Bekkeninstabiliteit, rsi, whiplash; echte ziekten?

quote:

Op donderdag 25 oktober 2007 01:50 schreef JoPiDo het volgende:

[..]

die 'cursus' moet je doen om uitkering oid aan te vragen, maar vrijwel alle deelnemers vallen af

en áls er dan ééntje door komt, dan is deze wonderbaarlijk genezen

iemand met een gebroken been laat je toch ook niet net zo lang op een fiets fietsen tot hij roept 'het is over, het is over'

jij moet je eerst zelf beter verdiepen in de materie, dan maar domweg te dingen na te papegaaien

Ik hoor en zie toch echt andere verhalen.
Mijn ervaring is dat veel mensen er juist heel veel baat bij hebben, lang niet altijd tot het punt dat ze zichzelf genezen noemen maar wel zodanig dat zij hun aandoening beheersbaar vinden en inzicht gekregen hebben in hoe ze er mee om kunnen gaan. Daarnaast wordt naast dit soort therapie vaak ook een lichamelijk trainingsprogramma opgezet waarbij patiënten weer wat conditie en kracht op kunnen bouwen en zo hun algehele gezondheid wat verbeteren.
Heel erg zinvol omdat veel mensen met chronische pijn op den duur bang worden voor beweging en zo in een neerwaartse spiraal terecht komen.

Er valt een klein deel af voor ze de therapie überhaupt een eerlijke kans gegeven hebben maar dat zijn voornamelijk mensen die menen dat zij door een dergelijke therapie niet serieus genomen worden (het tegendeel is waar) of mensen die teveel voordeel hebben bij het ziek zijn om te willen 'genezen'.

Edit: genezen even tussen aanhalingstekens gezet omdat het niet helemaal de lading dekt in dit geval imho.

quote:

ik wens nooit iemand ME (of eigenlijk CVS) toe, maar het zou heel fijn zijn als mensen als jij het een weekje zouden krijgen!

Toch altijd weer leuk om te zien dat mensen die een zin beginnen met "ik zou het een ander nooit toewensen" daarna steevast de zin eindigen door degene die ze aanspreken het een of ander toe te wensen.

[ Bericht 2% gewijzigd door MinderMutsig op 25-10-2007 02:12:50 ]

een weekje is wat anders dan de jaren die ME normaliter duurt

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 22:23 schreef bijdehand het volgende:
Ik denk dat mensen die ziektes echt kunnen hebben, maar dat er ook veel mensen misbruik van maken

denk ik ook.ik heb iemand gekend die het ook zou hebben,maar die was volgens eigen zeggen te dik om naar de fysio te gaan.

quote:

Op donderdag 29 november 2007 10:24 schreef tweeendertig het volgende:

[..]

denk ik ook.ik heb iemand gekend die het ook zou hebben,maar die was volgens eigen zeggen te dik om naar de fysio te gaan.

Een fysio stuurt je toch niet weg om je omvang?

quote:

Op woensdag 24 oktober 2007 10:04 schreef STORMSEEKER het volgende:
Whiplash is absoluut een ECHTE ziekte/aandoening/verwonding. Ik ken iemand die dat heeft heel erg goed en geloof me, het is echt.

Wetenschappers of ''wetenschappers'' die vanachter hun bureau oordelen over dingen waar ze geen verstand van hebben (en zeg nou eerlijk, welk mens heeft het hele menselijk lichaam ooit doorgrond?) kunnen van mij de boom in.
Het feit dat deze ''wetenschappers'' , die iedereen zo hoog acht, zo in vaste paden blijven denken en vastgeroest zijn in hun eigen overtuigingen stelt mij elke keer weer teleur.


Even on a side note: ik ken ook iemand met een hersentumor en als je daar ook ziet wat een vooroordeel er bestaat bij de heren artsen en wetenschappers over van alles. Er zijn een heleboel dieperliggende oorzaken mbt tumoren, maar zij worden betaald om alleen standaard dingen voor te schrijven, zoals extreem giftige chemokuren.
Zij denken niet verder, ze zijn niet geinteresseerd in een medicijn dat geen geld oplevert, ze geloven niet in mogelijke alternatieve (lees niet-chemo) oplossingen. Ze mogen niet zelf denken, want als ze een tijdens hun opleiding een kritisch geluid uiten konden ze wel eens niet de nodige steun krijgen van hun superieuren.

(Precies wat veel lui in WFL meestal zeggen over gelovigen )

Deze vriend leeft nog altijd en hij heeft geen chemozooi gehad: In your face, wetenschappers!
Moge hij nog lang leven..

Heerlijk zo'n anekdotisch staaltje stemmingmakerij en stropoppengeweld. Kan ik daar een abonnementje op krijgen?

quote:

Op donderdag 29 november 2007 10:33 schreef senesta het volgende:

[..]

Een fysio stuurt je toch niet weg om je omvang?

you get the picture

Even meelezen hier...

quote:

Op donderdag 29 november 2007 15:22 schreef SpecialK het volgende:
Heerlijk zo'n anekdotisch staaltje stemmingmakerij en stropoppengeweld. Kan ik daar een abonnementje op krijgen?

U hebt gezocht op stropoppengeweld:

Het door u gezochte woord is niet gevonden in het eendelige Van Dale Hedendaags Nederlands. Dit kan komen doordat het er niet in staat, bijvoorbeeld omdat het te nieuw is, of omdat het niet voldoet aan de opnamecriteria. Maar ook is mogelijk dat de spelling niet correct is. Kijk ook eens bij de zoekinstructies.

WAAR heb je het over?

