lijkt me meer gewoon menselijk eerlijk gezegd. dit is toch verdriet dat iedereen raakt die zich erin verdiept?quote:Op donderdag 10 januari 2008 23:33 schreef marlieske het volgende:
Ik krijg bij ieder bericht dat ik over Ayden en Tan en familie lees nu een enorme brok in de keel en voel dan mijn keel warm worden..... de hormonen zitten er dus nog steeds of zou dit horen bij het moeder zijn?
Ik ben er inmiddels wel achter dat kinderen gewoon zeggen/doen wat ze op dat moment voelen. Maar 1 minuut later kan dat dus weer compleet het tegenovergestelde zijn. Er is hoopquote:Op vrijdag 11 januari 2008 09:55 schreef PM-girl het volgende:
Snoopy, jeetje, met woorden komt het nog harder aan of niet?
Ik steek gewoon heel erg mijn kop in het zand. Of beter: ik heb besloten dat ik niet hoef te bevallenquote:Op donderdag 10 januari 2008 22:11 schreef cattie het volgende:
Marit, mij lijkt het niet meer dan logisch dat je zo'n afspraak kunt maken. Alleen al de wetenschap van zo'n afspraak kan rustgevend werken. Ik heb het onderwerp maar weer even laten rusten. Ik denk er even niet teveel over, ik gun mezelf een rustpauze. Ik ga toch binnenkort wel weer rammelen en ik zie dan wel hoe het er dan voor staat bij mij. Volgens mij wel weer wat beter.
Ja, dat heeft even geduurd hoorquote:Op vrijdag 11 januari 2008 13:42 schreef Moonah het volgende:
Oeh en Snoop, wat goed dat je dat kunt relativeren. Al leer je zoiets wrs ook wel in de loop der jaren.
Toen Thijs overleed was ik hoogzwanger van Cas. Thijs overleed op mijn uitgerekende datum. Ik heb echt geprobeerd toen om me af te sluiten voor het verdriet van Bar, hoe egoïstisch dit ook klinkt. Ik kon er gewoon niet mee omgaan toen, wilde mezelf onder controle houden en focussen op wat me te wachten stond. Maar uiteindelijk zit je toch in tranen en laat je de angsten toe. Vond het ook heel bijzonder dat Bar en Cas elkaar ontmoet hebben en met elkaar geknuffeld tijdens de meet toen. Het lag allemaal zo dicht bij elkaar.quote:Op vrijdag 11 januari 2008 00:51 schreef Brighteyes het volgende:
Dat wel bix, maar ik merk dat het me wel degelijk meer doet nu dan toen ik nog niet zelf een kindje had. Het komt toch dichterbij.
Het lijkt met niet meer dan logisch dat je dat probeerde Dutchie, het is toch ook niet niks, jij hoogzwanger en aan de andere kant van het land overleed een kindje die de leeftijd had van jou oudste zoon...quote:Op vrijdag 11 januari 2008 14:03 schreef dutchie het volgende:
[..]
Toen Thijs overleed was ik hoogzwanger van Cas. Thijs overleed op mijn uitgerekende datum. Ik heb echt geprobeerd toen om me af te sluiten voor het verdriet van Bar, hoe egoïstisch dit ook klinkt. Ik kon er gewoon niet mee omgaan toen, wilde mezelf onder controle houden en focussen op wat me te wachten stond. Maar uiteindelijk zit je toch in tranen en laat je de angsten toe. Vond het ook heel bijzonder dat Bar en Cas elkaar ontmoet hebben en met elkaar geknuffeld tijdens de meet toen. Het lag allemaal zo dicht bij elkaar.
Daarom snap ik heel goed wat je bedoelt BE.
Thanx Bixquote:Op maandag 14 januari 2008 12:57 schreef bixister het volgende:
oh lief17, shit.ik kan me je teleurstelling goed voorstellen. het is ook echt moeilijk en zwaar, wat jij moet doorstaan allemaal. veel sterkte weer en hopelijk ben je snel van die blaasontsteking af. ik weet niet meer wat je er allemaal precies over verteld hebt maar hoe ziet de rest van je behandel-programma er ongeveer uit, wat is de tijdsplanning bedoel ik?
Gim bap bestellen op een correcte manier? Nee, geen idee wat ik er mee moet. Ik moet er helemaal niks mee, en dat is ook wel eens lekker. Het is gewoon zo anders dan Europese talen of Japans of Chinees. Om te horen, en ook om te lezen/schrijven (van die leuke rondjes, daar werd ik het eerst nieuwsgierig naar). En de Koreaanse cultuur is heel boeiend (ook met al z'n schaduwkanten). Een goed iets om bezig te zijn met mijn hoofd en met dingen die ik leuk vind (taal, cultuur, eten,muziek) zonder dat het te maken heeft met mijn werk of mijn moederschap.quote:Op maandag 14 januari 2008 21:09 schreef Moonah het volgende:
Macka, wel herkenbaar. Gelukkig heb ik er (nog) niet zo'n last van. Maar veel verder dan werken, moederen, huishouden en regelmatig sherry thee drinken met vriendinnen kom ik eigenlijk ook niet meer. Ik zou zo graag mijn yogaclubje weer willen bezoeken. Maar dat is 's avonds en dan werkt J en ik ben nog steeds niet toe aan een oppas (plus dat mijn zoon niet altijd makkelijk inslaapt).
Maar Koreaans?! Wat moet je dáár nou mee?![]()
Het huilen en de uitgestoken armen als iemand hem neemt zegt genoeg.quote:Op dinsdag 15 januari 2008 08:24 schreef Sugar het volgende:
Maar wie zegt dan dat je Fons er verdriet mee doet? Hijzelf?
Ik vind dat eigenlijk ook logisch, behalve dus als het echt nodig is ergens voor.quote:Op dinsdag 15 januari 2008 08:16 schreef Bass-Miss het volgende:
Gisteren zei ik nog tegen zijn oma dat hij pas zomaar eens komt logeren als hij er zelf om vraagt.
Maar eigenlijk meen ik dat wel.
Dat is helemaal niet gek hoor! Heel veel moeders hebben dat en heel veel kindjes hebben daar ook echt nog veel behoefte aan. Als jouw gevoel zegt dat je het wereldje van jou en Maarten nog even klein moet houden dan moet je dat gewoon lekker doen. Als moeder weet je onbewust heel goed wat je kind nodig heeft, het kan best dat het voor Maarten heel goed is om nog dicht bij jou te zijn.quote:Op woensdag 16 januari 2008 12:03 schreef Ardenlyn het volgende:
Zoals dat slapen op zijn eigen kamertje.
Ik had het mij voorgenomen dat hij daar gauw zou slapen omdat hij eraan moet wennen maar nu hij er is heb ik zoiets van ik wil het niet en kan het niet dat hij daar 's nachts al slaapt.
Begin nu pas met overdag een keertje er slapen.
Of in de kinderwagen. Moet hij een keer aan wennen bv op een zaterdag in de stad lopen in de drukte....maar hij kan het heus wel maar ik kan het nog niet en vind het doodeng met al die mensen![]()
De afstand van hem en mij vind ik zo groot als hij in die wagen ligt (hebben meer dat?)
Was zo gewend dat hij veilig in mijn buik zat en nu ligt hij daar in die bak ver weg van mij.
Toevallig vanochtend in het draagdoek topic verteld dat ik 1tje heb gekochtquote:Op woensdag 16 januari 2008 12:11 schreef Suzanna het volgende:
Ardenlyn, wat je kunt doen is bijvoorbeeld een draagdoek gebruiken, dan is 'ie nog lekker dicht bij je. Die kun je gewoon vanaf de geboorte gebruiken namelijk. Heb je zo'n doek?
Ik kan me voorstellen dat je hem anders zo 'ver weg' vindt hoor. Dat vond ik in het begin ook altijd. Als ze groter worden dan 'durf' je dat meer aan.
Enne, dat spijkerbroekje, dat kun je echt niet alleen maar vertellen hoor, dat vraagt om een foto!!
Ik vind het echt helemaal geweldig! Het is nog leuker dan ik had verwacht!quote:Op woensdag 16 januari 2008 11:46 schreef Suzanna het volgende:
BE, hoe gaat het met jou nu je moeder bent? Hoe voelt dat nu? Valt het mee of valt het tegen?
Ik ging ook niet op een drukke zaterdag hoor.quote:Op woensdag 16 januari 2008 14:24 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
Dat gebeurt nu nog steeds. Eten/drinken/spelen en lekker naar bed. Ik las over Maarten en zijn bezoekje naar de stad. Ik begrijp niet waarom je een baby van 3 weken mee zou willen nemen ?
Ik werd na acht weken ook weer ongesteld, en meteen weer regelmatig, ondanks het vele voeden.quote:Op woensdag 16 januari 2008 14:33 schreef Moonah het volgende:
Faja, ben je wel echt ongesteld? Want dat is best snel als je BV geeft, toch?
En door de BV zat ik na mijn zwangerschap ook onder mijn oorspronkelijke gewicht.
quote:Op woensdag 16 januari 2008 18:23 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
JIPPIEHAAIJEHOELOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE![]()
![]()
![]()
IK DENK DAT WE GAAN VERHUIZEN, HOLEDEKIEKODO![]()
![]()
Dat is zeker niet raar! Je hele leven staat op kop en je hormonen ook. Je vind waarschijnlijk vanzelf je draai wel weer!quote:Op woensdag 16 januari 2008 19:10 schreef Ardenlyn het volgende:
(...)
Ben echt geen regelmens ben juist heel relax maar het is een behoorlijke ervaring geweest zwangerschap en bevalling dus het is ook niet zo raar dat ik af en toe niet helemaal mezelf ben lijkt mij
(...)
Kan het niet een tak van een boom of van bijv. een klimroos zijn die door de wind tegen het raam aanslaat?quote:Op woensdag 16 januari 2008 19:43 schreef MeNicole het volgende:
Vanacht werd Mikael lastig gevallen door iemand die steeds buiten op zijn raam klopte. Maar steeds als ik ging kijken was diegene alweer weg. Dus ik vanacht het campingbedje opzetten en Mikael daar ingelegd. Leg ik hem net weer gewoon in eigen bed word er weer op het raam gekloptEn weer niks te zien natuurlijk. Heb al een tijdje staan kijken maar ik zie niemand. Dus nu ligt ie maar weer in het campingbedje naast mijn bed. Jemig wie kan er nu zo kinderachtig zijn.
Denk dat diegene het erom doet want het is steeds als Mikael in bed ligt
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |