Minister Cramer steunde acties ‘Bluf!’

quote:

Verantwoording? Ja, daag!
→ DE JAREN TACHTIG

Anders dan Wijnand Duyvendak heeft Natasha Gerson, die in 1996 de krakersroman Plaatstaal publiceerde, geen spijt van haar leven als actievoerster. In het huidige debat wordt de context waarbinnen de acties plaatsvonden over het hoofd gezien.
Discussie: verantwoording afleggen over de jaren tachtig?

DOOR NATASHA GERSON

WOENSDAGMIDDAG 20 augustus 2008, voorafgaand aan wat de roerigste boekpresentatie sinds decennia zal worden. Het restaurant op de zevende etage van de nieuwe bibliotheek van Amsterdam verschaft een weids uitzicht over de opgepoetste, bedrijvige hoofdstad. In de verte, net niet zichtbaar, herdenken op de Dam enkele honderden mensen onder de vlag van Vrienden van Kerwin het 25ste jubileum van ‘de eerste naoorlogse racistische moord’. Beneden voor de deur, tussen politie en rokende actieveteranen, vraagt een in 1977 geboren journalist van Trouw aan mij, de ouwe kraakster die hij voor wat opoe-vertelt-verhalen had opgeduikeld in het kader van een serie over idealen: ‘Hadden jullie nou het idee dat je eigenlijk alles kon maken?’
Het antwoord is volmondig: ja, dat hadden we inderdaad. Niet voor niets heet Joost Seelens documentaire (1996) over de geschiedenis van de kraakbeweging tussen 1975 en 1988 De stad was van ons. Ik haast me wel om te verduidelijken dat het niet alleen ‘maken’ in de zin van ‘flikken’ was – waar deze dagen de nadruk op ligt – maar ook werkelijk maken, in de zin van ‘de maakbare samenleving’.
Al lang is het een reflex van oude actievoerders om zich te verdedigen door uiteen te zetten wat we destijds precies wilden, en vervolgens hoe we daar ten dele in geslaagd zijn. Als er weer eens teruggekeken wordt – iets wat in periodieke golven gebeurt – fixeren de vragen zich altijd op de ‘uiteindelijke’ geweldsspiraal en is de conclusie altijd weer dat elke revolutie haar eigen kinderen opeet. De rest van wat je dan betoogt, vind je eigenlijk nooit terug in de uiteindelijke publicaties. Dat kan bijvoorbeeld de toevoeging zijn dat het daarna helemaal niet afgelopen was met kraken en actievoeren, maar dat wat er overbleef en bij kwam in de jaren die volgden nagenoeg werd genegeerd. Juist omdat het niet gewelddadig of buitenwettelijk was, en dus voor media en politiek oninteressant. Maar er is geen goed zicht op de jaren tachtig mogelijk zonder de tussenliggende tijd ook mee te nemen. In de jaren negentig, tijdens de fruitige vrolijkheid van de zeepbeleconomie en na de optimistische start van het gezapige Paars, werd elk onvertogen woord tegen de status-quo van Nederland als áf en compleet als overbodig gezeur gezien. En zo bleven de jaren tachtig in de collectieve beleving dus óf de jaren van Hepi en Hepi-krultangpony’s en aerobics, óf van rellen en vliegende stenen.
Maar behalve de stad die van het collectieve ‘ons’ was, van de beweging, de scene, was er ook nog het ‘ons’ als in: ons-zelf. Ons eigen leven – in eigen hand. Vanaf 1982 was er crisis, werk was er nauwelijks en er was geen zicht op verbetering. Er was veel aandacht voor de gigantische jeugdwerkloosheid (met pieken tot twintig procent) en dus ook voor jongeren die alternatieve activiteiten ontwikkelden, zoals in de do it yourself-cultuur van de punk- en kraakbeweging of in actiegroepen. Er waren de studenten die zich ofwel helemaal richtten op ‘weten om het weten’, of juist probeerden boven de ellende uit te stijgen door zich te storten in bedrijfsstudies en dan het ondernemerschap.
De media, altijd belust op nieuwe ontwikkelingen en rariteiten, zeker waar het de nieuwe generatie betreft, berichtten destijds al onevenredig veel over kraken en actievoeren. En vooral over de spectaculaire kanten daarvan en over personen in wie zij leiders vermoedden. De politiek moest ook toen, zoals altijd, in elk geval de indruk zien te wekken dat zij luisterde naar de jeugd en het volk dat zich het luidst roerde. Daar trok het beeld al scheef. Veel anderen hebben zich destijds genegeerd en niet vertegenwoordigd gevoeld, zoals later omstandig bleek. Maar is dat iets waar wij ons voor moeten verantwoorden? Of kunnen de toenmalige verantwoordelijken in media en politiek dat zelf eens een keer doen?

Met de affaire-Duyvendak klinkt opnieuw de roep om een analyse, om psychologische verwerking zelfs, van de jaren tachtig in het algemeen en het actiewezen in het bijzonder. Maar de beschouwing lijkt weer te blijven steken in contextloos herkauwen van losgezongen feiten en destijds al overbelichte deelgeschiedenissen. Daar gaan we weer met de kroningsrellen en de tanks in de Vondelstraat. En dat we elkaar uiteindelijk allemaal naar het leven stonden. En wie vormden Rara? Zijn die nog te ontmaskeren? Verdienen die hun geld, en zo ja hoeveel, wellicht in het publieke veld? Dat wordt eindeloos interessanter gevonden dan: hoe kwam het dat Nederland, hoewel doortrokken van het actievoeren, op dat moment zo’n beetje het enige Europese land was waar géén echte politieke terreurgroep opereerde met dodelijke aanslagen, liquidaties en ontvoeringen? Geen Rode Brigade, geen CCC of Action Directe? Als reden voor het uitblijven daarvan wordt genoemd het al snel ontstaan van een onofficieel poldermodel avant la lettre, dat nu gehekeld wordt als een groot links complot.
De eisen die aan de jeugd werden gesteld waren in die jaren niet bepaald hoog. Als je jezelf een beetje wist bezig te houden en niet al te grote overlast of problemen veroorzaakte, was het allang best. Opgroeien tijdens de hoogtijdagen van de Koude Oorlog, waarin elk moment iemand op een knop kon drukken en het afgelopen kon zijn met de wereld – daar werd je dagelijks aan herinnerd – was niet alleen doom and gloom. Het No Future-adagium van de punk-scene bracht ook grote vrijheid met zich mee – het argument (of excuus) tot verzet – en enorme welwillendheid ten aanzien van elk eigen initiatief.
Bij het terugkijken op de kraak- en actiebeweging wordt de context geheel weggelaten. De beweging wordt nooit gezien in haar eigen tijdsbiotoop. In die tijd waren jongeren bijvoorbeeld collectief ontheven van het ontwikkelen van toekomstperspectief, en was er dus ook geen prestatiedrang. Dat bracht verschijnselen met zich mee die nu, omdat ze nagenoeg verdwenen zijn, niet meer als factoren van invloed worden gezien. Vergeten is bijvoorbeeld de gigantische impact, destijds, van drugs, in het bijzonder heroïne, op de maatschappij. Voor de jeugd van vooral de late jaren tachtig was daar de romantiek – zoals die nog aanwezig was in bestsellers als Christiane F., eind jaren zeventig – al van af. Ook het medelijden met verslaafden was nagenoeg verdwenen.
Maar ze wáren er wel, de junkies. En er kwamen steeds nieuwe bij, uit alle gelederen; jongeren die in de apathie van die tijd hun leven als zinloos ervoeren. Zozeer drukten ze hun stempel op het openbare stadsleven en slokten in zo’n grote mate de capaciteit van (jeugd)hulpverlening en politie op dat ze op een merkwaardige manier de norm bepaalden. Veel ouders waren allang blij als hun kinderen niet verslaafd waren, en ook niet dealden. De openbare ruimte was door junks geannexeerd. In de oude wijken gaven buurtbewoners te kennen dat ze toch liever ‘gewone krakers’ in de leegstaande panden – soms complete woonblokken – hadden dan junks. Hun somber makende alom-aanwezigheid (‘psst, fiets kopen?’) zorgde voor maatschappelijke erosie, een dagelijkse herinnering aan het falen van de bestaande structuren.
Tegelijkertijd was duidelijk dat aan deze zombies ergens daarboven veel geld werd verdiend. En niet alleen aan hen. De nu zo uitgebreide misdaadjournalistiek had zich nog nauwelijks ontwikkeld, en dus had ook de curieuze bewondering voor drugsbaronnen en penose haar intrede nog niet gedaan. Mensen die geld verdienden aan drugs, porno of mensensmokkel, mensen die rijk werden van de uitbuiting van andermans ellende, werden door bijna iedereen nog gewoon aangemerkt voor wat ze zijn: tuig. Het echte tuig, zo werd het vaak verwoord.
Sympathie voor krakers in de volksbuurten was op heel wat meer gebaseerd dan op mode en gewenning, zoals het nu wel eens wordt gepresenteerd. Tegenstand tegen de nieuwe, ‘grijze’ economie, waar gewone mensen werkelijk last van hadden en nog steeds hebben, droeg bij aan die sympathie. Aandacht voor grootschalig witwassen van zwart geld was er tot medio jaren negentig van justitiezijde nauwelijks. Dus toen criminelen in toenemende mate ‘investeerden’ in onroerend goed, om dat te laten verkrotten of tegen woekerprijzen te verhuren, vonden veel mensen het prima dat het bezit van die criminelen gekraakt werd en hun het leven zo zuur mogelijk werd gemaakt. Omdat men dat zelf niet kon of durfde.

Met de fixatie in de achterafbeschouwing op het – overigens zeer tijdelijke – interne geweld (verhoren van al dan niet vermeende informanten, intimidatie) en het rijk gedocumenteerde openbare geweld van de actiebeweging (stenen gooien, brandstichting, daadwerkelijke of vermeende bomaanslagen, ‘Kedichem’) wordt het externe geweld vergeten. Krakers en actievoerders verhardden op een gegeven moment ook omdat ze steeds meer een leven in geduwd werden waarbij geweld een constant gegeven werd. Hardhandige ontruimingen, arrestaties en invallen van politiezijde.
Ik herinner me een ontruiming waarbij een door de ME met een karabijn door het raam geschoten traangaspatroon zich op minder dan een meter van mijn hoofd in de muur boorde, waarna ik werd gearresteerd en veroordeeld voor openlijke geweldpleging wegens het uit dat raam gooien van een fles. Ook waren er dreigingen van nazistische splintergroepjes, voetbalhooligans en knokploegen van louche eigenaren. Van de 25 leden van de bende die in 1986 acht krakers van een pand aan de Amsterdamse Looiersgracht met honkbalknuppels het ziekenhuis in sloegen – vooral botbreuken, waaronder een gebroken been en een schedelbasisfractuur – is nooit één lid veroordeeld. De zaak eindigde met een serie vormfouten en uiteindelijk verjaring. Veel krakers leefden lange tijd achter deuren die waren versterkt met ijzer en bedspiralen. Zeker is dat van daaruit een deformatie optrad waarbij de impact van geweld (brandende lappen) of geweldsdreiging (nachtelijke telefoontjes) op eigen doelwitten ernstig werd onderschat.
De Leegstandswet (1987) maakte een einde aan het grote kraken, maar verschaft nog altijd duizenden studenten tijdelijke huisvesting in de vorm van antikraak (want zonder kraken is er geen antikraak). De economie trok aan, de werkloosheid nam af, de junks stierven uit, Hilbrand Nawijn was hoofd van de IND, Rita Verdonk gevangenisdirecteur, Nederland was klaar en ging met Grote Projecten in de weer: Betuwelijn, Afrikahaven. Het polderen deed zijn intrede. Kraak- en actiebeweging gingen daar ten dele in mee. Veel actiegroepen werden organisaties of collectieven die zich richtten op onderzoek, informatieverschaffing, lobbyen, hier en daar ondersteund door bijna altijd geweldloze acties in het kader van speculatie, milieu, globalisering, vreemdelingen (vooral vluchtelingen) en antiracisme.
Niet alleen werd kraken moeilijker, ook kromp de actiebeweging verder in omdat de studenten, door de invoering van de tempobeurs en OV-jaarkaart, al snel afhaakten. Vrijwilligers-met-behoud-van-uitkering verdwenen. Hier en daar viel nog wat te lappen met een ID-baan.
In de politieke leemte van de jaren negentig was er een kleine opleving met de opkomst van de actiekampen van GroenFront!. Ook de veelbesproken dierenrechtenbeweging was in opmars. Beide waren het domein van een heel nieuwe generatie actievoerders.

De fout die veel (voormalige) actievoerders, en nu ook Wijnand Duyvendak, maken, is dat ze denken dat sommige conclusies vanzelfsprekend zijn en dat ze er tegelijkertijd van uitgaan dat veel meer van hun geschiedenis mét de context bekend is dan over het algemeen het geval is. Maar pas vanaf het begin van het millennium leefde de politieke interesse plotseling weer op, en dan ook nog vanuit onverwacht perspectief. Mensen die zich nooit of jarenlang niet met politiek hadden beziggehouden, die in de jaren tachtig ‘werkten en zich normaal gedroegen’, en jongeren die waren opgegroeid in de jaren negentig en voor wie alles nieuw was, vonden elkaar in hun haat tegen links. Dit werd gevoed door cynische en soms listige babyboomers die de Verloren Generatie van de jaren tachtig aan hun stoelpoten hadden voelen zagen en die graag de aandacht van zichzelf afleidden, en door wat publicist Arjan Gout typeert als ‘psychisch rechts’: de linkse spijtoptanten. Alles wat links was, van de extreem-linkse Anti-Fascistische Aktie tot en met gezapige sociaal-democraten als Marcel van Dam en Ed van Thijn, werd tot hun aller verbijstering op één hoop gegooid.
Links in zijn algemeenheid werd verweten dertig jaar de andere kant op gekeken te hebben als het ging om de vreemdelingen- en islamproblematiek. Links werd van zakkenvullen, uitvreten en potverteren beticht. De actiebeweging was in dat alles de primaire kop-van-jut. Net als de veel geplaagde Duyvendak: juist omdat hij ook in het verleden zijn activiteiten nooit onder stoelen of banken stak, woordvoerder was bij talloze wettelijke of onwettelijke acties en carrière maakte via ngo naar politiek, juist daarom was hij al jaren bij uitstek het middelpunt geweest van de gerust obsessief te noemen aandacht van een kleine kongsie van elkaar voedende links-watchers.
Duyvendak verkoos lange tijd het geherkauw vooral te negeren, maar toen hij een boek ging schrijven, moest zijn actieverleden toch eens verklaard en moest hij er voor de goede orde – en tot verdriet van veel oude compadres – stellig en zo breed mogelijk afstand van nemen. De horde hyena’s sloeg toe, in onder andere De Telegraaf gevolgd door een nieuwe klimaatopwarming-bestaat-niet-hype.
Aan het begin van een parlementair jaar waarin het klimaat, energie en Afghanistan belangrijke thema’s zullen zijn en waarin ook nog eens het kraakverbod aan de orde komt, is Duyvendak de eerste die zich, mede dankzij de slappe knieën van zijn fractievoorzitster, vakkundig heeft laten kaltstellen. Ex-kraakster, actievoerster en SP-Kamerlid Krista van Velzen is de volgende die op de knieën moet, schuimen inmiddels de anonieme reaguurders op de populaire weblogs die steeds dwingender de politieke mores voorschrijven.

Inmiddels is, blijkens recente justitiële rapporten (WODC 2006), maar liefst veertig procent van het onroerend investeringsgoed binnen de Amsterdamse ring in handen van de georganiseerde misdaad, en zelfs tot zeventig procent waar het verwaarloosde ‘aanschrijfpanden’ betreft. Zelfs aan G.W. Bakker, projectontwikkelaar en in de jaren tachtig krakersvijand nummer één, kon in de Volkskrant (23 augustus 2003) de verzuchting ontlokt worden dat het allemaal niet leuk meer was, want dat het bijkans onmogelijk was om misdaadgeld te vermijden. En dan moeten wij bij onszelf te rade gaan of we ons twintig jaar geleden wel goed gedragen hebben en anderen wel genoeg ruimte hebben gegeven? Ja, daag! Er is inmiddels genoeg verantwoording afgelegd. Kraak- en actieveteranen zoeken elkaar steeds vaker op. De eerste T-shirts met de opdruk ‘GeenSpijt’ zijn al gesignaleerd.

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 10:52 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

GeenStijl, kk-medium.

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 12:35 schreef Klopkoek het volgende:

Langdradig verhaal, waar ik halverwege spijt van had dat ik er aan begonnen was... ik ben echter doorzetter..

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 10:20 schreef DS4 het volgende:

En het zou mij niet verbazen als er nog eens meer stank naar boven komt. Ik sprak twee weken geleden nog een oud-CID-er die uit zichzelf op het punt stond om leeg te lopen over allerhande grote zaken die nooit doorgezet mochten worden ondanks alle aanwijzingen. Dat is sowieso een beerput waarbij rara slechts een rimpeltje is.

quote:

Ministerie draait op voor de rekening

'Laat Cramer nota betalen'

DEN HAAG - Minister Cramer (VROM) moet zelf het onderzoek van accountanskantoor Ernst & Young betalen naar haar steunbetuiging aan het actieblad Bluf!, dat in 1986 documenten publiceerde die uit het ministerie van Economische Zaken waren gestolen. Dat stellen VVD en PVV, die vinden dat niet de belastingbetaler moet opdraaien voor deze kosten.

Volgens de woordvoerder van Cramer betaalt het ministerie van VROM echter het korte onderzoek naar het verleden van Cramer en niet de minister zelf. De zegsman van de Milieu-minister vindt het ook logisch dat het departement het onderzoek betaalt: "Ze wordt naar de Kamer geroepen als minister, en niet als privépersoon."

De PvdA-bewindsvrouw werd afgelopen week volkomen verrast door een vroegere steunbetuiging aan Bluf!, ondertekend door 'Jaqueline Kramer' in De Volkskrant. De bewindsvrouw kon zich het niet meer herinneren hoe haar deelname tot stand was gekomen.

VVD-Kamerlid Helma Neppérus, die Cramer opheldering heeft gevraagd over de handtekening, vindt dat op haar beurt merkwaardig: "Ik heb niet om dat onderzoek gevraagd. Ik heb om de feiten gevraagd. Ik wil dat de premier het uitzoekt. Hij kan gewoon aan haar vragen wat er is gebeurd."

Van de andere vragensteller, PVV'er Barry Madlener, had het onderzoek ook niet gehoeven: "Ik heb om een verklaring gevraagd, niet om dat onderzoek. Ze had gewoon wat beter in haar geheugen moeten graven. Ik vind dat ze het gewoon zelf moet betalen."

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:10 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

Bron

Tuurlijk laat de belastingbetaler het maar weer betalen

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:10 schreef Martijn_77 het volgende:

Bron

Tuurlijk laat de belastingbetaler het maar weer betalen

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 13:56 schreef DS4 het volgende:
[..] Wellicht heeft dat te maken met het feit dat hij na het BRATRA-team gedurende 8 jaar werkzaam was bij de Politieke Inlichtingendienst (PID). In die functie zat hij Duyvendak jarenlang op de hielen. Op bepaalde momenten waren samen met Grijpink elf man op Duyvendak gezet, maar nooit slaagden zij erin hem op heterdaad te betrappen. Je zou dan natuurlijk kunnen denken dat Duyvendak misschien niets met het linkse geweld van doen had, maar Grijpink is duidelijk een andere mening toegedaan. [..]

Uiteraard van GS.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:38 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Hoe bedoel je heksenjacht.
"Ja, ik zat met 11 man op hem, niks kunnen vinden, maar ik wéét dat ie wat gedaan heeft!"
Behoorlijk triest, al zeg ik het zelf..

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:49 schreef Klopkoek het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)rijpink_beschadigend

Alsjeblieft.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:38 schreef Yildiz het volgende:

Hoe bedoel je heksenjacht.
"Ja, ik zat met 11 man op hem, niks kunnen vinden, maar ik wéét dat ie wat gedaan heeft!"
Behoorlijk triest, al zeg ik het zelf..

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:49 schreef Klopkoek het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)rijpink_beschadigend

Alsjeblieft.

quote:

Halsema: ‘De Volkskrant glijdt volstrekt onderuit door van deze man een gezaghebbende bron te maken, zonder dat hij een spatje bewijs levert voor zijn beschuldigingen.’ Ze noemt die ‘diep kwetsend en beschadigend’.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:55 schreef DS4 het volgende:

[..]

Er staat dat ze hem niet op heterdaad konden betrappen, dus dat is wat anders dan niets kunnen vinden.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:47 schreef Reya het volgende:
Een beredenering van niets, inderdaad; niet meer dan een vaag vermoeden van iemand die nota bene zelf allesbehalve van onbesproken gedrag is. Daarnaast bestaat er nou juist onafhankelijke rechtspraak omdat betrokkenheid bij onderzoekswerk een zekere bias ten aanzien van verdachten kan opleveren. Het kan bijvoorbeeld best frustrerend zijn om iemand te verdenken, maar geen deugdelijk bewijsmateriaal weten te vinden; ongeacht of de verdachte in kwestie schuldig is of niet, zal degene in kwestie altijd zekere verdenkingen jegens de verdachte houden.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:52 schreef Martijn_77 het volgende:

[..]

En wat heeft dat met Cramer te maken dat gaat echt over Duyvendak

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:59 schreef Yildiz het volgende:

Zeggen dat je het wel weet, maar het niet kunt bewijzen, doet mij behoorlijk denken aan heksenjachtpraktijken. Is dat zo vreemd? Zeggen dat je iets weet, zonder het te kunnen bewijzen, daar hebben we hier op FOK het subforum TRU voor...

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:49 schreef Klopkoek het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)rijpink_beschadigend

Alsjeblieft.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:01 schreef DS4 het volgende:

Femke heeft een punt hoor (hoewel ze dezelfde tactiek op Grijpink loslaat, want ze zegt "schijn tegen", nou dat geldt m.m. voor Duijvendak). Maar ik voorspelde dat er iets naar buiten zou komen, niet dat het per sé een goed verhaal zou zijn...

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:08 schreef Bluesdude het volgende:

Je voorspelde wat de Telegraaf al beschreven had... Telegraafbron en Grijpink gaan terug naar dezelfde bron..
Dat heet rondzingen.....

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:28 schreef DS4 het volgende:

[..]

Dit is inderdaad belachelijk.

quote:

of gewoon niet net doen alsof je het niet meer weet.

quote:

Ofwel je hebt toestemming gegeven voor het plaatsen van jouw naam: prima. Ofwel je hebt daar geen toestemming voor gegeven, maar dan ga je toch niet zeggen "ik weet het niet meer"?".

quote:

Balkenende: ophef rond Cramer is hype

(Novum) - De ophef die is ontstaan rond minister van Milieu Jacqueline Cramer (PvdA) over de ondertekening van een steunverklaring aan het krakerstijdschrift Bluf is een hype. Dat zei premier Jan Peter Balkenende (CDA) vrijdag na afloop van de ministerraad.

Deze week ontstond commotie rond Cramer toen een steunverklaring uit 1986 aan het krakerstijdschrift Bluf! opdook waaronder ook haar naam stond. Het actieblad werd toen bedreigd in zijn voortbestaan omdat het documenten openbaar had gemaakt die waren gestolen uit het ministerie van Economische Zaken.

Eerder deze maand trad GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak terug omdat hij verantwoordelijk was voor de publicatie van de adresgegevens van hoge ambtenaren van Economische Zaken. Die had Duyvendak ontvreemd, samen met plannen voor kernenergiecentrales. Een aantal ambtenaren werd daarop bedreigd en er werd een poging tot brandstichting gedaan bij het huis van een topambtenaar. Duyvendak ontkende daarvan op de hoogte te zijn geweest, maar trad wel terug als parlementariër.

Cramer zou een van de 178 ondertekenaars zijn van de steunverklaring aan Bluf! Zij was toen voorzitter van Milieudefensie. Haar naam is in de verklaring op twee plaatsen verkeerd gespeld.

Cramer zei deze week zich niks van de ondertekening te kunnen herinneren en heeft een onafhankelijk onderzoek laten instellen door Ernst & Young, dat volgende week moet zijn afgerond. Balkenende stelde vrijdag dat de kwestie 'erg wordt opgeblazen'. Hij wilde niet vooruitlopen op de uitkomsten van het onderzoek.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:11 schreef DS4 het volgende:

[..]

Ik schreef dat er andere agenten ook zouden gaan babbelen. Dat ze hetzelfde gaan vertellen is logisch, het gaat nl. om hetzelfde dossier, dezelfde verdachte, dezelfde feiten.

(ik claim overigens ook geen nostradamus-award)

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:59 schreef DS4 het volgende:

[..]

Op zich klopt wel wat hier staat, maar niemand die weet welke bezwaren er nu wel tegen duijvendak waren.

Met alle respect, maar bij Holleeder heeft het ook heel lang geduurd voordat de zaak rond was en zelfs toen was het een dubbeltje op zijn kant (sterker nog: ik denk dat hij 10-15 jaar geleden niet zou zijn veroordeeld). Terwijl niemand twijfelt dat deze man op zijn minst iets op zijn kerfstok heeft (even afgezien van de vraag wat precies).

Van wat ik heb vernomen kom ik tot het oordeel dat er meer is dan een vaag vermoeden wat op puur drijfzand is gebaseerd. Maar wettig en overtuigend bewijs... dat is niet rond gekomen. Kan.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:15 schreef Bluesdude het volgende:

Kom nou.... niet zo selectief verontwaardigd doen
mevrouw Cramer heeft de plicht etc... te beantwoorden en wel een degelijk antwoord...

quote:

het is kabinetsbelang dat dit opgehelderd word.. dus kabinetkosten
het is de wens van de Kamer dat dit opgehelderd wordt ... dus kamerkosten
het is de wens van de publieke opinie dat dit degelijk opgehelderd wordt

quote:

je hebt haar al veroordeeld ..
op basis waarvan.... ?
natte vinger

quote:

Er zijn meer ondertekenaars die het zich niet meer herinneren..
Je overtuiiging dat mensen het zich WEL herinneren is gebaseerd op je reeds ingenomen positie: schuldig en ze liegen..

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:19 schreef Bluesdude het volgende:

ik zou niet weten of je dat schreef.....maar je erkent dat Grijpink geen nieuwe bron is dus....
goed die bijstelling,..want in eerste instantie suggereerde je wel een nieuwe bron...
Misschien is Grijpink die telegraafbron zelf...
rondzingen.: ... hetzelfde verhaal duikt ineens ergens anders op en dan beweren dat het een "nieuw bewijs" is..

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:19 schreef Reya het volgende:

Ik vind dat wel meevallen, eigenlijk. Vrijwel alle argumenten zijn op drie hoofdpunten terug te voeren; hij maakte onderdeel uit van het Amsterdamse krakersmilieu in de latere jaren tachtig; hij heeft op enige wijze deelname gehad aan buitenwettige (niet-RaRa-)acties; en uit dossiers van de toenmalige BVD zou blijken dat hij op zijn minst dichtbij RaRa zat. De eerste twee argumenten zijn onbetwist, het derde argument is wel degelijk betwistbaar, exact om de reden die ik hier eerder opnoemde.

Enkel de twee eerste punten beschouwende, zijn er legio mensen die op zijn minst zo verdacht zouden moeten zijn als Duijvendak. Aangenomen dat er niet een reusachtig netwerk achter RaRa zat, zou dus het gros van deze verdenkingen al onjuist zijn, en dan is nog aangenomen dat de daders enkel binnen deze groep gezocht hoeven te worden. Als extra argument blijft dan enkel die BVD-informatie over, en die is dan weer dermate betwistbaar dat ik er persoonlijk geen serieuze vermoedens op zou willen baseren.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:28 schreef DS4 het volgende:

[..]

Ga dit nu eens heel neutraal toepassen op Holleeder en de liquidaties...

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:36 schreef Reya het volgende:

Ik weet het fijne niet van die zaak, maar wel dat het op wat meer is gebaseerd dan enkel twee grofkorrelige selectiecriteria en wat uitgelekte delen van een betwistbaar dossier. En dan geldt nog steeds: onschuldig tot het tegendeel is bewezen, iets dat overigens al voorzichtig wordt gesuggereerd door de veroordeling in eerste aanleg, maar waarmee men hangende het hoger beroep nog steeds behoedzaam moet zijn.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:25 schreef DS4 het volgende:

[..]

Nee is degelijk genoeg.

quote:

Onzin. Ze zou ook gewoon kunnen zeggen: "onzinnige vraag". Dat is pas de rug recht houden. Want het is een onzinnige vraag!

quote:

Veroordeeld? Hoe kom je erbij? Ik vind dat het niet uit maakt. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat iemand helemaal geen idee heeft. En als je dat al hebt, dus dat je denkt "ik weet van niets" dan is de meest logische reactie "ik heb er geen toestemming voor gegeven".

quote:

Zeg nou eens eerlijk: is deze vraag nu echt 300.000 euro waard? Een onderzoek? De vraagstellers moeten zich schamen, maar de Minister inmiddels ook.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:27 schreef DS4 het volgende:

Wel een nieuwe bron (ook al is de onderligger steeds hetzelfde), niet per sé nieuwe feiten (dat hangt er vanaf, er zijn best zaken in het dossier die niet publiek zijn, dus dat zijn dan weer nieuwe feiten).

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 12:48 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Nieuwe Revu beweren dat. Het hele rechtse rijtje dus.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:53 schreef Bluesdude het volgende:

Dan heb jij weer als antwoord dat ze wel erg kortaf is .. geen openheid geeft .. doofpot..
je maakt een gelegenheidsargument hier

quote:

je zegt dat de vraag van PVV en VVD en ook jouw vraag van "hoe zit het" een onzinnige vraag is ?
verder geldt ook hier het eerste antwoord..
ik vind dat je wel erg gemakkelijk hier ontkent dat het staatskosten zijn...

quote:

je zegt toch dat ze het wel weet en dat zij speelt: " net doen alsof je het niet meer weet."
dan heb je haar al veroordeeld tot leugenares

quote:

en dat je iets niet meer herinneren je onwaarschijnlijk acht lijkt mij ingegeven door een veroordeling reeds dat ze WEL ondertekend heeft ..

quote:

Zelf heeft ze WEL een "idee" en zegt ze dat het misschien per telefoon ging en dat het niet opviel in die jaren omdat zoveel per telefoon ging en opgave voor dit soort steunbetuigingen.

quote:

Overigens als ze wel ondertekende was dat niet zo vreselijk verkeerd..... die hele bombarie van nu is zo opgefokt.

quote:

deze zaak is niet veel euro waard idd.. belachelijk allemaal....

quote:

elsevier/telegraaf/geen stijl/vvd/pvv hebben heksenjachtneigingen... dien een rekening in bij hen..

quote:

Ik heb me niet verdiept in deze zaak...maar mij lijkt het dezelfde bron .. dat erken je ook met "onderligger steeds dezelfde" en tegelijk ontken je het ????

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 20:27 schreef detlevico het volgende:
Terwijl voormalige actievoerders zich na de opschudding over hun nog onverwerkte verleden wentelen in een slachtofferrol,laat minister cramer datzelfde verleden onderzoeken op kosten van de belastingbetaler.
Het is kennelijk politiek noodzakelijk om een gerenomeerd accountantsbureau onderzoek te laten doen om te achterhalen hoe de naam cramer onder een steunbetuiging aan het rabiaat linkse actieblad bluf terecht is gekomen.
Het zou toch voor de hand liggen dat dit onderzoek,waar de tweede kamer niet specifiek om heeft gevraagd,door cramer uit eigen portemonee wordt betaald of bijvoorbeeld door haar eigen partij de pvda?
En hoe onafhankelijk is zo`n onderzoek nou eigenlijk????????

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 20:40 schreef Ringo het volgende:

[..]

Of helemaal geen onderzoek, huillie. Wat een zeepbel zeg, deze "affaire". Boers rechts neemt politieke wraak en hanteert daarbij dezelfde methoden waarvan men oud links zo graag beschuldigt.

Tyft op met die Gedachtenpolizei. [ afbeelding ]

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 20:41 schreef Heldopsokken het volgende:

[..]

Je hebt helemaal gelijk, maar Cramer laat zich ook niet kennen als het toonbeeld van kracht.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 21:33 schreef Ringo het volgende:

Nee, die laat vooral zien bang te zijn voor wat de Plebejersbende op gang wil brengen. Wat nou, Officieel Onderzoek. Kom op voor je mening van weleer, verdedig hem met verve (het is godverdomme een handtekening, geen clusterbom ) of zeg gewoon: "Dom gelul, Ben ik niet." en ga door met je werk.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 21:04 schreef rood_verzet het volgende:
Hier staat een filmpje dat de hypocrisie van de rechtse teringlijders goed verwoord.

quote:

Op maandag 1 september 2008 19:56 schreef detlevico het volgende:
Die cramer moet weg,en ze had die ministerpost nooit mogen krijgen gezien haar verleden met milieudefensie!!

quote:

Op maandag 1 september 2008 21:42 schreef Ringo het volgende:

Man, ga je eigen plee zwartmaken. Je verveelt me.

quote:

Op maandag 1 september 2008 21:46 schreef DS4 het volgende:

[..]

Moet dat niet bruin zijn?

quote:

In 1986 verscheen in de Volkskrant een advertentie voor steun aan Bluf!, dat uit het ministerie van Economische Zaken gestolen plannen voor de bouw van nieuwe kerncentrales had gepubliceerd. De advertentie was ondertekend door Cramer, destijds voorzitter van Milieudefenie. Haar naam werd overigens abusievelijk gespeld als Jaqueline Kramer.

Ernst & Young stelt dat de tijd te kort was om het onderzoek al helemaal te kunnen afronden. Wel zijn inmiddels veel mensen geïnterviewd wier naam onder de advertentie stond of die toen bij Bluf! of Milieudefensie werkten. De geïnterviewden die betrokken waren bij het voorbereiden van de advertentie, hebben gemeld dat geen van hen Cramer heeft benaderd.

Vrijwel geen van de geïnterviewden die onder de advertentie staan, kan volgens het onderzoeksbureau nog een duidelijk beeld geven over de totstandkoming van de tekst.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 11:41 schreef Bluesdude het volgende:

[..]

http://www.trouw.nl/hetni(...)r_toestemming_Cramer


[ afbeelding ]
Bekijk de advertentie in de Volkskrant (.pdf-formaat)

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 11:52 schreef Aaahikwordgek het volgende:
300K van de belastingbetaler zo naar E&Y.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 12:53 schreef Marble het volgende:
De belastingbetalers hebben dat zelf zo gewild, anders hadden ze geen PvdA gestemd. Hopelijk schamen de PvdA-stemmers zich nu kapot, met types als Vogelaar, Herfkens en nu weer Cramer is die partij met de beste wil van de wereld niet meer serieus te nemen.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 12:54 schreef Ringo het volgende:
Ok, Ernst & Young kunnen 'vooralsnog' niets vinden dat minister Cramers lezing tegenspreekt. Is hiermee de kous af? Kan deze 'affaire' dan eindelijk worden doorverwezen naar de plek waar zij thuishoort: de vergeethoek? Of heeft de geur van links bloed de rechtse partijen zo opgehitst dat ze koste wat het kost, waarheid of niet, de "vijand" overwonnen willen zien, op de grond, gevloerd, uitgeschakeld?

Wat een naar en eng sfeertje. Dat de lijkenpikkers van PVV zover zouden willen gaan, had ik niet anders verwacht, dat zijn nu eenmaal politici van een bedenkelijk laag allooi. Maar de VVd had ik hoger ingeschat. Ik geloof niet dat Rutte deze klopjacht in gedachten had toen hij bezig was aan het nieuwe partijmanifest.