Maar voor haar is het misschien ook moeilijker het te accepteren. Jij met de grote bek hebt je zegje snel gedaan.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:35 schreef SHE het volgende:
Overigens denk ik gewoon dat het een temperament verschil is. Ik ben luid en passioneel, zij is ingetogen en spreekt een zin pas uit als ze die vanuit alle hoeken heeft bekeken.
Ik accepteer dat, maar ze accepteert niet dat ik anders in elkaar zit. Ik kan iemand voor rotte vis uitmaken en hem na de nodige headbuts binnen seconden in de armen vliegen.
Zij niet; alles is zo...overwogen.
Skippy moet opnieuw geboren worden, wil hij ooit mijn vent zijn.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:31 schreef Flatline____ het volgende:
Oh ja, of ik je mag PM-en als je relatie met Skippy22 ooit uit mocht gaan![]()
Omdat elk probleem twee kanten heeft.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:01 schreef SHE het volgende:
Maar wat is er nu zo fout aan je problemen bij iemand neerleggen die dat veroorzaakt? Mis ik iets?
Verder ben ik het met je eens hoor Gerben, ik hou het in stand.
Hmmm..ik vind assertief een walgelijk woord. Ik ben gewoon actief agressief. Je weet meteen wat je te wachten staat. Zij is passief agressief. Haar shit krijg ik pas als ik haar aanval.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:38 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Maar voor haar is het misschien ook moeilijker het te accepteren. Jij met de grote bek hebt je zegje snel gedaan.
Ik ken het. Ik heb een vriendin die soms maanden later pas eens aankomt met 'ja maar jij toen en toen'. Dat maakt mij boos en verdrietig. Haar reactie: 'niet iedereen is zo assertief als jij'.
Dit klinkt zinnig. Maar ik moet er wel even over nadenken. Dat is dan weer de vrouw in mij. Ik ben te snel geneigd om er overheen te stappen, terwijl dat wellicht voor beiden niet de beste oplossing is.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:40 schreef mgerben het volgende:
[..]
Omdat elk probleem twee kanten heeft.
Concreter: Als jij iets doet waar ik niet mee om kan gaan is dat een probleem voor mij.
Maar het probleem wordt evengoed veroorzaakt door het feit dat ik er niet mee om kan gaan.
Door zonder meer de schuld bij jou te leggen, zonder te kijken naar mijn eigen onvermogen om jou te accepteren of in je waarde te laten, doe ik alsof het probleem maar één kant heeft.
Dat is niet objectief.
Vanuit de ander gezien (vanuit jou, in dit voorbeeld) is er namelijk helemaal geen probleem, als ik maar kon accepteren dat jij bent zoals je bent. Vanuit jou gezien ligt het probleem dus bij mijn onwil om jou te accepteren.
Conclusie: Een probleem ontstaat pas bij twéé mensen en het is daarom eigendom van beide partijen.
Mijn (gemakkelijke) oplossing is: Jij verandert en je past je aan zodat ik mij niet meer aan je stoor. Lekker makkelijk!
Jouw makkelijke oplossing is: Ik accepteer jou zoals je bent en ik houd mijn mond.
Wederom is de conclusie: We kunnen niet allebei gelijk hebben. Als ik eis dat jij verandert geef ik jou daarmee het recht om te eisen dat ik verander.
De ander veranderen is dus geen oplossing.
Stapje verder: De oplossing ligt niet bij de ander. De oplossing ligt bij mij. Als ik niet met jou kan leven zoals je bent, moet ik mijn eigen weg kiezen.
Als jij dáár weer niet mee kunt leven heb jij ook een keuze: Je eigen gedrag aanpassen zodat je met mij kunt zijn, of je eigen weg kiezen.
Dat is dus wél een oplossing, omdat daarmee onderkend wordt dat wie het probleem ervaart, ook de oplossing met zich meedraagt.
De volgende keer dat ze wegloopt ga je haar dat toeroepen: als je nu niet blijft om dit hier en nu uit te praten, dan hoef je ook niet meer terug te komen!quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:41 schreef SHE het volgende:
[..]
Hmmm..ik vind assertief een walgelijk woord. Ik ben gewoon actief agressief. Je weet meteen wat je te wachten staat. Zij is passief agressief. Haar shit krijg ik pas als ik haar aanval.
Voor mij heel vervelend, maar ik begrijp ook best dat zij niet zo snel iets zal ventileren.
Wat moet ik hier nou mee? Behalve dat ik ht echt niet meer ga pikken dat ze wegloopt; de volgende keer mag ze heel lang doorlopen.
Ik word er nu weer boos om
Oh, dan werkt het niet. Ik zou m'n tactiek wel wijzigen.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:45 schreef SHE het volgende:
Dat heb ik dus al duizend keer geroepen
* lightbulb moment*
Nou, dit.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:48 schreef SHE het volgende:
Hoe bedoel je dat? Ik moet dan iets anders zeggen?
Ik heb zelf meer de neiging om haar te vertellen dat de eerstvolgende keer een exit is.
quote:Op donderdag 20 maart 2008 18:59 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dat klinkt dan toch wel als een vriendin die je zou willen houden. Dan zou ik toch mijn tactiek wat wijzigen, als je dat kunt en wilt. Probeer het onderwerp van 'vraag ook eens hoe het met mij gaat' even te vergeten. Pak aan waar het je nu om gaat: wat het met jou doet als zij wegloopt uit een gesprek. En vraag haar of jullie kunnen afspreken dát voortaan te vermijden. Dat ze desnoods tien minuten met haar kaken kwaad op elkaar de andere kant op blijft kijken, maar weglopen mag niet meer.
dit en niet anders.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:40 schreef mgerben het volgende:
[..]
Omdat elk probleem twee kanten heeft.
Jouw benadering is typisch voor veel vrouwen en ook mensen: Als iets mij stoort is dat iets fout en moet veranderen.
Concreter: Als jij iets doet waar ik niet mee om kan gaan is dat een probleem voor mij.
Maar het probleem wordt evengoed veroorzaakt door het feit dat ik er niet mee om kan gaan.
Door zonder meer de schuld bij jou te leggen, zonder te kijken naar mijn eigen onvermogen om jou te accepteren of in je waarde te laten, doe ik alsof het probleem maar één kant heeft.
Dat is niet objectief.
Vanuit de ander gezien (vanuit jou, in dit voorbeeld) is er namelijk helemaal geen probleem, als ik maar kon accepteren dat jij bent zoals je bent. Vanuit jou gezien ligt het probleem dus bij mijn onwil om jou te accepteren.
Conclusie: Een probleem ontstaat pas bij twéé mensen en het is daarom eigendom van beide partijen.
Mijn (gemakkelijke) oplossing is: Jij verandert en je past je aan zodat ik mij niet meer aan je stoor. Lekker makkelijk!
Jouw makkelijke oplossing is: Ik accepteer jou zoals je bent en ik houd mijn mond.
Wederom is de conclusie: We kunnen niet allebei gelijk hebben. Als ik eis dat jij verandert geef ik jou daarmee het recht om te eisen dat ik verander.
De ander veranderen is dus geen oplossing.
Stapje verder: De oplossing ligt niet bij de ander. De oplossing ligt bij mij. Als ik niet met jou kan leven zoals je bent, moet ik mijn eigen weg kiezen.
Als jij dáár weer niet mee kunt leven heb jij ook een keuze: Je eigen gedrag aanpassen zodat je met mij kunt zijn, of je eigen weg kiezen.
Dat is dus wél een oplossing, omdat daarmee onderkend wordt dat wie het probleem ervaart, ook de oplossing met zich meedraagt.
Dat vetgedrukte is niet waar. Met een introvert persoon is het niet zo dat ie alleen maar hun problemen met jou bespreken als jij kwaad op hen bent. Je moet geduldiger zijn.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:41 schreef SHE het volgende:
[..]
Hmmm..ik vind assertief een walgelijk woord. Ik ben gewoon actief agressief. Je weet meteen wat je te wachten staat. Zij is passief agressief. Haar shit krijg ik pas als ik haar aanval.
Voor mij heel vervelend, maar ik begrijp ook best dat zij niet zo snel iets zal ventileren.
Misschien kom je er gewoon verkeerd mee aanzetten. Zoals je zegt ben jij nog al luid en passioneel en is zij ingetogen. Je gedrag kan op haar heel beangstigend overkomen, waardoor ze "bang" is om met jouw in discussie te gaan.quote:Op donderdag 20 maart 2008 19:35 schreef SHE het volgende:
Overigens denk ik gewoon dat het een temperament verschil is. Ik ben luid en passioneel, zij is ingetogen en spreekt een zin pas uit als ze die vanuit alle hoeken heeft bekeken.
Ik accepteer dat, maar ze accepteert niet dat ik anders in elkaar zit. Ik kan iemand voor rotte vis uitmaken en hem na de nodige headbuts binnen seconden in de armen vliegen.
Zij niet; alles is zo...overwogen.
quote:Op donderdag 20 maart 2008 17:42 schreef fransbreda het volgende:
Ow ik dacht dat je iets met conflict zn vrouwke had.
Tot die conclusie ben ik inderdaad gekomen. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik haar grenzen niet moet accepteren.quote:Op donderdag 20 maart 2008 20:30 schreef Garisson72 het volgende:
Je zou 't waarschijnlijk ook nooit lang volhouden, jezelf een ander karakter aan te meten of bepaalde karaktertrekken te smoren. Vooral niet als je zo'n sterke persoonlijkheid hebt als je van jezelf beschrijft.
't Is niet per se quitting als je na rijp beraad een weloverwogen beslissing neemt, die ertoe leidt dat dit hier tot een einde komt.
Verstandig besluitquote:Op donderdag 20 maart 2008 22:22 schreef SHE het volgende:
[..]
Tot die conclusie ben ik inderdaad gekomen. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik haar grenzen niet moet accepteren.
Ik heb nu de voorwaarde gesteld dat weglopen niet meer voorkomt. Wel geef ik haar een safety-net. Als het haar teveel wordt, moet ze gewoon aangeven dat ze nu niet wil praten en dat ze er later op terugkomt.
Niks aan de hand.
Ga ik het alsnog afdwingen, dan zit ik zelf natuurlijk fout.
Maar de harde eis is neergelegd; of je bewaakt je eigen grenzen op een volwassen manier, of we kappen ermee.
Ze heeft uiteindelijk voor het eerste gekozen.
We'll see
Heftig die eis die je stelt, als ik een vriendin had die zo moeilijk deed tegen mij, nam ik ook de telefoon niet meer op en zou ik ook niet thuisgeven.quote:Op donderdag 20 maart 2008 22:22 schreef SHE het volgende:
[..]
Tot die conclusie ben ik inderdaad gekomen. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik haar grenzen niet moet accepteren.
Ik heb nu de voorwaarde gesteld dat weglopen niet meer voorkomt. Wel geef ik haar een safety-net. Als het haar teveel wordt, moet ze gewoon aangeven dat ze nu niet wil praten en dat ze er later op terugkomt.
Niks aan de hand.
Ga ik het alsnog afdwingen, dan zit ik zelf natuurlijk fout.
Maar de harde eis is neergelegd; of je bewaakt je eigen grenzen op een volwassen manier, of we kappen ermee.
Ze heeft uiteindelijk voor het eerste gekozen.
We'll see
Jij hebt een mannelijk brein?quote:Op donderdag 20 maart 2008 22:43 schreef SHE het volgende:
Ik denk ook dat mannen mij beter begrijpen dan vrouwen.
Gevoelens zijn ook niet te begrijpen, ze zijn immers irrationeel.quote:Op donderdag 20 maart 2008 23:44 schreef SHE het volgende:
Dan heb je me denk ik niet goed gelezen. Ik denk dat ik in alle opzichten truttiger ben dan zij.
Ik zit ermee. Zij nauwelijks; althans...zo doet haar gedrag niet vermoeden.
Overgevoelig past mij beter denk ik en dat wil ik best toegeven. Dat ik daarbij wat 'mannelijk' ( lees: insensitief ) met zaken omga, maakt mij nog geen feministe.
Ik heb niks tegen gevoelens, ik begrijip er gewoon geen snars van.
dat was te verwachten, zoals je haar beschrijft klinkt ze niet als iemand die stoere besluiten met ingrijpende consequenties durft te nemen. Heb jij ook nog een concessie van jouw kant gedaan?quote:Op donderdag 20 maart 2008 22:22 schreef SHE het volgende:
Maar de harde eis is neergelegd; of je bewaakt je eigen grenzen op een volwassen manier, of we kappen ermee.
Ze heeft uiteindelijk voor het eerste gekozen.
quote:Op donderdag 20 maart 2008 23:45 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Gevoelens zijn ook niet te begrijpen, ze zijn immers irrationeel.
Dat geneuzel werkt soms toch het beste, ook al kun je zelf wel tegen directe taal. Mensen springen niet zo gauw op de kast als je de dingen zegt meer vanuit jouw gevoel. Als je tegen iemand zegt dat hij of zij zich altijd zo egoistisch gedraagt, voelen ze zich eerder aangevallen dan wanneer je zegt dat je je in de steek gelaten voelt door hen.quote:Op donderdag 20 maart 2008 18:57 schreef SHE het volgende:
Newsflash; zo ging ik altijd met mensen om, maar dat heeft mij niet bepaald veel diepgang opgeleverd.
Ik wil het nu liever proberen met empathie en meer van dat geneuzel.
Ik vind háár de man in deze relatie. Dat confronterende je-moet-en-zult-nú-naar-me-luisteren heeft iets kinderachtigs (en vrouwelijks). Mannen zijn beter in staat om een aanval te laten bezinken en er later in alle rust op terug te komen. Wat ook een beetje kinderachtig is, is dat je vindt dat jij jezelf moet kunnen zijn in deze relatie (dus meteen moet kunnen ventileren wat je dwars zit) terwijl zij dat niet mag (namelijk weglopen als ze zich aangevallen voelt). Ik denk dat vrouwen je véél beter zullen begrijpen dan mannen.quote:Op donderdag 20 maart 2008 23:44 schreef SHE het volgende:
Overgevoelig past mij beter denk ik en dat wil ik best toegeven. Dat ik daarbij wat 'mannelijk' ( lees: insensitief ) met zaken omga, maakt mij nog geen feministe.
Ik heb niks tegen gevoelens, ik begrijip er gewoon geen snars van.
quote:Op donderdag 20 maart 2008 23:44 schreef SHE het volgende:
...
Ik heb niks tegen gevoelens, ik begrijip er gewoon geen snars van.
Dit komt nog steeds niet helemaal gezond over. Jij hebt nu de regels gemaakt, het is niet in overleg gegaan. Dit betekent: meer kans dat ze de regels niet accepteert, en toch wegloopt.quote:Op donderdag 20 maart 2008 22:22 schreef SHE het volgende:
[..]
Tot die conclusie ben ik inderdaad gekomen. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik haar grenzen niet moet accepteren.
Ik heb nu de voorwaarde gesteld dat weglopen niet meer voorkomt. Wel geef ik haar een safety-net. Als het haar teveel wordt, moet ze gewoon aangeven dat ze nu niet wil praten en dat ze er later op terugkomt.
Niks aan de hand.
Ga ik het alsnog afdwingen, dan zit ik zelf natuurlijk fout.
Dit bedoel ik dus.quote:Wat ik er echter mee bewerkstellig is dat degenen waar ik het meest van houd het gevoel hebben dat ik bij het minste of geringste bereid ben alles op het spel te zetten. Hoewel alle relaties voorwaardelijk van aard zjin, is het echt funest voor een liefdevolle relatie om de voorwaardelijkheid voelbaar te maken.
Nee je moet haar gewoon ff zeggen dat het je niet helemaal lekker zit omdat je haar voor het blok hebt gezet. Maar dat dat weer niet betekent dat je het blijft accepteren als ze elke keer wegloopt.quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:09 schreef SHE het volgende:
Verdikkeme, nu voel ik me weer schuldig.
Niet helemaal mee eens. Iedereen mag zelf de keuzes maken in het leven die het beste bij hem/haar passen, zolang hiervoor de consequenties ook gedragen worden. SHE stelt in mijn beleving een ultimatum omdat dit voor haar geen prettige situatie is, en wat die vriendin daar dan vervolgens mee doet is aan háár.quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:02 schreef ErikT het volgende:
Dit komt nog steeds niet helemaal gezond over. Jij hebt nu de regels gemaakt, het is niet in overleg gegaan. Dit betekent: meer kans dat ze de regels niet accepteert, en toch wegloopt.
En dan vind jij dat je nu terecht de vriendschap mag verbreken.
Je moet de voor en nadelen tegen elkaar afwegen. Is de onprettige situatie erger, of is het mogelijke verlies van de vriendin erger?quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:16 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Niet helemaal mee eens. Iedereen mag zelf de keuzes maken in het leven die het beste bij hem/haar passen, zolang hiervoor de consequenties ook gedragen worden. SHE stelt in mijn beleving een ultimatum omdat dit voor haar geen prettige situatie is, en wat die vriendin daar dan vervolgens mee doet is aan háár.
Dus je vindt het onredelijk dat jij je emoties moet beteugelen, maar je eist wel van haar dat ze dat doet?quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:21 schreef SHE het volgende:
Dan geef ik toch al mee? Immers, ik moet dan ook mijn emoties beteugelen tot nader order.
Als ze dan alsnog voor weglopen kiest dan spoort er toch iets niet?
in dat geval is het voor haar kennelijk onmogelijk om hier op een constructieve manier mee om te gaan, misschien omdat ze 'bang' is voor je semi-agressieve karakterquote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:21 schreef SHE het volgende:
Als ze dan alsnog voor weglopen kiest dan spoort er toch iets niet?
Jij vindt een ultimatum stellen wel een constructieve manier van ergens mee omgaan?quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:31 schreef Garisson72 het volgende:
in dat geval is het voor haar kennelijk onmogelijk om hier op een constructieve manier mee om te gaan,
Kijk dit vind ik dus een lichtelijk gevaarlijke afweging, want voor veel mensen is het moeilijk (of zelfs not done) om een vriendschap de rug toe te keren, vaak ongeacht de persoon waarmee die vriendschap bestaat, want je kent die persoon al zo lang, en we hebben historie, en zij weet veel van mij en ik van haar, yadayada.quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:26 schreef ErikT het volgende:
Je moet de voor en nadelen tegen elkaar afwegen. Is de onprettige situatie erger, of is het mogelijke verlies van de vriendin erger?
Ja, omdat je hiermee beweging brengt in de situatie. Heen en weer blijven gaan tussen het weglopen en het weer lijmen is mijns inziens niet constructief.quote:Op vrijdag 21 maart 2008 10:33 schreef ErikT het volgende:
Jij vindt een ultimatum stellen wel een constructieve manier van ergens mee omgaan?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |