant van 'de autisten' (voor zo ver je ze kunt beschouwen als een groep). En ik erger me nog veel meer aan iets anders dan het gebruik van het woord autist als scheldwoord, namelijk aan het omarmen van autisme als diversiteit die moet worden gekoesterd. Een autist zal nooit leren hoe hij moet functioneren in de maatschappij als hem verteld wordt dat het kind zich mag gedragen zoals hij dat zelf wil, of als er van te voren vanuit wordt gegaan dat een autist het toch nooit zal leren. Daar kan ik me zo kwaad om maken. Een dergelijke aanpak maakt niemand gelukkiger, nee, ook de autist niet. Leuk hoor, jezelf blijven en niet hoeven te ontwikkelen, maar je wint er niks mee als je in je eigen kleine geïsoleerde wereldje blijft en niet mee kan doen met de rest.Ik ben bovengemiddeld goed in het onthouden van cijfers, maar het houdt een keer op. Ik ben geen Daniel Tammetquote:Maar dat heb ik trouwens ook met telefoonnummers enzo. Ik ken zo onze hele telefoonlijst uit het hoofd (van thuis, met kennissen e/d).
quote:Op dinsdag 30 september 2008 21:17 schreef Black_Tulip het volgende:
Hm, mijn vierde achtereenvolgende post
...
Is dat erg?
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Ik zit mij voor het vensterglas onnoemelijk te vervelen.quote:
Ik wou dat ik vier aapjes was, dan kon ik samen spelen.
Sanity is (not) statistical
komt dit bekend voor?
http://www.medicalnewstoday.com/articles/123391.php
dat autistische kinderen meer op mond dan oog bewegingen let?
http://www.medicalnewstoday.com/articles/123391.php
dat autistische kinderen meer op mond dan oog bewegingen let?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Schouders over ophalen. Ze weten niet beter...quote:Op dinsdag 30 september 2008 18:07 schreef sander-3 het volgende:
Belachelijke topictitel dit zeg: [KLB SC#208] World War III: Autisten vs. de rest
Edit, en dit: Autisten
Wat is dat ineens..
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Tim Burton (regisseur, veel gewerkt met Johnny Depp) heeft ooit gezegd: "I have a problem when people say something is real or not real, or normal or abnormal. The meaning of those words for me is very personal and subjective."quote:Op dinsdag 30 september 2008 21:03 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Er is nog een reden om het woord normaal te mijden: normaal heeft ook de negatieve connotatie van gewoontjes. Anders zijn heeft dan de positieve connotatie van speciaal zijn en dus beter dan normaal.
En toch gebruik ik het liefst normaal vs. autistisch (of raar/vreemd als ik niet wil verklappen dat ik autisme heb
En zie ook mijn signature over "anders zijn"!
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
quote:Op dinsdag 30 september 2008 22:03 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik zit mij voor het vensterglas onnoemelijk te vervelen.
Ik wou dat ik vier aapjes was, dan kon ik samen spelen.
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Je kan ook met ons komen spelen op FOK!quote:Op dinsdag 30 september 2008 22:03 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik zit mij voor het vensterglas onnoemelijk te vervelen.
Ik wou dat ik vier aapjes was, dan kon ik samen spelen.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Da's jammer, post er maar op los!quote:Op woensdag 1 oktober 2008 15:18 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Sommige mensen vinden dat vervelend..
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Heeft iemand van jullie ervaring met sociale vaardigheidstrainingen gericht op autisme? In een klein groepje autisten. Heeft het je wat opgeleverd, ja of nee?
Ik twijfel namelijk of ik zo'n training zal gaan doen. Heb jaren terug al eens een assertiviteitstraining gedaan, maar dat is een grote flop geweest.
Ik twijfel namelijk of ik zo'n training zal gaan doen. Heb jaren terug al eens een assertiviteitstraining gedaan, maar dat is een grote flop geweest.
Ik heb ook extreem lang gedaan over mijn rijlessen..meer dan 50 in een gewone schakelauto en daarna test van het CBR en moest ik verder gaan in een automaat omdat de speciale examinator mij een gevaar vond in een schakelauto. Hij vond dat ik niet meerdere handelingen tegelijk kon doen en dan ook nog het overzicht op de weg houden. Heb mijn rijbewijs nu wel maar om eerlijk te zijn is dit ook zo en heb ik daar zelfs in een automaat nog moeilijk mee. Ik vertrouw mijzelf soms niet op de weg maar toch wil ik graag rijden al ben ik vaak bang. Durf ook niet op de snelweg omdat t mij te snel gaat..zo snel kan ik niet reageren en invoegen kan ik niet goed inschatten en raak ik van in paniek.quote:Op woensdag 10 september 2008 19:05 schreef zakjapannertje het volgende:
Ik heb heel veel autolessen moeten volgen voordat mijn instructeur mij goed genoeg vond voor een rijexamen, en de rijexamens moest ik drie keer doen voordat ik geslaagd was. De examinator die mij liet slagen had ook het advies aan mij gegeven vaak met de auto te rijden want hij vond dat ik te weinig op allerlei dingen lette, alsof ik er nog aan moest wennen om een auto te besturen in het verkeer terwijl ik al zoveel lessen gevolgd had. Met het verschil tussen links en rechts heb ik geen probleem trouwens.
Ikzelf heb ook nooit het enthousiasme gehad om in een auto te rijden eigenlijk, deed dit alleen omdat het zo 'hoorde', nu rij ik ook geen auto, het is zelfs nu bijna 10 jaar geleden dat ik een auto bestuurde, ik zit ook in een gebied dat barst van het openbaar vervoer dus veel mis ik niet
Wat wel achteraf grappig was is tijdens mijn rijles vroeg de instructeur aan mij: wat voor straat is dit? Hij had t ervoor gehad over gevaarlijke kruispunten en t-splitsing etc. Maar ik dacht zo van hij vraagt welke straat is dit en gaf automatisch als antwoord: de schoolstraat. Toen hij zei: jaa dat kan ik zelf ook wel zien he, waar hebben we t nu de hele tijd over? toen zag ik pas in dat ik het superletterlijk had genomen zijn vraag en vond ik t wel grappig.
Ik ben in 1 keer geslaag, voor zowel mijn theorie (1 foutjequote:
[..]
Ik heb ook extreem lang gedaan over mijn rijlessen..meer dan 50 in een gewone schakelauto en daarna test van het CBR en moest ik verder gaan in een automaat omdat de speciale examinator mij een gevaar vond in een schakelauto. Hij vond dat ik niet meerdere handelingen tegelijk kon doen en dan ook nog het overzicht op de weg houden. Heb mijn rijbewijs nu wel maar om eerlijk te zijn is dit ook zo en heb ik daar zelfs in een automaat nog moeilijk mee. Ik vertrouw mijzelf soms niet op de weg maar toch wil ik graag rijden al ben ik vaak bang. Durf ook niet op de snelweg omdat t mij te snel gaat..zo snel kan ik niet reageren en invoegen kan ik niet goed inschatten en raak ik van in paniek.
Wat wel achteraf grappig was is tijdens mijn rijles vroeg de instructeur aan mij: wat voor straat is dit? Hij had t ervoor gehad over gevaarlijke kruispunten en t-splitsing etc. Maar ik dacht zo van hij vraagt welke straat is dit en gaf automatisch als antwoord: de schoolstraat. Toen hij zei: jaa dat kan ik zelf ook wel zien he, waar hebben we t nu de hele tijd over? toen zag ik pas in dat ik het superletterlijk had genomen zijn vraag en vond ik t wel grappig.
) als praktijk examen.
Er gaat niets boven Groningen
Was die training die je eerder hebt gedaan ook op autisme gericht? Mijn kinderen hebben een sova-training gedaan die niet speciaal voor autisme was en konden er niks mee. Ze waren gemotiveerd genoeg, maar hadden er niets aan.quote:Op donderdag 2 oktober 2008 13:13 schreef Anotis het volgende:
Heeft iemand van jullie ervaring met sociale vaardigheidstrainingen gericht op autisme? In een klein groepje autisten. Heeft het je wat opgeleverd, ja of nee?
Ik twijfel namelijk of ik zo'n training zal gaan doen. Heb jaren terug al eens een assertiviteitstraining gedaan, maar dat is een grote flop geweest.
Volgens mij was dat ook gewoon een lapmiddeltje van de hulpverlening (BJZ in ons geval, die lijkt overal monopoly op te hebben als je als ouder hulp voor je kind zoekt).
Zo'n sova-traininkje is zó gegeven, vanwege de enorme wachtlijsten. Het staat namelijk beter in de verslagen als ze kunnen zeggen dat ze in 2005 of zo al zijn begonnen met "iets", terwijl de werkelijke hulpverlening (lees: testen en zo, zoeken wat er aan de hand is) in werkelijkheid maanden tot tuim een jaar later kwam.
Ik hoor dat ook van andere ouders, die zich zorgen maken om hun kind. Hup, doe maar een sovatraininkje, dan zijn ze tenminste even zoet...
Mijn oudste heeft na zijn diagnose een training speciaal voor pdd-pubers gedaan en zei dat hij daar veel meer aan had. Eerlijk gezegd zie ik ook wel verandering.
Probeer het eens...!
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Die training die ik eerder gedaan heb was niet gericht op autisme. Inderdaad via BJZ, ik werd toen na een paar keer weggestuurd omdat ik 'niet gemotiveerd was' en 'de ontwikkeling van de groep in de weg stond'
Ben daar toen heel kwaad over geweest, ik was best gemotiveerd, maar ik kon helemaal niets met die rare oefeningen. Ik heb gewoon geen behoefte aan vriendschappen, dus wat moet ik in godsnaam met oefeningen om vrienden te leren maken? Ik wil gewoon leren wat sociaal wenselijk gedrag is, zodat ik me wat kan aanpassen, maar dat werd je dan geacht al te weten.
Daarom dat ik nu een beetje sceptisch sta tegenover een nieuwe sova-training.Het is welliswaar bijna 6 jaar later, maar toch...
Ben daar toen heel kwaad over geweest, ik was best gemotiveerd, maar ik kon helemaal niets met die rare oefeningen. Ik heb gewoon geen behoefte aan vriendschappen, dus wat moet ik in godsnaam met oefeningen om vrienden te leren maken? Ik wil gewoon leren wat sociaal wenselijk gedrag is, zodat ik me wat kan aanpassen, maar dat werd je dan geacht al te weten.
Daarom dat ik nu een beetje sceptisch sta tegenover een nieuwe sova-training.Het is welliswaar bijna 6 jaar later, maar toch...
http://www.medicalnewstoday.com/articles/124035.php
een leuk onderzoekje waarin de autist het zelf gevraagd wordt
een leuk onderzoekje waarin de autist het zelf gevraagd wordt
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
quote:Op vrijdag 3 oktober 2008 08:21 schreef Anotis het volgende:
Die training die ik eerder gedaan heb was niet gericht op autisme. Inderdaad via BJZ, ik werd toen na een paar keer weggestuurd omdat ik 'niet gemotiveerd was' en 'de ontwikkeling van de groep in de weg stond'
Ben daar toen heel kwaad over geweest, ik was best gemotiveerd, maar ik kon helemaal niets met die rare oefeningen. Ik heb gewoon geen behoefte aan vriendschappen, dus wat moet ik in godsnaam met oefeningen om vrienden te leren maken? Ik wil gewoon leren wat sociaal wenselijk gedrag is, zodat ik me wat kan aanpassen, maar dat werd je dan geacht al te weten.
Daarom dat ik nu een beetje sceptisch sta tegenover een nieuwe sova-training.Het is welliswaar bijna 6 jaar later, maar toch...
Grrrrr, ja, te herkenbaar
Mijn kinderen werden niet weggestuurd, en mijn oudste deed zelfs braaf net alsof hij meedeed, maar het was elke week weer janken om hem daar te krijgen
Kan me je scepsis erg goed voorstellen. Wij waren het ook toen mijn oudste een aangepaste training kreeg aangeboden. Toch zijn we allebei blij dat hij het heeft gedaan!
Als je het niet probeert, kom je er nooit achter dus.... ik zou zeggen: probeer het!
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Nu een film op Net5.. over een autistisch jongetje. Ik weet niet wat voor autistisch jongetje dat moet voorstellen, maar zo heb ik het iig nog nooit gezien. 
Er gaat niets boven Groningen
Is dat echt typisch iets voor autisten, dat goede geheugen? Lees het namelijk wel vaker.
Mijn is waaaaaaardeloos.
Mijn is waaaaaaardeloos.
Sweet and innocent...
Ik betwijfel dat autisten daadwerkelijk meer onthouden (tenzij ze ook nog eens savant zijn), maar ze onthouden hele andere dingen dan andere mensen en dat valt op.quote:Op zaterdag 4 oktober 2008 11:35 schreef Innocence het volgende:
Is dat echt typisch iets voor autisten, dat goede geheugen? Lees het namelijk wel vaker.
Mijn is waaaaaaardeloos.
hmm nog maar even hier een postje om mee te lezen...
Ik zit nu in voltijd therapie voor een persoonlijkheidsstoornis en heb daar niet aangekaart dat ik wel eens aan asperger heb gedacht. Ik dacht 'o, daar komen ze dan wel achter', maar dat hebben zijn ze niet. Maakt het lastig! Maar ik krijg wel meer psychologische onderzoeken, wat verder niemand heeft gehad, waarnaar hebben ze niet gezegd.
Toch is dit topic elke keer weer een feest van herkenning... Het autorijden, de gezichten...
Ik zit nu in voltijd therapie voor een persoonlijkheidsstoornis en heb daar niet aangekaart dat ik wel eens aan asperger heb gedacht. Ik dacht 'o, daar komen ze dan wel achter', maar dat hebben zijn ze niet. Maakt het lastig! Maar ik krijg wel meer psychologische onderzoeken, wat verder niemand heeft gehad, waarnaar hebben ze niet gezegd.
Toch is dit topic elke keer weer een feest van herkenning... Het autorijden, de gezichten...
Ook ik een tvp
vermoed al een tijdje dat ik miss asperger heb, maar heb nog niet echt de tijd (lees: vooral geen zin) om naar de dokter te gaan voor uitsluitsel.
lurk dus voorlopig nog even hier mee
vermoed al een tijdje dat ik miss asperger heb, maar heb nog niet echt de tijd (lees: vooral geen zin) om naar de dokter te gaan voor uitsluitsel.
lurk dus voorlopig nog even hier mee
[Mededeling]
Even vanuit het niets. In het KLB-SC topic werd mij wat gevraagd over mijn autisme, en dat zet ik hier verder om het KLB-SC topic niet te vervuilen
[/Mededeling]
Files zijn voor mij niet te doen omdat ik dan teveel prikkels binnenkrijg mbt ander auto's e.d. in de gaten houden e.d.. Autorijden is sowieso iets dan ik liever niet doen omdat ik snel afgeleid ben en alle prikkels (andere auto's, de omgeving, verlichting, geluiden etc..) niet kan filteren. "Normale" mensen hebben daar geen last van want die filteren automatisch teveel aan geluiden en e.d. weg, maar bij mij gaat dat niet automatisch, ik moet overal bij nadenken.
Denk je eens in. je zit op een stoel in een kleine kamer en er worden keiharde pijnlijke muziek en veel vele flitsende beelden afspeelt, en je voelt trillingen. Veel mensen hebben zoiets van "boeiend, ik doe mijn ogen dicht en luister niet naar het geluid", maar veel mensen met autisme kunnen dat dus niet. Alle prikkels komen hard binnen, altijd, en dat is zwaar vermoeiend.
En idd als ik in een file sta en te laat op een afspraak zou komen dan raak ik gestressed en gefrustreerd en dat kan zich uiten in verbaal of lichamelijk geweld. Dat wil zeggen dat er op dat moment maar 1 iemand iets verkeerds hoeft te doen in mijn ogen en dan ben ik in staat om hem of haar uit de auto te trekken.
Gelukkig is mij dat nog niet zo vaak overkomen en heb ik mezelf in die situaties redelijk kunnen beheersen (ben nog net niet gaan slaan (ook alleen maar omdat de deuren niet open te krijgen waren)).
Maar goed eer het zover komt is er al heel wat aan vooraf gegaan, en die situaties zijn in het verleden gebeurd toen ik nog niet zoveel over mezelf en autisme wist en ondertussen heb ik veel geleerd en weet ik wanneer ik moet oppassen om niet in zulke situaties terecht te komen. Dit zeg ik allemaal niet om indruk te maken of zo, maar het is gewoon eerlijk hoe ik "lijd" onder het autisme.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik zal mijn post e.d daar naartoe zetten en dan zal ik daar wel reageren.
Bij deze dus
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[ Bericht 2% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 01:42:26 ]
Even vanuit het niets. In het KLB-SC topic werd mij wat gevraagd over mijn autisme, en dat zet ik hier verder om het KLB-SC topic niet te vervuilen
[/Mededeling]
Ik ben getrouwd, heb drie honden en twee katten en werk niet momenteel.quote:Op maandag 6 oktober 2008 00:57 schreef Broekpaling het volgende:
Juup, heb je wel gewoon werk en een vriendin ofzo? Hoe doe je het dan als je bij om 0900 op het werk moet zijn en door file kom je pas om 0915 aan? Raak je dan ook heftig in de war?
Files zijn voor mij niet te doen omdat ik dan teveel prikkels binnenkrijg mbt ander auto's e.d. in de gaten houden e.d.. Autorijden is sowieso iets dan ik liever niet doen omdat ik snel afgeleid ben en alle prikkels (andere auto's, de omgeving, verlichting, geluiden etc..) niet kan filteren. "Normale" mensen hebben daar geen last van want die filteren automatisch teveel aan geluiden en e.d. weg, maar bij mij gaat dat niet automatisch, ik moet overal bij nadenken.
Denk je eens in. je zit op een stoel in een kleine kamer en er worden keiharde pijnlijke muziek en veel vele flitsende beelden afspeelt, en je voelt trillingen. Veel mensen hebben zoiets van "boeiend, ik doe mijn ogen dicht en luister niet naar het geluid", maar veel mensen met autisme kunnen dat dus niet. Alle prikkels komen hard binnen, altijd, en dat is zwaar vermoeiend.
En idd als ik in een file sta en te laat op een afspraak zou komen dan raak ik gestressed en gefrustreerd en dat kan zich uiten in verbaal of lichamelijk geweld. Dat wil zeggen dat er op dat moment maar 1 iemand iets verkeerds hoeft te doen in mijn ogen en dan ben ik in staat om hem of haar uit de auto te trekken.
Gelukkig is mij dat nog niet zo vaak overkomen
en heb ik mezelf in die situaties redelijk kunnen beheersen (ben nog net niet gaan slaan (ook alleen maar omdat de deuren niet open te krijgen waren)).Maar goed eer het zover komt is er al heel wat aan vooraf gegaan, en die situaties zijn in het verleden gebeurd toen ik nog niet zoveel over mezelf en autisme wist en ondertussen heb ik veel geleerd en weet ik wanneer ik moet oppassen om niet in zulke situaties terecht te komen. Dit zeg ik allemaal niet om indruk te maken of zo, maar het is gewoon eerlijk hoe ik "lijd" onder het autisme.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik wil er met alle plezier op ingaan maar het is het KLB-SC topic en ik wil dat niet verpesten voor anderen zeg maar. Kan b.v. wel hier PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:23 schreef MASD het volgende:
[..]
Is dat ook de reden waarom je niet werkt? Dat je stress en drukte niet tot weinig aankan?
Ik zal mijn post e.d daar naartoe zetten en dan zal ik daar wel reageren.
Bij deze dus
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:17 schreef Juup© het volgende:
[..]
Dat is het ook, daar ben ik eerlijk in. En voor mijn vrouw ook.
quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:30 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Het is soms wel eens moeilijk, maar dat duurt nooit lang
Getrouwd zijn met een autist is best leuk
We hebben heel veel lol samen en zijn heel close.
Wat ik vooral heb geleerd is dat de ene autist de andere niet is
Interpretatie van voor niet-autisten normale dingen door een autist kan haarscherp zijn en interessante discussies opleveren (zo niet filosofische discussies).
Autisten zijn soms bot, maar wel goudeerlijk en hebben een groot rechtvaardigheidsgevoel. Je weet waar je aan toe bent. Toch ook handig
Anyway, ikJuup en heb geen moment spijt dat we een relatie kregen en getrouwd zijn
[ Bericht 2% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 01:42:26 ]
Ga je wel eens uit dan en dergelijke ?quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:30 schreef Juup© het volgende:
[Mededeling]
Even vanuit het niets. In het KLB-SC topic werd mij wat gevraagd over mijn autisme, en dat zet ik hier verder om het KLB-SC topic niet te vervuilen
[/Mededeling]
[..]
Ik ben getrouwd, heb drie honden en twee katten en werk niet momenteel.
Files zijn voor mij niet te doen omdat ik dan teveel prikkels binnenkrijg mbt ander auto's e.d. in de gaten houden e.d.. Autorijden is sowieso iets dan ik liever niet doen omdat ik snel afgeleid ben en alle prikkels (andere auto's, de omgeving, verlichting, geluiden etc..) niet kan filteren. "Normale" mensen hebben daar geen last van want die filteren automatisch teveel aan geluiden en e.d. weg, maar bij mij gaat dat niet automatisch, ik moet overal bij nadenken.
Denk je eens in. je zit op een stoel in een kleine kamer en er worden keiharde pijnlijke muziek en veel vele flitsende beelden afspeelt, en je voelt trillingen. Veel mensen hebben zoiets van "boeiend, ik doe mijn ogen dicht en luister niet naar het geluid", maar veel mensen met autisme kunnen dat dus niet. Alle prikkels komen hard binnen, altijd, en dat is zwaar vermoeiend.
En idd als ik in een file sta en te laat op een afspraak zou komen dan raak ik gestressed en gefrustreerd en dat kan zich uiten in verbaal of lichamelijk geweld. Dat wil zeggen dat er op dat moment maar 1 iemand iets verkeerds hoeft te doen in mijn ogen en dan ben ik in staat om hem of haar uit de auto te trekken.
Gelukkig is mij dat nog niet zo vaak overkomen
Maar goed eer het zover komt is er al heel wat aan vooraf gegaan, en die situaties zijn in het verleden gebeurd toen ik nog niet zoveel over mezelf en autisme wist en ondertussen heb ik veel geleerd en weet ik wanneer ik moet oppassen om niet in zulke situaties terecht te komen. Dit zeg ik allemaal niet om indruk te maken of zo, maar het is gewoon eerlijk hoe ik "lijd" onder het autisme.
[..]
Ik wil er met alle plezier op ingaan maar het is het KLB-SC topic en ik wil dat niet verpesten voor anderen zeg maar. Kan b.v. wel hier PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8
Ik zal mijn post e.d daar naartoe zetten en dan zal ik daar wel reageren.
Bij deze dus
Of zijn zulke dingen eigenlijk ook niet prettig vanwege de vele prikkels.
Ik heb zelf wel last van het feit dat ik snel overprikkeld raak.
Als ik teveel input krijg dan heb ik daar snel last van.
Maar ik weet nou niet zozeer of het een stoornis is.
Heb er verder weinig last van dus .
Maar doe je wel eens leuke dingen dan ?
Vikingen zijn niet dood !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Nee ik ga nooit uit als in naar een café e.d.. Wat ik wel eens doe is gaan uit eten, maar daar is het meestal wel rustig.quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:32 schreef Noorsbloed het volgende:
[..]
Ga je wel eens uit dan en dergelijke ?
Of zijn zulke dingen eigenlijk ook niet prettig vanwege de vele prikkels.
Ik heb zelf wel last van het feit dat ik snel overprikkeld raak.
Als ik teveel input krijg dan heb ik daar snel last van.
Maar ik weet nou niet zozeer of het een stoornis is.
Heb er verder weinig last van dus .
Maar doe je wel eens leuke dingen dan ?
Ik doe wel eens leuke dingen (mensen een ban aansmeren b.v. (dat is een grapje dat kan ik namelijk helemaal niet
). Nee nu serieus, ik doe zeker leuke dingen, maar dat zijn altijd dingen waar ik niet teveel prikkels van krijg zoals b.v. lekker fietsen, of naar een museum, klussen in en om het huis, soms naar een vliegshow zoals de Open dagen van de luchtmacht e.d. Ik hou van alles wat met techniek te maken heeft, dus zulke dingen ga ik graag heen. Maar alles valt of staat met de hoeveelheid prikkels die ik de dagen ervoor heb binnengekregen. Heb ik veel drukte gehad door b.v. administratieve dingen regelen, veel telefoneren, veel lawaai door b.v. werkzaamheden in en om het huis, of simpelweg slecht geslapen hebben, dan is de kans groot dat ik weinig kan verdragen en dan doe ik helemaal niets. Althans ik slaap dan heel veel en lig vaak met de hoofdtelefoon op om de externe geluiden te dempen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 01:43:55 ]
Ik had deze nog staanquote:
[..]
Is dat ook de reden waarom je niet werkt? Dat je stress en drukte niet tot weinig aankan?
Long live music.
Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Nee ik ga nooit uit als in naar een café e.d.. Wat ik wel eens doe is gaan uit eten, maar daar is het meestal wel rustig.
Ik doe wel eens leuke dingen (mensen een ban aansmeren b.v. (dat is een grapje dat kan ik namelijk helemaal niet
Nee nu serieus, ik doe zeker leuke dingen, maar dat zijn altijd dingen waar ik niet teveel prikkels van krijg zoals b.v. lekker fietsen, of naar een museum, klussen in en om het huis, soms naar een vliegshow zoals de Open dagen van de luchtmacht e.d. Ik hou van alles wat met techniek te maken heeft, dus zulke dingen ga ik graag heen. Maar alles valt of staat met de hoeveelheid prikkels die ik de dagen ervoor heb binnengekregen. Heb ik veel drukte gehad door b.v. administratieve dingen regelen, veel telefoneren, veel lawaai door b.v. werkzaamheden in en om het huis, of simpelweg slecht geslapen hebben, dan is de kans groot dat ik weinig kan verdragen en dan doe ik helemaal niets. Althans ik slaap dan heel veel en lig vaak met de hoofdtelefoon op om de externe geluiden te dempen.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.
Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?
Vikingen zijn niet dood !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
quote:
Ja dat is de reden dat ik niet werk. Ik kan absoluut niet tegen druk of stress. Ik heb wel gewerkt, maar op een gegeven moment ben ik depressief thuis komen zitten door een oorzaak die ik niet wist. Later bleek dat ik al heel mijn leven mezelf constant aan het aanpassen ben geweest waardoor ik oververmoeid ben geraakt.
Na mijn herstel van de depressie ben ik wel weer gaan werken, maar al snel bleek dat ik het gewoon niet meer aan kon al die prikkels en druk. Hoezeer het mij ook pijn doet (elke dag), ik kan gewoon niet meer.
Ik heb teveel "levensenergie" opgebruikt in de jaren tot aan mijn depressie met het continu aanpassen.
Ik als autist pas mezelf continu aan om vervelende situaties te voorkomen. Als ik mezelf zou zijn dan zou "de maatschappij" veel moeite hebben met mijn aparte gedrag. neemt niet weg dat ik bij vrienden en bekenden wel mezelf durf en kan zijn gelukkig.
Na mijn diagnose was voor mij duidelijk waar dat aanpassingsgedrag vandaan kwam en wat het met mij doet. maar dat is weer een heel ander verhaal en was niet jouw vraag
De externe prikkels kan ik redelijk mee overweg, Als ik een goede dag heb kan ik in principe best wel wat hebben qua audio/visuele prikkels, maar over het algemeen ben ik het liefst thuis binnen omdat zelfs wandelen met de honden mij kan overprikkelen omdat ik dan de blaadjes aan de bomen zie bewegen en op de grond zie liggen, en de steentjes op het fietspad, e.d. ik zie dus letterlijk alles.
De grens is flexibel maar er is wel een uiterste grens en die ligt laag vergeleken bij "normale" mensen. B.v. als ik boodschappen ga doen ik een supermarkt en het is gemiddeld druk (helft van de winkelwagentjes bezet) dan haal ik snel alles wat op mijn lijstje staat (jawel ik werk met lijstjes anders word ik gek) en ben ik snel weer buiten. Daarna ben ik de rest van de dag dusdanig druk in mijn hoofd dat ik niets anders kan doen dan ontspannen thuis.
