quote:Op maandag 7 januari 2008 14:31 schreef kozakken het volgende:
Ik moet de laatste weken, maar ook vooral de laatste dagen zoveel aan Tan denken.
in augustus begon het zo (gekopieerd van Tans weblog. zonder toestemming. ik hoop dat je het goed vindt. anders ga ik even in de archieven van fok graven)
"
Geen goed nieuws
oor het gemak een kort samengevat ‘zakelijk’ log. Zoals de meeste wel weten ben ik vanochtend in Zwolle geweest voor een structurele echo. Het zag er helaas niet al te best uit.
Alles was groter geworden, waarbij één nier geen weefsel heeft en zich dus nooit tot een nier kan ontwikkelen. De andere nier heeft dit nog wel, maar al minder dan normaal. Ook deze nier was abnormaal vergroot, oftewel een ernstige hydronefrose aan beide kanten. De blaas was nog groter geworden, wat aangeeft dat de baby niet kan plassen.
Daardoor raakt het vruchtwater op (was op dit moment al veel te weinig voor de zwangerschapsduur) en zodoende kunnen de longen niet ontwikkelen. Kortom, deze baby heeft zeer geringe overlevingskansen. Volgende week wordt samen met een kindernefroloog (dus gespecialiseerd in nieren) gekeken of er nog reden tot hoop is, maar zoals het er nu uitzag is dat er niet.
De gynaecoloog (overigens een schat van een man!) vatte het samen tot: een zéér ernstige afwijking. Dat zegt wel genoeg lijkt me.
"
En het laatste berichtje op haar log (opnieuw gekopieerd)
"
Veertig weken
andaag is de uitgerekende datum. Dat klinkt erg raar voor mij, alle vier de andere kinderen waren er ‘te vroeg’. Zo lang als nu ben ik nog nooit zwanger geweest en het hangt van de baby of de gynaecoloog af of er nog meer dagen bij zullen komen.
De afgelopen drie weken werden met de dag – en vooral nacht – spannender. Steeds weer die vraag of dat almaar voortdurende ‘gerommel’ eens door zou zetten. Inmiddels durf ik het geen gerommel meer te noemen, maar geraas en gedonder, alhoewel dat voor de baby kennelijk niet genoeg is de deuren eens open te zetten.
De komende dagen, misschien uren, zullen erg spannend zijn, niet alleen voor ons, maar ook voor die vele mensen die ons zo ongelooflijk steunen en zo intens en liefdevol meeleven – waarvoor mijn dank – en in het bijzonder Jennifer. Mijn internetmaatje die mij dagelijks door de moeilijke momenten heen sleept. Mij in het begin van de zwangerschap door de misselijkheid en de vele onzekerheden heen praatte, met me meeleefde toen we met de twintig-weken-echo zulk slecht nieuws kregen, me keer op keer aanmoedigt de hoop niet te verliezen, aankomt met oppeppende verhalen, me ongelooflijk aan het lachen maakt, de laatste drie weken het repeterende valse-weeëngezeur aanhoort en dat iedere dag maar weer.
Zij zal het ook zijn die jullie straks via mijn web-log op de hoogte houdt, wanneer ik in het ziekenhuis lig, zodat jullie niet al te lang in spanning hoeven te blijven.
Ik wil iedereen bedanken voor alle kaarsjes die branden, de vele lieve, bemoedigende woorden, wijze raad, lieve kaartjes, cadeautjes en andere steun.
"
Omdat ik al zoveel reacties voor haar heb gelezen in het Z&G topic dacht ik dat het mss goed was om Tan en haar kleintje een eigen plaatsje te geven voor bemoediging, meeleven en alles wat er aan reactie voor haar is.
Omdat alle kleine beetjes hopenlijk iets kunnen en mogen betekenen.
Tan.. ik wens je zo graag alle goeds en ook aan dat kleintje.
Sterkte..
De meest kleurige kaarsen die ik voor jouw en je kleurrijke gezin kon vinden:
quote:Op dinsdag 8 januari 2008 17:24 schreef Luchtbel het volgende:
Helaas geen goed bericht.
'Ayden is om 15:35 uur overleden.'
Tan mag waarschijnlijk vanavond nog naar huis. Verdere details volgen later.
En het voelt zo gek om zo'n mededeling te doen. Maar toch gedaan, op haar log staat het nu ook. Ik hoop dat iedereen aan Tan en haar familie blijft denken.
Inderdaad.quote:Op dinsdag 8 januari 2008 18:42 schreef Sugar het volgende:
BE, ik moet huilen van jouw post over die 3 uur.
Ik moet er ook even heel, heel diep van zuchten.
Wat heb je dat mooi verwoordquote:Op dinsdag 8 januari 2008 18:25 schreef Brighteyes het volgende:
Het laat me echt absoluut niet los...
Er is jullie nog 3 uurtjes gegund, hopelijk hebben jullie elk moment in alle vezels van je lijf op kunnen slaan...
Dat hoop ik ook zo voor ze, dat ze ondanks alles, even van hem hebben genoten....quote:Op dinsdag 8 januari 2008 18:25 schreef Brighteyes het volgende:
Het laat me echt absoluut niet los...
Er is jullie nog 3 uurtjes gegund, hopelijk hebben jullie elk moment in alle vezels van je lijf op kunnen slaan...
Dit gaat ook steeds door mijn hoofd...quote:Op dinsdag 8 januari 2008 20:15 schreef vamperotica het volgende:
Tan.... Ik voel al zoveel verdriet... Voel me zo machteloos... Hoe moeten jullie je dan voelen????
quote:De dag erna
Sinds gisterenavond acht uur ben ik weer terug uit het ziekenhuis, nu acht uur later schuif ik enigszins verdoofd achter de computer; 8 januari 2008 lijkt nooit gebeurd, een rare droom, of iets wat ons op zijn minst heel erg lang geleden is overkomen.
De bevalling was kort maar heftig, de tijd erna nog veel korter en heftiger. Wat ik heb zijn een handjevol herinneringen die ik zo bang ben te verliezen of te vergeten. Daarom zal ik de komende dagen gebruiken om alles op te schrijven. Stap voor stap, nu alles nog vers in het geheugen ligt.
Wat ik er nu al over kwijt kan is dat zowel Ayden als het personeel van het ziekenhuis hun uiterste best hebben gedaan. Toen uiteindelijk duidelijk werd dat Ayden het niet zou redden en de beademing werd gestopt heeft hij nog bijna een uur geleefd, een heerlijk uurtje waarin ik hem uitgebreid heb geknuffeld en bewonderd, tot zijn oersterke hartje het begaf. Dat pakt niemand meer van mij af.
Ik ben – ondanks het verlies van Ayden – ‘blij’ dat het allemaal achter de rug is. De zwangerschap was op, ik was op, het was gewoon tijd. Nu kunnen, moeten, maar vooral mogen we weer verder.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de reacties – hier, maar ook elders op internet, per sms of mail – die ik eerlijk gezegd nog niet allemaal heb gelezen. Maar daar zal ik vandaag de tijd voor nemen.
* WyriHaximus denkt dat de steun van jouw en andere fokkers die reageren al heel bemoedigend werktquote:Op woensdag 9 januari 2008 11:47 schreef jellyrose het volgende:
Och neeik wil graag iets heel erg bemoedigends kunnen zeggen Tan, maar het enige wat ik kan is gewoon heel erg verdrietig zijn over dit nieuws
Heel veel sterkte gewenst voor jullie allemaal
Wat jij zegt Jarno.quote:Op woensdag 9 januari 2008 11:20 schreef Jarno het volgende:
Oef, die foto's. Wat echt is het zo opeens.
quote:Wolkje
Je ging lief kind
Als een wolkje op de wind
Mee naar het onbekende
Wij bleven en keken,
Sprakeloos,
We hebben het niet begrepen
Het verdriet, lief kind
Zal ooit wel slijten
Maar we zullen altijd
Naar jouw wolkje blijven kijken
quote:Op donderdag 10 januari 2008 18:17 schreef Ingetje79 het volgende:
Ik vind jou echt zo ongelooflijk dapper en sterk![]()
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |