quote:
Op vrijdag 9 november 2007 11:37 schreef DolleMina het volgende:[..]
Verdict: guilty

Maar er was ook nog een ander die al 6(?) maanden zwanger bleek te zijn voor ze erachter kwam. Al was dat ook omdat ze verwachtte nooit spontaan zwanger te kunnen worden.
Beetje late reactie, maar inderdaad, dat "geluk" heb ik gehad, en ik heb dan ook het vermoeden dat je naar mij verwijst. Had de hoop op een "normale" zwangerschap inderdaad opgegeven, mede omdat het gewoon al een aantal keer bevestigd was dat ik niet (spontaan en natuurlijk) in verwachting zou kunnen raken. Dit doet ongeloofelijk veel pijn als je dit al op jonge leeftijd hoort, maar je leert er in eerste instantie mee omgaan. Natuurlijk denk je in het begin als je ongi later komt van zou t dan toch... maar op een gegeven moment vervaagt het en vind je er innerlijke rust mee en ban je t eigenlijk uit je gedachten gang. Nu was mijn Ongi verre van regelmaat.. t bleef maanden, weken aldanniet jaar weg en kwam het weer, Ik had me dus heilig voorgenomen zolang ik niet aankwam extreem of wat dan ook , ook geen testen meer te doen. Vandaar dat mijn zwangerschap ook als n donder aan de heldere hemel kwam, na al n paar dagen n vreemd gevoel in mijn buik te hebben gehad, en de moeder van mijn vriend en de vrouw van zijn broer grapten van dat mijn "rommelige darmen" wel eens n zwangerschap kon zijn, heb ik toch maar weer de wandeling naar de drogist gemaakt, n test gehaald, en m 's morgens om 9:00 gedaan met de intentie van dat ik dan kon bewijzen dat ik niet zwanger was en dat ze spoken zagen. Helaas voor mij opdat moment was ik degene die spoken zag en raakte ik volledig in paniek toen ik zag dat er niet 1 streepje maar 2 oplichte, vervolgens 2 uurlater 2e test ook gedaan uit het doosje met dezefde resultaat. Ik heb de hele dag stil op een hoekje van de bank gezeten en zitten denken hoe ik dit in mijn omgeving moest uitleggen, immers iedereen was op de hoogte van de situatie, en niet allerminst mijn relatie. kortom allerlei doemscenario's trokken mij voorbij.
Na een goed gesprek met mijn vriend de volgende dag met zijn schoonzus afgesproken, welke kraamverzorgende is, na n gesprek met haar en n paar kleine controles vertelde zij mij dat ik ongv rond de 5 a 6 maanden zwanger zou zijn, en we hebben samen de verloskundige gebeld om een afspraak te maken.
Nadat deze mijn dossier doorgelezen had (verhuist etc ) was zij ook verbaast dat ik ondanks de prognose en diagnose toch in verwachting was geraakt (zonder het slikken van preperaten en het houden aan dieten ) Na ook een controle door haar kwam inderdaad 6 maanden naar voren en werd ik met spoed doorverwezen naar het ziekenhuis etc om een echo te laten maken en bloedtesten, ook hier waren ze compleet verbaast over mn zwangerschap. Gelukkig was hummeltje volledig gezond en had alles er op er aan en erin zitten en werd de uitgerekende datum belend aan de hand van maten (14-12-2007 ) n wereld ging voor me open.
Waarom schrijf ik dit hier in dit topic ?
Omdat ik zo hoop dat alle dames en partners in dit topic niet de moed op zullen geven, op een dag bestaat dus toch de kans dat je aangenaam verrast wordt.
Ik heb verder de medische zaken weg-gelaten maar mocht iemand daarin geintresseerd zijn mag die mij altijd een pm zenden.
Dames ongelooflelijk veel succes en natuurlijk ook sterkte als je weer met een teleurstellende test in je handen zit. Maar geef zeer zeker niet op. Ook voor jullie is het mogelijk (al hoop ik dat jullie het wel eerder dan 6 maanden weten
Veel liefs en knufkus Maffemuts