Dat varieert heel veel. Als ik naar andere, normale mensen kijk, dan zullen heel veel mensen het maar in een paar gevallen opmerken: als het echt heel duidelijk is (meestal dan a.d.h.v. een combinatie met spastisch gedrag) of anders als ze er ervaring mee hebben. De meeste autisten die verder normaal (of hoger) begaafd zijn zullen vaak het spel heel goed mee kunnen spelen. Niet omdat ze het spel kennen, maar wel de spelregels. Pas als je heel goed gaat opletten zie je de gaten in het spel.quote:
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
comment?
Ik had het vandaag met iemand over haar zoon, die zo'n rugzakkindje is. We hadden het toen over de oneerlijkheid van het ZMOK onderwijs, dat is hetgene waar cluster 4 kinderen voor in aanmerking komen. Zoals je misschien ook weet, heb ik een blauwe maandag op zo'n 'gevangenisinstelling' stage gelopen als een soort van "klasse assistent" (je moet gelijk hoog inzetten, nietwaar?). Ik stond te klapperen met mijn oren toen ik hoorde dat slechts een heel laag percentage ooit het niveau van hulpbouwvakker kon halen. Vandaar mijn vraag of jouw zoon misschien ook in die categorie valt. Niveau 2 is altijd meer dan 1.
Maar als je het liever over bloeiende kindertjes wilt hebben, mij best hoor. Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
Hij krabbelt weer op en verveelt zich en wil aan het werk/schoolquote:Op maandag 23 juni 2008 20:50 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Hoe gaat het nu met Detlev Yvonne?
Wat mij betreft deugen de meeste kinderen niet, dus wat dat betreft kan ik een stukje met je opgaanquote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?) het is gewoon een van m'n drie kinderen, punt.
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
Maar je kunt toch ook met een rugzak de mavo doen?quote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?) het is gewoon een van m'n drie kinderen, punt.
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
"e:Op maandag 23 juni 2008 23:52 schreef Rimpelhond het volgende:
=KNIP=
en ga dan de malle molen van misdiagnoses en wachttijden maar eens in (jawel misdiagnoses als je schriftelijk al aan hebt gegeven hoe je zelf denkt dat de diagnose zou moeten luiden)
=KNIP=
Hoe herkenbaar. Gelukkig (net) niet bij mijzelf, maar je wordt er wel gestoord van. Waardoor ook jij hulp nodig hebt en niet gaat krijgen...quote:Op maandag 23 juni 2008 20:39 schreef yvonne het volgende:keukenprinsesje, het was ook geen aanval hoor
En het knokken, herkenbaar, Nederland het land van melk en honing is niet helemaaaaaal correct
=KNIP=
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstjequote:
Hoewel de meeste normaal begaafde mensen met autisme verlangen naar een intieme partnerrelatie, slagen er maar heel weinig mensen met autisme om dat verlangen ook te realiseren. In de follow-up studies is het aantal volwassenen met autisme dat gehuwd is of samen woont met een partner op één hand te tellen.
De problemen met sociale relaties worden steeds duidelijker met het opgroeien. Een aantal kinderen met autisme dat nog vriendjes had in de lagere school, verliest die tijdens de puberteit en adolescentie. Het contrast met leeftijdsgenoten wordt steeds groter. Kinderen met autisme groeien lichamelijk wel mee met met hun leeftijdsgenoten, maar niet emotioneel en sociaal. Terwijl ander tieners last hebben van hun hormonen en ijverig experimenteren met romances en seksuele relaties, zitten veel jongeren met autisme nog op het niveau van ‘vriendjes hebben’ van de lagere school.
Ook jongeren met autisme raken op zekere leeftijd wel geïnteresseerd in seksualiteit, maar meestal later dan andere jongeren. Ze missen echter de nodige sociale vaardigheden voor een seksuele relatie. De spanning tussen het seksueel verlangen en het onvermogen dat verlangen ook vorm te geven kan leiden tot heel wat problemen. Daarnaast worden tieners en jongvolwassenen vaak uitgelachen, uitgestoten of zelfs gepest omwille van hun vreemde manier van contact leggen. Omwille van hun sociale naïviteit bestaat tevens het risico dat ze seksueel mibruikt worden.
Op dit moment zijn er onvoldoende onderzoeksgegevens om een idee te vormen over het aantal dat uiteindelijk slaagt in een vaste, intieme relatie. Feit is wel dat dergelijke relaties ‘anders’ zullen zijn en dat van de partner, naast liefde, vooral veel geduld, verdraagzaamheid en begrip zullen vragen.
Een relatie met iemand met Aspergersyndroom kan je vergelijken met een relatie tussen twee mensen uit zeer verschillende culturen, zich elk niet bewust van de gewoonten en de verwachtingen van de ander. Ongewild trappen ze voortdurend op elkaars tenen. Twee bronnen van conflict zijn de fysieke en emotionele intimiteit enerzijds en de dominantie van de speciale interesses anderzijds.
Het teveel tijd stoppen in de eigen interesse, zodat de partner alleen komt te staan voor alle familiale en huishoudelijke taken, het maken van onverantwoorde uitgaven, het in discussie gaan over details en feiten, het zich terugtrekken bij conflicten en spanningen, het tekort aan invoelingsvermogen en aandacht voor de partner….dit zijn maar enkele van de vele mogelijke frustraties voor een partner van iemand met autisme. Het gebeurt dan ook vaak dat relaties stuk lopen.
Soms lukt het, als de partner het autisme een plaats weet te geven in de relatie, de verwachtingen aanpast, compensaties zoekt in andere sociale relaties en vooral de positieve kanten van het autisme weet te waarderen. Hoedanook is een normale partnerrelatie voor mensen met autisme verre van zelfsprekend. Toekomstige partners moeten door de ouders of de persoon met autisme zelf op de hoogte gebracht worden van het autisme. De keuze ligt vooral bij de partner, want mensen met autisme kunnen zich doorgaans niet voorstellen wat een intieme relatie inhoudt.
Door de vele frustraties met mislukte pogingen tot een intieme relatie kiest een aantal mensen met autisme ervoor om alleen te blijven.
WONEN
Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn. Dat laatse vinden begaafde mensen met autisme wel erg. Eenzaamheid vormt de grootste bedreiging voor het welzijn van begaafde personen met autisme. Het streven naar een eigen woning op appartement is daarom niet zonder risico’s. Zelfstandig wonen geeft de persoon met autisme maar tevredenheid als er een netwerk is van mensen die regelmatig eens binnen springen, met wie de persoon met autisme naar de bioscoop kan en die als eens een handje komt toesteken in het huishouden.
Voor heel wat mensen met autisme, zelfs begaafde mensen, is zelfstandig wonen niet haalbaar. Zij zijn aangewezen op min of meer beschermde woonvormen met begeleiding. Voor sommigen is het organiseren van de dagelijkse taken zelfs zo moeilijk dat ze dagelijkse begeleiding nodig hebben. Op het vlak van zelfstandig wonen zijn de twee grootste problemen voor volwassenen met autisme de zelfredzaamheid en de vrije tijd. Zelfs eenvoudige huishoudelijke taken en probleempjes kunnen ze vaak niet aan. De vrije tijd moet ook voor hen georganiseerd worden. Ze kunnen zich te pletter vervelen, maar veel groter is de kans dat ze zich opsluiten in hun specifieke interesse en dat die het hele leven gaat domineren. Ze zitten uren te surfen op Internet en vergeten te eten of de afwas te doen en de strijk stapelt zich torenhoog op.
Een gewaardeerde plaats
Is er wel een gewaardeerde plaats voor mensen met autisme en een normale begaafdheid in onze wereld? Jazeker, maar of ze die kunnen krijgen hangt niet zozeer af van hun handicap maar vooral van de manier waarop de samenleving met die handicap omgaat.
Mensen met autisme vragen in de eerste plaats dat we hen ontmoeten zoals ze zijn. We mogen ons niet laten bedriegen door hun brein, hun intelligentie. Verscholen achter hun soms verbluffende intelligentie zitten heel wat tekorten. Begaafde mensen met autisme komen niet ter wereld met de bagage om in die wereld te overleven. Hun anders zijn is niet op maat gemaakt voor deze wereld. Achter de compensaties en camouflages zit een uniek persoon die vraagt om hulp, bescherming en begeleiding. Die begeleiding is meer dan alleen werken aan hun autisme.
Hoe intensief we ook trainen en onderwijzen, mensen met autisme zullen nooit volledig geëquipeerd raken om zonder hulp en begeleiding mee te draaien met de rest.
Autisme is en blijft een ernstige handicap. Het is een misverstand te denken dat integratie van mensen met autisme vooral het gevolg is van intensieve en gepaste trainings- en onderwijsprogramma’s.
bron: Het boek Brein Bedriegt
auteur: Peter Vermeulen
uitgeverij: Vlaamse Dienst Autisme
Mannetje toch, is je hele bestaan niet een grote sessie van zelfbevrediging?quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
Als jij zo blijft posten, dan blijf ik het leuk vinden inderdaadquote:
Het leest ook heel lekker.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:04 schreef F04 het volgende:
[..]
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstje
Als je maar weet dat je mijn favoriete idioot op fok bentquote:Op dinsdag 24 juni 2008 15:44 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik weet hoe gelukkig voelt en dat is absoluut mijn grootste prestatie dit jaar.
1: niet gefrusteerd worden, dat gaat je zeer waarschijnlijk je relatie kostenquote:Op woensdag 25 juni 2008 11:57 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb al een paar maanden een vriendin. Nu wil ik meer doen dan alleen zoenen en strelen. Dit heb ik ook tegen haar gezegd. Alleen zij heeft daar op niet echt een antwoord opgeven. En ik vroeg of ze met haar ex al sex heeft gehad en daar gaf ze ook geen antwoord. Nu vind ik praten over mij gevoelens moeilijk. Maar wat kan ik het beste doen? Ik word er een beetje gefrusteerd van.
Het is een leuk en interessant boek. Was het tweede boek dat ik over autisme gelezen heb.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:08 schreef yvonne het volgende:
Hé, dat lijkt me een goed boek, even opslaan dit.
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.quote:Op donderdag 26 juni 2008 04:25 schreef TheVotary het volgende:
Ik heb vanacht echt een mooie documentaire gekeken over kinderen met autisme die een muziek voorstelling in elkaar zetten. Echt een aanrader. Misschien ben ik een beetje spuit 11 en is dit al eens aan de orde hier geweest. Maar dan hierbij nog een keer:
[ afbeelding ]
http://www.imdb.com/title/tt0481580/
Via torrents is hij eventueel ook binnen te halen.
Vanaf vandaag is downloaden illegaalquote:Op donderdag 26 juni 2008 09:07 schreef Juup© het volgende:
[..]
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.
Who cares iddquote:Op vrijdag 27 juni 2008 19:38 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Vanaf vandaag is downloaden illegaalmja who cares zal wel loslopen behalve als je mass gaat verkopen vermoed ik.
Over films ik heb laatst Ben X gekeken gaat over een jongen met asperger.
Ook gezien, is idd een mooie film en Sigorny Weaver speelt HEEEEL goed.quote:Op vrijdag 27 juni 2008 22:47 schreef Maeghan het volgende:
Snow Cake is trouwens ook een mooie film. Een man, gespeeld door Alan Rickman, neemt een meisje als lifter mee. Ze krijgen een ongeluk en het meisje komt om. De man voelt zich schuldig en wil z'n excuses aanbieden aan haar moeder, die autistisch blijkt te zijn.
Is een heel leuk boek. Heb het gelezen en was best indrukwekkend. Tevens herkenbaar voor mijn vrouw.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:17 schreef Aoristus het volgende:
vandeweek besteld:
[ afbeelding ]
Dit boek verhaalt over onmacht en pijn.Een relaas waarin men autisme na 60 jaar wetenschappelijk onderzoek nog altijd niet echt begrijpt en onderkent.
Net als ouders van kinderen met autisme 40 jaar geleden, verenigden partners van een persoon met autisme zich.
Veerle Beel ging op pad en interviewde een aantal van die partners.
De partners in dit boek zijn niet bedrogen door hun man of vrouw maar door het autisme.
Een gewaagd boek, het getuigt van moed en durf.
Veerle Beel.
EPO-VDA.
Pas sinds een jaar of twintig is bekend dat autisme in de hersenen zit en kunnen ouders en partners van autisten op enig begrip rekenen. In dit boek wordt getracht aan de hand van elf interviews met partners en zeven hoofdstukken met deskundig commentaar, een beeld te geven van wat de afwijking inhoudt en welke uitwerking zij heeft op een relatie. Omschrijven hoe autisme zich uit bij volwassenen, blijkt erg moeilijk, zelfs voor partners. De kenmerken die worden genoemd, komen ook bij 'normale' mensen voor, alleen niet in dezelfde mate en niet allemaal tegelijk. Een intieme relatie met een autist hebben, lijkt een onmogelijke opgave. De autist is sterk op zichzelf gericht en de partner moet een enorm incasseringsvermogen hebben en voor de autist en de eventuele kinderen zorgen. Paperback met voorwoord, inleiding en nuttige adressen. De auteur is journalist en houdt zich bezig met sociale en maatschappelijke thema's. Dit boek geeft inzicht in de problematiek en kan ervaringsdeskundigen een hart onder de riem steken. Een duidelijker omschrijving van het begrip 'autist' was nuttig geweest.
Bestellen
andere 'belevenissenboeken'
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:31 schreef Maeghan het volgende:
En hoe meer ik mezelf ervan probeer te overtuigen dat welke vorm van autisme dan ook niets te maken heeft met mij of mijn leven, hoe meer vervelende opmerkingen mensen lijken te maken. Opeens hoor ik weer aan de lopende band hoe onbenaderbaar, uitdrukkingsloos of egocentrisch ik ben. Ben ik er overgevoelig voor of houd ik mezelf voor de gek?
Dat denk ik ook.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:33 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerkingquote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
bemoei je d'r niet meequote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerking
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
lukt dat, denk je?quote:Op dinsdag 1 juli 2008 09:42 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.
Uit je post te lezen is het ook niet zo belangrijk dat je een labeltje krijgt omdat je het leven anders ervaart, maar om te weten waarom je het anders ervaart en wat je er aan kan doen (als je dat zou moeten/willen)quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'.
Hiet liefst zou ik hiervoor de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk. Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is.
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'
Een deel van me zou het liefst de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Je hebt jezelf sociaal wenseljk gedrag aangeleerd voordat het puls(of hoe omschrijf ik dat?) gedrag tot ontwikkeling kwam denk ik. En dat is goed. Tot op zekere hoogte althans, want ik ben van mening dat je ook jezelf mag zijn. Laat mensen af en toe hun wenkbrauw maar optrekken of even slikken. Jij bent jij. Er is een verschil tussen je eigen glazen ingooien omdat je ongeaccepteerd (volgens de ongeschreven regels dan) gedrag vertoont, je kan mensen daadwerkelijk kwetsen... en je hebt gedrag dat vaak niet geaccepteerd is maar waar eigenlijk niemand iets mee te maken heeft. Nou, word dan de "dorpsgek" maar in dat opzicht, want ik denk dat je daar gelukkiger mee bent dan dat je zou zijn als je constant op je tenen loopt (om in the end enkel en alleen anderen te plezieren)quote:Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk.
Jah, "je krijgt gewoon geen vat op hem" is iets dat ik veel over mijn man heb gehoord.quote:Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
en dit is precies op mijn man van toepassing.quote:Op zondag 6 juli 2008 00:08 schreef Tobz het volgende:
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
enquote:Op zondag 6 juli 2008 00:08 schreef Tobz het volgende:
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
Dit is zo ongeveer hetzelfde waar ik 'mee zit'quote:Op zondag 6 juli 2008 09:31 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Wat een goede vergelijking!
Ondanks dat ik geen ASSer ben, ervaar ik dit wel hetzelfde.
Ik vergelijk het meestal met het in de decembermaand 's avonds in het donker buiten lopen.
Binnen hebben mensen de lampen aan, je kijkt door de ramen naar binnen en ziet ze allemaal hun ding doen. En ik sta buiten in het donker er zit altijd een raam tussen, toch kan ik precies zien en goed volgen wat zij aan het doen zijn.
Zelf vind ik dit steeds minder vervelend. Ik ben mij er steeds meer van bewust dat dit een keuze betreft. Ik ben gewoon anders, hoe anders weet ik niet, ik kan er de vinger niet op leggen. Als ik mijzelf afvraag of ik bij hun de kamers zou willen stappen is het antwoord nee.
Ik bekijk de boel liever vanaf een afstand, en als ik iets zie waar ik mijzelf wel voel "fitten", of iets of iemand die wel mijn interesse wekt, dan lukt dat ook wel. Ik hoef niet in een grote groep. Het is vaak zo nietszeggend/vreemd voor mij. Laat mij maar op mijn eigen gemak een handjevol mensen verzamelen waar ik happy mee ben.
Mijn man, wel een ASSer ervaart dit ook (op zijn eigen manier).
Bij hem zit het nog wat dieper, want hi j heeft inderdaad ook echt moeilijkheden om als hij iemand interessant vind ook daadwerkelijk een vriendschap op te bouwen. Of eigenlijk het opbouwen is niet het probleem, maar het onderhouden ervan. Hij laat de boel verwateren, hij zet zich opeens af tegen de "druk" die hij voelt en weg is het weer.
(ik ben echter blijven hangen)
[..]
Je hebt jezelf sociaal wenseljk gedrag aangeleerd voordat het puls(of hoe omschrijf ik dat?) gedrag tot ontwikkeling kwam denk ik. En dat is goed. Tot op zekere hoogte althans, want ik ben van mening dat je ook jezelf mag zijn. Laat mensen af en toe hun wenkbrauw maar optrekken of even slikken. Jij bent jij. Er is een verschil tussen je eigen glazen ingooien omdat je ongeaccepteerd (volgens de ongeschreven regels dan) gedrag vertoont, je kan mensen daadwerkelijk kwetsen... en je hebt gedrag dat vaak niet geaccepteerd is maar waar eigenlijk niemand iets mee te maken heeft. Nou, word dan de "dorpsgek" maar in dat opzicht, want ik denk dat je daar gelukkiger mee bent dan dat je zou zijn als je constant op je tenen loopt (om in the end enkel en alleen anderen te plezieren)
[..]
Jah, "je krijgt gewoon geen vat op hem" is iets dat ik veel over mijn man heb gehoord.
en dan denk ik bij mezelf..... je mot hem ook niet willen vatten... je moet er gewoon bovenop gaan zitten en je shirt uittrekken.
Nou moet ik wel bekennen dat dat alleen voor de dames zal gelden en hoe de heren het dan op moeten lossen weet ik ook niet.
In eerste instantie heeft mijn psycholoog mijn opgeven voor een cursus persoonlijke effectieviteit. Alhoewel hij twijfelde of dat wel geschikt zou zijn voor mij. En nu een cursus sociale vaardigheden. Die mijn psycholoog dacht dat beter zou zijn voor mij dan die eerste cursus. Waarom doe je dat dan als je twijfelt?quote:
Zo'n cursus sociale vaardigheid is helemaal niet verkeerd hoor, je kan dat zien als een soort sollicitatietraining, je krijgt alle valkuilen en basale handigheidjes even samengevat over een traject van enkele maanden.quote:Op zondag 6 juli 2008 16:07 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
In eerste instantie heeft mijn psycholoog mijn opgeven voor een cursus persoonlijke effectieviteit. Alhoewel hij twijfelde of dat wel geschikt zou zijn voor mij. En nu een cursus sociale vaardigheden. Die mijn psycholoog dacht dat beter zou zijn voor mij dan die eerste cursus. Waarom doe je dat dan als je twijfelt?
Dus binnenkort weer in kennismakingsgesprek. Oftewel ik ben nog helemaal niks opgeschoten.
Het gaat mij niet het feit dat ik die cursus moet gaan. Die heb ik inderdaad nodig. Mij gaat het er om dat ik het raar vind dat als een psycholoog twijfelt over een cursus of die wel geschikt is en ondanks het toch voorstelt. Terwijl hij eigenlijk al wist dat die andere cursus niet geschikt zou zijn voor mij.quote:Op zondag 6 juli 2008 16:47 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Zo'n cursus sociale vaardigheid is helemaal niet verkeerd hoor, je kan dat zien als een soort sollicitatietraining, je krijgt alle valkuilen en basale handigheidjes even samengevat over een traject van enkele maanden.
Nadeel is dat er weinig ruimte is voor eigen input of een verdieping op de materie. In elk geval wordt je niet slechter van zo'n bijeenkomst en onmoet je lotgenoten die je beter kan spiegelen aan je eigen gedrag dan wanneer je openbaringen van een forum leest.
Ik weet niet wat voor psycholoog/psychiaters jij bezoekt, maar wij hebben niets dan ellende gehad tot wij bij een psycholoog kwamen die gespecialiseerd is in mensen met asperger.quote:Op zondag 6 juli 2008 17:05 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Het gaat mij niet het feit dat ik die cursus moet gaan. Die heb ik inderdaad nodig. Mij gaat het er om dat ik het raar vind dat als een psycholoog twijfelt over een cursus of die wel geschikt is en ondanks het toch voorstelt. Terwijl hij eigenlijk al wist dat die andere cursus niet geschikt zou zijn voor mij.
Ik kom naar jouw(psycholoog) toe omdat ik problemen heb. En als jij dan twijfelt over hoe jij mij moet behandelen dan snap ik het toch helemaal niet meer.
Ik ga wel verder met dit circus en zie wel waar het schip strandt.
Volgens mij zijn kundige psychologen en psychiaters die kennis m.b.t. autisme hebben op twee handen te tellen in Nederland, althans daar lijkt het in mijn ervaring op.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:21 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik weet niet wat voor psycholoog/psychiaters jij bezoekt, maar wij hebben niets dan ellende gehad tot wij bij een psycholoog kwamen die gespecialiseerd is in mensen met asperger.
(en met name mensen die asperger hebben en gehuwd zijn)
De psychologen voor hem hebben er werkelijk een zooitje van gemaakt en het excuus dat wij na 2 jr ellende kregen was "ja.. maar dat is ook een specialisatie apart.. eigenlijk hebben wij daar niet zo veel kennis over.. dus ja.. "
Ik denk dat jij gelijkt hebt.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:25 schreef Juup© het volgende:
[..]
Volgens mij zijn kundige psychologen en psychiaters die kennis m.b.t. autisme hebben op twee handen te tellen in Nederland, althans daar lijkt het in mijn ervaring op.
Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen. Wat een lachwekkende trieste bedoening. Ik zou daar dus ook van in de war raken, ik zou enorm boos worden op die psych omdat het niet eerlijk is wat die kneus doet, en ik kan slecht tot niet omgaan met onrecht en dat uit zich in frustraties.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik denk dat jij gelijkt hebt.
en de meesten hebben last van tunnelvisie of hebben zelf nog grotere issues dan hun patienten.
We hebben er zelfs één gehad die ons ging vertellen hoe zij zich voelde.
Ow! nog een leuke.
Mijn man, asperger, had weer ergens anders een intake.
Er werd hem vrij aan het begin van het gesprek verteld oor de intake psych "ze sturen iedereen maar door tegenwoordig... ik zou niet weten wat ik voor jou moet doen".
vervolgens kwam de vraag "wat denk jij dat ik voor jou kan doen?"
mijn man zijn antwoord luidde "nou ik denk niets".
(compleet eerlijk antwoord! en niet vreemd gezien hetgeen de man daarvoor zelf zei, want iemand die zelf niet weet wat hij moet terwijl het zijn werk..... daarvan dénk je toch ook dat hij niets voor je kan betekenen??" Mijn man werd na deze opmerking naar buiten gewieberd met een briefje voor de doorverwijzer waarin stond "Wij nemen meneer niet aan. Meneer staat absoluut niet open voor behandeling. Hij zegt dat er niets aan de hand is."
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
Nou ja, geeft niets hoor Juup©. Jij bent ook maar een nepautist..... je hebt immers een relatie.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:53 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen. Wat een lachwekkende trieste bedoening. Ik zou daar dus ook van in de war raken, ik zou enorm boos worden op die psych omdat het niet eerlijk is wat die kneus doet, en ik kan slecht tot niet omgaan met onrecht en dat uit zich in frustraties.
quote:Op zondag 6 juli 2008 19:10 schreef Rimpelhond het volgende:
Ow! en nog een goeie die mijn man gehoord heeft.
"meneer, u kan helemaal geen asperger hebben want aspergers melden zichzelf niet bij psychologen".
Ah gossie, dat vind ik echt hartverscheurend.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik denk dat jij gelijkt hebt.
en de meesten hebben last van tunnelvisie of hebben zelf nog grotere issues dan hun patienten.
We hebben er zelfs één gehad die ons ging vertellen hoe zij zich voelde.
Ow! nog een leuke.
Mijn man, asperger, had weer ergens anders een intake.
Er werd hem vrij aan het begin van het gesprek verteld oor de intake psych "ze sturen iedereen maar door tegenwoordig... ik zou niet weten wat ik voor jou moet doen".
vervolgens kwam de vraag "wat denk jij dat ik voor jou kan doen?"
mijn man zijn antwoord luidde "nou ik denk niets".
(compleet eerlijk antwoord! en niet vreemd gezien hetgeen de man daarvoor zelf zei, want iemand die zelf niet weet wat hij moet terwijl het zijn werk..... daarvan dénk je toch ook dat hij niets voor je kan betekenen??" Mijn man werd na deze opmerking naar buiten gewieberd met een briefje voor de doorverwijzer waarin stond "Wij nemen meneer niet aan. Meneer staat absoluut niet open voor behandeling. Hij zegt dat er niets aan de hand is."
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.quote:Op maandag 7 juli 2008 09:16 schreef SHE het volgende:
Met andere woorden; het was mijn eigen schuld dat zij compleet willekeurige methoden op me loslieten.
quote:Op maandag 7 juli 2008 09:16 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik kan hier zo pissig om worden. Enerzijds omdat het zo herkenbaar is, anderzijds omdat ze het blijkbaar zoveel mensen flikken.
Als je helemaal overhoop binnenkomt krijg je 10 verschillende diagnoses; kom je bewapend met je briefje aandachtspunten en problemen, dan vinden ze je te georganiseerd om autistisch te kunnen zijn.
Het maakt ook helemaal niets uit en je bent eigenlijk een beetje overgeleverd aan de kundigheid van de mensen die je treft. En in mijn optiek ontbreekt diezelfde kundigheid bij een hoop GGZ instellingen.
Zelfs psychiaters sporen niet. Maar dat is ook geen nieuws geloof ik.
Om maar niet te spreken over het gemak waarmee ze je afwimpelen met medicijnen. Ik ben nog steeds woest om het feit dat ik 6 mnd op 25mg Seroquel ben gezet. VOOR WAT????
Ik was de hele dag suf en niemand kon mij een fatsoenlijke uitleg geven voor de noodzaak hiervan.
Dit heb ik overigens als officiele klacht ingediend, maar mij werd verweten dat ik me niet open stelde voor een heldere diagnose. Met andere woorden; het was mijn eigen schuld dat zij compleet willekeurige methoden op me loslieten.
Als die ene oplettende psychiater er niet was; dan zweer ik je dat ik echt in een gesloten inrichting terecht was gekomen. Voor moord ofzo.
Dat is al nodig voor normale mensen die hier in Nederland iets gedaan willen krijgen, laat staan voor mensen die op wat voor manier dan ook hulp nodig hebben...quote:Op maandag 7 juli 2008 09:54 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Altijd weer dat wij-zij denken he...
Ik raak nogal snel overdonderd en neem echt alles aan van mensen waarvan ik denk dat ze het beter weten.quote:Op maandag 7 juli 2008 09:39 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.
Was weer ongenuanceerd he?quote:Op maandag 7 juli 2008 09:54 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Altijd weer dat wij-zij denken he...
Waarom kreeg je dat middeltje en wat doet het met je, naast dat je suf bent. Het is wat moeilijk te plaatsen, want voedingsexperts weten in de regel wel wat goed is voor de mens.quote:Op maandag 7 juli 2008 10:04 schreef SHE het volgende:
[..]
Was weer ongenuanceerd he?
Ik ben dan ook nog steeds een beetje boos.
De woorden van de psychiater die dat voorschreef waren: om mij te stabiliseren, zodat ik beter te diagnosticeren was. Dit naar aanleiding van zijn opmerking dat hij mijn onverschilligheid niet kon rijmen met mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analysequote:Op maandag 7 juli 2008 10:12 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Waarom kreeg je dat middeltje en wat doet het met je, naast dat je suf bent. Het is wat moeilijk te plaatsen, want voedingsexperts weten in de regel wel wat goed is voor de mens.
Denk je dat je een coherent verhaal aan het vertellen was?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:24 schreef SHE het volgende:
[..]
De woorden van de psychiater die dat voorschreef waren: om mij te stabiliseren, zodat ik beter te diagnosticeren was. Dit naar aanleiding van zijn opmerking dat hij mijn onverschilligheid niet kon rijmen met mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analyse)
Ik werd er heel moe van en verder deed het weinig. Wel werd ik gedurende de tijd steeds angstiger, maar dat kwam omdat mijn hoofd niet meer werkte zoals het daarvoor deed. Het leek wel een zompig moeras.
Daarnaast vraag ik me toch echt waarom je iemand zomaar anti-psychotica zou voorschrijven. In de bijsluiter stond notabene dat het een middel voor Schyzofrenie was.
Voedingsexperts weten alles van voeding, artsen van medicijnen. Ik ben geen arts.
Toen of nu?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:41 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Denk je dat je een coherent verhaal aan het vertellen was?
quote:Op maandag 7 juli 2008 09:39 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.
Hier hetzelfde, maar dan ik voor mijn man en kinderen.quote:
Hebben andere ASS'ers hier dat ook?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:24 schreef SHE het volgende:
[..]
mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analyse)
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:18 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Hebben andere ASS'ers hier dat ook?
Komt bij mij erg sarcastisch over.quote:Op zondag 6 juli 2008 23:59 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ah gossie, dat vind ik echt hartverscheurend.
Hehe jah als je dingen zegt denken anderen meestal niet dat je het zo letterlijk bedoelt.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
Ik bedoel meer de zelf-analyse; zowel dat je die hebt (want volgens mij zijn er niet veel mensen die dat zomaar doen) als de uitgebreidheid ervan.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
De zelfanalyse heb ik wel jaquote:Op maandag 7 juli 2008 13:53 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Ik bedoele meer de zelf-analyse; zowel dat je die hebt (want volgens mij zijn er niet veel mensen die dat zomaar doen) als de uitgebreidheid ervan.
"Normale" mensen b.v.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:44 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Hehe jah als je dingen zegt denken anderen meestal niet dat je het zo letterlijk bedoelt.
Sommige mensen zijn zo vervelend om mee te communiceren
En een week uitstelquote:Op vrijdag 4 juli 2008 19:14 schreef Stupendous76 het volgende:
Maar weer even omhoog schoppen.
Maandag a.s. word ik "besproken" in het autismeteam
Zo kwam het ook op mij over. De puls om haar hoofd eraf te bijten heb ik echter ingeslikt omdat ik mij ervan bewust ben dat ik het misschien zo opvat omdat ik inmiddels de ervaring heb dat mensen zich achterbaks, dom en misplaatst arrogant naar/ over mijn man gedragen.quote:
en dan kan je jezelf afvragen in hoeverre dit aangeleerd gedrag is vanuit de ervaring dat er veel misverstanden zijn geweest met verschillende mensen en in hoeverre het te maken heeft met de drang tot uitwijden, doordraven, het gewoonweg beheersen van de verschillende manieren van uitleggen.... de verbale vaardigheid die je hebt en de drang tot het tot in de detail goed doen wat je op dat moment doet... het maken van je punt.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PIquote:
Zo dan, daar sta je dan met je beste bedoelingenquote:Op maandag 7 juli 2008 16:56 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Zo kwam het ook op mij over. De puls om haar hoofd eraf te bijten heb ik echter ingeslikt
Heel simpel, ik zie die PI dingen vaak niet. Ik let alleen op emoticons in een bericht zoalsquote:Op maandag 7 juli 2008 18:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PI
[..]
Misschien wat onduidelijk verwoord, maar ik gaf er bij aan dat ik op mijn tong heb gebeten omdat ik mij realiseer dat ik inmiddels zo vaak op een dergeljke manier te woord gestaan ben (en het gevoel heb gehad dat ik mensen hun hoofd af moet bijten om mijn gezin te verdedigen) en er dus een kans is dat ik inmiddels ook wanneer dat niet niet nodig of gepast is dingen op deze manier opvat.quote:Op maandag 7 juli 2008 18:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PI
[..]
Zo dan, daar sta je dan met je beste bedoelingen![]()
Mag jij mij toch eens uitleggen, hoe kun je een deur opentrappen als hij al open is?quote:Op maandag 7 juli 2008 18:54 schreef Rimpelhond het volgende:
daarnaast is sarcasme moeilijk te lezen via een forum
en gezien het topic.. .....zal ik een open deur intrappen?
een open deur willen intrappen is overbodig, het maken van sommige opmerkingen ook.quote:Op maandag 7 juli 2008 18:56 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mag jij mij toch eens uitleggen, hoe kun je een deur opentrappen als hij al open is?
quote:Op maandag 7 juli 2008 18:59 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
een open deur willen intrappen is overbodig, het maken van sommige opmerkingen ook.
Niet dus.
Ja, in mijn geval is dat in extremen aanwezig.quote:Op maandag 7 juli 2008 19:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Hebben jullie, degenen die zich aangesproken voelen, een onderwerp of bezigheid waar je je extreem mee bezig houdt?
Wat is dat dan? / Hoe uit zich dat?
Is dat doorlopend, met fasen of wanneer je overprikkeld raakt?
Ja en nee. Ja, ik heb onderwerpen waar ik mij extreem mee bezig hou, en nee: dat gaat met vlagen. Soms duurt zo'n periode 3 dagen, soms 3 maanden of een jaar; daar is geen peil op te trekken. Gedurende die tijd moet zo veel als mogelijk wijken voor dat onderwerp, wil ik er alles van af weten. En dan houdt het opquote:Op maandag 7 juli 2008 19:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Hebben jullie, degenen die zich aangesproken voelen, een onderwerp of bezigheid waar je je extreem mee bezig houdt?
Wat is dat dan? / Hoe uit zich dat?
Is dat doorlopend, met fasen of wanneer je overprikkeld raakt?
quote:Ik functioneer gewoonweg niet als ik me niet ergens in kan vastbijten. Als ik me ergens voor interesseer dan wil ik er ook elk detail van weten, anders verlies ik al snel de aandacht.
merci She
Ik denk dat bedoeld wordt dat je vastbijten in 1 activiteit juist werkt als ontprikkeling tegen de dagelijke overprikkelingquote:Op maandag 7 juli 2008 19:50 schreef SHE het volgende:
[..]
Ja, in mijn geval is dat in extremen aanwezig.
In mijn tienerjaren was dat klassiek ballet; ik heb het conservatorium ( den haag ) afgerond in 4 jr.
Vervolgens kreeg ik een ongeluk en kon ik me door fysieke beperkingen ( gescheurde knie en kruisbanden ) niet meer via die weg uitdrukken en dus zocht ik mijn rust in verdovende middelen. Die fase duurde gelukkig maar kort, want ik reageer heel vreemd op narcotica. ( niet zoals het hoort)
Daarna kwam de biochemische en voedingsleer obsessie en die is tegen alle verwachtingen in vrij consistent.
Ik ben daar alweer 10 jr uiterst obsessief mee bezig
Ik functioneer gewoonweg niet als ik me niet ergens in kan vastbijten. Als ik me ergens voor interesseer dan wil ik er ook elk detail van weten, anders verlies ik al snel de aandacht.
Heeft bij mij niets met overprikkelingen te maken hoor; overprikkeld raak ik eerder van alledaagse dingen zoals mensen, geluiden, sociale interactie, muziek of groepsprocessen.
Oh..en vrouwenstemmen. Die vind ik echt vreselijk vervelend.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |