Tja, ik vind het moeilijk. Aan de ene kant is het waar dat Djokovic veel te vaak opgeeft, maar je moet wel bedenken dat hij ook wel eens opgeeft als hij voorstaat: denk bijvoorbeeld aan de DC.
Het is ook waar dat Federer en Nadal practisch nooit opgeven, maar in hoevere die vergelijking eerlijk is, is een ander punt. Federer en Nadal zitten inderdaad een stuk minder fragiel in elkaar, maar op twee manieren. Ten eerste hebben ze waarschijnlijk minder vaak last van blessures of vergelijkbare mankementen, maar aan de andere kant lijken ze ook een hogere bestandigheid te hebben tegen zulke blessures. Dat je uberhaupt met mono een toernooi kan spelen (vergeleken andere mensen die mono hebben en per dag 16 uur slapen en de overige 8 uur op de bank liggen te moe om zelfs maar de afstandsbediening te pakken) is knap. Djokovic lijkt niet zo in elkaar te zitten, ook als je zijn lichaamsbouw bekijkt. Aangezien hij vaak ziek is/last heeft met vliegen en dergelijke lijkt hij een heel stuk voorzichtiger om te gaan met zijn gezondheid. Dit leidt er in delen toe dat hij eerder geneigd is op te geven als hij zich niet goed voelt plus achterstaat. Als je je ziek voelt, maar het tennis gaat nog wel, geeft dat natuurlijk energie en dan vecht je nog ergens voor. Als je je ziek voelt en je voelt dat het niet beter gaat gaan en je ziet niet in hoe je de wedstrijd kan winnen, dan mag je inderdaad overwegen, afhankelijk van hoe ziek je je voelt, om de wedstrijd maar gewoon op te geven en je gezondheid te sparen, als er toch niets meer te winnen valt.
Dit neemt niet weg dat Djokovic dit zeker te vaak doet. Hij heeft er teveel een gewoonte van gemaakt en speelt wellicht tennis met in zijn achterhoofd al de mogelijkheid van opgave. Ik zit er dus een beetje tussenin: ja, hij geeft te vaak op, hij kan best af en toe een wedstrijd, zeker één als deze gewoon even afspelen. Ga dan meer risico nemen en de wedstrijd is sneller voorbij. Aan de andere kant kan je hem gewoon niet op die manier vergelijken met Nadal en Federer op gezondheid gebied. Wellicht is dat het voornaamste punt waaraan hij moet werken.
Tot slot: Djokovic moet die ouders gewoon lekker thuis laten. Ten eerste moet zijn moeder niks over tennis zeggen verder dan "We zijn trots en steunen Nole"-onzin, ten tweede mag hij best wat professioneler over komen. HIJ tennist en ik vind het prima dat hij denkt dat hij nummer 1 kan worden. Hij heeft natuurlijk ook best kans om dat te worden, dus wat dat betreft is het slechts eerlijk. Hij, en de tennisfans, hebben echter geen behoefte aan druk van ouders of dergelijken. Kan me niet voorstellen dat het goed voor je is als je ouders je uitroepen tot nieuwe koning, die druk.
In een notendop: minder vaak opgeven (hoeft niet nooit), ouders thuislaten en het is prima. Verder is hij best een sportieve speler en daarnaast, IMHO ook een mooie speler om naar te kijken (zijn tennisspel dan

). Laat hem een sportpsycholoog inhuren.