Omgaan met verkrachting (verleden) vriendin

quote:

Op zaterdag 9 augustus 2008 08:25 schreef Sweetbeach het volgende:
en ik weet dat ik die punten ook wel gedaan heb, erg fijn!

Inderdaad, jij hebt gedaan wat goed en nodig was, en toch is het niet goedgekomen.
Blijf je nou niet te lang afvragen wat je nog méér had moeten doen.

De vraag voor mij aan TS (en andere (mannen) die met dit soort problemen in een relatie te maken hebben gehad is dan:

Hoelang had je willen wachten met seks? 1 jaar - 2 jaar? Op een gegeven moment kom je ook in een sleur dat het er nooit van komt als je het niet een keer probeert, toch (omdat ze zegt dat ze niet weet of ze het kan etc.)
Dan heb je na zo een relatie van 1.5 jaar waarin je nog nooit seks hebt gehad; lijkt me ook dat dat gaat vervelen (op een gegeven moment heb je het wel gehad met Orale seks etc.)

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 08:18 schreef Sweetbeach het volgende:
Ik blijf me ook niet afvragen wat ik meer had moeten doen, het is meeer interesse hoe andere (partners) met zo'n situatie omgingen.

.... dus nog steeds impliciet de vraag wat je zelf anders had moeten doen

Ik snap vrij aardig wat je bedoeld... het is ontzettend ruk: je doet je best, maar het dringt niet door. Je bent heel voorzichtig/proberend op veel vlakken, niet alleen sexueel getint: en toch zijn haar reacties niet voorspelbaar. Aan de ene kant zou je het willen uitmaken en aan de andere kant snap je dat ze er niets aan kan doen. Je twijfeld: wil ze echt van haar problemen af? of? En wat zit er in haar hoofdje? Waarom lacht ze als ze even later zegt dat het k*t gaat? Waarom allemaal? Waarom kan iemand niet kiezen voor haar toekomst en het verleden afwijzen? Zoveel vragen, en op de meeste krijg je geen antwoordt.Gisteren hadden we een half jaar, er is nog niet meer gebeurt dan een paar keer zoenen. Nouja: ik denk dat Dat voor haar al een heleboel is.

Wat anderen eerder al zeiden: vertrouwen is een groot goed. Te voorzichtig zijn is weer niet goed (denk ik). Maar vergeet jezelf niet. Haar probleem moet niet het jouwe worden, al is dat wel een hel lastige. Ik post bv nu omdat ik niet kan slapen om hoe het nu tussen ons gaat...ik wil dat het aan blijft, net als zij. Alleen weet ik niet wanneer haar problemen (negatief seksueel verleden+anorexia) het woord voeren en wanneer ze het zelf doet.... het gesprek uit de weg gaan is een middel van iemands achterhoofd om vooral pijn uit de weg te gaan, en angst. Angst voor teveel pijn en om de controle over zichzelf te verliezen.

Pushen is inderdaad uit den boze. Je merkt heel snel dat ze dan zich afsluit, je enkel laat uitpraten (niet luisterend) om vervolgens een drogreden aan te dragen waarmee de discussie dood is. Maar opnieuw: wie teveel het spelletje meespeelt loopt kans "slap" gevonden te worden. Het vinden van een evenwicht is ook hier weer erg belangrijk.

Hoe een probleem ontstaat is soms niet na te gaan, en ook niet altijd interessant om precies te weten. Belangrijk blijft vooral dat iemand er zelf voor moet kiezen om ergens over heen te komen. Zodra de keuze gemaakt is moeten zoveel mogelijk vertrouwde mensen weten dat iemand dit wil (denk ik). Zo kan de directe (belangrijke) omgeving haar steunen. Jij als vriend speelt daarin een hele belangrijke rol. Maar lastig is en blijft het.
Bij deze erg veel succes gewenst

Ja, of ze werkt eraan, of je gaat er niet mee om. 't is niet zo moeilijk.

Ik ben zelf jarenlang misbruikt en heb op het moment een relatie van 8 maand; mijn eerste (en hopelijk enige, want ik ben heel erg gek op die jongen).
Soms is het echt ongelooflijk moeilijk. Het duurde bijvoorbeeld heel lang voordat ik erop durfde te vertrouwen dat mijn vriendje me mooi en lief en leuk vind en niet alleen maar wil voor de sex.

Nog steeds heb ik als hij boos wordt de neiging om te gehoorzamen (vanuit een: dan gaat hij me geen pijn doen-onzinnige gedachte) en dat is iets waar ik echt nog (het liefst samen met hem) aan wil en moet werken.

Wat ook erg lastig is, is dat bepaalde manieren van uiten die hij heel logisch en voor de handliggend vindt, dat voor mij niet zijn. Hij vindt het heel logisch om me tien keer te bellen, ik ben bang dat hij genoeg van me krijgt als ik hem 1x bel (vanuit dat zelfbeeld dat ik misschien wel niet de moeite waard ben)

Een andere situatie is bijvoorbeeld eentje die gaat over het tonen van affectie. Op zijn allereerste schooldag van zijn nieuwe studie bracht ik hem een bloemetje mee om te laten merken dat ik de hele dag aan hem gedacht, maar ik vind het lastiger om tussendoor te smsen dat ik aan hem denk.

Of als hij wil dat ik er ben, check ik eerst of hij dat wel écht wil, want ik wil het niet fout doen. (met als gevolg dat hij het gevoel heeft erom te moeten smeken en zich gekwetst voelt)

Dat zijn allemaal onzekerheden die ik echt nog af moet gaan leren, maar dat komt echt wel met een beetje steun, wilskracht en veel tijd.

Mijn vriendje is wel heel lief en geinteresseerd en wil altijd naar me luisteren als het om vroeger gaat en hij geeft me het gevoel dat we (op intieme momenten) altijd zullen stoppen als ik me er niet 100% fijn bij voel. En dat is eigenlijk genoeg.

Groetjes Crystal

Om hier op terug te komen:

mijn inmiddels ex, vriendin is in haar leven (ik denk, we hebben het er nooit expliciet over gehad) één keer seksueel misbruikt. Daardoor wilde ze geen seks want dan kreeg ze flasbacks.

De eerste 9 maanden hebben we alleen handwerk/oraal gedaan. Daarna een keer geprobeerd om écht seks te hebben, maar dat lukte niet. Dat was te pijnlijk (mentaal) voor haar.

Uiteindelijk heeft het onze relatie gekost na ongeveer 1.5 jaar......het was niet zozeer het geen seks hebben , maar ook het gevoel was weg. Ik denk dat dit 'seksueel misbruik' zeker heeft meegespeeld.In een aantal gevallen als er 'seks' in het spel kwam, kreeg ze een inzinking en werd down. Ze wilde ab-so-luut geen professionele hulp, wat ik ook jammer vond

Tja, achteraf... wat ik anders had kunnen/moeten doen weet ik niet. Misschien haar meer moeten aanmoedigen professionele hulp te zoeken. Want ook bij haar volgende vriend zal hetzelfde probleem zich ontwikkelen.

Ik ben weliswaar jong en mijn vriendin ook (16). Maar ze is een keer misbruikt (of bijna, dat weet ik niet). we zijn nu 3 maanden samen maar ze wil het er liever niet over hebben.
Ik weet het, bij mij is het allemaal nog jong en kort enzo.... Maar dit topic vond ik wel interessant.
Ik heb namelijk het gevoel dat ze zich ook niet fijn voelt als ik iets meer probeer dan zoenen. Ze denkt constant aan haar ervaring, ook in het dagelijkse leven.
Ze wil er niet over praten en ze zal dus ook wel geen prof. hulp willen? Terwijl ze er wel duidelijk mee zit....

Wat moet ik doen!?

tvp

hai,,
ik ben een meisje van 14 jaar, mijn vriendin had al een tijdje problemen.
en dat wist ik ook vandaag werd ik uit de klas geroepen.
mijn vriendin zit in een andere klas.
ze huilde.
de leraren lieten ons alleen.
en toen zei ze: dat ze van haar 8te tot haar 12 was verkracht door haar bloedeigen broer.
ik en haar zus zijn de enigen die het weten en ik weet niet wat ik moet doen.
zou iemand mij ook tips kunnen geven hoe ik haar kan steunen?
ze zit al bij jeugdzorg.
ik hoop dat iemand me kan helpen
alvast bedankt
xx zorgzaam meisje

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 17:30 schreef zorgzaamvriendin het volgende:
hai,,
ik ben een meisje van 14 jaar, mijn vriendin had al een tijdje problemen.
en dat wist ik ook vandaag werd ik uit de klas geroepen.
mijn vriendin zit in een andere klas.
ze huilde.
de leraren lieten ons alleen.
en toen zei ze: dat ze van haar 8te tot haar 12 was verkracht door haar bloedeigen broer.
ik en haar zus zijn de enigen die het weten en ik weet niet wat ik moet doen.
zou iemand mij ook tips kunnen geven hoe ik haar kan steunen?
ze zit al bij jeugdzorg.
ik hoop dat iemand me kan helpen
alvast bedankt
xx zorgzaam meisje

Voor dit soort dingen mag je best een eigen topic aanmaken hoor.

Je betekent erg veel voor haar in ieder geval. Het is niet niets dat ze juist jou uitkiest om het mee te delen. Ik denk dat je zelf niet meer kan doen dan er over te praten als zij er over begint. Dat zal haar een beetje helpen om het te verwerken.

hoi ik ben sinds vandaag 5 maand samen met mijn vriendin
en toen we net samen waren heeft ze mij verteld dat ze vroeger misbruikt geweest is
dat ze deze kerel moest zuigen en dat hij haar betaste
nu waren we aan het praten over seks omdat ik na 5 maand ook wel zin beginte krijgen zeg maar
en ze er nooit over wil praten
ik dacht ok dit ligt diep voor haar
maar nu kwam het uit dat hij ook 'in' haar gezeten heeft zeg maar
mijn eerste reactie was kwaadheid omdat ze mij nooit de volledige waarheid heeft verteld en ze zei dat ze nog maagd was
ok ik weet dat er een verschil is tussen vrijen en seks maar was mijn reactie de juiste? ik heb met haar nog gepraat maar niet hetzelfde
en ik kan dat beeld niet uit men hoofd krijge hoe hij 'het' doet met haar
is het normaal dat ik teleurgesteld ben dat ik toch niet die eerste zal zijn?
en wat kan ik doen dat ze vcrijen niet als iets slecht ziet maar als iets leuk?

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:15 schreef mcdoubleyou het volgende:
hoi ik ben sinds vandaag 5 maand samen met mijn vriendin
en toen we net samen waren heeft ze mij verteld dat ze vroeger misbruikt geweest is
dat ze deze kerel moest zuigen en dat hij haar betaste
nu waren we aan het praten over seks omdat ik na 5 maand ook wel zin beginte krijgen zeg maar
en ze er nooit over wil praten
ik dacht ok dit ligt diep voor haar
maar nu kwam het uit dat hij ook 'in' haar gezeten heeft zeg maar
mijn eerste reactie was kwaadheid omdat ze mij nooit de volledige waarheid heeft verteld en ze zei dat ze nog maagd was
ok ik weet dat er een verschil is tussen vrijen en seks maar was mijn reactie de juiste? ik heb met haar nog gepraat maar niet hetzelfde
en ik kan dat beeld niet uit men hoofd krijge hoe hij 'het' doet met haar
is het normaal dat ik teleurgesteld ben dat ik toch niet die eerste zal zijn?
en wat kan ik doen dat ze vcrijen niet als iets slecht ziet maar als iets leuk?

je bent een complete mongool, gefeliciteerd

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:28 schreef Re het volgende:

[..]

je bent een complete mongool, gefeliciteerd

waarom

ten eerste open je eigen topic maar, dit is gewoon een topic kick van een jaar oud zowat. Ten tweede zit je nou daadwerkelijk te miepen dat ze geen maagd meer is? En je wordt er nog boos om ook? heb je d'r nog uitgescholden voor vuile hoer... of niet?

Moet je hier wel aan beginnen/willen? Als ik alles lees zijn de meisjes in kwestie verre van stabiel en in een vroeg stadium van de verwerking. Er mag/wil nog niet over worden gepraat en professionele hulp is uit den boze. Als je je jong bent wil je een relatie die leuk is en niet te serieus is maar als je kiest voor iemand met zo'n probleem wordt het gelijk heel serieus en groot.

Zou zelf in zo'n situatie geen relatie aangaan en eerst wachten totdat de persoon in kwestie helemaal genezen is en meer als goede vriend helpen. Of ben ik veel te eerlijk en egoïstisch.

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:40 schreef stoeltafel het volgende:
Moet je hier wel aan beginnen/willen? Als ik alles lees zijn de meisjes in kwestie verre van stabiel en in een vroeg stadium van de verwerking. Er mag/wil nog niet over worden gepraat en professionele hulp is uit den boze. Als je je jong bent wil je een relatie die leuk is en niet te serieus is maar als je kiest voor iemand met zo'n probleem wordt het gelijk heel serieus en groot.

Zou zelf in zo'n situatie geen relatie aangaan en eerst wachten totdat de persoon in kwestie helemaal genezen is en meer als goede vriend helpen. Of ben ik veel te eerlijk en egoïstisch.

is een oud topic he...

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:40 schreef Re het volgende:
ten eerste open je eigen topic maar, dit is gewoon een topic kick van een jaar oud zowat. Ten tweede zit je nou daadwerkelijk te miepen dat ze geen maagd meer is? En je wordt er nog boos om ook? heb je d'r nog uitgescholden voor vuile hoer... of niet?

ik was niet kwaad omdat ze geen maagd meer is
ik was kwaad op die kerel en omdat ze me ergens belogen heeft
natuurlijk heb ik haar niet verweten ik weet ook wel dat ze er niet om gevraagd heeft hoor
en sorry dat ik geen eigen topic open hoor ik ben hier niet echt mee bezig
ik weet ook dat ik niet zo mocht reageren maar het wa een schok voor mij

ok dan

vind deze reactie van je dan "wat apart"

quote:

mijn eerste reactie was kwaadheid omdat ze mij nooit de volledige waarheid heeft verteld en ze zei dat ze nog maagd was

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:44 schreef Re het volgende:
ok dan

vind deze reactie van je dan "wat apart"

[..]

ik weet het ik had niet boos mogen worden
en ik begrijp nu ook dat ze het niet wou vertellen
ik zou eigelijk blij moet zijn want ik ben de enige die het weet zelfs haar moeder niet
zij weet ook alleen maar wat ze tegen mij in het begin heeft gezegd
maar ik heb schrik dat nu haar 'eerste' keer niet meer speciaal zal zijn omdat ie haar afgenomen is
ik ben zelf ook misbruikt geweest en dit jaren aan een stuk maar ik heb haar alles verteld en het spijt me enorm dat ik zo gereageer heb
ik weet echt niet meer wat doen

ze is verkracht, dat heeft volgens mij weinig met "de eerste keer" te maken, denk dat als ze de keuze had gehad ze het ook wel anders had gewild, toch?

quote:

Op maandag 21 februari 2011 09:54 schreef Re het volgende:
ze is verkracht, dat heeft volgens mij weinig met "de eerste keer" te maken, denk dat als ze de keuze had gehad ze het ook wel anders had gewild, toch?

dat weet ik wel maar het is de ervaring ik heb schrik dat die eerste keer vrijen als iets negatief zal aanvoelen en dat wil ik niet
ik ben ergens ook nog altijd geraakt dat ze het niet van in het begin heeft gezegd maar ik denk dat ik veel geluk heb dat het bij mij niet zo traumatiserend was ook al was het minstens even erg en ik probeer me in te leven in haar gevoelens maar ergens voel ik me nu enorm onzeker

ik denk dat ik het verkloot heb

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2008 11:19 schreef meisje4 het volgende:
Een verkrachting is voor een meisje het ergste wat er kan gebeuren, ik zelf kan hier over mee praten.
Ik ben verkracht door mijn ex vriend, omdat hij graag sex met mij wilde maar ik niet met hem en heb geschreeuwd en hem geslagen maar hij werd alleen maar gressiever.
Met mijn huidige relatie heeft het anderhalf jaar geduur dvoordat ik het eigenlijk durfde, praten deden we wel en dat was wel fijn, maar heb nog steeds momenten dat ik aan de verkrachting terug denk en dan ben ik heel gesloten en emotioneel. Ook komt dit omdat deze jongen mij nog steeds bedreigd via mail en telefoon, ik heb wel aangifte gedaan maar dit heeft niks geholpen omdat hij vrijuit ging. De politie nam mij niet erg serieus en dacht dat het vrijwiliig was.
aandachtspunten:
* neem de tijd om de sex weer op te pakken
* laat haar het voortouw nemen met sex
* stimuleer de dingen die zij lekker vind, dit kan een tijd duren
* gebruik geen dwang om iets gedaan te krijgen
* blijf praten, dit versterkt het gevoel van vertrouwen

Voor een jongen is het overigens ook niet altijd al te fijn om verkracht te worden door een vrouw als kind zijnde. Het gebeurt vaker dan iedereen denkt, maar toch heeft men het bij verkrachting standaard over vrouwen als slachtoffer en mannen als dader. Daarom werden mijn ouders bij aangifte ook niet geheel serieus genomen. Bah.

quote:

Op maandag 21 februari 2011 10:05 schreef netflanders het volgende:

[..]

Voor een jongen is het overigens ook niet altijd al te fijn om verkracht te worden door een vrouw als kind zijnde. Het gebeurt vaker dan iedereen denkt, maar toch heeft men het bij verkrachting standaard over vrouwen als slachtoffer en mannen als dader. Daarom werden mijn ouders bij aangifte ook niet geheel serieus genomen. Bah.

ik ben verkracht geweest door een man..

quote:

Op maandag 21 februari 2011 10:04 schreef mcdoubleyou het volgende:
ik denk dat ik het verkloot heb

nah, denk niet dat je het verkloot hebt, zeg gewoon dat je erg geschrokken was en je je geen houding kon geven en precies de verkeerde reactie hebt gegeven terwijl je juist met jouw verleden had moeten begrijpen hoe moeilijk het kan zijn. En hou het daar fftjes bij, wees lief voor d'r en laat zien dat je te vertrouwen bent

quote:

Op maandag 21 februari 2011 10:08 schreef Re het volgende:
nah, denk niet dat je het verkloot hebt, zeg gewoon dat je erg geschrokken was en je je geen houding kon geven en precies de verkeerde reactie hebt gegeven terwijl je juist met jouw verleden had moeten begrijpen hoe moeilijk het kan zijn. En hou het daar fftjes bij, wees lief voor d'r en laat zien dat je te vertrouwen bent

ik heb haar dit in een sms gezegd
kijk schat ik heb net op het internet wat aan het lezen geweest en sorry voor mijn reactie gisteren maar ik wist begot ni hoe ik moest reageren... en ik begrijp da ge et ni wou zegge en wa da ik ook gezegd heb gisteren ik ga daarvoor nooit anders bekijke ge zij alles voor mij en blijft zo, ik wil er wel zijn voor u en k snap nu ook da het wel uw eerste keer ga zijn
misschien ni de eerste keer seks maar wel de eerste keer vrijen en da is helemaal ni hetzelfde ik wist gewoon effe ni wa doen
we zijn nu vandaag 5maand samen en da wil k ni op deze manier

Ik denk dat je met een grote boog om dit soort slachtoffers heen moet lopen. Het gaat vaker fout dan goed.

Dat gezegd hebbende mocht je je in de situatie bevinden waarbij je al in een relatie bevind met zo'n type slachtoffer dan is het belangrijk om vooral al het initiatief bij hun te laten. Laat ze maar de baas zijn. Dat is nu net datgene wat ze niet hadden in die situatie en om in zo'n vergelijkbare manier terecht te komen kan herinneringen terugbrengen.

Als dat goed gaat kun je verder gaan, maar er moet wel een solide basis zitten van vertrouwen... en dit gaat veel moeilijker dan bij normale mensen, die je vertrouwen geven vanaf het begin. Bij slachtoffers moet je het echt gaan winnen, wat het vaak ook heel lastig maakt voor de ander.

quote:

Op maandag 21 februari 2011 10:15 schreef jstrike het volgende:
Ik denk dat je met een grote boog om dit soort slachtoffers heen moet lopen. Het gaat vaker fout dan goed.

Dat gezegd hebbende mocht je je in de situatie bevinden waarbij je al in een relatie bevind met zo'n type slachtoffer dan is het belangrijk om vooral al het initiatief bij hun te laten. Laat ze maar de baas zijn. Dat is nu net datgene wat ze niet hadden in die situatie en om in zo'n vergelijkbare manier terecht te komen kan herinneringen terugbrengen.

Als dat goed gaat kun je verder gaan, maar er moet wel een solide basis zitten van vertrouwen... en dit gaat veel moeilijker dan bij normale mensen, die je vertrouwen geven vanaf het begin. Bij slachtoffers moet je het echt gaan winnen, wat het vaak ook heel lastig maakt voor de ander.

ik laat haar ook baas zijn
maar dan zegt ze altijd tegen mij dat ze het beu is altijd te beslissen en dat ik is moet beslissen

quote:

Op maandag 21 februari 2011 10:17 schreef mcdoubleyou het volgende:

[..]

ik laat haar ook baas zijn
maar dan zegt ze altijd tegen mij dat ze het beu is altijd te beslissen en dat ik is moet beslissen

dan beslis je

mensen zijn meer dan alleen hun trauma. Als ze er niet over wil praten begin er dan gewoon ook niet over. En doe gewoon waar je zin in hebt, maar let op reacties en sta er gewoon niet te lang bij stil zou ik zeggen!
Als ze begint te huilen let dan op haar lichaamstaal. Of ze wil dat je haar troost of haar even met rust moet laten oid