Stemmingmakerij? Dacht het niet.
Natuurlijk zullen individuele artsen en deskundigen graag andere dingen voorschrijven en graag ooit efficient kanker kunnen genezen ook al levert het geen geld op, maar de realiteit is dat ziekenhuizen verplichtingen hebben jegens de farmaceutische industrie.

En als je denkt dat die machtige industrie voornamelijk uit gezellige filantropische mensen bestaat, ben je echt niet goed bij je hoofd.
Zoals ik al zei, ik weet dat het zo gaat want ik heb het uit de eerste hand. Het is geen groot, eng complot, maar die industrie heeft absoluut belangen die niet altijd het beste voorhebben met de mens.

Waarom een gratis, efficient medicijn uitvinden als je ook een medicijn uit kan vinden dat miljarden oplevert?
Zoals een chemokuur (puur vergif dus).

In noten zit veel arseen (ook een gif, akkoord, maar zeer gedoseerd) en deze bestrijdt (naar verluidt) kanker.
Medicijnen werken over het algemeen niet omdat ze de hersenen niet bereiken. Er zit een barriere tussen.
Er is pas een stof ontdekt (van een schorpioen) die wel die barriere kan oversteken en een stof mee zou kunnen nemen!
Suikers voeden tumoren, weinig/geen suiker eten kan tumorgroei tegengaan.
Waarom zegt een doktor daar niets over? Waarom wordt daar niets mee gedaan? Nee hup gewoon standaard gifkuur.

Ja hoor, stemmingmakerij. Welterusten.

PS. Nog even over opleiding van artsen. Als je ver wil komen in die wereld heb je absoluut andere mensen nodig (zoals in zoveel dingen). Denk je nou echt dat je daar ooit ver komt als je regelmatig kritieke geluiden laat horen op bestaande behandelmethoden? Dat lijkt me niet. Zelfs al heeft zo iemand gelijk.
(Mag ik Dhr. Bob Smalhout aan u voorstellen? Does that ring a bell?, Google anders even op hem)

Mijn punt is: men blijft in vaste paden bewegen, je kan een patient geen andere behandeling geven want je wordt keihard tegengewerkt door je superieuren. Er is geen ruimte voor nieuwere, wellicht betere behandelmethoden.
Er is zoveel kennis bijgekomen over tumoren de laatste jaren, maar het blijft voor artsen gewoon een no-brainer: chemo.

[ Bericht 1% gewijzigd door STORMSEEKER op 03-12-2007 13:59:42 ]

Al dat geschop tussen R&P en WFL, blijkt ie uiteindelijk gewoon in BNW te horen!

Het zou mooi zijn als deze aandoeningen lichamelijk blijken te zijn!
Dan is er tenminste waarschijnlijk wat aan te doen.

Stel: fibromyalgie is psychisch (disclaimer: ik heb het over mensen die ECHT fibromyalgie hebben en niet over de simulanten en dergelijke lui). Nou, dat is dan mooi kut, want dan doet het nog steeds nèt zoveel veel pijn, alleen is het veel moeilijker te behandelen!
Ik zou willen dat ze voor al deze ziekten een lichamelijke oorzaak vonden. Voor de patiënt maakt het niet veel uit, want pijn is pijn is pijn, of het nu lichamelijk aan te wijzen is of niet, maar de oplossing zou veel dichter bij zijn als het psychisch is.

Sowieso vind ik de grens een beetje raar. Je hebt ook klinische depressies (depressie omdat je hormoonhuishouding en/of neurotransmitters aan het kloten zijn). Dit is dus een LICHAMELIJKE aandoening, met een psychisch effect. En die mensen voelen zich heus wel net zo kut als mensen met een depressie met een psychische oorzaak.

Waarom zou dit fenomeen dan andersom niet bestaan?

Het lichaam en de geest zijn zeer sterk met elkaar verbonden en vaak ook niet zo makkelijk uiteen te halen als zwart en wit.
Mensen kunnen gewoon door denken dat ze ziek zijn, ziek worden en doodzieke mensen kunnen tegen alle verwachtingen in nog jaren leven of zelfs beter worden, puur door hun geestkracht.
Hoevaak hoor je ook niet over mensen die de 1 of andere ziekte hebben en nog 1 keer iets zouden willen doen of iemand willen zien en dan, als dat gedaan is, sterven?
Het kan dus vast ook heel moeilijk zijn om psychische zaken en lichamelijke zaken te scheiden soms.

Maar gelukkig zijn er dan altijd nog mensen die dat allemaal onzin vinden en mensen met vreselijke pijnen gewoon standaard voor gek verklaren

quote:

Op maandag 3 december 2007 16:23 schreef STORMSEEKER het volgende:
Het lichaam en de geest zijn zeer sterk met elkaar verbonden en vaak ook niet zo makkelijk uiteen te halen als zwart en wit.
Mensen kunnen gewoon door denken dat ze ziek zijn, ziek worden en doodzieke mensen kunnen tegen alle verwachtingen in nog jaren leven of zelfs beter worden, puur door hun geestkracht.
Hoevaak hoor je ook niet over mensen die de 1 of andere ziekte hebben en nog 1 keer iets zouden willen doen of iemand willen zien en dan, als dat gedaan is, sterven?
Het kan dus vast ook heel moeilijk zijn om psychische zaken en lichamelijke zaken te scheiden soms.

Maar gelukkig zijn er dan altijd nog mensen die dat allemaal onzin vinden en mensen met vreselijke pijnen gewoon standaard voor gek verklaren

Hier heb je wel weer gelijk in, af en toe mogen artsen wel een iets meer holistische visie hebben.

Al vind ik wel dat je daarnet heel erg doordraafde. Toen klonk je alsof alle artsen iedereen dood willen hebben.

Vroeger had men ook bekkeninstabiliteit en daar moest je dan gewoon maar mee leren leven. Het werd toen op de stapel 'lage rugpijn' gegooid en that`s it
Er is toen, vanaf een jaar of 6 a 7 terug meer aandacht voor gekomen en sindsdien hebben veel vrouwen ineens bekkeninstabiliteit, ofwel BI. Het jammere is dat men schijnt te vergeten dat het tijdens een zwangerschap noodzakelijk is dat het bekken verweekt omdat de baby dan makkelijker de uitgang kan passeren.
Veel vrouwen hebben ten onrechte het stempel BI gekregen, terwijl ze zich met het plakkertje 'bekkenpijn' net zo serieus genomen voelden.
Ik heb al ruim 5 jaar BI en kan er nog steeds bozig om worden als vrouwen steen en been klagen om, mijns inziens, normale zwangerschapsklachten.
Door zulke vrouwen worden de vrouwen (en mannen) met echte BI niet altijd geloofd en vaak gezien als aansteller of profiteur.

quote:

Op maandag 3 december 2007 16:45 schreef Maneki.Neko het volgende:
Ik heb al ruim 5 jaar BI en kan er nog steeds bozig om worden als vrouwen steen en been klagen om, mijns inziens, normale zwangerschapsklachten.
Door zulke vrouwen worden de vrouwen (en mannen) met echte BI niet altijd geloofd en vaak gezien als aansteller of profiteur.

Dat vind ik een beetje gemeen
Ik bedoel: heel kut voor je allemaal, maar het is niet dat jij de persoon met alleenrecht op pijn bent.

Als ik heel erge chronische bronchitis heb, word ik heus niet boos op iemand die 1 keer een milde bronchitis heeft en hier over klaagt.
Die persoon oelt zich dan namelijk nog steeds kut.
Ja, een gebroken been is erger dan een gekneusde teen, maar als jij je teen flink kneust mag je best klagen.

Ik vind "ik heb het erger dan jij, dus houd je kop" nogal onuitstaanbaar eigenlijk

Ja nee je snapt me verkeerd
Als iemand zijn teen stoot mag die ook gewoon zeuren, al is het tegen een persoon die net zijn hele been heeft gebroken
Het gaat er om dat zulke vrouwen het doen voorkomen alsof ze zwaar invalide zijn, en dus eigenlijk gewoon overdrijven. Vrouwen die 3 tot 6 weken na de bevalling weer rondwandelen alsof er nooit iets aan de hand is geweest..en vrouwen die dat niet kunnen worden daar dan op aangekeken..dat zij juist diegenen zijn die zich aanstellen.
Snapte?

Ah kijk Bedankt voor de verduidelijking.
Je bedoeld: "ik kan het, dus jij kan het ook" ideeën

Ik zie je punt.

Ja dát inderdaad!

quote:

Op maandag 3 december 2007 13:51 schreef STORMSEEKER het volgende:

[..]

U hebt gezocht op stropoppengeweld:

Het door u gezochte woord is niet gevonden in het eendelige Van Dale Hedendaags Nederlands. Dit kan komen doordat het er niet in staat, bijvoorbeeld omdat het te nieuw is, of omdat het niet voldoet aan de opnamecriteria. Maar ook is mogelijk dat de spelling niet correct is. Kijk ook eens bij de zoekinstructies.

WAAR heb je het over?

Stemmingmakerij? Dacht het niet.
Natuurlijk zullen individuele artsen en deskundigen graag andere dingen voorschrijven en graag ooit efficient kanker kunnen genezen ook al levert het geen geld op, maar de realiteit is dat ziekenhuizen verplichtingen hebben jegens de farmaceutische industrie.

En als je denkt dat die machtige industrie voornamelijk uit gezellige filantropische mensen bestaat, ben je echt niet goed bij je hoofd.
Zoals ik al zei, ik weet dat het zo gaat want ik heb het uit de eerste hand. Het is geen groot, eng complot, maar die industrie heeft absoluut belangen die niet altijd het beste voorhebben met de mens.

Waarom een gratis, efficient medicijn uitvinden als je ook een medicijn uit kan vinden dat miljarden oplevert?
Zoals een chemokuur (puur vergif dus).

In noten zit veel arseen (ook een gif, akkoord, maar zeer gedoseerd) en deze bestrijdt (naar verluidt) kanker.
Medicijnen werken over het algemeen niet omdat ze de hersenen niet bereiken. Er zit een barriere tussen.
Er is pas een stof ontdekt (van een schorpioen) die wel die barriere kan oversteken en een stof mee zou kunnen nemen!
Suikers voeden tumoren, weinig/geen suiker eten kan tumorgroei tegengaan.
Waarom zegt een doktor daar niets over? Waarom wordt daar niets mee gedaan? Nee hup gewoon standaard gifkuur.

Ja hoor, stemmingmakerij. Welterusten.

PS. Nog even over opleiding van artsen. Als je ver wil komen in die wereld heb je absoluut andere mensen nodig (zoals in zoveel dingen). Denk je nou echt dat je daar ooit ver komt als je regelmatig kritieke geluiden laat horen op bestaande behandelmethoden? Dat lijkt me niet. Zelfs al heeft zo iemand gelijk.
(Mag ik Dhr. Bob Smalhout aan u voorstellen? Does that ring a bell?, Google anders even op hem)

Mijn punt is: men blijft in vaste paden bewegen, je kan een patient geen andere behandeling geven want je wordt keihard tegengewerkt door je superieuren. Er is geen ruimte voor nieuwere, wellicht betere behandelmethoden.
Er is zoveel kennis bijgekomen over tumoren de laatste jaren, maar het blijft voor artsen gewoon een no-brainer: chemo.

