Jongetje (2) komt om in snikhete auto

quote:

De vader was aan het werk gegaan en was zijn zoon vergeten.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:13 schreef Ruubstar het volgende:
ach ja, is goedkoper dan laten inslapen.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:04 schreef Felixa het volgende:
En dan moet die man het ook nog aan de moeder van het kind vertellen...
Mijn hemel, hoe breng je zoiets? "Schat, ik moet je iets vertellen."
"Ben je vreemdgegaan??" "Ehm... nee..."

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:21 schreef Fredo55 het volgende:
Zoiets was vorig jaar ook gebeurd in Baarle-Nassau.
Het kind ligt achterin de auto , in een kinderzitje, slaapt,zegt de hele rit niets.
Je gedachten dwalen af en je vergeet je kind gewoon.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen, hoe dom het ook is.
Het lijkt me idd vreselijk om dat aan je vrouw te vertellen.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:11 schreef Red_Cat het volgende:
Gatverdamme wat een eikel van een vent zeg

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:44 schreef moussie het volgende:

[..]

Het schijnt idd wel vaker te gebeuren, en ja, ik kan me d'r ook wel iets bij voorstellen, 's ochtends vroeg, nog niet helemaal wakker dus op de automatische piloot .. zo'n ouder is ook niet altijd 100% in de ochtend, situaties zat waarin jij in de ochtend nog brakker bent dan toen je naar bed ging .. en nee, daarmee bedoel ik niet dat er de avond ervoor te diep in het glaasje is gekeken

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 13:28 schreef Vivi het volgende:

[..]

En dan heb je gedurende de hele dag geen moment waarop je denkt "Hm, er klopt iets niet? "

Nee sorry, ik kan me er niets bij voorstellen. Bij alles wat ik doe schiet geregeld mijn zoontje door mijn gedachten, waardoor er een assocatie schakeling zou moeten plaatsvinden.

Arm kind .

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 13:28 schreef Vivi het volgende:

[..]

En dan heb je gedurende de hele dag geen moment waarop je denkt "Hm, er klopt iets niet? "

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 12:45 schreef Ingetje79 het volgende:
Hoe overleeft je relatie zoiets?
Moet er toch niet aan denken zeg

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 14:39 schreef Fredo55 het volgende:

[..]

3 uur in een hete auto kan voor een kind al te laat zijn.

edit: zei degene boven me ook al.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 13:11 schreef starla het volgende:

[..]

Alsof die kerel het expres doet zeg. Als er één iemand is die vanaf vandaag nooit meer lekker slaapt is hij het wel.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 17:24 schreef Vivi het volgende:

[..]

Ik kan me uberhaupt al niet voorstellen dat je je kind 3 uur lang vergeet. En Moussy, bespaar me de verhalen over "oververmoeid zijn" e.d. alsjeblieft. Het is gewoon ondenkbaar in my book.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 20:22 schreef moussie het volgende:

[..]

Ik heb het niet alleen over oververmoeid hoor, er kunnen wel meer dingen gebeuren in een mensenleven waardoor je er met je gedachten niet echt bij bent ..

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 20:24 schreef Vivi het volgende:

[..]

Daarom zei ik ook "En Dergelijke".

Het maakt niet uit wat het is. Mijn kind vergeten zie ik hetzelfde als vergeten te ademen oid.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 21:45 schreef moussie het volgende:

[..]

Tja, en ik kan mij situaties voorstellen waarin het dus wel gebeuren kan, dat je van 'iets' dusdanig ondersteboven bent dat je echt je eigen hoofd zou vergeten als die niet vastgegroeid was ..
Zo was ik behoorlijk van mijn stuk gebracht toen ik te horen kreeg dat ik kanker had, en zeker in het begin had ik van die dagen dat ik moeite had om me op mijn taken te concentreren, het is toch een paar keer gebeurt dat ik er heilig van overtuigd was iets al gedaan te hebben, boodschappen bvb, en dan bleek uren later dat ik weliswaar WC-papier had gehaald maar de rest compleet was vergeten

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 22:53 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat is nu precies je punt Vivi?

quote:

Vind je dat het die man zijn eigen schuld is?

quote:

Of wil je zeggen dat jij een betere ouder bent dan die man?

quote:

Dat jouw kind nooit zoiets zal overkomen? Ik hoop voor je dat er nooit een moment komt waarop je je woorden moet inslikken...

quote:

en je je zult moeten realiseren dat ook hele goede ouders wel eens hele domme dingen doen doordat het leven er tussendoor komt fietsen.

quote:

Ik wil absoluut die man niet vrij pleiten ofzo en wat hij heeft gedaan (nagelaten) is verschrikkelijk, maar ik vermoed toch dat die man zich daar zelf ook wel van bewust is.

quote:

Een moment van onachtzaamheid (god weet om wat voor reden) en die man wordt de rest van zijn leven gestraft.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 22:27 schreef Vivi het volgende:

[..]

Goede vergelijking ook, boodschappen doen en je kind in de snikhitte in de auto vergeten .

En btw, ik geloof niet dat die man net van zijn oncoloog vandaan kwam.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 23:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik vind het schattig maar ook een beetje naief dat je denkt dat "domme dingen" per se verschilt van "dodelijke dingen". Imo hebben die twee best een groot vlak waarin ze elkaar raken, afhankelijk van overige omstandigheden.

quote:

Daarnaast vind ik het bijzonder dat bij dit soort dingen mensen ineens heel hard willen bevestigen dat hen zoiets nooit zal overkomen en dat zoiets heus heel heel heel slecht is. Wat wil je dan voor punt maken? Anders dan dat het heus voor jou heel ondenkbaar is, daar zijn we uit. Maar waarom je niet gewoon kunt zeggen "ik vind het ondenkbaar" maar bijkans van de daken moet schreeuwen dat je zoiets ondenkbaar vind ik dan weer een beetje gek, evenals dat iedereen die ook maar een beetje neigt naar "god ja ik kan me het in de verste verte een beetje voorstellen" gelijk ook weer eens moet worden verteld dat het heus ondenkbaar is dat zoiets gebeurt.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 23:22 schreef moussie het volgende:

[..]

Ah, dus je kan je wel voorstellen dat je de winkel inloopt om WC-papier te halen en de rest vergeet, maar je kind vergeten, dat kan gewoon niet ?

quote:

Ik durf bijna te wedden dat deze vader dat ook zei voordat het hem overkwam ..

quote:

Ik geloof trouwens ook niet dat die net van zijn oncoloog vandaan kwam, zo vroeg in de ochtend is dat vrijwel onmogelijk, en anyway was dat maar een voorbeeld om aan te geven dat er dingen kunnen gebeuren waardoor je in een soort schok raakt .. jij hebt zoiets blijkbaar nog nooit meegemaakt ?

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 23:36 schreef Vivi het volgende:

[..]

Mij niet nee.
[..]

Denk je? Waarschijnlijk heeft hij er uberhaupt nooit bij stil gestaan, anders was het hem niet gebeurd, als je bedacht en doordrongen bent van dat soort risico's.

quote:

Moussie.. Moussie, wat ben je toch weer dom aan het kakelen met je ongefundeerde aannames.

Misschien heb ik JUIST wel dat soort dingen meegemaakt, waardoor ik nu zo duidelijk stelling durf in te nemen. Is dat wel eens in je loze hippiebolletje opgekomen?

Maar goed, ik ga naar bed.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 00:13 schreef moussie het volgende:

[..]

Je denkt dus dat als je elk risico tot in het kleinste detail in je hoofd door gedacht hebt zoiets je niet kan overkomen, begrijp ik dat goed ?
[

quote:

Hoeveel een mens kan insteken verschilt per persoon, en ieder mens kan vroeger of later een breekpunt bereiken .. ook jij kan die befaamde druppel die de emmer doet overlopen tegenkomen .. en dat is geen aanname, dat is eigen ervaring

quote:

je kan met vliegende kleuren

quote:

uit 20 crisissen komen en bij de 21ste ga je voor de bijl .. en de hemel zij dank dat je kinderen op dat moment al oud genoeg zijn om een keel op te zetten en niet achter in de auto in slaap vallen, dat je alleen maar het eten bent vergeten, maar hun kont kunnen ze iig nog wel afvegen ..

Maw, ik begrijp wel waar je stelligheid vandaan komt, zou ik vroeger ook hebben gezegd, hanig pronken hoe goed ik wel niet ben

quote:

ik had al crisissen zat gezien immers en kijk hoe goed wij erdoor heen zijn gekomen, ik wist wat ik moest doen want tja, ik had alles van te voren tot in de puntjes doorgedacht, ook wat ik zou doen als ik ziek zou worden .. en daar sta je dan voor je keukenkastje, je verbaasd af te vragen hoe dat kan, hoe kon je in hemelsnaam wel WC-papier meenemen en de rest vergeten

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 07:58 schreef Vivi het volgende:
Zodra je kinderen hebt spelen er diverse rampscenario's dagelijks door je hoofd, dat lijkt me ook voor jou herkenbaar neem ik aan, en zeker bij dit soort dingen, die je regelmatig in de media hoort.

quote:

Ik vind het nogal arrogant om te bedenken dat het punt waar jouw psychische breekpunt geldt tevens voor iedereen op hetzelfde punt ligt.

quote:

Zeker in aanmerking genomen dat je nu al 3 posts lang door blijft blaten over wc papier (een totaal mank gaande vergelijking) heb ik het donkerbruine vermoeden dat jouw draagkracht misschien wel wat minder is dan gemiddeld.

quote:

Ik neem zonder meer aan dat ook mijn emmer kan overlopen (goh, en misschien spreek ik ook wel uit eigen ervaring, maar die mogelijkheid schijn je, nogmaals, niet overwogen te hebben?) maar mijn kind zal ik NOOIT vergeten. Dus houd alsjeblieft op met me te overtuigen van het tegendeel, ik ken mezelf namelijk een stuk beter dan dat jij doet.

quote:

Heb je geblowed ofzo.

quote:

Mens, werkelijk, je spoort niet, wáár loop ik "hanig te pronken hoe goed ik wel niet ben?! Heb jij een minderwaardigheidscomplex ofzo, dat je de meest basale oerinstincten die je maar kan bezitten als ouder; je kind voorop stellen en het niet vergeten in wat voor situatie dan ook, als hanig opscheppen bestempeld?! Ik vind mezelf helemaal niet "goed", ik vind dit niet meer dan normaal.

quote:

Anders had ik het vergeten van je kind ook niet als onvoorstelbaar (lees--> buiten het normale, en niet "extra goed als je dat niet doet") beschouwd. Jezus Christus zeg, heb je LOMschool gehad ofzo.

quote:

Nogmaals, ik begrijp werkelijk niet hoe je bij deze vergelijking komt, te stupide voor woorden.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 13:17 schreef Igraine het volgende:
Ik kan me goed voorstellen dat er momenten zijn dat je kortsluiting in je hersenen hebt. Het gebeurt mij in perioden met veel stress ook. Dat zijn de dagen waarop ik mijn hele huis door zoek naar mijn portemonnee, die ik vervolgens in de koelkast gelegd blijk te hebben. Mijn vuile was in de prullenbak gooi en bananenschillen in de wasmand. Of misschien zelfs vergeet het koffiezetapparaat uit te zetten voor ik de deur uitga.

Maar nog nooit ben ik mijn kind vergeten. En ik kan me ook niet voorstellen dat dat ooit zal gebeuren.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 13:50 schreef Igraine het volgende:
Ja, maar hoe hard jij dit ook wil 'goedpraten' of het voor wil doen komen dat het iedereen kan overkomen, ga ik daar toch niet met je in mee.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 14:24 schreef moussie het volgende:

[..]

De enige conclusie die ik daaruit kan trekken is dat jij/jullie maar weinig snappen van de werking van hersenen

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 16:15 schreef chacama het volgende:
Ik kan er zelf ook niet bij met mijn hoofd. Maar aan de andere kant gebeurt het wel. En ik zou dan persoonlijk er voor pleiten dat er een manier wordt gevonden om het te voorkomen. Is er niet een sensor te bedenken die (ja het klinkt banaal) net als je lichten dat er nog een kindje in de auto zit. Daar zou toch wel op te verzinnen zijn. Gewichtsensor of iets met de sluiting van van de gordels....

Zelf kijk ik wel 100 keer in mijn achteruitkijkspiegel om te zien of ze slapen of elkaar de haren niet uittrekken, maar goed dat ben ik. En ik ben gezegend met een auto zonder airbag, dus de kinderen hebben hier de maximale tijd voor gezeten.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 14:40 schreef Ingetje79 het volgende:
Echt het juiste topic voor zo'n discussie over het vergeten van pleepapier en de werking van de hersenen.

quote:

Typen dissociatieve amnesie
1. Gelokaliseerde amnesie
onvermogen zich alle gebeurtenissen gedurende een beperkte periode te herinneren. Meestal de eerste paar uren na een schokkende gebeurtenis.
2. Selectieve amnesie
onvermogen zich sommige, maar niet alle gebeurtenissen gedurende een beperkte periode te herinneren.
3. Algehele amnesie
de geheugenstoornis heeft betrekking op het gehele leven.
4. Voortdurende amnesie
onvermogen zich de gebeurtenissen tot en met de huidige ervaringen te herinneren.

Ontstaan
Het geheugenverlies is meestal gekoppeld aan traumatische of extreem stressvolle gebeurtenissen, bijvoorbeeld bij mensen in oorlogssituaties en bij slachtoffers van een eenmalige ernstige traumatische gebeurtenis. Tevens kan het optreden als afweer tegen heftige schuldgevoelens, bijvoorbeeld de persoon heeft iets gedaan wat volledig indruist tegen zijn normen en waarden.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 16:15 schreef chacama het volgende:
Ik kan er zelf ook niet bij met mijn hoofd. Maar aan de andere kant gebeurt het wel. En ik zou dan persoonlijk er voor pleiten dat er een manier wordt gevonden om het te voorkomen. Is er niet een sensor te bedenken die (ja het klinkt banaal) net als je lichten dat er nog een kindje in de auto zit. Daar zou toch wel op te verzinnen zijn. Gewichtsensor of iets met de sluiting van van de gordels....

Zelf kijk ik wel 100 keer in mijn achteruitkijkspiegel om te zien of ze slapen of elkaar de haren niet uittrekken, maar goed dat ben ik. En ik ben gezegend met een auto zonder airbag, dus de kinderen hebben hier de maximale tijd voor gezeten.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 10:41 schreef E.T. het volgende:
Zoals de moeders in dit topic al zeggen.. ook voor mij is het godsonmogelijk om een kind te vergeten. Elke seconde van de dag, elke vezel van m'n lichaam is doordrenkt van die drie wezentjes..

In de grootste crisis kan ik me nog steeds niet voorstellen dat je je kind vergeet uit een auto te halen

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 16:39 schreef SHE het volgende:
Snap ik; en ik ben het absoluut met jullie eens dat voor elke moeder dit tafereel ondenkbaar is..
Ik zie alleen wel dat sommige zaken het risico hierop vergroten.
Als je een huisvrouw bent en enkel de zorg van je kinderen hebt om je om te bekommeren, dan zal de kans aanzienlijk lager zijn dat je je zo over de kop werkt dat je cruciale fouten gaat maken.
Het wordt gevaarlijker als je een stressvolle of veeleisende baan hebt en daarnaast ook de zorg voor je kinderen.

quote:

Er zijn ook gevallen bekend van vrouwen met een postnatale depressie die hun kind vermoorden..in hoeverre zijn dat 'klootzakken'?
Het hoofd kan gekke dingen met een mens doen en ik vind niet dat je zomaar kan zeggen dat het jou nooit overkomt.

quote:

Het enige wat ik 'dom' zou vinden, is het feit dat een vrouw haar kind meegeeft aan haar man om onderweg naar werk te droppen.
Waarom zou je?

quote:

Dit soort ongelukken komen in mijn optiek vaker voor omdat we bepaalde rollen niet meer zo serieus nemen. Het heelhuids grootbrengen van een kind lijkt mij de lastigste en meest veeleisende baan op deze wereld.
De enige manier waarop dat werkt, is als je daar de ruimte en rust voor hebt of iemand inschakelt die dat heeft.
Een drukke baan icm de zorg voor een kind kan volgens mij nooit goed gaan en daar is denk ik een grote fout gemaakt door de betreffende ouders.
En ja, dat kan je de ouders verwijten...Het kind komt altijd eerst.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 18:26 schreef SHE het volgende:
Leuk dat je als vader en moeder dezelfde verantwoordelijkheid hebt; maar als je man een veeleisende baan heeft, vind ik het knap stom als jij je kind meegeeft om op het KDV te droppen. Dat doe je maar zelf. God mag weten wat die man allemaal aan zijn hoofd heeft. Ik ken ouders die er al moeite mee hebben hun kind aan (schoon)ouders mee te geven, simpelweg omdat ze dan de controle kwijt zijn. ( stiekem zijn dat de leukste moeders )

Misschien ben ik te conservatief; maar ik ben ervoor dat meer vrouwen thuis blijven in de verzorgende rol. Goed moederschap is goud waard en in mijn optiek is een ontspannen moeder, een goede moeder.
Gekut met parttime banen of zelfs fulltime en KDV's vind ik best risico-vol; ik kan me niet voorstellen dat je dan altijd je kop erbij hebt.
Als ik na een dag werken thuis kom vergeet ik mijn eigen hoofd nog als die niet vast zou zitten. Ik kan me dus ergens wel voorstellen dat dit de bewuste man is overkomen. Dat kind had hoogstwaarschijnlijk niets bij hem in de auto te zoeken.

Maar goed, dit komt uiteraard voort uit mijn eigen achtergrond, waarin ik ben opgegroeid met twee fulltime werkende, gestressde ouders. Dat ik nog leef is een godswonder; maar helemaal jofel ben ik ook niet.
En dit bedoel ik niet grappig ofzo, ik geloof echt dat dit zo werkt.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 17:58 schreef Red_Cat het volgende:
Heel fijn voor hem dat hij niet meer lekker slaapt, had hij zijn kind niet moeten vermoorden.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 18:59 schreef Vivi het volgende:
Als ik kijk naar puur ik en mijn partner, denk ik toch dat over het algemeen moeders meer dat oergevoel hebben om het kind op de eerste plaats te zetten ten koste van alle andere dingen.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 16:29 schreef moussie het volgende:

[..]

Zoals ik eerder al zei, kinderen tot pakweg 5 jaar wel voorin in een omgekeerd kinderstoeltje

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:20 schreef popolon het volgende:

[..]

Mee eens maar dat is volgens mij ook niks nieuws.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 18:45 schreef conleche het volgende:
Ik kan me niet zo goed voorstellen dat ik mijn hond vergeet in de auto (ja, ik heb geen kinderen, dus het moet ff hiermee), maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat meneer C. mijn hond in de auto vergeet. Dat zou ik hem wel zeer zeer kwalijk nemen, hell ik zou hem er om verlaten waarschijnlijk, maar ik kan het me wél voorstellen, omdat:

a. Hij er veel minder mee bezig is (het is een man en die zijn geneigd om nogal gepre-occupeerd te zijn met hun eigen besognes) (ja, ik generaliseer en realiseer me dat er uitzonderingen zijn)

quote:

b: hij is het niet gewend om de hond bij zich te hebben, het zit niet in zijn systeem, dus ik kan me heel goed voorstellen dat je het dan vergeet.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:35 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

uitzonderingen!?!! De man die zijn eigen besognes dusdanig hogere prioriteit geeft dat hij zijn kind vergeet is de uitzondering hoor. Overigens is het laatste geval wat me bekend is de moeder degene geweest die het kind vergat.
[..]

Wat een nonsens, sinds wanneer zijn vaders deeltijd ouder?

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:38 schreef Vivi het volgende:

[..]

Mwoh Swets, bij ons (maar ik realiseer me dat dat een verhaal apart is, aangezien wij LAT-ten), maar toch ook bij veel mensen die ik om me heen zie, is het toch vrnml. de vrouw die de meeste (doordeweekse) tijd met het kind doorbrengt hoor.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:40 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Sinds wanneer is tijd doorbrengen met equivalent voor 'denken aan' en bezorgd zijn om?' Er wordt hier namelijk gesteld dat daardoor de vader minder met het kind zou bezig zijn als het aan zijn zorg wordt over gelaten. Dat is zeker niet het geval.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:46 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nee, dat bedoel ik ook niet .

Maar stel dus dat je idd helemaal gepreoccupeerd bent met het een of ander, een vergadering of weet ik veel wat voor stressvolle bedoening, dan kan ik me eerder voorstellen dat iemand die niet denkt zodra ie zonder buggy op straat loopt "ik mis iets...maar wat?!" omdat ie dus wel vaker zonder loopt, het kind op dat moment "vergeet".

quote:

Dat heb ik namelijk wel, ik loop namelijk nooit meer "los" . En ik kan me wel voorstellen dat iemand die wel vaak "los" loopt op zo'n moment minder snel zoiets heeft van "ik mis iets". Puur omdat het niet in de onderbewuste routine zit.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:35 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nee, maar in deze context lijkt het me dan extra zuur.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 20:06 schreef Swetsenegger het volgende:
Alleen blijkt dat het helemaal niet altijd de vaders zijn die die kinderen die dit overkomt vergeten. Ergo, geen correlatie.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 19:33 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Das best lastig..., met 3 kinderen onder de 5.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 20:06 schreef Swetsenegger het volgende:
Alleen blijkt dat het helemaal niet altijd de vaders zijn die die kinderen die dit overkomt vergeten. Ergo, geen correlatie.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 18:26 schreef SHE het volgende:

Misschien ben ik te conservatief; maar ik ben ervoor dat meer vrouwen thuis blijven in de verzorgende rol. Goed moederschap is goud waard en in mijn optiek is een ontspannen moeder, een goede moeder.
Gekut met parttime banen of zelfs fulltime en KDV's vind ik best risico-vol; ik kan me niet voorstellen dat je dan altijd je kop erbij hebt.
Als ik na een dag werken thuis kom vergeet ik mijn eigen hoofd nog als die niet vast zou zitten. Ik kan me dus ergens wel voorstellen dat dit de bewuste man is overkomen. Dat kind had hoogstwaarschijnlijk niets bij hem in de auto te zoeken.

quote:

Op woensdag 16 juli 2008 13:11 schreef starla het volgende:

[..]

Alsof die kerel het expres doet zeg. Als er één iemand is die vanaf vandaag nooit meer lekker slaapt is hij het wel.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 21:40 schreef moussie het volgende:

[..]

Zoals ik al zei, vorig jaar was het een juf, iemand die nota bene van haar liefde voor kinderen haar baantje heeft gemaakt, als het zelfs zo iemand kan overkomen, hoe blind ben je dan als je stug blijft volhouden dat het jou nooit en te nimmer zal kunnen overkomen ?

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 21:57 schreef marlieske het volgende:

[..]

Tja wat moet je hier nu op zeggen....

Allereerste denk ik dat veel van de vrouwen tegenwoordig parttime werkt, ik ook en ik ben nog nooit mijn kind vergeten, dat 's ochtends de rit in de auto naar mijn moeder altijd slaapt dus ook ik word niet gealarmeerd met een kreetje.

Dat gekut trouwens met parttime werken heb IK nodig om die leuke ontspannen moeder te kunnen zijn.
Jouw gevoel is dus zeker niet mijn gevoel, en aangezien ik eerst 50 tot 60 uur in de week werkte heb ik nu met 18 uur werken een zeer relaxt leventje, hoewel de verantwoordelijkheid voor een kind een stuk zwaarder weegt als de druk van presteren op je werk.

Isa is het eerste waar ik me druk om maak als ik de dag begin en niet mijn baas, die fout heb ik al eens gemaakt toen ik nog zwanger was en die maak ik nooit meer, dan maar te laat op het werk of bellen dat ik later kom ,of niet kom vanwege iets dat er gebeurt is, morgen is er weer een dag en zo heb ik dat ook met mijn werkgever besproken, wij stellen ons beiden flexibel op en tot op heden is dat altijd goed gegaan (1x gebeurt toen Isa ziek was). Die werkdag haal ik dan wel in en soms werk ik een dag meer als afgesproken, het principe de ene hand wast de andere.

Mijn man is net zo, zijn dochter gaat voor alles hij haalt haar 's avonds altijd op en zal dat nooit vergeten, als hij een vergadering heeft oid dan haal ik haar op, loopt die vergadering uit dan belt hij me zodat Isa niet langer bij oma is als nodig is. En wederom nog nooit vergeten en hij heeft dan niet eens Isa bij zich.

Je kan zoveel praten wat je wilt maar ik kan me niet voorstellen dat je je kind vergeet vader of moeder dat doet er niet toe.

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 23:00 schreef SHE het volgende:

[..]
*knip*
Genoeg vrouwen die niet meer gaan werken na hun verlof en stiekem vind ik dat wel een positief iets. ( niet slaan! )

*knip*
Het lijkt me ook doodeng namelijk. ( Alle gevaren, risico's etc )

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 23:00 schreef SHE het volgende:

*knip*

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 23:13 schreef Vivi het volgende:

[..]

SHE, doe niet zo menselijk, nu kan ik straks niet slapen.

*ril* .

of ik snap het echt niet en dan ga ik maar naar bed

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 23:18 schreef SHE het volgende:

[..]

Ik weet niet helemaal zeker wat je hiermee bedoelt, maar jou kennende bedoel je dat positief?

_{of ik snap het echt niet en dan ga ik maar naar bed}

Het was een grapje, ik heb je nog nooit zo beminnelijk een discussie zien voeren namelijk Wederom een grondvest onder mijn voeten weggeslagen .

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 23:00 schreef SHE het volgende:

[..]

Ho daar, ..ik probeer het een beetje te beredeneren. Ik ben geen moeder he, dus misschien dat ik als ik moeder ben wel net zo resoluut reageer als de andere mama's hier.
In de oorzaken die ik probeer te bedenken voor dit 'ongeluk' ga ik automatisch bedenken wat een reden kan zijn.
Niet iedereen is hetzelfde; de ene vrouw MOET werken om tot rust te komen, de ander wordt er gestressed van. Genoeg vrouwen die niet meer gaan werken na hun verlof en stiekem vind ik dat wel een positief iets. ( niet slaan! )
De ene vader is net een mama, de ander mist dat 'instinctieve' gen.
Het was niet mijn bedoeling iedereen over 1 kam te scheren, maar het is ook weer niet heel ongewoon dat werken en kinderen opvoeden lastig samengaat en soms zelfs kan zorgen voor onoplettendheid.
Ik kan me gewoon zo voorstellen dat die sul met zijn hoofd elders zat. Of dat er wellicht iets aan de hand was.

Ik hoef jou niet te overtuigen, want jij gelooft dat jou dat nooit zal overkomen.
Ik zou zo'n uitspraak nooit durven doen, want ik zie toch echt dat het mensen wél overkomt. Liever gewaarschuwd en alert, dan blind overtuigd.
Wellicht sta ik wat onzekerder tegenover het moederschap dan jij, dat kan natuurlijk ook. Het lijkt me ook doodeng namelijk. ( Alle gevaren, risico's etc )

quote:

Op donderdag 17 juli 2008 22:50 schreef Swetsenegger het volgende:
Heb je uberhaupt mijn posts wel gelezen?

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 07:57 schreef Vivi het volgende:
Beweren dat dit iedereen kan overkomen is imo hetzelfde als de stelling "in iedereen schuilt een potentiele moordenaar". Je kan zoiets niet weten, je kan het aannemelijk vinden, dat is wat anders, maar het is té persoonsafhankelijk om het als vaststaande stelling te poneren. En ik geloof er ook niet in dat dit "iedereen kan overkomen".

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 08:25 schreef DroogDok het volgende:

[..]

En beweren dat dit jou nooit en te nimmer zou kunnen overkomen is net zo vreemd.

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 07:57 schreef Vivi het volgende:
Beweren dat dit iedereen kan overkomen is imo hetzelfde als de stelling "in iedereen schuilt een potentiële moordenaar". Je kan zoiets niet weten, je kan het aannemelijk vinden, dat is wat anders, maar het is té persoon afhankelijk om het als vaststaande stelling te poneren. En ik geloof er ook niet in dat dit "iedereen kan overkomen".

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 08:30 schreef TheThirdMark het volgende:

[..]

En toch ben ik daar dan weer wel van overtuigd. Mensen die in het nauw gedreven worden zijn net Ratten--> ze kunnen heel raar uit de hoek komen. En je weet wat ze zeggen: 1 tik op de verkeerde plaats en je kan iemand maar zo onbewust doodslaan. En dan ben je helaas wel een moordenaar

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 09:38 schreef Vivi het volgende:

[..]

Oh, ik ben er ook van overtuigd dat de meeste mensen zodanig getergd/getriggerd kunnen worden dat ze in staat zijn om iemand om het leven te brengen. Uit zelfbehoud, beschermingsinstinct (voor hun kinderen) of uit woede, noem maar op. Maar ik ben er ook van overtuigd dat er mensen zijn die hoe dan ook, nooit zover gepushed kunnen worden. Die liever zelf het loodje leggen dan.

Conclusie; er is geen eenduidige conclusie mogelijk.

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 13:04 schreef Vivi het volgende:
Jawel hoor.

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 14:06 schreef DroogDok het volgende:

[..]

Kansloos.

Je zegt zeker ook tegen je partner dat je nooit verliefd wordt op een ander?

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 15:41 schreef Vivi het volgende:

[..]

Nee, daar waarschuw ik hem juist voor .

quote:

Vergeten kind sterft in auto
Uitgegeven: 23 juli 2008 11:06

PARIJS - Opnieuw is in Frankrijk een kindje om het leven gekomen, omdat de vader vergat de kleine uit de auto mee te nemen. Een 38-jarige man uit Chalons-sur-Saône vergat dinsdag zijn dochter op de achterbank en ging naar zijn werk.

Pas toen hij 's avonds zijn andere kinderen van de crèche ging halen, realiseerde hij zich dat het 2,5-jarige meisje nog in de auto zat.

Dat schrijft de Franse krant Le Parisien woensdag. Het meisje was uitgedroogd. De auto had de hele dag in de volle zon gestaan. Het kind overleed aan haar verwondingen.

Temperatuur

Vorige week vond een passant in Grenoble een kind in een auto. De temperatuur in de wagen was opgelopen tot veertig graden. De vader had zijn zoon vergeten, nadat hij getuige was geweest van een verkeersongeval.

(c) ANP