De kunst van het loslaten van je ex #63

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 19:27 schreef Miesjel het volgende:
Oh.. godver.. waarom is het nog steeds niet echt over. Ik moest vandaag langs Utrecht rijden en dan voel ik mijn maag zich ronddraaien, krijg meteen hoofdpijn..

Godver, Godver Godver.

Dit kon nog wel 's een nasleep hebben Miesjel, ik heb er ook last van.. ging de laatste 1-2 weken goed en vandaag weer een 'breakdown' weer een hoop gepraat, gaat nu wel weer geloof ik

't is echt:

Het gaat wel goed nu.. denk ik

ach..

waarom

wat als

waarom?

Shit fuk fuk fuk

AAAAAAAAAAAAH

Praten, praten, praten, praten, praten, praten, praten

Ff wat traanjes wegpinken

Nog meer praten

Opnieuw realiseren dat dit beter is zo.. dat je nu jezelf moet helpen/redden

Nieuwe mogelijkheden herkennen en openhouden, bedoel niet weer snel een nieuwe relatie/rebounder 'scoren' maar mogelijkheden om aan jezelf te werken!

Voorbeeldje:
Gisteren sportkledng en 'running' shoes gekocht omdat ik echt aan m'n conditie wil werken en ik toch nog af wil vallen, dus mijn motivatie is 10 kilo afvallen in de volgende 6 maanden.

Vandaag dus voor 't eerst een kwartier wezen joggen pfew is best wel heftig maar ook lekker

Ofwel jezelf bezig houen, heb me vandaag voor een dance cursus ingeschreven (Dance Evolution) om beter te leren dansen in discotheken en kroegen!

Kost een paar centen, maar die geef je toch niet meer uit samen met of voor je vriendin, je wil niet weten hoeveel geld ik nu bespaar haha

quote:

Op zaterdag 13 september 2008 20:38 schreef Chev het volgende:

[..]

Dit kon nog wel 's een nasleep hebben Miesjel, ik heb er ook last van.. ging de laatste 1-2 weken goed en vandaag weer een 'breakdown' weer een hoop gepraat, gaat nu wel weer geloof ik

't is echt:

Het gaat wel goed nu.. denk ik

ach..

waarom

wat als

waarom?

Shit fuk fuk fuk

AAAAAAAAAAAAH

Praten, praten, praten, praten, praten, praten, praten

Ff wat traanjes wegpinken

Nog meer praten

Opnieuw realiseren dat dit beter is zo.. dat je nu jezelf moet helpen/redden

Nieuwe mogelijkheden herkennen en openhouden, bedoel niet weer snel een nieuwe relatie/rebounder 'scoren' maar mogelijkheden om aan jezelf te werken!

Voorbeeldje:
Gisteren sportkledng en 'running' shoes gekocht omdat ik echt aan m'n conditie wil werken en ik toch nog af wil vallen, dus mijn motivatie is 10 kilo afvallen in de volgende 6 maanden.

Vandaag dus voor 't eerst een kwartier wezen joggen pfew is best wel heftig maar ook lekker

Ofwel jezelf bezig houen, heb me vandaag voor een dance cursus ingeschreven (Dance Evolution) om beter te leren dansen in discotheken en kroegen!

Kost een paar centen, maar die geef je toch niet meer uit samen met of voor je vriendin, je wil niet weten hoeveel geld ik nu bespaar haha

Sporten geeft echt een fijner gevoel idd, zeker als je net klaar bent.

Ik ben 2 tot 3 keer per week 1.5 tot 3 uur gaan fietsen. Niet zachtjes een rondje, maar echt doorhalen.
Als je dan weer thuiskomt heb je vaak toch een beter gevoel dan voordat je op de fiets stapte.

_{Ga mezelf nooit zover krijgen dat ik ga dansen trouwens}

Ach bezighouden en groeien, dacht aan een hip hop dancing cursus, maar dit leek me wel een leuk begin ben ik weer 11 dinsdag avonden bezig!

ben gister gaan vissen met een paar gasten, wist niet dat vissen zo ontspannend en leuk kon zijn
Nog nooit gevist, maar doe nu gewoon dingen om mezelf bezig te houden en meer mensen te leren kennen
Bezig zijn is het beste medicijn wat er is voor liefdesverdriet, maakt het gemakkelijker en het verwerken sneller!

quote:

Op zondag 14 september 2008 08:57 schreef arjan1202 het volgende:
Bezig zijn is het beste medicijn wat er is voor liefdesverdriet, maakt het gemakkelijker en het verwerken sneller!

