NEC #24 Waar de selectie eindelijk rond lijkt

quote:

Op zondag 21 september 2008 16:55 schreef J-heronimus het volgende:
We hebben gewoon terecht verloren, het spel van NEC was in de tweede helft niet om aan te zien. En natuurlijk hadden we in die 2 minuten nog kunnen scoren, maar Eniesee moet gewoon trots zijn. Dat er nu een einde komt aan de reeks is natuurlijk niet leuk maar ik en iedereen in Nederland heeft volgens mij genoten van het spel van NEC dit jaar

quote:

Op zondag 21 september 2008 16:52 schreef C2000 het volgende:
52 seconden != 3 minuten Blom. Desalniettemin jammer maar geen schande.

quote:

Op zondag 21 september 2008 19:44 schreef De_Hypotheker het volgende:
Wel lekker dat we nou tegen Heracles kunnen herstellen. Hoe lang hebben we daar al niet meer van verloren?

quote:

Op zondag 21 september 2008 19:57 schreef Blawh het volgende:

[..]

1903?

quote:

Op zondag 21 september 2008 20:03 schreef De_Hypotheker het volgende:

[..]



Sorry maar Heracles ligt ons gewoon

quote:

Op zondag 21 september 2008 22:50 schreef Posdnous het volgende:
Zo slecht was het ook weer niet (ik ben nog van de generatie die Mark Verhoeven wekelijks zag spelen dus ik ben nogal wat gewend).

quote:

Op zondag 21 september 2008 22:57 schreef De_Hypotheker het volgende:

[..]

Geen kwaad woord over Mark Verhoeven, een van mijn helden!

[ afbeelding ]

Betrouwbaarder dan Dani

quote:

Op maandag 22 september 2008 13:34 schreef DeVinger het volgende:
Tegen wie moet men?

quote:

Op maandag 22 september 2008 13:44 schreef DeVinger het volgende:
Vorig jaar eruit tegen Zwolle, maargoed dat was in een mindere periode zal ik maar zeggen

quote:

Op maandag 22 september 2008 10:35 schreef Dutch_Courage het volgende:
Glory glory Mark Verhoeven!

Ook Cees van der Linden nog eens tegenover Overmars zien staan (1995 of 96 ofzo). Dat was ook al zo geweldig...

* Mark was fan van Frans Paymans

quote:

Die dag sprak ik een man die ooit spoorloos was. Hij heette Frans Paymans, werkte als leraar in Nijmegen en voetbalde 25 jaar geleden bij NEC.

Een stilist was hij destijds niet. Meer een mandekker van het klassieke soort. Specialiteit: het zich als een teek aan zijn tegenstander vastzuigen en niet meer loslaten. Ook was Frans goed in slidings. Hij maakte ze volgens het Martini-principe. Anytime, anyplace, anywhere.

In De Goffert roemden de mensen zijn instelling. Tien seizoenen liep hij er met een bijna religieuze toewijding allerlei spitsen voor de voeten. In 1994, thuis tegen Eindhoven, speelde hij uiteindelijk zijn afscheidswedstrijd. De geplande ereronde liep in de soep, doordat hij in de twintigste minuut de rode kaart kreeg.

Frans had net een contract getekend in Nijmegen toen daar in 1983 de grootste wedstrijd uit de clubgeschiedenis werd gespeeld: NEC-FC Barcelona. Het waren rare jaren in De Goffert. De leiding van het elftal was in handen van Pim van de Meent, een grofgebekte trainer uit de Randstad die bij zijn schoonmoeder in de buurt inwoonde, bijgestaan door assistent Leo Beerendonk, een vriendelijke Bourgondiër wiens grootste faam eruit bestond dat hij als voetballer in Australië eens in één helft een dubbele hattrick had gemaakt.

Veel geld had NEC niet, net zo min als toeschouwers trouwens, maar ondanks degradatie bereikte dat jaar ­ als verliezend bekerfinalist ­ wel het Europa Cup II-toernooi. En daarin lootte het in de tweede ronde Barcelona, de ploeg van trainer César Luis Menotti, Diego Maradona en Bernd Schuster. De thuiswedstrijd werd een legendarisch duel.

Een paar weken vóór die wedstrijd ontbrak Frans Paymans plotseling op de training. Niemand wist waarom. Ook de volgende dag was hij er niet. Een tijdje bleef hij spoorloos, totdat uiteindelijk het bericht kwam dat hij in de DDR was. Als student Duits bleek Frans verliefd te zijn geworden op een vrouw in Leipzig. De passie had hem midden in het voetbalseizoen meegevoerd tot ver achter het IJzeren Gordijn. Hij wilde er trouwen, maar raakte verstrikt in de Oost-Duitse bureaucratie van het Honecker-bewind, mocht een tijdje het land niet meer uit en belandde ook nog met een virusinfectie in een DDR-ziekenhuis. Zo miste hij de wedstrijd van zijn leven.

Zelf vond ik het wel een romantische gedachte, een speler die een vrouw in een ver en mysterieus land verkiest boven een voetbalwedstrijd, maar na de scheiding dacht Frans daar heel anders over. Hij zuchtte. 'Ik voel het nog steeds als een groot gemis dat ik toen niet heb gespeeld', zei hij. 'Een groot gemis.' Hij klonk opeens somber.

Het is 25 jaar geleden, probeerde ik. Slijt het dan niet? 'Nee', zei Frans, 'het slijt niet.' Hij kreeg steeds meer de intonatie van iemand die bij de Klaagmuur stond. Dat kwam doordat NEC weer eens Europees voetbal ging spelen. Frans wist wat er ging gebeuren. De mensen zouden weer beginnen over toen. Over Oost-Duitsland, over FC Barcelona en de vrouw in Leipzig. En natuurlijk over de grote wedstrijd die hij nooit gespeeld had.

Hij verheugde zich er niet op.

Michel van Egmond

quote:

Boymans in beeld bij NEC

Ruud Boymans staat in de belangstelling van NEC. De aanvaller die in de Jupiler League voor Fortuna Sittard speelt, werd de voorgaande week gescout door de club uit Nijmegen, aldus het AD.

De 19-jarige Boymans werd door assistent-trainer Ron de Groot bekeken in de wedstrijden tegen FC Den Bosch en FC Omniworld. De aanvaller wist in de eerstgenoemde wedstrijd één keer te scoren.

Het contract van de talentvolle aanvaller loopt af aan het einde van dit seizoen. Tot dusver speelde hij 25 wedstrijden voor Fortuna Sittard waarin hij zeven keer wist te scoren.