Ik bied wel minder:quote:Op dinsdag 4 maart 2008 13:28 schreef mxistence het volgende:
Beste FOKKERS,
ik wil hier de twee grammaticale problemen waar ik me het meest aan erger even kwijt.
1. "Ik heb een hele mooie vriendin."
Natuurlijk heb je een hele vriendin! Je hebt toch geen halve? Correct is: "Ik heb een heel mooie vriendin." Want je vriendin is heel mooi, dus niet 'hele mooi'. (Tenzij ze na een zwaar ongeluk toch haar benen mocht houden van de chirurg, dan kun wellich benadrukken dat je gelukkig nog een hele mooie vriendin hebt.)
2. "De overledene heeft zijn of haar testament niet gewijzigd.
"Zijn of haar"? De overledene is volgens mij grammaticaal "mannelijk", dus het is "De overledene heeft zijn testament niet gewijzigd." Natuurlijk kan het ook een vrouw zijn die is overleden. Maar "zijn" heeft geen betrekking op de geslachtelijke mannelijk- of vrouwlijkheid van de overledene, maar op de grammaticale mannelijkheid van het woord overledene.
Net als, "het kind liet zijn fiets staan". Het kind is een onzijdig woord en dus refereer je met "zijn". Het kan een jongen of meisje zijn, maar dat zit helemaal niet ingebakken in het betrekkelijk voornaamwoord "zijn". Ik merk dat men vooral in de politiek steevast "zijn of haar" gebruikt, om vooral politiek correct te blijven. Maar daarma laten ze telkens zien dat ze de grammatica niet snappen.
Sterker nog, er zijn vrouw die zich beledigd voelen zonder "en haar" ergens achter te plakken, alsof vrouwen niet bedoeld zouden worden. Alsof het kind met zijn fiets per definitie een jongen is. Dat stáát er helemaal niet.
Wie biedt er meer?
Overledene kan volgens mij dus wel vrouwelijk vervoegd worden.quote:Vrouwelijke en mannelijke woorden, de
3. Tot de woorden die zowel vrouwelijk als mannelijk zijn, behoren de volgende categorieën:
3a. De meeste voorwerpsnamen die oorspronkelijk uitsluitend vrouwelijk waren: bank, kast, naald, pijp.
3b. Algemene aardrijkskundige namen en namen van hemellichamen: stad, rivier, maan, ster.
3c. Zelfstandig gebruikte bijvoeglijke naamwoorden en voltooide deelwoorden: zieke, blinde, betrokkene, gewonde.
3d. Persoonsnamen die voor mannen en vrouwen kunnen worden gebruikt: baby, deugniet, arts, babbelkous.
Eerst zelf je stukje lezen en daar de fouten verbeteren. Dan hebben we het er nog wel eens over.quote:Op dinsdag 4 maart 2008 13:28 schreef mxistence het volgende:
Wie biedt er meer?
Huh, dus volgens jou is: "De overledene heeft haar testament gewijzigd" fout?quote:Op dinsdag 4 maart 2008 13:28 schreef mxistence het volgende:
Beste FOKKERS,
ik wil hier de twee grammaticale problemen waar ik me het meest aan erger even kwijt.
1. "Ik heb een hele mooie vriendin."
Natuurlijk heb je een hele vriendin! Je hebt toch geen halve? Correct is: "Ik heb een heel mooie vriendin." Want je vriendin is heel mooi, dus niet 'hele mooi'. (Tenzij ze na een zwaar ongeluk toch haar benen mocht houden van de chirurg, dan kun wellich benadrukken dat je gelukkig nog een hele mooie vriendin hebt.)
2. "De overledene heeft zijn of haar testament niet gewijzigd.
"Zijn of haar"? De overledene is volgens mij grammaticaal "mannelijk", dus het is "De overledene heeft zijn testament niet gewijzigd." Natuurlijk kan het ook een vrouw zijn die is overleden. Maar "zijn" heeft geen betrekking op de geslachtelijke mannelijk- of vrouwlijkheid van de overledene, maar op de grammaticale mannelijkheid van het woord overledene.
Net als, "het kind liet zijn fiets staan". Het kind is een onzijdig woord en dus refereer je met "zijn". Het kan een jongen of meisje zijn, maar dat zit helemaal niet ingebakken in het betrekkelijk voornaamwoord "zijn". Ik merk dat men vooral in de politiek steevast "zijn of haar" gebruikt, om vooral politiek correct te blijven. Maar daarma laten ze telkens zien dat ze de grammatica niet snappen.