Dit kan ik zeker beamen, in je eentje zitten kniezen schiet je niks mee op, is geen pretje en echt veel wijzer word je er ook niet van.

Hier al twee weken geen contact en dat bevalt tegen verwachting in erg goed, weet niet hoe ik me zou voelen nadat ik haar weer zou zien...
Ik denk dat het dan allemaal wel zou meevallen, laatste contact ging ook goed voelde me niet kut moest ook daarna niet de hele tijd aan haar denken, en ik ben nu wel een stuk verder.
Doe ik eigenlijk heel erg weinig de laatste tijd aan haar denken, maar dat komt omdat ik regelmatig aan iemand moet denken
Heerlijk is dat, maar moet me niet gek laten maken en het rustig aan doen

Het eerste weekend als vrijgezel is voorbij en ik voel me leger dan leeg. Ik mis hem ontzettend. Eerst dacht ik dat ik me leeg voelde omdat ik het gevoel mis dat ik een relatie heb, maar dat ik niet zo. Ik mis zijn lach, ik mis zijn zorgzame en lieve karakter, ik mis zijn slaperige oogjes die op zondagochtend altijd het eerste is wat ik zag en ik mis zijn stem. Ik hou nog steeds zoveel van hem...

Het huilen is grotendeels opgehouden, maar nog steeds kan het op de meest onverwachte momenten komen Mijn beste vriendin heeft me meegenomen naar de stad en we hebben een film gekeken en zijn uit eten geweest. Ze wou dat ik mijn gedachten ging verzetten. Heel erg lief van haar en dat heb ik ook gezegd, maar tijdens de film en tijdens het eten begon ik opeens spontaan in huilen uit te barsten. Mijn eetlust is trouwens ook een stuk minder geworden. Ik heb dan gisteravond gegeten, daarvoor was de laatste keer vrijdagavond.....
Ik weet dat het niet goed is, maar alleen al de gedachte aan een boterham maken me al misselijk.

Ook maak me ontzettend veel zorgen om hem. Gewoon omdat hij iemand is die moeilijk over zijn verdriet kan praten. En alhoewel ik natuurlijk niet weet in hoeverre hij verdriet heeft over mij, maak ik me heel erg ongerust over hem. Ik wil gewoon dat het goed met hem gaat en dat hij dit ook op de juiste manier verwerkt. En ik ben bang dat dat niet gebeurd en dat hij alles opkropt.

Sinds afgelopen zaterdag heb ik ook een nieuwe sport tot mijn lijst van hobbies toe te voegen. Puur toeval dat ik daar nu mee begonnen ben eigenlijk. Ik ben in juni met die sport in aanraking gekomen maar vanwege de zomer gaven ze geen les en kon ik pas eind augustus beginnen. Maar toen was ik op vakantie en ik had die leraar gezegd dat ik dus afgelopen zaterdag zou komen. Ik had geen zin om heen te gaan, maar ik dwong mezelf. Het gaat om ropeskipping: Touwtjespringen, maar met acrobatiek erbij. Het klinkt misschien lame en kinderachtig, maar het is best cool:





Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment. :'(

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:33 schreef cmck het volgende:
Het eerste weekend als vrijgezel is voorbij en ik voel me leger dan leeg. Ik mis hem ontzettend. Eerst dacht ik dat ik me leeg voelde omdat ik het gevoel mis dat ik een relatie heb, maar dat ik niet zo. Ik mis zijn lach, ik mis zijn zorgzame en lieve karakter, ik mis zijn slaperige oogjes die op zondagochtend altijd het eerste is wat ik zag en ik mis zijn stem. Ik hou nog steeds zoveel van hem...

Het huilen is grotendeels opgehouden, maar nog steeds kan het op de meest onverwachte momenten komen Mijn beste vriendin heeft me meegenomen naar de stad en we hebben een film gekeken en zijn uit eten geweest. Ze wou dat ik mijn gedachten ging verzetten. Heel erg lief van haar en dat heb ik ook gezegd, maar tijdens de film en tijdens het eten begon ik opeens spontaan in huilen uit te barsten. Mijn eetlust is trouwens ook een stuk minder geworden. Ik heb dan gisteravond gegeten, daarvoor was de laatste keer vrijdagavond.....
Ik weet dat het niet goed is, maar alleen al de gedachte aan een boterham maken me al misselijk.

Ook maak me ontzettend veel zorgen om hem. Gewoon omdat hij iemand is die moeilijk over zijn verdriet kan praten. En alhoewel ik natuurlijk niet weet in hoeverre hij verdriet heeft over mij, maak ik me heel erg ongerust over hem. Ik wil gewoon dat het goed met hem gaat en dat hij dit ook op de juiste manier verwerkt. En ik ben bang dat dat niet gebeurd en dat hij alles opkropt.

Sinds afgelopen zaterdag heb ik ook een nieuwe sport tot mijn lijst van hobbies toe te voegen. Puur toeval dat ik daar nu mee begonnen ben eigenlijk. Ik ben in juni met die sport in aanraking gekomen maar vanwege de zomer gaven ze geen les en kon ik pas eind augustus beginnen. Maar toen was ik op vakantie en ik had die leraar gezegd dat ik dus afgelopen zaterdag zou komen. Ik had geen zin om heen te gaan, maar ik dwong mezelf. Het gaat om ropeskipping: Touwtjespringen, maar met acrobatiek erbij. Het klinkt misschien lame en kinderachtig, maar het is best cool:

Yves La Rock - Rise Up

Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment.

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:34 schreef cmck het volgende:

[..]

Het is mijn ervaring dat actief proberen 'te vergeten', of hoe je het precies wil noemen net zo goed werkt als negeren dat iemand in je omgeving is gestorven. Niet dus. Volgens mij moet je ook niet echt 'leuke dingen' gaan doen. Wel sociale dingen, met vooral niet teveel mensen om je heen, maar wel iemand met wie je echt kunt praten. Iemand die ertegen kan dat je misschien wel een tijdje in een diepe put zit.

Wat je vooral niet moet hebben zijn mensen die je gaan proberen op te beuren met 'meer vis in de zee' en dat soort goedbedoelde depressie-versterkers.

quote:

Op maandag 15 september 2008 10:17 schreef HiZ het volgende:

[..]

Het is mijn ervaring dat actief proberen 'te vergeten', of hoe je het precies wil noemen net zo goed werkt als negeren dat iemand in je omgeving is gestorven. Niet dus. Volgens mij moet je ook niet echt 'leuke dingen' gaan doen. Wel sociale dingen, met vooral niet teveel mensen om je heen, maar wel iemand met wie je echt kunt praten. Iemand die ertegen kan dat je misschien wel een tijdje in een diepe put zit.

Wat je vooral niet moet hebben zijn mensen die je gaan proberen op te beuren met 'meer vis in de zee' en dat soort goedbedoelde depressie-versterkers.

Dat gevoel had ik gisteravond inderdaad. De vriendin waar ik gisteren mee was heeft nog nooit last gehad van liefdesverdriet en begreep daarom niet zo goed hoe ik me voelde. Toen ik die film zat te kijken (voor zover ik hem keek want ik volgde de helft niet) had ik echt zoiets van: "Wat doe ik hier? Ik wil hier weg." Mijn gedachten waren gedwongen zich ergens anders op te focussen, terwijl ik eigenlijk mijn hoofd leeg wou maken. Ik had meer behoefte gehad aan een boswandeling ofzo.

Ze bedoelde het goed en ze was echt heel lief, maar ik miste hem alleen maar meer....

Ik mis mijn ex ook nog wel enigsinds elke dag na bijna 2 1/2 maand, maar heb dat geaccepteerd, en probeer ook iedere dag nu iets meer uit mijn nieuwe vrije leventje te halen, al lijken sommige momenten stil te staan, andere gaan weer razend snel.

Zoals iemand ooit zei: In een relatie neem je stap voor stap zonder haast, maar in tijden van liefdes verdriet doet eens mens wel 6 stappen tegelijk ofwel goeit enorm snel!

C'est la vie, zo is het leven soms maken mensen beslissingen die het leven op zijn kop zet voor hunzelf en/of voor een ander, het is niet leuk, het doet pijn en je zal het missen, maar hierdoor leer je jezelf beter kennen, en leer je (opnieuw) te groeien en te leren van jezelf en van anderen.

Verschilt per situatie natuurljik: De eerste 4-6 weken zijn het moeilijkst, daarna blijft het zeuren en branden totdat je weer wat nieuws mee maakt waardoor jeje ex een plekje kan geven.. en da's niet makkelijk.

Ik wou dat ik niet meer aan mijn ex wilde denken. Heerlijk gecompliceerd maak ik het mezelf weer...
Soms heb ik van die blije momenten, dat alles fijn en voorbij lijkt. Maar dan gebeurt er iets waardoor je eigenlijk weer terug bij af bent. Is geen touw aan de gang van zaken vast te knopen eigenlijk.

dat niet denken aan je ex duurt wel een paar maanden, maar na een paar weken kan je er al goed mee overweg.
Het is nu net een maand geleden bij mij en het gaat de goede kant op, hou jezelf bezig en maak plezier met collega's vrienden, kennissen etc etc

De kunst is juist dat je je alleen weer happy kan voelen. Ben zelf 6 maanden verder, nog steeds met ups and downs maar gelukkig steeds meer ups dan downs. Natuurlijk moet je je sociale contacten goed onderhouden, maar dat deed ik altijd al. Ben wel veel gaan sporten ook, voelt heel goed maar ik ga niet meer dagelijks vluchten voor de werkelijkheid. Je moet alleen kunnen zijn en daar voldoening in kunnen vinden om een echte stap verder te maken.

Ja, ik denk dus heel gegarandeerd wel aan mijn ex. En ik begrijp ook best wel als mensen me aanmoedigen in mijn 'ik neem geen contact meer op' gedrag. Want uiteindelijk is dat ook het beste, maar het voelt tegelijkertijd ook als iets wat heel erg bijna beledigend overkomt. Alsof ik gek was om 3 jaar een relatie te hebben gehad. Heel tegenstrijdig dus, dat ik eigenlijk wil horen van anderen dat ik WEL contact met hem moet zoeken, terwijl ik heel goed weet dat ik het gewoon niet meer moet doen.

Ik weet niet of jouw ex al een nieuw vriendje heeft HiZ, maar als dat wel zo is heeft contact echt geen zin, en doet het jezelf alleen maar pijn.

Die van mij is me blijkbaar al helemaal vergeten.. zal ook wel komen omdat die al een paar weken bezig was met het uitmaken vordat ik er achter kwam zeg maar

Als ze nog geen nieuwe vriend heeft dan moet je je afvragen: Wat schiet ik er mee op?

Je kan geen vrienden zijn zolang je nog van haar hou, je kan geen relatie hebben als een van de twee niet wil.. ik begrijp je reactie, ik ook zou m'n ex willen bellen en met haar praten en haar weer liefhebben, maar ik kan mezelf beter de harde realiteit voorschotelen en zien dat het over en uit is..

Ik kan mezelf nu wijs maken dat ik het alleen ga redden dat er nog wat tijd over heen zal gaan en dat ik op dit moment niet eens denk aan een nieuwe relatie, maar wel probeer plezier te vinden in de allerdaagse dingen, ookal lukt dat nog niet altijd.

Ik hou me vast aan het volgende gezegde: Als jullie écht voor elkaar bestemd zijn dan komt dat vanzelf goed.

In de tussentijd kan je beter niet proberen stil te staan en te proeven van het leven en van de nieuwe mogelijkheiden, misschien wel er achter komen wat je precies wil in het leven, je werk, je relaties of je vind nieuwe vrienden en/of hobbies (onder het motto 'bezighouden')

Ik ben er nog steeds niet uit wat ik wil, maar ik weet een ding zeker: Zolang mijn ex met die doeber van een rebounder rond loopt hoef ik haar niet te spreken of te zien.

ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het is ook de belangrijkste reden waarom ik in ieder geval tot nu toe kan opbrengen om geen initiatief te nemen. Ik weet eigenlijk helemaal niks over wat hij nu doet. Dus ook niet of er iemand anders is of niet. Het zou me niet verbazen, maar het zou me ook niet verbazen als er niemand was. Ik wil wel op zijn minst proberen om niet eindeloos te gaan zitten wachten. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar het dichtstbij komt is dat ik het risico dat er bij mij iemand nieuw komt voor zijn rekening komt (weet ik wel dat ik me dan inbeeld dat het iets zou uitmaken, maar goed, dat past wel bij een gevoel dat ik gewoon heb).

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 01:06 schreef HiZ het volgende:
ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het is ook de belangrijkste reden waarom ik in ieder geval tot nu toe kan opbrengen om geen initiatief te nemen. Ik weet eigenlijk helemaal niks over wat hij nu doet. Dus ook niet of er iemand anders is of niet. Het zou me niet verbazen, maar het zou me ook niet verbazen als er niemand was. Ik wil wel op zijn minst proberen om niet eindeloos te gaan zitten wachten. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar het dichtstbij komt is dat ik het risico dat er bij mij iemand nieuw komt voor zijn rekening komt (weet ik wel dat ik me dan inbeeld dat het iets zou uitmaken, maar goed, dat past wel bij een gevoel dat ik gewoon heb).

Ik begrijp wel wat je bedoel denk ik.

Je wil gewoon kijken of er niet iemand is die beter bij je past, en als je die vind het je ex dat 'laten zien' zodat het geheel afgesloten kan worden?

Met met mijn ex heb ik het heel fijn gehad, maar achteraf zie ik, en hoor ik van anderen dat ik veel meer (toe)gaf dan dat ik terugkreeg, niet dat ik dat erg vond, want ik was er snel tevreden mee eerlijk gezegt, omdat je toch altijd dingen heb in een relatie die je moet accepteren van elkaar (ik ben erg gemakkelijk, maar heb natuurlijk ook mijn 'minpunten' natuurlijk ), maar van een gelijkwaardig 50/50 relatie was toch, zeker op het laatst, te vaak geen sprake meer.

M'n ex is direct doorgegaan met een ander hoe dat gaat weet ik niet, weet alleen wel dat ze probeerd haar vrienden kring weer op te bouwen en dat niet zó succesvol verloopt, maar na 2 1/2 mnd is ze nog bij d'r nieuwe vlam dus zal wel serieus zijn.

Ik heb dus geen keus, het zou het makkelijker moeten maken voor me, maar dat is het niet voel me 'vervangen' en dat doet wel pijn iedere dag denk ik er nog wel 'n beetje aan maar dat vaagt gelukkig dan ook snel weer weg.
De verloren energie door emoties om haar is het niet waard, en kan ik beter gebruiken.

En ja ik ben nieuwschierig hoe het zou zijn om een een flexibele (makkelijke) 50/50 relatie te hebben met iemand voor wie ik opnieuw alles kan geven , maar ben er nog niet aan toe tot die tijd leef ik van dag tot dag en que sera sera, whatever will be will be

quote:

Op maandag 15 september 2008 09:33 schreef cmck het volgende:
Ik heb dit weekend ook veel nagedacht. Over waar het mis is gegaan, wat ik verkeerd hem gedaan en wat ik de volgende keer beter kan doen. Eigenlijk is dit allemaal ook gewoon een levensles waar ik ontzettend veel kan leren. Maar zoals ik eerder al zei, ik voel me nog steeds leeg, machteloos, energieloos en ook vooral verdrietig. Deze gevoelens overheersen op dit moment. :'(

En wat is daar uit gekomen?

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 09:49 schreef Chev het volgende:
Met met mijn ex heb ik het heel fijn gehad, maar achteraf zie ik, en hoor ik van anderen dat ik veel meer (toe)gaf dan dat ik terugkreeg, niet dat ik dat erg vond, want ik was er snel tevreden mee eerlijk gezegt, omdat je toch altijd dingen heb in een relatie die je moet accepteren van elkaar (ik ben erg gemakkelijk, maar heb natuurlijk ook mijn 'minpunten' natuurlijk ), maar van een gelijkwaardig 50/50 relatie was toch, zeker op het laatst, te vaak geen sprake meer.

Heb je daar voorbeelden van? Gaf je meer liefde aan haar, of nam je meer het initiatief etc.? Ik herken dat ook wel in mijn ex. Dat ik op het laatst het gevoel had dat de 'dingen' van mij moesten komen. Dat ik haar veel meer gaf dan dat ik terug kreeg... (niet zozeer qua liefde, wel qua dingen ondernemen, dingen geven etc.)

Gisteren was ik op hyves. Ik heb hem nog steeds als "vriend" toegevoegd (Net zoals dat zijn telefoonnummer en emailadres nog heb omdat ik uiteindelijk nog wel contact met hem wil). Nu blijkt dat hij een nieuwe profielfoto heeft. Namelijk een foto van ons samen die ooit op een verjaardagsfeestje is genomen, maar ik ben weggeknipt.

Ik vraag me af waarom hij dat gedaan heeft. Die foto vult in ieder geval niet op: Hij is erg klein en neemt nog geen eens een kwart in beslag van de ruimte die je mag vullen. Ik vind het jammer dat hij dit heeft gedaan. Kon hij geen andere foto van zichzelf plaatsten? Het is alsof hij wou laten zien dat hij ale helemaal over me heen is, maar tegelijkertijd drukt hij het mes wat hij in mijn hart gestoken heeft nog even flink door

Ik weet dat het tegen de regels was, maar ik vond toch dat ik dit tegen hem moest zeggen. Ik heb hem dit daarom gewoon gezegd via msn (hij was offline) en ben daarna weggegaan.

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 11:04 schreef Landgeld het volgende:

[..]

En wat is daar uit gekomen?

Ik denk we allebei tekort zijn geschoten in communicatie. Hij is erg gesloten: hij praat niet over zijn problemen, zijn verdriet en dingen waa rhij mee zit.

Ik heb min mond altijd gehouden over zijn gedrag. Hij is soms een vrij lomp persoon en denkt absoluut niet na over de emoties die hij los maakt bij mensen bij dingen die hij doet of zegt. Het voorbeeld wat ik hierboven hebt beschreven is hier een goed voorbeeld van. Ik dwong mezelf echter om het te accepteren. Want ik koos namelijk voor een relatie met hem, dus zal ik ook de slechte eigenschappen mee moeten nemen. Maar doordat ik het er nooit met hem over had kwamen bij mij wel de nodige frustraties naar boven. Frustraties die ik overigens altijd de doofpot in heb gestopt toen ik zijn goede eigenschappen weer zag

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 09:49 schreef Chev het volgende:

[..]

Ik begrijp wel wat je bedoel denk ik.

Je wil gewoon kijken of er niet iemand is die beter bij je past, en als je die vind het je ex dat 'laten zien' zodat het geheel afgesloten kan worden? <knipperdeknip>

Nee, het is iets gecompliceerder. Hij heeft het al eerder uitgemaakt en vervolgens is hij toen toch weer teruggekomen. De vorige keer was ik ook wel overstuur, maar toen heb ik het feitelijk volledig genegeerd dat hij het uit had gemaakt (hoe raar dat ook klinkt, misschien kan ik beter zeggen dat ik er serieus van overtuigd was dat hij terug zou komen). Het punt is dat ik me nu realiseer dat ik daardoor hem de volledige vrijheid heb gegeven onze relatie voor kennisgeving aan te nemen zonder dat hij zich enige rekenschap hoeft te geven van wat zijn gedrag voor mij betekende.

Toen hij het deze keer WEER uitmaakte heb ik al die dingen een keer op een rijtje gezet en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik OOK niet zo nodig een relatie hoef met iemand die eigenlijk niet zoveel wil investeren in de relatie. Ongeacht hoezeer mijn gevoelens me vertellen dat ik HEM wil hebben, wil ik ook mezelf niet helemaal vergeten. En uit dat gevoel komt dus het idee van 'zijn risico'. Hij denkt dat ik er toch wel voor hem ben als hij van mening verandert. Ik zeg nu 'misschien'.

En alsof de duvel ermee speelt; ik krijg dus net een berichtje van hem waarin hij me vertelt dat hij een examen heeft gedaan en probeert te wennen aan zijn nieuwe leven in Izmir. Precies vier weken nadat ik hem voor het laatst heb gesproken.

Ik zit te dubben of ik binnenkort wat met mijn ex moet gaan drinken, om de spanning er even af te halen zegmaar. Zodat mochten we elkaar een keer tegenkomen in de stad er niet meteen een ongemakkelijk situatie ontstaat. We hebben geen ruzie dus dat zou het niet onmogelijk moeten maken denk ik. Ideeën?

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 11:09 schreef Landgeld het volgende:

[..]

Heb je daar voorbeelden van? Gaf je meer liefde aan haar, of nam je meer het initiatief etc.? Ik herken dat ook wel in mijn ex. Dat ik op het laatst het gevoel had dat de 'dingen' van mij moesten komen. Dat ik haar veel meer gaf dan dat ik terug kreeg... (niet zozeer qua liefde, wel qua dingen ondernemen, dingen geven etc.)

God dit is best wel lastig wat je vraagt aan me.

Ik heb veel pijn en frustratie moeten slikken door haar twijfels maar ik had het er voor over om samen met haar te zijn. Heb ook vaak iets gezegt en ben boos geworden op haar over al het onderstaande maar ze luisterde niet.

Ze is een meid die alleen doet waar ze zelf zin in heeft, ookal hebben andere dat niet.
Ze is een meid die, als ze eenmaal een idee heeft ook dat alleen leuk vind.
Ze is een meid die haar haar zin krijgt, en als ze dat niet krijgt gaat mopperen of manipuleren.

Klinkt als allemaal alleen maar slechte eigenschappen.. zijn ze vaak ook, maar toch paste het wel bij haar en accepteerde het ook omdat ik zo veel van haar hield en, ookal kon ik me er soms mateloos aan irriteren, en soms werd er dan boos om en gaf ik later weer toe.. ik kon nooit lang boos op haar zijn, want ze is van nature toch een hele lieve meid, en ik ben zelf ook vrij makkelijk

Ik heb allerlei romantische ideeen en verassingen voor haar verzonnen, bloemen, kaarsjes, hartjes, gedichtjes, uitjes, ze vond het wel mooi en fleurde dan evenop, maar er kwam ook niks meer terug van haar kant, onverschilligheid en mopperigheid en geklaag dat ik dingen niet meer goed deed.

Laatste 6-8 maanden na aankoop huis:

Werkweek van deur tot deur:
Ik: 12 uur p/dag, 06:30 opstaan
Zij: eigen bedrijf thuis max 4 uur per dag, 09:00 opstaan.

Zij wou alleen nog maar tv kijken met ouders als ik er was, is niet erg maar niet elke keer hetzelfde wel, en wou meer 'samen' tijd met haar doorbrengen zonder ouders (op de kamer) maar niet.

Ik was volgens haar vaak te moe om half 12 's avonds na een halve week werken (ja hehe als we om 20:00-21:00 uur eten + dipje).

Huis gekocht met haar medeweten, ze zei eerst 'nee', maar bij het tekenen 'ja' (ze gunde het me zei ze later):

Ze zei dat ze eerst wou huren samen om iets op te bouwen.
Ze zei dat ze niet samen wou wonen en ze zelf ging huren.
Als we zouden gaan samenwonen wou ze roken binnen (oneens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze gelijke behandeling (mee eens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze de helft anders voelde ze zich niet gelijkwaardig (oneens, ik financierde het zelf)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze niet als schoonmaakster werken (mee eens)
Als we zouden gaan samenwonen wou ze de helft betalen en anders niet samenwonen (auw..)
Ze wou niet meer helpen met meubels uitzoeken

Ik verdiende niet genoeg voor een financiele toekomst en moest cariere maken (zij verdiende nog niet eens de helft wat ik verdiende)
(ofwel) Ik deed niet genoeg aan 'onze' toekomst.

Dus ik als een malloot allerlei dingen aan mezelf proberen te veranderen, wat maar half lukte, om haar te 'pleasen', en na die periode, waarbij het nog 1x een week uit is geweest leek het wat beter te gaan al voelde ik me minder happy met nog steeds discussies elke keer over dat gekochte huis.

Het leek iets beter te gaan, ondanks de discussies, en ik leefde toe naar onze 3 1/2 week vakantie en de oplevering van 'ons' huisje.

En toen zei 3 dagen voor de oplevering van het huis, en +- 3 weken voor onze vakantie dat ze verlieft was geworden op een kennis van ons waar we 2 avonden ervoor op verjaardag waren, en dit wederzijts was, en ze het hiervoor uitmaakte... de volgende dag waren ze samen.