POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Maar om even op de aangezwengelde discussie van Floripas terug te komen: hoe lossen we dit probleem op?
IMHO mist Nederland de dynamiek om iets te veranderen. Mensen weigeren om in zichzelf te investeren. Hoe vaak komt het voor dat schoolverlaters op latere leeftijd besluiten om alsnog hun opleiding af te maken of een nog hogere opleiding te volgen? Zijn daar wel faciliteiten voor? En zelfs als die er niet waren, waarom is het zo moeilijk voor die mensen om in zichzelf te investeren?
Ik zie hier relatief veel 30-jarigen op de universiteit rondlopen die terug de schoolbanken in gaan en een lening van ~$50.000 afsluiten om een hogere opleiding te volgen.
IMHO mist Nederland de dynamiek om iets te veranderen. Mensen weigeren om in zichzelf te investeren. Hoe vaak komt het voor dat schoolverlaters op latere leeftijd besluiten om alsnog hun opleiding af te maken of een nog hogere opleiding te volgen? Zijn daar wel faciliteiten voor? En zelfs als die er niet waren, waarom is het zo moeilijk voor die mensen om in zichzelf te investeren?
Ik zie hier relatief veel 30-jarigen op de universiteit rondlopen die terug de schoolbanken in gaan en een lening van ~$50.000 afsluiten om een hogere opleiding te volgen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Beschavingsoffensief. Voogdijgedachte.
Redelijk achterhaalde begrippen.
De enige oplossing is wat mij betreft: afkomen van het idee dat de samenleving maakbaar is. Accepteren dat er altijd een groep mensen buiten de boot zal vallen.
Redelijk achterhaalde begrippen.
De enige oplossing is wat mij betreft: afkomen van het idee dat de samenleving maakbaar is. Accepteren dat er altijd een groep mensen buiten de boot zal vallen.
The real is always way ahead of what we can imagine.
In mijn ogen zit de crux 'm in het erin geramde uitgangspunt dat je je niet hoeft te schamen voor leven van een uitkering. Het idee daarachter is vriendelijk, maar de uitwerking ervan is, zodra de schaamte echt en werkelijk weg is, funest.quote:Op zondag 20 april 2008 22:11 schreef Lyrebird het volgende:
Maar om even op de aangezwengelde discussie van Floripas terug te komen: hoe lossen we dit probleem op?
IMHO mist Nederland de dynamiek om iets te veranderen.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Prima toch. Wat is het probleem? Die mensen investeren dus in zichzelf en maken een bewuste keuze. Als er één land is waar geen gebrek aan faciliteiten is, dan is het NL wel. Natuurlijk kan het altijd beter ja, natuurlijk. Er is hier hooguit een gebrek aan mensen die op jonge leeftijd al weten wat ze willen. De mogelijkheden zijn dan ook enorm. En wat moet je dan? Keuzes maken en ergens helemaal voor gaan, dat is lastig voor velen. Denk ik.quote:Op zondag 20 april 2008 22:11 schreef Lyrebird het volgende:
Ik zie hier relatief veel 30-jarigen op de universiteit rondlopen die terug de schoolbanken in gaan en een lening van ~$50.000 afsluiten om een hogere opleiding te volgen.
The real is always way ahead of what we can imagine.
quote:
Dat dat in de USA dus wel door velen gedaan wordt en in Nederland niet, terwijl het inderdaad in Nederland niet aan faciliteiten ontbreekt. Waarom gebruikt men dat dan zo weinig?
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
In een topic over het gebrek aan vrouwen in de top heb ik dat ook al eens geschreven, geloof ik. Een algemeen gebrek aan ambitie. De zesjescultuur. Ik denk dat het vrij tekenend is voor veel Nederlanders, zeker in vergelijking met Amerikanen. Er wordt hier niet het maximum uit mensen gehaald, en veel mensen doen daar zelf ook niet veel voor. Ze vinden het 'wel best'.
Nederland heeft een traditie van een 'burgerlijk land'; zie de negentiende eeuw. Verheerlijking van burgeridealen. Het beschavingsoffensief hoort daar ook bij trouwens. We willen mensen graag helpen, we streven naar concensus, het compromis, van alles een beetje, en hoogvliegers worden graag neergesabeld, doe maar een beetje gewoon.
Erg generaliserend, er is vast heel veel tegen in te brengen, maar er zit volgens mij een kern van waarheid in.
Nederland heeft een traditie van een 'burgerlijk land'; zie de negentiende eeuw. Verheerlijking van burgeridealen. Het beschavingsoffensief hoort daar ook bij trouwens. We willen mensen graag helpen, we streven naar concensus, het compromis, van alles een beetje, en hoogvliegers worden graag neergesabeld, doe maar een beetje gewoon.
Erg generaliserend, er is vast heel veel tegen in te brengen, maar er zit volgens mij een kern van waarheid in.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Oh ja, het lijkt me de enige steekhoudende verklaring, dat het pakket 'gewoonten' in de cultuur zit. Bijna een tautologie. En natuurlijk is dat erg generaliserend.
Maar wat is de oorzaak? Avondschool, moedermavo etc zijn ook in Nederland erg succesvol geweest.
Ik denk dat de beloning niet verleidelijk genoeg is om velen te stimuleren. Niet (speciaal) financieel niet. Maatschappelijk noch financieel (noch maatschappelijk dankzij veel geld) wordt 'hogerop' komen zo gewaardeerd dat men zich er grote inspanning voor getroost.
Overigens geef ik de ambitielozen groot gelijk - werk is voor de dommen, en rijkdom een kwestie van weinig nodig hebben.
Maar wat is de oorzaak? Avondschool, moedermavo etc zijn ook in Nederland erg succesvol geweest.
Ik denk dat de beloning niet verleidelijk genoeg is om velen te stimuleren. Niet (speciaal) financieel niet. Maatschappelijk noch financieel (noch maatschappelijk dankzij veel geld) wordt 'hogerop' komen zo gewaardeerd dat men zich er grote inspanning voor getroost.
Overigens geef ik de ambitielozen groot gelijk - werk is voor de dommen, en rijkdom een kwestie van weinig nodig hebben.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Dat ben ik op zich met je eens hoor. Maar het is ook een superioriteit die voortkomt uit een overdreven zwart-wit denkbeeld over wat werk, ambitie en carrière maken is. En dat is ook weer heel typerend.quote:Op zondag 20 april 2008 22:41 schreef sigme het volgende:
Overigens geef ik de ambitielozen groot gelijk - werk is voor de dommen, en rijkdom een kwestie van weinig nodig hebben.
Voor veel Nederlanders is carrière maken een vies begrip. Het staat voor achterlijk lange werkdagen maken (en dat is bij voorbaat niet leuk blijkbaar), het verwaarlozen van gezin, hogerop komen ten koste van anderen, oppervlakkig zijn, teveel waarde hechten aan geld. En zo kan ik nog even doorgaan. En zo ontstaat een cultuurtje waarin door veel mensen eigenlijk wordt neergekeken op iedereen die wel 'ambitieus' is.
Terwijl ambitieus zijn absoluut niet dát is/hoeft te zijn zoals hierboven beschreven.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Goed punt.quote:Op zondag 20 april 2008 22:22 schreef mane het volgende:
[..]
Prima toch. Wat is het probleem? Die mensen investeren dus in zichzelf en maken een bewuste keuze. Als er één land is waar geen gebrek aan faciliteiten is, dan is het NL wel. Natuurlijk kan het altijd beter ja, natuurlijk. Er is hier hooguit een gebrek aan mensen die op jonge leeftijd al weten wat ze willen. De mogelijkheden zijn dan ook enorm. En wat moet je dan? Keuzes maken en ergens helemaal voor gaan, dat is lastig voor velen. Denk ik.
Vergeleken met het Nederlandse model wordt er in de VS heel erg lang gewacht met keuzes maken. Tot aan het einde van hun undergraduate opleiding kan iedereen in principe nog alle kanten op. Met een undergraduate in muziek kun je toch nog tandarts worden. Daar zit ook wel een minpunt aan natuurlijk: je betaalt je hier blauw aan schoolgeld en je zit jarenlang op school. Soms heb ik het idee dat ze het hier te bont maken. De eeuwige student bestaat nog.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik heb liever 3000 gulden te besteden dan 1500 euro
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
En dat ben ik dan weer met jou eens.quote:Op zondag 20 april 2008 22:50 schreef mane het volgende:
[..]
Dat ben ik op zich met je eens hoor. Maar het is ook een superioriteit die voortkomt uit een overdreven zwart-wit denkbeeld over wat werk, ambitie en carrière maken is. En dat is ook weer heel typerend.
Voor veel Nederlanders is carrière maken een vies begrip. Het staat voor achterlijk lange werkdagen maken (en dat is bij voorbaat niet leuk blijkbaar), het verwaarlozen van gezin, hogerop komen ten koste van anderen, oppervlakkig zijn, teveel waarde hechten aan geld. En zo kan ik nog even doorgaan. En zo ontstaat een cultuurtje waarin door veel mensen eigenlijk wordt neergekeken op iedereen die wel 'ambitieus' is.
Terwijl ambitieus zijn absoluut niet dát is/hoeft te zijn zoals hierboven beschreven.
Samenvattend kom je dan uit bij wat jij net noemde: de concensus & de zesjes. Wie bovengemiddeld veel carriere wil maken/maakt moet zich verdedigen, wie met scharrelen tevreden is moet zich verdedigen.
We zijn gewoon te druk bevolkt
.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
In verhouding kon je daar toen echt veel mee doen...quote:Op zondag 20 april 2008 23:00 schreef LXIV het volgende:
Daar kun je alleen nog in de Free Record Shop mee terecht, geloof ik.
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Iedereen heeft toch deze mogelijkheden? Sommige mensen vinden school niet belangrijk als ze 18 zijn. Rijden liever in een auto, en daarvoor heb je geld nodig. Geld krijg je door te werken, althans in de meeste gevallenquote:Op zondag 20 april 2008 10:56 schreef Hexagon het volgende:
MIjn idee zou zijn dat je iedereen de mogelijkheden bied om iets te leren zodat laagopgeleiden hun positie zelf kunnen versterken.
.
Utrecht - FC Utrecht - Chelsea - Lampard
Ja, want inflatie is iets van na de Euroquote:Op zondag 20 april 2008 23:48 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
In verhouding kon je daar toen echt veel mee doen...
Doe niet zo achterlijk man!quote:Op zondag 20 april 2008 23:56 schreef Fastmatti het volgende:
[..]
Ja, want inflatie is iets van na de Euro
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
ja de werkelijke inflatie in 2003 en 2004 moet zeker tien / twaalf procent geweest zijn, daar doet het laag houden van de prijs van peijnenburg koek niets aan afquote:Op zondag 20 april 2008 23:56 schreef Fastmatti het volgende:
[..]
Ja, want inflatie is iets van na de Euro
De uitkeringen moeten iig gecorrigeerd worden met het inflatiepercentage; dit gebeurt maar niet. En er zit potdomme nog wel PVDA in het kabinet.
Dasvidanja
Helemaal waar. Ik vraag me af hoe dit 30 jaar geleden was, en hoe dit in Engeland en Duitsland is.quote:Op zondag 20 april 2008 22:22 schreef mane het volgende:
[..]
Prima toch. Wat is het probleem? Die mensen investeren dus in zichzelf en maken een bewuste keuze. Als er één land is waar geen gebrek aan faciliteiten is, dan is het NL wel. Natuurlijk kan het altijd beter ja, natuurlijk. Er is hier hooguit een gebrek aan mensen die op jonge leeftijd al weten wat ze willen. De mogelijkheden zijn dan ook enorm. En wat moet je dan? Keuzes maken en ergens helemaal voor gaan, dat is lastig voor velen. Denk ik.
Dasvidanja
Ieder voordeel heeft zijn nadeel. Zo zou ik helemaal niet graag in een Amerikaanse samenleving willen wonen, veels te competitief en ambitieus, dit gaat ten koste van diepzinnigheid en samenhang.quote:Op zondag 20 april 2008 22:33 schreef mane het volgende:
In een topic over het gebrek aan vrouwen in de top heb ik dat ook al eens geschreven, geloof ik. Een algemeen gebrek aan ambitie. De zesjescultuur. Ik denk dat het vrij tekenend is voor veel Nederlanders, zeker in vergelijking met Amerikanen. Er wordt hier niet het maximum uit mensen gehaald, en veel mensen doen daar zelf ook niet veel voor. Ze vinden het 'wel best'.
Nederland heeft een traditie van een 'burgerlijk land'; zie de negentiende eeuw. Verheerlijking van burgeridealen. Het beschavingsoffensief hoort daar ook bij trouwens. We willen mensen graag helpen, we streven naar concensus, het compromis, van alles een beetje, en hoogvliegers worden graag neergesabeld, doe maar een beetje gewoon.
Erg generaliserend, er is vast heel veel tegen in te brengen, maar er zit volgens mij een kern van waarheid in.
Maar de zesjescultuur hier is ook niet erg prettig nee; er moet gewoon een goede balans in gevonden worden. Scholen moeten meer aandacht geven aan motivatie-, keuze en oriëntatieleer. Wist je dat Nederland van de omringende EU-landen procentueel het minst uitgeeft aan onderwijs?
Dasvidanja
Is dat zo? Ik zie hier juist heel veel samenhang. Vaak wordt zoiets vanuit school of kerk georganiseerd (tja, ik ben van dat laatste ook geen voorstander), maar Amerikanen hebben vaak grote kennissen/vriendengroepen. Persoonlijk vond ik Nederland meer ieder voor zich.quote:Op maandag 21 april 2008 02:13 schreef Verluste het volgende:
[..]
Ieder voordeel heeft zijn nadeel. Zo zou ik helemaal niet graag in een Amerikaanse samenleving willen wonen, veels te competitief en ambitieus, dit gaat ten koste van diepzinnigheid en samenhang.
Qua diepzinnigheid gaat het in de VS idd vaak om niets, want hier heb je erg veel Idols en Big Brother intellect. Maar in Nederland is dat helaas niet veel beter.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ja maak het vooral nog onaantrekkelijker om te gaan werken en leuker om thuis achter de playstation te zitten. Geloof me, die uitkeringen zijn hoog genoeg. Het zijn de prioriteiten waar je je geld aan uitgeeft. Nogmaals, leven in armoede in NL is een keuze.quote:Op maandag 21 april 2008 02:05 schreef Verluste het volgende:
De uitkeringen moeten iig gecorrigeerd worden met het inflatiepercentage; dit gebeurt maar niet. En er zit potdomme nog wel PVDA in het kabinet.
Het is gekoppeld aan de lonen. Ik heb dat ook altijd gek gevonden. Het moet niet worden gekoppeld aan de lonen, maar aan de prijzen voor de goederen die je er voor pleegt te kopen (dus: huur, GWL, eten/drinken, enz.). In tijden dat de lonen flink stijgen lijkt dat niet sociaal (dat is altijd de tegenwerping), maar als de prijzen van deze goederen harder stijgen dan de lonen voorkom je zo wel dat er mensen niet meer de rekeningen kunnen betalen. De uitkeringen zijn er om een minimum levensstandaard te garanderen. En die levensstandaard valt niet uit te drukken in een percentage van de lonen.quote:Op maandag 21 april 2008 02:05 schreef Verluste het volgende:
De uitkeringen moeten iig gecorrigeerd worden met het inflatiepercentage; dit gebeurt maar niet. En er zit potdomme nog wel PVDA in het kabinet.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Volgens de koopkrachtplaatjes klopt het allemaal wel. Ik denk alleen dat er veel geldproblemen zijn ontstaan de afgelopen jaren omdat er juist in de onvermijdelijke lasten grote verschillen zijn ontstaan. Als je na je vaste lasten 300 euro per maand overhoudt, en gas en elektra gaat met 40 euro per maand omhoog, voel je dat echt wel. En als je dan ziek bent en eigen bijdrages moet betalen klapt dat er ook in, zeker als je maanden moet wachten op de toeslagen. En als een school of het ministerie besluit dat de kosten van schoolgaande kinderen best wat hoger kunnen, dan kun je daar ook niks tegen doen.quote:Op maandag 21 april 2008 08:18 schreef stokbrood het volgende:
[..]
Ja maak het vooral nog onaantrekkelijker om te gaan werken en leuker om thuis achter de playstation te zitten. Geloof me, die uitkeringen zijn hoog genoeg.
Wat mij betreft mag je ze best een beetje afknijpen, maar als je zorgt dat de kosten voor wonen, onderwijs en gezondheid stabiel zijn, dan kan dat ook zonder dat een deel van de groep in de problemen komt. Als dat allemaal met een vast maandelijks bedrag betaald is, eten ze maar een paar frikadellen minder als het geld op is. Nu hebben sommigen te weinig voor hun individuele situatie, terwijl dat dan deels gecompenseerd wordt waardoor anderen teveel hebben.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Terechte opmerking en eigenlijk de conclusie die ik ook recent in een discussie over het al dan niet verhogen van uitkeringen moest trekken: in individuele gevallen (het voorbeeld daar waren ziektekosten) is de uitkering niet voldoende, althans, worden de extra kosten die sommigen hebben niet afdoende gedekt.quote:Op maandag 21 april 2008 10:08 schreef Weltschmerz het volgende:
Nu hebben sommigen te weinig voor hun individuele situatie, terwijl dat dan deels gecompenseerd wordt waardoor anderen teveel hebben.
Ook hieruit blijkt de gemakzucht van de regelgeving. Je wordt ingedeeld in een ruim "hok" Dat "hok" krijgt bedrag X. Voldoende voor (zeg) 99% van de gevallen in dat "hok". En die andere 1%? Jammer. Wordt die 1% 1,5%, dan pomp je er geld in totdat het weer 1% is.
Puur gemakzucht en het laat zien dat geld niet de oplossing is. Althans: niet het generiek verhogen van alle uitkeringen.
Schuldhulpverlening en voedselbanken zijn vervolgens de vangnetten voor de genoemde 1%. Maar zie daar maar eens goed uit te komen.
Armoede bestrijd je niet door wat vangnetjes uit te gooien. Integendeel. De Klopkoek-oplossing (verhoog minimumloon) heeft in feite geen effect (al was het maar omdat de uitkeringen dan ook mee gaan en als dat al anders is, dat is natuurlijk te regelen, dan nog is het geen goede oplossing). Mensen moeten genoeg geld hebben om te leven, dat zou een basis moeten zijn. Je zou in de regelgeving meer moeten differentiëren om te voorkomen dat er mensen werkelijk te weinig geld hebben om rond te komen als je b.v. een bepaalde ziekte krijgt. Maar goed, daarmee bestrijd je geen armoede, laat staan structurele armoede. Je voorkomt daarmee alleen dat mensen buiten hun schuld in een persoonlijk faillissement komen (wat dan wel weer de opmaat tot structurele armoede kan opleveren).
Structurele armoede bestrijd je alleen door mensen een weg naar boven te geven (faciliteren) en ze ook de motivatie geven om gebruik te maken van de geboden mogelijkheden (prikkel) en ze desnoods daartoe te dwingen.
Wat dat betreft heeft Klopkoek gelijk als hij zegt dat een opleiding belangrijk is. Hij heeft geen gelijk als hij zegt dat het aan het werk zetten van mensen in de bijstand een slecht idee is. Integendeel. De mensen krijgen zo structuur in hun leven en ze leren gewoon te werken. Ook al is het rotwerk. Het is ook een stimulans om wat leukers te zoeken.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
vraag me af wat ze met armoede bedoelen... in welke verhouding dat is dan...
ikzelf noem het pas armoede als je je dak boven je hoofd niet kan betalen of niet genoeg kunt eten...
maar zelf krijg ik minder dan minimumloon en heb daar nog geen last van...
misschien dat het erger wordt als je onverstandige leningen aangaat, maar dat is niet iets politieks...
ikzelf noem het pas armoede als je je dak boven je hoofd niet kan betalen of niet genoeg kunt eten...
maar zelf krijg ik minder dan minimumloon en heb daar nog geen last van...
misschien dat het erger wordt als je onverstandige leningen aangaat, maar dat is niet iets politieks...
Relatieve armoede uiteraard. Echte armoede kennen we in NL niet, althans: niemand zou in NL echte armoede hoeven te kennen (waarbij aangetekend dat er altijd mensen zijn die toch door het vangnet heen vallen: bekend voorbeeld is de psychiatrische patiënt die dakloos wordt).quote:Op maandag 21 april 2008 11:32 schreef EdwinHeijmen het volgende:
vraag me af wat ze met armoede bedoelen...
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Het probleem is dat er te grote bedragen overblijven waar men geen invloed op heeft. Het stelsel gaat ook uit van de situatie van 15 jaar geleden: Het ziekenfonds zorgt voor de ziektekosten, het onderwijs is gratis, de woningbouwvereniging zorgt voor een betaalbare hut en de overheid zorgt voor stabiele kosten van gas en elektra. Dan hebben die mensen nog 300 euro per maand om te verdelen tussen frikadellen en aldi bier, en dat kan dan nog best 100 euro per maand omlaag.quote:Op maandag 21 april 2008 10:54 schreef DS4 het volgende:
[..]
Terechte opmerking en eigenlijk de conclusie die ik ook recent in een discussie over het al dan niet verhogen van uitkeringen moest trekken: in individuele gevallen (het voorbeeld daar waren ziektekosten) is de uitkering niet voldoende, althans, worden de extra kosten die sommigen hebben niet afdoende gedekt.
Ook hieruit blijkt de gemakzucht van de regelgeving. Je wordt ingedeeld in een ruim "hok" Dat "hok" krijgt bedrag X. Voldoende voor (zeg) 99% van de gevallen in dat "hok". En die andere 1%? Jammer. Wordt die 1% 1,5%, dan pomp je er geld in totdat het weer 1% is.
Puur gemakzucht en het laat zien dat geld niet de oplossing is. Althans: niet het generiek verhogen van alle uitkeringen.
Het probleem van de hele sociale zekerheid is juist dat het als vangnet niet voldoet. Als iemand iets overkomt, ziekte of ontslag o.i.d., dan land die hard op een matras, die dan na de landing best comfortabel wordt. En als iemand daar dan eenmaal aan gewend is en het grote nietsdoen al lang is begonnen, wordt die pas geactiveerd en moet iemand daar weer aan wennen. Ik zou zeggen dat je beter kan zorgen dat mensen die werkloos worden zo min mogelijk andere problemen aan hun kop hebben en er meteen op wordt gelet dat ze actief blijven. Maar zo werkt het niet, al die instanties willen zo min mogelijk uitkeren, dus werpen ze zulke hoog mogelijke bureaucratische drempels op en proberen ze onder hun betalingsverplichting uit te komen en hopen ze dat zo'n groot mogelijk percentage niet tijdig een bezwaar of beroep indient. Dus eerst heel stoer doen, en dan steeds softer worden, terwijl ik geen reden zie om stoer te doen tegenover iemand die zijn werk verloren heeft, en soft te doen tegenover iemand die al 3 maanden op de bank hangt. Maak een vangnet, zodat mensen zacht vallen maar oncomfortabel liggen, in plaats van andersom.quote:Armoede bestrijd je niet door wat vangnetjes uit te gooien. Integendeel.
Dat had je ook onder het CDA-VVD-kabinet, het was dan de politieke keuze om het hard aan te pakken wat dat lag goed bij de kiezer, terwijl het in die tijd van best hoge werkloosheid natuurlijk contraproductief was om iedereen maar zsm de overvolle arbeidsmarkt op te jagen. Juist dan kun je die tijd van hoge werkloosheid gebruiken om mensen om en bij te scholen. Terwijl die stoere praatjes er alleen maar toe leidden dat hoger opgeleiden gingen concurreren met lageropgeleiden om laagopgeleid werk, zodat de een geen zinvolle werkervaring op kon doen, en de ander wel zinvolle werkervaring misliep.
Het probleem zijn drempelinkomens voor vrijstellingen en dergelijke, daardoor krijg je de armoedeval, maak dat traploos en je bent van het probleem af van het geringe nettoverschil tussen uitkering en minimumloon.quote:De Klopkoek-oplossing (verhoog minimumloon) heeft in feite geen effect (al was het maar omdat de uitkeringen dan ook mee gaan en als dat al anders is, dat is natuurlijk te regelen, dan nog is het geen goede oplossing).
Met differentiatie neemt de overhead enorm toe. Dan kun je beter de kosten van de basisbehoeften stabiliseren, dan heeft iedereen genoeg.quote:Mensen moeten genoeg geld hebben om te leven, dat zou een basis moeten zijn. Je zou in de regelgeving meer moeten differentiëren om te voorkomen dat er mensen werkelijk te weinig geld hebben om rond te komen als je b.v. een bepaalde ziekte krijgt.
Er is natuurlijk een enorme groeiindustrie die leeft op het feit dat een deel van de bevolking niet goed met geld om kan gaan. Dan kun je daar ook weer stoer over doen, het lijkt me zinniger en realistischer om dat als gegeven te accepteren. En dan kun je verantwoordelijkheid voor het niet kunnen betalen voor een deel verschuiven naar Frisia, de Wehkamp en de incassoindustrie.quote:Maar goed, daarmee bestrijd je geen armoede, laat staan structurele armoede. Je voorkomt daarmee alleen dat mensen buiten hun schuld in een persoonlijk faillissement komen (wat dan wel weer de opmaat tot structurele armoede kan opleveren).
Op zich wel, maar het gaat er uiteindelijk natuurlijk wel om dat mensen duurzaam aan het werk komen, en dan heb je er dus meer aan dat ze iets met een (beperkt) talent gaan doen. Ik ben er niet tegen om ze te laten schoffelen, maar neem dan tegelijk ook verantwoordelijkheid voor de volgende stap en faciliteer die, ipv denken dat je je doel bereikt hebt zodra er een maand geen uitkering hoeft te worden overgemaakt. Er zijn nou eenmaal zwakkeren die een schop onder hun hol nodig hebben en daar ook best blij mee zijn.quote:Wat dat betreft heeft Klopkoek gelijk als hij zegt dat een opleiding belangrijk is. Hij heeft geen gelijk als hij zegt dat het aan het werk zetten van mensen in de bijstand een slecht idee is. Integendeel. De mensen krijgen zo structuur in hun leven en ze leren gewoon te werken. Ook al is het rotwerk. Het is ook een stimulans om wat leukers te zoeken.
Er is ook gewoon niet duurzaam genoeg laagopgeleid werk voor alle laagopgeleiden. Dat is ook een kwestie van waardering. Juist de socialisten kijken neer op "de arbeider", op scholen gaat het om de verheffing van de arbeider, en is het belangrijker dat ze aanschurken tegen de intellectuele vaardigheden. Terwijl heel veel laagopgeleiden best veel kunnen en best slim zijn, zolang het maar niet uit een boek moet komen. Er is best heel veel hoogwaardig werk wat niet in een Chinese fabriek kan, maar wel laagopgeleid is. Alleen dan moet je dat talent daarvoor wel ontwikkelen en dat werk wel de waardering geven die het toekomt, in het onderwijs, in het economisch beleid en ook in de arbeidsbemiddeling.
Dus ik zou zeggen, laat ze meteen twee dagen in de week schoffelen zodat ze hun wekker leren zetten, maar gebruik de rest van de tijd om ze klaar te stomen voor een echt vak waar ze ook duurzaam hun eigen broek mee kunnen ophouden.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
..........maar politici, ambtenaren en weet ik welk tuig nog meer, worden steeds rijker, maar dat vindt plaats achter de schermen !
Quote : "Early" (Brad Pitt) from the motion picture "Kalifornia"
"De regering stuurt continue mensen naar de maan, ze willen gewoon niet dat wij dat weten"
"De regering stuurt continue mensen naar de maan, ze willen gewoon niet dat wij dat weten"
Dat is inderdaad waar ik vind dat we naartoe moeten. Ik zie schoffelen dan ook zeker niet als doel, maar wel prima voor de momenten dat er nog even geen scholing gevonden is voor je. Of voor de dagen dat er geen cursus is.quote:Op maandag 21 april 2008 13:01 schreef Weltschmerz het volgende:
Dus ik zou zeggen, laat ze meteen twee dagen in de week schoffelen zodat ze hun wekker leren zetten, maar gebruik de rest van de tijd om ze klaar te stomen voor een echt vak waar ze ook duurzaam hun eigen broek mee kunnen ophouden.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Het word wel iets ingewikkelder als mensen kinderen hebben/krijgen.quote:Op maandag 21 april 2008 11:32 schreef EdwinHeijmen het volgende:
vraag me af wat ze met armoede bedoelen... in welke verhouding dat is dan...
ikzelf noem het pas armoede als je je dak boven je hoofd niet kan betalen of niet genoeg kunt eten...
maar zelf krijg ik minder dan minimumloon en heb daar nog geen last van...
misschien dat het erger wordt als je onverstandige leningen aangaat, maar dat is niet iets politieks...
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
ik weet het natuurlijk alleen uit eigen ervaring...quote:Op maandag 21 april 2008 13:57 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Het word wel iets ingewikkelder als mensen kinderen hebben/krijgen.
maar een kennis van mij met een kind zit een stuk beter in de slappe was dan ik...
ze komt namelijk voor veel meer kortingen en toeslagen in aanmerking...
gelukkig wel natuurlijk...
Inflatiecorrectie is associaal. Dat komt omdat noodzakelijke goederen in prijs harder stijgen dan luxegoederen.quote:Op maandag 21 april 2008 09:06 schreef DS4 het volgende:
[..]
Het is gekoppeld aan de lonen. Ik heb dat ook altijd gek gevonden. Het moet niet worden gekoppeld aan de lonen, maar aan de prijzen voor de goederen die je er voor pleegt te kopen (dus: huur, GWL, eten/drinken, enz.). In tijden dat de lonen flink stijgen lijkt dat niet sociaal (dat is altijd de tegenwerping), maar als de prijzen van deze goederen harder stijgen dan de lonen voorkom je zo wel dat er mensen niet meer de rekeningen kunnen betalen. De uitkeringen zijn er om een minimum levensstandaard te garanderen. En die levensstandaard valt niet uit te drukken in een percentage van de lonen.
Het inflatiecijfer echter wordt berekend over een gewogen gemiddelde van luxegoederen en levensmiddelen. Doordat luxegoederen minder snel in prijs stijgen, wordt het inflatiecijfer gedrukt.
Bijstandsgerechtigden echter schaffen bijna tot geen luxegoederen aan, maar wel natuurlijk de noodzakelijke levensmiddelen en gas, electriciteit etcetera die sneller in prijs stijgen.
Resultaat van inflatiecorrectie is dus dat het de totale hoeveelheid aan extra kosten niet dekt.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Waar haal je vandaan dat werklozen lui zijn en dat de instanties dat gewoon gedogen? Waarom gedogen ze dat?quote:Op maandag 21 april 2008 13:01 schreef Weltschmerz het volgende:
[heel verhaal]
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Klopkoek, het zou enorm helpen als je goed leest wat ik schrijf en niet meteen "asociaal" gaat roepen.quote:Op maandag 21 april 2008 16:35 schreef Klopkoek het volgende:
Inflatiecorrectie is associaal. Dat komt omdat noodzakelijke goederen in prijs harder stijgen dan luxegoederen.
Wat staat er nou:
Het moet niet worden gekoppeld aan de lonen, maar aan de prijzen voor de goederen die je er voor pleegt te kopen (dus: huur, GWL, eten/drinken, enz.).
Ergo: we zijn het gewoon met elkaar eens. Ik pleit niet voor inflatiecorrectie op basis van het inflatiecijfer, maar op basis van een mandje goederen welke past bij de uitkeringsgerechtigde.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
funest voor wie? Voor de uitkeringstrekker die het allemaal wel best vindt? Voor de niet-uitkeringstrekker die belasting betaalt?quote:Op zondag 20 april 2008 22:20 schreef sigme het volgende:
[..]
In mijn ogen zit de crux 'm in het erin geramde uitgangspunt dat je je niet hoeft te schamen voor leven van een uitkering. Het idee daarachter is vriendelijk, maar de uitwerking ervan is, zodra de schaamte echt en werkelijk weg is, funest.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Voor beide. Het is funest voor het stelsel waarin men elkaar ondersteunt.quote:Op maandag 21 april 2008 17:46 schreef Argento het volgende:
[..]
funest voor wie? Voor de uitkeringstrekker die het allemaal wel best vindt? Voor de niet-uitkeringstrekker die belasting betaalt?
In mijn ogen is het het meest fnuikend voor de degene die erdoor berust in een uitkering, maar dat is een individueel probleem. Het grote probleem is algemeen, en geldt dus ook de betalers.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Uit de HP/de Tijd van vorige week
quote:onlangs een Nederlandse vertaling verschenen van een korte tekst van een groot en belangrijk politiek filosoof, de Franse aristocraat Alexis de Tocqueville (1805 – 1859). Deze tekst Over het pauperisme (1835) gaat in op de intrigerende vraag hoe het komt dat de armen er in een rijk land slechter aan toe zijn dan de armen in een arm land. Dat onderwerp was belangrijk geworden doordat de gevolgen van de industriële revolutie zich overal in Europa deden voelen, en daarmee de vraag aan de orde kwam welke vorm van liefdadigheid de beste was.
In eigen beheer is recent een dissertatie verschenen over diezelfde Tocqueville. Omdat Tocqueville zo’n belangrijk denker is geweest – ‘de Plato van de negentiende eeuw’ wordt hij wel genoemd – verschijnen er met grote regelmaat studies over hem. Maar deze dissertatie, aan de universiteit van Chicago verdedigd door de jonge Nederlandse geleerde Melvin L. Schut (1976), gaat over een van de meest belangrijke thema’s uit het werk van Tocqueville: zijn opvatting over vrijheid.
Tocqueville was weliswaar van aristocratische huize maar hij begreep dat de moderne, democratische samenleving onomkeerbaar en in sommige opzichten zelfs gerechtvaardigd was. Maar hij begreep ook dat die moderne samenleving schaduwzijden heeft, en in sommige opzichten zelfs tirannieker kan worden dan de oude standensamenleving van vóór de Franse Revolutie.
Omdat iemands identiteit in een moderne samenleving niet al bij zijn geboorte vastligt, en iemand die voor een dubbeltje is geboren dus een kwartje of zelfs een gulden kan worden, wordt een moderne samenleving gekenmerkt door een enorme sociale mobiliteit. De meeste mensen zijn vooral gericht op de vergroting van hun welvaart en daarmee vooral op hun eigen leventje en dat van hun naaste omgeving gericht. Als gevolg daarvan zullen zij de traditionele taken van individuen en groepen – zoals de zorg voor zieken en armen – niet meer zelf op zich willen nemen en die taken in toenemende mate willen overdragen aan een instantie die zich als een goede herder over alle verdwaald ronddolende individuele schapen moet ontfermen: de Staat. Met andere woorden, Tocqueville zag als in een nachtmerrie de paternalistische verzorgingsstaat ontstaan.
In zijn Mémoire over het pauperisme heeft Tocqueville de slechte uitwerking van een goed bedoeld systeem van sociale zekerheid ontleed. Tijdens zijn reizen naar Engeland (het prototype van sociale hervormingen, zoals Amerika dat was van de democratie), in 1833 en 1835, stelde hij iets opmerkelijks vast: de armste landen van Europa hadden weinig armen, terwijl Engeland als rijkste land juist een omvangrijke groep van paupers in zijn midden had. Een succesvolle economie had een systeem van publieke liefdadigheid mogelijk gemaakt, maar de goede bedoelingen ervan hadden onvoorziene en ongelukkige gevolgen gehad, niet alleen sociale maar ook en juist morele.
Sociale wetgeving had de particuliere en vrijwillige liefdadigheid vervangen, een vorm van zorg die verborgen en tijdelijk was en niet was gebaseerd op de gelijkheid tussen hem die om zorg vraagt en hem die het verleent. En het nieuwe systeem biedt natuurlijk een ‘ontroerende en verheffende’ aanblik: rijken die van hun overvloed geven om armen de meest basale behoeften niet te onthouden. Maar dit systeem ontkent volgens Tocqueville een zeer fundamenteel gegeven van de menselijke natuur: dat mensen alleen werken om in hun levensonderhoud te voorzien of hun omstandigheden te verbeteren. Door dat motief weg te nemen en mensen een wettig recht op liefdadigheid toe te kennen, veroordeelt de staat hen tot een leven van ledigheid en zorgeloosheid. Het oude systeem had grote voordelen. Het leek vernederend voor de ontvanger, maar het nieuwe is in feite onterender: het dwingt de aanvrager tot een manifestatie van behoeftigheid, van zwakheid en mislukking, en veroordeelt hem tot blijvende afhankelijkheid, aldus Tocqueville. Het oude systeem had bovendien een ‘morele band’ geschapen tussen de gever en de ontvanger, terwijl in het nieuwe stelsel de donor (de belastingbetaler) zijn bijdrage onwillig overmaakt en de ontvanger het bedrag niet incasseert als iets waarvoor hij dankbaar moet zijn maar als iets waarop hij recht heeft.
Tocqueville had overigens oog voor het gegeven dat het oude systeem in de Middeleeuwen weliswaar voldeed, maar in de moderne, geïndustrialiseerde samenleving tekort zou kunnen schieten. Hoe dat probleem op te lossen – zonder te vervallen tot remedies die tot een te sterke controle van de staat en centralisatie zouden leiden - wist Tocqueville niet. En die twijfel maakt hem sympathiek.
Zoals het in een moderne samenleving goed was om aan de voordelen van het oude systeem van liefdadigheid te herinneren en op de nadelen van het nieuwe te wijzen, zo heeft Tocqueville altijd op het belang en de waarde van bepaalde oude, ‘pre-moderne’ ideeën en opvattingen geattendeerd. ‘Vrijheid en de menselijke waardigheid’ noemde hij zijn grote thema. Maar welke opvatting van vrijheid is in overeenstemming met de menselijke waardigheid?
In een moderne, democratische samenleving is vrijheid een zo goed als absoluut ideaal, dat slechts wordt beperkt door de vrijheid van anderen. Tocqueville voorzag dat deze opvatting zeer problematisch is omdat ongebreidelde vrijheid al snel in ongekende permissiviteit en gemakzucht ontaardt. Vrijheid dient te worden beteugeld door de klassieke deugden van gematigdheid, rechtvaardigheid en moed. Hij definieerde vrijheid daarom niet als het recht om te doen wat men wil doen of als de verplichting jezelf te ontdekken en jezelf te zijn, maar als het recht om te doen wat men behoort te doen.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Aardig stuk, al geloof ik niet zo in dat morele verval als gevolg van vrijheid. Ik geloof dat die gemakzucht geen gevolg is van vrijheid, eerder van een gebrek eraan. De opvatting dat dingen toch al zo geregeld zijn zoals ze zijn (bijv door de staat) en dat je er zelf maar een klein(er) deel van uitmaakt, dát lijkt me eerder een reden tot gemakzucht.
Moreel verval door vrijheid ontstaat pas als de vrijheid niet afgeremd wordt door de rest van de maatschappij (en dat hoeft niet de staat te zijn, de markt kun je ook als de maatschappij zien). Als jij zonder al te veel consequenties kunt doen en laten wat je wilt open je de deur voor moreel verval, en dat lijkt me nu juist het euvel met de verzorgingsstaat.
Moreel verval door vrijheid ontstaat pas als de vrijheid niet afgeremd wordt door de rest van de maatschappij (en dat hoeft niet de staat te zijn, de markt kun je ook als de maatschappij zien). Als jij zonder al te veel consequenties kunt doen en laten wat je wilt open je de deur voor moreel verval, en dat lijkt me nu juist het euvel met de verzorgingsstaat.
werklozen die niet lui zijn vinden gewoon een baan.quote:Op maandag 21 april 2008 16:38 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Waar haal je vandaan dat werklozen lui zijn en dat de instanties dat gewoon gedogen? Waarom gedogen ze dat?
Op mn werk staat momenteel een vacature open, voor ongeschoold werk welteverstaan. De paar sollicitanten die komen, zijn vaak echt niet gemotiveerd te noemen. Een slechte insteek, slechte brieven (of zelfs gewoon een printje van het UWV met een kladpapier erbij) enz. Natuurlijk geldt dit niet voor alle werklozen, maar als jij langdurig geen baan kan krijgen of houden, ligt dat toch echt voor een redeljk deel aan jezelf.
En het gaat niet alleen om gedogen, maar denk ik ook om slechte werking van bureaucratische instellingen.
|
|
