PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

quote:

Op dinsdag 30 september 2008 21:53 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Is dat erg?

Sommige mensen vinden dat vervelend..

quote:

Op dinsdag 30 september 2008 22:03 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik zit mij voor het vensterglas onnoemelijk te vervelen.
Ik wou dat ik vier aapjes was, dan kon ik samen spelen.

Je kan ook met ons komen spelen op FOK!

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:18 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Sommige mensen vinden dat vervelend..

Da's jammer, post er maar op los!

Heeft iemand van jullie ervaring met sociale vaardigheidstrainingen gericht op autisme? In een klein groepje autisten. Heeft het je wat opgeleverd, ja of nee?
Ik twijfel namelijk of ik zo'n training zal gaan doen. Heb jaren terug al eens een assertiviteitstraining gedaan, maar dat is een grote flop geweest.

quote:

Op woensdag 10 september 2008 19:05 schreef zakjapannertje het volgende:
Ik heb heel veel autolessen moeten volgen voordat mijn instructeur mij goed genoeg vond voor een rijexamen, en de rijexamens moest ik drie keer doen voordat ik geslaagd was. De examinator die mij liet slagen had ook het advies aan mij gegeven vaak met de auto te rijden want hij vond dat ik te weinig op allerlei dingen lette, alsof ik er nog aan moest wennen om een auto te besturen in het verkeer terwijl ik al zoveel lessen gevolgd had. Met het verschil tussen links en rechts heb ik geen probleem trouwens.

Ikzelf heb ook nooit het enthousiasme gehad om in een auto te rijden eigenlijk, deed dit alleen omdat het zo 'hoorde', nu rij ik ook geen auto, het is zelfs nu bijna 10 jaar geleden dat ik een auto bestuurde, ik zit ook in een gebied dat barst van het openbaar vervoer dus veel mis ik niet

Ik heb ook extreem lang gedaan over mijn rijlessen..meer dan 50 in een gewone schakelauto en daarna test van het CBR en moest ik verder gaan in een automaat omdat de speciale examinator mij een gevaar vond in een schakelauto. Hij vond dat ik niet meerdere handelingen tegelijk kon doen en dan ook nog het overzicht op de weg houden. Heb mijn rijbewijs nu wel maar om eerlijk te zijn is dit ook zo en heb ik daar zelfs in een automaat nog moeilijk mee. Ik vertrouw mijzelf soms niet op de weg maar toch wil ik graag rijden al ben ik vaak bang. Durf ook niet op de snelweg omdat t mij te snel gaat..zo snel kan ik niet reageren en invoegen kan ik niet goed inschatten en raak ik van in paniek.

Wat wel achteraf grappig was is tijdens mijn rijles vroeg de instructeur aan mij: wat voor straat is dit? Hij had t ervoor gehad over gevaarlijke kruispunten en t-splitsing etc. Maar ik dacht zo van hij vraagt welke straat is dit en gaf automatisch als antwoord: de schoolstraat. Toen hij zei: jaa dat kan ik zelf ook wel zien he, waar hebben we t nu de hele tijd over? toen zag ik pas in dat ik het superletterlijk had genomen zijn vraag en vond ik t wel grappig.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2008 19:21 schreef cati het volgende:

[..]

Ik heb ook extreem lang gedaan over mijn rijlessen..meer dan 50 in een gewone schakelauto en daarna test van het CBR en moest ik verder gaan in een automaat omdat de speciale examinator mij een gevaar vond in een schakelauto. Hij vond dat ik niet meerdere handelingen tegelijk kon doen en dan ook nog het overzicht op de weg houden. Heb mijn rijbewijs nu wel maar om eerlijk te zijn is dit ook zo en heb ik daar zelfs in een automaat nog moeilijk mee. Ik vertrouw mijzelf soms niet op de weg maar toch wil ik graag rijden al ben ik vaak bang. Durf ook niet op de snelweg omdat t mij te snel gaat..zo snel kan ik niet reageren en invoegen kan ik niet goed inschatten en raak ik van in paniek.

Wat wel achteraf grappig was is tijdens mijn rijles vroeg de instructeur aan mij: wat voor straat is dit? Hij had t ervoor gehad over gevaarlijke kruispunten en t-splitsing etc. Maar ik dacht zo van hij vraagt welke straat is dit en gaf automatisch als antwoord: de schoolstraat. Toen hij zei: jaa dat kan ik zelf ook wel zien he, waar hebben we t nu de hele tijd over? toen zag ik pas in dat ik het superletterlijk had genomen zijn vraag en vond ik t wel grappig.

Ik ben in 1 keer geslaag, voor zowel mijn theorie (1 foutje ) als praktijk examen.

quote:

Op donderdag 2 oktober 2008 13:13 schreef Anotis het volgende:
Heeft iemand van jullie ervaring met sociale vaardigheidstrainingen gericht op autisme? In een klein groepje autisten. Heeft het je wat opgeleverd, ja of nee?
Ik twijfel namelijk of ik zo'n training zal gaan doen. Heb jaren terug al eens een assertiviteitstraining gedaan, maar dat is een grote flop geweest.

Was die training die je eerder hebt gedaan ook op autisme gericht? Mijn kinderen hebben een sova-training gedaan die niet speciaal voor autisme was en konden er niks mee. Ze waren gemotiveerd genoeg, maar hadden er niets aan.

Volgens mij was dat ook gewoon een lapmiddeltje van de hulpverlening (BJZ in ons geval, die lijkt overal monopoly op te hebben als je als ouder hulp voor je kind zoekt).
Zo'n sova-traininkje is zó gegeven, vanwege de enorme wachtlijsten. Het staat namelijk beter in de verslagen als ze kunnen zeggen dat ze in 2005 of zo al zijn begonnen met "iets", terwijl de werkelijke hulpverlening (lees: testen en zo, zoeken wat er aan de hand is) in werkelijkheid maanden tot tuim een jaar later kwam.

Ik hoor dat ook van andere ouders, die zich zorgen maken om hun kind. Hup, doe maar een sovatraininkje, dan zijn ze tenminste even zoet...

Mijn oudste heeft na zijn diagnose een training speciaal voor pdd-pubers gedaan en zei dat hij daar veel meer aan had. Eerlijk gezegd zie ik ook wel verandering.
Probeer het eens...!

Die training die ik eerder gedaan heb was niet gericht op autisme. Inderdaad via BJZ, ik werd toen na een paar keer weggestuurd omdat ik 'niet gemotiveerd was' en 'de ontwikkeling van de groep in de weg stond'
Ben daar toen heel kwaad over geweest, ik was best gemotiveerd, maar ik kon helemaal niets met die rare oefeningen. Ik heb gewoon geen behoefte aan vriendschappen, dus wat moet ik in godsnaam met oefeningen om vrienden te leren maken? Ik wil gewoon leren wat sociaal wenselijk gedrag is, zodat ik me wat kan aanpassen, maar dat werd je dan geacht al te weten.

Daarom dat ik nu een beetje sceptisch sta tegenover een nieuwe sova-training.Het is welliswaar bijna 6 jaar later, maar toch...

http://www.medicalnewstoday.com/articles/124035.php

een leuk onderzoekje waarin de autist het zelf gevraagd wordt

quote:

Op vrijdag 3 oktober 2008 08:21 schreef Anotis het volgende:
Die training die ik eerder gedaan heb was niet gericht op autisme. Inderdaad via BJZ, ik werd toen na een paar keer weggestuurd omdat ik 'niet gemotiveerd was' en 'de ontwikkeling van de groep in de weg stond'
Ben daar toen heel kwaad over geweest, ik was best gemotiveerd, maar ik kon helemaal niets met die rare oefeningen. Ik heb gewoon geen behoefte aan vriendschappen, dus wat moet ik in godsnaam met oefeningen om vrienden te leren maken? Ik wil gewoon leren wat sociaal wenselijk gedrag is, zodat ik me wat kan aanpassen, maar dat werd je dan geacht al te weten.

Daarom dat ik nu een beetje sceptisch sta tegenover een nieuwe sova-training.Het is welliswaar bijna 6 jaar later, maar toch...

Grrrrr, ja, te herkenbaar
Mijn kinderen werden niet weggestuurd, en mijn oudste deed zelfs braaf net alsof hij meedeed, maar het was elke week weer janken om hem daar te krijgen

Kan me je scepsis erg goed voorstellen. Wij waren het ook toen mijn oudste een aangepaste training kreeg aangeboden. Toch zijn we allebei blij dat hij het heeft gedaan!

Als je het niet probeert, kom je er nooit achter dus.... ik zou zeggen: probeer het!

Nu een film op Net5.. over een autistisch jongetje. Ik weet niet wat voor autistisch jongetje dat moet voorstellen, maar zo heb ik het iig nog nooit gezien.

Is dat echt typisch iets voor autisten, dat goede geheugen? Lees het namelijk wel vaker.

Mijn is waaaaaaardeloos.

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2008 11:35 schreef Innocence het volgende:
Is dat echt typisch iets voor autisten, dat goede geheugen? Lees het namelijk wel vaker.

Mijn is waaaaaaardeloos.

Ik betwijfel dat autisten daadwerkelijk meer onthouden (tenzij ze ook nog eens savant zijn), maar ze onthouden hele andere dingen dan andere mensen en dat valt op.

hmm nog maar even hier een postje om mee te lezen...

Ik zit nu in voltijd therapie voor een persoonlijkheidsstoornis en heb daar niet aangekaart dat ik wel eens aan asperger heb gedacht. Ik dacht 'o, daar komen ze dan wel achter', maar dat hebben zijn ze niet. Maakt het lastig! Maar ik krijg wel meer psychologische onderzoeken, wat verder niemand heeft gehad, waarnaar hebben ze niet gezegd.
Toch is dit topic elke keer weer een feest van herkenning... Het autorijden, de gezichten...

Ik heb ook Asperger, dus even een tvp

Ook ik een tvp
vermoed al een tijdje dat ik miss asperger heb, maar heb nog niet echt de tijd (lees: vooral geen zin) om naar de dokter te gaan voor uitsluitsel.
lurk dus voorlopig nog even hier mee

[Mededeling]
Even vanuit het niets. In het KLB-SC topic werd mij wat gevraagd over mijn autisme, en dat zet ik hier verder om het KLB-SC topic niet te vervuilen
[/Mededeling]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 00:57 schreef Broekpaling het volgende:
Juup, heb je wel gewoon werk en een vriendin ofzo? Hoe doe je het dan als je bij om 0900 op het werk moet zijn en door file kom je pas om 0915 aan? Raak je dan ook heftig in de war?

Ik ben getrouwd, heb drie honden en twee katten en werk niet momenteel.

Files zijn voor mij niet te doen omdat ik dan teveel prikkels binnenkrijg mbt ander auto's e.d. in de gaten houden e.d.. Autorijden is sowieso iets dan ik liever niet doen omdat ik snel afgeleid ben en alle prikkels (andere auto's, de omgeving, verlichting, geluiden etc..) niet kan filteren. "Normale" mensen hebben daar geen last van want die filteren automatisch teveel aan geluiden en e.d. weg, maar bij mij gaat dat niet automatisch, ik moet overal bij nadenken.

Denk je eens in. je zit op een stoel in een kleine kamer en er worden keiharde pijnlijke muziek en veel vele flitsende beelden afspeelt, en je voelt trillingen. Veel mensen hebben zoiets van "boeiend, ik doe mijn ogen dicht en luister niet naar het geluid", maar veel mensen met autisme kunnen dat dus niet. Alle prikkels komen hard binnen, altijd, en dat is zwaar vermoeiend.

En idd als ik in een file sta en te laat op een afspraak zou komen dan raak ik gestressed en gefrustreerd en dat kan zich uiten in verbaal of lichamelijk geweld. Dat wil zeggen dat er op dat moment maar 1 iemand iets verkeerds hoeft te doen in mijn ogen en dan ben ik in staat om hem of haar uit de auto te trekken.
Gelukkig is mij dat nog niet zo vaak overkomen en heb ik mezelf in die situaties redelijk kunnen beheersen (ben nog net niet gaan slaan (ook alleen maar omdat de deuren niet open te krijgen waren)).

Maar goed eer het zover komt is er al heel wat aan vooraf gegaan, en die situaties zijn in het verleden gebeurd toen ik nog niet zoveel over mezelf en autisme wist en ondertussen heb ik veel geleerd en weet ik wanneer ik moet oppassen om niet in zulke situaties terecht te komen. Dit zeg ik allemaal niet om indruk te maken of zo, maar het is gewoon eerlijk hoe ik "lijd" onder het autisme.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:23 schreef MASD het volgende:

[..]

Is dat ook de reden waarom je niet werkt? Dat je stress en drukte niet tot weinig aankan? Tot in welke mate kun je overweg met prikkels van buiten, wat is de grens?

Ik wil er met alle plezier op ingaan maar het is het KLB-SC topic en ik wil dat niet verpesten voor anderen zeg maar. Kan b.v. wel hier PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

Ik zal mijn post e.d daar naartoe zetten en dan zal ik daar wel reageren.

Bij deze dus

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:17 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is het ook, daar ben ik eerlijk in. En voor mijn vrouw ook.

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:30 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Het is soms wel eens moeilijk, maar dat duurt nooit lang

Getrouwd zijn met een autist is best leuk
We hebben heel veel lol samen en zijn heel close.

Wat ik vooral heb geleerd is dat de ene autist de andere niet is Ieder heeft zijn of haar eigen beperkingen of juist bijzonderheden. Autisten zijn leuk vanwege hun soms bijzondere kijk op de wereld, kan heel verfrissend zijn. Ook het zien, weten, kennen, onthouden etc. van details is erg interessant Ga maar eens een stuk wandelen met een autist; je zult merken dat hij/zij veel meer dingen ziet, hoort, ruikt en voelt dan jijzelf!

Interpretatie van voor niet-autisten normale dingen door een autist kan haarscherp zijn en interessante discussies opleveren (zo niet filosofische discussies).

Autisten zijn soms bot, maar wel goudeerlijk en hebben een groot rechtvaardigheidsgevoel. Je weet waar je aan toe bent. Toch ook handig

Anyway, ik Juup en heb geen moment spijt dat we een relatie kregen en getrouwd zijn

[ Bericht 2% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 01:42:26 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:30 schreef Juup© het volgende:
[Mededeling]
Even vanuit het niets. In het KLB-SC topic werd mij wat gevraagd over mijn autisme, en dat zet ik hier verder om het KLB-SC topic niet te vervuilen
[/Mededeling]
[..]

Ik ben getrouwd, heb drie honden en twee katten en werk niet momenteel.

Files zijn voor mij niet te doen omdat ik dan teveel prikkels binnenkrijg mbt ander auto's e.d. in de gaten houden e.d.. Autorijden is sowieso iets dan ik liever niet doen omdat ik snel afgeleid ben en alle prikkels (andere auto's, de omgeving, verlichting, geluiden etc..) niet kan filteren. "Normale" mensen hebben daar geen last van want die filteren automatisch teveel aan geluiden en e.d. weg, maar bij mij gaat dat niet automatisch, ik moet overal bij nadenken.

Denk je eens in. je zit op een stoel in een kleine kamer en er worden keiharde pijnlijke muziek en veel vele flitsende beelden afspeelt, en je voelt trillingen. Veel mensen hebben zoiets van "boeiend, ik doe mijn ogen dicht en luister niet naar het geluid", maar veel mensen met autisme kunnen dat dus niet. Alle prikkels komen hard binnen, altijd, en dat is zwaar vermoeiend.

En idd als ik in een file sta en te laat op een afspraak zou komen dan raak ik gestressed en gefrustreerd en dat kan zich uiten in verbaal of lichamelijk geweld. Dat wil zeggen dat er op dat moment maar 1 iemand iets verkeerds hoeft te doen in mijn ogen en dan ben ik in staat om hem of haar uit de auto te trekken.
Gelukkig is mij dat nog niet zo vaak overkomen en heb ik mezelf in die situaties redelijk kunnen beheersen (ben nog net niet gaan slaan omdat de deuren niet open te krijgen waren).

Maar goed eer het zover komt is er al heel wat aan vooraf gegaan, en die situaties zijn in het verleden gebeurd toen ik nog niet zoveel over mezelf en autisme wist en ondertussen heb ik veel geleerd en weet ik wanneer ik moet oppassen om niet in zulke situaties terecht te komen. Dit zeg ik allemaal niet om indruk te maken of zo, maar het is gewoon eerlijk hoe ik "lijd" onder het autisme.
[..]

Ik wil er met alle plezier op ingaan maar het is het KLB-SC topic en ik wil dat niet verpesten voor anderen zeg maar. Kan b.v. wel hier PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

Ik zal mijn post e.d daar naartoe zetten en dan zal ik daar wel reageren.

Bij deze dus

Ga je wel eens uit dan en dergelijke ?
Of zijn zulke dingen eigenlijk ook niet prettig vanwege de vele prikkels.

Ik heb zelf wel last van het feit dat ik snel overprikkeld raak.
Als ik teveel input krijg dan heb ik daar snel last van.
Maar ik weet nou niet zozeer of het een stoornis is.
Heb er verder weinig last van dus .

Maar doe je wel eens leuke dingen dan ?

Terugvindjuup(c).

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:32 schreef Noorsbloed het volgende:

[..]

Ga je wel eens uit dan en dergelijke ?
Of zijn zulke dingen eigenlijk ook niet prettig vanwege de vele prikkels.

Ik heb zelf wel last van het feit dat ik snel overprikkeld raak.
Als ik teveel input krijg dan heb ik daar snel last van.
Maar ik weet nou niet zozeer of het een stoornis is.
Heb er verder weinig last van dus .

Maar doe je wel eens leuke dingen dan ?

Nee ik ga nooit uit als in naar een café e.d.. Wat ik wel eens doe is gaan uit eten, maar daar is het meestal wel rustig.

Ik doe wel eens leuke dingen (mensen een ban aansmeren b.v. (dat is een grapje dat kan ik namelijk helemaal niet ).
Nee nu serieus, ik doe zeker leuke dingen, maar dat zijn altijd dingen waar ik niet teveel prikkels van krijg zoals b.v. lekker fietsen, of naar een museum, klussen in en om het huis, soms naar een vliegshow zoals de Open dagen van de luchtmacht e.d. Ik hou van alles wat met techniek te maken heeft, dus zulke dingen ga ik graag heen. Maar alles valt of staat met de hoeveelheid prikkels die ik de dagen ervoor heb binnengekregen. Heb ik veel drukte gehad door b.v. administratieve dingen regelen, veel telefoneren, veel lawaai door b.v. werkzaamheden in en om het huis, of simpelweg slecht geslapen hebben, dan is de kans groot dat ik weinig kan verdragen en dan doe ik helemaal niets. Althans ik slaap dan heel veel en lig vaak met de hoofdtelefoon op om de externe geluiden te dempen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 01:43:55 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:23 schreef MASD het volgende:

[..]

Is dat ook de reden waarom je niet werkt? Dat je stress en drukte niet tot weinig aankan? Tot in welke mate kun je overweg met prikkels van buiten, wat is de grens?

Ik had deze nog staan

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:38 schreef Juup© het volgende:

[..]

Nee ik ga nooit uit als in naar een café e.d.. Wat ik wel eens doe is gaan uit eten, maar daar is het meestal wel rustig.

Ik doe wel eens leuke dingen (mensen een ban aansmeren b.v. (dat is een grapje dat kan ik namelijk helemaal niet ).
Nee nu serieus, ik doe zeker leuke dingen, maar dat zijn altijd dingen waar ik niet teveel prikkels van krijg zoals b.v. lekker fietsen, of naar een museum, klussen in en om het huis, soms naar een vliegshow zoals de Open dagen van de luchtmacht e.d. Ik hou van alles wat met techniek te maken heeft, dus zulke dingen ga ik graag heen. Maar alles valt of staat met de hoeveelheid prikkels die ik de dagen ervoor heb binnengekregen. Heb ik veel drukte gehad door b.v. administratieve dingen regelen, veel telefoneren, veel lawaai door b.v. werkzaamheden in en om het huis, of simpelweg slecht geslapen hebben, dan is de kans groot dat ik weinig kan verdragen en dan doe ik helemaal niets. Althans ik slaap dan heel veel en lig vaak met de hoofdtelefoon op om de externe geluiden te dempen.

Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.

Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:39 schreef MASD het volgende:

[..]

Ik had deze nog staan

Ja dat is de reden dat ik niet werk. Ik kan absoluut niet tegen druk of stress. Ik heb wel gewerkt, maar op een gegeven moment ben ik depressief thuis komen zitten door een oorzaak die ik niet wist. Later bleek dat ik al heel mijn leven mezelf constant aan het aanpassen ben geweest waardoor ik oververmoeid ben geraakt.
Na mijn herstel van de depressie ben ik wel weer gaan werken, maar al snel bleek dat ik het gewoon niet meer aan kon al die prikkels en druk. Hoezeer het mij ook pijn doet (elke dag), ik kan gewoon niet meer.
Ik heb teveel "levensenergie" opgebruikt in de jaren tot aan mijn depressie met het continu aanpassen.
Ik als autist pas mezelf continu aan om vervelende situaties te voorkomen. Als ik mezelf zou zijn dan zou "de maatschappij" veel moeite hebben met mijn aparte gedrag. neemt niet weg dat ik bij vrienden en bekenden wel mezelf durf en kan zijn gelukkig.

Na mijn diagnose was voor mij duidelijk waar dat aanpassingsgedrag vandaan kwam en wat het met mij doet. maar dat is weer een heel ander verhaal en was niet jouw vraag

De externe prikkels kan ik redelijk mee overweg, Als ik een goede dag heb kan ik in principe best wel wat hebben qua audio/visuele prikkels, maar over het algemeen ben ik het liefst thuis binnen omdat zelfs wandelen met de honden mij kan overprikkelen omdat ik dan de blaadjes aan de bomen zie bewegen en op de grond zie liggen, en de steentjes op het fietspad, e.d. ik zie dus letterlijk alles.

De grens is flexibel maar er is wel een uiterste grens en die ligt laag vergeleken bij "normale" mensen. B.v. als ik boodschappen ga doen ik een supermarkt en het is gemiddeld druk (helft van de winkelwagentjes bezet) dan haal ik snel alles wat op mijn lijstje staat (jawel ik werk met lijstjes anders word ik gek) en ben ik snel weer buiten. Daarna ben ik de rest van de dag dusdanig druk in mijn hoofd dat ik niets anders kan doen dan ontspannen thuis.

[ Bericht 5% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 02:03:50 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:46 schreef Noorsbloed het volgende:

[..]

Wel fijn om te horen dat je wel je ontspanning krijgt.
Ik kan zelf niet naar een museum.
Ik houd er wel van maar het zijn teveel prikkels die te snel verwerkt worden.
Vraag:
Hoe kom jij dan bij als je overprikkelt raakt ?
Want ik heb daar extreem veel moeite mee.

Dit is namelijk ook de rede dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Ik werd zo ontzettend moe en uitgeput van alle mensen om mij heen.
Dat ik er gewoon niet meer tegen kon.
Dus hoe ga jij er mee om ?

Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).

Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.

Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.

Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.

juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken

'serieus'

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 02:03 schreef Dutch_Nelson het volgende:
juup neem is een joint ipv al die pillen als je druk gaat denken

'serieus'

Been there, done that, no solution.

Kan ik absoluut niet tegen helaas. Alcohol helpt wel, maar aangezien ik verslavingsgevoelig ben en ik daar heel vervelend van wordt, heb ik dat opgegeven.

En nu ga ik slapen want door al dat "gepraat" over mezelf staat mijn hoofd op ontploffen.
Mochten er nog vragen zijn dan beantwoord ik die morgen graag voor zover ik kan.

Welterusten allemaal.

[ Bericht 1% gewijzigd door Juup© op 06-10-2008 08:04:19 ]

quote:

Op maandag 6 oktober 2008 01:59 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik kan alleen bijkomen door volledige rust te nemen, en dat is bij mij slapen. Ik MOET dan een Oxazepam innemen om mijn hoofd tot rust te dwingen, omdat ik anders letterlijk en figuurlijk huilend gek wordt. Ik probeer die momenten zoveel mogelijk te voorkomen, omdat het geen fijne momenten zijn en omdat ik het gebruik van de kalmeringsmiddelen tot een absoluut minimum wil beperken (als is het wel moeilijk omdat ze zo verdomd fijn zijn mbt de rust in mijn hoofd).

Ik heb al mijn opleidingen afgemaakt op 1 na, en dat was tevens mijn laatste opleiding. Die kon ik niet meer afmaken omdat de drukte mij teveel was geworden. Mijn hoofd zat te vol en is sindsdien ook niet meer leeg geraakt, ik balanceer continu op het randje en er hoeft maar 1 druppel te zijn die de emmer doet overlopen.

Zoals ik al vermelde probeer ik alle situaties die mij veel prikkels op kunnen leveren te vermijden, maar soms kan ik niet anders zoals b.v. boodschappen doen. Zulke dingen moeten gebeuren maar daar moet ik een tol voor betalen en zo is het al heel mijn leven alleen besef ik dat pas 2 jaar.

Mediteren e.d. helpt niet bij mij omdat ik mezelf niet kan afsluiten van de buitenwereld. Dat is op zich tegenstrijdig want als ik overprikkeld raak trek ik mezelf terug "in mijn eigen wereldje" en dan ben ik wel afgesloten van de buitenwereld, maar dat is eerder een beschermingsmechanisme.

Hmm komt allemaal wel bekend voor.
Alleen helpt bij mij slapen ook niet omdat ik lijd aan insommnia.
Ik slaap hooguit 3 tot 4 uur en dat is bij lange na niet genoeg om uit te rusten.
Medicijnen heb ik ook veel gebruikt tot op het moment dat ik er als een zombie bij zat.
Toen ben ik er zelf mee gestopt.

Over het algemeen gaat het wel , en ik heb het niet zo extreem als jij.
Maar jij weet hoe je ermee om moet gaan.
En dat scheelt denk ik ..
Als ik overprikkeld raak dan sluit ik mijzelf op voor een paar dagen van alles en iedereen.
Want ik moet dan echt of bijkomen of iets kapot maken om het te ventileren.

Wel heel knap dat je de opleidingen zover hebt afgemaakt dan.
Ik zat in mijn laatste maanden SPH en ik kon het echt niet meer.
Dus nogmaals hulde voor jou en de manier waarop jij ermee omgaat.

Lieve reactie van DuchessX.
Waar ik heel veel dingen als negatief ervaar, vind mijn vriend ze ook alleen maar leuk. Hij vindt me ook zo 'opmerkzaam', terwijl ik niet snap waarom ik me met zoveel dingen tegelijk zou moeten bezighouden

Ik heb gelukkig wel een stuk minder last overal van als Juup. Opleiding gaat nog steeds voorspoedig. Al zit ik me wel erg kwaad te maken dat er nergens een plekje is waar je gewoon stil kan zitten leren en aan opdrachten werken. Zo word het me gewoon onmogelijk gemaakt om te studeren en ik kom al zoveel tijd tekort.

[ Bericht 0% gewijzigd door Innocence op 06-10-2008 13:41:58 ]

Tvjuup