lijkt me meer gewoon menselijk eerlijk gezegd. dit is toch verdriet dat iedereen raakt die zich erin verdiept?quote:Op donderdag 10 januari 2008 23:33 schreef marlieske het volgende:
Ik krijg bij ieder bericht dat ik over Ayden en Tan en familie lees nu een enorme brok in de keel en voel dan mijn keel warm worden..... de hormonen zitten er dus nog steeds of zou dit horen bij het moeder zijn?
Ik ben er inmiddels wel achter dat kinderen gewoon zeggen/doen wat ze op dat moment voelen. Maar 1 minuut later kan dat dus weer compleet het tegenovergestelde zijn. Er is hoopquote:Op vrijdag 11 januari 2008 09:55 schreef PM-girl het volgende:
Snoopy, jeetje, met woorden komt het nog harder aan of niet?
Ik steek gewoon heel erg mijn kop in het zand. Of beter: ik heb besloten dat ik niet hoef te bevallenquote:Op donderdag 10 januari 2008 22:11 schreef cattie het volgende:
Marit, mij lijkt het niet meer dan logisch dat je zo'n afspraak kunt maken. Alleen al de wetenschap van zo'n afspraak kan rustgevend werken. Ik heb het onderwerp maar weer even laten rusten. Ik denk er even niet teveel over, ik gun mezelf een rustpauze. Ik ga toch binnenkort wel weer rammelen en ik zie dan wel hoe het er dan voor staat bij mij. Volgens mij wel weer wat beter.
Ja, dat heeft even geduurd hoorquote:Op vrijdag 11 januari 2008 13:42 schreef Moonah het volgende:
Oeh en Snoop, wat goed dat je dat kunt relativeren. Al leer je zoiets wrs ook wel in de loop der jaren.
Toen Thijs overleed was ik hoogzwanger van Cas. Thijs overleed op mijn uitgerekende datum. Ik heb echt geprobeerd toen om me af te sluiten voor het verdriet van Bar, hoe egoïstisch dit ook klinkt. Ik kon er gewoon niet mee omgaan toen, wilde mezelf onder controle houden en focussen op wat me te wachten stond. Maar uiteindelijk zit je toch in tranen en laat je de angsten toe. Vond het ook heel bijzonder dat Bar en Cas elkaar ontmoet hebben en met elkaar geknuffeld tijdens de meet toen. Het lag allemaal zo dicht bij elkaar.quote:Op vrijdag 11 januari 2008 00:51 schreef Brighteyes het volgende:
Dat wel bix, maar ik merk dat het me wel degelijk meer doet nu dan toen ik nog niet zelf een kindje had. Het komt toch dichterbij.
Het lijkt met niet meer dan logisch dat je dat probeerde Dutchie, het is toch ook niet niks, jij hoogzwanger en aan de andere kant van het land overleed een kindje die de leeftijd had van jou oudste zoon...quote:Op vrijdag 11 januari 2008 14:03 schreef dutchie het volgende:
[..]
Toen Thijs overleed was ik hoogzwanger van Cas. Thijs overleed op mijn uitgerekende datum. Ik heb echt geprobeerd toen om me af te sluiten voor het verdriet van Bar, hoe egoïstisch dit ook klinkt. Ik kon er gewoon niet mee omgaan toen, wilde mezelf onder controle houden en focussen op wat me te wachten stond. Maar uiteindelijk zit je toch in tranen en laat je de angsten toe. Vond het ook heel bijzonder dat Bar en Cas elkaar ontmoet hebben en met elkaar geknuffeld tijdens de meet toen. Het lag allemaal zo dicht bij elkaar.
Daarom snap ik heel goed wat je bedoelt BE.
Thanx Bixquote:Op maandag 14 januari 2008 12:57 schreef bixister het volgende:
oh lief17, shit.ik kan me je teleurstelling goed voorstellen. het is ook echt moeilijk en zwaar, wat jij moet doorstaan allemaal. veel sterkte weer en hopelijk ben je snel van die blaasontsteking af. ik weet niet meer wat je er allemaal precies over verteld hebt maar hoe ziet de rest van je behandel-programma er ongeveer uit, wat is de tijdsplanning bedoel ik?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |