(zoon) 12, depressie, opname, medicatie, eindelijk verbetering (4)

Hallo,

Het heeft een tijdjje geduurd maar hier eindelijk het vervolg

kind van 11 begint met Prozac voor depressie
kind 11 jaar.depressie,prozac,klinische opname
(zoon) 12 jaar, depressie, opname, prozac! deel 3

In het heel kort het vorige topics samengavat,
Mijn zoon van 12 heeft al paar jaar depressie ,en een dystyme stoornis.
Ook zijn er aanwijzingen voor ADHD en ASS maar dit is niet gediagnogstiseerd
Deze is in zo mate ernstig dat er verschillende therapieen geprobeerd zijn, maar nks mocht echt baten
hij heeft sinds september 2008 prozac, nu inmiddels 20mg
Hij is sinds 6 december 2007 opgenomen in een psychiatrische instelling voor kinderen

1 september is hij ontslagen uit de 24 uurs opname
hij gaat nu halve dagen naar school, een brugklas voor praktijk onderwijs
na school gaat hij tot half 5 naar de dag opname in de psychiatrische intstelling
dit gaan ze in het komende half jaar afbouwen, totdat hij iedere middag naar school kan

Op school gaat het tot nu toe super!
Hij heeft twee juffrouws en daar kan hij het prima mee vinden en dan is al een eerste grote stap gemaakt!
Hij heeft maar een paar leervakken op school, de rest is praktijk.
Maar zolang het leren nog niet optimaal gaat is dit voorlopig de beste oplossing.
Het leeronderzoek wat hij zou krijgen is wel doorgegaan maar niet juist.
Was een misverstand wat nu precies gedaan moest worden, zou hier verder meer over horen.
Er zitten kinderen van zijn leeftijd in de klas maar K is tegenover hun verder in als zowel sociale als in emotionele ontwikkeling
maar toch gaat het goed, al trekt hij in de pauze toch naar kinderen van oudere leeftijd.


K had best wel moeite met het afscheid op de groep, ook een flinke terugval gehad. dit duurde gelukkig maar kort.
Hij was/ is bang dat het thuis verkeerd zal gaan. Dat hij zich weer somber gaat voelen en er weer ruzies volgen waarin hij zich niet kan beheersen.
Deze angst is er nog steeds bij hem.

Gister echter kwam hij thuis na een halve dag school en halve dag groep en was hij ook wel erg blij om thuis te zijn.
Het is nu ook hoofdzaak om zijn vrije tijd goed te gaan invullen.
Hij is vrijdag voor het eerst naar duikles geweest en dat beviel prima.
Gaan nog kijken voor gitaarles.
Het zou ook heel fijn zijn als hij nieuwe vrienden kreeg, maar dit is natuurlijk niet zo makkelijk.
Wel is hij vorige week met een kind gaan zwemmen en ook blijven slapen. Dit was super voor hem.
Hij kon het kind van de dag opname waar hij al een paar keer geoefend had.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 09:16 schreef EggsTC het volgende:
Goed om te horen dat het beter gaat

ja mag nu ook wel eens

haai,

we waren al heel lang aan het twijfelen over een hond aan te schaffen.
maar omdat we echt allemaal erachter wilden staan hebben we het steeds uitgesteld.
Nu deed zich een kans voor, een vriendin had een puppy van 10 weken, hij was al regelmatig hier geweest.
Door plotselinge omstandigeheden kan zij hem niet houden.
We hebben nu een paar dagen erover gedacht en we nemen hem over.
K is door het dolle heen.
We staan er natuurlijk achter en zullen ook voor hem zorgen, maar eigenlijk lijkt het me ook een goed idee om K een stuk verantwoording te geven.
We hebben sowiso afgesproken dat hij op zijn minst 1 keer per dag een half uur gaat lopen, (voor hemseen goede en ongedwongen vorm van beweging) en hij gaat op cursussen met de hond.
De puppy cursus zullen wij denk ik doen maar daarna gaat hij andere cursussen doen.
Dit is ook een vorm van een hobby lijkt me.
Natuurlijk wil K dit zelf ook graag en ga ik hem ook niks opdringen.
maar hoop dat het hem ook weer meer motivatie geeft.

afgelopen vrijdag is hij ook begonnen met duiklessen en heel misschien krijgt hij gitaarles.
Dan neem ik aan heeft hij ook genoeg afleiding en blijft hij niet meer zo "doelloos " achter pc hangen

quote:

Op woensdag 3 september 2008 20:45 schreef Moonah het volgende:
Oh lieve Candygirl, wat heerlijk dat het nu zo veel beter gaat met K. dat ljikt dan toch wel het effect te zijn van de hogere dosis Prozac, of zie ik dat verkeerd?
En wat leuk dat hij een hond krijgt. Mijn zus heeft vroeger heel veel steun aan onze hond gehad. Ze heeft me later verteld dat hij haar echt door moeilijke perioden heeft heengesleept. Maar ook zoals je schrijft voor zijn verantwoordelijkheidsgevoel, beweging en afleiding is het goed natuurlijk.
Fijn hoor!

ja het lijkt echt dat de prozac nu zijn werking doet
ik had eerst gedacht omdat het allemaal samen viel, vakantie geen school dat het ook daar aan lag
maar het gaat nu dus nog steeds goed
en ja wat je zegt over de hond klopt, K heeft ook veel steun aan de kat die we al lang hebben
maar met een hond lijkt het me toch ook nog intenser

las vanmiiddag de kaarten nog eens door
je hebt echt super lieve kaarten geschreven

quote:

Op woensdag 3 september 2008 20:55 schreef Moonah het volgende:
PM je me even een adres waar ik er nog eentje naar kan sturen. Ben al een tijdje aan het denken dat ik hem succes wil wensen met deze nieuwe stap.

gedaan
heel lief van je
vrijdag toen K thuis kwam zijn we naar wok geweest en zaterdag hield in mijn verjaardag maar tevens feestje voor hem
onze familie en vrienden hadden allemaal wat meegenomen van een kaartje tot een poster enz
deed hem echt goed

quote:

Op woensdag 3 september 2008 23:47 schreef BlueMage het volgende:
Ik heb 'm ook nog 'n keer 'n kaartje gestuurd. Ik ben blij dat 't allemaal beter gaat, mag ook wel 'ns een keer, toch?

M.

we of K heeft heel veel kaartjes gekregen en ben er ook echt blij om

Haai,

Over hel algemeen gaat het nog steeds goed met K

Kreeg alleen net telefoontje van het AZM
K is hier twee weken geleden geweest, was eigenlijk voor leeronderzoek maar dit was niet doorgegaan door een misverstand
wel hebben ze K opnieuw onderzocht en hadden afgesproken dat ze opnieuw de foto's scans enz van K zouden bekijken die in een ander ziekenhuis waren gemaakt

Er is overleg geweest met neuroloog,cardioloog en kinderarts en nog wat artsen uit ziekenhuis Amsterdam
K heeft 2 cystes ,dat wisten we al .
Alleen een ervan schijnt niet zo onschuldig te zijn als ze in het eerdere ziekenhuis dachten
Het was zelfs verontrustend, omdat hij en hoogstwaarschijnlijk op een oogzenuw drukt en op de pijnappel.
Deze zorgt voor de hormomen, dus ook stemming
De cyste moet naar alle waarschijnlijkheid toch eruit, alleen weten ze nog niet wanneer.
Nu nog of na de pubertijd
Dit ligt nu aan de uitslag van de onderzoeken, hij krijgt een nieuwe scan met contrast vloeistof (dat zal nog wat worden met zijn panische angst voor spuiten ) een oogzenuw meting, en oogtesten, nieuwe bloedonderzoeken en naar cardioloog voor testen.
Ben best wel geschrokken nu ervan, vooral omdat ik het niet meer verwacht had.
En ook wel boos dat ze het in het eerdere ziekenhuis over het hoofd gezien hebben.
Maar kan ook misschien wel een reden voor zijn.

Wat ik ook nog afgelopen week in een gesprek te horen kreeg met de coordinater van de behandelgroep waar K nu in zit is over zijn leervermogen.
Omdat het onderzoek mis was gelopen wilde ze dit opnieuw aanvragen maar heeft zelf ook alle gegevens nog eens bekeken.
Zij is zelf ook psychologe en heeft onderzoek gedaan naar leerstoornis.
Nou zegt ze, dit is HEEL duidelijk een geval van dyslexie
Alles wat geautomatiseerd moet worden, zoals woorden, cijfers, enz valt K op uit.
Terwijl hij op de andere gebieden een boven gemiddeld inteligentie heeft.
Nu word hier ook wel weer een onderzoek voor aangevraagd maar ook hier kan ik me zo boos over maken mocht het echt zo zijn
dan hadden ze dit toch al een paar jaar eerder kunnen ontdekken
er zijn tig testen afgenomen, zoveel achterstand en zijn broer heeft een lichte vorm van dyslexie

Maarja zullen nu maar weer moeten afwachten
Ben blij dat ze er iets aan zouden kunnen doen mocht het allemaal kloppen maar had toch ook wel gehoopt op nu wat meer rust

quote:

Op maandag 8 september 2008 21:29 schreef Moonah het volgende:
Oeh, dat is wel schrikken van die ene cyste zeg!
Ik kan me voorstellen dat je je boos voelt, wéér iets aan de hand dat 'over het hoofd is gezien'. Maar wat knap dat je zelf al zegt dat er wellicht een reden voor is.
En idd balen dat er nu pas gedacht wordt aan dyslexie. Dat is een stoornis die (zeker als het niet onderkend is...) zo veel frustraties en misverstanden kan opleveren.

Had K vanmiddag verteld erover, dat word echt nog wat.
Werd al helemaal panisch bij het horen over een infuus
hoop dat er ook echt nog iets op te vinden is

morgen vroeg al de EEG voor de oogzenuw reflexen
maar volgens mij heeft hij dit onderzoek ook al een gehad
weet niet of morgen ook de oogemetingen zijn

ja ik weet dat de vorige bloed brikken heel goed ging, maar dit is infuus prikken en dat is toch anders
maar over morgen maak ik me ook geen zorgen

zal het zeker gaan proberen ,maar hij zo panisch bang ervoor
maar we zien wel ,als het zover is.

Vanmorgen had een EEG voor de oogzenuw
met elektroden hebben ze gemeten hoelang het duurde voor een beeld dat hij voor zich ziet bij de achterste gedeelte van hersenen aankomt

Het wandelen met de puppy is trouwens echt zo goed voor K
Hij komt weer naar buiten ,praat met mensen, komt op een ongedwongen manier weer kinderen tegen die hij van vroeger kent
Gister is hij zelfs zonder de hond, naar buiten gegaan en naar die kinderen toegestapt
ze vroeger heel geinterreseerd waar K al die tijd was geweest en dat ze hem zo lang niet meer hadden gezien.
Dit vond K super., en hij is echt een tijdje buiten geweest
En ik ook, ben zo blij voor hem ,hoop dat dit een positieve wending blijft houden

vandaag kreeg ik de brief voor de oproep voor de scan met contrast
en we zouden ons van te voren even melden bij de kinderpoli,dan zouden hun wel even emla zalf op zijn hand doen en dan kwam het wel goed met het infuus

Ik kan nu wel zeggen ,we gaan het proberen,maar als K weet dat hij dat moet gaan doen, gaat hij gewoon niet mee
en als ik hem meeneem en komt daar erachter doet hij het ook echt niet
wat ik er ook tegenover stel
hij is gewoon zo panisch ervoor, het bloedprikken was al zo'n grote overwinning
hij laat echt heel veel onderzoeken doen maar niks met een naald

dus ik de stoute schoenen aangetrokken en naar de afdelding neurologie opgebeld
ik mijn verhaal uitgelegd en werd door verbonden met de neuroloog zelf
zei snapte het wel, maar vond het allemaal wel wat ver gaan en maar gewoon proberen hij was ja al een grote knul en er waren wel meer kinderen met angst
en een roesje ging haar te ver
ik nogmaals gezegd dat ze het niet serieus genoeg namen, en dat het niet zomaar angst is
nou zegt ze, ik ga overleggen met de kinderarts en de pedagogisch medwerkster daar en misschien kunnen we wel eerst nog een afspraak daar maken
na 10 minuten belt ze terug, ze had gesproken met de kinderarts en pedagoge en die vonden het allebei onverantwoord om K weer aan zijn angst ervoor bloot te stellen, ze waren bang dat hij nog meer getraumatiseerd zou worden en hun raden een roesje aan
Ik was echt opgelucht.
ze vonden dit ook omdat er die dag ook dan bloed afgenomen kan worden en misschien nog wat andere dingen.
Ik weet niet of K tijdens de scan ook een roesje heeft maar dat maakt ook niks uit als niet
Het word iig een dagopname ,en ze zegt ligt eraan hoe het erna gaat voor hij naar huis mag
dus ik denlk zelf dat hij een narcose krijgt maar dit zal ik allemaal nog wel horen
ben echt blij dat ze dit toch zo opgepakt hebben
Ze zei ook erbij dat dat ze dit ook deden omdat er nog wel meer onderzoeken gaan plaatsvinden.
Ik vroeg nogmaals of het nu echt verontrustend was, en zij vond van wel
gelukkig zijn de onderrzoeken al snel en de uitslag dus ook.
ben benieuwd hoe K straks reageerd erop

quote:

Op donderdag 11 september 2008 17:28 schreef Moonah het volgende:
Oeps! Ik heb juist gisteren een kaart verstuurd waarop ik iets zeg over het infuus.
Ik dacht dat hij dat al wist.

Maar wat goed van je Candygirl dat je zo hebt doorgezet over het roesje!

hoi
dat maakt niks uit hoor, hij wist het wel van het infuus maar ik bedoelde nu ben benieuwd hoe hij reageerd op dat het nu met roesje kan.
Over het infuus hebben we het uitgebreid gehad vandaar dat ik ook zo heb doorgezet bij arts.
En ja ben ook wel trots op mezelf dat ik zo heb volgehouden.

K reageerde net heel goed op het nieuws dat hij een roesje krijgt
Gelukkig
volgende week gaat hij wel bleodprikken op de dag groep voor zijn spiegel, en dat laat ik ook gewoon doorgaan
hij ziet er wel tegenop ,maar de grote angst daarvoor is geweken

Heb vandaag een kaartje voor K gekregen, groene envelop?
Hij is nu even weg maar geef hem zo als hij terug komt

Moonah wat een lief kaartje
Je weet steeds zo'n mooie tekst te schrijven
Thanks, K vond het heeeel lief

quote:

Op donderdag 11 september 2008 19:42 schreef _Ophelia_ het volgende:

[..]

Jóh, zou het, had je verwacht dat de hulpverleners en het kind zelf ook nog komen posten?
Voor de rest kun je iedereen hier wel in twijfel trekken. En geloof me voor een kind daadwerkelijk een plek krijgt voor groepsbehandeling is er meer aan de hand dan een incompetente ouder. Wanneer de ouders incompetent zijn wordt een kind namelijk "gewoon" uit huis geplaatst, dat is een stuk goedkoper...

thanks

Vandaag belden ze weer op van het zkh
omdat er in het AZM schijnbaar iets betere aparatuur was, gaan ze het toch eerst proberen zonder contrast. En kijken of ze dan ook de grootte en soort massa kunnen vaststellen.

K is nu al 3 keer naar buiten gegaan met andere kinderen, echt super!
het gaat echt goed met hem, het enige wat een beetje overschaduwd is de constante hoofdpijn die steeds erger lijkt te worden.
Wat ook opvalt is dat hij (ook door de hoofdpijn zegt hij ) niet veel meer eet

gaat nog steeds goed met Kenneth
hij gaat regelmatig naar buiten, heeft niet meer van die onzin in zijn hoofd om maar een kick te krijgen
op school en op de groep gaat het ook goed, zo goed dat ze nu al gaan kijken op eigen verzoek van Kenneth om al uit te breiden naar twee middagen school erbij!

Gister heeft hij weer bloedgeprikt voor de bloedspiegel van de medijcijnen
Ben benieuwd

bloedprikken ging goed, ze vonden we de ader niet (zul je net zien) en moest op andere plaats prikken dus deed wel even pijn maar de angst is ver weg en dan word het ook gewoon anders
hij is ook niet echt bang aangelegd voor pijn maarja door angst word alles groter

en de school, ja hij gaat nu iedere mkiddag naar de dag opname en zou idd fijn zijn als hij ook weer meer het gewone leven op kan pakken

nu nog alles goed komen met de cystes ,dan zijn we al heel goed op weg en blijft het hoop ik zo

quote:

Op vrijdag 19 september 2008 15:04 schreef _Ophelia_ het volgende:
Is hij nog wel met een roesje geprikt?

Verder:

nee dit is nu de tweede keer zonder roesje
de vorige keer is het ja spontaan zo goed gegaan! en nu was de angst er niet meer zo

mocht hij voor de contrast vloeistof van scan infuus krijgen dan zal hij wel een roesje krijgen
dit gaat hem nog net weer een stapje te ver met naalden

Haai,

de twee middagen extra school komen nog niet erbij.
Het ging en gaat nog steeds goed,maar je merkt nu er een vervangende juffrouw er is het weer een stuk moeilijker gaat.
Dit zal eerst een werk doel moeten worden, om ook met vervangende leer krachten en mensen waar je geen band mee hebt toch te luisteren en je aan te passen naar zijn of haar wensen.

Morgen dat oog onderzoek in het ziekenhuis.
13 oktober de scan en de 20 ste de uitslag

was goed gegaan.
Alleen wat oog onderzoeken en druppels in ogen enz
het heeft alles bij elkaar misschien half uur geduurd waarvan we 4 uur hebben gewacht van te voren en tussen door
wat hij kon zien drukt de cyste niet op de oogzenuw
maar hij krijgt nog een gezichtvelds onderzoek,maar dat kon pas 22 oktober !
dus de uitslag bij de neuroloog is nu ook weer verplaatst naar de 27 ste oktober

quote:

Op woensdag 15 oktober 2008 13:10 schreef Moonah het volgende:
Hoe gaat het inmiddels met jullie? Herfstvakantie? Ander ritme? Hopelijk blijft het bergopwaarts gaan!

Hoi,

wilde vandaag toevallig weer eens posten!
Nou op zich gaat het heel goed met K
Hij is vrolijk, lief, en houd zich aan afspraken en heeft geen woedeaanval ofzo meer gehad.
Hij heeft weer wat kinderen waar hij mee omgaat, gaat spontaan naar buiten enz
hij doet aan duiken en is veel met de hond bezig,ook met cursus enz
Op school gaat het met gedrag naar eigen zeggen goed
Dus tot zover de nog steeds opwaartste spiraal!

Gister echter een gesprek met de behandel coordinator ,zijn mentor en de leidster van rots en water training
Hier bleek dat hun vnden dat het helemaal niet zo goed gaat met hem.
Ze vonden dat hij niet gemotiveerd was.
Hierdoor werkte hij niet hard genoeg ervoor.
Bij K viel dit rauw op het dak,want voor hem gaat het ( in tegenstelling tot een dik half jaar geleden) super vooruit
Ze brachten het een beetje negatief allemaal vond ik tenminste ( maarja moeder gevoel ) dus K werd hier nog minder gemotiveerd van
Ook snapte hij niet zo goed wat ze allemaal bedoelden, want hij werkte wel eraan
het werd een beetje welles nietes spel zo leek het wel
gelukkig had hij die morgen met zijn mentor een gesprek gehad, en daarin was hij wel gemotiveerd
en nadat ik zei dat ik me kon voorstellen dat hij zich nu aangevallen voelde met 4 mensen teg zich en uitlegde wat hij allemaal deed om te veranderen ging het gesprek anders
toen gaven ze ook wel complimenten en werd benadrukt dat ze hem niet willen aanvallen maar zich toch nog grote zorgen maken

Op school gaat het qua gedrag wel redelijk ,maar dit komt omdat hij als er een escalatie dreigt hij vanzelf even op de gang gaat ziiten
dus teg vorig jaar is dit zo super maar............. je kunt dit idd niet altijd blijven doen
je zult ook soms iets moeten aan gaan zonder dat het uit de hand loopt
maar K is dan bang zo zegt hij dat hij zich dan niet meer onder controle heeft
hij kropt nu alleen de agressie op
En de juffrouw vond dus dat hij erg vaak de klas uitging en waren nog meerdere dingen maar daar zou ik volgende week nog een gesprek over krijgen
Hij gaat ook nog steeds halve dagen naar school omdat ze vinden dat K het niet aan kan om hele dagen te gaan
Ook de concentratie (en moeheid en hoofdpijn) zijn erger lijkt het wel

in het gesprek gaf de leidster van rots en water aan dat K zich vorige week pas voor het eerst open had opgesteld
en ze vroeg of K geen muurtje om zich zelf had opgebouwd, bij deze vraag werd hij emotioneel en zei van ja
Alleen mijn moeder en sommige mensen om wie ik geef weten wie ik ben de anderen niet
en ik zal dat muurtje moeten hebben want anders loopt het weer allemaal mis
Het was al met al een confronterend gesprek dat ik niet had verwacht

De coordinator vroeg of K en ik bereid waren de systeem therapie te gaan ,dan maar zonder zijn vader
dit willen wij ( ik ben blij dat ik iets kan doen) en die gaat spoedig starten

De onderzoeken van het ziekenhuis zijn in volle gang ,en de 27 ste krijgen we hopenlijk de uitslag maar dat is nog niet zeker

[ Bericht 20% gewijzigd door candygirl op 15-10-2008 16:14:07 ]