[ Bericht 5% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 02:03:50 ]
Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:46 schreef Noorsbloed het volgende:
[..]
Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.
Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?
Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.
Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.
Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.
juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken
'serieus'
'serieus'
Dit, is, mijn, staat van bewustzijn
Been there, done that, no solution.quote:Op maandag 6 oktober 2008 02:03 schreef Dutch_Nelson het volgende:
juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken
'serieus'
Kan ik absoluut niet tegen helaas. Alcohol helpt wel, maar aangezien ik verslavingsgevoelig ben en ik daar heel vervelend van wordt, heb ik dat opgegeven.
En nu ga ik slapen want door al dat "gepraat" over mezelf staat mijn hoofd op ontploffen.
Mochten er nog vragen zijn dan beantwoord ik die morgen graag voor zover ik kan.
Welterusten allemaal.
[ Bericht 1% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 08:04:19 ]
Mochten er nog vragen zijn dan beantwoord ik die morgen graag voor zover ik kan.
Welterusten allemaal.
[ Bericht 1% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 08:04:19 ]
Hmm komt allemaal wel bekend voor.quote:Op maandag 6 oktober 2008 01:59 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).
Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.
Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.
Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.
Alleen helpt bij mij slapen ook niet omdat ik lijd aan insommnia.
Ik slaap hooguit 3 tot 4 uur en dat is bij lange na niet genoeg om uit te rusten.
Medicijnen heb ik ook veel gebruikt tot op het moment dat ik er als een zombie bij zat.
Toen ben ik er zelf mee gestopt.
Over het algemeen gaat het wel , en ik heb het niet zo extreem als jij.
Maar jij weet hoe je ermee om moet gaan.
En dat scheelt denk ik ..
Als ik overprikkeld raak dan sluit ik mijzelf op voor een paar dagen van alles en iedereen.
Want ik moet dan echt of bijkomen of iets kapot maken om het te ventileren.
Wel heel knap dat je de opleidingen zover hebt afgemaakt dan.
Ik zat in mijn laatste maanden SPH en ik kon het echt niet meer.
Dus nogmaals hulde voor jou en de manier waarop jij ermee omgaat.
Vikingen zijn niet dood !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden
Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.
[ Bericht 0% gewijzigd door Innocence op 06-10-2008 13:41:58 ]
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden
Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.
[ Bericht 0% gewijzigd door Innocence op 06-10-2008 13:41:58 ]
Sweet and innocent...
Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?
Ik kan ook overprikkeld raken, maar daar is bij mij veel meer voor nodig en het uit zich lang niet zo dramatisch. Als ik dat soort verhalen lees, begin ik toch altijd te twijfelen of ik wel echt autisme heb. Hoe kan het dat een symptoom, overprikkeldheid, zich uit in zoveel verschillende gradaties?
Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.quote:Op maandag 6 oktober 2008 13:29 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik kan me totaal niet identificeren met Juups verhaal. Als ik dat lees, lijk ik net een normaal mens
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"
hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.
Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.
Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.
Koptelefoon met muziek op?quote:Op maandag 6 oktober 2008 14:48 schreef Juup© het volgende:
Ik ben op dit moment trouwens zwaar overprikkeld omdat ze hier de kozijnen aan het schuren en schilderen zijn en het geluid van het schuurmachine kan ik niet filteren. Tevens zijn ze bij de buren de voegen aan het uithakken en dat lawaai bovenop het schuur lawaai en het feit dat ik vanmiddag iets te doen heb wat enorm belangrijk is voor mij maakt het zwaar.
Ik hou mezelf mbt diverse dingen dan ook op de achtergrond, en ga zo meteen de deur uit lekker weg van het lawaai.
Daar wil ik ook in. Ik ben echt zo nieuwsgierig hoe ik daar op zou reageren..quote:Op maandag 6 oktober 2008 14:45 schreef Juup© het volgende:
[..]
Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"
[ afbeelding ]
hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.
Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.
Nee en ja. Hangt er vanaf wat er overstemd moet worden. Als ik chaos heb ik mijn hoofd dan zet ik vaak muziek op idd, om de chaos te overstemmen. Dat is hetzelfde als b.v. pijn hebben bij het boren bij de tandarts, en dan hard in je vel knijpen om de pijn te overstemmen (zo doe ik dat nou eenmaal). Het heeft als bijwerking dat ik geestelijk helemaal op raak, en op een gegeven moment zo doodop ben dat de chaos is verminderd. Dan ben ik dusdanig op dat mijn motoriek erg slecht is en ik dus loop alsof ik bezopen ben.quote:
En Nee in het geval van extreme overprikkeling, dan zet ik de hoofdtelefoon op om zoveel mogelijk geluiden buiten te sluiten zonder zelf prikkels toe te voegen. De hoofdtelefoon houd niet alle geluiden tegen, maar dat moet ook niet want anders ga ik juist liggen luisteren naar geluiden en dan hoor ik alles in mijn hoofd des te harder.
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.
Tot later allemaal.
Tot later allemaal.
quote:Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.
Tot later allemaal.
Heel veel sterkte!
En mijn complimenten dat je ondanks je frustratie toch aan je vrouw denkt! Lijkt me heel moeilijk, aangezien je zo'n sterke behoefte hebt om in jezelf terug te kruipen.
Never explain; your friends do not need it and your enemies will not believe you anyway. (Elbert Hubbard, US author, 1856 - 1915)
Sterkte. Als je hoofd er naar staat moet je maar eens een update geven in het andere topic (ik neem aan dat het daar over gaat tenminste).quote:Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.
Tot later allemaal.
Is een weekendje weg met je vrouw geen optie? Of geeft een weekendje weg je juist stress?
Sterkte juupquote:Op maandag 6 oktober 2008 17:04 schreef Juup© het volgende:
En ik heb vandaag erg slecht nieuws gehad op persoonlijk vlak, dus ik ben nu echt doodop en zwaar gefrustreerd. Ik ga ook afstand nemen van zoveel mogelijk dingen om geen verkeerde dingen te doen. Ik ga maar in de tuin werken denk ik, misschien dat ik zo rust krijg. Maar het aller, aller, allerliefst zou ik volledig in mezelf terug kruipen en de wereld volledig buitensluiten, maar ik heb ook nog een vrouw die steun en aandacht nodig heeft dus dat kan niet.
Tot later allemaal.
En neem je tijd
Vikingen zijn niet dood !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Noorsbloed officiële Fok! Vikingsnelkookpan !
Begeleidster van me was er heen geweest maar ik kon toen niet, helaas.quote:
[..]
Tja ik weet het ook niet. Maar zoveel mensen zoveel verschillen, en dus ook zoveel mogelijke verschillen mbt autisme.
Ik ken iemand die PDD-NOS heeft en die heeft absoluut geen last van prikkels e.d.. Een tijdje geleden stond "het Hoofdkwartier"
[ afbeelding ]
hier in de bibliotheek in Eindhoven (het is een demonstratie om "normale" mensen te laten ondervinden wat het is om een autist te zijn die een slechte prikkelverwerking heeft), en ik heb geprobeerd om de prikkels die op mij afgevuurd werden te ondergaan, maar ik werd na 10 seconden al doodziek. Later heb ik het nog 2 maal geprobeerd om de hele cyclus van ongeveer 7 minuten uit te zitten, maar meer dat 10 seconden is mij niet gelukt. De dagen erna ben ik ziek geweest van de prikkels die in in dat hoofd heb opgedaan.
Die persoon die ik aanhaalde kon er gewoon gaan zitten en had geen last van de beelden en geluiden.
Zo zie je maar elke autist is anders, net als elk mens zonder ASS.
Ik wil dit "feest" der herkenning toch ook eens meemaken, ik zal wel enes opzoeken waar en wanneer dat hoofdkwartier ergens is (in de buurt).
De begeleidster zei ook dat ze nu een beter beeld had van de prikkelverwerking bij autisten.
Over het algemeen merk ik dat ikzelf stukken beter tegen prikkels kan, waarschijnlijk omdat het beter met me gaat in het algemeen en ik de laatste jaren regelmatig aan heel veel prikkels ben blootgesteld, waardoor ik er steeds beter tegen kan (Weekje naar Berlijn, Rijbewijs halen, alleen met een flinke groep onbekenden op vakantie in Spanje, naar housefeesten en meer).
Maar vooral tijdens die vakanties merk ik dan na ongeveer twee a drie dagen dat ik elke avond een tijd op bed moet gaan liggen alvorens weer mee te gaan in de activiteiten en de reserves na een week aardig op zijn.
(Nu had ik het tijdens de vakantie in Spanje ook wel extra zwaar gemaakt door aan alle activiteiten, die met name ook fysiek zwaar waren mee te doen).
Verder veel sterkte met je Juup..
Vedanta_veri: Ik vraag mij af waarom iedereen zo voor het verbod op pedofilie is maar niet op roken, beiden zijn dingen waar je anderen mee beschadigd. Maar goed, mensen die verslaafd zijn aan iets kunnen daar niet objectief over zijn.
Ik heb geen zin meer om de precieze posts op te zoeken, maar dat 2de topic uit KLB was totaal niet serieus bedoeld. Lees de meerderheid van de posts in dat topic nog maar eens door en let vooral op de ondertoon van de posts.
Sterkte juup.
Ik hoop dat snel weer rust kan vinden.
Ik hoop dat snel weer rust kan vinden.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
