R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
hallo
ik vroeg me af, zitten hier mensen die last hebben/gehad van chronische hyperventilatie en zo ja ,ben je eraf gekomen,hoe ben je eraf gekomen,en wat voor klachten had je?
ik vroeg me af, zitten hier mensen die last hebben/gehad van chronische hyperventilatie en zo ja ,ben je eraf gekomen,hoe ben je eraf gekomen,en wat voor klachten had je?
niet altijd makkelijk,wel verstandig
Ja hoi
Klachten: hyperventilatie he Kortademig, duizelig, tintelingen in armen en benen, space zicht. Zomaar uit het niets vaak.
Soms een tijd niks, soms een tijd weer wel af en toe aanvallen.
Half jaar geleden ademhalingsoefeningen gedaan en die helpen best. Makkelijker om je ademhaling weer onder controle te krijgen bij een aanvalletje.
Nu al weer een maand of 3 denk ik niks meer gehad
Klachten: hyperventilatie he Kortademig, duizelig, tintelingen in armen en benen, space zicht. Zomaar uit het niets vaak.
Kortademig, duizelig, tintelingen in armen en benen, space zicht. Zomaar uit het niets vaak.Soms een tijd niks, soms een tijd weer wel af en toe aanvallen.
Half jaar geleden ademhalingsoefeningen gedaan en die helpen best. Makkelijker om je ademhaling weer onder controle te krijgen bij een aanvalletje.
Nu al weer een maand of 3 denk ik niks meer gehad
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
hej goed om te horen dat je er weinig last meer van hebt
maar ik bedoel dus eigenlijk niet van die aanvallen.
ik bedoel een soort van continue verkeerd ademhalen waardoor je je de hele dag rot kan voelen zonder dat het zo erg wordt dat je het als een aanval zou kunnen omschrijven.
maar ik bedoel dus eigenlijk niet van die aanvallen.
ik bedoel een soort van continue verkeerd ademhalen waardoor je je de hele dag rot kan voelen zonder dat het zo erg wordt dat je het als een aanval zou kunnen omschrijven.
niet altijd makkelijk,wel verstandig
Misschien moet je minder stuiterenquote:Op dinsdag 11 september 2007 17:00 schreef -skippybal- het volgende:
Ja hoi
Klachten: hyperventilatie he Kortademig, duizelig, tintelingen in armen en benen, space zicht. Zomaar uit het niets vaak.
Soms een tijd niks, soms een tijd weer wel af en toe aanvallen.
Half jaar geleden ademhalingsoefeningen gedaan en die helpen best. Makkelijker om je ademhaling weer onder controle te krijgen bij een aanvalletje.
Nu al weer een maand of 3 denk ik niks meer gehad
Ma come piove bene su'gli <a href="http://www.youtube.com/watch?v=Tj9IIfOuYt0" rel="nofollow" target="_blank">impermeabili</a>
quote:Op dinsdag 11 september 2007 17:12 schreef MeneerNuance het volgende:
hej goed om te horen dat je er weinig last meer van hebt
maar ik bedoel dus eigenlijk niet van die aanvallen.
ik bedoel een soort van continue verkeerd ademhalen waardoor je je de hele dag rot kan voelen zonder dat het zo erg wordt dat je het als een aanval zou kunnen omschrijven.
Dan moet je naar de huisarts gaan die je dan (normaal gezien) doorstuurt naar de fysio die je dan ademhalingsoefeningen laat doen
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
ademhalingsoefeningen om met hyperventilatieAANVALLEN om te gaan, wat dus geen kut helpt en waarna je nog 2 jaar met dezelfde klachten doorlooptquote:Op dinsdag 11 september 2007 17:21 schreef -skippybal- het volgende:
[..]
Dan moet je naar de huisarts gaan die je dan (normaal gezien) doorstuurt naar de fysio die je dan ademhalingsoefeningen laat doen
maar iig bedankt
niet altijd makkelijk,wel verstandig
Je hebt toch ook oefeningen voor 24/7quote:Op dinsdag 11 september 2007 17:43 schreef MeneerNuance het volgende:
[..]
ademhalingsoefeningen om met hyperventilatieAANVALLEN om te gaan, wat dus geen kut helpt en waarna je nog 2 jaar met dezelfde klachten doorloopt
maar iig bedankt
Als jij de hele tijd kut voelt doordat je verkeerd ademt moet je je ademhaling dus veranderen, en dat doe je dmv van ademhalingstherapie/oefeningen. .
Maja, suit yourself.
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Ik heb precies datzelfde. Constant verkeerde ademhaling, constant een bepaalde spanning. 2 keer is het tot een 'aanval' gekomen, waarbij het helemaal wit werd voor mijn ogen en ik koud zweet over mijn hele lichaam kreeg. Denk dat je eerst bij jezelf zou moeten nagaan waarom je ademhaling verkeerd is. Is er een speciale reden voor? Zo ja, doe daar dan wat aan. Wat je sowieso kan doen zijn inderdaad ademhalingsoefeningen en die ook volhouden. Met regelmaat.
Ik had gisteren ineens hyperventilatie! Ik heb het anders nooit, dus schrok wel even. Lijkt me erg vervelend om het chronisch te hebben. Succes d'r mee.
Heb ademhalingsoefeningen gehad van de fysio, die best goed helpen.
Ik merk het nu alleen nog als 'het mega-druk en chaotisch is geweest op het werk bijvoorbeeld. Dan merk ik ineens dat ik weer hoger ademhaal en een soort pijn op de borst heb.
ff plat op buikje liggen relaxen en het is weer goed.
Wijntje doet ook wonderen
Succes ermee...
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
die pijn/druk op de borst heb ik ook jah, en idd als je een beetje aangeschoten word voel ik me prima.
maar daar kijk ik dus erg mee uit want ik wil niet afhankelijk worden van drank.
het is bij mij ook een paar keer tot een aanval gekomen met hartoverslagen enzo waarbij ik echt effe dacht dat ik het loodje zou leggen
ik heb het bij het sporten trouwens erger, soms kan ik van alles doen zonder wat te merken. maar andere keren begin ik al te hijgen bij de geringste inspanning.
maar daar kijk ik dus erg mee uit want ik wil niet afhankelijk worden van drank.
het is bij mij ook een paar keer tot een aanval gekomen met hartoverslagen enzo waarbij ik echt effe dacht dat ik het loodje zou leggen
ik heb het bij het sporten trouwens erger, soms kan ik van alles doen zonder wat te merken. maar andere keren begin ik al te hijgen bij de geringste inspanning.
niet altijd makkelijk,wel verstandig
Herkenbaar ja...
En ik ben niet afhankelijk van drank heur
En ik ben niet afhankelijk van drank heur
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
kwam het zo over alsof ik dat dacht?quote:Op dinsdag 11 september 2007 20:14 schreef Ingetje79 het volgende:
Herkenbaar ja...
En ik ben niet afhankelijk van drank heur
ik bedoelde alleen te zeggen dat toen ik bij mij merkte dat drank de klachten wegnam ik direct zoiets had van: opassen
[ Bericht 2% gewijzigd door MeneerNuance op 11-09-2007 20:42:04 (typefoutje) ]
niet altijd makkelijk,wel verstandig
ik heb het 2 jaar geleden ongeveer 3 kwart jaar gehad , dus chronisch en 24/7
klachten waren : tintelingen in armen en benen , als ik in slaap wilde vallen lukte dat niet omdat ik het gevoel had dat ik stikte , resultaat NIET slapen sommige dagen was ik dus wel 36 uur wakker , als ik zolang wakker was kon ik ook niet meer lopen, paar meter en dan moest ik weer rusten ..
hartkloppingen , als mensen lang tegen me gingen praten raakte ik lichtelijk in paniek en wilde niks meer horen . ik had een hele lijst klachten iig , ook ademhalingsoefenigen gekregen bij de fysio maar werkte niet echt bij mij en ik wilde me juist niet concentreren op mijn ademhaling pff ..het enige wat een beetje verlichting gaf qua ontspannen worden ( want ik heb het gekregen door teveel stress ) was als iemand me masseerde tussen mijn schouderbladen en ik ging met een stoel douchen , leunend over de rugleuning met een warme douchestraal tussen mijn schouderbladen en dat lekker lang tot je jezelf weer een beetje tot rust voelt komen of iets meer ontspannen ook al heb je het 24/7 , elke beetje verlichting is meegenomen . Ik had ook druk op mijn borst dus misschien is het logisch dat de andere kant verlichting geeft ? iig tussen de schouderbladen was het enige punt op mijn lichaam waar ik verlichting kon krijgen .. veel rusten en ver uit de buurt blijven van stress en druk die mensen op je uitoefenen .. iedereen die je strest uit de buurt houden . alleen aan jezelf denken en rusten .
klachten waren : tintelingen in armen en benen , als ik in slaap wilde vallen lukte dat niet omdat ik het gevoel had dat ik stikte , resultaat NIET slapen sommige dagen was ik dus wel 36 uur wakker , als ik zolang wakker was kon ik ook niet meer lopen, paar meter en dan moest ik weer rusten ..
hartkloppingen , als mensen lang tegen me gingen praten raakte ik lichtelijk in paniek en wilde niks meer horen . ik had een hele lijst klachten iig , ook ademhalingsoefenigen gekregen bij de fysio maar werkte niet echt bij mij en ik wilde me juist niet concentreren op mijn ademhaling pff ..het enige wat een beetje verlichting gaf qua ontspannen worden ( want ik heb het gekregen door teveel stress ) was als iemand me masseerde tussen mijn schouderbladen en ik ging met een stoel douchen , leunend over de rugleuning met een warme douchestraal tussen mijn schouderbladen en dat lekker lang tot je jezelf weer een beetje tot rust voelt komen of iets meer ontspannen ook al heb je het 24/7 , elke beetje verlichting is meegenomen . Ik had ook druk op mijn borst dus misschien is het logisch dat de andere kant verlichting geeft ? iig tussen de schouderbladen was het enige punt op mijn lichaam waar ik verlichting kon krijgen .. veel rusten en ver uit de buurt blijven van stress en druk die mensen op je uitoefenen .. iedereen die je strest uit de buurt houden . alleen aan jezelf denken en rusten .
THE GREAT AWAKENING ! CHANGING OF THE GUARD GLOBALLY . MSM IS FAKE NEWS
dat klinkt heel wat heftiger dan ik het heb.quote:Op dinsdag 11 september 2007 21:01 schreef Summers het volgende:
ik heb het 2 jaar geleden ongeveer 3 kwart jaar gehad , dus chronisch en 24/7
klachten waren : tintelingen in armen en benen , als ik in slaap wilde vallen lukte dat niet omdat ik het gevoel had dat ik stikte , resultaat NIET slapen sommige dagen was ik dus wel 36 uur wakker , als ik zolang wakker was kon ik ook niet meer lopen, paar meter en dan moest ik weer rusten ..
hartkloppingen , als mensen lang tegen me gingen praten raakte ik lichtelijk in paniek en wilde niks meer horen . ik had een hele lijst klachten iig , ook ademhalingsoefenigen gekregen bij de fysio maar werkte niet echt bij mij en ik wilde me juist niet concentreren op mijn ademhaling pff ..het enige wat een beetje verlichting gaf qua ontspannen worden ( want ik heb het gekregen door teveel stress ) was als iemand me masseerde tussen mijn schouderbladen en ik ging met een stoel douchen , leunend over de rugleuning met een warme douchestraal tussen mijn schouderbladen en dat lekker lang tot je jezelf weer een beetje tot rust voelt komen of iets meer ontspannen ook al heb je het 24/7 , elke beetje verlichting is meegenomen . Ik had ook druk op mijn borst dus misschien is het logisch dat de andere kant verlichting geeft ? iig tussen de schouderbladen was het enige punt op mijn lichaam waar ik verlichting kon krijgen .. veel rusten en ver uit de buurt blijven van stress en druk die mensen op je uitoefenen .. iedereen die je strest uit de buurt houden . alleen aan jezelf denken en rusten .
ik heb ook moeite met in slaap vallen, maar dat komt door dat ik het idee heb dat ik dan helemaal "wegval'.
volgens de fysio onderscheid dus ook geen prikkels meer, wat resulteert in duizeligheid als er veel licht/geluid is.
tis allemaal behoorlijk kut en dan krijg je zo' vragenlijst bij de fysio met vragen als "wil je dood?" nee ik wil gewoon van die klachten af, jemig
niet altijd makkelijk,wel verstandig
Ik had eerst 3 mnd hyperventilatie als ik van me werk kwam , dus alleen sávonds . en niet zo heftig , ik ging gewoon door met waar ik mee bezig was en negeerde het gewoon (wat moet je anders)
toen kreeg ik een soort van griep en na die week zat ik vast in de 24/7 hyperventilatie ... te lang doorgegaan blijkbaar ... terwijl ik thuis was werd ik gestalkt door mijn werk gever en toen kreeg ik dat ik niet kon slapen en last van hartkloppingen erbij en paniek ,, het kan dus erger worden als je gestrest word , daarom meteen alles afkappen en rust nemen .. het is al belachelijk vervelend om niet gewoon te kunnen ademen , meestal denk je daar niet over na en doe je dat automatisch .
niet kunnen slapen en daardoor niet meer kunnen lopen wil je gewoon echt niet erbij ..
1 troost was wel dat het achteraf geen schadelijke gevolgen voor je heeft om chronische hyp te hebben .
Wat wel vervelend is dat sommige mensen je niet geloven .
toen kreeg ik een soort van griep en na die week zat ik vast in de 24/7 hyperventilatie ... te lang doorgegaan blijkbaar ... terwijl ik thuis was werd ik gestalkt door mijn werk gever en toen kreeg ik dat ik niet kon slapen en last van hartkloppingen erbij en paniek ,, het kan dus erger worden als je gestrest word , daarom meteen alles afkappen en rust nemen .. het is al belachelijk vervelend om niet gewoon te kunnen ademen , meestal denk je daar niet over na en doe je dat automatisch .
niet kunnen slapen en daardoor niet meer kunnen lopen wil je gewoon echt niet erbij ..
1 troost was wel dat het achteraf geen schadelijke gevolgen voor je heeft om chronische hyp te hebben .
Wat wel vervelend is dat sommige mensen je niet geloven .
THE GREAT AWAKENING ! CHANGING OF THE GUARD GLOBALLY . MSM IS FAKE NEWS
en dat wegval gevoel had ik ook maar daarnaast had ik het idee dat ik zou stikken na het wegvallen.
dus zat ik maar weer rechtop , als je moet kiezen tussen niet slapen of stikken dan kies je voor niet slapen dus .
dus zat ik maar weer rechtop , als je moet kiezen tussen niet slapen of stikken dan kies je voor niet slapen dus .
THE GREAT AWAKENING ! CHANGING OF THE GUARD GLOBALLY . MSM IS FAKE NEWS
Ga dan eens op zoek naar een oefentherapeut Mensendieck/Cesar die geschoold is in de methode Ademtherapie van Van Dixhoorn.
Deze man is wat mij betreft de adem goeroe van het westelijk halfrond.
Mijn levenslange vanaf 16e - dus chronische hv - was ik eindelijk kwijt op mijn 42e na het volgen van zijn workshops.
Letterlijk en figuurlijk een verademing.
Deze man is wat mij betreft de adem goeroe van het westelijk halfrond.
Mijn levenslange vanaf 16e - dus chronische hv - was ik eindelijk kwijt op mijn 42e na het volgen van zijn workshops.
Letterlijk en figuurlijk een verademing.
Ik heb het gehad tijdens mijn depressie, maar hoe meer ik weer aan mijzelf werkte en al mijn problemen en stress wegwerkte hoe beter mijn ademhaling werd.
We'll keep on whispering our mantras.
Toen ik ik voor het eerts hyperventilatie had dachtb ik seriues dat ik dood ging...dacht dat ik een hartaanval had, was helemaal van de kaart. Loop nu bij een psycholoog en krijg en medicijnen tegen aangezien ik die angst bleef houden. Nu na bijna 5 maanden gaat het bter, geen last meer van echte aanvalleen. Is me verteld dat er vaak een dieper liggende rede voor is voor die aanvallen wat bij mij toch ook wel zo is. Ga naar je huis arts en bespreek het met hem die kan je vast doorverwijzen!
Ik zou hier nog op terug komen, dus even een kick.
Bij mij is chronische hyperventilatie vastgesteld. Ik adem ongeveer drie keer zo snel als een gemiddeld mens, wat voor mij voornamelijk het gevolg heeft dat ik constant moe ben. Bij de eerste meting ademde ik in 1 minuut 34 keer, bij een 'normaal' mens ligt dit tussen de 12-15 keer.
Veel stress en vage lichamelijke klachten gingen aan mijn diagnose vooraf. Duizelig, hoofdpijn, rugpijn, oorpijn, moeheid, nekpijn, evenwichtsloosheid, buikpijn en ga zo maar door. De moeheid was het ergst, soms had ik het gevoel dat ik iedereen moment in elkaar kon zakken. Daarnaast hapte ik constant naar lucht en had ik het gevoel dat ik geen adem kreeg. De huisarts kon voor al deze dingen geen medische oorzaak vinden, het was een psychisch probleem. Na wat sessies individuele PMT kwamen ze achter de chronische hyperventilatie.
Sinds die tijd ben ik actief met allerlei oefeningen aan de slag gegaan en zijn de klachten geleidelijk aan verdwenen. (De klachten werden overigens niet alleen door de hyperventilatie veroorzaakt.) Soms als ik nu heel erg gestresst ben voel ik mijn hart als een gek tekeer gaan en het licht worden in mijn hoofd. Tekort aan koolzuur. Gelukkig kan ik er nu mee omgaan en voel ik me ook wat fitter. Eigenlijk moet ik drie keer tien minuten per dag ademhalingsoefeningen doen, maar dit lukt niet altijd. Meestal doe ik het 1 keer per dag en daar heb ik voor nu voldoende aan. Soms schiet zelfs dat erbij in en dan ben ik echt dood op .
Bij mij is chronische hyperventilatie vastgesteld. Ik adem ongeveer drie keer zo snel als een gemiddeld mens, wat voor mij voornamelijk het gevolg heeft dat ik constant moe ben. Bij de eerste meting ademde ik in 1 minuut 34 keer, bij een 'normaal' mens ligt dit tussen de 12-15 keer.
Veel stress en vage lichamelijke klachten gingen aan mijn diagnose vooraf. Duizelig, hoofdpijn, rugpijn, oorpijn, moeheid, nekpijn, evenwichtsloosheid, buikpijn en ga zo maar door. De moeheid was het ergst, soms had ik het gevoel dat ik iedereen moment in elkaar kon zakken. Daarnaast hapte ik constant naar lucht en had ik het gevoel dat ik geen adem kreeg. De huisarts kon voor al deze dingen geen medische oorzaak vinden, het was een psychisch probleem. Na wat sessies individuele PMT kwamen ze achter de chronische hyperventilatie.
Sinds die tijd ben ik actief met allerlei oefeningen aan de slag gegaan en zijn de klachten geleidelijk aan verdwenen. (De klachten werden overigens niet alleen door de hyperventilatie veroorzaakt.) Soms als ik nu heel erg gestresst ben voel ik mijn hart als een gek tekeer gaan en het licht worden in mijn hoofd. Tekort aan koolzuur. Gelukkig kan ik er nu mee omgaan en voel ik me ook wat fitter. Eigenlijk moet ik drie keer tien minuten per dag ademhalingsoefeningen doen, maar dit lukt niet altijd. Meestal doe ik het 1 keer per dag en daar heb ik voor nu voldoende aan. Soms schiet zelfs dat erbij in en dan ben ik echt dood op .
