[POL SC 1348] It never ends when it starts

quote:

Dethklok - Dethharmonic

I want to keep my money
And give away absolutely nothing
To the government who moderates my spending
and obliterates depending on what time of the year
brutality is here

in the form of income tax
I'd rather take a fucking axe
to my face, blow up this place

with you all in it, I'd do it in a minute

If I could write off your murder
I'd save all of my receipts
because I'd rather you be dead
than lose a tiny shred of what I made this fiscal year

I'd rather you be dead than ponder parting with my second home
I'd rather you be dead than consider not opening a restaurant

I'd rather you be dead
I'd rather you be dead

Prepare the laser-beam
I'm gonna use it tonight

Engage the laser-beam
It's gonna end your life

I'm gonna use it tonight

If I could write off your murder
I'd save all of my receipts
because I'd rather you be dead
than lose a tiny shred of what I made this fiscal year

I'd rather you be dead than ponder parting with my second home
I'd rather you be dead than consider not opening a restaurant

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 23:29 schreef gronk het volgende:
[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 08:32 schreef Autodidact het volgende:
Waarover?

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 08:19 schreef Rock_de_Braziliaan het volgende:
Laten we het er niet meer over hebben....

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 09:08 schreef Autodidact het volgende:
http://asteroid2039.com/

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 09:14 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Bewijs .... bijbel ...

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 09:14 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Bewijs .... bijbel ...

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 09:14 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Bewijs .... bijbel ...

quote:

13 Een man die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw, – beiden hebben een gruwel gedaan, zij zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen.
bron: http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Leviticus+20%3A13&compact=1&id16=1&pos=0&set=11&lang=nl2

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2007 23:42 schreef Boze_Appel het volgende:

[..]

Tof, de 2008 calender is er.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 10:21 schreef Autodidact het volgende:

[..]



[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 10:53 schreef Rock_de_Braziliaan het volgende:
Waar staan de grote plaatjes? Ik kan alleen kleine thumbnails vinden...

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 10:55 schreef Boze_Appel het volgende:

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 11:03 schreef gronk het volgende:
Die heb ik in posterformaat. Mocht ik ooit nog eens in een leidinggevende positie terechtkomen, wat ghod verhoedde, dan hang ik die op als ik functioneringsgesprekken moet doen.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 11:03 schreef gronk het volgende:

[..]

Die heb ik in posterformaat. Mocht ik ooit nog eens in een leidinggevende positie terechtkomen, wat ghod verhoedde, dan hang ik die op als ik functioneringsgesprekken moet doen.

quote:

Een op twintig Nederlanders islamiet
ANP
VOORBURG - Ongeveer 5 procent van de Nederlandse bevolking is islamiet, zo blijkt uit nieuwe cijfers over 2006 van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Dat komt overeen met 850.000 mensen.

Het aantal valt lager uit dan eerdere schattingen. Dat komt omdat het CBS een andere werkwijze hanteert, die volgens het bureau een betere raming oplevert. Volgens de oude berekeningen zou het aantal islamieten in 2006 boven de één mijoen zijn uitgekomen.

quote:

Volgens de oude berekeningen zou het aantal islamieten in 2006 boven de één mijoen zijn uitgekomen.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 11:22 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Potentieel van 7 zetels dus.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 11:54 schreef Autodidact het volgende:

[..]

Het was al wel bekend dat het aantal minder zou worden omdat de oude berekening van geen kant deugde (iedereen die uit een islamitisch land kwam én hun kinderen zijn automatisch moslim...hoe fout). Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe deze berekening is gedaan. Worden kinderen tot 18 (die hun kosmologische ideeën waarschijnlijke nog helemaal niet doorgedacht hebben) van moslimouders ook meegerekend bijvoorbeeld, of zijn die ook ondervraagd? Het zou dan nog wel eens een stuk minder kunnen zijn. Je gaat ook bij politieke meningen kinderen niet meetellen als ze antwoorden dat ze marxist of sociaal-liberaal zijn...

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 11:22 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Potentieel van 7 zetels dus.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 12:00 schreef pberends het volgende:
'Groenink verdiende maar 20 miljoen'

Check de ondertitel .

quote:

Minister Bos vraagt in de VS honderduit

Van onze correspondent Philippe Remarque

WASHINGTON - Dit weekeinde was vicepremier Bos in Washington voor de jaarvergadering van het IMF. En hij bezocht wat denktanks.

In Washington dragen mannen een das, zelfs bij progressieve denktanks. Dus verontschuldigt Wouter Bos zich tegenover zijn gesprekspartners op The Brookings Institution. ‘Ik heb er wel een bij me, want ik moet vandaag de IMF-vergadering toespreken’, wijst hij op zijn rode map, waarin inderdaad een opgerolde das zit. ‘Ik had hem juist voor u omgedaan’, zegt een econoom. Ook als Bos monter uitlegt dat hij de verkiezingen heeft verloren, kijken de experts wat verward. Deze man is toch vicepremier ?

Wouter Bos vraagt honderduit, in Engels met een keurig Brits accent. Hoe de verkiezingen zullen verlopen (Hillary Clinton wordt het, maar voorspellen is onmogelijk). Of de VS, gezien campagne-uitspraken, nog wel aan vrijhandel hechten (Bos hoeft zich geen zorgen te maken). Of in de VS het terrorismevraagstuk ook verbonden is met immigratie (nee).

Nu verbaast Amerika de Nederlandse bezoeker: moslim-immigranten blijken rijker dan ‘autochtone’ Amerikanen, beter opgeleid en minder crimineel. ‘Bij ons is het precies omgekeerd’, verzucht hij. De Amerikanen voorspellen ook dat een president Clinton nog meer beroep zal doen op de Nederlanders in Uruzgan. Bij de Democraten geldt Afghanistan immers als de ‘goede oorlog’, die meer troepen en aandacht moet krijgen. Voor de Nederlandse neiging tot scholen bouwen hebben de experts weinig begrip: ‘Iemand moet de Taliban doden.’ ‘Ik begrijp dat’, zegt Bos.

Op naar het IMF. Nadat Bos op de wc zijn das heeft omgedaan, duurt het nog een paar toespraken voor zijn ‘six minutes of fame’, zoals hij zelf grapt. De ‘honorable mr. Bos, Governor of the Netherlands’, ziet het lampje ‘Bell within six minutes’ en gebruikt er maar vijf voor zijn betoog. ‘Zo, het hoogtepunt van het jaar’, zegt hij na afloop. Op weg naar de volgende denktank vertelt hij dat de IMF-onderhandelingen achter de schermen wel degelijk spannend waren.

Bij Gene Sperling, economisch adviseur van president Clinton en nu van Hillary, krijgt Bos les. In het ambassadebusje hebben hij en zijn uit New York overgekomen adviseur Hans Anker nog wat vertwijfeld nagekaart over de verloren PvdA-campagne van 2006, toen het CDA handiger en harder bleek.

Sperling doceert: de Republikeinen gaan zeggen dat Hillary een enorme bureaucratie wil opbouwen. Dus doen wij alles zo dat ze niet door hen kan worden aangevallen. Ademloos luisteren de Nederlanders toe hoe Clintons zorgplan werd opgesteld en ‘uitgerold’, alles precies afgestemd op het komende gevecht met de opponent om de kiezersgunst. ‘Wat een professionaliteit’, zegt Bos op de stoep van Massachusetts Avenue.

quote:

Op maandag 22 oktober 2007 22:12 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dank. Ik neem aan het morgen beschikbaar is.

quote:

Not Enough NATO In Afghanistan

Oct. 6, 2007
--------------------------------------------------------------------------------
(Weekly Standard) This column was written by Alan Dowd.
--------------------------------------------------------------------------------

Later this month, officials from Canada and the Netherlands plan to lobby their NATO counterparts to do more in Afghanistan. If the past 12 months are any indication, they shouldn't expect much.

A year ago, then-NATO commander Gen. James Jones reported that alliance members had only contributed 85 percent of the forces they pledged to stabilize Afghanistan's broken and battered landscape, noting that NATO's Afghanistan force needed as many as 2,500 more soldiers.

Not much has changed. After a closed-door meeting with Defense Secretary Robert Gates earlier this week, Rep. Silvestre Reyes, D-Tex., reported that Gates "expressed his concerns about the issue of resources and that Afghanistan is under-resourced, both in terms of equipment and personnel. He wants to see more help from NATO."

Compounding the problem of inadequate resources, NATO allows member states with military forces in Afghanistan to opt out of certain missions. These "caveats," as they are euphemistically called, make it difficult to field a cohesive force - and strike at the very heart of the alliance's effectiveness and credibility. After all, an ally that promises to help only when the guns are quiet, only where the scenery is serene, is not much of an ally.

Yet that's an accurate description of what some NATO members are doing by steering clear of southern Afghanistan, where Canadian, British, Dutch and American troops have taken heavy casualties. Among the allies who caveat their way out of certain missions are Germany, France, Spain and Italy.

Canadian Gen. Ray Henault told the National Post that his government has lobbied NATO allies to lift their caveats. "We encourage nations to reduce their limitations on troop movements," he explained. "Reduction of caveats, especially in the geographic sense, are what we consider to be a force multiplier and help our commanders on the ground to do their jobs that much better."

"I'm disappointed," added NATO Secretary General Jaap de Hoop Scheffer last month, "that not all allies, and some major allies included, do not want to go to the places where the fighting is."

"Within NATO, the responsibility must be shared better," according to Dutch Defense Minister Eimert van Middelkoop.

But Henault's encouragement, the secretary general's shaming, and van Middelkoop's common sense were not enough to persuade Germany, which reiterated in September that its 3,000 troops will remain garrisoned in the safer, more stable north.

On top of the problems in Afghanistan, the alliance is now rethinking its much-trumpeted NATO Response Force (NRF), a rapid-reaction, multi-branch, multi-national unit of 25,000 men ready to deploy into war zones on short notice. As the AP reports, various commitments made by NATO members to Afghanistan, the Balkans, Lebanon and Africa have strained several of the militaries in the alliance, and the NRF is paying the price.

Perhaps the saddest aspect of the NRF mess is the fact that the decision to reevaluate (i.e., scale back or even scrap) the program comes just a year after it was declared operational. And perhaps the most disappointing aspect of the Europeans' failure to send more troops to Afghanistan - and to send them with no strings attached - is the fact that they have the ability to do so. As Lt. Col. Stephen Coonen detailed in a 2006 essay in Parameters, NATO's European contingent fields some 2.3 million active-duty troops and another 3.04 million reserves. The U.S., by comparison, has 1.4 million troops on active duty - and active is the operative word for the American military these days - and less than a million reserves.

These problems are related. Simply put, they are a function of either the will or the priorities - or both - of some key members of the NATO alliance.

Why won't these members send more or do more? Perhaps, as Robert Kagan has suggested, the World Wars changed Europe's DNA to the point that its governments are simply unable to wield hard power. Or perhaps, as Victor Davis Hanson has argued, 60 years of U.S. paternalism has permanently stunted countries like Germany, Italy and France.

Whatever the cause, the reality is not going to change. A postmodern, post-heroic worldview, as Kagan calls it, means that Europe's legions will, by and large, stay in Europe. And miniscule investments in defense mean that NATO's continental contingent doesn't have much more than troops to contribute. Put the two together, and the result is Kosovo, where the U.S. Air Force did virtually all the precision bombing, since only 10 percent of NATO's European aircraft are capable of precision bombing; or Afghanistan, where most non-U.S. troops had to hitch a ride with the U.S. Air Force or rent Russian transports to deploy; or the NRF, which was probably doomed from the start because only seven of NATO's 26 members have mustered the will to meet the alliance's set standard of investing 2 percent of GDP on defense (the United States spends more than 4 percent).

We shouldn't be surprised by any of this. Even in the good old days, as Derek Leebaert reminds us in his essential history of the Cold War, “The Fifty Year Wound,” the European members of NATO often had different priorities than Washington.

In 1954, as Leebaert details, U.S. taxpayers were covering 75 percent of the French war in Indochina. Yet France often parlayed U.S. assistance and equipment into financial payoffs. For example, after using a U.S. aircraft carrier earmarked for the war effort in Vietnam to ship and sell fighter jets, the French government had the gall to ask Washington for additional aircraft carriers.

In 1956, France and Britain diverted equipment intended for NATO's European defense to launch their war in Egypt. Eisenhower found out about British preparations for war from U.S. reconnaissance photos.

In the middle of what was arguably the Cold War's most dangerous decade, Charles de Gaulle withdrew from NATO's military structure and pursued a separate peace with Moscow. Forty years later, we gloss over this stunning repudiation of, and challenge to, the transatlantic alliance. Consider it in context: France, an allied regent of postwar Germany, founding member of NATO, and anchor of the West, effectively quit the Cold War, spurning Washington and rupturing the alliance.

By the late 1970s, NATO had devolved into "a military museum, and one with a poorly run endowment," in Leebaert's words.

In short, as Leebaert concludes, NATO was always said to be in disarray. "Decade in, decade, out," he writes, the alliance was forever "at the crossroads."

And so it is today.

Which is not to say that NATO serves no purpose. As the spotty success in Afghanistan highlights, the alliance remains an ideal place for building political consensus and military coalitions of the willing - "alliances within the alliance." But as the late Manfred Woerner, who died while serving as NATO secretary general, reminded President George H.W. Bush at the end of the Cold War, "The United States should not expect others to deliver much. They are waiting for the Americans."


By Alan Dowd
© Copyright 2007, News Corporations, Weekly Standard, All Rights Reserved.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 14:06 schreef Monidique het volgende:
Weekly Standard. Dat is cruciaal.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 12:00 schreef pberends het volgende:
'Groenink verdiende maar 20 miljoen'

Check de ondertitel .

quote:

Sarkozy voert achterhoedegevecht in Marokko

Door Europaredacteur Johan Huizinga

24-10-2007

De Franse president Sarkozy heeft niets nagelaten om zijn eerste staatsbezoek aan Marokko te presenteren als een megasucces. Maar ondanks de 3 miljard euro aan orders waarmee de Franse president naar huis gaat, valt er wel wat af te dingen op het succes van het Franse Afrikabeleid.

De aanleg van een hogesnelheidslijn tussen Tanger en Casablanca die het Franse Alstom in de wacht sleepte was misschien wel de grootste opsteker voor Frankrijk. Deze order wordt geschat op zo'n 2 miljard euro. Maar daarnaast werden er ook contracten getekend voor de levering van een fregat ter waarde van zo'n 500 miljoen euro, de modernisering van 25 Marokkaanse Puma-helikopters en de levering van 140 pantserwagens.

Chaotische regie
Voeg daarbij de principe-afspraken over samenwerking op nucleair gebied tussen de Franse atoomindustrie en een Marokkaanse mijnbouwconglomeraat en het staatsbezoek lijkt economisch gezien zonder meer een groot succes. Lijkt, want de order voor de levering van 18 Rafale jachtvliegtuigen met een waarde van 1,5 miljard euro glipte Sarkozy door de vingers.

De aankoop leek in maart van dit jaar al zo goed als beklonken, maar uiteindelijk koos Marokko toch voor de Amerikaanse F-16. Niet alleen een forse deuk in het altijd zo belangrijke Franse prestige. Het bleek bovendien te wijten, zo beweren boze tongen, aan een chaotische regie aan Franse kant. Daardoor ontstond onder meer verwarring over de prijs van de toestellen. Deze mislukking werd breed uitgemeten in de Franse pers. Maar Sarkozy deed het af met één simpel zinnetje: "Je kan niet altijd succes hebben."

Nederland kleine speler
Toch blijft Frankrijk verreweg de belangrijkste handelspartner en investeerder in Marokko. Spanje en Italië komen daar achteraan. Maar een land als Nederland, dat net als Frankrijk een relatief grote groep van oorsprong Marokkaanse burgers kent, vormt daarmee een schril contrast. Nederland blijft economisch gezien een kleine speler in Marokko. Dat wordt voor een belangrijk deel toegeschreven aan de Franse taal die in Nederland als een barrière wordt ervaren.

Wat dat betreft heeft Frankrijk een grote voorsprong in de meeste Noord-Afrikaanse landen. Sarkozy probeert die positie politiek te verzilveren met zijn pleidooi voor een Middellandse Zee Unie, analoog aan de Europese Unie. Landen aan beide zijden van Middellandse Zee zouden volgens het Franse plannetje aan zo'n Unie moeten deelnemen. Parijs hoopt, menen critici, zo aan invloed terug te winnen die het in de EU dreigt kwijt te raken. In de EU verschuift het accent namelijk richting Duitsland en Oost-Europa. En met zo'n unie van landen aan de Middellandse Zee hoopt Sarkozy ook verlost te worden van het Turkse probleem. Als Turkije lid wordt van zo'n mediterrane unie hoeft het immers geen lid meer te worden van de Europese Unie.

Afleidingsmanoeuvre
Het klinkt allemaal slim en aardig maar de grote vraag blijft of dit Franse plannetje niet gewoon een erg doorzichtige afleidingsmanoeuvre is. De aandacht afleiden van een onvermijdelijk proces, namelijk dat ook Frankrijk zijn invloed in Afrika, zelfs in het francofone Afrika steeds meer kwijtraakt aan China. China dat bereid is vele miljarden te investeren zonder te zeuren over dictaturen en schendingen van mensenrechten. De traditioneel sterke aandacht van Parijs voor Noord-Afrika lijkt in dit verband niet veel meer dan een achterhoedegevecht.

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 14:57 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

http://www.wereldomroep.nl/actua/europa/071024sarkozymarok

bovendien maait de EU zelf ook het gras voor de voeten van Frankrijk weg, er wordt met de buurlanden van de EU aan de Middellandse Zee intensief samengewerkt en in de toekomst wordt dat ook alleen maar meer