de kunst van het loslaten van je ex #62

Ik wil haar echt nooit meer zien
Gister was wel het toppunt met lastig vallen.

me vriendin is nu me ex vrees ik

Mijn ex en ik hebben afgesproken elkaar maandag te zien. Maar het gesprek wat daaruit volgde was alles behalve hoopvol. Ze is niet toe aan een relatie, wil experimenteren (maar heeft nu niets op de planning staan). Ze is bang voor mij dat ik me toch weer teveel aan haar ga hangen, dus volgens mij wil ze niet eens vrienden worden. Of het iig proberen.

Ik heb niet geslapen en heb nu een cursus tot 8 vanavond. Dat gaat bikkelen worden.

En ik snap mezelf niet, waarom hang ik zo aan haar? Kan iemand me bevrijden van mezelf en mijn gevangenis?

De kunst van het loslaten is eigenlijk in vrijwel ieder geval:

1 contact verbreken
2 eigen leven weer opbouwen: vrienden, uitgaan, dingen alleen doen

Uit opa's oude doos:

Tips:

- Doe vooral dingen alleen en met vrienden en zorg voor een goede mix. Je moet leren op eigen benen te staan en ook weer meer tijd steken in vrienden.
- Hou op met hopen en jammeren en mekkeren bij je ex. Als het goedkomt, kom je elkaar vanzelf weer tegen in het leven. Het klinkt cliché, maar als het goed moet komen KOMT het ook goed, maar zelden/nooit direct na gejammer.
- Probeer geen vrienden te blijven, maar vrienden 'probeer' je ook niet constant vrienden te blijven. Vrienden ben je, of niet.
- Neem het positieve mee van je relatie en laat het negatieve achter. Herinneringen is niets mis mee, maar laat ze je niet belemmeren. Negatieve uitstraling van vorige relaties beperken je omgang met anderen. Let bygones be bygones.
- Probeer je ex geen les meer te leren of dingen in te laten zien. Daar ben jij de persoon niet voor. Rond het voor je zelf netjes af en hou het daarbij. Zoiets kost enkel energie en levert enkel negativiteit rondom je persoon op.

@Miesjel
Omdat je haar niet (meer) kan krijgen?

Ik denk ook nog elke dag aan haar.. niet als hopeloze eenzaam hoopje elende of dat ik haar meteen terug zou willen, maar 't is meer een soort somberheid, iets dat brand in je borstkas, dat ze het uitgemaakt heeft omdat ze verlieft is geworden op een ander, en iets in die ander zag wat ze niet (meer) in mij zag *zucht*

En ik kreeg gisteren te horen dat ik haar ook verdriet heb gedaan en dat ze hierom boos is, wat dat is weet ik niet.. en dat vind ik best wel erg, spreek haar de komende 2 maanden niet

Is naar mijn idee een roep om aandacht, want ookal heb ik wel fouten gemaakt, ik weet voor mezelf dat ik die heb gemaakt omdat ik niet anders wist wat te doen om haar bij me te houden, om haar weer blij te maken heh.. was het blijkbaar al te laat voor.

Vraag me wel 100 dingen af.. of ze net zoveel ijsend is van haar nieuwe vriend als van mij, en of die ook zo blind is om daar net zo gemakkelijk over te doen als ik deed..

Maar ik hou de eer bij mezelf.. als ze wat te zeggen heeft kan ze dat op 15 oktober zeggen, ik heb alles al gezegt in mijn laatste 2 mails, op een zo net mogelijke manier.

[ Bericht 6% gewijzigd door Chev op 12-08-2008 10:02:44 ]

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 09:39 schreef Verloren_onschuld het volgende:
De kunst van het loslaten is eigenlijk in vrijwel ieder geval:

1 contact verbreken
2 eigen leven weer opbouwen: vrienden, uitgaan, dingen alleen doen

Uit opa's oude doos:

Tips:

- Doe vooral dingen alleen en met vrienden en zorg voor een goede mix. Je moet leren op eigen benen te staan en ook weer meer tijd steken in vrienden.
- Hou op met hopen en jammeren en mekkeren bij je ex. Als het goedkomt, kom je elkaar vanzelf weer tegen in het leven. Het klinkt cliché, maar als het goed moet komen KOMT het ook goed, maar zelden/nooit direct na gejammer.
- Probeer geen vrienden te blijven, maar vrienden 'probeer' je ook niet constant vrienden te blijven. Vrienden ben je, of niet.
- Neem het positieve mee van je relatie en laat het negatieve achter. Herinneringen is niets mis mee, maar laat ze je niet belemmeren. Negatieve uitstraling van vorige relaties beperken je omgang met anderen. Let bygones be bygones.
- Probeer je ex geen les meer te leren of dingen in te laten zien. Daar ben jij de persoon niet voor. Rond het voor je zelf netjes af en hou het daarbij. Zoiets kost enkel energie en levert enkel negativiteit rondom je persoon op.

Thnx for the advice

Heb dus ook met vrienden over die foto's van dat feestje gesproken en ze laten zien; die zagen er iets minder ernstigs in, dus ik voel me weer iets beter.. Hopelijk voor langere tijd nu.. T ging al n paar dagen aardig tot goed....Wish me Luck

quote:

- Probeer je ex geen les meer te leren of dingen in te laten zien. Daar ben jij de persoon niet voor. Rond het voor je zelf netjes af en hou het daarbij. Zoiets kost enkel energie en levert enkel negativiteit rondom je persoon op.

Tja.. dat is wel een punt die op me slaat heb niet specefiek allerlei dingen gezegt hoor.. maar zou het wel willen, maar dat zal ze niet eens accepteren, dat moet ze zelf ondervinden.

@lucky
Denk ook het laatste lucky.. we zijn weer onze oude zelf geworden, en zien nu wat er veranderd is.. waarom heb misschien wel zo fout is gegaan.

Zij heeft dat niet zien gebeuren waarschijnlijk (net als bij mij) dat je in de loop der tijd zoveel anders ben geworden, en ze zal het ook niet accepteren als je haar nu probeerd wat bij te brengen.

Hoorde laatste van iemand dat daar wel 'n jaar overheen kan komen, anders volgen er snel beschuldigingen over en weer en dat houd nooit op en verslechterd te band alleen maar.

Het eeuwe oude spreekwoord:

Als het zo moet zijn dan gebeurd het ook.
*zucht* hebben we lekker wat aan !

Kan haar wel schieten nu op dit moment.. zou heel wat over hebben voor een 'real time' flasback moment

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 16:58 schreef Chev het volgende:
Het eeuwe oude spreekwoord:

Als het zo moet zijn dan gebeurd het ook.
*zucht* hebben we lekker wat aan !

Kan haar wel schieten nu op dit moment.. zou heel wat over hebben voor een 'real time' flasback moment

Helemaal mee eens.

Gewoon meer dan n half jaar terug in de tijd met de kennis van nu en dan weer verder/doorgaan/beginnen

Ik ben ergens achter denk ik.....


Ik ben bang.


Bang om mn ex af te sluiten en alles wat daarbij hoort. Ik blijf denken aan de leuke dingen, dromen van de leuke dingen en daardoor vastklampen aan die gedachten, want het was toch zo leuk? De rottigheid en de reden dat het uit is vergeet ik al snel. Ik zit op internet te surfen en te zoeken naar foto's van haar en te kijken of ze online is geweest op hyves, hoewel ik weet dat ik daarvan een trap in mn kloten krijg. Maar ik doe het omdat ik bang ben dat als ik dat niet doe en verder ga en haar afsluit, dat ik dan haar vergeet. Ik hou nog steeds van haar, en hoewel zij moeite moet doen om mij te vergeven zoals ze zegt, en me niet wil spreken eerst, wil ik niet stoppen met aan haar denken. ik moet verder, maar ik durf niet zo goed. ik kan het zonder haar, maar weet ik dat wel heel zeker?

Ik had dat precies hetzelfde Echt zo ontzettend kut, dat je niet terug kunt en ook niet verder.

Pas na heel veel ruzies met hem, door constant gekwetst te worden door hem, heb ik het kunnen loslaten. Tenminste, tot in zoverre als dat nu het geval is.

Ik weet zeker dat je het zonder haar kan. En dat je iemand anders zult vinden.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 18:20 schreef Koepert het volgende:
Ik ben ergens achter denk ik.....


Ik ben bang.


Bang om mn ex af te sluiten en alles wat daarbij hoort. Ik blijf denken aan de leuke dingen, dromen van de leuke dingen en daardoor vastklampen aan die gedachten, want het was toch zo leuk? De rottigheid en de reden dat het uit is vergeet ik al snel. Ik zit op internet te surfen en te zoeken naar foto's van haar en te kijken of ze online is geweest op hyves, hoewel ik weet dat ik daarvan een trap in mn kloten krijg. Maar ik doe het omdat ik bang ben dat als ik dat niet doe en verder ga en haar afsluit, dat ik dan haar vergeet. Ik hou nog steeds van haar, en hoewel zij moeite moet doen om mij te vergeven zoals ze zegt, en me niet wil spreken eerst, wil ik niet stoppen met aan haar denken. ik moet verder, maar ik durf niet zo goed. ik kan het zonder haar, maar weet ik dat wel heel zeker?

Waarom ben je zo bang? Ben je bang dat je met niemand anders meer wat op kan bouwen? Ben je bang dat je de rest van je leven helemaal alleen blijft?

Je vindt vast wel een ander hoor Je blijft echt niet de rest van je leven alleen. Je bent nog jong

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 18:20 schreef Koepert het volgende:
Ik ben ergens achter denk ik.....


Ik ben bang.


Bang om mn ex af te sluiten en alles wat daarbij hoort. Ik blijf denken aan de leuke dingen, dromen van de leuke dingen en daardoor vastklampen aan die gedachten, want het was toch zo leuk? De rottigheid en de reden dat het uit is vergeet ik al snel. Ik zit op internet te surfen en te zoeken naar foto's van haar en te kijken of ze online is geweest op hyves, hoewel ik weet dat ik daarvan een trap in mn kloten krijg. Maar ik doe het omdat ik bang ben dat als ik dat niet doe en verder ga en haar afsluit, dat ik dan haar vergeet. Ik hou nog steeds van haar, en hoewel zij moeite moet doen om mij te vergeven zoals ze zegt, en me niet wil spreken eerst, wil ik niet stoppen met aan haar denken. ik moet verder, maar ik durf niet zo goed. ik kan het zonder haar, maar weet ik dat wel heel zeker?

Het is moeilijk om door te gaan.
Ik ervaar het nu ook. Helaas ( lees als gelukkig) heeft me ex me zomaar geblokt op hyves en msn.
Dus k ken niet zien wat ze doet en uitspookt.
Ik weet dat zezei dat ze aankomende jaren geen relatie wil en met zich zelf bezig moet. Maar geloof er niets van want ze wilde ook nog contact met mij houden. Nou ik merk het, ze is totaal onbereikbaar.
Maar kijk niet op hyves en op msn, zoek afleiding, ga de deur uit.
het is bij mij nu de 5e dag dat het over is, me eerste avond alleen in me huisje, k probeer het alleen te redden zonder gezelschap., ik durf niet alleen te zijn maar vecht me er door heen.
Ook al wil ik haar bellen en smsen en spreken ik doe het niet, k bereik er niets mee.

Ik wens je succes!
Het is moeilijk maar t komt allemaal vanzelf een keer goed met je

Ik was degene die het initiatief nam om onze relatie te beeindigen. Heb bijna negen jaar een relatie gehad, huis gekocht enzo. De laatste twee jaar waren -door een opeenstapeling van omstandigheden- een neerwaartse spiraal.
Ik heb haar toen redelijk uit mijn leven gebannen, was niet heel erg moeilijk omdat ik de relatie beeindigd had. Het leven ging door, maar dan zonder haar.
Pas na een tijdje kwamen de goede herinneringen enzo boven, je kent dat liedje wel van De Dijk. Toen begon ik haar zo af en toe te missen en begon ik me af te vragen hoe het met haar ging. Een maand geleden (drie jaar later) kwam ik haar tegen op een begrafenis en was alles zoals het oude. Beetje ouwehoeren, gewoon zoals vanouds. Sindsdien heb ik weer regelmatig contact met haar en keuvelen we over vanalles en nogwat (uiteraard op msn).

Geen idee of mijn post iets toevoegt aan de discussie eigenlijk.

Ik heb vandaag een verhelderende ervaring gehad:

Met haar broer gesproken vandaag (kwam hem tegen via via)
Blijkt dat ze behoorlijk dingen opgekropt had en bindingsangst had, en dacht met mijn huis dat ze samen moest wonen ofzo.. (ookal heb ik 100x gezegt dat ze dat niet moest).

En dat de jongen waarmee ze nu is (paar dagen nadat ze relatie beindigden) haar al 2 jaar lang leuk vond (heb ik dus nooit gemerkt).
Erg makkelijk dus om contact op te zoeken met hem en over te stappen als die jongen zijn charmes in de strijd gooit en zij al (lichtelijk) verliefd is, om haar te troosten...

Valt niet goed te praten natuurlijk.. zij heeft het er niet makkelijk mee, en een paar dagen over gehuild (van wat ik het begrepen had) de dingen verwerkt en daarna samen met haar nieuwe geliefde, en ik heb er 6 weken over gejankt nu, vandaag weer.

Begin nu wel in te zien dat ze te onzeker voor me is.. en dat dat niet snel gaat veranderen.

Hou nog van haar omdat ik dat al 4 1/2 jaar gedaan heb, maar haar keuze respecteer ik, dat ze het me eerlijk heeft verteld voor de vakantie vind ik ook erg knap.. voordat ze vreemd zou gaan dus.

Wel jammer dat ze niet de vakantie en het huis wou afwachten tot die klaar was ( 2 maanden later), maar celavie zo is het leven.. geen gerantie at het daarna wel goed was gegaan.

Gaat niet makkelijk zijn.. maar wel beter voor me om het compleet af te sluiten nu ik weet dat alles eromheen (hoogst warschijnlijk) gewoon lulsmoezen waren (ik moet veranderen, carriere, geld, kosten, lekker leven ect ect).. of ze dat zelf door heeft weet ik niet.

Zou haar over 5 jaar wel weer 's terug willen zien of wanneer ze (eindelijk) eens zelfstandig kan zijn, en niet afhankelijk van haar ouders, en ervaring(en) rijker.. maar zie wel hoe het loopt, ik heb goede hoop dat ik over een poosje een meid tegen het lijf loop die misschien wel voorbereid is op de toekomst, maar zie dat nu nog eventjes niet.

Godver mensen, ik dacht dat het zo goed ging maar ik zie gewoon op Hyves dat ie dingen afspreekt met andere meiden En nog meer waarover ik niet al teveel wil vertellen eigenlijk maar misschien is het wel meer dan alleen afspreken (dat is speculeren a.d.v. op verschillende manieren te interpreteren opmerkingen e.d.) maar godver wat is dat een trap in de maag!! En dat terwijl ik me vanmiddag nog bedacht hoe goed het eigenlijk gaat, ik mis hem helemaal niet (wel iemand maar hem niet, hooguit de gewoonte, het vertrouwde) en dat ik zin heb in mijn leven en waarom voel ik me dan toch zo superkut?
Ik weet, ik ga ook door en ik ben zelfs al met een ander naar bed geweest maar mijn gevoel is het hier absoluut niet mee eens

@agneria

Niemand met wie je kan praten Agneria?
Zoals mijn post boven jou.. ik heb de kans gehad om van iemand close bij mijn ex te praten (haar broer).. was wel verhelderend.

Je moet zelf weten wat je doet, maar herinner EERST de slechte dingen (of laat je herinneren door iemand) en beredeneer daarna of de goede punten meer waard waren dan de slechte voordat je actie onderneemd.

Sorry hoor, ik heb je verhaal wel gelezen maar was even heel egoistisch door alleen over mezelf te blaten Idd fijn voor je dat je dat gesprek hebt kunnen hebben! Je klinkt (nog steeds ) gewoon goed, ga zo door!

Hmm het is zo absoluut beter dat we uit elkaar zijn. Ik mis hem ook gewoon echt niet. Er waren alleen maar slechte punten en amper goeie. Maar toch he, waarom voel ik me dan kut? Waarom 'mag' hij van mijn gevoel vooral niet verder gaan met leven? Ik mag dat uiteraard wel ( )
Ik kan er wel over praten maar iedereen zegt me hetzelfde. 'Jij gaat toch ook door met leven?' Ja ja, i know maar we hebben nog steeds geen afsluitend gesprek gehad en er staan nog veel foto's zelfs op internet van ons en en en en en.
Ik heb ook niet gereageerd op een bericht van hem 1.5 week geleden. Ik weet niet wat ik moet berichten ook

Klinkt alsof je het moet afsluiten net als ik.. de ene dag ben ik vet boos, de andere dag verdrietig zoals vanavond, nu voel ik me weer goed, maar hoe ik me morgen voel weet ik niet..

Ik mis haar, ik hou van haar, maar ze is niet meer de persoon wie ik dacht dat ze was, ze is veranderd in iets wat ik niet kan begrijpen.. en dat is misschien ook de bodoeling niet.

We groeien allemaal op met normen en waarden op wat voor mianier dan ook, maar onze impusieve gedachtes en wat de doen kunnen we niet controlleren.

In mijn geval, ze was door iedereen té verwend, ook door mij, ze kreeg heel vaak haar zin, ze maakte geen consessies ook niet voor mij, dat merkte ik pas doen ik het huis had gekocht.

Bij grote veranderingen in het leven zoals keuzes (huis kopen, baan wisselen, onzekerheden, verliefheid) volgt vaak een reactie (actie & reactie).

Misschien leuk om wat te doen voor jezelf, iets op te bouwen, een nieuwe hobbie of uitgaan met vrienden in balans met tijd voor jezelf nemen.

Verdriet hebben is goed om het te verwerken merk ik... mensen praten makkelijker tegen je haha
De mensen die zeggen: het gaat wel over, of je komt wel weer een ander tegen zal je nu niet begrijpen.. deed ik ook niet, toch weet je dat je beter kan krijgen, of er in iedergeval naar kan uitkijken, en de dingen waarvan jij dacht van jezelf (heel belangrijk) dat niet goed was in de relatie kan je meenemen.

Toch blijft het appart.. iedere nieuwe relatie kom je misschien dingen tegen die herken van je vorige partner, misschien ben je er niet klaar voor dan? Dat weet ik ook niet..

Maar als je ze wel tegenkom kan je ze accepteren of kijken of hij met je meegroeid, maar verander hem niet, want dan kan je beter helemaal stoppen, want dan ben je verkeerd bezig.

Succes.. voel je niet schuldig als je met een ander bent of met een ander vrij, zoek zijn foto's niet meer op, wijzig of verwijder je hyves zodat hij hem niet meer kan vinden (en blokkeer hem).

Niet alles hoeft tegelijkertijd.. in mijn geval ben ik er iedere keer weer 2 dagen strondziek van als ik iets van haar hoor al is het een gedagje.. het kost tijd om dit te verwerken en dat dat gaat heel slecht als je nog invloeden heb waaraan je je partner kan herinner heb ik ervaren.. zeker als het een hopelose situatie is

Gisteren een hele fijne deksel op mijn kop gekregen. Echt mijn eigen fout, ik hoopte op meer en zag dus ook meer dan er was. We gaan elkaar maandag voor het eerst sinds maanden weer zien. Ik hoop zo dat ik ineens zie dat ze echt niet zo mooi is, dat het leuk er wel vanaf is.. dat het over en sluiten is. Dat is mijn insteek.
En ik zit aan professionele hulp na te denken. Dit holt me helemaal uit, ik heb het idee dat er wat anders aan ten grondslag ligt. Dan maar een keer de modder omhoog halen.

Oh en ik ben volgens mij net zo bang als vele hier.

Agneria, ik wil me toch nog een keertje nader verklaren. PM?

Kan je iemands Hyves blokkeren?

En al die foto's die overal nog gewoon staan? En alle spullen die we nog niet hebben uitgewisseld? Het doet gewoon pijn, pijn, pijn en nog eens pijn En ik wil hem niet terug maar ik wil er wel verdomd graag overheen zijn. Maar als iemand serieus als een andere relatie heeft met slechts een kleine 2 maanden break up, wat heeft die jarenlange relatie dan in godsnaam betekend?

Succes Miesjel.. als je zo praat ben ik bang voor je dat het juist omgekeer is wat je schrijft en wat je denkt.. tuurlijk zal ze mooi zijn, tuurlijk zal je bang zijn om het oude gevoel weer te krijgen.

Maar bereid je voor, DENK AAN DE VERKEERDE PUNTEN IN JE VORMALIGE RELATIE!
Verwacht niks

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 22:55 schreef Miesjel het volgende:
Gisteren een hele fijne deksel op mijn kop gekregen. Echt mijn eigen fout, ik hoopte op meer en zag dus ook meer dan er was. We gaan elkaar maandag voor het eerst sinds maanden weer zien. Ik hoop zo dat ik ineens zie dat ze echt niet zo mooi is, dat het leuk er wel vanaf is.. dat het over en sluiten is. Dat is mijn insteek.
En ik zit aan professionele hulp na te denken. Dit holt me helemaal uit, ik heb het idee dat er wat anders aan ten grondslag ligt. Dan maar een keer de modder omhoog halen.

Oh en ik ben volgens mij net zo bang als vele hier.

Agneria, ik wil me toch nog een keertje nader verklaren. PM?

Hoe ben je vandaag de dag door gekomen na gisteravond? Je moest werken toch vandaag? Was dat niet genoeg afleiding?

Volgens mij is je insteek nu wel een stuk beter. Je moet er alleen in geloven en erachter staan

Professionele hulp, zou je daar niet nog even mee wachten? Er zijn meer mensen die het lange tijd moeilijk hebben met verwerken. Of denk je serieus dat er meer aan te ngrondslag ligt?

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 22:58 schreef agneria het volgende:
Kan je iemands Hyves blokkeren?

En al die foto's die overal nog gewoon staan? En alle spullen die we nog niet hebben uitgewisseld? Het doet gewoon pijn, pijn, pijn en nog eens pijn En ik wil hem niet terug maar ik wil er wel verdomd graag overheen zijn. Maar als iemand serieus als een andere relatie heeft met slechts een kleine 2 maanden break up, wat heeft die jarenlange relatie dan in godsnaam betekend?

Dan is diegene waarschijnlijk sneller klaar met verwerken...OF diegene is te overhaast een nieuwe relatie begonnen (rebounder) en krijgt al het verdriet later nog een keer over zich heen...het is dan alleen maar uitstel van executie.

Het is alleen maar gissen, gissen, gissen Ik weet het niet eens zeker maar alles wijst erop. En hoe kom ik nu van dat verlaten klotegevoel af?

@Miesjel, PM is prima.

En ja hoor.. ik heb m'n bedtijd weer verlengt omdat ik weer niet wou gaan slapen, en op het moment dat ik naar bed wil gaan komt die vaste tijd dip weer, dat beetje gemis.. zucht houd het dan nooit op.

Slapen en dromen is het probleem niet meer, alleen het is het naar bed gaan en het wakker worden

Verders gaat het wel redelijk, vandaag een goeie dag gehad een hoop gepraat en een hoop uitgedacht.. denk je zo tja nu is het wel klaar en enkele uren later ga je weer nadenken ALS

Ken niet zo goed tegen alleen zijn met langere periodes achter elkaar, heb ik van m'n ex over gehouden denk ik

Nouja weltrustenallemaal en slaap zacht

Zucht, ik heb een soort van knipperlichtrelatie kennelijk. Na de laatste crisis in december toch nog weer contact gehouden en langzaam maar zeker allebei toegegroeid naar een idee dat het eigenlijk misschien toch niet over was. Vorige week ben ik dus op het vliegtuig gestapt om te kijken of het nog ging (ik hoop echt dat dat vliegen in de toekomst hoe dan ook niet meer nodig is). En ja hoor, de eerste drie dagen waren geweldig, in alle opzichten. Helaas ging het op de vierde dag zo faliekant fout dat hij meteen weer 'ik voel niks voor je' stand schoot en het weer uitmaakte.

Natuurlijk is het na 4 keer heftig uitmaken voor een normaal mens wel genoeg geweest. Helaas ben ik op dit punt totaal niet normaal en zit dus te twijfelen tussen hoop dat het nog goedkomt en hoop dat het nu echt uit is.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 22:58 schreef agneria het volgende:
Kan je iemands Hyves blokkeren?

En al die foto's die overal nog gewoon staan? En alle spullen die we nog niet hebben uitgewisseld? Het doet gewoon pijn, pijn, pijn en nog eens pijn En ik wil hem niet terug maar ik wil er wel verdomd graag overheen zijn. Maar als iemand serieus als een andere relatie heeft met slechts een kleine 2 maanden break up, wat heeft die jarenlange relatie dan in godsnaam betekend?

Ja dat kan, dat heeft me ex bij mij gedaan, terwijl zij contact wilde houden op alle mogelijke manieren.
Ik ben kapot, nu me eerste werkdag zo, k ga door een hel, ik wil haar bellen en noem maar op, ik doe het niet, maar wil het zo graag.
Dit gevoel in me lichaam, pffff, trek t eigenlijk niet.

Maar het erge zijn dingen in huis die je aan haar doen herinneren. Als ik douche ruik ik onze douchegel en allemaal zulk soort dingen. afschuwelijk.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 22:58 schreef agneria het volgende:
Kan je iemands Hyves blokkeren?

En al die foto's die overal nog gewoon staan? En alle spullen die we nog niet hebben uitgewisseld? Het doet gewoon pijn, pijn, pijn en nog eens pijn En ik wil hem niet terug maar ik wil er wel verdomd graag overheen zijn. Maar als iemand serieus als een andere relatie heeft met slechts een kleine 2 maanden break up, wat heeft die jarenlange relatie dan in godsnaam betekend?

Helaas is het niet mogelijk om jezelf te verbieden om op iemands hyves te kijken. Dat was het antwoord wat ik van hyves kreeg. Je kunt hem vragen de hyves prive te maken en hem uit je vriendengroep gooien. Dat is bij mij uiteindelijk ook gebeurd.

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 07:23 schreef Miesjel het volgende:

[..]

Helaas is het niet mogelijk om jezelf te verbieden om op iemands hyves te kijken. Dat was het antwoord wat ik van hyves kreeg. Je kunt hem vragen de hyves prive te maken en hem uit je vriendengroep gooien. Dat is bij mij uiteindelijk ook gebeurd.

Dat is ook niet altijd alles. Had ik iig de eerste dagen (en nu soms nog) dat je dan toch die hyves gaat opzoeken en haar vriendengroep ziet uitbreiden en je gek maakt met wie dat dan zal zijn en via vrienden van haar kijkt of ze online is geweest of daar gekrabbeld heeft... Maar dat slijt...

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 05:54 schreef Pim26 het volgende:

[..]

Ja dat kan, dat heeft me ex bij mij gedaan, terwijl zij contact wilde houden op alle mogelijke manieren.
Ik ben kapot, nu me eerste werkdag zo, k ga door een hel, ik wil haar bellen en noem maar op, ik doe het niet, maar wil het zo graag.
Dit gevoel in me lichaam, pffff, trek t eigenlijk niet.

Maar het erge zijn dingen in huis die je aan haar doen herinneren. Als ik douche ruik ik onze douchegel en allemaal zulk soort dingen. afschuwelijk.

Oh dat ken ik, echt een hel is dat inderdaad. dat duurt even voordat dat minder wordt, maar het wordt minder. Hoewel ik nu (na 3 weken) t ook nog regelmatig heb (onder de douche denken aan samen douchen, in bed denken aan samen slapen/sex, etc etc)

aaaaaaaaaaargh, wat mij nog het meest frustreert is dat we 'als vrienden' uit elkaar gegaan zijn (we waren al vrienden en hadden maar heel kort een 'echte' relatie - 1 maand) en we weer terug wilden naar zoals het eerst was... Maar dat dat toch moeilijker is dan het lijkt. Waardoor ik niet op zijn verjaardag kwam (omdat ik toch nog niet zo'n zin had om z'n nieuwe vriendin te ontmoeten). Waardoor hij weer boos werd dat ik er niet was ('want we waren toch vrienden!!!!' schreeuwt hij dan). Waarop ik weer boos word, want hij moet toch snappen dat ik er nog geen zin in heb om meteen weer beste vrienden met hem te zijn.. waarop hij zegt dat het nu echt OVER is, dat het niet werkt, en dat hij me om me dat duidelijk te maken vanaf nu gewoon koud en onverschillig gaat doen.

En dat is dat. Hij heeft van de enige op de andere dag besloten me 'koud en onverschillig' te behandelen en dat doet hij met verve!!!!!! En ik snap het niet. we waren goede vrienden, en hij kan dat van de een op de andere dag opgeven. Hoe kan iemand van zo'n aardige jongen opeens zo'n eikel worden??? Ik dacht dat hij meer om me gaf dan dat. Vooral omdat we al zo lang goede vrienden waren.... En dat doet me nog wel het ergste zeer. Ik hoef hem niet als vriend, maar die vriendschap kwijt zijn, en het feit dat hem dat totaal niks kan schelen... en dat hij me zo makkelijk aan de kant kan zetten en het hem helemaal niks kan schelen!!!! dat hij zo makkelijk kan besluiten iemand van de ene op de andere dag buiten te sluiten.... frustratie frustratie frustratie!!!!!!

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 11:12 schreef Koepert het volgende:

[..]

Oh dat ken ik, echt een hel is dat inderdaad. dat duurt even voordat dat minder wordt, maar het wordt minder. Hoewel ik nu (na 3 weken) t ook nog regelmatig heb (onder de douche denken aan samen douchen, in bed denken aan samen slapen/sex, etc etc)

Afschuwelijk vind ik het.
Ik heb nog onze douche gel staan, ken moeilijk al die volle potten wegflikkeren als ik krap bij kas zit.
Dus ik doe het me zelf wel een beetje aan, maar dan ligt daar nog haar scheermesje en zo n scrub handschoen.
Dan mis ik toch weer dat ze me waste en zo lief voor me zorgde.

En dan het wakker worden en naar bed gaan. Ik heb er zoveel moeite mee en hoop dat het snel minder wordt.
Ik heb nu al 2 dagen niet gebeld of gesmst om vragen op mijn antwoorden te krijgen, maar het is zo moeilijk, vooral nu, ik wil heel de dag al bellen en smsen en zoek nu maar overal afleiding in.

Maar het erge is gewoon dat ik mezelf nu dingen ga verwijten van had ik toen maar dit of dat gedaan.
Ik realiseer me nu pas verwijten van haar moeder en die dingen vallen nu op de juiste plaats, Verwijten die nog eens onterecht zijn ook, maar waaruit duidelijk blijkt dat men andere conclusies heeft getrokken dan dat ik er mee bedoelde..

Maar me ouders vroegen of ik bij hen mee kwam eten, dus dat doe ik maar mooi.

Maar wat is het toch moeilijk. Ik had niet verwacht dat ik er zo aan toe zou zijn. maargoed, zoals ze vaak gehoord, de tijd heelt de wonden
Niet dat er ik iets aan heb, want nu helpt het niet

6 weken en 2 dagen

Het ergste is er vanaf.. mis haar nog wel om me heen en denk elke dag nog aan haar, maar gelukkig word ik er thuis niet meer aan haar herinnerd

Geloof mij na 4-5 weken van (bijna) geen contact (nu officieel bijna 1 week geen contact meer)en HEEL VEEL praten met iedereen, ben ik enigsinds tot de realiteit ben gekomen dat het misschien wel helemaal nooit meer goed komt

Ben enigsinds tot de conclusie gekomen dat het beter is geweest voor ons beiden, voor haar om te ondekken wat ze wil in het leven en te laten zien dat niet alles kan lopen zoals zij dat wil en dat ze soms wat risico moet nemen in het leven..
En voor mezelf om zelfstandiger te worden en niet afhankelijk van mijn (toekmostige)partner, daar hou ik het maar bij.

Stieken hoop ik nog ergens, dat mijn liefde voor haar en haar liefde voor mij (want dat gaat niet zomaar weg toch ) blijft en dat ze, wanneer de verliefdheid over is en ze toch naar me terug komt, maar ik ben realisisch genoeg om me daar niet aan vast te houden, want daar word ik niet gelukkig van *zucht*

29 augustus ga ik naar een single party in hoofddorp, of ik er klaar voor ben geen idee, maar ga er gewoon een leuke tijd van maken

Heb een volledige nacht geslapen

Verder gaat het nu wel aardig, alleen zoals gezegd, ben nog steeds een beetje bang om haar te vergeten. Niet omdat ik bang ben nooit meer een ander te krijgen, maar omdat ik die dan ga vergelijken, en omdat we samen zo'n mooie tijd hebben gehad en ik die ook niet wil vergeten. Maar ik moet verder, ze wil me niet spreken dus het enige wat ik kan doen is verder gaan en zien wat er verder gebeurt. Ik ga nergens op hopen, maar wie weet, als ze afkoelt gaat ze mij missen.....Nee niet doen! niet aan denken, merk k dan vanzelf God daar ga ik weer. Ik mis haar nog wel....

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 08:39 schreef Chev het volgende:

Stieken hoop ik nog ergens, dat mijn liefde voor haar en haar liefde voor mij (want dat gaat niet zomaar weg toch ) blijft en dat ze, wanneer de verliefdheid over is en ze toch naar me terug komt, maar ik ben realisisch genoeg om me daar niet aan vast te houden, want daar word ik niet gelukkig van *zucht*

Herkenbaar...... Dat heb ik dus ook. Ze is 'zat van mij' , wil me niet meer spreken, heeft t gehad met t gezeur en met mij dus, en gaat verder. En die liefde die er was dan? Want ze zei dus ook nog dat ze vond dat ik de laatste tijd niet meer van haar hield, ik ben bij haar gebleven terwijl ze overspannen was, haar overal bij proberen te helpen, bij haar gebleven omdat ik van haar hield en nog steeds van haar hou godver!

Crap... In een moment van onachtzaamheid check ik de hyves van een vriend en zie mn ex daar op recent online staan..... Haar vriendenaantal is weer gegroeid. Crap crap crap.. Niet dat ze geen nieuwe hyvesvrienden mag maken; maar nu zit ik dus weer van; wie dan? wie dan? wie dan? Pff uit haar vriendengroep gegooid zijn en alles op prive hebben staan is ook niet alles....

hier haar nu al 3 dagen niet gebeld of gesmst. Met veel pijn en moeite. Ik wil haar spreken, weet niet wat te zeggen. Maar zoals het is gegaan t klopt niet. Zij verbrak ineens alle contacten en ineens was alles over.

Iedere ochtend dat zelfde moment, het opstaan, de buikpijn het gevoel van haar missen. Ik droom soms nog dat als ik wakker word ze naast me ligt, domme gedachte en hoe naief.

Ik doe nu dingen in huis zoals de vloer schoon poetsen die ik haar nog had beloofd... pff zo moeilijk.

maja ik mis haar en dat zal nog wel blijven even

pffff... ik ben wel beter bezig dan de vorige keren, maar het blijft lastig om een beetje normaal bezig te blijven met leven

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 08:47 schreef Koepert het volgende:

[..]

Herkenbaar...... Dat heb ik dus ook. Ze is 'zat van mij' , wil me niet meer spreken, heeft t gehad met t gezeur en met mij dus, en gaat verder. En die liefde die er was dan? Want ze zei dus ook nog dat ze vond dat ik de laatste tijd niet meer van haar hield, ik ben bij haar gebleven terwijl ze overspannen was, haar overal bij proberen te helpen, bij haar gebleven omdat ik van haar hield en nog steeds van haar hou godver!

Tja in mijn situatie koepert, heb ik haar op een 'podiumpje' geplaatst, en haar de meest bijzondere vrouw ter wereld verwende zeg maar.. niet dat ik dat erg vond was ze was zó speciaal voor me, maar zag niet dat ik mezelf op de 2e plek plaatste (zeker de laatste half jaar) als een soort diennaar was ik bezig om haar maar gelukkig te laten voelen, hierdoor voelde ze zich erg speciaal denk ik.

De laatste maanden van mijn relatie met haar begon ze al mijn slechte eigenschappen op te rakelen (terwijl ze die zelf ook had), en wou opeens dat ik alles veranderde, terwijl ik dat niet terug eiste van haar behalve dat ik vroem om meer tijd met haar samen, en dat ze mijn nieuw gekochte huis accepteerde omdat ze destijds had toegestemd met het kopen.. ik haar accepteerde haar goede en slechte punten, maar zei wel dat alleen dat me dwars zat.

Bij haar dus blijkbaar meer.

Misschien was ik niet goed genoeg meer nu ze gevoelens had voor een ander.. en wou ze mij weer specialer maken who knows.. maar niks was meer goed genoeg opeens.

Later, toen het uit was zei ze tegen me dat ze al een poosje 'op een andere manier van me hield', dat bevestigt dat toch? En dat er een aantal grote punten waren aan mij waaraan ze zich stoorde.

Later verteld ze me dat ze nog wel van me houd, maar dat ze nu gelukkig en verliefd is en dat ik het een plaatsje moet geven

Het is heel moeilijk om geen contact op te nemen,zelfs terwijl ik daar zelf voor gekozen heb, ieder smsje en email die ik krijg vraag ik me af of die van haar is, maar nee ik moet mijn eigen leven leiden en onafhankelijk worden van anderen, en laten zien dat ik het kan alleen!

Net als dat zij de risico's moet nemen om uit te vinden of ze bij een ander gelukkiger kan worden, om te zien dat niet alles kan lopen zoals ze dat wil en ze soms consessies moet maken om een relatie in goede banen te leiden.
Zolang ze dat niet door heeft zal ze voor mij niet bestemd zijn, hoe jammer ik dat ook vind

Dagelijks vraag ik me af wat ik zou moeten doen of zeggen als ze contact opneemt met me.. ik zou het graag nog een keer proberen, maar da's onrealistisch want dat kan zo 'n half jaar of langer duren

Over 2 maanden spreek ik haar weer da heeft ze 3 1/2 maand met die nieuwe jongen, stieken kijk ik er een beetje naar uit en hoop ik dat het onwijs fout gaat en ze ervan leerd.

Ga haar dan vragen hoe het gaat met haar en of ze nog contact met me wil houden of niet, dat lijkt me voldoende.

Het vragen of ze nog om me geeft is een zwakke vraag, dat laat ik bij haar liggen, als ze het vraagt zal ik de waarheid zeggen (als dat nog zo is) dat ik nog erg veel om haar geef maar haar heel diep in m'n hart heb weg geborgen, en dat ik dat zo houd tot er iets mee gebeurd.

De kans is groot dat het dan nog aan is met die jongen, dat ze hard zal reageren tegen me en vertellen dat het voorgoed over is (zoals ze ook van haar ouders en broer ect te horen krijgt), en dat ze geen contact meerwil ,misschien is dat wel beter dan

Hoop tegen die tijd te kunnen zeggen dat ik weer helemaal mezelf ben, dat ik neutraal kan zijn, en dat wat ze ook zegt het me niet zou deren, want dat is ook nodig als ze wel iets opnieuw zou willen beginnen

Ik weet in iedergeval dat ik mijn uiterste best heb gedaan in de relatie

[ Bericht 0% gewijzigd door Chev op 14-08-2008 12:51:11 ]

Ik moet me meer bewust worden van mijn eigen geluk. Ik heb het eigenlijk best goed voor elkaar, veel vrienden leuk werk (huisje eventueel later). Vriendin zou welkom zijn, maar het zou een toevoeging moeten zijn op mijn geluk. Niet de oorzaak van.. Maar goed, er zo over praten is makkelijk, het zo voelen niet echt.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 14:53 schreef Miesjel het volgende:
Ik moet me meer bewust worden van mijn eigen geluk. Ik heb het eigenlijk best goed voor elkaar, veel vrienden leuk werk (huisje eventueel later). Vriendin zou welkom zijn, maar het zou een toevoeging moeten zijn op mijn geluk. Niet de oorzaak van.. Maar goed, er zo over praten is makkelijk, het zo voelen niet echt.

Dat is de goede instelling
Heb je nu wel genoeg afleiding door je werk?

Vandaag ben ik weer naar het huis van mijn ex geweest om een cadeautje voor haar verjaardag in de brievenbus te doen. Het deed nog wel wat met me...de herinneringen kwamen wel weer boven, maar ik wist ze een plek te geven. Al was het wel zo dat ik met een steen op mijn maag daar rondliep.
Toen ik daar weer weg was, was het echt een opluchting. Die steen was weer verdwenen en ik zal alles weer zitten Mijn ex verdween uit mijn gedachten en daar kwam die nieuwe dame voor in de plaats

Morgen heb ik een date, ik wil niet dat het denken aan mijn ex roet in het eten gaat gooien Ik laat dat dan ook niet gebeuren

ik was gisteren bij een andere ex geweest, die speelde voor haar maar dat kwam voor ons beide op het verkeerde moment. Bij het weggaan probeerde ze me zoenen maar zoende terug op haar wang en liep weg..
Daarna nog wel ff gesmst met elkaar.
Maar nu met iemand anders het bed in duiken helpt mij niet.

Kreeg vandaag via hyves een bericht van een ''vriend'' van haar.
Dat t mede was uitgegaan vanwege mijn drank gebruik en omdat ze drugs had gevonden in mijn huis.

ik ben in de laatste 4 maanden 3 x dronken geweest en verder drink ik een paar biertjes. Niets ernstigs, dus of zij heeft een andere indruk of ze verteld andere verhalen.

Maar vanavond het moeilijkste moment, voor het eerst weer zelf koken en heel de avond alleen zijn.
Uit stress ben ik begonnen met roken heel slecht dus.

Nou ik weet in ieder geval dat ik wel blij ben dat ik los van haar ben.

Ondanks alles wil ik haar bellen met de vragen wat ik met haar post moet en met haar fiets...
Het liefste gooi ik het allemaal weg ghehe