Ik heb sinds 2 jaar regelmatig paniekaanvallen (waarbij ik dus tijdelijk flink hyperventileer, en die ik inmiddels met even goed ademen vrij makkelijk onder controle weet te krijgen)
Ik heb daarnaast echter ook al een paar langere periodes gehad waarin ik continu duizelig was, en de laatste week voelt voortdurend alles onwerkelijk, wat volgens m'n huisarts ook door hyperventilatie komt..
Hij zegt dat ik me vooral niet te druk moet maken, m'n psychiater zegt ook dat ik vooral geen aandacht aan m'n klachten en angst moet schenken omdat dat ze alleen maar erger maakt.. Maar zolang ik niets doe wordt het voor mijn gevoel ook niet echt beter.. Het onwerkelijke gevoel is na een paar dagen rust wel gezakt, maar nu voel ik nog steeds voortdurend een kriebelig/misselijk gevoel alsof ik verkeerd adem.. het lukt me alleen niet om dit met even goed in- en uit-ademen onder controle te krijgen... Als bijvoorbeeld iemand veel tegen me praat merk ik dat het snel weer wat heviger wordt en ik een beetje 'van de wereld raak'.
Hoe werkt dat met langdurig hyperventileren? Moet je t inderdaad maar zoveel mogelijk negeren, of je juist toch even goed op je ademhaling concentreren om 'm tot rust te brengen?
(wat bij paniekaanvallen dus wel werkt)
Ik heb daarnaast echter ook al een paar langere periodes gehad waarin ik continu duizelig was, en de laatste week voelt voortdurend alles onwerkelijk, wat volgens m'n huisarts ook door hyperventilatie komt..
Hij zegt dat ik me vooral niet te druk moet maken, m'n psychiater zegt ook dat ik vooral geen aandacht aan m'n klachten en angst moet schenken omdat dat ze alleen maar erger maakt.. Maar zolang ik niets doe wordt het voor mijn gevoel ook niet echt beter.. Het onwerkelijke gevoel is na een paar dagen rust wel gezakt, maar nu voel ik nog steeds voortdurend een kriebelig/misselijk gevoel alsof ik verkeerd adem.. het lukt me alleen niet om dit met even goed in- en uit-ademen onder controle te krijgen... Als bijvoorbeeld iemand veel tegen me praat merk ik dat het snel weer wat heviger wordt en ik een beetje 'van de wereld raak'.
Hoe werkt dat met langdurig hyperventileren? Moet je t inderdaad maar zoveel mogelijk negeren, of je juist toch even goed op je ademhaling concentreren om 'm tot rust te brengen?
(wat bij paniekaanvallen dus wel werkt)
Overigens heb ik, nu ik er over nadenk, er ongeveer last van sinds ik gestopt ben met roken.. is dit toeval, of kan het een verband hebben omdat ik 'nog adem als een roker' en daardoor teveel zuurstof binnenhaal?
heeft iemand enig idee waar ik meer informatie over die in dit topic genoemde oefeningen kan vinden?
Ik herken (een aantal van) de symptomen die horen bij chronische hyperventilatie, maar heb een huisarts die "daarin niet geloofd"
.
Als iemand een link heeft naar wat huis-tuin-en-keukenoefeningen kan ik in iedergeval even testen of dat verbetering brengt..
Ik herken (een aantal van) de symptomen die horen bij chronische hyperventilatie, maar heb een huisarts die "daarin niet geloofd"
. Als iemand een link heeft naar wat huis-tuin-en-keukenoefeningen kan ik in iedergeval even testen of dat verbetering brengt..
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
Ik moest op zo'n bal zitten en dan rug hol maken bij de inademing en bol bij uitademen.
Verder helpt het mij ook erg goed als ik plat op m'n buik ga liggen of handen laag op de rug zetten.
Volgens de fysio adem je naar het punt toe waar je druk voelt (dus waar je je handen hebt geplaatst)
Vooral niet gaan tellen en bewust proberen te ademen.
En in extreme gevallen is het lang leve de oxazepam
Verder helpt het mij ook erg goed als ik plat op m'n buik ga liggen of handen laag op de rug zetten.
Volgens de fysio adem je naar het punt toe waar je druk voelt (dus waar je je handen hebt geplaatst)
Vooral niet gaan tellen en bewust proberen te ademen.
En in extreme gevallen is het lang leve de oxazepam
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Dan moet je eens een second opinion halen. Of vraag hem om longtestjes. Ik heb er een jaar mee rondgelopen, omdat mijn huisarts ook dacht dat ik astma had. Alleen bij het duiken had ik er nooit last van (dat was voor de diagnose astma). De hyperventilatietest in het ziekenhuis was redelijk doorslaggevend: chronische hyperventilatie. En juist omdat ik op mijn ademhaling lette bij het duiken had ik er onder water nooit last van. Dus blij dat ik mijn duikspullen niet verkocht hadquote:Op woensdag 2 januari 2008 15:34 schreef teamlead het volgende:
heeft iemand enig idee waar ik meer informatie over die in dit topic genoemde oefeningen kan vinden?
Ik herken (een aantal van) de symptomen die horen bij chronische hyperventilatie, maar heb een huisarts die "daarin niet geloofd"
Als iemand een link heeft naar wat huis-tuin-en-keukenoefeningen kan ik in iedergeval even testen of dat verbetering brengt..
Ik ben ondertussen van huisarts gewisseld, die vorige aap had het bij mij afgedaan.
Ik heb Caesar/Mensendieck therapie gehad, zoals de rest hier. Ademhalingsoefeningen om tijdens zo'n "aanval" je ademhaling weer op orde te krijgen.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Kun je zo'n hyperventilatietest gewoon laten doen?quote:Op zaterdag 5 januari 2008 17:43 schreef Pheno het volgende:
[..]
Dan moet je eens een second opinion halen. Of vraag hem om longtestjes. Ik heb er een jaar mee rondgelopen, omdat mijn huisarts ook dacht dat ik astma had. Alleen bij het duiken had ik er nooit last van (dat was voor de diagnose astma). De hyperventilatietest in het ziekenhuis was redelijk doorslaggevend: chronische hyperventilatie. En juist omdat ik op mijn ademhaling lette bij het duiken had ik er onder water nooit last van. Dus blij dat ik mijn duikspullen niet verkocht had
Lijkt mij namelijk ook wel iets, omdat ik nu altijd maar aan moet nemen dat het aan mijn ademhaling ligt (want dat zegt de huisarts) maar ik zelf af-en-toe het idee heb dat ik helemaal niet raar of anders adem...
