R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
quote:Op zaterdag 5 juli 2008 11:14 schreef Garisson72 het volgende:
ja denk je dat okay dan heel goed nou ik denk dat je met deze post iedereen op Fok wel hebt overtuigd nu zullen er wel niet meer van zulke topics komen nu je dit zo hebt gezegd
, ik dacht al wat een mooie schrijfstijl 
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Lees eens het verhaal van de schaapherder en de wolf.quote:Op vrijdag 4 juli 2008 16:57 schreef Rebubbled het volgende:
@ Karammel: Het topic was niet zo zeer een schreeuw om aandacht, alhoewel, als je geen aandacht wilt, open je ook geen topic. Ik had gewoon even de nuchtere kijk van andere nodig om mij te vertellen dat ik volstrekt de verkeerde kant op keek. Soms kan ik dat zelf gewoon niet.
@ Esca: Alles is meestal terug te lijden naar je jeugd. Zo ook zeker bij mij. En ik weet ook waar het allemaal vandaan komt. Het herprogrammeren, zoals onze Garisson en jij al zeggen, is het punt waar ik af en toe tegen aan loop. Hoe en wat nu? En zeker nu ik zonder psycholoog zit heb ik soms een duwtje de goede richting in nodig. En wie zijn daar nu beter in dan onze geliefde fokkertsen.
Ik vind het grappig om de reacties te zien op mij als TS. Schijnbaar is het onmogelijk voor een user als mij om ook gewoon zwakke kanten en problemen te hebben.Hoe verrassend en veelzijdig ben ik. Bijna een echt mens.
Post voor post in je oeuvre heb je de vrijheid om je te profileren zoals je wilt, post na post zullen mensen zich het beeld van Rebubbled hebben gevormd waarop ze later reageren.
Of moeten we je in elke gemakzuchtige trolliebolliepost als fictief karakter zien, maar nu ineens de mens achter je karakter aaien omdat je een topic in R&P opent?
tip: nieuwe karakters beginnen met een schone lei.
twee violen en een trommel en een fluit
@Rebubbled;
Ik heb er ook last van, af en toe te perfectionistisch. Of je je nu wel of niet aanstelt, zul je zelf het beste weten. Daar ga ik me hier ook niet druk over maken.
Maar wat ik me realiseerde is dat ik voornamelijk perfect wilde zijn voor anderen, want wat zouden die wel niet van me kunnen denken?! ... door je zo druk te maken vergeet je dat je voor jezelf leeft. Klinkt heel cliche, toch is het waar. Uiteindelijk lig jij er wakker van, terwijl anderen gewoon doorgaan met hun leven. En je kunt het nog zo goed gedaan hebben in de ogen van een ander, zelf kun je er niet van genieten want verbeterkansen zijn overal in te vinden. (iets wat een ander uiteindelijk ook alleen maar triest gaat vinden, niets is vermoeiender dan iemand die alleen maar kan zeiken over zichzelf)
Niemand verwacht dat je het in één keer goed doet, enkel jezelf. Leg de lat dus lager, en verhoog die 'along the way' ... als je ergens niet goed in bent, is dat geen schande, niemand blinkt overal in uit, dat is vast ook niet voor jou weggelegd. Als je ergens wel goed in bent, kun je dat mooi uitbouwen. Maar ga niet uitblinken in je perfectionisme, want dan werk je jezelf alleen maar de afgrond in
Geen idee of je hier iets mee kan, maar nu staat het er al !
Ik heb er ook last van, af en toe te perfectionistisch. Of je je nu wel of niet aanstelt, zul je zelf het beste weten. Daar ga ik me hier ook niet druk over maken.
Maar wat ik me realiseerde is dat ik voornamelijk perfect wilde zijn voor anderen, want wat zouden die wel niet van me kunnen denken?! ... door je zo druk te maken vergeet je dat je voor jezelf leeft. Klinkt heel cliche, toch is het waar. Uiteindelijk lig jij er wakker van, terwijl anderen gewoon doorgaan met hun leven. En je kunt het nog zo goed gedaan hebben in de ogen van een ander, zelf kun je er niet van genieten want verbeterkansen zijn overal in te vinden. (iets wat een ander uiteindelijk ook alleen maar triest gaat vinden, niets is vermoeiender dan iemand die alleen maar kan zeiken over zichzelf)
Niemand verwacht dat je het in één keer goed doet, enkel jezelf. Leg de lat dus lager, en verhoog die 'along the way' ... als je ergens niet goed in bent, is dat geen schande, niemand blinkt overal in uit, dat is vast ook niet voor jou weggelegd. Als je ergens wel goed in bent, kun je dat mooi uitbouwen. Maar ga niet uitblinken in je perfectionisme, want dan werk je jezelf alleen maar de afgrond in
Geen idee of je hier iets mee kan, maar nu staat het er al !
Happiness never comes in the way that we imagine.
Perfectionisme 
Het zit in onze familiegenen; mijn vader heeft het, mijn broer & zus hebben het, en ik heb het ook.
Ergens vind ik het vreselijk, die drang om alles tot in het treurige beter te moeten doen.
Netter, sneller, beter, mooier. Bij mezelf merk ik het vaak niet zo en als vrienden me erop attenderen voel ik me vaak een soort van aangevallen. Als ik 't echter bij mijn familie opmerk denk ik altijd: Ja, zo ben ik dus ook.
Ik begrijp alleen niet hoe dat te rijmen is met een eetstoornis. Zelf heb ik ook de neiging om hard te zijn voor mezelf te als ik dingen niet goed (genoeg) doe. Dit uit zich nooit dmv niks mogen eten van jezelf ofzo en dat snap ik ook niet zo goed. Ik zeg wel vaak "sukkel" tegen mezelf of "net goed, je verdient dit" of nog meer van die onzinnigheden.
En ik kan mezelf bij sportief falen spartaanse trainingschema's opleggen.
Toch zie ik ook bij mijn familie dat het perfectionisme tot positieve dingen kan leiden; Als mijn zus thuis een paneeldeur gaat schilderen doet ze dat zó netjes en strak dat je je kapsel in de spiegeling controleren kan, wat ik dan ook altijd even doe hahaha! 
TS moet niet zeiken
[ Bericht 1% gewijzigd door kaasplankje op 06-07-2008 17:15:06 ]
Het zit in onze familiegenen; mijn vader heeft het, mijn broer & zus hebben het, en ik heb het ook.
Ergens vind ik het vreselijk, die drang om alles tot in het treurige beter te moeten doen.
Netter, sneller, beter, mooier. Bij mezelf merk ik het vaak niet zo en als vrienden me erop attenderen voel ik me vaak een soort van aangevallen. Als ik 't echter bij mijn familie opmerk denk ik altijd: Ja, zo ben ik dus ook.
Ik begrijp alleen niet hoe dat te rijmen is met een eetstoornis. Zelf heb ik ook de neiging om hard te zijn voor mezelf te als ik dingen niet goed (genoeg) doe. Dit uit zich nooit dmv niks mogen eten van jezelf ofzo en dat snap ik ook niet zo goed. Ik zeg wel vaak "sukkel" tegen mezelf of "net goed, je verdient dit" of nog meer van die onzinnigheden.
En ik kan mezelf bij sportief falen spartaanse trainingschema's opleggen.Toch zie ik ook bij mijn familie dat het perfectionisme tot positieve dingen kan leiden; Als mijn zus thuis een paneeldeur gaat schilderen doet ze dat zó netjes en strak dat je je kapsel in de spiegeling controleren kan, wat ik dan ook altijd even doe hahaha!
TS moet niet zeiken
[ Bericht 1% gewijzigd door kaasplankje op 06-07-2008 17:15:06 ]
quote:Op zaterdag 5 juli 2008 11:56 schreef Roquefort het volgende:
[..]
Lees eens het verhaal van de schaapherder en de wolf.
Post voor post in je oeuvre heb je de vrijheid om je te profileren zoals je wilt, post na post zullen mensen zich het beeld van Rebubbled hebben gevormd waarop ze later reageren.
Of moeten we je in elke gemakzuchtige trolliebolliepost als fictief karakter zien, maar nu ineens de mens achter je karakter aaien omdat je een topic in R&P opent?
tip: nieuwe karakters beginnen met een schone lei.
Ik ken jou als user niet, maar schijnbaar heb ik je ergens eens tegen het zere been getrapt. Verder moet je het topic nog maar eens doorlezen en mij vertellen waar ik om een aai over mijn bol vraag.En dat trolliebolliepost gebeuren is een beetje pot en ketel verhaal. Wat gij niet wil dat u geschied, doe dat ook een ander niet. Hij die zonder zonde is, werpt de eerste steen. Een beter milieu begint bij jezelf. cq. je hebt zelf nog geen enkel nuttige bijdrage geleverd aan dit topic, wie ben jij dan om over mij als user te oordelen? Nogal hypocriet.
Daarbij, de ontopicwaardigheid van een topic af laten wegen van de ts zijn postverleden.. Het geeft jouw fictieve karakter ook een goede slinger de negatieve kant op.
Misschien ook tijd voor een nieuwe user met een schone lei?Lang verhaal kort, jij mag mij schijnbaar niet, ik ken jou niet eens. Nou so be it. Ontopic please.
Ik ben een dappere poging aan het wagen om het hele controlegebeuren overboord te zetten. Want hoe meer ik onder controle wil hebben, hoe meer ik ga plannen, hoe meer ik een verwachtingspatroon opbouw, hoe harder ik op mijn bek kan gaan als ik daar niet aan voldoe of als er iets mis gaat. Kijken hoe dit uitpakt.
Van het weekend voor het eerst gedaan en eigenlijk is het best rustgevend. Het is wel grappig om te zien hoe mijn vrienden ineens in de stress schieten, want Bubbles heeft het niet tot in de nopjes gepland. 'Fuck wat moeten we nu, hoe moet dit, wie doet dat, hoelaat en waar?'
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Waarin streef je het perfecte na? En wat is je definitie van perfectie?
Ongelukkig zijn met een 6 is in mijn optiek geen typisch symptoom van een drang naar perfectionisme.
Elke idioot die zijn eigen werk belangrijk vind, zou geen genoeg nemen met een magere voldoende.
Dus tot zover kan ik je volgen..maar hoe is het met de rest van je leven verweven? ben je stelselmatig op zoek naar perfectie of uit het zich in specifieke situaties?
Zo ben ik zelf ooit eens een week bezig geweest met het schilderen van een raampje. Elke keer haalde ik de laag er weer af omdat er in mijn optiek een onregelmatigheid in zat.
Mijn omgeving dacht dat ik krankzinnig geworden was, maar ik vond het een noodzakelijk kwaad het net zo lang te blijven herstellen tot het perfect was.
Daar waar ik andere zaken zo kan afraffelen dat je zou denken dat ik een onverschillige mongool ben.
Mij lijkt een perfectionist zijn best zwaar en tijdrovend.
Ongelukkig zijn met een 6 is in mijn optiek geen typisch symptoom van een drang naar perfectionisme.
Elke idioot die zijn eigen werk belangrijk vind, zou geen genoeg nemen met een magere voldoende.
Dus tot zover kan ik je volgen..maar hoe is het met de rest van je leven verweven? ben je stelselmatig op zoek naar perfectie of uit het zich in specifieke situaties?
Zo ben ik zelf ooit eens een week bezig geweest met het schilderen van een raampje. Elke keer haalde ik de laag er weer af omdat er in mijn optiek een onregelmatigheid in zat.
Mijn omgeving dacht dat ik krankzinnig geworden was, maar ik vond het een noodzakelijk kwaad het net zo lang te blijven herstellen tot het perfect was.
Daar waar ik andere zaken zo kan afraffelen dat je zou denken dat ik een onverschillige mongool ben.
Mij lijkt een perfectionist zijn best zwaar en tijdrovend.
Nah, hoe verder ik in het topic kom en hoe meer ik er thuis in mijn bedje over nadenk en er mee bezig ben, hoe meer ik denk dat het meer te maken heeft met mijn verwachtingspatronen. Ik kan er niet tegen als iets anders loopt dan ik verwacht.quote:Op maandag 7 juli 2008 11:05 schreef SHE het volgende:
Waarin streef je het perfecte na? En wat is je definitie van perfectie?
Ongelukkig zijn met een 6 is in mijn optiek geen typisch symptoom van een drang naar perfectionisme.
Elke idioot die zijn eigen werk belangrijk vind, zou geen genoeg nemen met een magere voldoende.
Dus tot zover kan ik je volgen..maar hoe is het met de rest van je leven verweven? ben je stelselmatig op zoek naar perfectie of uit het zich in specifieke situaties?
Zo ben ik zelf ooit eens een week bezig geweest met het schilderen van een raampje. Elke keer haalde ik de laag er weer af omdat er in mijn optiek een onregelmatigheid in zat.
Mijn omgeving dacht dat ik krankzinnig geworden was, maar ik vond het een noodzakelijk kwaad het net zo lang te blijven herstellen tot het perfect was.
Daar waar ik andere zaken zo kan afraffelen dat je zou denken dat ik een onverschillige mongool ben.
Mij lijkt een perfectionist zijn best zwaar en tijdrovend.
Ik raak op vrijdag al in de stress, want we gaan het weekend in en dat is iets totaal anders dan de werkweek. Ik heb erg lang gedaan over mijn rijbewijs halen, want als een fietser zijn hand niet uitstak en de rijinstructeur plots op de rem stond, raakte ik uit mijn doen en had ik minstens een half uur nodig om weer in mijn hum te komen.
En dan heb ik het nog niet over vriendlief die, ipv op een benedenwoning, op een appartement had gereageerd. 
Ik kan dan ook uitstekend dingen plannen en doe dit het liefst een maand van te voren. Ik ben een verschrikkelijke controlfreak en houd rekening met alle mogelijk variabelen. Ik heb minstens 2 back up plannen.
Dus al peinzend in bed ben ik tot de conclusie gekomen dat ik waarschijnlijk verwacht had een hoger cijfer te halen. Dit was niet zo en dus storte mijn wereld tijdelijk in. Controle weg, verwachtingspatroon in duigen, ik bonkend met mijn hoofd tegen de muur en topics openend over perfectionisme. Eigenlijk is het verwachtingspatronisme.
Dus nu ga ik daar iets aan doen. Ik ga niets meer plannen, een uur van te voren is genoeg! Ik ga niet meer stressen en als iets in de soep loopt heb ik brains genoeg om het ter plekke op te lossen. Dat kan ik en dat ga ik doen.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Echt zo van "quote:Op maandag 7 juli 2008 12:09 schreef Rebubbled het volgende:
ik bonkend met mijn hoofd tegen de muur
" ? 
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
als je maar niet denkt dat er voor elk probleem 1 perfecte oplossing is dan ben je al heel ver
"If you had a million years to do it, you couldn't rub out even half the "Fuck you" signs in the world."
Always look at the bright side of death
Always look at the bright side of death
Perfectionisme laat je altijd een gevoel geven van falen ook al presteer je goed/ als beste.quote:Op zondag 6 juli 2008 08:18 schreef kaasplankje het volgende:
Perfectionisme
Het zit in onze familiegenen; mijn vader heeft het, mijn broer & zus hebben het, en ik heb het ook.
Ergens vind ik het vreselijk, die drang om alles tot in het treurige beter te moeten doen.
Netter, sneller, beter, mooier. Bij mezelf merk ik het vaak niet zo en als vrienden me erop attenderen voel ik me vaak een soort van aangevallen. Als ik 't echter bij mijn familie opmerk denk ik altijd: Ja, zo ben ik dus ook.
Ik begrijp alleen niet hoe dat te rijmen is met een eetstoornis. Zelf heb ik ook de neiging om hard te zijn voor mezelf te als ik dingen niet goed (genoeg) doe. Dit uit zich nooit dmv niks mogen eten van jezelf ofzo en dat snap ik ook niet zo goed. Ik zeg wel vaak "sukkel" tegen mezelf of "net goed, je verdient dit" of nog meer van die onzinnigheden.
Toch zie ik ook bij mijn familie dat het perfectionisme tot positieve dingen kan leiden; Als mijn zus thuis een paneeldeur gaat schilderen doet ze dat zó netjes en strak dat je je kapsel in de spiegeling controleren kan, wat ik dan ook altijd even doe hahaha!
TS moet niet zeiken
[ Bericht 0% gewijzigd door Green_stuff op 07-07-2008 16:25:26 ]
When it goes green, it really goes green!
Ja idd, gewoon max. een dag van te voren of misschien 2 plannen. Niet hele weken van tevoren, dat is toch niet leuk meerquote:Op maandag 7 juli 2008 12:09 schreef Rebubbled het volgende:
[..]
Nah, hoe verder ik in het topic kom en hoe meer ik er thuis in mijn bedje over nadenk en er mee bezig ben, hoe meer ik denk dat het meer te maken heeft met mijn verwachtingspatronen. Ik kan er niet tegen als iets anders loopt dan ik verwacht.
Ik raak op vrijdag al in de stress, want we gaan het weekend in en dat is iets totaal anders dan de werkweek. Ik heb erg lang gedaan over mijn rijbewijs halen, want als een fietser zijn hand niet uitstak en de rijinstructeur plots op de rem stond, raakte ik uit mijn doen en had ik minstens een half uur nodig om weer in mijn hum te komen.
Ik kan dan ook uitstekend dingen plannen en doe dit het liefst een maand van te voren. Ik ben een verschrikkelijke controlfreak en houd rekening met alle mogelijk variabelen. Ik heb minstens 2 back up plannen.
Dus al peinzend in bed ben ik tot de conclusie gekomen dat ik waarschijnlijk verwacht had een hoger cijfer te halen. Dit was niet zo en dus storte mijn wereld tijdelijk in. Controle weg, verwachtingspatroon in duigen, ik bonkend met mijn hoofd tegen de muur en topics openend over perfectionisme. Eigenlijk is het verwachtingspatronisme.
Dus nu ga ik daar iets aan doen. Ik ga niets meer plannen, een uur van te voren is genoeg! Ik ga niet meer stressen en als iets in de soep loopt heb ik brains genoeg om het ter plekke op te lossen. Dat kan ik en dat ga ik doen.
. Je leeft maar 1 x dus who cares als iets een x fout gaat. Ieder mens maakt fouten. Maar daar leer je juist van. Ohja, hoge cijfers maken toch neit echt uit, zolang je over gaat/slaagd/whatever is het toch al goed zat? Succes iig nog !
What a beautiful mess this is,
It's like picking up trash in dresses.
It's like picking up trash in dresses.
Uitermate herkenbaar.
Ik ben zelf ook behoorlijk perfectionistisch. Dit wil niet zeggen dat alles er in mijn huisje volmaakt bijstaat, of dat ik nooit eens de deur uit ga met een kreukel in mijn blouse. Op de middelbare school vond ik een 6 overigens vaak prima (het was immers 'goed genoeg', mijn lat lag bij 'het volgende schooljaar halen' en daarvoor was een 6 voldoende).
Maar in het dagelijks leven heb ik er wel degelijk veel last van.
Ik ben behoorlijk onzeker (ws meer de oorzaak dan het gevolg van perfectionisme), 'obsessief-compulsief', overanalyserend, en een enorme controlfreak.
Dit uit zich soms in 200%voor iets gaan (en ondertussen andere dingen of mezelf vergeten), altijd ergens naartoe werken (als een doel bereikt is heb ik zelden een voldaan gevoel, altijd het idee 'genieten komt wel als dat en dat bereikt is'), en niet zelden ook in zelfdestructief gedrag (heb wel eens ontslag genomen omdat ik het gevoel had dat m'n baas me toch niet goed genoeg vond functioneren, studie is gestrand nadat ik niet om kon gaan met het feit dat ik één college gemist had, relatie stukgelopen omdat ik onzeker werd doordat mijn gevoelens niet voldeden aan het ideaalbeeld van hoe ik me in een goede relatie zou horen te voelen, etc..).
Overigens vind ik het TS-gebash een beetje overdreven: iedereen die een topic opent doet dit in de hoop dat het gelezen wordt en, als het even kan, reacties oproept, al is het maar omdat het af-en-toe bijzonder aangenaam is om te horen dat anderen jouw verhalen/opvattingen/problemen delen of herkennen.
Ik ben zelf ook behoorlijk perfectionistisch. Dit wil niet zeggen dat alles er in mijn huisje volmaakt bijstaat, of dat ik nooit eens de deur uit ga met een kreukel in mijn blouse. Op de middelbare school vond ik een 6 overigens vaak prima (het was immers 'goed genoeg', mijn lat lag bij 'het volgende schooljaar halen' en daarvoor was een 6 voldoende).
Maar in het dagelijks leven heb ik er wel degelijk veel last van.
Ik ben behoorlijk onzeker (ws meer de oorzaak dan het gevolg van perfectionisme), 'obsessief-compulsief', overanalyserend, en een enorme controlfreak.
Dit uit zich soms in 200%voor iets gaan (en ondertussen andere dingen of mezelf vergeten), altijd ergens naartoe werken (als een doel bereikt is heb ik zelden een voldaan gevoel, altijd het idee 'genieten komt wel als dat en dat bereikt is'), en niet zelden ook in zelfdestructief gedrag (heb wel eens ontslag genomen omdat ik het gevoel had dat m'n baas me toch niet goed genoeg vond functioneren, studie is gestrand nadat ik niet om kon gaan met het feit dat ik één college gemist had, relatie stukgelopen omdat ik onzeker werd doordat mijn gevoelens niet voldeden aan het ideaalbeeld van hoe ik me in een goede relatie zou horen te voelen, etc..).
Overigens vind ik het TS-gebash een beetje overdreven: iedereen die een topic opent doet dit in de hoop dat het gelezen wordt en, als het even kan, reacties oproept, al is het maar omdat het af-en-toe bijzonder aangenaam is om te horen dat anderen jouw verhalen/opvattingen/problemen delen of herkennen.
Niet nee? Ik vind het juist wel logisch, zeker bij meisjes/vrouwen. Ik vind dat er vrij veel 'druk' gelegd wordt op het eruit zien als de meisjes in de bladen en op tv, hoe onrealistisch ook. Als je dan een beetje onzeker bent over jezelf en/of (al jong) wat vrouwelijke rondingen ontwikkelt, is het idee zo geboren dat jouw lichaam er niet uitziet zoals deze er volgens 'het schoonheidsideaal' uit zou moeten zien. En dát is voor iemand die perfect wil zijn, m.n. in de ogen van anderen, funest. Dat kan weer leiden tot lijnen en doorslaan hierin, zoals het ontwikkelen van een onrealistisch zelfbeeld, het zichzelf uithongeren, het hebben van vreetbuien, enzovoort.quote:Op zondag 6 juli 2008 08:18 schreef kaasplankje het volgende:
Ik begrijp alleen niet hoe dat te rijmen is met een eetstoornis. Zelf heb ik ook de neiging om hard te zijn voor mezelf te als ik dingen niet goed (genoeg) doe. Dit uit zich nooit dmv niks mogen eten van jezelf ofzo en dat snap ik ook niet zo goed. Ik zeg wel vaak "sukkel" tegen mezelf of "net goed, je verdient dit" of nog meer van die onzinnigheden.
Typisch ook dat er nu steeds meer mannen gezien worden die onzeker zijn over hun uiterlijk, m.n. over hun spiermassa, en vervolgens doorslaan in sporten, extreem gezond en eenzijdig eten/drinken (nieuwe naam: orthorexia) en een vertekend zelfbeeld ontwikkelen. Het is nooit genoeg wat ze in de spiegel zien...
Vrijwel ieder meisje/vrouw met een eetstoornis dat/die ik ken, is een perfectioniste. Opvallend, toch?
Er wordt in dit topic gepraat over veranderen, niet langer perfectionist zijn. Is het voor die mensen niet mogelijk gelukkig te worden, gewoon door zich er bij neer te leggen, het te accepteren dat ze perfectionistisch zijn?
't is tamelijk eigen aan perfectionisten dat ze niet snel tevreden zijn/genoegen nemen met hoe het isquote:Op zondag 20 juli 2008 02:12 schreef Papadoupoulos het volgende:
Er wordt in dit topic gepraat over veranderen, niet langer perfectionist zijn. Is het voor die mensen niet mogelijk gelukkig te worden, gewoon door zich er bij neer te leggen, het te accepteren dat ze perfectionistisch zijn?
Kortom: als ik (of een andere perfectionist) uiteindelijk bereik dat ik m'n perfectionisme kan accepteren, dan betekent dat waarschijnlijk dat ik al een stuk van mijn perfectionisme kwijt ben.
Waar je last van hebt is volgens Freud een anale fixatie, oftewel neurotisisme. Dat ligt in je aard, daar kom je nooit helemaal vanaf. Maar het kan je evenwel veel voordeel opleveren, mits je wat meer balans vindt. Wat je moet leren is loslaten.
Springfield's looking pretty dusty today
Overduidelijkquote:Op zondag 20 juli 2008 17:39 schreef -marz- het volgende:
anale fixatie
Musculus gluteus maximus [incl. paint]
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
Nee. Dat is dus niet de reden van eetstoornissen.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 22:55 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
Niet nee? Ik vind het juist wel logisch, zeker bij meisjes/vrouwen. Ik vind dat er vrij veel 'druk' gelegd wordt op het eruit zien als de meisjes in de bladen en op tv, hoe onrealistisch ook. Als je dan een beetje onzeker bent over jezelf en/of (al jong) wat vrouwelijke rondingen ontwikkelt, is het idee zo geboren dat jouw lichaam er niet uitziet zoals deze er volgens 'het schoonheidsideaal' uit zou moeten zien. En dát is voor iemand die perfect wil zijn, m.n. in de ogen van anderen, funest. Dat kan weer leiden tot lijnen en doorslaan hierin, zoals het ontwikkelen van een onrealistisch zelfbeeld, het zichzelf uithongeren, het hebben van vreetbuien, enzovoort.
Typisch ook dat er nu steeds meer mannen gezien worden die onzeker zijn over hun uiterlijk, m.n. over hun spiermassa, en vervolgens doorslaan in sporten, extreem gezond en eenzijdig eten/drinken (nieuwe naam: orthorexia) en een vertekend zelfbeeld ontwikkelen. Het is nooit genoeg wat ze in de spiegel zien...
Vrijwel ieder meisje/vrouw met een eetstoornis dat/die ik ken, is een perfectioniste. Opvallend, toch?
http://www.humanconcern.nl/eetstoornissen/oorzaken.php
Zo, kun je je een beetje inlezen.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Daar zit zeker wel een kern van waarheid in hoor ? Je bent zelf onder behandeling geweest, toch?quote:Op maandag 21 juli 2008 09:44 schreef Rebubbled het volgende:
[..]
Nee. Dat is dus niet de reden van eetstoornissen.
http://www.humanconcern.nl/eetstoornissen/oorzaken.php
Zo, kun je je een beetje inlezen.
De mensen (meiden) die ik zie met eetstoornissen zijn vrijwel altijd "perfectionistisch" in die zin dat ze nooit tevreden zijn met hun prestaties. Zoals ik al zei, is perfectionisme in deze eerder een symptoom van een laag zelfbeeld dan een karaktereigenschap op zichzelf.
Daarnaast zijn ze doorgaans intelligent. Intelligente mensen zijn het moeilijkst te behandelen omdat ze constant alles beter menen te weten. Psychologen hebben vaak liever geen eetstoornis in de behandeling, om die reden.
Springfield's looking pretty dusty today
Kan dit niet naar pub? Een 20 jarige die wat mentale zoektochten had in haar tienerjaren vanwege een te beschermde opvoeding en nu langzaam volwassen wordt en dingen kan gaan relativeren.
Het feit dat zij daar een psycholoog voor nodig had, terwijl de meeste mensen dat gewoon met zelfrelativatie kunnen lijkt me toch geen reden om het allemaal maar 'erg' te vinden en er allerlei ernstige-afwijkingen labeltjes op te plakken.
Het feit dat zij daar een psycholoog voor nodig had, terwijl de meeste mensen dat gewoon met zelfrelativatie kunnen lijkt me toch geen reden om het allemaal maar 'erg' te vinden en er allerlei ernstige-afwijkingen labeltjes op te plakken.
Wat jij zegt is correct. Maar dat het beeld in de media dè reden is voor een eetstoornis, is onzin. Daar doelde ik op.quote:Op maandag 21 juli 2008 10:12 schreef -marz- het volgende:
[..]
Daar zit zeker wel een kern van waarheid in hoor ? Je bent zelf onder behandeling geweest, toch?
De mensen (meiden) die ik zie met eetstoornissen zijn vrijwel altijd "perfectionistisch" in die zin dat ze nooit tevreden zijn met hun prestaties. Zoals ik al zei, is perfectionisme in deze eerder een symptoom van een laag zelfbeeld dan een karaktereigenschap op zichzelf.
Daarnaast zijn ze doorgaans intelligent. Intelligente mensen zijn het moeilijkst te behandelen omdat ze constant alles beter menen te weten. Psychologen hebben vaak liever geen eetstoornis in de behandeling, om die reden.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Waar zeg ik dat het dé reden is? Ik denk echter wel dat het zeker meespeelt en nee, daar heb ik geen onderzoek naar gedaan. Maar uit ervaringen kan ik wel stellen dat het schoonheidsideaal (=perfect zijn) een eetstoornis flink kan voeden/triggeren.quote:Op maandag 21 juli 2008 10:29 schreef Rebubbled het volgende:
[..]
Wat jij zegt is correct. Maar dat het beeld in de media dè reden is voor een eetstoornis, is onzin. Daar doelde ik op.
Ennuh...inlezen is niet echt meer nodig
quote:Op maandag 21 juli 2008 11:32 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
Waar zeg ik dat het dé reden is? Ik denk echter wel dat het zeker meespeelt en nee, daar heb ik geen onderzoek naar gedaan. Maar uit ervaringen kan ik wel stellen dat het schoonheidsideaal (=perfect zijn) een eetstoornis flink kan voeden/triggeren.
Ennuh...inlezen is niet echt meer nodig
Daar. Daar zeg je dat.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 22:55 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
Niet nee? Ik vind het juist wel logisch, zeker bij meisjes/vrouwen. Ik vind dat er vrij veel 'druk' gelegd wordt op het eruit zien als de meisjes in de bladen en op tv, hoe onrealistisch ook. Als je dan een beetje onzeker bent over jezelf en/of (al jong) wat vrouwelijke rondingen ontwikkelt, is het idee zo geboren dat jouw lichaam er niet uitziet zoals deze er volgens 'het schoonheidsideaal' uit zou moeten zien. En dát is voor iemand die perfect wil zijn, m.n. in de ogen van anderen, funest. Dat kan weer leiden tot lijnen en doorslaan hierin, zoals het ontwikkelen van een onrealistisch zelfbeeld, het zichzelf uithongeren, het hebben van vreetbuien, enzovoort.
Typisch ook dat er nu steeds meer mannen gezien worden die onzeker zijn over hun uiterlijk, m.n. over hun spiermassa, en vervolgens doorslaan in sporten, extreem gezond en eenzijdig eten/drinken (nieuwe naam: orthorexia) en een vertekend zelfbeeld ontwikkelen. Het is nooit genoeg wat ze in de spiegel zien...
Vrijwel ieder meisje/vrouw met een eetstoornis dat/die ik ken, is een perfectioniste. Opvallend, toch?
En heel veel onderzoeken spreken dat tegen. Juist omdat de meeste eetstoornissen niet om een schoonheidsideaal draaien, maar om controle.
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Ik herhaal: ik zeg hier toch niet dat het dé reden is? Ik blijf echter van mening dat het schoonheidsideaal wel degelijk samenhang kan hebben met eetstoornissen, kán ja. Eetstoornissen zijn het gevolg van een heleboel 'factoren': erfelijk, biologisch, sociaal-emotioneel, opvoeding, vrienden, traumatische gebeurtenissen, intelligentie, omgeving (ook macroniveau), enzovoort... En het schoonheidsideaal hoort hier zeker bij vind ik, gezien de druk die dit op (jonge) meiden -en steeds meer ook op jongens- legt. Het heeft een grote invloed, zeker op kwetsbare jongeren, en kan daarmee mede zorgdragen voor het ontstaan van een eetstoornis en/of een eetstoornis in stand houden of aanwakkeren.quote:Op maandag 21 juli 2008 11:58 schreef Rebubbled het volgende:
[..]
Daar. Daar zeg je dat.
Dus néé, ik zie het niet als dé oorzaak, maar ik vind wel dat het meespeelt. En er zijn onderzoeken die zeggen dat het schoonheidsideaal geen eetstoornissen veroorzaakt (waar ik het mee eens ben als je deze stelling letterlijk neemt), en tegelijkertijd zijn er onderzoeken die zeggen dat het schoonheidsideaal wel degelijk invloed heeft. Net als dat er onderzoeken zijn die bevestigen dat er een erfelijke component mee speelt bij het ontstaan van eetstoornissen, terwijl anderen dit juist ontkrachten.
En verder is niet iedere eetstoornispatiënt hetzelfde: jij bent misschien niet gevoelig voor het schoonheidsideaal, terwijl een ander dat juist wel is en een 'gemakkelijke vlucht neemt' in het proberen om aan het ideaal te voldoen en een obsessie met eten/gewicht ontwikkelt, om maar niet bezig te hoeven zijn met wat hem/haar écht dwars zit.
quote:Op maandag 21 juli 2008 13:55 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
Ik herhaal: ik zeg hier toch niet dat het dé reden is?
[knip]
Dat zijn exact de woorden waarmee je het zegt. Maar het is overduidelijk dat je dit niet op die manier bedoelde en het ook niet zo ziet.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 22:55 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
[knip] En dát is voor iemand die perfect wil zijn, m.n. in de ogen van anderen, funest.[knip]
Waar ik wel benieuwd naar ben is het stukje dat je het weet uit eigen ervaring. Uit je omgeving of heb je er zelf mee te maken?
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Ik ben totaal niet perfectionistisch, tenzij het zaken betreft die me echt raken. Dat zijn er alleen maar erg weinig.
Ik vrees dat ik je niet kan helpen
Ik vrees dat ik je niet kan helpen
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Hahaha, fijn dat je nu snapt hoe ik het bedoelde =)quote:Op dinsdag 22 juli 2008 08:53 schreef Rebubbled het volgende:
[..]
Dat zijn exact de woorden waarmee je het zegt. Maar het is overduidelijk dat je dit niet op die manier bedoelde en het ook niet zo ziet.
Waar ik wel benieuwd naar ben is het stukje dat je het weet uit eigen ervaring. Uit je omgeving of heb je er zelf mee te maken?
Ik heb verder zelf al vanaf dat ik een jaar of 8 ben een eetstoornis (ben nu 24) en heb al vanaf m'n 15e therapie: ambulant, klinisch, alternatief, cognitief, PMT, medicatie, individueel, groepen, zelfhulpgroepen...ik heb t zo'n beetje allemaal wel doorlopen met tot nu toe weinig resultaat
Vandaar dus de (helaas) vele ervaring! Ik ken inmiddels ook vrij veel mensen met een eetstoornis, door alle groepsbehandelingen en weet dus ook dat 'mijn eetstoornis' niet dé standaard is, maar dat er vele variaties mogelijk zijn. Ik lees er verder graag over, volg ontwikkelingen en we zijn nu aan het kijken of mijn gezin/familie in aanmerking komt voor een erfelijkheidsstudie. Het houdt me dus wel bezig
dubbelpost, Fok ligt dwars 
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
quote:Op maandag 21 juli 2008 11:58 schreef Rebubbled het volgende:
Daar. Daar zeg je dat.
TS is inderdaad stronteigenwijs, zoals bovenstaande post duidelijk maken.. Alles wat je zegt probeert ze wel een weerwoord op te bedenken, tenzij we haar gelijk gevenquote:Op maandag 21 juli 2008 10:12 schreef -marz- het volgende:
De mensen (meiden) die ik zie met eetstoornissen zijn vrijwel altijd "perfectionistisch" in die zin dat ze nooit tevreden zijn met hun prestaties. Zoals ik al zei, is perfectionisme in deze eerder een symptoom van een laag zelfbeeld dan een karaktereigenschap op zichzelf.
Daarnaast zijn ze doorgaans intelligent. Intelligente mensen zijn het moeilijkst te behandelen omdat ze constant alles beter menen te weten. Psychologen hebben vaak liever geen eetstoornis in de behandeling, om die reden.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Maar daarintegen zal niemand wat over het neuken te klagen hebben, want dat gaat ook perfect.
Elk nadeel heb zijn voordeel.
Elk nadeel heb zijn voordeel.
quote:Op dinsdag 22 juli 2008 16:51 schreef SterreMarit het volgende:
[..]
Hahaha, fijn dat je nu snapt hoe ik het bedoelde =)
Ik heb verder zelf al vanaf dat ik een jaar of 8 ben een eetstoornis (ben nu 24) en heb al vanaf m'n 15e therapie: ambulant, klinisch, alternatief, cognitief, PMT, medicatie, individueel, groepen, zelfhulpgroepen...ik heb t zo'n beetje allemaal wel doorlopen met tot nu toe weinig resultaat
Vandaar dus de (helaas) vele ervaring! Ik ken inmiddels ook vrij veel mensen met een eetstoornis, door alle groepsbehandelingen en weet dus ook dat 'mijn eetstoornis' niet dé standaard is, maar dat er vele variaties mogelijk zijn. Ik lees er verder graag over, volg ontwikkelingen en we zijn nu aan het kijken of mijn gezin/familie in aanmerking komt voor een erfelijkheidsstudie. Het houdt me dus wel bezig
Jeetje. Wat ontzettend vervelend! Wat heb je voor eetstoornis? Gaan ze bij je hele familie/gezin genen afnemen en die checken ofzo? Wel spannend. Bij jou hoef ik dus niet aan te kloppen voor het antwoord op: hoe kom ik ervan af?
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
|
|
