De kunst van het loslaten van je ex #63

Tja ik had mooie herinneringen daar met haar, dat deed me wat eigenlijk.
Het ONS zoals het was.

Maar ik kon me herstellen na een klein moment van verdriet en heb daarna toch maar de bus gepakt ipv nog 5 bier achterover te tikken in het volgende uur dat de bus niet reed

Voel me wel ok nu, ik merk gewoon dat ik het ONS nog mis zoals het was, maar ik zie wel wat de tijd doet ik test mezelf af en toe 's.

Vanavond sportschoenen gekocht ik ga binnenkort starten met hartlopen, even wat beweging in het luie lijf

Morgen komt een vriend an me langs, ff gezellig paar biertjes pakken en misschien uitgaan.

quote:

Op donderdag 11 september 2008 22:52 schreef Chev het volgende:
Tja ik had mooie herinneringen daar met haar, dat deed me wat eigenlijk.
Het ONS zoals het was.

Maar ik kon me herstellen na een klein moment van verdriet en heb daarna toch maar de bus gepakt ipv nog 5 bier achterover te tikken in het volgende uur dat de bus niet reed

Voel me wel ok nu, ik merk gewoon dat ik het ONS nog mis zoals het was, maar ik zie wel wat de tijd doet ik test mezelf af en toe 's.

Vanavond sportschoenen gekocht ik ga binnenkort starten met hartlopen, even wat beweging in het luie lijf

Morgen komt een vriend an me langs, ff gezellig paar biertjes pakken en misschien uitgaan.

Zou niet teveel biertjes tikken, moet je alleen maar meer rennen om het er weer af te krijgen
Maar das weer een ander forum

quote:

Op donderdag 11 september 2008 23:00 schreef PoepSnoet het volgende:

[..]

Zou niet teveel biertjes tikken, moet je alleen maar meer rennen om het er weer af te krijgen
Maar das weer een ander forum

Hé Snoet, bedankt voor de tip
Tja van veel bier en/of alcohol word ik sneller emo eigenlijk, maar het verdooft wel lekker soms, ik drink eigenlijk bijna niet door de week, dus ik gebruik het niet als 'medicijn'.

Ben normaal helemaal geen bier drinker, maar had gisteravond voor mezelf een prestatie geleverd door weer de stad in te gaan en te gaan 'shoppen', moest toen 'n uur wachten op de bus en ging 'ons' café in en had er gewoon zin in om mezelf ff te verdoven.

Vind 't best wel goed gegaan blij dat ik geen bekende ben tegen gekomen.
Anyway lang weekend vandaag genoeg te doen.

quote:

Op donderdag 11 september 2008 17:06 schreef Miesjel het volgende:

[..]

Ik ben niet van mening dat er twee schuldigen moeten zijn. Het vervelende is dat je in een relatie kunt verliezen zonder iets fout te doen. Misschien kom je later wel tot de ontdekking dat jij alles goed hebt gedaan, en dat hij je dus niet echt verdient.
Maar zover ben ik ook nog niet helemaal.

Ik ben inderdaad ook nog lang niet zover. Het liefst stap ik nu in een tijdmachine en ga ik 4 maanden verder leven. Ik ken mezelf namelijk. Ik ga hier echt wel overheen komen, maar het heeft tijd nodig. Ik kan op dit moment niets anders dan de dagen tellen en afwachten totdat ik me beter voel.

Of ik iets fout heb gedaan of niet, ik weet het niet. Ik heb er op dit moment ook geen behoefte aan om het het te weten. Dan ga ik namelijk denken: "Als ik dit en dit beter had gedaan, wat was er dan gebeurd". Daar zal ik nooit een antwoord op krijgen. Het komt niet meer goed. In elk geval weet ik wel dat ik alles, geprobeerd heb, echt alles om eraan te werken. Ik kan mezelf geen verwijten meer maken. Dat geeft me een klein beetje vrede.

Er zijn nu twee nachten voorbij. Vannacht sliep ik gelukkig beter als gisternacht, maar ik krijg nog steeds weinig eten door me keel. Ik kan lopen, zitten, staan, autorijden, werken en op grappige momenten verschijnt er een glimlach op mijn gezicht maar daar is het ook echt mee gezegd. De afleiding is goed voor me. Ik krijg veel steun vanuit mijn werk, mijn beste vrienden, vanuit sporten maar vooral van familie. 1 vriendin heeft zelfs een weddeschap gemaakt dat ze zeker weet dat ik binnen een half jaar weer een nieuw vriendje heb
Ik heb totaal geen behoefte aan mannelijk aandacht. Sterker nog, ik denk dat ik alleen maar boos ga worden als ik het krijg. Wel hoop ik dat ik ooit in de toekomst net zoveel voor iemand kan voelen als dat ik voor hem deed en dat ik die persoon wel gelukkig kan maken.

heb 2 dagen niet gekeken en wat een posts alweer hehe.
Teveel om te lezen eigenlijk.
Ik kan het blijven zeggen maar hier gaat het nog steeds toppie, heb ook ontzettend veel afleiding met mijn werk, en heb heel veel afspraken staan met vrienden en kenissen scheeld een hoop! Moet zeggen vermaak mezelf prima

quote:

Op donderdag 11 september 2008 22:34 schreef Pim26 het volgende:
Tips voor de nieuwste slachtoffers in de liefde:
Zoek veel afleiding.
Focus je op werk/school.
Ga veel naar vrienden/vriendinnen.
Zoek zeker geen troost in een scharrel.
Probeer op den duur een avond alleen door te brengen.
Zoek geen hulp in drank en drugs. Is makkenlijk om je gevoel uit te schakelen. ( ik heb nu al 3 weken geirriteerde lever en alvleesklier en maag pijn. Mag niet meer drinken voorlopig. Ik dronk dus wel iedere avond minimaal 3 biertjes gedurende een maand en dit heeft met mijn drink verleden een slechte werking op me lichtaam)

En als laatst, zoek geen contact, heb je helemaal niets aan!!

Bedankt voor de tips. Ik ben blij voor je dat het goed met je gaat.
Mijn ex is volgende week maandag jarig. Ik twijfel of ik hem een smsje moet sturen. Gewoon met alleen "gefeliciteerd" erin. Of zoiets. En gewoon niks terug verwachten. Aan de ene kant hebben we afgesproken om voorlopig geen contact met elkaar te hebben. Voor hem is het ook moeilijk.
Aan de andere kant zijn we dan ook al bijna 2 weken verder. Bovendien hebben we het ook erg goed gehad samen en hebben we ontzettend veel met elkaar gedeeld. Daarom vind ik het aan 1 kant ook gewoon fatsoenlijk en netjes om het te doen.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 10:15 schreef cmck het volgende:

[..]

Bedankt voor de tips. Ik ben blij voor je dat het goed met je gaat.
Mijn ex is volgende week maandag jarig. Ik twijfel of ik hem een smsje moet sturen. Gewoon met alleen "gefeliciteerd" erin. Of zoiets. En gewoon niks terug verwachten. Aan de ene kant hebben we afgesproken om voorlopig geen contact met elkaar te hebben. Voor hem is het ook moeilijk.
Aan de andere kant zijn we dan ook al bijna 2 weken verder. Bovendien hebben we het ook erg goed gehad samen en hebben we ontzettend veel met elkaar gedeeld. Daarom vind ik het aan 1 kant ook gewoon fatsoenlijk en netjes om het te doen.

Ik zou gewoon een sms sturen, niet teveel erin zetten. Gefeliciteerd gewoon is goed. Anders krijg je straks als je mekaar ooit ziet het verwijt dat je nooit hebt gefeliciteerd ofzo.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 10:15 schreef cmck het volgende:

[..]

Bedankt voor de tips. Ik ben blij voor je dat het goed met je gaat.
Mijn ex is volgende week maandag jarig. Ik twijfel of ik hem een smsje moet sturen. Gewoon met alleen "gefeliciteerd" erin. Of zoiets. En gewoon niks terug verwachten. Aan de ene kant hebben we afgesproken om voorlopig geen contact met elkaar te hebben. Voor hem is het ook moeilijk.
Aan de andere kant zijn we dan ook al bijna 2 weken verder. Bovendien hebben we het ook erg goed gehad samen en hebben we ontzettend veel met elkaar gedeeld. Daarom vind ik het aan 1 kant ook gewoon fatsoenlijk en netjes om het te doen.

Gefeliciteerd, fijne dag.

Dat is meer dan genoeg. Zorg btw zelf dat je die dag wel onder de pannen bent. Anders voel je je misschien kut dat je er niet bij bent enzo.

Wat ik mezelf probeer voor te houden is iedere keer als ik denk dat ik hem terugwil is dat het eigenlijk allemaal helemaal niet zo geweldig was en dat ik het zonder hem veel leuker kan hebben.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 16:23 schreef HiZ het volgende:
Wat ik mezelf probeer voor te houden is iedere keer als ik denk dat ik hem terugwil is dat het eigenlijk allemaal helemaal niet zo geweldig was en dat ik het zonder hem veel leuker kan hebben.

Wat mis je aan hem, mis je de persoon. Of mis je een persoon en is hij wat je je kan herinneren als positief.

Ik denk:

De goede periode
Het samen zijn
Het vertrouwen in elkaar
Het goede wat je in je ex zag

Alle slechte punten lijken minder belangrijk, maar het is naar mijn idee uitgegaan omdat het gewoon niet langer kon samen, wat wel jammer is, maar ook nodig.

(Direct) teruggaan is geen optie

Vanmiddag een uur met mijn ex aan de telefoon gehad. Werd vond ik dan nog gewoon gezellig aan de telefoon.
Ik vraag me nu af of ik haar niet los kan laten of wil laten

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 19:39 schreef PoepSnoet het volgende:
Vanmiddag een uur met mijn ex aan de telefoon gehad. Werd vond ik dan nog gewoon gezellig aan de telefoon.
Ik vraag me nu af of ik haar niet los kan laten of wil laten

je moet aan het begin geen contact hebben is het beste, dan gaat het verwerken veel sneller.
Het is heel moeilijk in het begin, maar je moet daar door heen bijten en met de tijd merk je vanzelf dat het makkelijker gaat.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 16:56 schreef PoepSnoet het volgende:

[..]

Wat mis je aan hem, mis je de persoon. Of mis je een persoon en is hij wat je je kan herinneren als positief.

Nee, het is echt wel hem wie ik mis, alleen, zelfs zo verliefd als ik nog altijd ben, kan ik mijn ogen niet sluiten voor het feit dat de relatie gewoon puur vergif was.

Ik ben niet klaar, het is kut, ze heeft een ander

KUTZOOI!

exen zijn cool!

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 00:02 schreef maniack28 het volgende:
Ik ben niet klaar, het is kut, ze heeft een ander

KUTZOOI!

GRRRRRR.... dat is echt het moment waar ik het meeste tegenopzie. Dat ik van iemand moet horen dat hij een ander heeft. Wat ongetwijfeld gaat gebeuren.

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 00:44 schreef HiZ het volgende:

[..]

GRRRRRR.... dat is echt het moment waar ik het meeste tegenopzie. Dat ik van iemand moet horen dat hij een ander heeft. Wat ongetwijfeld gaat gebeuren.

Wat is het probleem, zeg dat jij ook een ander hebt ?

Ach dat probleem heb ik niet, die van mij maakte het uit om bij een ander te kunnen zijn.. geloof me is nog kutter hoor

Horen/zien dat je ex een ander heeft blijft vervelend, ook al zit daar een tijdje tussen, tenzij je er natuurlijk helemaal overheen bent en je alleen maar blij kan zijn zijn voor hem/haar.
Als je zelf ondertussen al gelukkig met een ander bent ben je waarschijnlijk blij voor je ex, soort van opluchting?
Als je nog alleen bent kan het best een klap zijn.
Een klap die het kleine beetje hoop wat er nog was in een keer wegslaat, en dat is dan maar goed ook!

Rick zingt over zijn jeugd, voor mij als 38-jarige zo herkenbaar in een andere ontwrichte situatie.

http://villa-achterwerk.v(...)0460+8803306+8813901

Gvd wat mooi

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 00:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wat is het probleem, zeg dat jij ook een ander hebt ?

Het gaat niet om een strijd, om wraak om whatever.. wij waren niet uit elkaar omdat we elkaar niet meer leuk vonden, maar omdat het in praktijk niet werkte om dat wij in onze dagelijkse dingen heel verschillend zijn. Dat maakt het des te kutter als ze een andere (volgens haar niet serieuze) relatie heeft..

Onmogelijke liefde:

Een gedicht over het leven, als twee zielen met elkaar zijn verweven, als een zegen..

Als een zegen van Aphrodite godin der liefde zo waren wij, in balans en zonder zorgen, met altijd een blik naar morgen, om samen te zijn, ó dat was zo fijn.

Jaren vol vertrouwen, op elkaar bouwen en van elkaar houden, zonder ook maar één gedachten dat de liefde zou verflauwen.

Stilletjes kwam de beul, langzaam dichterbij, de toekomst was té beangstigend voor jou, onze beloften van trouw en van altijd voor jou vervreemde..

Twee zielen, een liefde, maar nu zó strak gespannen vol spanning en onzekerheid.
Dit kon niet langer goed gaan, want ik kon niet meer staan, en we voelde ons rot, ik lag met mijn hoofd op het schavot, mijn ogen smekend en starend, vol ongeloof, want dit kon niet zijn, dit mocht niet zo zijn!

En toch de beul was jij, of wij allebei,?
Want jij had de hoop opgegeven en je hart aan een ander gegeven.

I kon het niet geloven, dat jij, na al die jaren, mij zo pijn heb kunnen doen, en niet langer was zoals toen.

Nu leef jij al ruim 2 maanden met een ander, en ik merk aan mezelf óók, dat ik… verander.

Ja, nu zie ik het wel, dat ik leefde voor jouw.. met heel mijn hart en ziel, maar ik mezelf vergat, iets wat ik nooit had gedacht, en volgens mij jouw ook niet beviel.

Want jij hebt een sterke karakter nodig in je leven, iets wat ik jou had kunnen geven, als ik alleen maar wist wat ik nu weet, dan ik ons leven anders aangekleed.

Want jij liet mij gaan, voor een reden onbekend, voor een ander, omdat jij ook niet sterk genoeg was, of om te ontdekken.

Om te ontdekken in het leven, moet je vrij zijn in je hart, ongebonden en jezelf, nu weet ik dat.

Dit alles is gebeurd voor een reden, dat er nog meer valt te beleven, maar dat pijn, angst en verdriet me soms nog steeds doet beven van dit verlies.

Nee een ander, zoals jij dat doet, zal voor mij niet gaan, ik wil leren op mijn eigen benen te staan, al is dit lastig, al doet het pijn, in mijn hart heb ik een plekje voor jouw, en die zal er altijd zijn.

De deur zit dicht, met een goed slot, de sleutel in mijn zak, want die hou ik bij me.
Soms zie ik je nog wel eens, kijkend, glurend door het sleutelgat, dan zie ik je daar aan wat ik met jou heb gehad, zoveel meegemaakt, zoveel goeds maar ook zoveel fouts.

De deur blijft op slot, en ik hou hem goed dicht, bang voor jou, dat ik weer van je hou..

Het is te kort nu, ook al zou het je spijten.. we zijn er nog niet klaar voor, al zou je terug willen zal dit ons snel weer splijten.

Het leven gaat door, ook al wil ik het soms niet, en heb ik verdriet, een nieuwe kans, het onbekende, ik ga het wel halen.. met blikken en blozen en balen.

Helemaal op mezelf, zoals ik dat wil, en ik dat kan, niet opnieuw de fout in gaan bij dezelfde dingen.
Ja want ooit.... ooit zal ik iemand opnieuw kunnen beminnen, met heel mijn hart en ziel, maar alleen als de deur van het slot afkan en ik weer in liefde vertrouwen kan.

Oh.. godver.. waarom is het nog steeds niet echt over. Ik moest vandaag langs Utrecht rijden en dan voel ik mijn maag zich ronddraaien, krijg meteen hoofdpijn..

Godver, Godver Godver.

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 19:27 schreef Miesjel het volgende:
Oh.. godver.. waarom is het nog steeds niet echt over. Ik moest vandaag langs Utrecht rijden en dan voel ik mijn maag zich ronddraaien, krijg meteen hoofdpijn..

Godver, Godver Godver.

Dit kon nog wel 's een nasleep hebben Miesjel, ik heb er ook last van.. ging de laatste 1-2 weken goed en vandaag weer een 'breakdown' weer een hoop gepraat, gaat nu wel weer geloof ik

't is echt:

Het gaat wel goed nu.. denk ik

ach..

waarom

wat als

waarom?

Shit fuk fuk fuk

AAAAAAAAAAAAH

Praten, praten, praten, praten, praten, praten, praten

Ff wat traanjes wegpinken

Nog meer praten

Opnieuw realiseren dat dit beter is zo.. dat je nu jezelf moet helpen/redden

Nieuwe mogelijkheden herkennen en openhouden, bedoel niet weer snel een nieuwe relatie/rebounder 'scoren' maar mogelijkheden om aan jezelf te werken!

Voorbeeldje:
Gisteren sportkledng en 'running' shoes gekocht omdat ik echt aan m'n conditie wil werken en ik toch nog af wil vallen, dus mijn motivatie is 10 kilo afvallen in de volgende 6 maanden.

Vandaag dus voor 't eerst een kwartier wezen joggen pfew is best wel heftig maar ook lekker

Ofwel jezelf bezig houen, heb me vandaag voor een dance cursus ingeschreven (Dance Evolution) om beter te leren dansen in discotheken en kroegen!

Kost een paar centen, maar die geef je toch niet meer uit samen met of voor je vriendin, je wil niet weten hoeveel geld ik nu bespaar haha

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 20:38 schreef Chev het volgende:

[..]

Dit kon nog wel 's een nasleep hebben Miesjel, ik heb er ook last van.. ging de laatste 1-2 weken goed en vandaag weer een 'breakdown' weer een hoop gepraat, gaat nu wel weer geloof ik

't is echt:

Het gaat wel goed nu.. denk ik

ach..

waarom

wat als

waarom?

Shit fuk fuk fuk

AAAAAAAAAAAAH

Praten, praten, praten, praten, praten, praten, praten

Ff wat traanjes wegpinken

Nog meer praten

Opnieuw realiseren dat dit beter is zo.. dat je nu jezelf moet helpen/redden

Nieuwe mogelijkheden herkennen en openhouden, bedoel niet weer snel een nieuwe relatie/rebounder 'scoren' maar mogelijkheden om aan jezelf te werken!

Voorbeeldje:
Gisteren sportkledng en 'running' shoes gekocht omdat ik echt aan m'n conditie wil werken en ik toch nog af wil vallen, dus mijn motivatie is 10 kilo afvallen in de volgende 6 maanden.

Vandaag dus voor 't eerst een kwartier wezen joggen pfew is best wel heftig maar ook lekker

Ofwel jezelf bezig houen, heb me vandaag voor een dance cursus ingeschreven (Dance Evolution) om beter te leren dansen in discotheken en kroegen!

Kost een paar centen, maar die geef je toch niet meer uit samen met of voor je vriendin, je wil niet weten hoeveel geld ik nu bespaar haha

Sporten geeft echt een fijner gevoel idd, zeker als je net klaar bent.

Ik ben 2 tot 3 keer per week 1.5 tot 3 uur gaan fietsen. Niet zachtjes een rondje, maar echt doorhalen.
Als je dan weer thuiskomt heb je vaak toch een beter gevoel dan voordat je op de fiets stapte.

_{Ga mezelf nooit zover krijgen dat ik ga dansen trouwens}

Ach bezighouden en groeien, dacht aan een hip hop dancing cursus, maar dit leek me wel een leuk begin ben ik weer 11 dinsdag avonden bezig!

ben gister gaan vissen met een paar gasten, wist niet dat vissen zo ontspannend en leuk kon zijn
Nog nooit gevist, maar doe nu gewoon dingen om mezelf bezig te houden en meer mensen te leren kennen
Bezig zijn is het beste medicijn wat er is voor liefdesverdriet, maakt het gemakkelijker en het verwerken sneller!

quote:

Op zondag 14 september 2008 08:57 schreef arjan1202 het volgende:
Bezig zijn is het beste medicijn wat er is voor liefdesverdriet, maakt het gemakkelijker en het verwerken sneller!

Dit kan ik zeker beamen, in je eentje zitten kniezen schiet je niks mee op, is geen pretje en echt veel wijzer word je er ook niet van.

Hier al twee weken geen contact en dat bevalt tegen verwachting in erg goed, weet niet hoe ik me zou voelen nadat ik haar weer zou zien...
Ik denk dat het dan allemaal wel zou meevallen, laatste contact ging ook goed voelde me niet kut moest ook daarna niet de hele tijd aan haar denken, en ik ben nu wel een stuk verder.
Doe ik eigenlijk heel erg weinig de laatste tijd aan haar denken, maar dat komt omdat ik regelmatig aan iemand moet denken
Heerlijk is dat, maar moet me niet gek laten maken en het rustig aan doen

Het eerste weekend als vrijgezel is voorbij en ik voel me leger dan leeg. Ik mis hem ontzettend. Eerst dacht ik dat ik me leeg voelde omdat ik het gevoel mis dat ik een relatie heb, maar dat ik niet zo. Ik mis zijn lach, ik mis zijn zorgzame en lieve karakter, ik mis zijn slaperige oogjes die op zondagochtend altijd het eerste is wat ik zag en ik mis zijn stem. Ik hou nog steeds zoveel van hem...

Het huilen is grotendeels opgehouden, maar nog steeds kan het op de meest onverwachte momenten komen Mijn beste vriendin heeft me meegenomen naar de stad en we hebben een film gekeken en zijn uit eten geweest. Ze wou dat ik mijn gedachten ging verzetten. Heel erg lief van haar en dat heb ik ook gezegd, maar tijdens de film en tijdens het eten begon ik opeens spontaan in huilen uit te barsten. Mijn eetlust is trouwens ook een stuk minder geworden. Ik heb dan gisteravond gegeten, daarvoor was de laatste keer vrijdagavond.....
Ik weet dat het niet goed is, maar alleen al de gedachte aan een boterham maken me al misselijk.

Ook maak me ontzettend veel zorgen om hem. Gewoon omdat hij iemand is die moeilijk over zijn verdriet kan praten. En alhoewel ik natuurlijk niet weet in hoeverre hij verdriet heeft over mij, maak ik me heel erg ongerust over hem. Ik wil gewoon dat het goed met hem gaat en dat hij dit ook op de juiste manier verwerkt. En ik ben bang dat dat niet gebeurd en dat hij alles opkropt.

Sinds afgelopen zaterdag heb ik ook een nieuwe sport tot mijn lijst van hobbies toe te voegen. Puur toeval dat ik daar nu mee begonnen ben eigenlijk. Ik ben in juni met die sport in aanraking gekomen maar vanwege de zomer gaven ze geen les en kon ik pas eind augustus beginnen. Maar toen was ik op vakantie en ik had die leraar gezegd dat ik dus afgelopen zaterdag zou komen. Ik had geen zin om heen te gaan, maar ik dwong mezelf. Het gaat om ropeskipping: Touwtjespringen, maar met acrobatiek erbij. Het klinkt misschien lame en kinderachtig, maar het is best cool:





Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment. :'(

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:33 schreef cmck het volgende:
Het eerste weekend als vrijgezel is voorbij en ik voel me leger dan leeg. Ik mis hem ontzettend. Eerst dacht ik dat ik me leeg voelde omdat ik het gevoel mis dat ik een relatie heb, maar dat ik niet zo. Ik mis zijn lach, ik mis zijn zorgzame en lieve karakter, ik mis zijn slaperige oogjes die op zondagochtend altijd het eerste is wat ik zag en ik mis zijn stem. Ik hou nog steeds zoveel van hem...

Het huilen is grotendeels opgehouden, maar nog steeds kan het op de meest onverwachte momenten komen Mijn beste vriendin heeft me meegenomen naar de stad en we hebben een film gekeken en zijn uit eten geweest. Ze wou dat ik mijn gedachten ging verzetten. Heel erg lief van haar en dat heb ik ook gezegd, maar tijdens de film en tijdens het eten begon ik opeens spontaan in huilen uit te barsten. Mijn eetlust is trouwens ook een stuk minder geworden. Ik heb dan gisteravond gegeten, daarvoor was de laatste keer vrijdagavond.....
Ik weet dat het niet goed is, maar alleen al de gedachte aan een boterham maken me al misselijk.

Ook maak me ontzettend veel zorgen om hem. Gewoon omdat hij iemand is die moeilijk over zijn verdriet kan praten. En alhoewel ik natuurlijk niet weet in hoeverre hij verdriet heeft over mij, maak ik me heel erg ongerust over hem. Ik wil gewoon dat het goed met hem gaat en dat hij dit ook op de juiste manier verwerkt. En ik ben bang dat dat niet gebeurd en dat hij alles opkropt.

Sinds afgelopen zaterdag heb ik ook een nieuwe sport tot mijn lijst van hobbies toe te voegen. Puur toeval dat ik daar nu mee begonnen ben eigenlijk. Ik ben in juni met die sport in aanraking gekomen maar vanwege de zomer gaven ze geen les en kon ik pas eind augustus beginnen. Maar toen was ik op vakantie en ik had die leraar gezegd dat ik dus afgelopen zaterdag zou komen. Ik had geen zin om heen te gaan, maar ik dwong mezelf. Het gaat om ropeskipping: Touwtjespringen, maar met acrobatiek erbij. Het klinkt misschien lame en kinderachtig, maar het is best cool:

Yves La Rock - Rise Up

Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment.

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:34 schreef cmck het volgende:

[..]

Het is mijn ervaring dat actief proberen 'te vergeten', of hoe je het precies wil noemen net zo goed werkt als negeren dat iemand in je omgeving is gestorven. Niet dus. Volgens mij moet je ook niet echt 'leuke dingen' gaan doen. Wel sociale dingen, met vooral niet teveel mensen om je heen, maar wel iemand met wie je echt kunt praten. Iemand die ertegen kan dat je misschien wel een tijdje in een diepe put zit.

Wat je vooral niet moet hebben zijn mensen die je gaan proberen op te beuren met 'meer vis in de zee' en dat soort goedbedoelde depressie-versterkers.

quote:

Op maandag 15 september 2008 10:17 schreef HiZ het volgende:

[..]

Het is mijn ervaring dat actief proberen 'te vergeten', of hoe je het precies wil noemen net zo goed werkt als negeren dat iemand in je omgeving is gestorven. Niet dus. Volgens mij moet je ook niet echt 'leuke dingen' gaan doen. Wel sociale dingen, met vooral niet teveel mensen om je heen, maar wel iemand met wie je echt kunt praten. Iemand die ertegen kan dat je misschien wel een tijdje in een diepe put zit.

Wat je vooral niet moet hebben zijn mensen die je gaan proberen op te beuren met 'meer vis in de zee' en dat soort goedbedoelde depressie-versterkers.

Dat gevoel had ik gisteravond inderdaad. De vriendin waar ik gisteren mee was heeft nog nooit last gehad van liefdesverdriet en begreep daarom niet zo goed hoe ik me voelde. Toen ik die film zat te kijken (voor zover ik hem keek want ik volgde de helft niet) had ik echt zoiets van: "Wat doe ik hier? Ik wil hier weg." Mijn gedachten waren gedwongen zich ergens anders op te focussen, terwijl ik eigenlijk mijn hoofd leeg wou maken. Ik had meer behoefte gehad aan een boswandeling ofzo.

Ze bedoelde het goed en ze was echt heel lief, maar ik miste hem alleen maar meer....

Ik mis mijn ex ook nog wel enigsinds elke dag na bijna 2 1/2 maand, maar heb dat geaccepteerd, en probeer ook iedere dag nu iets meer uit mijn nieuwe vrije leventje te halen, al lijken sommige momenten stil te staan, andere gaan weer razend snel.

Zoals iemand ooit zei: In een relatie neem je stap voor stap zonder haast, maar in tijden van liefdes verdriet doet eens mens wel 6 stappen tegelijk ofwel goeit enorm snel!

C'est la vie, zo is het leven soms maken mensen beslissingen die het leven op zijn kop zet voor hunzelf en/of voor een ander, het is niet leuk, het doet pijn en je zal het missen, maar hierdoor leer je jezelf beter kennen, en leer je (opnieuw) te groeien en te leren van jezelf en van anderen.

Verschilt per situatie natuurljik: De eerste 4-6 weken zijn het moeilijkst, daarna blijft het zeuren en branden totdat je weer wat nieuws mee maakt waardoor jeje ex een plekje kan geven.. en da's niet makkelijk.

Ik wou dat ik niet meer aan mijn ex wilde denken. Heerlijk gecompliceerd maak ik het mezelf weer...
Soms heb ik van die blije momenten, dat alles fijn en voorbij lijkt. Maar dan gebeurt er iets waardoor je eigenlijk weer terug bij af bent. Is geen touw aan de gang van zaken vast te knopen eigenlijk.

dat niet denken aan je ex duurt wel een paar maanden, maar na een paar weken kan je er al goed mee overweg.
Het is nu net een maand geleden bij mij en het gaat de goede kant op, hou jezelf bezig en maak plezier met collega's vrienden, kennissen etc etc

De kunst is juist dat je je alleen weer happy kan voelen. Ben zelf 6 maanden verder, nog steeds met ups and downs maar gelukkig steeds meer ups dan downs. Natuurlijk moet je je sociale contacten goed onderhouden, maar dat deed ik altijd al. Ben wel veel gaan sporten ook, voelt heel goed maar ik ga niet meer dagelijks vluchten voor de werkelijkheid. Je moet alleen kunnen zijn en daar voldoening in kunnen vinden om een echte stap verder te maken.

Ja, ik denk dus heel gegarandeerd wel aan mijn ex. En ik begrijp ook best wel als mensen me aanmoedigen in mijn 'ik neem geen contact meer op' gedrag. Want uiteindelijk is dat ook het beste, maar het voelt tegelijkertijd ook als iets wat heel erg bijna beledigend overkomt. Alsof ik gek was om 3 jaar een relatie te hebben gehad. Heel tegenstrijdig dus, dat ik eigenlijk wil horen van anderen dat ik WEL contact met hem moet zoeken, terwijl ik heel goed weet dat ik het gewoon niet meer moet doen.

Ik weet niet of jouw ex al een nieuw vriendje heeft HiZ, maar als dat wel zo is heeft contact echt geen zin, en doet het jezelf alleen maar pijn.

Die van mij is me blijkbaar al helemaal vergeten.. zal ook wel komen omdat die al een paar weken bezig was met het uitmaken vordat ik er achter kwam zeg maar

Als ze nog geen nieuwe vriend heeft dan moet je je afvragen: Wat schiet ik er mee op?

Je kan geen vrienden zijn zolang je nog van haar hou, je kan geen relatie hebben als een van de twee niet wil.. ik begrijp je reactie, ik ook zou m'n ex willen bellen en met haar praten en haar weer liefhebben, maar ik kan mezelf beter de harde realiteit voorschotelen en zien dat het over en uit is..

Ik kan mezelf nu wijs maken dat ik het alleen ga redden dat er nog wat tijd over heen zal gaan en dat ik op dit moment niet eens denk aan een nieuwe relatie, maar wel probeer plezier te vinden in de allerdaagse dingen, ookal lukt dat nog niet altijd.

Ik hou me vast aan het volgende gezegde: Als jullie écht voor elkaar bestemd zijn dan komt dat vanzelf goed.

In de tussentijd kan je beter niet proberen stil te staan en te proeven van het leven en van de nieuwe mogelijkheiden, misschien wel er achter komen wat je precies wil in het leven, je werk, je relaties of je vind nieuwe vrienden en/of hobbies (onder het motto 'bezighouden')

Ik ben er nog steeds niet uit wat ik wil, maar ik weet een ding zeker: Zolang mijn ex met die doeber van een rebounder rond loopt hoef ik haar niet te spreken of te zien.

ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het is ook de belangrijkste reden waarom ik in ieder geval tot nu toe kan opbrengen om geen initiatief te nemen. Ik weet eigenlijk helemaal niks over wat hij nu doet. Dus ook niet of er iemand anders is of niet. Het zou me niet verbazen, maar het zou me ook niet verbazen als er niemand was. Ik wil wel op zijn minst proberen om niet eindeloos te gaan zitten wachten. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar het dichtstbij komt is dat ik het risico dat er bij mij iemand nieuw komt voor zijn rekening komt (weet ik wel dat ik me dan inbeeld dat het iets zou uitmaken, maar goed, dat past wel bij een gevoel dat ik gewoon heb).

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 01:06 schreef HiZ het volgende:
ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het is ook de belangrijkste reden waarom ik in ieder geval tot nu toe kan opbrengen om geen initiatief te nemen. Ik weet eigenlijk helemaal niks over wat hij nu doet. Dus ook niet of er iemand anders is of niet. Het zou me niet verbazen, maar het zou me ook niet verbazen als er niemand was. Ik wil wel op zijn minst proberen om niet eindeloos te gaan zitten wachten. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar het dichtstbij komt is dat ik het risico dat er bij mij iemand nieuw komt voor zijn rekening komt (weet ik wel dat ik me dan inbeeld dat het iets zou uitmaken, maar goed, dat past wel bij een gevoel dat ik gewoon heb).

Ik begrijp wel wat je bedoel denk ik.

Je wil gewoon kijken of er niet iemand is die beter bij je past, en als je die vind het je ex dat 'laten zien' zodat het geheel afgesloten kan worden?

Met met mijn ex heb ik het heel fijn gehad, maar achteraf zie ik, en hoor ik van anderen dat ik veel meer (toe)gaf dan dat ik terugkreeg, niet dat ik dat erg vond, want ik was er snel tevreden mee eerlijk gezegt, omdat je toch altijd dingen heb in een relatie die je moet accepteren van elkaar (ik ben erg gemakkelijk, maar heb natuurlijk ook mijn 'minpunten' natuurlijk ), maar van een gelijkwaardig 50/50 relatie was toch, zeker op het laatst, te vaak geen sprake meer.

M'n ex is direct doorgegaan met een ander hoe dat gaat weet ik niet, weet alleen wel dat ze probeerd haar vrienden kring weer op te bouwen en dat niet zó succesvol verloopt, maar na 2 1/2 mnd is ze nog bij d'r nieuwe vlam dus zal wel serieus zijn.

Ik heb dus geen keus, het zou het makkelijker moeten maken voor me, maar dat is het niet voel me 'vervangen' en dat doet wel pijn iedere dag denk ik er nog wel 'n beetje aan maar dat vaagt gelukkig dan ook snel weer weg.
De verloren energie door emoties om haar is het niet waard, en kan ik beter gebruiken.

En ja ik ben nieuwschierig hoe het zou zijn om een een flexibele (makkelijke) 50/50 relatie te hebben met iemand voor wie ik opnieuw alles kan geven , maar ben er nog niet aan toe tot die tijd leef ik van dag tot dag en que sera sera, whatever will be will be

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:33 schreef cmck het volgende:
Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment. :'(

En wat is daar uit gekomen?

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 09:49 schreef Chev het volgende:
Met met mijn ex heb ik het heel fijn gehad, maar achteraf zie ik, en hoor ik van anderen dat ik veel meer (toe)gaf dan dat ik terugkreeg, niet dat ik dat erg vond, want ik was er snel tevreden mee eerlijk gezegt, omdat je toch altijd dingen heb in een relatie die je moet accepteren van elkaar (ik ben erg gemakkelijk, maar heb natuurlijk ook mijn 'minpunten' natuurlijk ), maar van een gelijkwaardig 50/50 relatie was toch, zeker op het laatst, te vaak geen sprake meer.

Heb je daar voorbeelden van? Gaf je meer liefde aan haar, of nam je meer het initiatief etc.? Ik herken dat ook wel in mijn ex. Dat ik op het laatst het gevoel had dat de 'dingen' van mij moesten komen. Dat ik haar veel meer gaf dan dat ik terug kreeg... (niet zozeer qua liefde, wel qua dingen ondernemen, dingen geven etc.)

Gisteren was ik op hyves. Ik heb hem nog steeds als "vriend" toegevoegd (Net zoals dat zijn telefoonnummer en emailadres nog heb omdat ik uiteindelijk nog wel contact met hem wil). Nu blijkt dat hij een nieuwe profielfoto heeft. Namelijk een foto van ons samen die ooit op een verjaardagsfeestje is genomen, maar ik ben weggeknipt.

Ik vraag me af waarom hij dat gedaan heeft. Die foto vult in ieder geval niet op: Hij is erg klein en neemt nog geen eens een kwart in beslag van de ruimte die je mag vullen. Ik vind het jammer dat hij dit heeft gedaan. Kon hij geen andere foto van zichzelf plaatsten? Het is alsof hij wou laten zien dat hij ale helemaal over me heen is, maar tegelijkertijd drukt hij het mes wat hij in mijn hart gestoken heeft nog even flink door

Ik weet dat het tegen de regels was, maar ik vond toch dat ik dit tegen hem moest zeggen. Ik heb hem dit daarom gewoon gezegd via msn (hij was offline) en ben daarna weggegaan.

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 11:04 schreef Landgeld het volgende:

[..]

En wat is daar uit gekomen?

Ik denk we allebei tekort zijn geschoten in communicatie. Hij is erg gesloten: hij praat niet over zijn problemen, zijn verdriet en dingen waa rhij mee zit.

Ik heb min mond altijd gehouden over zijn gedrag. Hij is soms een vrij lomp persoon en denkt absoluut niet na over de emoties die hij los maakt bij mensen bij dingen die hij doet of zegt. Het voorbeeld wat ik hierboven hebt beschreven is hier een goed voorbeeld van. Ik dwong mezelf echter om het te accepteren. Want ik koos namelijk voor een relatie met hem, dus zal ik ook de slechte eigenschappen mee moeten nemen. Maar doordat ik het er nooit met hem over had kwamen bij mij wel de nodige frustraties naar boven. Frustraties die ik overigens altijd de doofpot in heb gestopt toen ik zijn goede eigenschappen weer zag

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 09:49 schreef Chev het volgende:

[..]

Ik begrijp wel wat je bedoel denk ik.

Je wil gewoon kijken of er niet iemand is die beter bij je past, en als je die vind het je ex dat 'laten zien' zodat het geheel afgesloten kan worden? <knipperdeknip>

Nee, het is iets gecompliceerder. Hij heeft het al eerder uitgemaakt en vervolgens is hij toen toch weer teruggekomen. De vorige keer was ik ook wel overstuur, maar toen heb ik het feitelijk volledig genegeerd dat hij het uit had gemaakt (hoe raar dat ook klinkt, misschien kan ik beter zeggen dat ik er serieus van overtuigd was dat hij terug zou komen). Het punt is dat ik me nu realiseer dat ik daardoor hem de volledige vrijheid heb gegeven onze relatie voor kennisgeving aan te nemen zonder dat hij zich enige rekenschap hoeft te geven van wat zijn gedrag voor mij betekende.

Toen hij het deze keer WEER uitmaakte heb ik al die dingen een keer op een rijtje gezet en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik OOK niet zo nodig een relatie hoef met iemand die eigenlijk niet zoveel wil investeren in de relatie. Ongeacht hoezeer mijn gevoelens me vertellen dat ik HEM wil hebben, wil ik ook mezelf niet helemaal vergeten. En uit dat gevoel komt dus het idee van 'zijn risico'. Hij denkt dat ik er toch wel voor hem ben als hij van mening verandert. Ik zeg nu 'misschien'.

En alsof de duvel ermee speelt; ik krijg dus net een berichtje van hem waarin hij me vertelt dat hij een examen heeft gedaan en probeert te wennen aan zijn nieuwe leven in Izmir. Precies vier weken nadat ik hem voor het laatst heb gesproken.

Ik zit te dubben of ik binnenkort wat met mijn ex moet gaan drinken, om de spanning er even af te halen zegmaar. Zodat mochten we elkaar een keer tegenkomen in de stad er niet meteen een ongemakkelijk situatie ontstaat. We hebben geen ruzie dus dat zou het niet onmogelijk moeten maken denk ik. Ideeën?

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 11:09 schreef Landgeld het volgende:

[..]

Heb je daar voorbeelden van? Gaf je meer liefde aan haar, of nam je meer het initiatief etc.? Ik herken dat ook wel in mijn ex. Dat ik op het laatst het gevoel had dat de 'dingen' van mij moesten komen. Dat ik haar veel meer gaf dan dat ik terug kreeg... (niet zozeer qua liefde, wel qua dingen ondernemen, dingen geven etc.)

God dit is best wel lastig wat je vraagt aan me.

Ik heb veel pijn en frustratie moeten slikken door haar twijfels maar ik had het er voor over om samen met haar te zijn. Heb ook vaak iets gezegt en ben boos geworden op haar over al het onderstaande maar ze luisterde niet.

Ze is een meid die alleen doet waar ze zelf zin in heeft, ookal hebben andere dat niet.
Ze is een meid die, als ze eenmaal een idee heeft ook dat alleen leuk vind.
Ze is een meid die haar haar zin krijgt, en als ze dat niet krijgt gaat mopperen of manipuleren.

Klinkt als allemaal alleen maar slechte eigenschappen.. zijn ze vaak ook, maar toch paste het wel bij haar en accepteerde het ook omdat ik zo veel van haar hield en, ookal kon ik me er soms mateloos aan irriteren, en soms werd er dan boos om en gaf ik later weer toe.. ik kon nooit lang boos op haar zijn, want ze is van nature toch een hele lieve meid, en ik ben zelf ook vrij makkelijk

Ik heb allerlei romantische ideeen en verassingen voor haar verzonnen, bloemen, kaarsjes, hartjes, gedichtjes, uitjes, ze vond het wel mooi en fleurde dan evenop, maar er kwam ook niks meer terug van haar kant, onverschilligheid en mopperigheid en geklaag dat ik dingen niet meer goed deed.

Laatste 6-8 maanden na aankoop huis:

Werkweek van deur tot deur:
Ik: 12 uur p/dag, 06:30 opstaan
Zij: eigen bedrijf thuis max 4 uur per dag, 09:00 opstaan.

Zij wou alleen nog maar tv kijken met ouders als ik er was, is niet erg maar niet elke keer hetzelfde wel, en wou meer 'samen' tijd met haar doorbrengen zonder ouders (op de kamer) maar niet.

Ik was volgens haar vaak te moe om half 12 's avonds na een halve week werken (ja hehe als we om 20:00-21:00 uur eten + dipje).

Huis gekocht met haar medeweten, ze zei eerst 'nee', maar bij het tekenen 'ja' (ze gunde het me zei ze later):

Ze zei dat ze eerst wou huren samen om iets op te bouwen.
Ze zei dat ze niet samen wou wonen en ze zelf ging huren.
Als we zouden gaan samenwonen wou ze roken binnen (oneens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze gelijke behandeling (mee eens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze de helft anders voelde ze zich niet gelijkwaardig (oneens, ik financierde het zelf)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze niet als schoonmaakster werken (mee eens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze de helft betalen en anders niet samenwonen (auw..)
Ze wou niet meer helpen met meubels uitzoeken

Ik verdiende niet genoeg voor een financiele toekomst en moest cariere maken (zij verdiende nog niet eens de helft wat ik verdiende)
(ofwel) Ik deed niet genoeg aan 'onze' toekomst.

Dus ik als een malloot allerlei dingen aan mezelf proberen te veranderen, wat maar half lukte, om haar te 'pleasen', en na die periode, waarbij het nog 1x een week uit is geweest leek het wat beter te gaan al voelde ik me minder happy met nog steeds discussies elke keer over dat gekochte huis.

Het leek iets beter te gaan, ondanks de discussies, en ik leefde toe naar onze 3 1/2 week vakantie en de oplevering van 'ons' huisje.

En toen zei 3 dagen voor de oplevering van het huis, en +- 3 weken voor onze vakantie dat ze verlieft was geworden op een kennis van ons waar we 2 avonden ervoor op verjaardag waren, en dit wederzijts was, en ze het hiervoor uitmaakte... de volgende dag waren ze samen.