Toen ik er flink last van kreeg kreeg ik ook pijn aan de borst, zweet, onrustig gevoel etc. Na een week weet je dat je niet doodgaat, anders was het al gebeurt. Maar ik begon me wel af te vragen wat het was, dus hup naar de huisarts. Die dacht aan astma, door een verkleinde longinhoud. Na een hele tijd astma spul te hebben gepuft bleven de klachten, dus ik heb me toen met wat druk op de huisarts door laten sturen naar de longarts.quote:Op zaterdag 5 januari 2008 18:09 schreef Maartel het volgende:
[..]
Kun je zo'n hyperventilatietest gewoon laten doen?
Lijkt mij namelijk ook wel iets, omdat ik nu altijd maar aan moet nemen dat het aan mijn ademhaling ligt (want dat zegt de huisarts) maar ik zelf af-en-toe het idee heb dat ik helemaal niet raar of anders adem...
Daar kunnen ze bv je ook testen of je bloed de juiste percentages (of in de marges dus) heeft. Hypo kunnen ze ook testen. Het staat bij mij nog op #1 van rottestjes (als je er dus wel last van hebt).
Chronische hyperventilatie is wat anders dan de acute, waar je duidelijk verschil merkt tussen het ademhalen. Chronisch zorgt ervoor dat je percentages van wat er in je bloed hoort, zuurstof etc, ontregeld is. Dus ik ademde naar eigen mening ook normaal, maar had onbewust mijn ademhalingscentrum in mijn hersenen herprogrammeert om met minder zuurstof te werken. Vandaar dat het chronisch is. Als je dan eens wat sneller ademt (door stress, angst, whatever) dan gaat je ademhalingscentrum in je hersenen signalen uitzenden "ho, teveel zuurstof, paniek!", wat pijn aan borst etc verklaart. Waardoor je weer in angst raakt en zo in een cirkel komt.
Door oefeningen herprogrammeer je met wat mazzel je ademhalingscentrum weer, of leert je iig zo snel mogelijk je ademhalingscentrum op te laten houden met signalen te sturen die niet hoeven bij een aanval.
Overigens kunnen er veel meer dingen aan de hand zijn, maar dit is wat er bij mij was. Ik ben geen longarts, ik heb alleen heel wat longtesten mogen meemaken voordat ze er achter waren. Dus over de meeste testen kan ik je wel wat vertellen
Als je er echt last van hebt, laat je doorsturen door je huisarts, het is niet dodelijk of zo, alleen rete irritant als je niet weet hoe je er mee om moet gaan. En het is op vrij makkelijke wijze een stuk aangenamer te maken.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Pfff, ik heb er de laatste dagen weer gigantisch veel last van..
Continu dat gevoel alsof de wereld om me heen 'heel ver weg is', wat ik zo beangstigend vind dat 'ontspannen' ook simpelweg niet meer lukt, want ik voel continu de angst dat dit gevoel nooit meer over gaat.. Ik bedacht een paar dagen terug nog hoe ik het inmiddels allemaal wel onder controle had, en het eigenlijk wel prima ging, maar nu m'n klachten weer terug zijn is mijn complete relativeringsvermogen foetsie.. Ik heb al een paar keer heel dicht bij het punt gestaan om op m'n werk weg te lopen omdat ik het zo niet trek, en er zijn ook erg veel momenten dat ik liever dood zou zijn dan nog zó een dag te moeten doormaken..
Het lukt me sinds vandaag wel weer héél af-en-toe om te ontspannen, maar m'n dwangmatige denken ("ik moet ontspannen, ik moet gewoon ademen, ik moet bijkomen want maandag moet ik weer functioneren") maakt dat ik steeds na een paar minuten weer net zo hard door-hyper..
Continu dat gevoel alsof de wereld om me heen 'heel ver weg is', wat ik zo beangstigend vind dat 'ontspannen' ook simpelweg niet meer lukt, want ik voel continu de angst dat dit gevoel nooit meer over gaat.. Ik bedacht een paar dagen terug nog hoe ik het inmiddels allemaal wel onder controle had, en het eigenlijk wel prima ging, maar nu m'n klachten weer terug zijn is mijn complete relativeringsvermogen foetsie.. Ik heb al een paar keer heel dicht bij het punt gestaan om op m'n werk weg te lopen omdat ik het zo niet trek, en er zijn ook erg veel momenten dat ik liever dood zou zijn dan nog zó een dag te moeten doormaken..
Het lukt me sinds vandaag wel weer héél af-en-toe om te ontspannen, maar m'n dwangmatige denken ("ik moet ontspannen, ik moet gewoon ademen, ik moet bijkomen want maandag moet ik weer functioneren") maakt dat ik steeds na een paar minuten weer net zo hard door-hyper..
Dat gevoel dat de wereld ver om je heen weg is komt voort uit je angsten, is een soort bescherming van je lichaam tegen constante angst werd mij verteld bij cognietieve therapie. Gevoel alsof je in een film zit lijkt het vaak vind ik. Is zeker erg beangstigend toch lukt het mij om dat gevoel na een uur gelukkig weg te krijgen tis idd 1 van de meest vage gevoelsens die ik ooit heb gehad...1 troost heel veel mensen hebben er last van.
na 3,5 jaar geklooi met fysio e.d. kwam ik weer bij de huisarts. Hij was nieuw in de praktijk
Hij nam me eindelijk serieus. Als eerste bloed geprikt, uitslag: schildklier niet goed. Daar heb ik toen medicatie voor gekregen.
Dit hielp niet afdoende, toen kreeg ik medicijnen: seroxat en Xanax. Geen wondermiddelen, maar sindsdien is het steeds beter gegaan. Nu heb ik er weinig last meer van gelukkig.
Veel sterkte! Het is echt een kutprobleem.
Hij nam me eindelijk serieus. Als eerste bloed geprikt, uitslag: schildklier niet goed. Daar heb ik toen medicatie voor gekregen.
Dit hielp niet afdoende, toen kreeg ik medicijnen: seroxat en Xanax. Geen wondermiddelen, maar sindsdien is het steeds beter gegaan. Nu heb ik er weinig last meer van gelukkig.
Veel sterkte! Het is echt een kutprobleem.
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
De Xanax helpt je wat rustiger te worden, en haalt de benauwdheid weg. Vooral voor noodgevallen.
Echter, het is een soort valium. en sommige dokters geven dat niet snel. Het heeft mij weer doen functioneren!
Ik slik een lage dosis, alleen als het te erg wordt. Ik ben ook niet meer gaan gebruiken in de 5 jaar dat ik het heb.
Echter, het is een soort valium. en sommige dokters geven dat niet snel. Het heeft mij weer doen functioneren!
Ik slik een lage dosis, alleen als het te erg wordt. Ik ben ook niet meer gaan gebruiken in de 5 jaar dat ik het heb.
is heel herkenbaar.quote:maar m'n dwangmatige denken ("ik moet ontspannen, ik moet gewoon ademen, ik moet bijkomen want maandag moet ik weer functioneren") maakt dat ik steeds na een paar minuten weer net zo hard door-hyper..
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
quote:Op zaterdag 1 maart 2008 21:07 schreef Bombshell het volgende:
Dat gevoel dat de wereld ver om je heen weg is komt voort uit je angsten, is een soort bescherming van je lichaam tegen constante angst werd mij verteld bij cognietieve therapie.
Maar voor mijn gevoel is die ervaring noujuist hetgene wat leidt tot constante angst...(overigens houd ik t voor mezelf even bij het idee dat alles door hyperventilatie komt.. een tijd terug zei mijn haptonoom iets van "als je zelf geen rust neemt doet je hoofd het wel" en dat idee maakte me alleen maar van slag en angstig.. De verklaring dat alles door mijn ademhaling komt stelt me in zekere zin nog een beetje gerust..)
In het zg. "moeten" van jezelf of de (werk) omgeving leer ik mensen om het te zien als "spelen"met het ademen.
De 1e stap is om mensen te laten ervaren in de Cesar praktijk, om bewust te worden hoe is het nu ? als je zus of zo doet : is er niets veranderd ? is er wel iets veranderd en wát is er dan veranderd ?
Dit alles om iemand te leren ( zelf) te observeren van ademen en evt. veranderingen; en wat zij zelf ermee kunnen (spelen).
Gaandeweg is het de bedoeling dat mensen weer kunnen vertrouwen op het zelfregulerend vermogen om in lastige situaties de adem vrj te laten stromen.
Angsten maken oa. adrenaline vrij waardoor men op den duur uitgeput raakt en geen rust/ontspanning vindt.
this concludes the session for today...
De 1e stap is om mensen te laten ervaren in de Cesar praktijk, om bewust te worden hoe is het nu ? als je zus of zo doet : is er niets veranderd ? is er wel iets veranderd en wát is er dan veranderd ?
Dit alles om iemand te leren ( zelf) te observeren van ademen en evt. veranderingen; en wat zij zelf ermee kunnen (spelen).
Gaandeweg is het de bedoeling dat mensen weer kunnen vertrouwen op het zelfregulerend vermogen om in lastige situaties de adem vrj te laten stromen.
Angsten maken oa. adrenaline vrij waardoor men op den duur uitgeput raakt en geen rust/ontspanning vindt.
this concludes the session for today...
Ik heb precies hetzelfde als jij. Let op je uitademen en niet op je inademen.
Dus adem alle lucht die je in je longen hebt en er uit kan persen door uit te ademen uit met al je kracht, inademen gaat als je goed uitademt daarna vanzelf. Doe dit een paar keer om het uur bijvoorbeeld, helpt mij altijd goed.
Dus adem alle lucht die je in je longen hebt en er uit kan persen door uit te ademen uit met al je kracht, inademen gaat als je goed uitademt daarna vanzelf. Doe dit een paar keer om het uur bijvoorbeeld, helpt mij altijd goed.
kerst op aarde
Al iets van 5 maanden geen 'aanval' meer gehad. Zwaar relaxt.
Laatst zat ik wel in de bus en voelde er eentje aankomen. Ging toen maar met de eenzame bejaarde naast me praten om m'n aandacht af te leiden en toen was 't weg
Maar ja, waarschijnlijk is het gewoon weer wachten op een periode dat het weer kut is
Laatst zat ik wel in de bus en voelde er eentje aankomen. Ging toen maar met de eenzame bejaarde naast me praten om m'n aandacht af te leiden en toen was 't weg
Maar ja, waarschijnlijk is het gewoon weer wachten op een periode dat het weer kut is
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Ik word een beetje de zeikerd van het topic, maar dat risico neem ik dan maar, want ik moet echt m'n ei ergens kwijt, en bij vrienden/psychiater lukt dat niet heel erg (veel onbegrip).
Zolang ik maar druk met iets bezig ben (bijvoorbeeld naar m'n computerscherm staren, of diep in gedachten zijn) gaat het wel oké, maar zodra ik weer om me heen kijk, om bewust te controleren hoe ik alles ervaar, schiet ik gelijk weer helemaal in de stress.. Geen idee of mijn ervaring écht zo anders is, of dat het probleem 'm zit in dat hele bewuste nadenken over hoe ik alles zie (wat een 'normaal mens' natuurlijk zelden doet).
Ik weet dat mijn huidige baan me veel goeds heeft gebracht:hiervoor had ik een WE-baan (om mezelf weer wat op de rit te krijgen) en daar ging ik bij elk duizeltje weken thuiszitten omdat ik dacht dat ik het niet meer aankon.. in m'n huidige baan kan dat gewoon niet, dus moet ik mezelf elke dag wel 10 schoppen geven om gewoon door te gaan.. Ergens gruwelijk inspannend dat het na een half jaar nog steeds schopwerk is (niks gaat vanzelf), maar het zorgt iig voor afleiding, en een klein beetje vertrouwen dat ik best kan functioneren zonder angstig op m'n kamertje te zitten..
Maar op dit moment denk ik echt weer "dit wordt een enkeltje ziektewet".. afleiding en bezig blijven is vast wel goed, maar zoals ik me nu voel zie ik mezelf morgen echt niet alleen in een winkel staan, of overmorgen weer leiding geven.. Want zo thuis zónder spanningen en drukte word ik momenteel al helemaal gek..
En het helpt volgens mij ook niet echt dat de lucht in het winkelcentrum zó droog en benauwd is dat ik altijd letterlijk een klap in m'n gezicht krijg als ik 's ochtends de deur opentrek..
Bah
Zolang ik maar druk met iets bezig ben (bijvoorbeeld naar m'n computerscherm staren, of diep in gedachten zijn) gaat het wel oké, maar zodra ik weer om me heen kijk, om bewust te controleren hoe ik alles ervaar, schiet ik gelijk weer helemaal in de stress.. Geen idee of mijn ervaring écht zo anders is, of dat het probleem 'm zit in dat hele bewuste nadenken over hoe ik alles zie (wat een 'normaal mens' natuurlijk zelden doet).
Ik weet dat mijn huidige baan me veel goeds heeft gebracht:hiervoor had ik een WE-baan (om mezelf weer wat op de rit te krijgen) en daar ging ik bij elk duizeltje weken thuiszitten omdat ik dacht dat ik het niet meer aankon.. in m'n huidige baan kan dat gewoon niet, dus moet ik mezelf elke dag wel 10 schoppen geven om gewoon door te gaan.. Ergens gruwelijk inspannend dat het na een half jaar nog steeds schopwerk is (niks gaat vanzelf), maar het zorgt iig voor afleiding, en een klein beetje vertrouwen dat ik best kan functioneren zonder angstig op m'n kamertje te zitten..
Maar op dit moment denk ik echt weer "dit wordt een enkeltje ziektewet".. afleiding en bezig blijven is vast wel goed, maar zoals ik me nu voel zie ik mezelf morgen echt niet alleen in een winkel staan, of overmorgen weer leiding geven.. Want zo thuis zónder spanningen en drukte word ik momenteel al helemaal gek..
En het helpt volgens mij ook niet echt dat de lucht in het winkelcentrum zó droog en benauwd is dat ik altijd letterlijk een klap in m'n gezicht krijg als ik 's ochtends de deur opentrek..
Bah
Even een kickje, want bij mij is het de laatste dagen weer zwaar kut! 
Vrijdag zat iemand irritant te doen in de rij voor de kassa bij de supermarkt over een product dat 5 cent duurder was en ineens kreeg ik een aanval die behoorlijk heftig was. Zweten als een malle, tintelingen overal, smaak in m'n mond alsof ik aan een batterij lik (herkenbaar
) en uiteraard de hartkloppingen en het niet weten wat voor een positie aan te nemen.
Alsof die kerel een beetje de druppel was ofzo...
De zaterdag een beetje wezen klussen om en in het huis en daar kreeg ik ook steeds de voortekenen van een aanvalletje die ik dan wel weer kon controleren met dank aan de ademhalingsoefeningen van de fysio
De avond in de kroeg geweest (de vrijdag ook btw) en toen nergens last van, zoals altijd met alcohol op
Zondag een lamme dag met veel bankhangen waar ik ook steeds last had van hartkloppingen of overslaan van het hart. Iets van 3 keer uitgelopen tot lichte aanval.
En vandaag de hele dag een kutgevoel op de borst gehad waardoor ik de hele dag niet echt stil kon zitten. Op en neer wippen met de knie, heen en weer gedraai, hand heel lomp onder de oksel doen aan de kant van m'n hart
Tyfuszooi! Dik half jaar nauwelijks ergens last van gehad en nu is het weer poep
Vrijdag zat iemand irritant te doen in de rij voor de kassa bij de supermarkt over een product dat 5 cent duurder was en ineens kreeg ik een aanval die behoorlijk heftig was. Zweten als een malle, tintelingen overal, smaak in m'n mond alsof ik aan een batterij lik (herkenbaar
) en uiteraard de hartkloppingen en het niet weten wat voor een positie aan te nemen. Alsof die kerel een beetje de druppel was ofzo...
De zaterdag een beetje wezen klussen om en in het huis en daar kreeg ik ook steeds de voortekenen van een aanvalletje die ik dan wel weer kon controleren met dank aan de ademhalingsoefeningen van de fysio
De avond in de kroeg geweest (de vrijdag ook btw) en toen nergens last van, zoals altijd met alcohol op
Zondag een lamme dag met veel bankhangen waar ik ook steeds last had van hartkloppingen of overslaan van het hart. Iets van 3 keer uitgelopen tot lichte aanval.
En vandaag de hele dag een kutgevoel op de borst gehad waardoor ik de hele dag niet echt stil kon zitten. Op en neer wippen met de knie, heen en weer gedraai, hand heel lomp onder de oksel doen aan de kant van m'n hart
Tyfuszooi! Dik half jaar nauwelijks ergens last van gehad en nu is het weer poep
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Oh en ik heb dan wel geen chronische hyperventiliatie maar meer meer acute, maar dit leek me het beste topic om te kicken aangezien de andere al járen stil stonden en ik hier al eerder gepost hebt.
Misschien een ideetje om hier van een 'centraal hyperverntilatietopic' te maken? Schijnen toch zo'n 800.000 mensen last van te hebben in Nederland...
Misschien een ideetje om hier van een 'centraal hyperverntilatietopic' te maken?
Schijnen toch zo'n 800.000 mensen last van te hebben in Nederland...
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
he kut voor je skippy!
Ik had overigens gister in de tram voor het eerst sinds tijden weer een aanval Zou het het weer zijn of zo?
Ik had overigens gister in de tram voor het eerst sinds tijden weer een aanval
Zou het het weer zijn of zo?
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ja hoi 
Ik heb hier ook een hele tijd behoorlijke last van gehad, echt een paar keer bij de dokter geweest omdat ik geen idee had wat het was, zelfs doorgestuurd voor hartfilmpje enzo, maar daar was natuurlijk niks op te zien.
Uiteindelijk bleek t dus hyperventilatie te zijn
Nu heb ik eigenlijk al een jaar ofzo geen echt "aanval" meer gehad. Als ik het voel aankomen dan probeer ik me ergens anders op te concentreren zodat mijn ademhaling weer normaal word. Heb nl gemerkt dat t alleen maar erger word op t moment dat ik in paniek raak van het gevoel dat ik ga hyperventileren (duh )
maar irritant is t in elk geval wel
Ik heb hier ook een hele tijd behoorlijke last van gehad, echt een paar keer bij de dokter geweest omdat ik geen idee had wat het was, zelfs doorgestuurd voor hartfilmpje enzo, maar daar was natuurlijk niks op te zien.
Uiteindelijk bleek t dus hyperventilatie te zijn
Nu heb ik eigenlijk al een jaar ofzo geen echt "aanval" meer gehad. Als ik het voel aankomen dan probeer ik me ergens anders op te concentreren zodat mijn ademhaling weer normaal word. Heb nl gemerkt dat t alleen maar erger word op t moment dat ik in paniek raak van het gevoel dat ik ga hyperventileren (duh
)maar irritant is t in elk geval wel
Ik heb nooit echte aanvallen, alleen soms in eens dat ik merk dat ik hoog adem, snel adem en het dan wat "benauwd" heb. Na een nachtje slapen of een paar wijntjes is het dan weer oke.
En daarbij het idee alsof je hele buik opgezet is.
Een echte aanval lijkt me heel angstig.
En daarbij het idee alsof je hele buik opgezet is.
Een echte aanval lijkt me heel angstig.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Ik plaats hier even een TVP. Mijn ervaringen deel ik één dezer dagen..
