Bekkeninstabiliteit, rsi, whiplash; echte ziekten?

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:53 schreef Evil_Jur het volgende:
Die te pas en te onpas worden voorgeschreven aan ieder kind dat moeite heeft met concentratie...

Voorgeschreven? Het wordt heel vaak door ouders e.d. verkeerd benoemt, maar kan me moeilijk voorstellen dat veel psychiaters het (nu nog) vrijelijk te pas en te onpas voorschrijven. En anders kom je er snel genoeg achter als de Ritalin niet aanslaat.

Ik denk dat mensen die ziektes echt kunnen hebben, maar dat er ook veel mensen misbruik van maken

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 22:03 schreef Ryan3 het volgende:
Dat wordt volgens artikel dat ik gelezen heb vaak gegooid op psychisch. Echter dat is vrij vervaarlijk. Mijn zwager had eind 2003 ook dat soort klachten, werd op psychisch gegooid, hyperventilatie, vanwege zijn scheiding met mijn zuster. Echter hij overleed aan een longembolie in november 2003, 40 jaar oud. Hij had in de zomer een aderontsteking gehad in zijn kuit. Dit was nooit goed genezen en dit veroorzaakte die longembolie...

Ja, het kan fysisch zijn, maar is voornamelijk psychisch. In het laatste geval is het echter iets dat je psychisch oploopt, maar hele duidelijke fysieke gevolgen heeft. Ik denk zelf dat RSI iets soortgelijks is; ik heb m'n hele leven achter de computer doorgebracht, Informatica gestudeerd, geen angst voor computers dus. Maar uiteindelijk toch ook RSI gekregen, ten tijde van hevige stress. Ik denk dat je alleen RSI krijgt als je handen verkrampen, zoiets als dat je hyperventilatie krijgt als je borstspieren of middenrif verkrampen, maar de resulterende hevig brandende pijn in je hand, daarvan ga je me niet zeggen dat het ingebeeld is. Dat zijn geen vage vermoeidheidsklachten of iets dergelijks.

Ik heb dat artikel ook gelezen. Ze hebben eht o.a. over modeziekten: "ziekten waarvoor geen objectieve oorzaak is aan te wijzen of waarvan een lichamelijke afwijking de ernst van de symptomen niet kan verklaren".
Een ander kenmerk, en dat is waarom ik ook van mening ben dat je het met de nodige scepsis moet bekijken: een arts kan zomaar ineens een wachtkamer vol hebben met patienten die lijden aan die ene ziekte, terwijl er elders nog nooit van die ziekte is gehoord. Als een hype weer afneemt, is ineens ook het aantal patienten dat eraan lijdt enorm afgenomen.

Volgens de arts kunnen mensen die denken aan zulke modeziekten te lijden, niet accepteren dat ze eens een tijdje moe zijn of hoofdpijn hebben of wat dan ook, en gaan op zoek naar een lichamelijke oorzaak. Als er dan ook nog aandacht in de media is, of mensen in de omgeving die het ook hebben, is het duidelijk dat men niet zomaar moe is, maar aan die ziekte lijdt.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 22:23 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Ja, als iets psychisch is dan zijn de oorzaken ook psychisch, zegt men in het artikel dat ik las, en volgens dat artikel kun je binnen 3 sessies van een kwartier met je huisarts al vrij snel bij de bottle-neck terecht komen.

Soms is drie sessies van een kwartier nog steeds te weinig. Psychishe problemen (ook lichamelijke trouwens) zijn vaak zeker niet eenvoudig te vinden.

quote:

Overigens wat op;ossings,middelen betreft heb ik een gek verhaal. Wij hadden onze slaapkamer geverfd met verf uit de ramsj, ik kreeg klachten die lijken op hooikoorts. Ik uiteindelijk naar de huisarts, die gaf me een recept. Maar vlak daarna (zeg 1 dag daarna) stopten de klachten, ben nooit het recept gaan ophalen en heb het nooit gebruikt, maar afgelopen zomer heb ik geen klachten die op hooikorts lijken gehad. Uiteindelijk wijten we mijn klachten dus op die ramsj verf...

Ja, och, zou kunnen. Er zijn ook andere allergie-achtige reakties die je de ene dag wel hebt en de andere niet. Ik heb wel eens een keer wasmiddel allergie gehad van een middel dat ik altijd al gebruikte en nu nog steeds gebruik. Ik was gewoon een dag het bokje (had wat veel middel erin gegooid denk ik) en later nooit meer.

quote:

Ik heb in 2000-2001 wel rsi klachten gehad, althans zo leek het, zo diagnosticeerde huisarts het, echter ik was eind 1999 ook van een ladder gevallen en had me geblesseerd. Borstspieren waren opgezet. Na 2 x een sessie van 9 behandelingen bij de fysio gingen de klachten uiteindelijk weg, nadat het dus werd toegeschreven aan rsi. Ik heb de klachten sedertdien nooit meer gehad, terwijl ik nog steeds veel achter de pc zit. Fout van attributie???

