Grammaticale fouten waar je je stuk aan ergert

quote:

Op maandag 10 maart 2008 10:08 schreef Iblis het volgende:

[..]

Ik vind dat je hier toch wat te rigide bent in je taalopvatting. Als we het WNT erbij nemen (Registratie vereist), dan zien we dat ooit de volgende betekenissen heeft:

Te allen tijde, altoos, steeds; in de tweeledige opvatting welke deze woorden toelaten, en derhalve: hetzij in onafgebroken voortduring van tijd, hetzij telkenmale wanneer de gelegenheid zich voordoet; de twee begrippen zijn niet altijd duidelijk te onderscheiden. In deze opvatting thans verouderd.

Te eeniger tijd; de thans gewone beteekenis.
1.In het verleden.
a. Op een tijdstip, welk ook.
b.Op een zeker tijdstip in het verleden; thans in de Noordnederlandsche schrijftaal ongebruikelijk.
2. In de toekomst.
3. Zonder dat aan verleden, heden of toekomst wordt gedacht: te eeniger tijd, wanneer ook.

Citaten die gegeven worden zijn onder andere:
[..]

De stap van ‘meer dan ooit te voren’ naar ‘het meeste ooit’ lijkt me niet zo schokkend, en soms zelfs te rechtvaardigen. Jij zegt dat ‘ooit’ op een onbekend tijdstip in het verleden of de toekomst betekent, dat ben ik niet geheel met je eens. ‘Ooit’ betekent dit inderdaad, maar het betekent ook, in de bewoordingen van het WNT, Op een tijdstip, welk ook. Dit wordt met een citaat van Bilderdijk geďlustreerd: ‘Geen weldaad ging er ooit verloren, bild. 11, 413 [1825].’ Dus op geen enkel tijdstip (in het verleden) ging er een weldaad verloren. In die zin is het volgens mij wat ruimer dan ‘eens’, want ik zou niet snel zeggen ‘Geen weldaad ging er eens verloren’. Eens heeft veel sterker de notie (voor mij) van een enkel tijdstip, doch onbepaald qua tijd.
Als je het dan over de grootste ooit hebt, dan bedoel je daarmee groter dan op elk tijdstip in het verleden.

Andere kritiek op het gebruik van ‘ooit’, is dat je een bijzin zou moeten vormen door te zeggen ‘De grootste worst die ooit gemaakt is’, maar als je zegt ‘De grootste worst die sinds begin dit jaar gemaakt is’, dan is dat naar mijn mening ook in te korten tot ‘De grooste worst sinds begin dit jaar’. Het is wat elliptisch, maar de constructie zelf, hoewel die misschien uit het Engels is afgeleid, lijkt me goed met het Nederlanse taaleigen te stroken en derhalve ook niet zo afkeurenswaardig.

Zo, je hebt je best gedaan

OK, op een onbekend tijdstip in verleden of toekomst is wat krap. Al is "op een tijdstip, welk dan ook" vrijwel hetzelfde. In de eerste definitie ontbreekt alleen het heden.
Ik vind het afkorten van: "de grootste worst die ooit gemaakt is" tot "de grootste worst ooit gemaakt" nog wel aanvaardbaar. (Brengt me wel op een andere ergernis.) Mathijs van Nieuwkerk (Van de wereld draait dooj.) lijkt het ook af en toe zo te gebruiken. Maar hij is een van de weinigen.
Maar daar komt het gebruik niet vandaan. In het Engels kan ever ook echt "altijd" betekenen. They lived happily ever after. Beslist niet hetzelfde als: Ze waren ooit gelukkig. In het US-Engels wordt het ook zo gebruikt.
De overgang van "groter dan ooit" naar de "grootste ooit" vind ik zelf toch wel drastisch. Dat voelt toch wel als twee trappen verschil.

Ook de constructies ermee zijn schokkend. Tijdens een grote droogte: "Vandaag stond de Rijn 2 centimeter lager dan het laagste peil ooit." En dat "laagste peil ooit" was dus een dag eerder bereikt en ook zo in de krant gekomen.
Wat ermee bedoeld wordt, is meestal wel duidelijk, of anders valt de bedoeling wel te reconstrueren.
Het schokte me vooral toen ik merkte dat het gebruik doorgedrongen was in het journaal en in andere serieuze media.

quote:

Op maandag 10 maart 2008 22:25 schreef Concedo het volgende:
Nooit geweten dat er iets aan de hand was met 'de beste ooit'. Het lijkt me niet iets van de laatste jaren; het is volgens mij ouder. En niet (meer) fout:
http://www.onzetaal.nl/advies/ooit.php
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/624

Je bronnen zijn van rond 2000, dat vind ik toch wel de laatste jaren.
Overigens bevestigen je bronnen mijn eigen observatie. De langste ever (dus met ever cursief om aan te duiden dat het buitenlands was) werd gebruikt in de jaren zeventig. Ik was toen al bang dat het zou binnendringen en heb er dus sinds die tijd op gelet.
Het lijkt alsof er een soort incubatietijd geweest is en opeens drong het gebruik van ooit als overtollige trap heel snel door. Inderdaad, rond 2000.
De laatste tijd lijkt het weer wat af te nemen, alsof de meest absurde absurdste vormen van gebruik verdwijnen/gesaneerd worden.

Nou, stuk aan ergeren is overdreven.
Maar het weglaten van het werkwoord "worden".
Vooral in koppen in de kranten, maar steeds ook meer in de tekst.
"Zorg moet goedkoper"
Dat is geen volledige zin. Hier hoort nog een infinitief bij. "Zijn"? Maar dan ook een vergelijking.
"Worden"? Dat impliceert een vergelijking, namelijk met nu.

Ik leerde vroeger dat in het Duits veel vaker "worden" of vervoegingen daarvan gebruikt werden dan in het Nederlands. In het Iraans voel ik hetzelfde verschijnsel.
Ik mis vaak in Nederlandse zinnen dat laatste woord "worden". De zin voelt als incompleet aan.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2008 22:58 schreef Kees22 het volgende:
Maar daar komt het gebruik niet vandaan. In het Engels kan ever ook echt "altijd" betekenen. They lived happily ever after. Beslist niet hetzelfde als: Ze waren ooit gelukkig. In het US-Engels wordt het ook zo gebruikt.

Nee, ze waren ooit gelukkig refereert in het Nederlands (voor mij) aan een situatie in het verleden waarin ze gelukkig waren. Maar als je zegt ‘they felt beter than ever’ dan heb je een analoge situatie aan het Nederlandse ‘ze voelden zich beter dan ooit’ beide een (naar mijn mening) naar het verleden verwijzende ‘ever/ooit’.

En ‘the best ever’ is ook een ‘ever’ tot nu toe, zou ik zeggen.

quote:

De overgang van "groter dan ooit" naar de "grootste ooit" vind ik zelf toch wel drastisch. Dat voelt toch wel als twee trappen verschil.

Voor mij is het groter dan op welk ogenblik tot nu toe dan ook, of wel het grootste tot nu toe. En voor dat tot nu toe kun je kortheidshalve ‘ooit’ gebruiken.

quote:

Ook de constructies ermee zijn schokkend. Tijdens een grote droogte: "Vandaag stond de Rijn 2 centimeter lager dan het laagste peil ooit." En dat "laagste peil ooit" was dus een dag eerder bereikt en ook zo in de krant gekomen.

Dat is een rare zin. Als ik hier ‘laagste ooit’ uitklap dan zou ik krijgen ‘Vandaag stond de Rijn 2 centimeter lager dan het peiler lager dan ooit’. Dat gaat niet goed, die verleden tijd waar ‘stond’ op slaat wordt ook gedekt door ‘ooit’. Dat is echt een rare constructie.

quote:

Wat ermee bedoeld wordt, is meestal wel duidelijk, of anders valt de bedoeling wel te reconstrueren.
Het schokte me vooral toen ik merkte dat het gebruik doorgedrongen was in het journaal en in andere serieuze media.

Ik kan me er niet aan ergeren, het is wat kort door de bocht, maar ik vind het een constructie die op zich niet strijdig is met het taal eigen. Nogmaals, ik zie er geen betekenis ‘altijd’ in, maar lees het als ‘tot nu toe’. Wat het naar mijn mening in het Engels ook betekent in zulke constructies.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2008 23:17 schreef Kees22 het volgende:
Ik leerde vroeger dat in het Duits veel vaker "worden" of vervoegingen daarvan gebruikt werden dan in het Nederlands. In het Iraans voel ik hetzelfde verschijnsel.
Ik mis vaak in Nederlandse zinnen dat laatste woord "worden". De zin voelt als incompleet aan.

In het Duits wordt het op momenten gebruikt dat je het in het Nederlands niet gebruikt. Er is ook betekenisverschil:

Die Stadt ist bombardiert

Die Stadt ist bombardiert worden

Of:

Das Haus ist zerstört

Das Haus ist (gestern) zerstört worden

Het eerste duidt een soort toestand (van gebombardeerdheid/vernietiging) aan. Het tweede duidt aan dat de stad b.v. tijdens de oorlog op een zeker moment (of meerdere) gebombardeerd is. Het is tamelijk ongebruikelijk om dan in het Nederlands ‘is gebombardeerd geworden’ te gebruiken. Op dbnl.org kan ik nog wel iets vinden als ‘wat beter midden in de preek gezegd was, maar dáár ter plaatse door mij is vergeten geworden.’ Dat is heden ten dage weinig courant te noemen.

De Nederlandse lijdende vorm mist dus soms die vorm van worden. Als je echter met de tijden gaat schuiven komt die wel terug, zoals ‘Het huis zal vernietigd worden’, of ‘Het huis werd vernietigd’ of ‘Het huis wordt vernietigd’, alleen niet ‘Het huis is vernietigd geworden’.

Voelt dat laatste voor jou incompleet aan zonder ‘geworden’? Voor mij niet.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2008 23:30 schreef Iblis het volgende:

[..]

Nee, ze waren ooit gelukkig refereert in het Nederlands (voor mij) aan een situatie in het verleden waarin ze gelukkig waren. Maar als je zegt ‘they felt beter than ever’ dan heb je een analoge situatie aan het Nederlandse ‘ze voelden zich beter dan ooit’ beide een (naar mijn mening) naar het verleden verwijzende ‘ever/ooit’.

En ‘the best ever’ is ook een ‘ever’ tot nu toe, zou ik zeggen.

Heel goed!
Ook in het Engels voelt "better than ever" beter aan dan "best ever". Het eerste zou ik volledig vertalen met "beter dan ooit tevoren" en het tweede met "beste tot nog toe" of liever met "het beste ooit gerealiseerd".

quote:

[..]

Voor mij is het groter dan op welk ogenblik tot nu toe dan ook, of wel het grootste tot nu toe. En voor dat tot nu toe kun je kortheidshalve ‘ooit’ gebruiken.
[..]

Dat is een rare zin. Als ik hier ‘laagste ooit’ uitklap dan zou ik krijgen ‘Vandaag stond de Rijn 2 centimeter lager dan het peiler lager dan ooit’. Dat gaat niet goed, die verleden tijd waar ‘stond’ op slaat wordt ook gedekt door ‘ooit’. Dat is echt een rare constructie.

Ja precies, dat maakt de constructie ook zo ongewenst en lelijk.
In dat licht past het gebruik van de constructie ook in de algemene slordigheid.
"De eerste ooit" waar slaat dat nou op??

quote:

[..]

Ik kan me er niet aan ergeren, het is wat kort door de bocht, maar ik vind het een constructie die op zich niet strijdig is met het taal eigen. Nogmaals, ik zie er geen betekenis ‘altijd’ in, maar lees het als ‘tot nu toe’. Wat het naar mijn mening in het Engels ook betekent in zulke constructies.

We zouden het iemand met Engels als moedertaal moeten vragen, maar ik vermoed dat het in het echte Engels ook al lelijk is.

Overigens is het over taalgevoel lastig discussiëren. Wat ik in mijn jeugd geleerd heb als goed gebruik van taal, blijft de norm. Al het andere blijft voelen als vreemd en afwijkend.

quote:

Op dinsdag 11 maart 2008 23:45 schreef Iblis het volgende:

[..]

In het Duits wordt het op momenten gebruikt dat je het in het Nederlands niet gebruikt. Er is ook betekenisverschil:

Die Stadt ist bombardiert

Die Stadt ist bombardiert worden

Of:

Das Haus ist zerstört

Das Haus ist (gestern) zerstört worden

Het eerste duidt een soort toestand (van gebombardeerdheid/vernietiging) aan. Het tweede duidt aan dat de stad b.v. tijdens de oorlog op een zeker moment (of meerdere) gebombardeerd is. Het is tamelijk ongebruikelijk om dan in het Nederlands ‘is gebombardeerd geworden’ te gebruiken. Op dbnl.org kan ik nog wel iets vinden als ‘wat beter midden in de preek gezegd was, maar dáár ter plaatse door mij is vergeten geworden.’ Dat is heden ten dage weinig courant te noemen.

De Nederlandse lijdende vorm mist dus soms die vorm van worden. Als je echter met de tijden gaat schuiven komt die wel terug, zoals ‘Het huis zal vernietigd worden’, of ‘Het huis werd vernietigd’ of ‘Het huis wordt vernietigd’, alleen niet ‘Het huis is vernietigd geworden’.

Voelt dat laatste voor jou incompleet aan zonder ‘geworden’? Voor mij niet.

Aan dit soort constructies ontleen ik inderdaad dat gevoel.
"Wonen is goedkoper": dan mis ik het "geworden" niet. In mijn tijd was dat al verdwenen uit het Nederlands.
"Wonen moet goedkoper": dan mis ik het "worden" wel.

Ik zie tijdens het schrijven: er is verschil tussen voltooid deelwoord en infinitief.
Als ik mijn geheugen naga, mis ik het infinitief.
moet worden, zal worden, kan worden, wil worden.

‘Wonen moet goedkoper’ mag in een krantenkop of op een spandoek. Eventueel mag je het met zo'n spandoek over straat lopend ook scanderen. Maar zo sijpelt het natuurlijk wel het gewone taalgebruik in. Want dan zegt dhr. Freriks ‘Wonen moet goedkoper’ aldus de actievoerders die zich vandaag op het Malieveld verzameld hadden voor een protestmars. En dan is het einde zoek natuurlijk!

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 00:14 schreef Iblis het volgende:
‘Wonen moet goedkoper’ mag in een krantenkop of op een spandoek. Eventueel mag je het met zo'n spandoek over straat lopend ook scanderen. Maar zo sijpelt het natuurlijk wel het gewone taalgebruik in. Want dan zegt dhr. Freriks ‘Wonen moet goedkoper’ aldus de actievoerders die zich vandaag op het Malieveld verzameld hadden voor een protestmars. En dan is het einde zoek natuurlijk!

Zo gaan die dingen.
Dat weet ik allemaal wel, maar daarom hoef ik er nog niet blij mee te zijn of er aan mee te werken.

"Hun benne groterder als ons." is misschien over 20 jaar wel goed Nederlands, maar nu nog grote onzin.

Merk trouwens ook op hoe ik ‘meerdere’ gebruikte terwijl ‘verschillende’ of ‘meer dan één’ volgens de verstokte purist gebruikt hadde moeten worden. Maar tegen zulke luiden zeg ik .

Over 't algemeen probeer ik mij zo min mogelijk aan grammaticafouten te ergeren. Meestal zijn ze juist interessant. De taal mag zich van mij best ontwikkelen.
De introductie van hun, dat stilaan ook ze begint te vervangen (wat zeiden ze --> wat zeiden hun), terwijl het eerst alleen het nadrukkelijke zij verving, heeft natuurlijk haar voordelen. Nu heeft het voornaamwoord "zij" twee functies (enk., meerv.) en is er dus verwarring mogelijk, zij het vooral in theorie (in de praktijk is er context). Met een duidelijk onderscheid tussen zij/haar voor het enkelvoud en hun in het meervoud is de Nederlandse taal toch echt niet slecht af.

Een taalfout waar ik echter helemaal niets mee kan is het zonderlinge gebruik van "die" om naar onzijdige en "dat" om naar mannelijke en vrouwelijke woorden te verwijzen.
-Hij vertelde een verhaal die ik al eens gehoord had.
-Het ging over een stad dat al heel oud was.
Dat zijn toch echt zinnen die voor mij onaanvaardbaar zijn. Het leest zo hortend, ik raak ervan in de war. Terwijl 't zo moeilijk toch niet is, er zijn maar twee smaken, de of het.

Nu ja, twee smaken... het juist verwijzen naar mannelijke en vrouwelijke woorden is toch iets moois. Er zijn grammatica's die zeggen dat 't niet meer hoeft en het groene boekje is ook al overstag gegaan. 't Zal ook wel te moeilijk wezen. Maar van mij mag zo'n mooi ding er wel in blijven, niet voor in de gesproken taal, maar gewoon, als speeltje voor de schrijflustige onder ons.
- De taal en haar sprekers.
- Het kabinet en zijn plannen.
- De stad en haar ommelanden.
Aan het juist invullen van woordgeslacht kun je dan iemands virtuositeit afleiden. Een beetje zoals de kanji in het Japans.
Leuke bijkomstigheid is dat die "domme" Belgen alvast een fijne voorsprong hebben

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 03:12 schreef Plaas het volgende:
Een taalfout waar ik echter helemaal niets mee kan is het zonderlinge gebruik van "die" om naar onzijdige en "dat" om naar mannelijke en vrouwelijke woorden te verwijzen.
-Hij vertelde een verhaal die ik al eens gehoord had.
-Het ging over een stad dat al heel oud was.
Dat zijn toch echt zinnen die voor mij onaanvaardbaar zijn. Het leest zo hortend, ik raak ervan in de war. Terwijl 't zo moeilijk toch niet is, er zijn maar twee smaken, de of het.

Mij valt juist vooral het overvloedige gebruik van wat op, niet alleen waar dat correct is, maar ook ter verwijzing naar mannelijke, vrouwelijke en meervoudige antecedenten.

Ook ergerlijk: het gebruik van een 'zuivere' bijwoordsvorm in plaats van een adjectief - bijvoorbeeld jammerlijk in plaats van jammer, of waarlijk in plaats van waar.

Ergeren is een groot woord maar toch irriteer ik me eraan

Hij was de enigste aan wie ik het verteld heb maar hun konden dat niet geloven!

Deze is al eens eerder de revue gepasseerd: de nodeloze toevoeging van 'doen' aan met name vragende zinnen. "Wil jij dit formuliertje even kopiëren doen?"

De teloorgang van diens, wiens, dier, wier, welks en welker is een pijnlijke verarming van de taal.

Wat ik enorm storend vind, zijn constructies zoals:

"Als supporter zijnde,..."
"Als journalist zijnde,..."

Dat zie je meer en meer, die "zijnde" hoeft er natuurlijk helemaal niet bij. "Als supporter" en "Als journalist" is voldoende.

Het verbaast me dat een Breezer / MSN / FOK!-user-fout nog niet genoemd is, te weten: Het gebruik van 'me' als bezittelijk voornaamwoord.

"Ik en me vriendin..." (Dubbel fout, overigens; het is "Me vriendin en ik", maar dat terzijde).

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 00:00 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Aan dit soort constructies ontleen ik inderdaad dat gevoel.
"Wonen is goedkoper": dan mis ik het "geworden" niet. In mijn tijd was dat al verdwenen uit het Nederlands.

Um, hier denk ik dan juist meteen: Goedkoper dan wat? Deze zin mist wel een voltooid deelwoord, omdat je al een persoonsvorm gebruikt. En nog wel, wat ik noem, een bepalende persoonsvorm, namelijk 'is'. Dat geeft er zo'n definitieve lading aan, dat ik niet direct vermoed dat er 'geworden' bij moet. Ik ga zoeken in de tekst naar datgene, waarmee vergeleken wonen goedkoper is.

Je hebt gelijk dat je 'geworden' niet mist als de zin maar langer is: Wonen is goedkoper dan vroeger.

quote:

Op zaterdag 8 maart 2008 12:31 schreef SevenWonders het volgende:

Heel veel mensen gebruiken de derde persoon enkelvoud van het werkwoord 'zijn', dus 'is' om het verkorte 'es' van 'eens' te schrijven.....heel erg hinderlijk als je het mij vraagt.

De verkorte versie van 'eens' is " 'ns " (met apostrof). Niet 'es'. Dat op zich vind ik al een KOE (zoals de moeder van iemand hierboven het noemde ).

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 05:17 schreef dvr het volgende:
Deze is al eens eerder de revue gepasseerd: de nodeloze toevoeging van 'doen' aan met name vragende zinnen. "Wil jij dit formuliertje even kopiëren doen?"

De teloorgang van diens, wiens, dier, wier, welks en welker is een pijnlijke verarming van de taal.

Neh das gewoon een turbotaaltjestrend 'Doe jij even een flyertje in elkaar flansen', net als dat meuterige 'helemaal goed' voor diegenen die hun gevoel voor styling bij TV Woonmagazine hebben opgepikt 'Geweldig die lamp, echt helemaal goed'

[ Bericht 0% gewijzigd door Manono op 12-03-2008 15:29:30 ]

Ik bespeur wel dat sommigen vormen van ‘doen’ als hulpwerkwoord gebruiken in een manier die me aan het Engels doet denken, getuige deze topic die ik in Google tegenkwam, met de titel ‘Hoe doe/deed jij altijd spieken?’ Het openingsbericht bevat overigens nog meer voorbeelden zoals ‘En ik deed nog vaker met potlood heel veel woorden op mijn blaadje zetten en dan wist ik het gewoon al en als ik klaar ben veeg ik alles uit.’

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 14:26 schreef Iblis het volgende:
Ik bespeur wel dat sommigen vormen van ‘doen’ als hulpwerkwoord gebruiken in een manier die me aan het Engels doet denken, getuige deze topic die ik in Google tegenkwam, met de titel ‘Hoe doe/deed jij altijd spieken?’

Volgens mij is dat Brabants. 'Ik doe de soep even roeren.'

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 04:24 schreef Metus het volgende:

[..]

Mij valt juist vooral het overvloedige gebruik van wat op, niet alleen waar dat correct is, maar ook ter verwijzing naar mannelijke, vrouwelijke en meervoudige antecedenten.

Oh ja, nog erger. Cruyffiaans!

En toch is de ontwikkeling al langer gaande. Zie:
- Het huis daar ik gewoond heb > het huis waar ik gewoond heb
- Het paard dat ik gekocht heb > het paard wat ik gekocht heb
- De speler die goed verdedigd heeft > de speler wie goed verdedigd heeft
Bij de eerste zin zal iedereen nu voor de w-vorm kiezen, dus "waar ik gewoond heb". Daar is in deze context erg verouderd.
Bij de tweede zin zal ook een heel grote groep mensen voor de w-vorm kiezen, maar hier zijn er toch ook mensen die "dat ik gekocht heb" netter vinden. Toch zal de w-vorm, zeker in de spreektaal, vaker voorkomen dan de d-vorm.
Bij de laatste zin zal de meerderheid van de taalgebruikers nog voor de d-vorm kiezen, maar de w-vorm is in opmars.

Als je dit zo ziet, dan ligt het erg voor de hand dat in de toekomst alle d-vormen (althans, in deze context) verouderd zullen zijn. "Wat" en "wie" zijn dan net zo correct als "waar" dat nu al is.

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 14:28 schreef Lienekien het volgende:
Volgens mij is dat Brabants. 'Ik doe de soep even roeren.'

Ik heb geen idee of het zo regionaal is. Kennissen van m’n ouders mogen het ook graag zeggen, en die komen uit Zuid-Holland.

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 14:30 schreef Iblis het volgende:

[..]

Ik heb geen idee of het zo regionaal is. Kennissen van m’n ouders mogen het ook graag zeggen, en die komen uit Zuid-Holland.

Ik hoor het nooit in de noordelijke provincies.

quote:

Op woensdag 12 maart 2008 14:28 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Volgens mij is dat Brabants. 'Ik doe de soep even roeren.'

't Is ook typisch voor veel Noord-Hollandse dialecten. Volendamse fokkers kunnen vast heel wat voorbeelden bedenken. Zij gebruiken doen veel vaker dan ik normaal vind, en in mijn dialect is 't toch ook niet zeldzaam. We doen 't wel anders dan in het aangehaalde voorbeeld:
Voor mijn gevoel gebruik je doen om een "gewoonte" uit te drukken. Zo:
- Hij rookt
- Hij doet roken
In het eerste geval betekent de zin dat hij nu aan het roken is. In het tweede geval bedoel je te zeggen dat hij een roker is, dat het z'n gewoonte is om te roken.
Voor mij en m'n vrienden klinkt het gebruik van "doen" op deze manier wel wat verouderd, maar de generaties voor ons doen 't zeker nog wel zeggen. Zo hoorde ik in de kroeg:
- Rook jij?
- Niet, vanzelf.
- Oh? Ik dacht...
- Je ziene toch dat ik niet rook?
Het misverstand was toch wel komisch. De aangesprokene was een verstokte roker, maar had op dat moment geen sigaret in de mond. Waardoor hij moest antwoorden: ik rook niet (nu niet nee).
Nu zat de persoon in kwestie volgens mij ook wel een beetje te stangen, maar ach

In België hoor ik trouwens nooit iets dat lijkt op dit gebruik van "doen".
Wat niet betekent dat ik hier nooit grammaticafouten voorbij hoor komen Die hoor ik hier de godganse dag. Ik ben er ook een stuk toleranter voor geworden, je kunt 't wel willen verbeteren, maar daar is geen beginnen aan. Bovendien zou je, mocht je wel verbeteren, al snel te horen krijgen: ma da's Hollands, da zegge we hier zo ni. Welle klappe Vloms! En dat is ook wel weer charmant.