[Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 6

Komt hier ook nog [Centraal] voor te staan, is wat duidelijker vind ik.

Dank u

Ritalin maar dat is mijn persoonlijk ervaring. Met mijn huidig medicatie ben ik redelijk gebaat.

Nou, ik ben sinds vanavond aan de normale dosis Lexapro, had eerst 5 mg en nu dus 10. Ik hoop dat het goed gaat, heb toch wel best wel wat bijwerkingen (sufheid, slaperigheid, geen trek, moeilijk concentreren, misselijk, hoofdpijn) maar besloot toch maar even door te zetten.

quote:

Op zondag 2 december 2007 22:36 schreef aardbeiaardbei het volgende:
Nou, ik ben sinds vanavond aan de normale dosis Lexapro, had eerst 5 mg en nu dus 10. Ik hoop dat het goed gaat, heb toch wel best wel wat bijwerkingen (sufheid, slaperigheid, geen trek, moeilijk concentreren, misselijk, hoofdpijn) maar besloot toch maar even door te zetten.

Familie van Cipramil (Citalopram). Citalopram heb ik ooit wel gehad, maar ik had geen van de bijwerkingen die jij opnoemt (nu is Lexapro net iets anders dan Citalopram, maar mijn psych vertelde mij dat de bijwerkingen nagenoeg geheel hetzelfde zijn). Ik ging er wel overmatig van zweten.

tvp enzo

Burdie: , en de rest ook natuurlijk

quote:

Op zondag 2 december 2007 23:09 schreef Juup© het volgende:

[..]

Familie van Cipramil (Citalopram). Citalopram heb ik ooit wel gehad, maar ik had geen van de bijwerkingen die jij opnoemt (nu is Lexapro net iets anders dan Citalopram, maar mijn psych vertelde mij dat de bijwerkingen nagenoeg geheel hetzelfde zijn). Ik ging er wel overmatig van zweten.

Lexapro schijnt zelfs minder bijwerkingen dan cipramil te hebben.

Overigens vraag ik me af wat de invloed is van al die verhalen over bijwerkingen op dit forum en elders op het optreden van die bijwerkingen is. Mensen gaan bij voorbaat al rekening houden met allerlei bijwerkingen en krijgen ze dan dus ook. Ik denk dat er een sterk placebo-effect is.

quote:

Op maandag 3 december 2007 10:45 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Lexapro schijnt zelfs minder bijwerkingen dan cipramil te hebben.

Overigens vraag ik me af wat de invloed is van al die verhalen over bijwerkingen op dit forum en elders op het optreden van die bijwerkingen is. Mensen gaan bij voorbaat al rekening houden met allerlei bijwerkingen en krijgen ze dan dus ook. Ik denk dat er een sterk placebo-effect is.

Eens, ik lees nooit de bijwerkingen totdat ik iets waarneem dat ik nooit heb gehad en wat pas sinds het gebruik van de medicatie is op gaan treden en dan is het soms een bijwerking van de medicatie.
Maar het is hetzelfde als horoscopen, er zijn mensen die er heilig in geloven en alles wat erin staat overkomt heb dan vaak ook, puur omdat ze er onbewust naar leven, een beetje een self fulfilling prophecy.

quote:

Op zondag 2 december 2007 23:36 schreef Re het volgende:
tvp enzo

Burdie: , en de rest ook natuurlijk

.

quote:

Op maandag 3 december 2007 10:45 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Lexapro schijnt zelfs minder bijwerkingen dan cipramil te hebben.

Overigens vraag ik me af wat de invloed is van al die verhalen over bijwerkingen op dit forum en elders op het optreden van die bijwerkingen is. Mensen gaan bij voorbaat al rekening houden met allerlei bijwerkingen en krijgen ze dan dus ook. Ik denk dat er een sterk placebo-effect is.

sec gezien kan het natuurlijk geen placebo effect zijn omdat je daadwerkelijk het medicijn slikt...

quote:

Op maandag 3 december 2007 16:28 schreef Re het volgende:

[..]

sec gezien kan het natuurlijk geen placebo effect zijn omdat je daadwerkelijk het medicijn slikt...

Je hebt gelijk.
Je zou een onderzoek moeten doen met placebo pillen en de deelnemers de bijsluiter van een AD (of willekeurig ander medicijn) moeten laten lezen. Bovendien laat ze je nog in een forum over de bijwerkingen discussieren, waarbij je op dat forum ook nog berichtjes plaatst wat een troep die medicatie is.
Mijn inschatting is, dat een groot deel flink last zal krijgen van de beschreven bijwerkingen.

quote:

Op maandag 3 december 2007 22:40 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Je hebt gelijk.
Je zou een onderzoek moeten doen met placebo pillen en de deelnemers de bijsluiter van een AD (of willekeurig ander medicijn) moeten laten lezen. Bovendien laat ze je nog in een forum over de bijwerkingen discussieren, waarbij je op dat forum ook nog berichtjes plaatst wat een troep die medicatie is.
Mijn inschatting is, dat een groot deel flink last zal krijgen van de beschreven bijwerkingen.

een soort cognitieve resonantie zal maar zeggen...

internet is helaas een bron van heel veel misstanden en overdrijvingen... individuele belevingen worden al snel als norm gezien...

*kijkt voorzichtig om de hoek*

morgen intake voor de psych
gód, wat zie ik daar tegenop zeg

quote:

Op donderdag 6 december 2007 01:06 schreef MissyMirjaM het volgende:
*kijkt voorzichtig om de hoek*

morgen intake voor de psych
gód, wat zie ik daar tegenop zeg

Het valt vast mee. Psychologen zijn soms net mensen.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 18:55 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik heb nu voor de door de week voor de nacht 10 mg Zolpidem, omdat ik me vaak verslaap door de Ritalin Eerder had ik Mirtazapine om te slapen. Mijn psych dacht dat ik dat niet meer nodig had dan, maar dan slaap ik veel te laat in Dus dan maar zo, en in het weekend gewoon Mirtazapine Maar ik heb dagen dat ik pas om half twaalf wakker word, maar ook weleens om zes uur

Verslapen met Ritalin? Men, ik werd er stapelgek van. Slapen was er niet meer bij. Maar het was duidelijk dat het niet bij mij paste

quote:

Op donderdag 6 december 2007 01:09 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Het valt vast mee. Psychologen zijn soms net mensen.

quote:

Op zondag 2 december 2007 22:36 schreef aardbeiaardbei het volgende:
Nou, ik ben sinds vanavond aan de normale dosis Lexapro, had eerst 5 mg en nu dus 10. Ik hoop dat het goed gaat, heb toch wel best wel wat bijwerkingen (sufheid, slaperigheid, geen trek, moeilijk concentreren, misselijk, hoofdpijn) maar besloot toch maar even door te zetten.

Ik slik ook Lexapro en heb een tijdje op de 20 mg gezeten, omdat 10 niet genoeg was voor mij. De enige bijwerkingen dat ik had was verminderd reactievermogen en af en toe vermoeidheid.
Na een hoop gezeik met mijn psychiater ben ik nu aan het afbouwen. Inmiddels zit ik alweer ruim een maand op de 10 mg. Na ongeveer 3 weken voelde ik dat mijn gevoel terug kwam. Ik kon meer genieten van positieve dingen, maar nu merk ik ook steeds vaker dat ik me weer erg gespannen voel.
Herkennen meer mensen dit als ze afbouwen? Ik heb nu echt het gevoel dat ik nooit van die pillen kan afkomen....

Any advice?
Ik ga dit sowieso met de psychiater bespreken over twee weken, maar wil er alvast over nagedacht hebben. Ik slik nu seroxat en orap, maar wil eigenlijk met de orap stoppen en de dosis seroxat in plaats daarvan verhogen. Wat zou hiervan het effect kunnen zijn? Ik hoop door het stoppen met orap me wat fitter te voelen, en door het verhogen van de seroxat me wat minder depressief te voelen (jaja, depressie's back. It sucks.)

Het ligt er natuurlijk aan, waarom je psychiater orap heeft voorgeschreven. Orap is in eerste instantie een middel tegen psychoses en het afbouwen daarvan kan natuurlijk risico's opleveren als ze het inderdaad daarvoor heeft voorgeschreven.
Tijdens de donkere maanden schijnen trouwens wel meer mensen een iets hogere dosis AD nodig te hebben.

Een verhoging van de seroxat zal ik sowieso met haar bespreken, denk dat ik daar wel baat bij zou kunnen hebben. Op dit moment lig ik halve dagen in bed.
De orap heb ik voorgeschreven gekregen tegen milde psychoses, vooral in de vorm van waanbeelden en irreële gedachten.

Wat ik ook graag hier zou willen 'bespreken', het blijkt dat ik naast chronische depressie ook persoonlijkheidsstoornissen heb, o.a. met borderlinekenmerken. Nu weet ik niet goed wat ik daarmee moet, aangezien ik er in het verleden ook niks mee gedaan heb. Het verklaart een hoop nu ik het weet, maar ik twijfel of ik er daadwerkelijk echt iets mee moet doen. De psycholoog raadt dagtherapie aan, maar dan...? Ik heb een beetje het gevoel dat het wordt overdreven. Dit komt 'toevallig' naar boven en ik heb er nooit eerder 'last' van gehad, zegmaar. Hoewel het wel o.a. mijn zelfdestructieve gedrag verklaart . Maar ik wil helemaal niet zo 'zwaar' aan de psychiatrische middelen enzo... ik wou gewoon hulp bij m'n depressies, daar dit keer een keertje wél helemaal bovenop komen (loop al acht, bijna negen jaar met deze klachten). Maar ik denk dat het allemaal niet zo heftig hoeft hoor . Ik denk dat ik al heel erg gebaat zou zijn bij een zinvolle dagbesteding (werk? daar ontbreekt het momenteel aan) en dan een beetje rust en regelmaat - samenwonen met m'n lief, dat soort dingen.
Pfff, ingewikkeld allemaal hoor !

* DeepChord heeft geen praktische tips voor Burdie maar hoopt wel dat een goede hulpverlener M/V haar weet te doordringen van een goed behandelpad in haar situatie.

Oh, dat zou ook kunnen... heb geen idee eigenlijk, beetje warrig .

omdat het specifiek over de medicatie gaat misschien?

Nouja, het geciteerde stukje niet dus. Maar het hangt allemaal zo met elkaar samen, ik weet het niet goed.

lijkt me niet dat je de orap voor psychoses hebt voorgeschreven maar als augmentatie, maar dat kan ik mis hebben, als antipsychoticum is het namelijk niet meer bedoelt

Ja, ik heb het als augmentatie. Dan zou ik er in principe wel mee kunnen stoppen toch, als de dosering van de AD verandert? (in overleg met de psychiater, uiteraard)

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 19:36 schreef Burdie het volgende:
Ja, ik heb het als augmentatie. Dan zou ik er in principe wel mee kunnen stoppen toch, als de dosering van de AD verandert? (in overleg met de psychiater, uiteraard)

dat zou kunnen of bijvoorbeeld olanzapine als augmentatie of risperdal, de wat modernere antipsychotica

Ik ga het overleggen, want ik heb het in m'n hoofd gehaald dat ik van de orap af moet. Ik wil sowieso van de augmentatie af, maar vooral van de orap. Ik word er zo onrustig van, kan geen seconde echt stil zitten of genieten (tenzij leuke afleiding, zoals vanmiddag ).

you've been lushed

en ik zou me ook niet al teveel zorgen maken om die borderline achtige symptomen, kan best zo zijn dat die wat prominenter aanwezig zijn juist door de medicatie (als in... de depressie wordt minder waardoor die andere symptomen weer naar boven kunnen komen). Het is dus zoeken naar een goede balans en goede samenstelling van de medicijnen

tvp, al denk ik dat als het zo blijft gaan als het nu gaat, ik over een maand of wat eens ga opperen om mn medicatie misschien maar helemaal af te bouwen...
Eerst maar even aankijken hoe het gaat als ik weer aan het werk ben straks na mn verlof en als dat allemaal een beetje op de rails staat zien hoe het gaat...

Ik zit al een tijdje op efexor. Het vlakt alle gevoelens af, maar happy is zeker nog niet terug. Ook merk ik dat ik weinig zin heb om wat te doen. Het huishouden staat inmiddels op behoorlijke achterstand, en het doet me te weinig om het op te pakken. Dit is pas gekomen nadat ik ben begonnen met de meds. Vroeg me af of er hier meer zijn die dit misschien herkennen?

Chocolatejunky, bij mij vlakt het niet echt af. De neerslachtigheid is wel minder op de voorgrond, maar afvlakken van mn gevoel valt erg mee.

Overigens zoals ik me nu voel denk ik dat mn vorige berichtje wat te optimistisch was wellicht, ik geloof dat ik het steuntje in mn rug nog wel even nodig heb toch.

quote:

Op zondag 9 december 2007 21:55 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik zit al iets van twee jaar aan de efexor, en ben nog steeds positief erover Je moet ook wel even geduld hebben voor het werkt

mja ben ook alweer een maand of 8 bezig...

quote:

Op zondag 9 december 2007 16:36 schreef ChocolateJunky het volgende:
Ik zit al een tijdje op efexor. Het vlakt alle gevoelens af, maar happy is zeker nog niet terug. Ook merk ik dat ik weinig zin heb om wat te doen. Het huishouden staat inmiddels op behoorlijke achterstand, en het doet me te weinig om het op te pakken. Dit is pas gekomen nadat ik ben begonnen met de meds. Vroeg me af of er hier meer zijn die dit misschien herkennen?

Ik gebruik Seroxat, en ik heb eigenlijk ook altijd het gevoel gehad dat dat mijn gevoelens gigantisch afvlakte. Door veel met mezelf bezig te zijn, met een gespecialiseerd iemand te praten, en op mijn gevoel te letten is het gevoel in zijn algemeenheid best wel weer een beetje teruggekomen.
Zijn er bepaalde dingen die toch je gevoel weten te raken? Zo weet muziek toch bij mij de gevoelige snaar te raken, ondanks dat er misschien van afvlakking van het gevoel sprake is. Als je let op dingen waar je een goed gevoel bij krijgt, dan merk je op gegeven moment dat je emotioneel "open" lijkt te gaan voor meer dan je in eerste instantie dacht. .

Het afvlakken kan trouwens heel goed komen door de onderliggende depressie. De afvlakkende effect van de meeste AD valt meestal wel mee.

quote:

Op maandag 10 december 2007 23:20 schreef Halinalle het volgende:
Het afvlakken kan trouwens heel goed komen door de onderliggende depressie. De afvlakkende effect van de meeste AD valt meestal wel mee.

Het moeilijke is dat dat volgens mij (en mijn psychiater) heel erg persoonlijk is.

Ik slikte effexor en ik stompte echt geweldig af. Twee keer aan de balie gestaan dat ik de naam van mijn psychiater niet meer wist en toen had ik echt zo iets van genoeg is genoeg maar alles liever dan dit.

Toch zal ik AD's nooit afraden, dat zie ik mensen nl. ook wel eens doen als ze er vanaf zijn. Zal ik nooit doen, juist omdat het voor de een een heel ander effect heeft dan de ander. Als ik niet zo'n last had van de versuffende werking was ik er misschien ook mee doorgegaan.

Woei, dosis seroxat verhoogd... ik voel me enigzins wiebelig .

quote:

Op dinsdag 11 december 2007 10:54 schreef Burdie het volgende:
Woei, dosis seroxat verhoogd... ik voel me enigzins wiebelig .

quote:

Op dinsdag 11 december 2007 01:50 schreef Dutchguy het volgende:

[..]

Het moeilijke is dat dat volgens mij (en mijn psychiater) heel erg persoonlijk is.

Ik slikte effexor en ik stompte echt geweldig af. Twee keer aan de balie gestaan dat ik de naam van mijn psychiater niet meer wist en toen had ik echt zo iets van genoeg is genoeg maar alles liever dan dit.

Toch zal ik AD's nooit afraden, dat zie ik mensen nl. ook wel eens doen als ze er vanaf zijn. Zal ik nooit doen, juist omdat het voor de een een heel ander effect heeft dan de ander. Als ik niet zo'n last had van de versuffende werking was ik er misschien ook mee doorgegaan.

Dat afstompen van gevoelens, of eigenlijk het volledige gebrek eraan hebben mij doen besluiten om te stoppen met de Efexor. Op de hard way. Goed voornemen zeg maar. Eergisteren heb ik de laatste pillen ingenomen (150 mg). Allemaal op eigen houtje, mijn huisarts houdt me al drie jaar aan het lijntje. Vanaf nu zal ik waarschijnlijk even flink ziek zijn, maar ik kijk ernaar uit om weer gewoon te kunnen functioneren, om het allemaal weer zelf te gaan doen na vier jaar.
Ik raak zelf nóóit meer AD aan, omdat ik gewoon niet afhankelijk wil zijn van pillen in het algemeen. Ik ben over een depressie heen aan het raken nu en voel dat ik het zelf aankan, in combinatie met cognitieve gedragstherapie.
Het zal even doorbijten zijn, maar de dag dat ik niets meer hoef te slikken komt steeds dichterbij.

succes met je bijwerkingen

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 10:59 schreef Re het volgende:
succes met je bijwerkingen

Ik heb uiteraard overwogen wederom proberen te stoppen via langzame afbouw, maar ik heb diverse reacties gelezen van mensen die ook bij langzaam afbouwen last hadden van de onttrekkingsverschijnselen. Hier had ik zelf ook last van. Ik ga dan liever voor de volledige twee weken ziek m'n bed in dan dat ik een jaar rondloop met een kutgevoel

Ter aanvulling: Tijdens het gebruik van Efexor heb ik een recidiverende depressie gekregen die een stuk erger was dan de voorgaande. Ik ben dus niet zo bang voor een terugval na het opeens stoppen, mét het slikken van deze pillen heb ik het immers ook gehad Mijn wilskracht is heel groot en zal me in elk geval steunen

[ Bericht 12% gewijzigd door Morgenstond op 03-01-2008 11:13:08 ]

zoals gezegd, succes met de bijwerkingen...

Lekker, op eigen houtje stoppen .

Oja, ik zit tegenwoordig op 60mg seroxat en vaar daar redelijk wel bij. De orap is sinds kerst verleden tijd, maar ik merk daar alleen maar voordelen van .
Tot zover mijn nieuwjaarsupdate .

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 10:53 schreef Morgenstond het volgende:

[..]

Dat afstompen van gevoelens, of eigenlijk het volledige gebrek eraan hebben mij doen besluiten om te stoppen met de Efexor. Op de hard way. Goed voornemen zeg maar. Eergisteren heb ik de laatste pillen ingenomen (150 mg). Allemaal op eigen houtje, mijn huisarts houdt me al drie jaar aan het lijntje. Vanaf nu zal ik waarschijnlijk even flink ziek zijn, maar ik kijk ernaar uit om weer gewoon te kunnen functioneren, om het allemaal weer zelf te gaan doen na vier jaar.
Ik raak zelf nóóit meer AD aan, omdat ik gewoon niet afhankelijk wil zijn van pillen in het algemeen. Ik ben over een depressie heen aan het raken nu en voel dat ik het zelf aankan, in combinatie met cognitieve gedragstherapie.
Het zal even doorbijten zijn, maar de dag dat ik niets meer hoef te slikken komt steeds dichterbij.

vrijwel hetzelfde verhaal als bij mij... ben nu doodziek... mijn ouders denken griep...
maar de mogelijkheid in overleg met de huisarts te stoppen was er helaas niet...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:49 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

vrijwel hetzelfde verhaal als bij mij... ben nu doodziek... mijn ouders denken griep...
maar de mogelijkheid in overleg met de huisarts te stoppen was er helaas niet...

Waarom niet?

@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:54 schreef Halinalle het volgende:
@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

ach joh, 4-6 weekjes doodziek zijn en hij is weer het mannetje Hij kan de wereld alweer aan en is niet depressief meer, lang leve de vrijheid

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:59 schreef Re het volgende:

[..]

ach joh, 4-6 weekjes doodziek zijn en hij is weer het mannetje Hij kan de wereld alweer aan en is niet depressief meer, lang leve de vrijheid

Nouja Re, ik wil wel even nuanceren. Soms kan het zó'n rotgevoel zijn, dat je afhankelijk bent van medicijnen. En als je je al een tijdje goed voelt en het idee hebt dat je het allemaal wel weer aan kunt, is het heel erg verleidelijk om de medicijnen alleen maar als last te zien. Ik ben zelf ook wel eens overmoedig geweest daarin, maar heb nooit overwogen om op eigen houtje met medicatie te stoppen. Maar ik kan me heel goed voorstellen hoe lastig het te begrijpen is, dat je je eigenlijk wel prima voelt, maar nog steeds medicijnen wilt slikken (en je vergeet dan dat je je prima voelt dóór de medicijnen, ja).

mja het ging me meer om het feit dat hij zichzelf in 2 posts geheel tegenspreekt, maar als hij sterk genoeg is om een nieuwe depressie de baas te zijn dan moet hij het vooral proberen...

Gewoon stoppen van de een op de andere dag is gewoon gevaarlijk en dat anderen ook bijwerkingen hebben bij langzaam afbouwen zegt helemaal niets over de effecten die staan te gebeuren, vandaar het welgemeende succes met deze strategie.

en ja medicatie is kut, dat weet ik ook wel.

Ondanks dat het kut is, ik ben er maar wát blij mee .

ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 12:12 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

Waarom kon je niet in overleg met de huisarts/psychiater stoppen dan? .

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 12:12 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

dus ben je gewoon na 6 jaar, cold turkey gestopt en nu zal alles weer beter gaan?

oh nee verwacht niet dat opeens alles beter is... zeker niet...
sterker nog ik hield geen eten meer binnen en dus ook mijn medicijnen niet en eigenlijk vond ik dat niet erg...

maar als je al gestopt was dan neem je toch geen medicijnen meer?... of ga je stoppen?

ik ben na oud en nieuw ziek geworden... sindsdien slik ik ook niks meer...
hoop dat de bijwerkingen verder meevallen...
zal wel niet, maar ik heb een bewuste keuze gemaakt...
een bewuste domme keuze zullen velen zeggen en misschien hebben ze gelijk...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 13:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik ben na oud en nieuw ziek geworden... sindsdien slik ik ook niks meer...
hoop dat de bijwerkingen verder meevallen...
zal wel niet, maar ik heb een bewuste keuze gemaakt...
een bewuste domme keuze zullen velen zeggen en misschien hebben ze gelijk...

waarom jezelf aan zoveel risico's blootstellen?

By stopping cold turkey, serotonergic activity will drop drastically. Hence withdrawal side-effects may appear such as electrical surges/shocks in the head (brain shivers) and/or body, pins and needles on the skin, feelings as being on the verge of losing consciousness, blackouts, short term memory problems, etc.. Above mentioned side effects refer to epileptiform activity, or electrical discharges, in the brain. When dosages are cut back, (withdrawal) side-effects are at least minimized. No one should stop taking their medication cold turkey, but anti-depressant use should be tapered off very, very slowly.


Withdrawal side-effects/reactions from (SSRI) Anti-depressants which may be seen within 8-hours, often includes a spontaneously experience of a "flu-like" syndrome, feeling "crummy", tired, achy, etc..
In addition to the flu-like symptoms: anxiety, dizziness, fatigue, headache, migraine-like feelings, nerves jangling when moving eyes, continuous indigestion, neck and back pain, psychotic features such as visual and/or audial hallucinations/illusions, insomnia, nausea, restlessness, "electrical shock" like phenomena/electrical surges or shocks through the head and/or body, hyper-sensitivity of the nervous system to light, sound, colours & stressors, tremors, tinnitus and a vertiginous-like experience, depressive thoughts, suicidal thoughts, homicidal thoughts, extreme anger, severe agitation, extreme irritability, "over-reacting", ringing in ears and throbbing in head, vomiting, paranoia, aggressive behaviour, rollercoaster emotions rapidly following up on eachother, out of character behaviour, severe malaise, general dysphoria, derealization, panic attacks.


you're in for a ride 14.gif

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:54 schreef Halinalle het volgende:
@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

Ik begrijp heel goed dat jullie het afraden om te doen van waarmee ik bezig ben. Ik wil jullie wel duidelijk maken dat het voor mij een bewuste keuze is en geen stoerdoenerij of iets dergelijks. Ik ben me er terdege bewust van dat het verkeerd zou kunnen uitpakken. Maar gezien mijn wilskracht om van de pillen af te komen, wil ik het risico nemen. Onderaan heb ik een samenvatting geplaatst van het volgende stuk.

Mijn huisarts kloot maar wat aan. "Ja, ga maar om de dag een pil slikken en als dat goed gaat, gaan we verder afbouwen." Geprobeerd, ging natuurlijk veel te snel. No way dus.

Daarbij, terwijl ik Efexor slikte, is mijn depressie gerecidiveerd, zoals ik hierboven ook al schreef. Ik ben niet zo bang voor een terugval. Ik wil van bijwerkingen als het creëren van overgewicht (+30 kg), het versterken van mijn aanleg voor hoge bloeddruk, sterk zweten en het volledig ontbreken van libido af. En nee, ik eet nog steeds hetzelfde als vier jaar geleden, dus het ligt niet aan mijn eetpatroon. Het lijkt me tevens niet normaal dat iemand van 25 totaal niet meer seksueel opgewonden raakt van welke prikkel dan ook, terwijl het daarvoor prima ging. Een onderdruk van 120 bij iemand van mijn leeftijd is ook niet normaal. Daarom slik ik nu ook bètablockers.

Ik heb talloze posts van mensen op internetfora doorgespit. Hier zat een aantal mensen bij dat cold turkey stopte en er veel beter uitgekomen is dan dat men was. De oorzaak van mijn depressie is inmiddels duidelijk en daar wordt aan gewerkt in therapie. De laatste blokkade in mijn leven staat op het punt om opgeheven te worden.
Waarom zou ik verder gaan met iets dat me tegenstaat? Ik wist echt niet dat het zo moeilijk zou zijn om van die pillen af te komen toen ik ermee begon. M'n huisarts zei dat het het beste was ermee te beginnen. Ik wilde eigenlijk alleen maar naar een psycholoog. Omdat ik toen nog niet zo bezig was met internet en het opzoeken van informatie, heb ik het voor waar aangenomen. Ook nadat ik de bijsluiter gelezen had, had ik geen wantrouwen, omdat ik bij andere medicijnen ook nauwelijks last heb van bijwerkingen.

Als ik nu terugkijk op de afgelopen periode, heb ik gewoon de verkeerde medicijnen geslikt. Het heeft weinig geholpen. In de periode dat het beter ging - anderhalf jaar - heb ik dat volledig aan mijn eigen handelen te danken gehad. Toen slikte ik al twee jaar pillen, waarbij ik me kut bleef voelen. Dat ik bijna vier jaar de verkeerde pillen geslikt heb, heb ik natuurlijk aan mezelf te wijten, dat zal ik niet ontkennen. Maar weinig voelen staat niet gelijk aan je beter voelen. Zeker niet in combinatie met de genoemde bijwerkingen.

Samenvatting: Ik wil af van de vervelende bijwerkingen en de voor mij verkeerde pillen, omdat ik het zelf wil en kan doen. Mijn depressie is nog niet volledig afgesloten, maar de aanleidingen zijn helder en worden weggenomen. Ik wil weer gaan leven. Ik ben me terdege bewust van het risico, maar heb zeer goede hoop dat ik er een stuk beter uitkom.

Morgenstond: waarom bouw je dan niet gewoon netjes af met een afbouwschema? Desnoods met behulp van een psychiater, als je vindt dat de huisarts je er niet goed genoeg bij helpt. Denk je niet dat - ondanks dat de medicatie volgens jou niets heeft uitgehaald - de afkickverschijnselen dusdanig heftig kunnen zijn, dat je daar juist veel nadeel van ondervindt? Waarom stop je dan niet netjes volgens een schema, zodat de bijwerkingen minimaal zijn? Dat lijkt mij de verstandigste optie. En het geeft blijk van gezond verstand en van het feit dat je constructief wilt werken aan het wegwerken van die laatste barriere, in plaats van dat heel onverstandig het risico op veel meer narigheid gaat nemen, alleen maar omdat je ongeduldig bent .

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 13:45 schreef Re het volgende:

[..]

waarom jezelf aan zoveel risico's blootstellen?
[knip]

you're in for a ride 14.gif

Ik heb al eerder geprobeerd cold turkey te stoppen. Vijf dagen gehaald, maar gestopt voornamelijk door de intense misselijkheid, hoofdpijn en desoriëntatie, niet door de hier genoemde zaps e.d. Die heb ik niet gehad namelijk.

Ik begrijp heel goed dat je van die medicijnen af wilt en wat ik uit je verhaal lees valt er veel voor te zeggen om van efexor af te willen (zeg ik als leek). Ik heb zelf ook ervaring met heel vervelende (en uiteindelijk onaanvaardbare) bijwerkingen van bepaalde medicatie.
Maar ik blijf het bijzonder onverstandig vinden om niet af te bouwen met je efexor-gebruik. Zelfs al is het niet het juiste medicijn voor jou, de risico's van plotseling worden er niet minder om. Je saboteert er mogelijk je eigen stoppoging mee, je kunt er fysieke en psychische schade van oplopen. Ook met wilskracht kun je dat niet uitsluiten.
Misschien zou je eens advies van een andere arts kunnen inwinnen (en/of helemaal van huisarts veranderen).

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:20 schreef Halinalle het volgende:
Ik begrijp heel goed dat je van die medicijnen af wilt en wat ik uit je verhaal lees valt er veel voor te zeggen om van efexor af te willen (zeg ik als leek). Ik heb zelf ook ervaring met heel vervelende (en uiteindelijk onaanvaardbare) bijwerkingen van bepaalde medicatie.
Maar ik blijf het bijzonder onverstandig vinden om niet af te bouwen met je efexor-gebruik. Zelfs al is het niet het juiste medicijn voor jou, de risico's van plotseling worden er niet minder om. Je saboteert er mogelijk je eigen stoppoging mee, je kunt er fysieke en psychische schade van oplopen. Ook met wilskracht kun je dat niet uitsluiten.
Misschien zou je eens advies van een andere arts kunnen inwinnen (en/of helemaal van huisarts veranderen).

Ik begin te twijfelen door jullie opmerkingen, dat moet ik toegeven...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:14 schreef Morgenstond het volgende:

[..]

Ik heb al eerder geprobeerd cold turkey te stoppen. Vijf dagen gehaald, maar gestopt voornamelijk door de intense misselijkheid, hoofdpijn en desoriëntatie, niet door de hier genoemde zaps e.d. Die heb ik niet gehad namelijk.

en waarom zou je het nu dan wel redden? Als je huisarts er geen verstand van heeft ga naar je psychiater die heeft voldoende kennis om je goed en veilig te laten afbouwen.

en het is dus niet zo dat als je cold turkey gaat je huidige bijwerkingen ook ineens cold turkey verdwijnen, zou wel tof zijn maar zo gaat het helaas niet...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:24 schreef Re het volgende:

[..]

en waarom zou je het nu dan wel redden? Als je huisarts er geen verstand van heeft ga naar je psychiater die heeft voldoende kennis om je goed en veilig te laten afbouwen.

en het is dus niet zo dat als je cold turkey gaat je huidige bijwerkingen ook ineens cold turkey verdwijnen, zou wel tof zijn maar zo gaat het helaas niet...

Oké, ik ga morgen naar m'n huisarts voor een doorverwijzing naar een psychiater voor een verantwoorde afbouw. Ik neem vanavond m'n dosis wel weer in.

en afbouwen zul je

Verstandig, Morgenstond. Zoals gezegd heb je in mijn ogen goede redenen aangegeven waarom efexor niet het middel voor jou is en met op een correcte manier afbouwen heb je de meeste kans op succes.
Overigens merk je ook bij afbouwen vaak al snel dat bijwerkingen aanzienlijk milder worden.

Een doorverwijzing naar een psychiater is sowieso geen slechte zaak, want mocht je in de toekomst (onverhoopt) toch weer medicatie nodig hebben, dan kan hij/zij deze gerichter voorgeschrijven en rekening houden met o.a. je medische gesteldheid en je specifieke situatie.

zit nu 4 dagen zonder medicatie....
eerste twee dagen kon ik niks eten vanwege diarree en kotsen....
gister ging het eten er weer gewoon in....
vandaag beetje hyper en alles maar trek het wel....
dat ik nou net vgandaag kiespijn moest krijgen is een domper maar voel wel al meer de edwin door mijn lichaam stromen....

ik vind je onverantwoord bezig Edwin...

Morgenstond, goed dat je toch gaat afbouwen! Heel veel succes ermee!

Burdie is van de orap af zag ik, fijn dat je je er beter bij voelt!
Hoe gaat het met de anderen?

Ik ben van de week weer bij de arts geweest, door al die feestdagen en drukte is het lastig te beoordelen of ik al iets merk van de dosisverhoging, dus we wachten nog een maandje af.
Verder hebben we het over mijn slaapritme gehad, dat blijft een lastig iets, ondanks al mijn pogingen om een normaal slaapritme te krijgen. (het gaat een paar weken goed, daarna ben ik weer klaarwakker tot een uur of 4 's nachts) Nu heb ik melatonine gekregen (3mg) en ik slaap heerlijk! En 's ochtends ben ik ook best wel uitgerust, dat vind ik eigenlijk het grootste voordeel.
Nou, dat was dan mijn nieuwjaars-update

melatonine derivaten zijn de nieuwe weg naar ADs

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 18:54 schreef Inekris het volgende:

[..]

Iets gemist? Bij mijn weten induceert melatonine depressie, teveel melatonine dan he

nee hoor... zoek maar op melatonine receptor agonisten ... Novartis is er mee bezig momenteel. Sanofi Aventis is ook bezig met een programma rond neurokinine antagonisten

ja je hebt wat gemist

http://www.agomelatine.org/

http://dominoext.novartis(...)0281f18?OpenDocument