MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Grappig, dat smaken zo kunnen verschillen terwijl je toch in dezelfde groep geïnteresseerd bent.quote:Op zondag 4 januari 2009 16:48 schreef Relayer het volgende:
[..]
Forget it. Alleen al "High hopes" overtreft al Waters' solo-materiaal.
Maar toegegeven, Amused to Death is de beste solo-plaat van Waters. Groot struikelblok bij die plaat is echter de bedroevend slechte zang(wan)prestaties.
Ik vind elke noot op amused to death juist weer beter dan de gelikte rotzooi van Division Bell en helemáál dan Momentary Lapse. Die laastste plaat draai ik echt helemaal nooit meer, Division Bell heb ik héél af en toe nog weleens opgezet omdat er wat aardig gitaarwerk van Gilmour op te vinden is.
In de documentaira van het Uur van de Wolf was het ook zó goed te horen: eerst was er nog het gelaagde, onheilspellende Final Cut-geluid: "Make them laugh, make them cry, make them lie down and die.." En dan neemt Waters afscheid en worden we "getrakteerd" op de holle 13 in een dozijn symfo-rotzooi van Momentary Lapse. Einde Pink Floyd.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
1.: Rick Wright doet er niet op meequote:Op zondag 4 januari 2009 14:48 schreef Gatenkaas het volgende:
Final Cut en Pros and Cons vond ik juist goede albums, Radio KAOS vond ik daarnaast wel pure bagger. Maar ik heb nooit de Final Cut-afgunst begrepen. Goed, het benadert meer het solowerk van Waters, maar om dat als reden aan te halen het een baggerplaat te noemen gaat wel aardig ver(zoals veel zogenaamde fans beweren).
2: Waar bij eerdere Floydplaten de muziek het belangrijkst was, of op zijn minst er een evenwicht was tussen muziek en tekst, slaat hier de balans door naar de tekst en komt de muziek op de tweede plaats. "The Final Cut" is immers niks anders dan een verzameling afgekeurd materiaal voor "The Wall".
3. Hoe vaak moet Waters blijven emmeren dat de wereld (finaal) kut is? Dat wéten we nu onderhand wel.
4. De muziek is slaapverwekkend, vooral "Paranoid Eyes", "Southampton Dock" en "Get your filthy hands of my desert". En de momenten dat het interessant wordt zijn ofwel binnen no time weer voorbij (refrein van Your Possible Pasts" - je denkt dat het nummer eindelijk op gang komt, maar zodra het refrein voorbij is zakt de boel weer in), ofwel is het een krampachtige poging een nummer te recyclen (de strijkerspartij in de titeltrack is dezelfde als "Comfortably numb" - verdient David Gilmour dus geen credit voor dit nummer?)
5: Waters is een hypocriet door dictators te bekritiseren terwijl hij er zelf ook een is.
6: Waters kan niet zingen, dat liet hij meestal over aan David Gilmour. Hier is David Gilmour alleen te horen in "Not now John", niet toevallig ook het enige nummer met pit.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
ik vind het allebei niet slecht. Momentary Lapse of Reason heeft One Slip en Sorrow die ik wel kan billijken.
Blame the 80's, Radio KAOS heeft ook die walgelijke sound.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:00 schreef Gert het volgende:
[..]
En dan neemt Waters afscheid en worden we "getrakteerd" op de holle 13 in een dozijn symfo-rotzooi van Momentary Lapse.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
De wereld zag er even wat anders uit in 1982 dan eerder politiek geladen materiaal van Waters. Dat album straalt dat juist helemaal uit, Engeland in verval.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:04 schreef Relayer het volgende:
[..]
1.: Rick Wright doet er niet op mee
2: Waar bij eerdere Floydplaten de muziek het belangrijkst was, of op zijn minst er een evenwicht was tussen muziek en tekst, slaat hier de balans door naar de tekst en komt de muziek op de tweede plaats. "The Final Cut" is immers niks anders dan een verzameling afgekeurd materiaal voor "The Wall".
3. Hoe vaak moet Waters blijven emmeren dat de wereld (finaal) kut is? Dat wéten we nu onderhand wel.
4. De muziek is slaapverwekkend, vooral "Paranoid Eyes", "Southampton Dock" en "Get your filthy hands of my desert". En de momenten dat het interessant wordt zijn ofwel binnen no time weer voorbij (refrein van Your Possible Pasts" - je denkt dat het nummer eindelijk op gang komt, maar zodra het refrein voorbij is zakt de boel weer in), ofwel is het een krampachtige poging een nummer te recyclen (de strijkerspartij in de titeltrack is dezelfde als "Comfortably numb" - verdient David Gilmour dus geen credit voor dit nummer?)
5: Waters is een hypocriet door dictators te bekritiseren terwijl hij er zelf ook een is.
6: Waters kan niet zingen, dat liet hij meestal over aan David Gilmour. Hier is David Gilmour alleen te horen in "Not now John", niet toevallig ook het enige nummer met pit.
Kijk, zo heb ik het nooit bekeken. Engeland in verval gesymboliseerd door een bassist in verval...quote:Op zondag 4 januari 2009 17:11 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
De wereld zag er even wat anders uit in 1982 dan eerder politiek geladen materiaal van Waters. Dat album straalt dat juist helemaal uit, Engeland in verval.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
quote:Op zondag 4 januari 2009 17:16 schreef Relayer het volgende:
[..]
Kijk, zo heb ik het nooit bekeken. Engeland in verval gesymboliseerd door een bassist in verval...
.Wel eens van ene Margaret Thatcher gehoord?
Paranoid Eyes slaapverwekkend. Barbaar. En wat betreft het afgekeurde werk: daar was Waters het dus niet mee eens, en voor TFC dreef hij zijn zin door.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:04 schreef Relayer het volgende:
[..]
1.: Rick Wright doet er niet op mee
2: Waar bij eerdere Floydplaten de muziek het belangrijkst was, of op zijn minst er een evenwicht was tussen muziek en tekst, slaat hier de balans door naar de tekst en komt de muziek op de tweede plaats. "The Final Cut" is immers niks anders dan een verzameling afgekeurd materiaal voor "The Wall".
3. Hoe vaak moet Waters blijven emmeren dat de wereld (finaal) kut is? Dat wéten we nu onderhand wel.
4. De muziek is slaapverwekkend, vooral "Paranoid Eyes", "Southampton Dock" en "Get your filthy hands of my desert". En de momenten dat het interessant wordt zijn ofwel binnen no time weer voorbij (refrein van Your Possible Pasts" - je denkt dat het nummer eindelijk op gang komt, maar zodra het refrein voorbij is zakt de boel weer in), ofwel is het een krampachtige poging een nummer te recyclen (de strijkerspartij in de titeltrack is dezelfde als "Comfortably numb" - verdient David Gilmour dus geen credit voor dit nummer?)
5: Waters is een hypocriet door dictators te bekritiseren terwijl hij er zelf ook een is.
6: Waters kan niet zingen, dat liet hij meestal over aan David Gilmour. Hier is David Gilmour alleen te horen in "Not now John", niet toevallig ook het enige nummer met pit.
AMLOR laat horen wat de spannende ideëen van Gilmour waren. Ben blij dat Waters TFC er nog doorheen heeft gedrukt voor hij ermee ophield. Al had hij de plaat anders ook wel gemaakt, maar TFC bevat nog wél enkele toffe Gilmour-gitaarpartijen, zoals in dit nummer, waar het prachtig samengaat met het verwrongen stemgeluid van Waters.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
ja duh...de George W. van Engeland avant la lettre. En je hoeft me ook niet te vertellen wat de Falkalnd Oorlog is. Maar als ik een politiek statement wil horen zet ik Operation: Mindcrime van Queensrÿche wel opquote:Op zondag 4 januari 2009 17:19 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Wel eens van ene Margaret Thatcher gehoord?
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Het is een gemis ja, maar of het een zó groot verschil uitmaakt tussen jouw mening zoals hij nu is of dat je FC toch zou kunnen waarderen, mwa, dat denk ik niet.quote:
Momentary bestaat voor een belangrijk deel uit afgekeurd materiaal waar Gilmour ten tijde van The Wall mee aan kwam draven...nou, gelukkig zat dat melodisch wel strak in elkaarquote:2: Waar bij eerdere Floydplaten de muziek het belangrijkst was, of op zijn minst er een evenwicht was tussen muziek en tekst, slaat hier de balans door naar de tekst en komt de muziek op de tweede plaats. "The Final Cut" is immers niks anders dan een verzameling afgekeurd materiaal voor "The Wall".
Eens, hoewel hij alsnog wel wat inhoud aan z'n teksten weet te geven. Het meeste materiaal van Gilmour (met name Island en MLoR) mist dat ... volledig zeg maar.quote:3. Hoe vaak moet Waters blijven emmeren dat de wereld (finaal) kut is? Dat wéten we nu onderhand wel.
"slaapverwekkend" is dus weer een kwestie van smaak. En dat van de keyboardpartij...tsja, ik vind de meeste solo's van Gilmours sinds The Wall erg slappe aftreksels van elkaar geworden. Om begeleidende keyboardpartijen die wat van elkaar weg hebben als "recyclen" te zien en dat in je beoordeling mee te nemen...mwa..quote:4. De muziek is slaapverwekkend, vooral "Paranoid Eyes", "Southampton Dock" en "Get your filthy hands of my desert". En de momenten dat het interessant wordt zijn ofwel binnen no time weer voorbij (refrein van Your Possible Pasts" - je denkt dat het nummer eindelijk op gang komt, maar zodra het refrein voorbij is zakt de boel weer in), ofwel is het een krampachtige poging een nummer te recyclen (de strijkerspartij in de titeltrack is dezelfde als "Comfortably numb" - verdient David Gilmour dus geen credit voor dit nummer?)
Je bedoelt de periode van tijdens The Wall? Waters was inderdaad een lul in die tijd, maar Gilmour heeft een net zo groot ego. Maar heeft kortom dus geen ruk met de kwaliteit van een album te maken.quote:5: Waters is een hypocriet door dictators te bekritiseren terwijl hij er zelf ook een is.
Waters zingt ook een groot deel van The Wall wat toch wel een van de beste albums ooit is geworden. En ook hier weer; MLoR en DB worden ook grotendeels door Gilmour gezongen. Nou, wat een juweeltjes zijn dat geworden zegquote:6: Waters kan niet zingen, dat liet hij meestal over aan David Gilmour. Hier is David Gilmour alleen te horen in "Not now John", niet toevallig ook het enige nummer met pit.
Conclusie is; Pink Floyd is misschien wel hét voorbeeld waarbij de band veel meer was dan de som der delen. Met name Gilmour en Waters konden elkaar in de periode van Obscured To Clouds tot Animals tot grote hoogte brengen. En dat dan nog eens aangevult met Wright's unieke partijen en manier van schrijven en Masons ondergeschikte drummen, maakte PF imho in die periode tot een van de grootste bands ooit. Dat The Wall nog zo'n uniek en goed album is geworden komt dan ook voornamelijk door het concept zelf.
Dat krijg je wanneer je het over een band hebt waarbij zo duidelijk sprake is van verschillende tijdperkenquote:Op zondag 4 januari 2009 17:00 schreef Gert het volgende:
[..]
Grappig, dat smaken zo kunnen verschillen terwijl je toch in dezelfde groep geïnteresseerd bent.
Ik heb zelf helemaal niets met MLoR en maar vrij weinig met DV en ook niet eens zo gek veel met het meeste werk van Barrett, terwijl dit voor ik weet niet hoeveel andere fans weer anders is
Wat dan wel weer meteen het meest waardeloze nummer van de plaat is naar mijn mening. Het valt muzikaal gezien in ieder geval tamelijk buiten de rest - het past er gewoon niet bij. Zonder dat nummer zou ik The Final Cut veel meer waarderen.quote:Op zondag 4 januari 2009 17:04 schreef Relayer het volgende:
[..]
6: Waters kan niet zingen, dat liet hij meestal over aan David Gilmour. Hier is David Gilmour alleen te horen in "Not now John", niet toevallig ook het enige nummer met pit.
Klopt helemaal , hoe goed ( the wall) of aardig de rest daarna ook is -solo of als PF - , het is allemaal een beetje " net niet ".quote:Op zondag 4 januari 2009 17:53 schreef Hankster het volgende:
Conclusie is; Pink Floyd is misschien wel hét voorbeeld waarbij de band veel meer was dan de som der delen. Met name Gilmour en Waters konden elkaar in de periode van Obscured To Clouds tot Animals tot grote hoogte brengen.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
+1quote:Op zondag 4 januari 2009 19:58 schreef KillerRabbit75 het volgende:
The Piper at the Gates of Dawn is een van mijn favoriete albums. Met de rest heb ik niks. Barrett
Ik was 6 toen ik PF fan werdquote:Op maandag 5 januari 2009 12:49 schreef InTheDarkness het volgende:
TVPPink Floyd is een geniale band
Is wel een mooi verhaal trouwens. Ik werd door mijn grootouders doodgegooid met klassieke muziek, dat ik helemaal niet kon waarderen...Ik ging altijd keihard huilen bij dat soort muziek en zo, zo erg dat mijn moeder er wat aan wilde gaan doen. Ze liet me allemaal muziek luisteren, maar niks kon me bekoren. Ik was gewoon volledig anti-muziek en was dat minstens 2 jaar lang ofzo...Totdat ze een plannetje had. Ze ging me Pink Floyd (Wish You Were Here) laten luisteren. Alleen dat zou alleen niet gaan lukken dus ze ging er een verhaal bij vertellen. Shine On was bijvoorbeeld een maanland-expeditie die op een gegeven moment zijn climax ging bereiken. Het begin van Welcome to the Machine was dan ook het applaus van iedereen dat ze maanlanding was gelukt en dat ze weer terug gingen naar huis (in de machine)....Als je er echt bij nadenkt zou het ook nog best kunnen kloppen. Het was zelfs zo grappig dat we een keer met muziekles (10 jaar later) een verhaal moesten bedenken bij bepaalde instrumentale stukken waaronder Shine On! Ik wist meteen wat te doen en kreeg een 9
Ik vond het helemaal geweldig en sindsdien ben ik steeds weer meer muziek gaan luisteren, en vooral PF! Wish You Were Here is daarom ook bij uitstek het allerallerbeste album in mijn collectie!
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Dat is wel een goed verhaal ja 6 was ik (helaas) niet toen ik begon ik moest eerst helemaal niets van PF weten op Another brick in the wall na tot mijn vader mij een paar maand geleden vroeg of ik wat voor hem kon downloaden en sindsdien ben ik eraan verslingerd wel grappig want ik dacht dat ik zulke muziek nooit zou kunnen waarderen 
zo maar eens Dark side of the moon aan doen
6 was ik (helaas) niet toen ik begon ik moest eerst helemaal niets van PF weten op Another brick in the wall na tot mijn vader mij een paar maand geleden vroeg of ik wat voor hem kon downloaden en sindsdien ben ik eraan verslingerd wel grappig want ik dacht dat ik zulke muziek nooit zou kunnen waarderen zo maar eens Dark side of the moon aan doen
De Pink Floyd platen van Waters en Gilmour vind ik beide briljant. Ook het solowerk van beide. Het werkt van Syd vind ik daar in tegen echt pure bagger...
Vanaf Atom Heart Mother vind ik het subliem, Meddle alleen One Of These Days en Echoes. Daarna maakt het me weinig uit, dan is het geniaal. Ik kan gerust tijden Animals luisteren of The Division Bell. Het ligt voornamelijk aan mn stemming.
Vanaf Atom Heart Mother vind ik het subliem, Meddle alleen One Of These Days en Echoes. Daarna maakt het me weinig uit, dan is het geniaal. Ik kan gerust tijden Animals luisteren of The Division Bell. Het ligt voornamelijk aan mn stemming.
goh, dat zou me anders nooit zijn opgevallen (leuke avatar )
)
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
tvp
Ik luister sinds een week of 2 naar Pink Floyd en kan het niet meer loslaten. Het begon met Comfortably Numb en nu luister ik voornamelijk de albums Wish You Were Here en Dark Side Of the Moon.
Mijn beide broers luisteren het al jaren en ik krijg de meest interessante info voor mijn kiezen, wat een geschiedenis, wat een verhalen. Vorige week was ik bij mijn broer die gitaar speelt (en een zwarte Strat heeft) en die heeft samen met zijn beste maat 3 kwartier Comfortably Numb gespeeld voor me (incluis stemmen, accoorden weer vinden etc). trillende handen en waterige ogen, wat een nummer vind ik dat. Ik hoorde hem voor het eerst op Live 8 en eind vorig jaar begon dat opeens weer op te borrelen, daar begon het verhaal voor mij ...
Ik luister sinds een week of 2 naar Pink Floyd en kan het niet meer loslaten. Het begon met Comfortably Numb en nu luister ik voornamelijk de albums Wish You Were Here en Dark Side Of the Moon.
Mijn beide broers luisteren het al jaren en ik krijg de meest interessante info voor mijn kiezen, wat een geschiedenis, wat een verhalen. Vorige week was ik bij mijn broer die gitaar speelt (en een zwarte Strat heeft) en die heeft samen met zijn beste maat 3 kwartier Comfortably Numb gespeeld voor me (incluis stemmen, accoorden weer vinden etc). trillende handen en waterige ogen, wat een nummer vind ik dat. Ik hoorde hem voor het eerst op Live 8 en eind vorig jaar begon dat opeens weer op te borrelen, daar begon het verhaal voor mij ...
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ik zat in dit boek te bladeren trouwens toen ze zaten te spelen :
En laat die berg op de omslag nou net een plek zijn die me al mijn hele leven fascineert ...
En laat die berg op de omslag nou net een plek zijn die me al mijn hele leven fascineert ...
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Die rooie bult in Australië?
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
CN... prachtig gitaarwerk. Tips: Echoes, Learning to Fly, Division Bell en Timequote:Op donderdag 12 maart 2009 21:54 schreef elcastel het volgende:
Ik luister sinds een week of 2 naar Pink Floyd en kan het niet meer loslaten. Het begon met Comfortably Numb en nu luister ik voornamelijk de albums Wish You Were Here en Dark Side Of the Moon.
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
The Division Bell?
Learning To Fly??!
Er is toch echt heel veel mooier Floyd werk dan dat nummer en die plaat.
Learning To Fly??!
Er is toch echt heel veel mooier Floyd werk dan dat nummer en die plaat.
Kan laatste tijd steeds meer het latere werk van PF waarderen. Was zeker geen troep.
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Denk eerder de Olga's.quote:
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Elcastel zegt toch dat hij al luistert naar Wish you were herequote:Op donderdag 12 maart 2009 22:14 schreef Hankster het volgende:
The Division Bell?
Learning To Fly??!
Er is toch echt heel veel mooier Floyd werk dan dat nummer en die plaat.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Het boek 'Mind Over Matter 4' van Storm Thorgerson (de man achter de Pink Floyd-hoezen) gebruikt dezelfde berg:quote:Op donderdag 12 maart 2009 21:59 schreef elcastel het volgende:
Ik zat in dit boek te bladeren trouwens toen ze zaten te spelen :
[ afbeelding ]
En laat die berg op de omslag nou net een plek zijn die me al mijn hele leven fascineert ...
Ook een erg goed boek, trouwens. Staat zelfs een cover in voor de SACD van Wish You Were Here, die nog steeds uit moet komen.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Pink Floyd's beste gitaaralbums vind ik toch, Animals, DSOTM, Piper at the Gates Dawn en Wish You Were Here
Nee, The Wave, zie ook de link die ik plaatste in de tekst. Dit is in Arizona (VS).quote:
De nummers waar ik geen genoeg kan krijgen zijn voornamelijk :
- Comfortably Numb (dit is dan ook gelijk nummer 1 voor mij) *
- (a) Speak To Me; (b) Breathe In The Air *
- Time
- Us And Them *
- Any Colour You Like
- Brain Damage *
- Eclipse (tja weet je en zeker in de volgorde van het album DSOTM ... adembenemend)
- Echoes
- In The Flesh
- The Happiest Days Of Our Lives (dit komt ook omdat ik hem ken uit een heel tof filmpje)
- Young Lust *
- Hey You
- Run Like Hell *
- Shine On You Crazy Diamond (Part One) *
- Wish You Were Here *
- Shine On You Crazy Diamond (Part Two)
Ik heb dan ook alleen de albums Animals, DSOTM, Meddle, The Wall en WYWH.
Nummers met * zijn absolute toppers voor mij, nummers waar ik hoe dan ook ergens kippenvel krijg, in mijn onderkaak, nek, whatever, elke keer weer. Comfortably Numb raakt me omdat ik er een vreselijk intens beeld bij krijg, ik zing hem luidkeels mee in de auto, elke ochtend weer ...
[ Bericht 0% gewijzigd door elcastel op 13-03-2009 06:54:57 ]
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Overigens, de abums DSOTM en WYWH zijn als albums juweeltjes, ik plaats hier de mooie nummers zoals ik het vind, maar eigenlijk moet je die albums aaneenslutiend luisteren, de 'mindere' nummers zijn mooie vlaktes, de - in mijn ogen - mooiere nummers zijn dan de pieken. Alleen maar pieken luisteren is niet mijn ding.
[ Bericht 0% gewijzigd door elcastel op 13-03-2009 06:54:45 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door elcastel op 13-03-2009 06:54:45 ]
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ik vind het gitaarwerk fenomenaal hoor, maar soms zit er een koortje in op de achtergrond wat je meeneemt, het orgeltje kan hemels klinken, de stem vanquote:Op vrijdag 13 maart 2009 01:36 schreef Siniti het volgende:
Pink Floyd's beste gitaaralbums vind ik toch, Animals, DSOTM, Piper at the Gates Dawn en Wish You Were Here
Gilmore . Weet je, ik vind het mooie juist het hele stuk bij elkaar, ik geniet dan weer van dit aspect, dan weer van dat. Ik stop even met posten hoor, ik draaf een beetje door.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Probeer ook eens het oudere werk zoals Astronomy Domine, Remember A Day, Fat Old Sun en Set The Controls for the Heart of the Sun. Hoewel ik toe moet geven dat ik de periode van Obscured by Clouds tot en met The Wall de beste vind, zaten er op platen als A Saucerful of Secrets ook hele mooie dingen.
En oké, ook op de post-Waters platen zitten een paar hele mooie nummers zoals Coming Back To Life.
En oké, ook op de post-Waters platen zitten een paar hele mooie nummers zoals Coming Back To Life.
Vanmorgen bij de koffie-automaat liet een collega de term Dark Side Of The Moon vallen. Ik dacht .... later toch maar eens nagevraagd, het gesprek eindigde in dat ik volgende week volgens mij een doos vol CD's en DVD's mee krijg, dan weet ik misschien waar jullie hier over lullen. Ben benieuwd.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Hulde 
Mensen kunnen nooit genoeg Pink luisteren. Hoewel ik moet toegeven dat last.fm wel pijnlijk duidelijk maakt dat ik de laatste tijd vrij weinig PF heb opgezet op m'n pc
Mensen kunnen nooit genoeg Pink luisteren. Hoewel ik moet toegeven dat last.fm wel pijnlijk duidelijk maakt dat ik de laatste tijd vrij weinig PF heb opgezet op m'n pc
Interstellar Overdrivequote:Op vrijdag 13 maart 2009 11:20 schreef Sloggi het volgende:
Fat old sun is ook geweldig. De Barrett-periode kan mij totaal niet boeien. Heel andere Floyd.
Astronomy Domine?quote:
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Nou vond ik Shine On You Crazy Diamond al een fenomenaal nummer, maar nu luister ik sinds vandaag naar Shine On You Crazy Diamond Part 2 en aansluitend One Of These Days en dan schrik ik toch echt van die Gilmour hoor ! Dat is gewoon een gitaargod joh .
Bizar dat ik dit niet eerder doorhad, geen probleem, ik kan hier nog lang genoeg van genieten !
.Bizar dat ik dit niet eerder doorhad, geen probleem, ik kan hier nog lang genoeg van genieten !
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
David Gilmour was inderdaad qua muzikaliteit het meest begaafde bandlid.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Syd Barrett heeft gitaar leren spelen van David Gilmour... en de meeste nummers van de eerste Floyd-CD hebben toch een behoorlijke 'sixties-feel'. Niet dat ze slecht zijn, integendeel, maar om nou te zeggen dat het de tijd ver vooruit was. Wel, toentertijd misschien wel...maar toch niet zo tijdloos als een "Dark side.." of "Wish you were here"
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Ik vind de live-versie op Ummagumma echt geweldig. Dat wordt wel één van mijn uitstapjes, naar dat concert, zodra de tijdmachine is uitgevonden.quote:Op zaterdag 14 maart 2009 11:55 schreef Hankster het volgende:
Neuh, ik vind dat juist een van de interessantste "oude" Floyd nummers, eerlijk gezegd.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Ik ga dan naar live in Pompeiiquote:Op zondag 22 maart 2009 16:15 schreef Gert het volgende:
[..]
Ik vind de live-versie op Ummagumma echt geweldig. Dat wordt wel één van mijn uitstapjes, naar dat concert, zodra de tijdmachine is uitgevonden.
Alleen die fucking sfeer daar al, en dan ook nog een 24 minute lange versie van Echoes
idd, maar dan wel in tweeën gesplitstquote:Op zondag 22 maart 2009 16:18 schreef Siniti het volgende:
[..]
Ik ga dan naar live in Pompeii
Alleen die fucking sfeer daar al, en dan ook nog een 24 minute lange versie van Echoes
Of wat te denken van die fantastische uitvoering van "A saucerful of secrets"
Enne, misschien kun je ze dan nog waarschuwen dat het filmen van "One of these days" niet helemaal goed gaat.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Het filmen ging perfect, ze zijn alleen later de opnamen van de anderen kwijtgeraaktquote:Op zondag 22 maart 2009 16:39 schreef Relayer het volgende:
[..]
idd, maar dan wel in tweeën gesplitst
Of wat te denken van die fantastische uitvoering van "A saucerful of secrets"
Enne, misschien kun je ze dan nog waarschuwen dat het filmen van "One of these days" niet helemaal goed gaat.
.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Het Pink Floyd met Syd Barrett en het Pink Floyd met David Gilmour zijn twee verschillende Pink Floyds. Ik kan de ene ook niet beter noemen dan de andere. Ik verheerlijk Piper en ik verheerlijk evengoed bijvoorbeeld WYWH. En Roger Waters niet buiten beschouwing gelaten, top songwriting, en The Wall mag in geen platenkast ontbreken!
Bevat carboxyldifluoridepropanylacetaat wat vast wel goed is voor iets in je lichaam en daarnaast kankerverwekkend. Niet geschikt voor carboxyldifluoridepropanylacetaatgevoelige personen.
Over dat laatste wordt ook vaak getwist. Wat mij betreft is van die plaat alleen "Comfortably numb" een must.quote:Op maandag 23 maart 2009 21:27 schreef Gregorius91 het volgende:
Het Pink Floyd met Syd Barrett en het Pink Floyd met David Gilmour zijn twee verschillende Pink Floyds. Ik kan de ene ook niet beter noemen dan de andere. Ik verheerlijk Piper en ik verheerlijk evengoed bijvoorbeeld WYWH. En Roger Waters niet buiten beschouwing gelaten, top songwriting, en The Wall mag in geen platenkast ontbreken!
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Atom Heart Mother - Echoes - Shine On You Crazy Diamond zijn voor mij toch de heilige drie PF-stukken
Waarschijnlijk niet toevallig de drie Floyd-nummers die langer dan 20 minuten zijn (als je tenminste de twee delen van Shine on aan elkaar plakt)quote:Op maandag 23 maart 2009 22:08 schreef Siniti het volgende:
Atom Heart Mother - Echoes - Shine On You Crazy Diamond zijn voor mij toch de heilige drie PF-stukken
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Toevallig héquote:Op maandag 23 maart 2009 22:13 schreef Relayer het volgende:
[..]
Waarschijnlijk niet toevallig de drie Floyd-nummers die langer dan 20 minuten zijn (als je tenminste de twee delen van Shine on aan elkaar plakt)
Ik hou nu eenmaal van ellenlang uitgerekte liedjes Vlak eronder zitten toch ook Dogs - Hey You - Careful with that axe - Us and Them - Comfortably Numb
The great gig in the sky 
Premier League toto winnaar 2007-2008 en [b]2008-2009[/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Je bent niet de enigequote:Op maandag 23 maart 2009 22:17 schreef Siniti het volgende:
[..]
Toevallig hé
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Laatst op mijn verjaardag dit boek gekregen.
Moet er nog aan beginnen, kan niet wachten.
Moet er nog aan beginnen, kan niet wachten.
Premier League toto winnaar 2007-2008 en [b]2008-2009[/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Volgens mij vind ik dus de enige versie van dat nummer waar ik het live goed vind klinken, op Pulse en DSOT vind ik het nummer totáál niet in de buurt komen van de album versie, het lijkt wel of ze te graag willen daar ofzo ...quote:
Ik doel overigens op de zang, de gitaren klinken misschien wel weer beter of intenser live.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Die solo op de Pulseversie vind ik veruit de bestequote:Op maandag 23 maart 2009 22:35 schreef elcastel het volgende:
[..]
Volgens mij vind ik dus de enige versie van dat nummer waar ik het live goed vind klinken, op Pulse en DSOT vind ik het nummer totáál niet in de buurt komen van de album versie, het lijkt wel of ze te graag willen daar ofzo ...
Ik doel overigens op de zang, de gitaren klinken misschien wel weer beter of intenser live.
In de film Children Of Men hadden ze ook een heel obvious verwijzing naar Animals-album gedaan, met een varken dat boven in de lucht zweefdequote:Op maandag 23 maart 2009 22:34 schreef Dos37 het volgende:
Laatst op mijn verjaardag dit boek gekregen.
[ afbeelding ]
Moet er nog aan beginnen, kan niet wachten.
(sowieso prachtige soundtrack met In The Court Of The Crimson King)
Ja de gitaarsolo, maar ik zeg al de zang ..... dus dat.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:36 schreef Siniti het volgende:
Die solo op de Pulseversie vind ik veruit de beste
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ah na je eerst stukje was ik al zo van mijn appropo (weheh moeilijk woord) dat ik daar overheen lasquote:Op maandag 23 maart 2009 22:38 schreef elcastel het volgende:
[..]
Ja de gitaarsolo, maar ik zeg al de zang ..... dus dat.
wel, die live-versies van DSOT en Pulse hebben tenminste niet die vreselijke rotstem van Watersquote:Op maandag 23 maart 2009 22:38 schreef elcastel het volgende:
[..]
Ja de gitaarsolo, maar ik zeg al de zang ..... dus dat.
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Ik ook al komt die van the wall in berlin in de buurt, met snowy white.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:36 schreef Siniti het volgende:
[..]
Die solo op de Pulseversie vind ik veruit de beste
Premier League toto winnaar 2007-2008 en [b]2008-2009[/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Held Blaise NKUFO [b]All time topscoorder in Enschede[/b]
[b]WE WON IT ELEVEN TIMES![/b]
Battersea Power Station. Ben ik heen geweest toen ik in Londen was, puur vanwege Animals. Best wel een beetje sneu eigenlijk.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:34 schreef Dos37 het volgende:
Laatst op mijn verjaardag dit boek gekregen.
[ afbeelding ]
Moet er nog aan beginnen, kan niet wachten.
maar het was wél tof
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
The great pig in the sky. :pquote:Op maandag 23 maart 2009 22:38 schreef Siniti het volgende:
[..]
In de film Children Of Men hadden ze ook een heel obvious verwijzing naar Animals-album gedaan, met een varken dat boven in de lucht zweefde
[ afbeelding ]
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Aan de overkant van de rivier hebben ze een leuke pub (Royal William IV, geloof ik dat het heette) met een goede digitale jukebox waar je bijna alles wel kunt beluisteren. Dus uiteraard, de laatste keer dat ik er was, liet ik dat ding iets van Animals spelen.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:44 schreef Gert het volgende:
[..]
Battersea Power Station. Ben ik heen geweest toen ik in Londen was, puur vanwege Animals. Best wel een beetje sneu eigenlijk.
maar het was wél tof
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Hij kan wel mooi schreeuwen (careful with that axequote:Op maandag 23 maart 2009 22:42 schreef Relayer het volgende:
[..]
wel, die live-versies van DSOT en Pulse hebben tenminste niet die vreselijke rotstem van Waters
)
Mhehehe, je lijkt mijn broer(s) wel, die zeggen dat ook steeds, terwijl ik de stem van Waters juist heel goed in de albumversie vind passen, maar goed ik heb sowieso niet zo'n last van die Waters/Gilmour vete. Het valt me trouwens op dat iedereen die Pink Floyd luistert en beter kent, wel een voorkeur heeft voor 1 van die twee !quote:Op maandag 23 maart 2009 22:42 schreef Relayer het volgende:
wel, die live-versies van DSOT en Pulse hebben tenminste niet die vreselijke rotstem van Waters
Op basis van de - gekleurde - info die ik heb gehad zou ik voor Gilmour kiezen en als ik naar mezelf luister ook, maar ik heb er niet zo'n last van. Ik vind Pink FLoyd met die 2 erin dan ook de beste periode, of eigenlijk de periode waar ik naar luister ...
Nb, begrijp me niet verkeerd, het is de stem van Gilmour in mijn ogen die het Comfortably Numb maakt, maar het houterige van Waters bevalt me echt goed in het nummer. Smaak/twist/blablabla denk ik.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Zingt Waters eigenlijk ook 'Learning To Fly' ? Ik ben even te lui om te checken, maar dat klinkt ook vrij houterig, ook al zo'n pracht nummer ...
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ik heb ook geen voorkeur hoor. Samen waren ze het best inderdaad.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:56 schreef elcastel het volgende:
[..]
Mhehehe, je lijkt mijn broer(s) wel, die zeggen dat ook steeds, terwijl ik de stem van Waters juist heel goed in de albumversie vind passen, maar goed ik heb sowieso niet zo'n last van die Waters/Gilmour vete. Het valt me trouwens op dat iedereen die Pink Floyd luistert en beter kent, wel een voorkeur heeft voor 1 van die twee !
Op basis van de - gekleurde - info die ik heb gehad zou ik voor Gilmour kiezen en als ik naar mezelf luister ook, maar ik heb er niet zo'n last van. Ik vind Pink FLoyd met die 2 erin dan ook de beste periode, of eigenlijk de periode waar ik naar luister ...
Nb, begrijp me niet verkeerd, het is de stem van Gilmour in mijn ogen die het Comfortably Numb maakt, maar het houterige van Waters bevalt me echt goed in het nummer. Smaak/twist/blablabla denk ik.
Moet wel zeggen dat ik in het solowerk van Waters meer moois vind zitten, dan in de PF-platen zonder hem of in het werk van Gilmour solo.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Nee, Waters was toen al opgerot.quote:Op maandag 23 maart 2009 22:58 schreef elcastel het volgende:
Zingt Waters eigenlijk ook 'Learning To Fly' ? Ik ben even te lui om te checken, maar dat klinkt ook vrij houterig, ook al zo'n pracht nummer ...
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Kolere, 1987, klopt dat ? Dan had ik het zelf wel kunnen raden ja !quote:
.Ik vind het een prachtnummer.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Vind et zelf ook wel grappig dat de enige die op elk Pink Floyd album heeft gespeeld, ook meteen de minst bejubelde is van wat ik gehoord/gelezen heb iig (Nick Mason)
Is ook. Voor dit nummer, en "On the turning away", "Sorrow" en vooral "High hopes" is het vertrek van Waters uit Floyd een zegen.
(als hij dat nou al had gedaan vóór de ramp die Finaal Kut, pardon, The Final Cut heet.)
(als hij dat nou al had gedaan vóór de ramp die Finaal Kut, pardon, The Final Cut heet.)
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Ligt ook een beetje aan hemzelf. Hij heeft in zijn Floyd-(auto)biografie togegeven dat hij te lui was om te oefenen. Terwijl je op een nummer als "Set the controls..." wel kunt horen dat hij best een goede drummer kan zijn.quote:Op maandag 23 maart 2009 23:11 schreef Siniti het volgende:
Vind et zelf ook wel grappig dat de enige die op elk Pink Floyd album heeft gespeeld, ook meteen de minst bejubelde is van wat ik gehoord/gelezen heb iig (Nick Mason)
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Ah, hij is inderdaad gewoon een goede drummerquote:Op maandag 23 maart 2009 23:14 schreef Relayer het volgende:
[..]
Ligt ook een beetje aan hemzelf. Hij heeft in zijn Floyd-(auto)biografie togegeven dat hij te lui was om te oefenen. Terwijl je op een nummer als "Set the controls..." wel kunt horen dat hij best een goede drummer kan zijn.
Ik heb totaal geen problemen met iemand uit PF hoorquote:Op maandag 23 maart 2009 23:15 schreef Sloggi het volgende:
Och toch, de anti Waters-maffia is ook weer gearriveerd.
Ik heb ook totaal geen probleem met Waters uit Pink Floyd, ik heb meer een probleem met Waters IN Pink Floyd.quote:Op maandag 23 maart 2009 23:18 schreef Siniti het volgende:
Ik heb totaal geen problemen met iemand uit PF hoor
At times like these, any fool can see
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Any fool can see your love inside me
(Marillion - Neverland)
Nah, niks van gemerkt nog !quote:Op maandag 23 maart 2009 23:20 schreef Relayer het volgende:
Ik heb ook totaal geen probleem met Waters uit Pink Floyd, ik heb meer een probleem met Waters IN Pink Floyd.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Toch mooie baslijntjes gespeeldquote:Op maandag 23 maart 2009 23:20 schreef Relayer het volgende:
[..]
Ik heb ook totaal geen probleem met Waters uit Pink Floyd, ik heb meer een probleem met Waters IN Pink Floyd.
Echt onbegrijpelijk, dat je die boutnummers hierboven boven The Final Cut plaatst.quote:Op maandag 23 maart 2009 23:12 schreef Relayer het volgende:
Is ook. Voor dit nummer, en "On the turning away", "Sorrow" en vooral "High hopes" is het vertrek van Waters uit Floyd een zegen.
(als hij dat nou al had gedaan vóór de ramp die Finaal Kut, pardon, The Final Cut heet.)
Jouw Waters-haat zit wel diep zeg.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Smaak jongens smaak !! Of gaan we nu Waters en Gilmour achterna in dit topic ?
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