Sorry hoor maar wat een BNW post Kortzichtig en verkeerd geïnformeerd.

quote:

Op maandag 3 december 2007 17:21 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Sorry hoor maar wat een BNW post Kortzichtig en verkeerd geïnformeerd.

Hij heeft in ieder geval het idee dat je met noten alle kanker kan oplossen, maar dat artsen dit weigeren onder druk van de farmaceutische industrie.
Zoiets.

Daarom zei ik ook dat holistischer kijken soms wel een goed idee is voor artsen (de diagnose klinische depressie wordt ook niet vaak gesteld volgens mij?) maar Stormseeker is wel heel erg aan het doorslaan.

quote:

Op maandag 3 december 2007 17:34 schreef freecell het volgende:

[..]

Hij heeft in ieder geval het idee dat je met noten alle kanker kan oplossen, maar dat artsen dit weigeren onder druk van de farmaceutische industrie.
Zoiets.

Daarom zei ik ook dat holistischer kijken soms wel een goed idee is voor artsen (de diagnose klinische depressie wordt ook niet vaak gesteld volgens mij?) maar Stormseeker is wel heel erg aan het doorslaan.

Bedoel je niet somatische depressie? (Door een lichamelijke oorzaak geinduceerd)
Voor een ziekte als ME is tot nu toe gebleken dat cognitieve therapie effectiever was dan andere methoden, daar kan je niet direct uit concluderen dat het een 'ziekte in je hoofd' is, maar dat de manier van omgaan met de ziekte erg van belang is (dat is overigens ook zo bij bekendere somatische ziekten).

quote:

Op maandag 3 december 2007 15:52 schreef freecell het volgende:
Het zou mooi zijn als deze aandoeningen lichamelijk blijken te zijn!
Dan is er tenminste waarschijnlijk wat aan te doen.

Stel: fibromyalgie is psychisch (disclaimer: ik heb het over mensen die ECHT fibromyalgie hebben en niet over de simulanten en dergelijke lui). Nou, dat is dan mooi kut, want dan doet het nog steeds nèt zoveel veel pijn, alleen is het veel moeilijker te behandelen!
Ik zou willen dat ze voor al deze ziekten een lichamelijke oorzaak vonden. Voor de patiënt maakt het niet veel uit, want pijn is pijn is pijn, of het nu lichamelijk aan te wijzen is of niet, maar de oplossing zou veel dichter bij zijn als het psychisch is.

Als er een lichamelijke oorzaak werd gevonden, dan is het mogelijk dat men het dan ook kan behandelen.
Buiten dat zal het een hoop onbegrip bij andere mensen weghalen.

quote:

Op maandag 3 december 2007 18:11 schreef JediMasterLucia het volgende:

[..]

Als er een lichamelijke oorzaak werd gevonden, dan is het mogelijk dat men het dan ook kan behandelen.
Buiten dat zal het een hoop onbegrip bij andere mensen weghalen.

Precies Daarbij kan je dan meteen de simuanten er uit pikken. Zou best grappig zijn als ze nu opeens fibromyalgie door een simpele test konder opsporen, hoe zouden de mensend an reageren die niks hebben?

Dus eigenlijk is het veel kutter voor de patiënten als het niet lichamelijk is. Serieus nemen moet je het sowieso vind ik.

quote:

Op maandag 3 december 2007 17:39 schreef veiligheidsspeldje het volgende:

[..]

Bedoel je niet somatische depressie? (Door een lichamelijke oorzaak geinduceerd)

Kan hoor Ben niet medisch geschoold en regelmatig ben ik met de termen in de war.

quote:

Op maandag 3 december 2007 16:33 schreef freecell het volgende:

Hier heb je wel weer gelijk in, af en toe mogen artsen wel een iets meer holistische visie hebben.

Al vind ik wel dat je daarnet heel erg doordraafde. Toen klonk je alsof alle artsen iedereen dood willen hebben.

Oh nee dat zeker niet. Ik verwoordde wat sterk mijn mening, maar doordraven? Dan heb je zeker nog nooit een post van Akkersloot gelezen..
Artsen doen prima werk, ik ben blij dat ze er zijn, maar ik ben het gewoon niet met alle werkwijzen eens.
Is dat raar?

quote:

Op maandag 3 december 2007 17:34 schreef freecell het volgende:

Hij heeft in ieder geval het idee dat je met noten alle kanker kan oplossen, maar dat artsen dit weigeren onder druk van de farmaceutische industrie.
Zoiets.

Dat heb ik nooit gezegd. Veel dingen zijn inderdaad nog niet voldoende bewezen, maar lijken bij veel mensen wel een goede uitwerking te hebben (zoals die noten idd). Ik zou het gewoon fijn vinden als artsen wat meer moeite deden om andere geneeswijzen te vinden dan standaard iemand vol te pompen met gif.

Kijk, dit is belangrijk, er liggen mensen te sterven. Heb je enig idee hoe het voelt als 1 van je beste vrienden ineens vertelt dat 'ie dood gaat binnen een paar maanden?
Maar hij heeft geen chemo gedaan en leeft gelukkig nog steeds. Uitzondering? Misschien.

quote:

Daarom zei ik ook dat holistischer kijken soms wel een goed idee is voor artsen (de diagnose klinische depressie wordt ook niet vaak gesteld volgens mij?) maar Stormseeker is wel heel erg aan het doorslaan.

Nou doorslaan, doorslaan, ik heb een mening gevormd op wat ik heb meegekregen van de hele affaire rond die vriend van mij. Die artsen wilden absoluut niets anders proberen, want dat mochten en wilden ze niet en die vriend wilde geen chemo. Dan ben je dus uitgepraat met de artsen.

Ik snap niet wat daar zo raar, onduidelijk, 'verkeerd geinformeerd'' of stemminmakerig aan is.
Misschien kan iemand daar wat specifieker over zijn dan gewoon een zeursmilie te poneren, want die mensen weten het blijkbaar allemaal veeeel beter?

Misschien begrijpen jullie mijjn frustratie beter als je zelf iemand heel goed kent die hier mee te maken heeft.

quote:

Op maandag 3 december 2007 16:45 schreef Maneki.Neko het volgende:
Vroeger had men ook bekkeninstabiliteit en daar moest je dan gewoon maar mee leren leven. Het werd toen op de stapel 'lage rugpijn' gegooid en that`s it
Er is toen, vanaf een jaar of 6 a 7 terug meer aandacht voor gekomen en sindsdien hebben veel vrouwen ineens bekkeninstabiliteit, ofwel BI. Het jammere is dat men schijnt te vergeten dat het tijdens een zwangerschap noodzakelijk is dat het bekken verweekt omdat de baby dan makkelijker de uitgang kan passeren.
Veel vrouwen hebben ten onrechte het stempel BI gekregen, terwijl ze zich met het plakkertje 'bekkenpijn' net zo serieus genomen voelden.
Ik heb al ruim 5 jaar BI en kan er nog steeds bozig om worden als vrouwen steen en been klagen om, mijns inziens, normale zwangerschapsklachten.
Door zulke vrouwen worden de vrouwen (en mannen) met echte BI niet altijd geloofd en vaak gezien als aansteller of profiteur.

Ik kon vroeger slecht op hoge hakken lopen daar kreeg ik lage rugpijn van, ik ben niet iemand die snel piept enzo, of naar de dokter rent, maar na de zwangerschap inclu de zogeheten bekkeninstabiliteit, waar ik nooit voor behandeld ben, draag ik nu het liefst hogere hakken want dan heb ik geen last van mijn onderrug..

nou goed..lekker vaag maar goed..

Maar goed, het doet er verder ook niet meer toe. Het is niet echt meer on-topic.

Het volgende is dat wel:
Ik ken iemand die jaren geleden van een stomme trien geen voorrang kreeg en met de auto in de flank werd geramd en een whiplash heeft opgelopen. Sindsdien heeft ze klachten als concentratiestoornissen, minder goed geheugen en matige tot zware hoofdpijn. Deze klachten zijn zo echt als het maar kan en hebben een duidelijke fysieke oorzaak.

Toch zijn er verscheidene artsen geweest ( de geweldige ''deskundologen'') die gewoon keihard zeiden dat het onzin was, het zat gewoon allemaal tussen de oren en daarmee basta. Dat GELOOF je toch niet?
Wat voor een harteloze idioten zijn dat toch en hoe hebben ze ooit hun diploma behaald?

Ik ben sterk allergisch voor zulke rare mensen. Er zijn hele goede artsen (hulde daarvoor) maar ook een hele zwik malloten.
Maar ja, het is allemaal stemmingmakerij, ''want zij hebben er voor geleerd''.
zucht.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:24 schreef STORMSEEKER het volgende:


Kijk, dit is belangrijk, er liggen mensen te sterven. Heb je enig idee hoe het voelt als 1 van je beste vrienden ineens vertelt dat 'ie dood gaat binnen een paar maanden?
Maar hij heeft geen chemo gedaan en leeft gelukkig nog steeds. Uitzondering? Misschien.

Nou doorslaan, doorslaan, ik heb een mening gevormd op wat ik heb meegekregen van de hele affaire rond die vriend van mij. Die artsen wilden absoluut niets anders proberen, want dat mochten en wilden ze niet en die vriend wilde geen chemo. Dan ben je dus uitgepraat met de artsen.

Ik snap niet wat daar zo raar, onduidelijk, 'verkeerd geinformeerd'' of stemminmakerig aan is.
Misschien kan iemand daar wat specifieker over zijn dan gewoon een zeursmilie te poneren, want die mensen weten het blijkbaar allemaal veeeel beter?

Natuurlijk zijn chemokuren vergif, maar het is wél vergif waarvan bewezen is dat het vaak helpt. Het is ook vergif voor de tumor namelijk! En het is meer bewezen van chemo dat het helpt dan van veel andere dingen die je ook kan proberen.
Natuurlijk kan het geen kwaad om meer noten te eten, maar ik durf te wedden dat ook geen enkele arts hem verboden heeft noten te eten naast zijn chemo.

Artsen gaan af op bewijsmateriaal. Als er genoeg bewijsmateriaal is dat iets anders ook helpt, kijken ze daar echt wel naar hoor.

En spontane genezingen komen af en toe voor inderdaad. Toeval of niet, dat weet ik niet, ik zou meestal zeggen van niet, maar het hoeft ook neit aan "andere" geneeswijzen te liggen. Kijk inderdaad maar naar Sylvia Millecam.
Je vertelde er trouwens niet bij of hij genezen is of dat hij nog steeds kanker heeft?

quote:

Misschien begrijpen jullie mijjn frustratie beter als je zelf iemand heel goed kent die hier mee te maken heeft.

Als je er een beter gevoel van krijgt: Ik ken de situatie inderdaad, 5 jaar lang een hersentumor. Goede vriend.Nu al weer bijna 2 jaar dood.
2 kinderen van 3 en 7, toffe vrouw ook.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:47 schreef freecell het volgende:
En spontane genezingen komen af en toe voor inderdaad. Toeval of niet, dat weet ik niet, ik zou meestal zeggen van niet, maar het hoeft ook neit aan "andere" geneeswijzen te liggen. Kijk inderdaad maar naar Sylvia Millecam.
Je vertelde er trouwens niet bij of hij genezen is of dat hij nog steeds kanker heeft?

Hij is absoluut niet genezen, maar hij leeft nu al 1,5 jaar terwijl hij 2 maanden gekregen had.
Begrijp me goed, van vage, alternatieve geneeswijzen moet hij en ik ook niets hebben hoor.
Geen magneten, geen steentjes geen stralingsgeneuzel dat absoluut niet.

Maar bepaalde behandelingen of medicijnen of voeding zou een verschil kunnen maken, maar de artsen blijven hameren op chemokuur en dat wilde hij niet omdat je dan helemaal een wrak wordt (en dat is normaal ook al) en hij wilde waardig doodgaan zeg maar en niet als een wrakkig plantje.
Maar goed.

quote:

Als je er een beter gevoel van krijgt: Ik ken de situatie inderdaad, 5 jaar lang een hersentumor. Goede vriend.Nu al weer bijna 2 jaar dood.
2 kinderen van 3 en 7, toffe vrouw ook.

Natuurlijk krijg je daar geen beter gevoel van, maar het was ook meer gericht aan die andere mensen die alles wat ik zeg maar idioot vinden.
Het spijt me voor je verlies. Sterkte ermee.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:47 schreef freecell het volgende:

[..]

Natuurlijk zijn chemokuren vergif, maar het is wél vergif waarvan bewezen is dat het vaak helpt. Het is ook vergif voor de tumor namelijk! En het is meer bewezen van chemo dat het helpt dan van veel andere dingen die je ook kan proberen.
Natuurlijk kan het geen kwaad om meer noten te eten, maar ik durf te wedden dat ook geen enkele arts hem verboden heeft noten te eten naast zijn chemo.

Artsen gaan af op bewijsmateriaal. Als er genoeg bewijsmateriaal is dat iets anders ook helpt, kijken ze daar echt wel naar hoor.

En spontane genezingen komen af en toe voor inderdaad. Toeval of niet, dat weet ik niet, ik zou meestal zeggen van niet, maar het hoeft ook neit aan "andere" geneeswijzen te liggen. Kijk inderdaad maar naar Sylvia Millecam.
Je vertelde er trouwens niet bij of hij genezen is of dat hij nog steeds kanker heeft?
[..]

Als je er een beter gevoel van krijgt: Ik ken de situatie inderdaad, 5 jaar lang een hersentumor. Goede vriend.Nu al weer bijna 2 jaar dood.
2 kinderen van 3 en 7, toffe vrouw ook.

Inderdaad. Vooral bij een ziekte als kanker worden ook wat alternatievere methoden als voedsel-therapie heus wel onderzocht. Maar als daar dan uitkomt dat het geen effect op de ziekte heeft, kan je het de dokters moeilijk kwalijk nemen dat ze daar niet aan meewerken.

Je ontkomt er niet aan als dokter om te vertrouwen op de grote getallen, op omvangrijke studies. Dat er iemand veel noten heeft gegeten en vervolgens is genezen is erg hoopgevend natuurlijk, maar als behandelend arts kan je er niets mee.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:56 schreef STORMSEEKER het volgende:

[..]

Hij is absoluut niet genezen, maar hij leeft nu al 1,5 jaar terwijl hij 2 maanden gekregen had.
Begrijp me goed, van vage, alternatieve geneeswijzen moet hij en ik ook niets hebben hoor.
Geen magneten, geen steentjes geen stralingsgeneuzel dat absoluut niet.

Maar bepaalde behandelingen of medicijnen of voeding zou een verschil kunnen maken, maar de artsen blijven hameren op chemokuur en dat wilde hij niet omdat je dan helemaal een wrak wordt (en dat is normaal ook al) en hij wilde waardig doodgaan zeg maar en niet als een wrakkig plantje.
Maar goed.

Het is natuurlijk zijn eigen keuze om al dan niet een chemokuur te ondergaan maar met alle respect lijkt het me uiterst onverstandig om het niet te doen. Het basisprincipe achter de chemokuur is namelijk niet zo ontzettend ingewikkeld.

Soms is een kankergezwel niet te opereren. Het kan te groot zijn, het kan te ver zijn uitgezaaid. Een chemokuur sloopt je lichaam, inderdaad. Je pompt jezelf vol met vergif. Maar dit effect sloopt niet alleen je lichaam maar ook de kanker. Uitzaaingen kunnen verdwijnen en de omvang van het gezwel neemt af. Als de chemo de kanker voldoende heeft gesloopt dan heeft het gezwel niet meer de afmetingen die het eerst wel had en dan kun je gaan bestralen op dat kleinere gezwel.

Chemo is vergif, het sloopt je. Maar het biedt tevens je enige kans, als het mogelijk was dan was men heus wel gaan bestralen. Schijnbaar is bestralen in zijn geval zinloos mits er niet eerst een chemokuur wordt ondergaan.

Goed, het blijft een moeilijke keus, ontzettend moeilijk zelfs. Waarschijnlijk heeft hij zelfs met de chemokuur maar weinig kans om het te overleven en in een dergelijk geval verkort de chemo je leven eerder dan dat het je leven verlengd. Maar het weigeren van de chemo staat feitelijk gelijk aan de handdoek in de ring werpen, je kiest voor een langzamere dood maar geeft tevens elke hoop op genezing op.

Zoals gezegd, het is een moeilijke keuze. Maar ik hoop wel dat je vriend begrijpt dat het weigeren van een chemokuur zijn kans op genezing ook tot vrijwel nul heeft teruggebracht. En het feit dat de laatste anderhalf jaar nog enigzins dragelijk zijn geweest is bovendien geen garantie dat het echte einde van zijn leven eveneens relatief pijnloos zal zijn. Kanker heeft niet altijd een chemokuur nodig om mensen volledig te slopen en ontzettend te laten lijden.

Ik wens jou, en je vriend veel sterkte en wijsheid toe, ongeacht zijn uiteindelijke beslissing. Kanker is een rotziekte, je gunt het niemand. Maar tevens wil ik niet dat mensen hier wellicht geinspireerd worden om een chemokuur te weigeren want "when all things come together" is een chemokuur wel je laatste en beste kans.

[ Bericht 0% gewijzigd door Hanoying op 04-12-2007 17:29:56 ]

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:41 schreef STORMSEEKER het volgende:
Maar goed, het doet er verder ook niet meer toe. Het is niet echt meer on-topic.

Het volgende is dat wel:
Ik ken iemand die jaren geleden van een stomme trien geen voorrang kreeg en met de auto in de flank werd geramd en een whiplash heeft opgelopen. Sindsdien heeft ze klachten als concentratiestoornissen, minder goed geheugen en matige tot zware hoofdpijn. Deze klachten zijn zo echt als het maar kan en hebben een duidelijke fysieke oorzaak.

Toch zijn er verscheidene artsen geweest ( de geweldige ''deskundologen'') die gewoon keihard zeiden dat het onzin was, het zat gewoon allemaal tussen de oren en daarmee basta. Dat GELOOF je toch niet?
Wat voor een harteloze idioten zijn dat toch en hoe hebben ze ooit hun diploma behaald?

Ik ben sterk allergisch voor zulke rare mensen. Er zijn hele goede artsen (hulde daarvoor) maar ook een hele zwik malloten.
Maar ja, het is allemaal stemmingmakerij, ''want zij hebben er voor geleerd''.
zucht.

''deskundologen''? zijn zeker van die artsen bij het UWV en aanverwante instanties? zo ja,. die hebben hun diploma bij een pakje boter gekregen.
Het is echt balen, als je weet dat je ziek bent en de artsen nemen je niet serieus

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 22:06 schreef JediMasterLucia het volgende:
''deskundologen''? zijn zeker van die artsen bij het UWV en aanverwante instanties? zo ja,. die hebben hun diploma bij een pakje boter gekregen.
Het is echt balen, als je weet dat je ziek bent en de artsen nemen je niet serieus

Ja uwv onder andere. Inderdaad zeer storend.

En deskundologen is een term die gebruikt wordt door Bob Smalhout in zijn columns in de krant om mensen aan te duiden die nergens verstand van hebben, maar wel heel interessant overkomen.

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 16:41 schreef STORMSEEKER het volgende:
Ik ben sterk allergisch voor zulke rare mensen. Er zijn hele goede artsen (hulde daarvoor) maar ook een hele zwik malloten.

Hoe kun jij de medische kennis van een arts beoordelen? Hij heeft er immers voor geleerd, jij niet.

quote:

Maar ja, het is allemaal stemmingmakerij, ''want zij hebben er voor geleerd''.
zucht.

Zo is het wel.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 18:42 schreef Rasing het volgende:

[..]

Hoe kun jij de medische kennis van een arts beoordelen? Hij heeft er immers voor geleerd, jij niet.
[..]

Zo is het wel.

Ik heb ook zo m'n ervaringen, en (zonder eigen medische kennis) kan ik niet de medische kennis,
maar soms wel de manier van diagoses geven beoordelen. Sommige diagnoses moeten gemaakt
worden door een specialist, en dat na gedegen onderzoek. En niet in 10 minuten met de natte vinger
door een verzekeringsarts . Ik heb bepaalde diagnoses in mijn dossier staan terwijl ik de ziekte
niet eens heb. Psychische diagnoses die ik niet serieus neem maar die dus wel in mijn dossier staan,
en die ik als behoorlijk stigmatiserend ervaar.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 18:42 schreef Rasing het volgende:
Hoe kun jij de medische kennis van een arts beoordelen? Hij heeft er immers voor geleerd, jij niet.

Kan best zijn, maar als je denkt dat ik me, alleen door zijn opleiding, voor de voeten zal werpen voor de alwetende dokter, dan heb je het toch mis.
Ik blijf zelf liever ook meedenken. En maar goed ook, want het blijkt dikwijls nodig.

Ik kan niet in iemands hoofd kijken (figuurlijk dan he, een bijl doet natuurlijk wonderen ) maar het lijkt me duidelijk dat je nou niet echt veel vertrouwen krijgt van een arts (dus notabene iemand die ervoor gestudeerd zou moeten hebben) die een volstrekt verkeerde, ja zelfs uiterst kwetsende conclusie trekt.

Voor sommige zaken heb je echt niet per se medische kennis nodig hoor, dan kom je met gewoon logisch nadenken ook een heel eind.

quote:

Op woensdag 5 december 2007 21:18 schreef barthol het volgende:
Ik heb ook zo m'n ervaringen, en (zonder eigen medische kennis) kan ik niet de medische kennis,
maar soms wel de manier van diagoses geven beoordelen.

Daar heb je gelijk in. Ik wilde eerst zeggen dat je artsen helemaal niet kunt beoordelen, maar als je een onbeholpen sukkel hebt die je nog niet eens aankijkt, en toch diagnoses gaat stellen, mag je wel zeggen dat het niet zo'n geslaagde arts is.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:51 schreef speknek het volgende:
ADHD is wel een ziekte, met medicijnen ook.

ADHD schijn je dus helemaal niet te mogen diagnosteren als je niet naar de hersenwaarden kijkt.
Meestal wordt er gewoon zo uit de losse pols besloten dat een kind adhd heeft, zware medicatie met nare bijwerkingen wordt erin gegooit terwijl de symptomen vele oorzaken kunnen hebben buiten die afwijkende hersenwaarden om...

quote:

Op woensdag 5 december 2007 22:13 schreef STORMSEEKER het volgende:

[..]

Kan best zijn, maar als je denkt dat ik me, alleen door zijn opleiding, voor de voeten zal werpen voor de alwetende dokter, dan heb je het toch mis.
Ik blijf zelf liever ook meedenken. En maar goed ook, want het blijkt dikwijls nodig.

Ik kan niet in iemands hoofd kijken (figuurlijk dan he, een bijl doet natuurlijk wonderen ) maar het lijkt me duidelijk dat je nou niet echt veel vertrouwen krijgt van een arts (dus notabene iemand die ervoor gestudeerd zou moeten hebben) die een volstrekt verkeerde, ja zelfs uiterst kwetsende conclusie trekt.

Voor sommige zaken heb je echt niet per se medische kennis nodig hoor, dan kom je met gewoon logisch nadenken ook een heel eind.

En toch doe je precies het zelfde met de persoon die je huis ontworpen heeft. Bij die persoon vertrouw je wel volledig op hetgeen wat hij of zij geleerd heeft op de desbetreffende opleiding.

Soms kun je niet anders, maar als je huis DUIDELIJK scheve kozijnen heeft, mag je toch je vraagtekens zetten bij de architect/aannemer is het niet?

quote:

Op woensdag 5 december 2007 23:11 schreef STORMSEEKER het volgende:
Soms kun je niet anders, maar als je huis DUIDELIJK scheve kozijnen heeft, mag je toch je vraagtekens zetten bij de architect/aannemer is het niet?

Die 'scheve kozijnen' die bij dergelijke medische zaken gezien worden zijn daarom ook over het algemeen gebaseerd op de zaken niet goed begrijpen

Inderdaad, ik kan niet begrijpen hoe een ARTS zulke gestoorde conclusies kan trekken, daar MOET je voor gestudeerd hebben.

quote:

Op donderdag 6 december 2007 00:08 schreef STORMSEEKER het volgende:
Inderdaad, ik kan niet begrijpen hoe een ARTS zulke gestoorde conclusies kan trekken, daar MOET je voor gestudeerd hebben.

Hoe weet jij zo zeker dat het een gestoorde conclusie is?

Nou, het ging om mijn moeder en die ken ik toch echt wel even wat langer dan die zak hooi van een dokter dunkt mij. Ze had net een ongeluk gehad en daarbij een harde slag met haar nek gemaakt. En dan gaat een ''dokter'' doodleuk zeggen dat whiplash onzin is en dat het allemaal puur psychisch is.
Uiterst gestoorde conclusie. Dus DAAR krijg ik vlekken van ja. Mag dat?
Sjonge zeg.

Je beantwoord mijn vraag niet. Hoe wist je dat het een gestoorde conclusie was?

Omdat je je spieren en zenuwen ernstig verrekt bij een zijwaartse aanrijding en daardoor de reeds genoemde klachten oploopt. Die gast zit er dus gewoon naast. Maar dit is al langer bekend. Whiplashpatienten strijden al jaren om erkenning en stukje bij beetje komt die er. Lekker makkelijk om alles wat je niet echt snapt als dokter gewoon af te schuiven als een ''het-zit-tussen-de-oren-probleem'', . Maar ja, zoals reeds is opgemerkt hoef je van die keuringsartsen e.d. niet veel te verwachten.

Is dit wel antwoord op je vraag?

quote:

Op donderdag 6 december 2007 01:11 schreef STORMSEEKER het volgende:
Omdat je je spieren en zenuwen ernstig verrekt bij een zijwaartse aanrijding en daardoor de reeds genoemde klachten oploopt. Die gast zit er dus gewoon naast. Maar dit is al langer bekend. Whiplashpatienten strijden al jaren om erkenning en stukje bij beetje komt die er. Lekker makkelijk om alles wat je niet echt snapt als dokter gewoon af te schuiven als een ''het-zit-tussen-de-oren-probleem'', . Maar ja, zoals reeds is opgemerkt hoef je van die keuringsartsen e.d. niet veel te verwachten.

Is dit wel antwoord op je vraag?

Tegenwoordig is daar veel meer over bekend ja. Dat beantwoord mijn vraag nog steeds niet hoe je dat toen zo zeker wist.

Gewoon logisch nadenken? Ik snap niet hoe iemand tot zo een conclusie kan komen. Het raakt gewoon kant noch wal. Ik heb nu al zoveel posts gemaakt hierover, ik snap niet hoe je niet kan inzien dat wat die kerel zei gewoon totaal in geen verband staat met de klachten en het daarvoor opgelopen letsel.

Als je nu nog niet begrijpt waarom ik het een onzinconclusie vond dan zal dat ook wel niet meer komen ben ik bang.

Goedenacht.

quote:

Op donderdag 6 december 2007 01:39 schreef STORMSEEKER het volgende:
Gewoon logisch nadenken? Ik snap niet hoe iemand tot zo een conclusie kan komen. Het raakt gewoon kant noch wal. Ik heb nu al zoveel posts gemaakt hierover, ik snap niet hoe je niet kan inzien dat wat die kerel zei gewoon totaal in geen verband staat met de klachten en het daarvoor opgelopen letsel.

Als je nu nog niet begrijpt waarom ik het een onzinconclusie vond dan zal dat ook wel niet meer komen ben ik bang.

Goedenacht.

Zodra je de vraag niet beantwoord gaat dat idd niet lukken nee