Dies tofquote:Op zondag 23 december 2007 16:09 schreef Maisnon het volgende:
[ afbeelding ]
Holiday chiptunes compleet in reverse afgespeeld
Ha! niet te vroeg juichen, Vork...want het Welsche antwoord komt binnenkort uit! De nieuwe plaat van de jongens van Military Necessity belooft hun 3 jaar oude debuut te overtreffen!quote:Op zondag 23 december 2007 22:22 schreef Vork het volgende:
Kijk maar uit, stelletje Britse indie-faggots. Vanaf 2008 komt de betere muziek uit Spanje. Dit album gaat de hele geografische verhoudingen binnen de alternatieve rockmuziek op z'n kop zetten.
[ afbeelding ]
Zo ver zou ik nog net niet gaan, maar er zitten echt hele mooi tussen inderdaad.quote:Op zondag 23 december 2007 23:17 schreef Abbadon het volgende:
sommige van deze cd's zou ik zo kopen!
ja, ook een goed voorbeeld van 3 random dingen die zo erg niet bij elkaar passen dat het erg grappig isquote:
Roeler!!!quote:Op maandag 24 december 2007 00:33 schreef Schlumberger het volgende:
[ afbeelding ]
Lashar - Place him under custody
Na een tumultueus debuut, en enkele jaren celstraf is Lashar, eerder bekend als 'Def G', eindelijk weer eens de studio ingedoken. Naar eigen zeggen heeft hij maandenlang gewerkt om 'elk woord te tweaken tot ultieme perfectie'.
Sommigen zeggen dat het nooit zal boteren tussen blanken en hiphop. Lashar doet echter een aardige poging, en maakt zijn nieuwe album serieus het kopen waard. Alhoewel het wel veel van hetzelfde is, en hij blijkbaar krampachtige pogingen deed om niet te schelden in zijn opnames, is het een aardig schijfje. De MTV Awards zullen nog even op zich laten wachten, maar een gouden plaat zit er misschien wel in. We wachten af...
eenschquote:
quote:Op maandag 24 december 2007 22:42 schreef cerror het volgende:
[ afbeelding ]
Een überfeministische bende gothichuillies uit de US of A.
Het hele album lang klagen ze over mannen en hoe goed zelfbevrediging wel niet is.
En gezien vrouwen en gitaren samen gaan als een beertender bij een pinguinkolonie is de muziek even kut als de teksten.
En terwijl deze zogenaamde feministen hun vagina-power bezingen moeten hun mannen natuurlijk hun bh's pinnen bij de hünkemuller en hun flesjes rosé dragen bij de appie heyn. Hypocriete, a-muzikale scheefgeknipte kuthoeren....
(Bron: De Telegraaf)quote:Kenners zullen Glycerol Esters of Wood Rosins vooral kennen uit het gospelwereldje. De brave reli-rock die deze muzikanten maken deed het altijd prima op de EO-jongerendag en het Flevofestival. Na hun doorbraak in Duitsland is er echter het één en ander veranderd. Zoals frontvrouw Simone-Michelle in een interview elders in dit katern zegt: "Ik heb het idee dat we nu volwassen zijn geworden."
En dat is te merken. De band heeft duidelijk veel naar Deicide en Berserker geluisterd. Ook zijn in de tracks 'Pain' en 'My virgin blood' invloeden van Bile en Type O Negative te horen. Al met al is het een prima plaat geworden, die bij de meeste metalliefhebbers wel in de smaak zal vallen.
***
(Nou, dankjewel 4 chan I guessquote:Op woensdag 26 december 2007 01:22 schreef remlof het volgende:
Het is al een TTT dames, en nu weer ontopic!
Je begrijpt er wéér geen hout van hè? Niveautje Jamba-sms'er. Echt. Lees de TT eens goed. Als dit niet lukt, zoek professionele hulp. Ga zinvollere dingen met je leven doen dan dit fijne topic vervuilen met je josti-photoshops.quote:
quote:Op donderdag 27 december 2007 15:04 schreef Votz het volgende:
Deze ongelofelijk dark metal band Hebrew komt sterk terug na hun debuutalbum Hangover. Met platen als Necrophart, Bloodpunch en nu al een klassieker: Yoni at breakfast brult goed door de kamer. Zanger Pete Pesticide grunt niet alleen zijn adamsappel tot gort, maar schreeuwt hoge tonen alsof het niks is. Voor de echte Metalfreaks een waar genot en het geld meer dan waard!
[ afbeelding ]
rammen op die gitaren
Rampestamper, welk font heb je voor dat 'kept things from you' gebruiktquote:Op donderdag 27 december 2007 12:10 schreef Rampestamper het volgende:
[ afbeelding ]
Nadat Bharatiya Vidya Bhavan in de jaren '70 dit album op LP uitbracht is nu eindelijk de geremasterde versie op CD verschenen. "Mooi!" zult u denken. Nou, niet dus. Toen was het al niets, de geremasterde versie is zo mogelijk nog kutterderder. Hij ligt dan ook al vanaf de release in de koopjesbak.
edit:
Verdulle Vork! Ik dacht origineel te zijn met geremasterde lp's.
Voor de artiest Hobo Std en voor de titel Huxtable.quote:Op donderdag 27 december 2007 21:07 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Rampestamper, welk font heb je voor dat 'kept things from you' gebruikt
Heb jij insectenspray gesnoven?quote:Op vrijdag 28 december 2007 11:46 schreef Teilrasiert het volgende:
Oltu Stone is een band die zich wil meten met The Cult, Sisters of Mercy en The Cure. Een beetje obscuur maar meeslepend. De oorspronkelijk uit Finland afkomstige Oltu Stone timmert hard aan de weg door op festivals te spelen, zo zijn ze volgend jaar te zien op het Wave Festival Yggdrasil in Norrköping en in België op het Wicafest in Tessenderlo.
[ afbeelding ]
Met deze cd Is Different 2 Everything willen ze zich toch afsplitsen met de grootheden eerder genoemd. De gitaren zijn perfect gemixt met de meeslepende en zweverige keyboard sound van het nieuwe bandlid Perre Söderlinen. Er staan 8 songs op de cd, maar ze duren gemiddeld 7 minuten, soms te lang als je denkt dat de climax van de plaat al is geweest, persen ze de laatste noten uit en wordt het te freaky.
Prisoner in Black is een goeie opener, veel gitaren en tekst is wat morbide voor degene die het interessert.
Experience Failure is over het hele album gezien de vreemde eend, de zang doet me soms aan Engelbert denken, maar dat zullen ze niet graag horen.
The Forrest of Man kan een klassieker worden, deze duurt 8 minuten, maar had al kunnen stoppen bij 5 minuten, daarom is de single versie (terug te vinden als hidden track) drastisch gekortwiekt.
Together with Myself is een deprimerend verhaal over een schizofreen en later beseft dat hij van zijn persoonlijkheden gaat houden en serieus over denkt om te gaan trouwen. Tsja...maar de plaat zelf is een zesje
Howling Wind of Madness kent een intro waar je het koud van krijgt, tot de zanger een weerwolf gaat nadoen, gaat je leuter er slap van hangen. De intro van 3 minuten was al een plaat waardig, maar dan....
Fame Without Fortune zoals de schrijver van de plaat in een interview zegt, gaat dit over hen, alleen vraag ik me af waar ze dan bekend zijn? Misschien in de plaatselijke soos, een aardig liedje, niet meer dan dat.
Sign of Live kon een klassieker worden als het beter afgemixt zou zijn. Een gemiste kans.
At least Alone maar liefst 11 minuten duurt deze song. Het begint met een mooi gitaarriff en opgevulde synths en de bass slapt er lustig op los, maar zwakt af als het weer te freaky wordt.
[ afbeelding ]
Al met al...een 5,5.
Haha, je hebt ook serieus nog die peppi en kokki plaatjes van dat ene topicquote:
Vreemd. Victoria Ivanhoe bestaat op wiki niet eens. Het wordt dan Ivanhoe, Victoria. Een buitenwijk van Melbourne.quote:Op zondag 30 december 2007 23:19 schreef -Sprinter- het volgende:
[ afbeelding ]
Op 'Shared by several people' bezingt Victoria Ivanhoe de hoogte- en dieptepunten uit haar leven.
Oh dus zo moest dat ook hahaquote:Op maandag 7 januari 2008 23:16 schreef remlof het volgende:
[..]
ALT - PrntScrn en dan pasten in je tekenprogramma.
Haha wat een naamquote:Op woensdag 16 januari 2008 19:45 schreef kciR het volgende:
[ afbeelding ]
Las Vegas Film Critics Society Award for Best Supporting Actor (LVFCAfBSA) heeft een pareltje afgeleverd genaamd Fight an Inanimate Object. Dit zoveelste indie bandje uit Amerika heeft hiervoor muziek gemaakt onder de naam Las Vegas Film Critics Society Award for Best Foreign Language Film. Met deze band hebben ze hun eigen sound kunnen creëren. Deze sound hebben ze doorgezet op de debuutplaat van LVFCAfBSA, die hierdoor geweldig en uniek klinkt.
Hun muziek is te vergelijken met The Oscars en The Golden Globes. Wie weet wat we hier nog van gaan horen..
quote:Op donderdag 17 januari 2008 14:45 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ]
Gebrek aan lef valt de bandleden van Esperanto Culture niet te verwijten. Of het moet zijn dat ze vreemd genoeg een Engelse titel hebben gegeven aan dit album, waarvan de teksten volledig in het Esperanto zijn geschreven. Daarnaast zijn wel de vertalingen ervan ook in het bijgeleverde boekwerkje opgenomen, waaruit blijkt dat deze duidelijk met een woordenboek in de hand zijn verzonnen. Enige tekstuele samenhang is in het Engels ver te zoeken, maar de in het Esperanto gezongen woorden rijmen als een onverstaanbaar Sinterklaasgedicht uit Verweggistan.
Ruim zeventig minuten lang kweelt de zangeres over vaders die een pijp roken, muizen op zakdoeken, paarden in de wei en blauwe biobakken die een wereldreis maken vanwege erudiete graszoden op een kartonnen sprei. Maar het klinkt absoluut aannemelijk omdat je er geen klap van verstaat.
Tracklisting:
1. Bonvenon
2. Ni estas
3. Li kuras en la domon
4. Kial?
5. La belaj knabinoj
6. Mi vidas bone
7. Varma
8. Mi promenas en la parkon
9. Gxardeno
10. Kiun vidas la knabo?
11. La vero
12. Mi venas rapide
13. Akordo
14. Ni scias multe
15. La viro Zamenhof
quote:Op woensdag 16 januari 2008 19:45 schreef kciR het volgende:
[ afbeelding ]
Las Vegas Film Critics Society Award for Best Supporting Actor (LVFCAfBSA)
Dit is toch wel heel ergquote:Op donderdag 17 januari 2008 14:45 schreef Sequencial het volgende:
[ afbeelding ]
Gebrek aan lef valt de bandleden van Esperanto Culture niet te verwijten. Of het moet zijn dat ze vreemd genoeg een Engelse titel hebben gegeven aan dit album, waarvan de teksten volledig in het Esperanto zijn geschreven. Daarnaast zijn wel de vertalingen ervan ook in het bijgeleverde boekwerkje opgenomen, waaruit blijkt dat deze duidelijk met een woordenboek in de hand zijn verzonnen. Enige tekstuele samenhang is in het Engels ver te zoeken, maar de in het Esperanto gezongen woorden rijmen als een onverstaanbaar Sinterklaasgedicht uit Verweggistan.
Ruim zeventig minuten lang kweelt de zangeres over vaders die een pijp roken, muizen op zakdoeken, paarden in de wei en blauwe biobakken die een wereldreis maken vanwege erudiete graszoden op een kartonnen sprei. Maar het klinkt absoluut aannemelijk omdat je er geen klap van verstaat.
Tracklisting:
1. Bonvenon
2. Ni estas
3. Li kuras en la domon
4. Kial?
5. La belaj knabinoj
6. Mi vidas bone
7. Varma
8. Mi promenas en la parkon
9. Gxardeno
10. Kiun vidas la knabo?
11. La vero
12. Mi venas rapide
13. Akordo
14. Ni scias multe
15. La viro Zamenhof
Deze hoes mag er wezen..quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:31 schreef Tha_Erik het volgende:
[ afbeelding ]
WARP REFRACTION, een Brits rockbandje komt eindelijk uit de schaduw tevoorschijn. Dit debuutalbum is de plaat waarmee ze, zo menen ze zelf, de wereld gaan veroveren. De snoeiharde electrische gitaren, gemengd met de vlijmscherpe teksten maken dit album tot een waar verzet tegen alles wat er mis is in de wereld.
All that we choose is slechts het begin van deze rauwe kruistocht en deze veelbelovende band zal nog veel van zich laten horen.
Die is inderdaad erg mooi!quote:
Mooie combo deze!quote:Op maandag 4 februari 2008 16:06 schreef piepster het volgende:
[ afbeelding ]
Na het opstappen van oudgedienden Jack Wyand en Tom Aganos bleef het stil rond Warlock. Afgelopen jaar pakten toetseniste Ann Wilson en drummer Wesley Smith de draad weer op, en doken als duo de studio in. Het resultaat mag opmerkelijk genoemd worden. Waar het oude Warlock het vooral moest hebben van coupletje-refreintje gitaarrock, is het nieuwe Warlock een geheel nieuwe weg ingeslagen. Snoeiharde, meedogenloze drums van Smith gecombineerd met het melodieuze, dromerige toetsenwerk van Wilson. De afwisselend broeierige en kille zang van Wilson maken het geheel af. Een aanrader voor iedereen die geen fan was van Wilson, maar wel een good time wil hebben.
Helemaal master natuurlijk dezequote:Op woensdag 20 februari 2008 13:31 schreef Tha_Erik het volgende:
[ afbeelding ]
WARP REFRACTION, een Brits rockbandje komt eindelijk uit de schaduw tevoorschijn. Dit debuutalbum is de plaat waarmee ze, zo menen ze zelf, de wereld gaan veroveren. De snoeiharde electrische gitaren, gemengd met de vlijmscherpe teksten maken dit album tot een waar verzet tegen alles wat er mis is in de wereld.
All that we choose is slechts het begin van deze rauwe kruistocht en deze veelbelovende band zal nog veel van zich laten horen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |