[Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 6

belangrijkste is om een goed biologisch ritme op te bouwen... en het kost idd wat tijd voordat citalopram optimaal werkt maar met een medicijn alleen gaat het natuurlijk niet lukken...

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 02:12 schreef MaJo het volgende:
*kick*

Ik slik sinds vorige week Citalopram omdat ik zo lusteloos ben dat ik nergens meer zin in heb en alleen nog maar in bed wil liggen. Telefoon uit, niemand willen spreken. Ik merk er nog niets van, wat natuurlijk ook niet zo vreemd is omdat ik pas net ben begonnen. Gisteren mijn ergste down gehad, om 4 uur wakker geworden (ik slaap tot diep in de middag en 's nachts lig ik wakker) en ik word er zo moedeloos van Ik hoop echt dat dit gaat helpen

_{Vind het een beetje eng om hier te posten maar leek me wel goed om er met anderen over te praten}

Waarschijnlijk lukt het je binnenkort beter om een normaal dag-nachtritme aan te houden (dat is erg belangrijk) en krijg je langzamerhand weer de energie om dingen te ondernemen. Volhouden de eerste tijd en denk aan de betere tijden die weer gaan komen.

Succes MaJo . Hoop voor je dat dit gaat helpen .

Langzamerhand probeer ik weer wat te minderen met de seroxat (nog maar om de drie dagen een hele en de overige dagen een halve) en dat merk ik toch wel gelijk hoor... Ik verveel me dan echt gigantisch snel en mijn stoelgang is compleet gestoord. .

Ik slik nu een paar maanden Citalopram, tegen woede aanvallen en angst en onrust. Het werkt nu echt optimaal (in combinatie met deeltijd therapie). Mijn vraag is eigenlijk, als ik straks weer af ga bouwen komen dan al die angsten weer terug? Of is er dan iets in je manier van denken veranderd, doordat je nu heleboel "enge" dingen gewoon gedaan hebt en gemerkt hebt dat het eigenlijk niet zo eng is allemaal? Heeft iemand hier ervaring mee?

Als ik mag afgaan van wat ik erover gelezen heb en gehoord, en ook mag putten uit eigen ervaring, dan vermoed ik dat het terugkomen van angsten gebeurd als je al begonnen bent met afbouwen terwijl je nog hardstikke instabiel bent. Als er dan angsten terugkomen houdt dat volgens mij niets anders in dat er in de bovenkamer alarmbellen afgaan.

Al denk ik dat je sowieso te maken kunt krijgen met een terugslag als je anti-depressiva gaat afbouwen, en daar kunnen angsten bij horen. Dat gaat dan vanzelf weer voorbij.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 14:00 schreef KayKay het volgende:
Ik slik nu een paar maanden Citalopram, tegen woede aanvallen en angst en onrust. Het werkt nu echt optimaal (in combinatie met deeltijd therapie). Mijn vraag is eigenlijk, als ik straks weer af ga bouwen komen dan al die angsten weer terug? Of is er dan iets in je manier van denken veranderd, doordat je nu heleboel "enge" dingen gewoon gedaan hebt en gemerkt hebt dat het eigenlijk niet zo eng is allemaal? Heeft iemand hier ervaring mee?

het kan zo maar kunnen dat je juist door de therapie met bepaalde angsten beter om kan gaan (als in eerder herkennen en daarna op de juiste manier op reageren) als in het verleden, je moet de medicatie zien als (tijdelijk) steuntje in de rug.

Inmiddels ruim 4 weken van de prozac af en het gaat nog steeds goed.
Van de week bij de huisarts geweest, afgesproken dat ik me meldt als het minder zou gaan (wat we niet hopen natuurlijk).

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 08:44 schreef Re het volgende:
belangrijkste is om een goed biologisch ritme op te bouwen... en het kost idd wat tijd voordat citalopram optimaal werkt maar met een medicijn alleen gaat het natuurlijk niet lukken...

Dat weet ik, ik heb nu eerst de AD gekregen als steuntje in de rug en wil er met therapie achter komen wat er nu mis zit.

Ik zou echt graag weer in een goed ritme komen maar het lukt me op dit moment niet Laatst om 11 uur naar bed gegaan maar dan val ik pas om 5 uur in slaap En als ik op tijd op sta maakt het ook niet uit, ik lig gewoon tot diep in de nacht te malen. En dan ben ik de volgende dag zo ontzettend moe dat ik zo weer tot 15 of 16 uur in bed lig

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 09:24 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Waarschijnlijk lukt het je binnenkort beter om een normaal dag-nachtritme aan te houden (dat is erg belangrijk) en krijg je langzamerhand weer de energie om dingen te ondernemen. Volhouden de eerste tijd en denk aan de betere tijden die weer gaan komen.

Ik hoop echt dat dat dag-nachtritme weer goedkomt Op dit moment schieten de medicijnen niet echt op, het lijkt eerder alsof ik me er slechter door voel dan beter Hoewel ik vandaag wel een goede dag heb

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 12:36 schreef Burdie het volgende:
Succes MaJo . Hoop voor je dat dit gaat helpen .

Dank je wel Ik hoop het ook echt

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 18:17 schreef MaJo het volgende:

[..]

Ik hoop echt dat dat dag-nachtritme weer goedkomt Op dit moment schieten de medicijnen niet echt op, het lijkt eerder alsof ik me er slechter door voel dan beter Hoewel ik vandaag wel een goede dag heb

Dat is wel één van de nadelen van antidepressiva; vooral in het begin geeft het veel bijwerkingen, terwijl de echte werking pas na een paar weken merkbaar is. Kwestie van volhouden. Krijg jij trouwens je medicijnen van de huisarts of van een psychiater? En sta je wel onder goede controle? Het kan soms nog wel een zoektochtje zijn naar het juiste middel of de juiste dosering. Heb er zelf ongeveer een jaar over gedaan om de juiste balans te vinden... maar om positief te blijven: na ongeveer 6-8 weken merkte ik al flink wat verschil en de echt heftige bijwerkingen hebben niet langer dan twee weken geduurd.

Wat betreft je dag-nachtritme... probeer jezelf echt een ritme op te leggen door bijvoorbeeld elke dag om ongeveer dezelfde tijd te gaan slapen, en elke ochtend op dezelfde tijd op te staan. Daarnaast is het belangrijk om een goede dagvulling te hebben. Heb je een dagbesteding? Werk of studie bijvoorbeeld?

Door de AD zal het 'malen' ook een stuk minder gaan worden, maar daar kan je zelf ook al een hoop tegen doen. Wat mij bijvoorbeeld heel erg heeft geholpen is het bijhouden van een dagboek. Ook had ik altijd een blocknote naast mijn bed liggen, waar ik dan de dingen waar ik me druk over maakte puntsgewijs op kon schrijven. Het blockje legde ik dan naderhand weg, zodat voor mijn gevoel de 'zorgen' niet vergeten hoefden te worden - ze stonden immers op papier - maar wel even losgelaten konden worden. Een simpele "zo, dat staat genoteerd, dan kan ik er morgen weer verder over denken" hielp me dan van het piekeren af. Meestal, that is .

In therapie zal je vast ook een hoop technieken leren om piekeren tegen te gaan, maar wellicht heb je hier ook al wat aan . Anders kan ik je trouwens nog een heel goed boek aanraden: Piekerprinsessen door Susan Nolen-Hoeksema. Het boek staat boordevol tips om van het piekeren af te komen en om piekeren om te zetten in 'constructief denken'.

Mocht je er echt allemaal niet uit komen, dan is er ook altijd nog de optie om aan je huisarts een slaapmiddel te vragen, bijvoorbeeld temazepam. Meestal scheelt het feit dat je ze in huis hebt al een heleboel, en als het je écht niet lukt om in slaap te vallen, kan je daarmee jezelf af en toe een beetje helpen. Wel incidenteel gebruiken dan, want het is verslavend spul (maar dat klinkt enger dan het is).

Oja, wat ik je tot slot wil meegeven: houd op een simpel notitieblokje dmv een paar kernwoorden bij hoe je je elke dag voelt. Waarschijnlijk zal je psycholoog je ook vragen dat te gaan doen, maar het is vooral handig om achteraf te kunnen zien waar je geweest bent en hoe je er nu voor staat. Dat kan best heel erg relativeren .

Sterkte he .

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 18:45 schreef Burdie het volgende:

[..]

Dat is wel één van de nadelen van antidepressiva; vooral in het begin geeft het veel bijwerkingen, terwijl de echte werking pas na een paar weken merkbaar is. Kwestie van volhouden. Krijg jij trouwens je medicijnen van de huisarts of van een psychiater? En sta je wel onder goede controle? Het kan soms nog wel een zoektochtje zijn naar het juiste middel of de juiste dosering. Heb er zelf ongeveer een jaar over gedaan om de juiste balans te vinden... maar om positief te blijven: na ongeveer 6-8 weken merkte ik al flink wat verschil en de echt heftige bijwerkingen hebben niet langer dan twee weken geduurd.

Bedankt voor je reactie Ik zal even per alinea reageren Ik heb de medicijnen gekregen van mijn huisarts. Ik heb vroeger al eerder Citalopram gebruikt (destijds voorgeschreven door mijn psycholoog) dus daarom was de stap naar AD wat makkelijker. Ik moet over 2 weken bij mijn huisarts langskomen om te kijken of de medicijnen een beetje aanslaan en dan gaan we een plan van aanpak maken, dus kijken welke therapie voor mij het beste is op dit moment. Hij heeft de AD nu voorgeschreven omdat het op dit moment echt niet meer ging, ik lag de hele dag in bed, had paniekaanvallen en wilde niemand spreken. Vandaag heb ik dus wel een goede dag dus dat is wel even fijn

quote:

Wat betreft je dag-nachtritme... probeer jezelf echt een ritme op te leggen door bijvoorbeeld elke dag om ongeveer dezelfde tijd te gaan slapen, en elke ochtend op dezelfde tijd op te staan. Daarnaast is het belangrijk om een goede dagvulling te hebben. Heb je een dagbesteding? Werk of studie bijvoorbeeld?

Ik weet dat het goed is om op tijd op te staan maar ik kan me er op dit moment gewoon niet toe zetten Ik zet mijn wekker om 11 uur ofzo en daarna zet ik hem weer af omdat ik zoooo moe ben Ik studeer maar op dit moment geeft me dat weinig houvast omdat ik al 2 weken niet gegaan ben Ik kan me er gewoon niet toe zetten om te gaan

quote:

Door de AD zal het 'malen' ook een stuk minder gaan worden, maar daar kan je zelf ook al een hoop tegen doen. Wat mij bijvoorbeeld heel erg heeft geholpen is het bijhouden van een dagboek. Ook had ik altijd een blocknote naast mijn bed liggen, waar ik dan de dingen waar ik me druk over maakte puntsgewijs op kon schrijven. Het blockje legde ik dan naderhand weg, zodat voor mijn gevoel de 'zorgen' niet vergeten hoefden te worden - ze stonden immers op papier - maar wel even losgelaten konden worden. Een simpele "zo, dat staat genoteerd, dan kan ik er morgen weer verder over denken" hielp me dan van het piekeren af. Meestal, that is .

Toevallig heb ik gister voor het eerst in tijden mijn dagboek opgepakt en er in geschreven. Wel een goed idee om dat elke dag te gaan doen Misschien kom ik er dan voor mezelf ook meer achter wat er nou precies allemaal mis is op dit moment. Ik weet het wel ongeveer maar kan het allemaal nog niet echt plaatsen

quote:

In therapie zal je vast ook een hoop technieken leren om piekeren tegen te gaan, maar wellicht heb je hier ook al wat aan . Anders kan ik je trouwens nog een heel goed boek aanraden: Piekerprinsessen door Susan Nolen-Hoeksema. Het boek staat boordevol tips om van het piekeren af te komen en om piekeren om te zetten in 'constructief denken'.

Ah bedankt voor de tip, ik ga het checken En de komende tijd schrijven, dat is wel een goeie

quote:

Mocht je er echt allemaal niet uit komen, dan is er ook altijd nog de optie om aan je huisarts een slaapmiddel te vragen, bijvoorbeeld temazepam. Meestal scheelt het feit dat je ze in huis hebt al een heleboel, en als het je écht niet lukt om in slaap te vallen, kan je daarmee jezelf af en toe een beetje helpen. Wel incidenteel gebruiken dan, want het is verslavend spul (maar dat klinkt enger dan het is).

Ik zat er aan te denken om vanavond een valium in te nemen, die heb ik op recept voor mijn vliegangst. Maar weet eigenlijk niet of het wel zo slim is... Wat dat betreft ben ik toch wel een beetje bang voor medicijnen.

quote:

Oja, wat ik je tot slot wil meegeven: houd op een simpel notitieblokje dmv een paar kernwoorden bij hoe je je elke dag voelt. Waarschijnlijk zal je psycholoog je ook vragen dat te gaan doen, maar het is vooral handig om achteraf te kunnen zien waar je geweest bent en hoe je er nu voor staat. Dat kan best heel erg relativeren .

Sterkte he .

Super bedankt voor je uitgebreide antwoord en je tips Ik ga inderdaad weer schrijven in mijn dagboek hoe ik me voel en het van me afschrijven. Hoop dat het helpt

Ah het is 7 uur, tijd voor mijn AD

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:01 schreef MaJo het volgende:
Bedankt voor je reactie Ik zal even per alinea reageren Ik heb de medicijnen gekregen van mijn huisarts. Ik heb vroeger al eerder Citalopram gebruikt (destijds voorgeschreven door mijn psycholoog) dus daarom was de stap naar AD wat makkelijker. Ik moet over 2 weken bij mijn huisarts langskomen om te kijken of de medicijnen een beetje aanslaan en dan gaan we een plan van aanpak maken, dus kijken welke therapie voor mij het beste is op dit moment. Hij heeft de AD nu voorgeschreven omdat het op dit moment echt niet meer ging, ik lag de hele dag in bed, had paniekaanvallen en wilde niemand spreken. Vandaag heb ik dus wel een goede dag dus dat is wel even fijn

Ah, dus je hebt al ervaring met deze medicatie. Dan weet je hoop ik ook of het werkt en wat het effect is? Goede dagen zijn inderdaad altijd fijn, geeft weer een beetje hoop dat de zon straks weer echt doorbreekt in je leven. Het scheelt natuurlijk ook dat de lente voor de deur staat, dan wordt het leven over het algemeen wat minder zwaar .

quote:

Ik weet dat het goed is om op tijd op te staan maar ik kan me er op dit moment gewoon niet toe zetten Ik zet mijn wekker om 11 uur ofzo en daarna zet ik hem weer af omdat ik zoooo moe ben Ik studeer maar op dit moment geeft me dat weinig houvast omdat ik al 2 weken niet gegaan ben Ik kan me er gewoon niet toe zetten om te gaan

Misschien is het een idee om tóch elke dag om dezelfde tijd op te gaan staan. Het hoeft niet direct om 7 uur te zijn ofzo, maar spreek met jezelf af dat je niet later dan tot 9.30 uur in je bed mag bijven liggen, bijvoorbeeld. En maak dan voor jezelf een 'ochtendritueeltje', bijvoorbeeld: douchen, ontbijten, een boek lezen (voor je studie bijv.) en probeer je daar zoveel mogelijk aan te houden. Wat misschien ook een optie is, is 's ochtends gaan sporten. Naast dat het heel goed voor je is, geeft het je ook weer wat meer energie om de dag door te komen en maakt het fijne stofjes in je hersens vrij .
Spreek ook met jezelf af om wél naar colleges te gaan. Hoeft niet meteen met alle colleges, maar prik er een paar uit waar je van jezelf altijd naartoe MOET gaan. Je zult namelijk zien dat als je eenmaal met jezelf hebt afgesproken dát je gaat, je niet telkens het 'zal ik gaan of niet?'-dilemma weer hoeft te doorlopen, en dat maakt het weer wat gemakkelijker om te gaan.

quote:

Toevallig heb ik gister voor het eerst in tijden mijn dagboek opgepakt en er in geschreven. Wel een goed idee om dat elke dag te gaan doen Misschien kom ik er dan voor mezelf ook meer achter wat er nou precies allemaal mis is op dit moment. Ik weet het wel ongeveer maar kan het allemaal nog niet echt plaatsen

Schrijven kan inderdaad wat meer zelfinzicht geven. Doen dus!

quote:

Ah bedankt voor de tip, ik ga het checken En de komende tijd schrijven, dat is wel een goeie
[..]

Ik zat er aan te denken om vanavond een valium in te nemen, die heb ik op recept voor mijn vliegangst. Maar weet eigenlijk niet of het wel zo slim is... Wat dat betreft ben ik toch wel een beetje bang voor medicijnen.

Valium lijkt me niet echt heel geschikt, maar voor één keertje zal je er heus niet minder van worden hoor . Vanavond zou dat op zich best kunnen, en de volgende keer aan de huisarts vragen om wat rustgevends?

quote:

Super bedankt voor je uitgebreide antwoord en je tips Ik ga inderdaad weer schrijven in mijn dagboek hoe ik me voel en het van me afschrijven. Hoop dat het helpt

Ah het is 7 uur, tijd voor mijn AD

Anytime, ervaringsdeskundige hier . Altijd fijn om wat verhalen en tips uit te wisselen, en dat je er tegelijkertijd misschien iemand een stapje verder mee kunt helpen. Hoop dat je je snel weer wat beter voelt. En anders kom je maar gewoon regelmatig in dit topic klagen, zeuren of uithuilen .

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 19:43 schreef Burdie het volgende:

[..]

Ah, dus je hebt al ervaring met deze medicatie. Dan weet je hoop ik ook of het werkt en wat het effect is? Goede dagen zijn inderdaad altijd fijn, geeft weer een beetje hoop dat de zon straks weer echt doorbreekt in je leven. Het scheelt natuurlijk ook dat de lente voor de deur staat, dan wordt het leven over het algemeen wat minder zwaar .

Heb de medicijnen inderdaad eerder gebruikt Alleen het stomme is, is dat ik me niet meer zo goed kan herinneren hoe dat toen ging Of ik last had van bijwerkingen, hoe lang het duurde voor ik me beter voelde, dat soort dingen. Alleen dat het wel hielp En ik heb inderdaad erg veel zin in de lente, denk dat het wel een beetje zal helpen Al had ik met dit miezerweer ook een goede dag dus het kan gelukkig wel

quote:

Misschien is het een idee om tóch elke dag om dezelfde tijd op te gaan staan. Het hoeft niet direct om 7 uur te zijn ofzo, maar spreek met jezelf af dat je niet later dan tot 9.30 uur in je bed mag bijven liggen, bijvoorbeeld. En maak dan voor jezelf een 'ochtendritueeltje', bijvoorbeeld: douchen, ontbijten, een boek lezen (voor je studie bijv.) en probeer je daar zoveel mogelijk aan te houden. Wat misschien ook een optie is, is 's ochtends gaan sporten. Naast dat het heel goed voor je is, geeft het je ook weer wat meer energie om de dag door te komen en maakt het fijne stofjes in je hersens vrij .
Spreek ook met jezelf af om wél naar colleges te gaan. Hoeft niet meteen met alle colleges, maar prik er een paar uit waar je van jezelf altijd naartoe MOET gaan. Je zult namelijk zien dat als je eenmaal met jezelf hebt afgesproken dát je gaat, je niet telkens het 'zal ik gaan of niet?'-dilemma weer hoeft te doorlopen, en dat maakt het weer wat gemakkelijker om te gaan.

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik vroeg opstaan altijd lastig vind, ik ben een echt nachtmens. Voor 10 uur opstaan vind ik altijd al moeilijk Maar als het moet dan lukt het me wel. Nu het niet 'moet' is het hek helemaal van de dam en blijf ik wel erg lang liggen. Normaal zou ik automatisch om een uur of 1 wakker worden, ook als ik om 5 uur ga slapen. Ik ben dus ook wel echt moeier dan anders.
Wat college betreft: vanaf volgende week wil ik weer braaf gaan. Heb nu ook veel werkgroepen gemist en als ik er meer mis haal ik het vak niet. Dat moet dus wel een reden zijn om te gaan Bovendien zit ik wel braaf te leren voor een tentamen voor volgende week. Alleen gaat dat niet altijd even goed, kan op het moment weinig in me opnemen...

quote:

Valium lijkt me niet echt heel geschikt, maar voor één keertje zal je er heus niet minder van worden hoor . Vanavond zou dat op zich best kunnen, en de volgende keer aan de huisarts vragen om wat rustgevends?

Ik denk dat ik het toch eerst met de huisarts overleg, lijkt me verstandiger

quote:

Anytime, ervaringsdeskundige hier . Altijd fijn om wat verhalen en tips uit te wisselen, en dat je er tegelijkertijd misschien iemand een stapje verder mee kunt helpen. Hoop dat je je snel weer wat beter voelt. En anders kom je maar gewoon regelmatig in dit topic klagen, zeuren of uithuilen .

Ah dat is altijd fijn om een plekje te hebben waar je terecht kunt En hetzelfde geldt omgekeerd natuurlijk ook: ik ben er ook om naar anderen te luisteren en te helpen. Denk dat je door het delen van ervaringen al best wat baat kan hebben

Nou ik ga maar eens slapen, hopelijk heb ik morgen ook weer een goede dag Ben van plan om naar de vrijdagmiddagborrel te gaan met vrienden, ben nu al 2 weken niet geweest

Ongelukkige vrouwen hebben meer seks : Depressieve vrouwen hebben meer seks.
http://www.nu.nl/news/148(...)es_te_voorkomen.html : Depressieve mannnen krijgen een beroerte.

Mag ik hier even mijn hart luchten? Het gaat helaas weer een stukje minder Dit weekend een heel goed weekend gehad, leuke dingen gedaan, vrienden gezien, naar de kroeg geweest, naar een feestje, wezen stappen, allemaal hartstikke leuk. Maar sinds gister ben ik weer neerslachtig, ik heb nergens zin in, heb me weer teruggetrokken. Ik heb vrijdag een tentamen maar ik kan me er niet toe zetten om te leren, het lúkt me gewoon niet. Als ik het boek erbij pak dan staar ik naar het papier, verder kom ik gewoon niet. Ik zit er aan te denken om het tentamen niet te maken en dan voor de her te gaan, misschien geeft me dat wat rust. Maar ik vind ook dat ik dan gefaald heb. Damn

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 14:32 schreef MaJo het volgende:
Mag ik hier even mijn hart luchten? Het gaat helaas weer een stukje minder Dit weekend een heel goed weekend gehad, leuke dingen gedaan, vrienden gezien, naar de kroeg geweest, naar een feestje, wezen stappen, allemaal hartstikke leuk. Maar sinds gister ben ik weer neerslachtig, ik heb nergens zin in, heb me weer teruggetrokken. Ik heb vrijdag een tentamen maar ik kan me er niet toe zetten om te leren, het lúkt me gewoon niet. Als ik het boek erbij pak dan staar ik naar het papier, verder kom ik gewoon niet. Ik zit er aan te denken om het tentamen niet te maken en dan voor de her te gaan, misschien geeft me dat wat rust. Maar ik vind ook dat ik dan gefaald heb. Damn

Lieve MaJo,
ik heb al mijn tentamens gemaakt tijdens de herkansingen. Ik vind niet dat je dan faalt, maar voor jezelf kiest. Soms heb je door de AD geen enkele motivatie om ook maar iets te doen. Wat bij mij helpt is om met keiharde muziek op mijn iPod buiten te gaan lopen en dan te gaan leren. Frisse lucht doet veel en muziek motiveert mij. Misschien dat dit voor jou ook zo werkt.
Iets anders wat bij mij ook werkt en wat mijn vrienden hebben overgenomen is gewoon je boek pakken, schrift erbij en... thee drinken. Op je gemak die bladzijdes lezen en kijken of je jezelf kunt stimuleren om hetgeen wat je leest ook uit wil diepen, dat je er meer van wilt weten. De thee zorgt bij mij voor rust, dat het niet op iets verplichts lijkt wat je moet leren.
Maar nogmaals wil ik benadrukken dat het toegeven aan je 'nikswillendoen-dip' helemaal niet te vergelijken is met falen. Falen is een stom en negatief woord en heeft een veels te grote lading, probeer dat woord uit je vocabulaire te bannen. 'Het lukt gewoon even niet' en leg het naast je neer. Als je de beslissing neemt om nu voor rust te kiezen, neem die beslissing dan ook echt en blijf er niet over malen. Dan krijg je namelijk nog steeds die rust niet.
Als je ervoor kiest om toch het tentamen te doen en wil het leren soms niet lukken: Dust it off and try again!
Welke beslissing je ook maakt, het is jouw beslissing en je bent aan he-le-maal niemand verantwoording schuldig.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 15:44 schreef roooosje het volgende:

[..]

Lieve MaJo,
ik heb al mijn tentamens gemaakt tijdens de herkansingen. Ik vind niet dat je dan faalt, maar voor jezelf kiest. Soms heb je door de AD geen enkele motivatie om ook maar iets te doen. Wat bij mij helpt is om met keiharde muziek op mijn iPod buiten te gaan lopen en dan te gaan leren. Frisse lucht doet veel en muziek motiveert mij. Misschien dat dit voor jou ook zo werkt.
Iets anders wat bij mij ook werkt en wat mijn vrienden hebben overgenomen is gewoon je boek pakken, schrift erbij en... thee drinken. Op je gemak die bladzijdes lezen en kijken of je jezelf kunt stimuleren om hetgeen wat je leest ook uit wil diepen, dat je er meer van wilt weten. De thee zorgt bij mij voor rust, dat het niet op iets verplichts lijkt wat je moet leren.
Maar nogmaals wil ik benadrukken dat het toegeven aan je 'nikswillendoen-dip' helemaal niet te vergelijken is met falen. Falen is een stom en negatief woord en heeft een veels te grote lading, probeer dat woord uit je vocabulaire te bannen. 'Het lukt gewoon even niet' en leg het naast je neer. Als je de beslissing neemt om nu voor rust te kiezen, neem die beslissing dan ook echt en blijf er niet over malen. Dan krijg je namelijk nog steeds die rust niet.
Als je ervoor kiest om toch het tentamen te doen en wil het leren soms niet lukken: Dust it off and try again!
Welke beslissing je ook maakt, het is jouw beslissing en je bent aan he-le-maal niemand verantwoording schuldig.

Lieve Roooosje, bedankt voor je reactie Had dat net even nodig. Ik heb besloten om mijn tentamen niet te maken, het lukt me gewoon echt niet op het moment. Ik moet ook een opdracht maken voor morgen maar pakte net het boek erbij en het dringt niet tot me door. Ik denk dat het inderdaad nu even bezig is om voor mezelf te kiezen en wat rust te pakken. Het feit dat het leren me niet lukt, terwijl ik het zo'n ontzettend leuk vak is, zegt eigenlijk al genoeg...
En je hebt gelijk, ik ben helemaal geen verantwoording schuldig maar zo voelt dat wel, omdat ik ook weet dat veel mensen het niet zullen begrijpen. Daarom is het ook fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen

En nu ga ik tv kijken, even wat gedachteloos vermaak

Nou, wat ik iedereen kan aanraden is www.kleurjeleven.nl. De cursus is best okay maar wat ik echt tof vind is het stemmingsdagboek. Om elke dag na te denken hoe het ging, wat je stemming heeft verbetert en verslechtert en fijne activiteiten van de dag.
Ik probeer die activiteiten altijd net zoveel te maken als mijn stemming van die dag, dus net zo lang denken tot je er zoveel neer kunt zetten. En het valt me op dat het eigenlijk best wel meevalt allemaal. Je doet het sowieso alleen maar voor jezelf, niemand leest het, dus je hoeft niks te overdrijven om in of uit een bepaald hokje te vallen. Echt een aanrader!

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 18:45 schreef Twinky het volgende:
Nou, wat ik iedereen kan aanraden is www.kleurjeleven.nl. De cursus is best okay maar wat ik echt tof vind is het stemmingsdagboek. Om elke dag na te denken hoe het ging, wat je stemming heeft verbetert en verslechtert en fijne activiteiten van de dag.
Ik probeer die activiteiten altijd net zoveel te maken als mijn stemming van die dag, dus net zo lang denken tot je er zoveel neer kunt zetten. En het valt me op dat het eigenlijk best wel meevalt allemaal. Je doet het sowieso alleen maar voor jezelf, niemand leest het, dus je hoeft niks te overdrijven om in of uit een bepaald hokje te vallen. Echt een aanrader!

Bedankt voor de tip, ik heb me voor de cursus opgegeven Zit op dit moment toch wat te hangen thuis dus kan ik net zo goed íets doen

Hoi iedereen, na een dagje lurken meld ik me hier ook maar. Sinds gisteren Paroxetine voorgeschreven gekregen omdat ik in een diep dal zit waar ik niet meer uitkom. Stap om naar de huisarts te gaan was nog best moeilijk. Met name het feit dat ik serieus hinder op creatief vlak ondervond op mijn werk heeft me doen besluiten de stap te nemen. Gesprekstherapie begint volgende maand. Ik hoop echt dat dit alles samen met het lekkere weer dat er aankomt ervoor zorgt dat alles weer wat helderder in mijn hoofd wordt.

hoi , knap dat je je eerste stap hebt gezet, en nu is het een kwestie van doorzetten maar idd stap voor stap

Ik ga volgende week weer naar de huisarts, want ik heb zo mn bedenkingen of het wel goed gaat zonder mn medicatie...

Why, what's wrong? .