[Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 6

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:49 schreef EdwinHeijmen het volgende:

[..]

vrijwel hetzelfde verhaal als bij mij... ben nu doodziek... mijn ouders denken griep...
maar de mogelijkheid in overleg met de huisarts te stoppen was er helaas niet...

Waarom niet?

@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:54 schreef Halinalle het volgende:
@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

ach joh, 4-6 weekjes doodziek zijn en hij is weer het mannetje Hij kan de wereld alweer aan en is niet depressief meer, lang leve de vrijheid

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:59 schreef Re het volgende:

[..]

ach joh, 4-6 weekjes doodziek zijn en hij is weer het mannetje Hij kan de wereld alweer aan en is niet depressief meer, lang leve de vrijheid

Nouja Re, ik wil wel even nuanceren. Soms kan het zó'n rotgevoel zijn, dat je afhankelijk bent van medicijnen. En als je je al een tijdje goed voelt en het idee hebt dat je het allemaal wel weer aan kunt, is het heel erg verleidelijk om de medicijnen alleen maar als last te zien. Ik ben zelf ook wel eens overmoedig geweest daarin, maar heb nooit overwogen om op eigen houtje met medicatie te stoppen. Maar ik kan me heel goed voorstellen hoe lastig het te begrijpen is, dat je je eigenlijk wel prima voelt, maar nog steeds medicijnen wilt slikken (en je vergeet dan dat je je prima voelt dóór de medicijnen, ja).

mja het ging me meer om het feit dat hij zichzelf in 2 posts geheel tegenspreekt, maar als hij sterk genoeg is om een nieuwe depressie de baas te zijn dan moet hij het vooral proberen...

Gewoon stoppen van de een op de andere dag is gewoon gevaarlijk en dat anderen ook bijwerkingen hebben bij langzaam afbouwen zegt helemaal niets over de effecten die staan te gebeuren, vandaar het welgemeende succes met deze strategie.

en ja medicatie is kut, dat weet ik ook wel.

Ondanks dat het kut is, ik ben er maar wát blij mee .

ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 12:12 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

Waarom kon je niet in overleg met de huisarts/psychiater stoppen dan? .

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 12:12 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik slikte eigenlijk alleen medicijnen om dan beter in de maatschappij te staan lijkt het...
die keuze is me zelfs letterlijk voorgelegt door mijn psychiater toen...
zes jaar later mis ik de ontstuimigheid van mijn gedachten en emoties....
en van dat beter in de maatschappij staan is als wajonger met twee mislukte reintegratiepogingen niks gekomen...

dus ben je gewoon na 6 jaar, cold turkey gestopt en nu zal alles weer beter gaan?

oh nee verwacht niet dat opeens alles beter is... zeker niet...
sterker nog ik hield geen eten meer binnen en dus ook mijn medicijnen niet en eigenlijk vond ik dat niet erg...

maar als je al gestopt was dan neem je toch geen medicijnen meer?... of ga je stoppen?

ik ben na oud en nieuw ziek geworden... sindsdien slik ik ook niks meer...
hoop dat de bijwerkingen verder meevallen...
zal wel niet, maar ik heb een bewuste keuze gemaakt...
een bewuste domme keuze zullen velen zeggen en misschien hebben ze gelijk...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 13:17 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik ben na oud en nieuw ziek geworden... sindsdien slik ik ook niks meer...
hoop dat de bijwerkingen verder meevallen...
zal wel niet, maar ik heb een bewuste keuze gemaakt...
een bewuste domme keuze zullen velen zeggen en misschien hebben ze gelijk...

waarom jezelf aan zoveel risico's blootstellen?

By stopping cold turkey, serotonergic activity will drop drastically. Hence withdrawal side-effects may appear such as electrical surges/shocks in the head (brain shivers) and/or body, pins and needles on the skin, feelings as being on the verge of losing consciousness, blackouts, short term memory problems, etc.. Above mentioned side effects refer to epileptiform activity, or electrical discharges, in the brain. When dosages are cut back, (withdrawal) side-effects are at least minimized. No one should stop taking their medication cold turkey, but anti-depressant use should be tapered off very, very slowly.


Withdrawal side-effects/reactions from (SSRI) Anti-depressants which may be seen within 8-hours, often includes a spontaneously experience of a "flu-like" syndrome, feeling "crummy", tired, achy, etc..
In addition to the flu-like symptoms: anxiety, dizziness, fatigue, headache, migraine-like feelings, nerves jangling when moving eyes, continuous indigestion, neck and back pain, psychotic features such as visual and/or audial hallucinations/illusions, insomnia, nausea, restlessness, "electrical shock" like phenomena/electrical surges or shocks through the head and/or body, hyper-sensitivity of the nervous system to light, sound, colours & stressors, tremors, tinnitus and a vertiginous-like experience, depressive thoughts, suicidal thoughts, homicidal thoughts, extreme anger, severe agitation, extreme irritability, "over-reacting", ringing in ears and throbbing in head, vomiting, paranoia, aggressive behaviour, rollercoaster emotions rapidly following up on eachother, out of character behaviour, severe malaise, general dysphoria, derealization, panic attacks.


you're in for a ride 14.gif

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 11:54 schreef Halinalle het volgende:
@Morgenstond:
Ik raad je aan met behulp van een afbouwschema te stoppen met Efexor en dit te doen met medeweten van je huisarts.

Als jij zegt absoluut te willen stoppen met je medicatie (wat een goed idee kan zijn, dat kan ik niet beoordelen), dan kan je huisarts dat natuurlijk niet tegenhouden, maar hij zou je wel een verantwoord afbouwschema moeten kunnen geven.
Bij "cold turkey" stoppen geef je je lichaam niet de kans om zelf weer voor een balans te zorgen. Dat is vragen om problemen, niet alleen m.b.t. de mogelijkheid van onaangename fysieke ontrekkingsverschijnselen, maar vooral vanwege de veel grotere kans om weer flink depressief te worden. Waarom zou je dat risico willen lopen?

Ik begrijp heel goed dat jullie het afraden om te doen van waarmee ik bezig ben. Ik wil jullie wel duidelijk maken dat het voor mij een bewuste keuze is en geen stoerdoenerij of iets dergelijks. Ik ben me er terdege bewust van dat het verkeerd zou kunnen uitpakken. Maar gezien mijn wilskracht om van de pillen af te komen, wil ik het risico nemen. Onderaan heb ik een samenvatting geplaatst van het volgende stuk.

Mijn huisarts kloot maar wat aan. "Ja, ga maar om de dag een pil slikken en als dat goed gaat, gaan we verder afbouwen." Geprobeerd, ging natuurlijk veel te snel. No way dus.

Daarbij, terwijl ik Efexor slikte, is mijn depressie gerecidiveerd, zoals ik hierboven ook al schreef. Ik ben niet zo bang voor een terugval. Ik wil van bijwerkingen als het creëren van overgewicht (+30 kg), het versterken van mijn aanleg voor hoge bloeddruk, sterk zweten en het volledig ontbreken van libido af. En nee, ik eet nog steeds hetzelfde als vier jaar geleden, dus het ligt niet aan mijn eetpatroon. Het lijkt me tevens niet normaal dat iemand van 25 totaal niet meer seksueel opgewonden raakt van welke prikkel dan ook, terwijl het daarvoor prima ging. Een onderdruk van 120 bij iemand van mijn leeftijd is ook niet normaal. Daarom slik ik nu ook bètablockers.

Ik heb talloze posts van mensen op internetfora doorgespit. Hier zat een aantal mensen bij dat cold turkey stopte en er veel beter uitgekomen is dan dat men was. De oorzaak van mijn depressie is inmiddels duidelijk en daar wordt aan gewerkt in therapie. De laatste blokkade in mijn leven staat op het punt om opgeheven te worden.
Waarom zou ik verder gaan met iets dat me tegenstaat? Ik wist echt niet dat het zo moeilijk zou zijn om van die pillen af te komen toen ik ermee begon. M'n huisarts zei dat het het beste was ermee te beginnen. Ik wilde eigenlijk alleen maar naar een psycholoog. Omdat ik toen nog niet zo bezig was met internet en het opzoeken van informatie, heb ik het voor waar aangenomen. Ook nadat ik de bijsluiter gelezen had, had ik geen wantrouwen, omdat ik bij andere medicijnen ook nauwelijks last heb van bijwerkingen.

Als ik nu terugkijk op de afgelopen periode, heb ik gewoon de verkeerde medicijnen geslikt. Het heeft weinig geholpen. In de periode dat het beter ging - anderhalf jaar - heb ik dat volledig aan mijn eigen handelen te danken gehad. Toen slikte ik al twee jaar pillen, waarbij ik me kut bleef voelen. Dat ik bijna vier jaar de verkeerde pillen geslikt heb, heb ik natuurlijk aan mezelf te wijten, dat zal ik niet ontkennen. Maar weinig voelen staat niet gelijk aan je beter voelen. Zeker niet in combinatie met de genoemde bijwerkingen.

Samenvatting: Ik wil af van de vervelende bijwerkingen en de voor mij verkeerde pillen, omdat ik het zelf wil en kan doen. Mijn depressie is nog niet volledig afgesloten, maar de aanleidingen zijn helder en worden weggenomen. Ik wil weer gaan leven. Ik ben me terdege bewust van het risico, maar heb zeer goede hoop dat ik er een stuk beter uitkom.

Morgenstond: waarom bouw je dan niet gewoon netjes af met een afbouwschema? Desnoods met behulp van een psychiater, als je vindt dat de huisarts je er niet goed genoeg bij helpt. Denk je niet dat - ondanks dat de medicatie volgens jou niets heeft uitgehaald - de afkickverschijnselen dusdanig heftig kunnen zijn, dat je daar juist veel nadeel van ondervindt? Waarom stop je dan niet netjes volgens een schema, zodat de bijwerkingen minimaal zijn? Dat lijkt mij de verstandigste optie. En het geeft blijk van gezond verstand en van het feit dat je constructief wilt werken aan het wegwerken van die laatste barriere, in plaats van dat heel onverstandig het risico op veel meer narigheid gaat nemen, alleen maar omdat je ongeduldig bent .

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 13:45 schreef Re het volgende:

[..]

waarom jezelf aan zoveel risico's blootstellen?
[knip]

you're in for a ride 14.gif

Ik heb al eerder geprobeerd cold turkey te stoppen. Vijf dagen gehaald, maar gestopt voornamelijk door de intense misselijkheid, hoofdpijn en desoriëntatie, niet door de hier genoemde zaps e.d. Die heb ik niet gehad namelijk.

Ik begrijp heel goed dat je van die medicijnen af wilt en wat ik uit je verhaal lees valt er veel voor te zeggen om van efexor af te willen (zeg ik als leek). Ik heb zelf ook ervaring met heel vervelende (en uiteindelijk onaanvaardbare) bijwerkingen van bepaalde medicatie.
Maar ik blijf het bijzonder onverstandig vinden om niet af te bouwen met je efexor-gebruik. Zelfs al is het niet het juiste medicijn voor jou, de risico's van plotseling worden er niet minder om. Je saboteert er mogelijk je eigen stoppoging mee, je kunt er fysieke en psychische schade van oplopen. Ook met wilskracht kun je dat niet uitsluiten.
Misschien zou je eens advies van een andere arts kunnen inwinnen (en/of helemaal van huisarts veranderen).

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:20 schreef Halinalle het volgende:
Ik begrijp heel goed dat je van die medicijnen af wilt en wat ik uit je verhaal lees valt er veel voor te zeggen om van efexor af te willen (zeg ik als leek). Ik heb zelf ook ervaring met heel vervelende (en uiteindelijk onaanvaardbare) bijwerkingen van bepaalde medicatie.
Maar ik blijf het bijzonder onverstandig vinden om niet af te bouwen met je efexor-gebruik. Zelfs al is het niet het juiste medicijn voor jou, de risico's van plotseling worden er niet minder om. Je saboteert er mogelijk je eigen stoppoging mee, je kunt er fysieke en psychische schade van oplopen. Ook met wilskracht kun je dat niet uitsluiten.
Misschien zou je eens advies van een andere arts kunnen inwinnen (en/of helemaal van huisarts veranderen).

Ik begin te twijfelen door jullie opmerkingen, dat moet ik toegeven...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:14 schreef Morgenstond het volgende:

[..]

Ik heb al eerder geprobeerd cold turkey te stoppen. Vijf dagen gehaald, maar gestopt voornamelijk door de intense misselijkheid, hoofdpijn en desoriëntatie, niet door de hier genoemde zaps e.d. Die heb ik niet gehad namelijk.

en waarom zou je het nu dan wel redden? Als je huisarts er geen verstand van heeft ga naar je psychiater die heeft voldoende kennis om je goed en veilig te laten afbouwen.

en het is dus niet zo dat als je cold turkey gaat je huidige bijwerkingen ook ineens cold turkey verdwijnen, zou wel tof zijn maar zo gaat het helaas niet...

quote:

Op donderdag 3 januari 2008 14:24 schreef Re het volgende:

[..]

en waarom zou je het nu dan wel redden? Als je huisarts er geen verstand van heeft ga naar je psychiater die heeft voldoende kennis om je goed en veilig te laten afbouwen.

en het is dus niet zo dat als je cold turkey gaat je huidige bijwerkingen ook ineens cold turkey verdwijnen, zou wel tof zijn maar zo gaat het helaas niet...

Oké, ik ga morgen naar m'n huisarts voor een doorverwijzing naar een psychiater voor een verantwoorde afbouw. Ik neem vanavond m'n dosis wel weer in.

en afbouwen zul je

Verstandig, Morgenstond. Zoals gezegd heb je in mijn ogen goede redenen aangegeven waarom efexor niet het middel voor jou is en met op een correcte manier afbouwen heb je de meeste kans op succes.
Overigens merk je ook bij afbouwen vaak al snel dat bijwerkingen aanzienlijk milder worden.

Een doorverwijzing naar een psychiater is sowieso geen slechte zaak, want mocht je in de toekomst (onverhoopt) toch weer medicatie nodig hebben, dan kan hij/zij deze gerichter voorgeschrijven en rekening houden met o.a. je medische gesteldheid en je specifieke situatie.

zit nu 4 dagen zonder medicatie....
eerste twee dagen kon ik niks eten vanwege diarree en kotsen....
gister ging het eten er weer gewoon in....
vandaag beetje hyper en alles maar trek het wel....
dat ik nou net vgandaag kiespijn moest krijgen is een domper maar voel wel al meer de edwin door mijn lichaam stromen....

ik vind je onverantwoord bezig Edwin...

Morgenstond, goed dat je toch gaat afbouwen! Heel veel succes ermee!

Burdie is van de orap af zag ik, fijn dat je je er beter bij voelt!
Hoe gaat het met de anderen?

Ik ben van de week weer bij de arts geweest, door al die feestdagen en drukte is het lastig te beoordelen of ik al iets merk van de dosisverhoging, dus we wachten nog een maandje af.
Verder hebben we het over mijn slaapritme gehad, dat blijft een lastig iets, ondanks al mijn pogingen om een normaal slaapritme te krijgen. (het gaat een paar weken goed, daarna ben ik weer klaarwakker tot een uur of 4 's nachts) Nu heb ik melatonine gekregen (3mg) en ik slaap heerlijk! En 's ochtends ben ik ook best wel uitgerust, dat vind ik eigenlijk het grootste voordeel.
Nou, dat was dan mijn nieuwjaars-update

melatonine derivaten zijn de nieuwe weg naar ADs

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 18:54 schreef Inekris het volgende:

[..]

Iets gemist? Bij mijn weten induceert melatonine depressie, teveel melatonine dan he

nee hoor... zoek maar op melatonine receptor agonisten ... Novartis is er mee bezig momenteel. Sanofi Aventis is ook bezig met een programma rond neurokinine antagonisten

ja je hebt wat gemist

http://www.agomelatine.org/

http://dominoext.novartis(...)0281f18?OpenDocument

Normaal post ik hier eigenlijk nooit, ik lees wel af en toe. Ik heb jaren geleden paroxetine geslikt ivm een zware depressie en kreeg na 8 maanden last van spasmes en m'n spieren voelden heel slap. Mijn huisarts was op vakantie, dus ben ik naar een vervanger geweest. Die leek het ook noodzakelijk om te stoppen, omdat spasmes o.a. een teken van serotoninesyndroom kunnen zijn. Ik moest toen in 3 dagen afkicken. Dus dag 1 een hele pil, dag 2 een halve en dag 3 niets meer. Dan heb je het ook niet echt over afbouwen. Om maar even aan te geven dat het raadplegen van een huisarts niet altijd opschiet. Daarnaast heb ik van het afkicken maar één dag last gehad, ik heb de hele dag een lange paniekaanval gehad met wanen, en daarna was alles over. De bijwerkingen van snel stoppen zijn ook niet voor iedereen hetzelfde; het ligt aan je medicijnen, de dosis en ook gewoon aan het individu.

Hoewel ik het wijzer vind om te stoppen in overleg met een arts, denk ik dat bovenstaande reacties ook enigszins overtrokken zijn. Of de kans op een terugval echt veel groter is als je snel stopt weet ik niet, ik heb dat zelf eerlijkgezegd nog nooit ergens gelezen (niet in harde cijfers tenminste). Voor zover ik weet, weten artsen nog helemaal niet zo veel over de kans op een herval, en worden de medicijnen daarom voor alle zekerheid nog gedurende langere tijd na genezing voorgeschreven. Dat de kans op een herval groter is als je gelijk stopt, is dus waarschijnlijk wel zo, maar hoe groot die kans dan precies is, is voor zover ik weet niet duidelijk. Daarnaast kan een herval ook optreden wanneer de medicijnen nog tot een half jaar na remissie geslikt worden, dus zeker ben je nooit. Het blijft een 'educated guess'.

Daarnaast heeft morgenstond ook nog cognitieve gedragstherapie. Sowieso is dit een therapie die over het algemeen hele goede resultaten behaalt (afhankelijk van de begeleiding en frequentie van de therapie), maar ook de enige psychotherapie die vermoedelijk een langdurig resultaat heeft, ook na de behandeling.

[ Bericht 4% gewijzigd door Maeghan op 05-01-2008 19:28:12 ]

vertel eens... als het mis was gegaan, wie had je dan aansprakelijk gesteld voor permanente schade aan je lichaam?

Wat voor blijvende schade moet je ervan oplopen?

Als een arts doet waar ie voor geleerd heeft en met de beste intenties advies geeft, zou ik niet weten waarom ik iemand aansprakelijk moet stellen. Ik kom niet uit Amerika hoor. Die depressie zat in mijn hoofd, die heeft die arts er niet ingestopt. Van stoppen met antidepressiva kun je voor zover ik weet niets krijgen dat je niet kan krijgen wanneer je ermee begint, dus ik zie het hele punt niet.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 19:32 schreef Maeghan het volgende:
Wat voor blijvende schade moet je ervan oplopen?

Als een arts doet waar ie voor geleerd heeft en met de beste intenties advies geeft, zou ik niet weten waarom ik iemand aansprakelijk moet stellen. Ik kom niet uit Amerika hoor. Die depressie zat in mijn hoofd, die heeft die arts er niet ingestopt.

ach het kan voorkomen dat je epileptische seizures krijgt en laat dat nou niet echt tof zijn voor je neuronale stelsel...

maar idd mocht je NMS of serontine syndroom oplopen door ADs is er vaak weinig andere opties dan er mee te stoppen...

Ik heb toch best veel gelezen over depressies en medicatie, maar het is voor het eerst dat ik hoor dat je er epileptische aanvallen van zou kunnen krijgen. NMS ben ik nog nooit tegengekomen bij het lezen over antidepressiva. Voor zover ik het nu met google kan vinden treedt dit alleen op bij gebruik van antipsychotica, niet bij antidepressiva. Die epileptische aanvallen kan ik trouwens ook alleen terugvinden bij benzodiazepines, of bij gebruik van antidepressiva in verkeerde doses als anti-epilepticum, maar dan heb je het over mensen die al epilepsie hebben.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2008 19:47 schreef Maeghan het volgende:
Ik heb toch best veel gelezen over depressies en medicatie, maar het is voor het eerst dat ik hoor dat je er epileptische aanvallen van zou kunnen krijgen. NMS ben ik nog nooit tegengekomen bij het lezen over antidepressiva. Voor zover ik het nu met google kan vinden treedt dit alleen op bij gebruik van antipsychotica, niet bij antidepressiva. Die epileptische aanvallen kan ik trouwens ook alleen terugvinden bij benzodiazepines, of bij gebruik van antidepressiva in verkeerde doses als anti-epilepticum, maar dan heb je het over mensen die al epilepsie hebben.

NMS heb je wel gelijk in idd dat is voornamelijk bij antipsychotica (het dopaminerge gedeelte) het komt wel voor (http://www.springerlink.com/content/hvnvjbaxkm6231rn/) maar wat ik bedoelde is dat je over het algemeen gelijk moet stoppen als een voorbeeld mocht het voorkomen,

seizures komen echt wel voor bij plotseling stoppen van ADs,

quote:

By stopping cold turkey, serotonergic activity will drop drastically. Hence withdrawal side-effects may appear such as electrical surges/shocks in the head (brain shivers) and/or body, pins and needles on the skin, feelings as being on the verge of losing consciousness, blackouts, short term memory problems, etc.. Above mentioned side effects refer to epileptiform activity, or electrical discharges, in the brain. When dosages are cut back, (withdrawal) side-effects are at least minimized. No one should stop taking their medication cold turkey, but anti-depressant use should be tapered off very, very slowly.

Ok, nog nooit van gehoord in ieder geval. Ik neem aan dat het wel extreem zeldzaam is.

Tja, van spasmes en gelatinespieren word je sowieso niet blij, waar het ook van is.

Ik ben benieuwd hoe het nu met Edwin is?

ik zal het niemand aanraden het op mijn manier te doen... dat is duidelijk...
eigenlijk waren de bijwerkingen na twee dagen niets geen voedsel binnen te kunnen houden weg...
ben nu eindelijk weer lichamelijk wat opgesterkt...
vrijdagavond had ik nog een hyperbui, maar dat was maar gedeeltelijk storend voor mezelf...
ben wel wat lichtgeraakter nu, maar gedeeltelijk was het me daarom te doen...
verder gaat het eigenlijk prima nu...

apothekers in mijn opinie zijn n00bs, denken dat ze experts zijn

quote:

Op zaterdag 12 januari 2008 02:47 schreef Inekris het volgende:
Het is receptenherhaaltijd. Nu heeft de apotheek een probleem met de leverancier van mijn AD, dus is het altijd minimaal aanwezig. En nu dus te weinig . Maar de assistente heeft een cunning plan. Een locopreparaat. (Yes, pillen, ). Wel een andere dosering, maar met goed passen en meten moet het lukken. Toen ging er een soort van alarmbel af. Locopreparaat en andere dosis per pil, dat klonk niet goed samen.

Gebruik je dan een minder gangbaar AD? ADs behoren tot de meeste voorschreven medicijnen, dus je zou verwachten dat een apotheker die in ruim voldoende mate in voorraad hebben. Misschien is jouw apotheker iets te zuinig in zijn aankoopsbeleid.

Overigens vraag ik altijd ruim op tijd (>1 week) een herhaalrecept aan, zodat de kans op onaangenaame verrassingen als bovenstaande klein is.

He gadver.. Ik slik nu bijna twee maanden de Lexapro en ik merk echt niks positiefs eigenlijk. Eigenlijk hoopte ik nu wel zo'n beetje af te zijn van de schuldgevoelens, huilbuien en ander drama maar eigenlijk heb ik het idee dat het alleen maar erger wordt. Donderdag heb ik weer een afspraak en wordt het dus waarschijnlijk iets anders. Gaan we weer

Ik had nu ook ernstige slaapproblemen, gewoon niet in slaap komen en dan elke keer wakker worden enzo. Dus toen had ik gebeld en zei ze dat ik dan kon proberen het eerder te slikken (ipv 21 uur), dat helpt goed. Maar verder bne ik nog niet echt vrolijker...

He wat naar, aardbeiaardbei. Na twee maanden mag je toch wel effect verwachten van een AD, dus ik denk dat je niet het juiste middel gebruikt. Krijg je de medicatie van je huisarts of van een psychiater? Hopelijk krijg je donderdag wat anders, maar dan zit je weer met het hele 'circus' van afbouwen, opbouwen, wachten tot het aanslaat... vervelend hoor. Ik leef met je mee .

Ik krijg het van een arts/psychotherapeut waar ik ook gesprekken heb gehad; zij deed mijn intake. Ik had na twee/drie weken wel het idee dat het werkte, voelde me echt beter, maar daarna ging het gewoon weer minder.. Baal er echt stevig van, had ook flink wat bijwerkingen en het duurt allemaal zo lang, depressief zijn is zo kut

quote:

Op zaterdag 12 januari 2008 15:10 schreef Inekris het volgende:

[..]

Yup, ik gebruik een zeer ouderwets AD . En ik had vorige week al een recept gevraagd, en daar zijn ze de hele week zoet mee geweest, maandag zeiden ze dus 'eind van de week zijn ze binnen'.

Nog ouder dan de mijne (Nortriptyline)? Is tot nu toe mijn best werkende AD geweest, maar ik vraag me af of overstappen op een nieuwer middel niet beter is, omdat ik vragen heb over de bijwerkingen op cardiovasculair gebied op lange termijn.

Vraagje. Gisteren rond elf uur heb ik mijn medicijnen ingenomen en nu heb ik vannacht rond drie uur m'n maag geleegd in een emmertje. Moet ik de medicijnen nu opnieuw innemen?

quote:

Op woensdag 16 januari 2008 10:43 schreef Burdie het volgende:
Vraagje. Gisteren rond elf uur heb ik mijn medicijnen ingenomen en nu heb ik vannacht rond drie uur m'n maag geleegd in een emmertje. Moet ik de medicijnen nu opnieuw innemen?

nee...