Sterker nog, er zijn vrouw die zich beledigd voelen zonder "en haar" ergens achter te plakken, alsof vrouwen niet bedoeld zouden worden. Alsof het kind met zijn fiets per definitie een jongen is. Dat stáát er helemaal niet.
Wie biedt er meer?
Een fout tussen als en dan. Je bedoelt zoiets?quote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:02 schreef Olment het volgende:
Ik vind het leukste om mensen te verbeteren wanneer ze een fout maken tussen ALS en DAN.
Heerlijk =)
Je bent nog een fout vergeten.quote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:11 schreef ReSpawn het volgende:
[..]
![]()
Hij bedoelt bijvoorbeeld ik ben beter als jij.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op dinsdag 4 maart 2008 13:28 schreef mxistence het volgende:
Beste FOKKERS,
ik wil hier de twee grammaticale problemen waar ik me het meest aan erger even kwijt.
1. "Ik heb een hele mooie vriendin."
Natuurlijk heb je een hele vriendin! Je hebt toch geen halve? Correct is: "Ik heb een heel mooie vriendin." Want je vriendin is heel mooi, dus niet 'hele mooi'. (Tenzij ze na een zwaar ongeluk toch haar benen mocht houden van de chirurg, dan kun wellich benadrukken dat je gelukkig nog een hele mooie vriendin hebt.)
2. "De overledene heeft zijn of haar testament niet gewijzigd.
"Zijn of haar"? De overledene is volgens mij grammaticaal "mannelijk", dus het is "De overledene heeft zijn testament niet gewijzigd." Natuurlijk kan het ook een vrouw zijn die is overleden. Maar "zijn" heeft geen betrekking op de geslachtelijke mannelijk- of vrouwlijkheid van de overledene, maar op de grammaticale mannelijkheid van het woord overledene.
Net als, "het kind liet zijn fiets staan". Het kind is een onzijdig woord en dus refereer je met "zijn". Het kan een jongen of meisje zijn, maar dat zit helemaal niet ingebakken in het betrekkelijk voornaamwoord "zijn". Ik merk dat men vooral in de politiek steevast "zijn of haar" gebruikt, om vooral politiek correct te blijven. Maar daarma laten ze telkens zien dat ze de grammatica niet snappen.
Sterker nog, er zijn vrouw die zich beledigd voelen zonder "en haar" ergens achter te plakken, alsof vrouwen niet bedoeld zouden worden. Alsof het kind met zijn fiets per definitie een jongen is. Dat stáát er helemaal niet.
Wie biedt er meer?
Deze gaat me boven de pet.quote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:14 schreef JoPiDo het volgende:
[..]
Ik vind koemelk erg lekker!
Zó lekker, dat ik er elke ochtend een glaasje van drink en 's avonds nog eens voor het slapen gaan een mok vol warme koemelk. Heerlijk vind ik dat!
Daar erger je je kapot aan?quote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:30 schreef Adfundum het volgende:
Is het nu de bedoeling dat we gaan happen op de topictitel?
En:quote:Naar een substantief als (het) meisje, dat altijd een vrouwelijke persoon aanduidt, wordt dan ook vrijwel altijd verwezen met vrouwelijke voornaamwoorden:
(5) Heeft dat meisje haar auto wel op slot gedaan?
Verder valt op te merken dat ‘overledene’ gemeenslachtig is. In het huidige groene boekje wordt het aangeduid met alleen ‘de’, in het oude groene boekje met m. en v..quote:Het bezittelijk voornaamwoord moet bij een vrouwelijk verkleinwoord vrouwelijk zijn. Vergelijk:
(7) Zijn dochtertje heeft haar schaatsen laten liggen.
(8) Dat verpleegstertje moet zijn mond leren houden! «uitgesloten»
Waarom ‘sic’? Dat wordt normaliter alleen gebruikt om in citaten aan te geven dat een onjuiste of opmerkelijke spelling geen fout is die bij het overnemen is geïntroduceerd maar al in de oorspronkelijke tekst aanwezig was. Het betekent ‘aldus, zo’. Om dat bij het corrigeren te gebruiken lijkt me vreemd, er is te zien dat het geschreven is zoals het geschreven is, als het dan een fout betreft is het nuttiger om te wijzen op hoe het wel moet dan te zeggen ‘jij schrijft het zo’.quote:Op dinsdag 4 maart 2008 23:55 schreef Nadine26 het volgende:
Mijn moeder, die lerares was (Engels, trouwens), had de gewoonte om de briefjes die mijn vader haar schreef, met een rode pen te verbeteren, inclusief uitroeptekens in de kantlijn en opmerkingen in de trant van: 'Sic!' en 'KOFSCHIP!'
Niks mis mee. Als het travo's waren dan.quote:Op woensdag 5 maart 2008 08:10 schreef Aibmi het volgende:
Er waren meer mannen als vrouwen gegaan
quote:Op dinsdag 4 maart 2008 23:55 schreef Nadine26 het volgende:
Ik erger me alleen kapot aan mijn eigen fouten![]()
Mijn moeder, die lerares was (Engels, trouwens), had de gewoonte om de briefjes die mijn vader haar schreef, met een rode pen te verbeteren, inclusief uitroeptekens in de kantlijn en opmerkingen in de trant van: 'Sic!' en 'KOFSCHIP!'
Het is dus een soort jeugdtraumaMaar ik gun iedereen zijn grammaticale fouten, ik vind het eigenlijk wel iets ontwapenends hebben. Alleen niet in de krant. Dat kan echt niet, en toch zie je er nog vrij vaak een 'KOE!' staan, zoals mijn moeder grammaticale blunders noemde.
Sic betekent zoveel als: 'Het staat er echt.' Inderdaad, zoals jij schrijft: in de oorspronkelijk tekst. En dus wordt het vaak gebruikt in de betekenis van: ongelooflijk, hoe is het mogelijk, je moet wel gek zijn om zoiets op te schrijven. Ook in boekrecensies kom je het geregeld tegen, meestal om de aandacht te vestigen op een idiote fout van de auteur, bijvoorbeeld: "Ik ben hoogbegaaft." (Sic). Daarmee suggereert de recensent dat het zijn eer te na is om zo'n fout te verbeteren. En precies zo bedoelde mijn moeder het ook.quote:Op woensdag 5 maart 2008 08:04 schreef Iblis het volgende:
[..]
Waarom ‘sic’? Dat wordt normaliter alleen gebruikt om in citaten aan te geven dat een onjuiste of opmerkelijke spelling geen fout is die bij het overnemen is geïntroduceerd maar al in de oorspronkelijke tekst aanwezig was. Het betekent ‘aldus, zo’. Om dat bij het corrigeren te gebruiken lijkt me vreemd, er is te zien dat het geschreven is zoals het geschreven is, als het dan een fout betreft is het nuttiger om te wijzen op hoe het wel moet dan te zeggen ‘jij schrijft het zo’.
Ik ken het alleen in die betekenis: 'Het staat/stond er echt.' In brievenboeken of uitgaven van oorspronkelijke manuscripten kom je het ook vaak tegen - om aan te geven dat de schrijver van de bewuste tekst écht (al zal de lezer moeite hebben om het geloven) zo'n domme fout/rare opmerking heeft gemaakt.quote:Op zaterdag 8 maart 2008 01:11 schreef Iblis het volgende:
Dat vind ik toch enigszins pregnant, om niet te zeggen, oneigenlijk gebruik, maar vooruit.
Het is toch meer van "ik heb geen fout gemaakt toen ik het citaat overtikte, het is echt door de oorspronkelijke auteur gedaan" en niet "kijk nou wat dom, dat zou ik nooit doen!"quote:Op zaterdag 8 maart 2008 01:44 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik ken het alleen in die betekenis: 'Het staat/stond er echt.' In brievenboeken of uitgaven van oorspronkelijke manuscripten kom je het ook vaak tegen - om aan te geven dat de schrijver van de bewuste tekst écht (al zal de lezer moeite hebben om het geloven) zo'n domme fout/rare opmerking heeft gemaakt.
Hoe gebruik jij het dan?
Ik gebruik het als ik de tekst overneem om aan te geven dat de spelling inderdaad afwijkt van wat de lezer waarschijnlijk verwacht, maar niet als iemand mij een brief schrijft. Dan is het toch duidelijk dat het er zo stond – die persoon heeft het zelf geschreven. Dan kan ik er wel [sic] bijschrijven, maar dat voegt toch niets toe? Jouw moeder deed dat dus met de betekenis ‘het woord waar ik sic bij zet is fout’ – dat vind ik dus méér zeggen dan ‘het woord stond er zo’. En weliswaar is het zo dat de oorspronkelijke tekst vaak een spelfout bevat, maar het kan ook zijn dat het een verouderde manier van spellen betreft die destijds niet per se fout was.quote:Op zaterdag 8 maart 2008 01:44 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik ken het alleen in die betekenis: 'Het staat/stond er echt.' In brievenboeken of uitgaven van oorspronkelijke manuscripten kom je het ook vaak tegen - om aan te geven dat de schrijver van de bewuste tekst écht (al zal de lezer moeite hebben om het geloven) zo'n domme fout/rare opmerking heeft gemaakt.
Hoe gebruik jij het dan?
Oh, zo gebruik ik het ook wel eens.quote:Op zaterdag 8 maart 2008 01:11 schreef Iblis het volgende:
Dat vind ik toch enigszins pregnant, om niet te zeggen, oneigenlijk gebruik, maar vooruit.
Dat ligt wel heel dicht bij elkaar. Het gemeenschappelijke is, dat je dat zelf nooit zo zou schrijven. Het verschil is de suggestie van domheid.quote:Op zaterdag 8 maart 2008 02:09 schreef wonderer het volgende:
[..]
Het is toch meer van "ik heb geen fout gemaakt toen ik het citaat overtikte, het is echt door de oorspronkelijke auteur gedaan" en niet "kijk nou wat dom, dat zou ik nooit doen!"
OT: "ik irriteer me aan" en "Het boek wat" scoren wel hoog op het irritatielijstje.
Ik snap hem ook niet.quote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:14 schreef JoPiDo het volgende:
[..]
Ik vind koemelk erg lekker!
Zó lekker, dat ik er elke ochtend een glaasje van drink en 's avonds nog eens voor het slapen gaan een mok vol warme koemelk. Heerlijk vind ik dat!
het sarcasmequote:Op dinsdag 4 maart 2008 14:15 schreef ReSpawn het volgende:
* ReSpawn begrijpt de sarcasme nu pas en biedt zijn excuses aan
![]()
Correct is niet altijd mooiquote:Op dinsdag 4 maart 2008 13:28 schreef mxistence het volgende:
1. "Ik heb een hele mooie vriendin."
Natuurlijk heb je een hele vriendin! Je hebt toch geen halve? Correct is: "Ik heb een heel mooie vriendin." Want je vriendin is heel mooi, dus niet 'hele mooi'. (Tenzij ze na een zwaar ongeluk toch haar benen mocht houden van de chirurg, dan kun wellich benadrukken dat je gelukkig nog een hele mooie vriendin hebt.)
Preciesquote:Op zondag 9 maart 2008 01:25 schreef Kees22 het volgende:
Dat ligt wel heel dicht bij elkaar. Het gemeenschappelijke is, dat je dat zelf nooit zo zou schrijven. Het verschil is de suggestie van domheid.
In het dagelijks spraakgebruik hoor ik het vrijwel altijd, maar in geschreven teksten zou ik toch heel gebruiken. In boeken heb ik wel eens gezien dat er afhankelijk van het personage ‘heel’ of ‘hele’ werd gebruikt.quote:Op zondag 9 maart 2008 02:11 schreef Nadine26 het volgende:
Correct is niet altijd mooiOok in schrijftaal kom je vaak spreektaal tegen en dan is het gewoon 'hele mooie' vriendin. Dat mag ook, de eindredacteuren verbeteren het nooit - en dus lees je het overal (kranten, tijdschriften, boeken). Ik kies zelf ook altijd voor 'hele', ik weet wel dat het eigenlijk 'heel' moet zijn, maar dat klinkt zo... gearticuleerd. Ja, zelfs als je het leest! Want dan lees je automatisch 'heelllll mooi', alsof de koningin het zegt, of een Franstalige Belg die een woordje Nederlands probeert te spreken.
Een superlatief met "meest" is sowieso fout, een typerend anglicisme. Correct(voor zover je daar hier over zou kunnen spreken) zou zijn:quote:Op zondag 9 maart 2008 06:50 schreef Metus het volgende:
Superlatieven van bijvoeglijke naamwoorden die al een summum uitdrukken. Meest favoriet, meest optimaal, meest ideaal,! Zelfs meest maximaal komt voor.
Nou, een superlatief met "meest" wordt in het Nederlands gebruikt als de normale vorm vreemd of onduidelijk is. "Verste" kan betekenen: meest vers of meest ver.quote:Op zondag 9 maart 2008 13:20 schreef Jalu het volgende:
[..]
Een superlatief met "meest" is sowieso fout, een typerend anglicisme. Correct(voor zover je daar hier over zou kunnen spreken) zou zijn:
favorietst, optimaalst, ideaalst, maximaalst.
quote:Op maandag 10 maart 2008 00:26 schreef Kees22 het volgende:
Als Ivette de Vrieschschsgsg, voor de Klokhuiskijkers.
Ik vind dat je hier toch wat te rigide bent in je taalopvatting. Als we het WNT erbij nemen (Registratie vereist), dan zien we dat ooit de volgende betekenissen heeft:quote:Op zondag 9 maart 2008 01:41 schreef Kees22 het volgende:
Het overtollig en foutief gebruik van ooit: "de grootste ooit" of zelfs "de eerste ooit".
Het sterkste was ooit: "de duurste vossenjacht ooit in de geschiedenis"
Ik heb het langzaam zien binnensijpelen uit het lelijke VS-Engels.
In het Engels betekent ever zowel ons Nederlandse "ooit" als "altijd".
In het begin werd ook nog ever geschreven, om aan te duiden dat het een buitenlandse uitdrukking was. Maar gaandeweg werd het ooit en dan gewoon ooit en nu wordt het zelfs in het journaal gebruikt.
Verwarrend is, dat het soms een verkorting kan zijn van: "De langste worst die ooit gemaakt is." ofwel: "De langste worst ooit gemaakt."
In het Nederlands betekent ooit: op een onbekend tijdstip in verleden of toekomst.
Na de stellende, de vergelijkende en de overtreffende trap, beschouw ik het als de belachelijk overdrijvende trap.
De stap van ‘meer dan ooit te voren’ naar ‘het meeste ooit’ lijkt me niet zo schokkend, en soms zelfs te rechtvaardigen. Jij zegt dat ‘ooit’ op een onbekend tijdstip in het verleden of de toekomst betekent, dat ben ik niet geheel met je eens. ‘Ooit’ betekent dit inderdaad, maar het betekent ook, in de bewoordingen van het WNT, Op een tijdstip, welk ook. Dit wordt met een citaat van Bilderdijk geïlustreerd: ‘Geen weldaad ging er ooit verloren, bild. 11, 413 [1825].’ Dus op geen enkel tijdstip (in het verleden) ging er een weldaad verloren. In die zin is het volgens mij wat ruimer dan ‘eens’, want ik zou niet snel zeggen ‘Geen weldaad ging er eens verloren’. Eens heeft veel sterker de notie (voor mij) van een enkel tijdstip, doch onbepaald qua tijd.quote:Mortaigne, die bij de onderneming, welke hij voor had, meer dan ooit contant geld behoefde en minder dan ooit genegen was een hunner te betalen, V. LENNEP, Rom. 14, 111 [1850].
De revolutie zal … een veel algemeener karakter hebben dan ooit te voren, over veel meer landen te gelijk zich uitstrekken, Quack, Stud. 88 [1886].
Deze gewoonte is toch afkomstig uit het Engels en echt iets van de laatste jaren. En strikt genomen fout.quote:Op maandag 10 maart 2008 00:26 schreef Kees22 het volgende:
[..]
Nou, een superlatief met "meest" wordt in het Nederlands gebruikt als de normale vorm vreemd of onduidelijk is. "Verste" kan betekenen: meest vers of meest ver.
Ik zei toch niet voor niets: voor zover je hier van correct kunt spreken?quote:Optimaalst en maximaalst zijn echt onzin. Optimaal en maximaal komen van de Latijnse overtreffende trappen optimus en maximus. Dus optimaalst is zoiets als bestst en maximaalst iets als meestst.
Als Ivette de Vrieschschsgsg, voor de Klokhuiskijkers.
Ik zie voor me: de optimaalste ooit aller tijdenBrr
Hier zitten we op erg korte afstand elkaar te corrigeren op taalgevoel!! Grappig wel.quote:Op maandag 10 maart 2008 18:27 schreef Jalu het volgende:
[..]
Deze gewoonte is toch afkomstig uit het Engels en echt iets van de laatste jaren. En strikt genomen fout.In het Nederlands blijkt de betekenis van jouw voorbeeld uit de context. "Dat is het verste hier vandaan"; "Ik heb de verste appel".
[..]
Ik zei toch niet voor niets: voor zover je hier van correct kunt spreken?
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |