Hoi allen,
Het is nu 2de kerstdag en eigenlijk zou ik gewoon bij mijn familie moeten zitten, maar het enige waar ik mee bezig ben is de piep.
Heb ik het nou zoveel erger als jullie of is mijn reactie op de piep zoveel erger?
Gisteren heeft mijn familie hier kerst gevierd, het enige wat ik hoorde was de piep. Heb wel meegedaan met bijvoorbeeld scrabble, maar de piep verdween niet naar de achtergrond en dan de wetenschap dat je sávonds weer moet slapen met de piep in je hood. En sávonds weer de wetenschap dat je sóchtends weer moet op staan met die piep.
Ik kan er echt niks aan doen, heb nu net toen ik opstond alweer mijn zoveelste huilbui gehad. Ik zit dan totaal in paniek.
Ik heb van de dokter die Bromazepam gekregen voor paniek en angst en om in te slapen, maar ben bang dat ik er of aan verslaafd aan raak of dat je het erger maakt met de bijwerkingen.
Mijn leven is nu na een maand dat ik de piep heb echt enorm verwoest. Ik was echt een vrolijk iemand wilde iedereen altijd laten lachen, nu kan er bij mij geen lachje meer van af.
Ik hield enorm van muziek, het plezier van luisteren naar muziek is ook totaal weg. Ik voel me echt gevangen in mijn eigen lichaam. Er zijn al momenten geweest in die maand dat ik het nu heb, van wat heeft het leven nog voor een zin.
Ik kan enkel aan de piep ontsnappen als ik in de douche sta, de wetenschap dat je er weer uit moet en hem gelijk weer hoort is echt verschrikkelijk. De wetenschap dat je er nooit meer vanaf komt is echt verschrikkelijk, had je nou maar enkele hoop dat het binnen 5 jaar weg zou gaan, zou ik er misschien beter mee kunnen leven.
Als ik nou maar meer momenten had dat ik aan de piep zou kunnen ontsnappen, zoals bijvoorbeeld als ik naar de tv zou kijken en dus de tv de piep zou overstemmen, zou ik er ook misschien minder last van hebben, dat je dus echt je best moet doen om hem te horen.
Sorry voor mijn geklaag weer, maar ik ben nu al echt op, ik vind dit 1 van de verschrikkelijkste "leer er maar mee leven" kwaal waarvan ik ooit heb gehoord. Nooit meer rust, nooit meer stilte, nooit meer kunnen inslapen zonder aan de piep te denken.
Ik heb floaters in mijn ogen, willekeurige spiertrillingen om de 10 seconden over mijn hele lichaam, spastische darm, maar die vallen echt helemaal in het niks bij Tinnitus.
Jammer genoeg kun je jezelf ook niet doof laten maken , want de Tinnitus blijft. Het is een soort Fantoompijn, Fantoomgeluid dus eigenlijk in je hersenen. Anders had ik echt mijn linkeroor doof laten maken, want het lijkt of dat het daar het meeste zit, het voelt eigenlijk of dat het in mijn hoofd zit.
Tja ik weet niet zo goed meer wat ik moet schrijven, ik kan gewoon niet begrijpen dat jullie zo makkelijk doorgaan met jullie leven, terwijl mijn leven eigenlijk heel weinig meer waard is. Ik kan niet meer rustig op de bank zitten, ik kan eigenlijk niks meer rustig doen terwijl ik dat juist altijd zo fijn vond. Lekker rustig op de bank met mijn vriendin naar een film kijken met een kopje thee, dat kan ik nu ook nog wel, maar mijn gedachte zijn niet bij de film, niet bij mijn vriendin, maar alleen bij een piep die overal bovenuit komt en die ik de komende (als ik zo lang leef) 40 jaar nog elke minuut van de dag ga horen.
Nee papa niet met die stok, Helppppp , snik snik !