RSI is een heel complex probleem. Zoals ik eerder schreef: zelfs de temperatuur van je kamer heeft invloed. Maar ook sportblessures kunnen invloed hebben, je zithoogte heeft dat, je psychische gesteldheid heeft dat (als je moe bent krijg je het eerder), je kleding heeft dat en ga zo maar door. RSI is altijd een optelsom van factoren en de ene keer heb je dus sneller last dan de andere. Als ik een blouse aan heb die wat knelt onder mijn oksels krijg ik door de iets slechtere doorbloeding van mijn armen ook eerder last van RSI.

Ik ben al met al wel een heel gevoelig mannetje, als ik in de buurt van iets kom dat bijwerkingen heeft (oplosmiddelen, pollen, medicijnen, etc) ben ik vrijwel altijd het bokje. Hoe erg varieert van keer tot keer.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:20 schreef Ryan3 het volgende:
Zat vanmiddag de Quest van september 2007 te lezen; artikeltje met de titel van TT. Er kunnen geen echte fysieke oorzaken gevonden worden voor deze ziekten. Artsen zeggen dat als er geen fysieke oorzaken gevonden kunnen worden voor een ziekte dan is het geen ziekte. Maar een psychische aandoening. Idem de ziekte ME of sick building syndrome. Wat denken jullie? Ziekte of hype?

Genoemde aandoeningen in de titel zijn typisch gevallen van je bent pas ziek als je ziektegedrag vertoont.
Ze hebben allen wel degelijk een somatische oorzaak, maar de psyche moduleert in deze gevallen de pijn, pijnwaarneming en pijngedrag op een verkeerde manier. Heel veel mensen hebben vast wel eens een 'whiplash' of een RSI-achtige episode meegemaakt. Als je denkt: 'au, das vervelend, maar gaat vast wel over', kom je niet in de neerwaartse spiraal van: pijn > naar pijn gaan gedragen + antalgische houding aannemen > verstijving spieren of ontlasting van spieren en gewrichten waardoor ze nog gevoeliger geworden voor belasting > meer pijn
Ziedaar, een vicieuze cirkel is geboren. Pijnbestrijding en eventueel een MRI'tje ter geruststelling cq uitsluiting is de aangewezen therapie.

Ik denk dat door het internet de mensen veel makkelijker toegang hebben tot informatie over dit soort dingen. Vroeger ging je gewoon naar de dokter en dan stelde die de diagnose. Nu surfen mensen een beetje naar ziektebeelden op internet en praten die zichzelf aan, en kunnen zelfs de klachten bekijken en dat tegen de doktor vertellen.

Of genoemde ziekten echte ziekten zijn? Ik denk het wel maar ze zijn inderdaad ook een hype.

Ach, pijn is emotie, en emotie kun je onderdrukken.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.

Mijn medicijn: Stel je niet aan!

Mijn vader heeft door zijn whiplash last van chronische migraine, zenuwen die bekneld zitten, en kan maar halve dagen werken, doordat hij anders een hele dag plat moet vanwege te lang in één positie zitten.

Dat je die modeziektes mag overslaan, en je gewoon accuut om een boompje heen wikkelt. .

Wel leuk, die kromme redenaties: het wordt makkelijk vastgesteld, dus mensen moeten zich maar niet aanstellen, en neurologische en fysieke kenmerken dienen genegeerd te worden.

Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.

Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 22:45 schreef Nosh het volgende:

[..]

Mijn vader heeft door zijn whiplash last van chronische migraine, zenuwen die bekneld zitten, en kan maar halve dagen werken, doordat hij anders een hele dag plat moet vanwege te lang in één positie zitten.

Beknelde zenuwen bijvoorbeeld zijn natuurlijk gewoon aan te tonen.

Het is wel zodat een aantal van dit soort aandieningen voor bepaalde mensen ziektewinst met zich meebrengt. Mensen die niet zelfstandig willen zijn, die niet willen werken, thuis willen zitten, die hun werk niet meer aankunnen. Een aandoening als bekkeninstabiliteit, fibromyalgie of een burnout zorgen voor aandacht, zorg, medicatie, een uitkering. Er zijn mensen die dit (al dan niet onbewust) een verademing vinden.

Bekkeninstabiliteit lijkt me gewoon lichamelijk, whiplash ook, beide hebben over het algemeen een duidelijke lichamelijke oorzaak, kan wel zijn dat iemands psychische gesteldheid de klachten of het genezingsproces beinvloedt natuurlijk maar dat is bij alles zo.

RSI lijkt ook totaal lichamelijk, maar ik vond het wel frappant dat een vriendin die echt alles had geprobeerd, van aangepast bureau en aangepaste muis en noem het allemaal maar op, tot yoga en acupunctuur, en die echt zo goed als niets meer kon met haar armen en echt ontzettende pijn had, geen aanstellerij, ze verging echt van de pijn....dat die klachten zo goed als geheel verdwenen toen ze ontslag nam en ergens anders gaan werken waar ze OOK het grootste deel van de dag achter een PC zit, waar geen aangepast bureau of aangepast toetsenbord is, maar waar de werksfeer gewoon veel prettiger is en de werkdruk lager. Ze zat op haar vorige werk kennelijk gewoon onbewust totaal verkrampt achter haar bureau en daar hielp helemaal niets aan. Ze voelde zich er niet lekker, en dat vertaalde zich in lichamelijke klachten. Echt heel ernstige lichamelijke klachten, maar wel grotendeels met een psychische oorzaak.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.

Mijn medicijn: Stel je niet aan!

Hopen dat jij lekker rsi whiplash en bekkeninstabiliteit tegelijk krijgt. Kijken als je er dan nog zo makkelijk over doet idioot.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 23:00 schreef Aventura het volgende:
Het is wel zodat een aantal van dit soort aandieningen voor bepaalde mensen ziektewinst met zich meebrengt. Mensen die niet zelfstandig willen zijn, die niet willen werken, thuis willen zitten, die hun werk niet meer aankunnen. Een aandoening als bekkeninstabiliteit, fibromyalgie of een burnout zorgen voor aandacht, zorg, medicatie, een uitkering. Er zijn mensen die dit (al dan niet onbewust) een verademing vinden.

Ja, zeker, zie ook dat RSIverhaal dat ik postte: als je je ergens al niet lekker voelt kunnen klachten die op zich lichamelijk zijn (RSI, whiplash) en die bij prettiger werkomstandigheden beperkte klachten zouden zijn gebleven, als veel ernstiger worden ervaren dan ze anders zouden zijn ervaren, en als het klachten zijn die sowieso stressgerelateerd zijn, kunnen ze nog daadwerkelijk verergeren ook.

Als je het toch al maar ternauwernood uithoudt op je werk en het altijd al als erg zwaar ervoer, is een klein beetje lichamelijke klacht al genoeg om je werk echt niet meer aan te kunnen, in elk geval voor je gevoel.

Vandaag zag ik een interview terug met Auke van der Woud (hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis). Hij heeft een boek geschreven over het ontstaan van de moderne wereld in Nederland: periode 1850-1914.

Hij zegt in dat interview dat medici rond 1900 allerlei nieuwe ziekten signaleerden die zij indeelden onder de noemer: hysterie. Ook kwamen nieuwe ziekten voor of leken bepaalde ziekten ineens meer voor te komen, zoals hartklachten. Dit werd toegeschreven aan de toegenomen industrialisering, de snelle veranderingen rond die tijd, de stortvloed aan informatie die de mensen toen ineens over zich heen kregen.

Vergeleken met nu, is die 'stortvloed aan informatie' rond 1900 natuurlijk gering, maar het gaat hier om de beleving van de mens. In een tijd waarin veel gebeurt en verandert, zijn er veel mensen die geestelijk proberen hiermee om te gaan maar moeite daarmee hebben. De wereld gaat te snel, te hard, mensen kunnen het niet bijbenen. Dit levert stress op en dat uit zich in 'nieuwe ziekten'. Dat was althans wat Auke van der Woud zei. Het interessante was dat dit rond 1900 dus ook het geval was: de opkomst van 'nieuwerwetse ziekten' en dat deskundigen daar toen ook over schreven.

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 22:59 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er oom geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?

Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplashm hyperventilatie?

Waar waren de hoogbegaafde kinderen???

Betere medische kennis, ontwikkelingen in de psychologie (en die volgen er nog meer, geen vakgebied waar nog zo veel onbekend is door logische beperkingen als de psychologie), en inderdaad, een veranderende mentaliteit.

Aantonen kan ik het niet, maar er zal ongetwijfeld sprake geweest zijn van een 'niet zeuren, maar doen'-mentaliteit, en als je niet meekwam door onbekende oorzaken restte er een enkeletje fabriekswerk.
Maar bedenk, tot voor kort (en dan hebben we het letterlijk over decennia) werd er nog gedacht dat het lossnijden van beide hersenhelften een effectieve oplossing tegen dingen als schizofrenie was. .

quote:

Op zondag 21 oktober 2007 21:56 schreef wijsneus het volgende:

[..]

Vertel mijn vriendin dan verdomme maar even hoe ze er vanaf komt dan. Kan ze misschien ook weer eens een middagje winkelen zijn zonder daarna drie dagen met griepverschijnselen op bed te moeten.

Hype ziekte, mode ziekte - je hebt echt werkelijk geen idee hoe fucking destructief ME is.

Ik heb zelf dan fybromyalgie en voordat ik de diagnose kreeg had ik er nog nooit van gehoord, en het is net als ME slopend.
ik ben ook na een drukke dag, dagen bezig om weer wat de oude te worden, dus het is geen onzin.

Omdat het niet makkelijk aan te tonen valt, doet men het als onzin af, maar die mensen moesten het eens maar zelf aan de lijve meemaken hoe dat voelt. dan piepen ze wel anders.