..cliffhanger!! Nee hoor. Gewoon even te lui om nu voluit te typen.
..cliffhanger!! Nee hoor. Gewoon even te lui om nu voluit te typen.
ik wacht af dan.quote:Op woensdag 16 april 2008 22:08 schreef Imperatore het volgende:
Ik plaats hier even een TVP. Mijn ervaringen deel ik één dezer dagen..
..cliffhanger!! Nee hoor. Gewoon even te lui om nu voluit te typen.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Zoals beloofd.quote:
Ik heb nu chronische hyperventilatie sinds mijn 16e ofzo. Misschien eerder, ik weet het niet meer precies. Ik weet wel dat het voor het eerst was toen ik ergens in het noorden des lands op vakantie was met mijn ouders. Opeens had ik het heel benauwd en kon ik niet eten toen de rest dat wel ging doen. Ik ben toen maar op bed gaan liggen, naar het plafond staren. De meest vervelende scenario's schoten door mijn hoofd. Doodeng vond ik het.
Later kreeg ik er ook al last van op school. Tijdens proefwerken wanneer het doodstil was, maar ook gewoon in de les, kreeg ik het spontaan benauwd, begon te zweten en werd duizelig. Gelukkig heb ik mijn havo zonder al te veel problemen af kunnen ronden.
Nu 8 jaar later heb ik bepaalde dingen wat meer onder controle, maar het blijft nog altijd een gigantische belemmering in het dagelijkse leven. Ik heb mijn studie nog altijd niet af kunnen ronden omdat ik onregelmatig en slecht slaap (volgens mij heb ik ook last van ademstops ofwel apneu), bij het eten ondervind ik hinder van mijn ademtekort en overdag ben ik vaak lusteloos. Mijn geliefde voetbal heb ik ook moeten laten varen omdat ik het gewoon niet meer op kan brengen een hele wedstrijd intensief bezig te zijn. Terwijl ik vroeger de longen uit mijn lijf rende. Erg pijnlijk aangezien voetbal altijd een prima uitlaatklep en bovendien mijn favoriete bezigheid was.
Ik heb al vanalles gedaan. Ben jaren geleden naar de dokter geweest om te horen dat ik geen astma heb, vervolgens ben ik naar een logopediste gestuurd om ademhalingsoefeningen te doen. Dit hielp enigszins. Maar omdat ik er nooit helemaal vanaf kwam, ben ik ook nog naar een psycholoog geweest, omdat - zo stellen ze - hyperventilatie iets psychisch is. Toch twijfelde ik daaraan, ik bleef het gevoel houden dat het iets lichamelijks was.
Bij voetbal had ik erg vaak een bal hard tegen mijn neus gekregen, dus wellicht dat mijn neusbotje scheef was gegroeid (ademhalen door mijn neus gaat immers vaak ook lastig), maar de kno-arts vertelde me dat dit niet de oorzaak was. Hij stond weliswaar niet loodrecht, maar de afwijking was te gering om hyperventilatie te veroorzaken.
Wat mij nu nog rest is het bezoeken van een internist en het na laten kijken van mijn hart. Ik wil zeker weten dat het lichamelijk allemaal op orde is, dan weet ik dat maar en kan ik er wat mee doen. Waar ik echter niet bij kan, is het feit dat een mens jarenlang nergens last van kan hebben en hop, zo ineens heb je zoiets als hyperventilatie. Vreemd en frustrerend, zullen de meeste het met me eens zijn. Ik zou er alles wat ik bezit voor over hebben om weer normaal ademend, zonder belemmeringen door het leven te kunnen gaan. Maar dat gaat ooit gebeuren, het moet!
Ik heb zo'n beetje hetzelfde. Qua ademhalingsfrequentie merk je niets aan me, maar zo nu en dan krijg ik toch een paniekaanval, dan heeft het zich gewoon langzaam op zitten bouwen. Ik denk overigens zelf dat het komt doordat ik te diep uitadem, waardoor er weinig rest co2 overblijft. Heb er jarenlang mee rondgelopen voordat ik naar de dokter ben gestapt, aangezien ik het eigenlijk alleen had als ik een test deed ofzo, dat ik plotseling van het ene op het andere moment kotsmisselijk werd (en duizelig en koud zweet zoals hierboven al beschreven). Maar op een gegeven moment werd het steeds erger, ook als ik in een collegezaal zat of uberhaupt ergens waar ik niet zo makkelijk wegkon. Toen heb ik van de fysio wat ademhaling technieken gekregen om zo'n aanval te keren, en na wat oefening werkt dat nu vrij goed. Bij mij was het eigenlijk altijd dat juist de angst voor een aanval er eentje opriep. Nu ik weet dat ik er iets tegen kan doen is die stress een heel stuk minder.quote:Op zaterdag 5 januari 2008 18:34 schreef Pheno het volgende:
Chronische hyperventilatie is wat anders dan de acute, waar je duidelijk verschil merkt tussen het ademhalen. Chronisch zorgt ervoor dat je percentages van wat er in je bloed hoort, zuurstof etc, ontregeld is. Dus ik ademde naar eigen mening ook normaal, maar had onbewust mijn ademhalingscentrum in mijn hersenen herprogrammeert om met minder zuurstof te werken. Vandaar dat het chronisch is. Als je dan eens wat sneller ademt (door stress, angst, whatever) dan gaat je ademhalingscentrum in je hersenen signalen uitzenden "ho, teveel zuurstof, paniek!", wat pijn aan borst etc verklaart. Waardoor je weer in angst raakt en zo in een cirkel komt.
Door oefeningen herprogrammeer je met wat mazzel je ademhalingscentrum weer, of leert je iig zo snel mogelijk je ademhalingscentrum op te laten houden met signalen te sturen die niet hoeven bij een aanval.
Ik heb het soms nog wel eens tijdens een presentatie, of gewoon zomaar, maar het is heel goed beheersbaar.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
tvp.
Herkenbaar en toevallig kom ik dit topic tegen nadat ik sinds gisteren gewoon echt zit te klooien met m'n ademhaling.
Niet belachelijk snel, maar net genoeg om je "vol" te voelen, gestressed, een klein beetje licht in t hoofd + hoofdplijn.
En dat nerveuze inderdaad, dat je amper stil kunt zitten.
Zo irritant, want ik weet gewoon dat verder alles al tig keer nagekeken is (hartfilmpje, schildklieren, bijnieren (adrenaline), en de hele mik mak. Toch voel ik mij vaag gewoon echt niet fijn.
Herkenbaar en toevallig kom ik dit topic tegen nadat ik sinds gisteren gewoon echt zit te klooien met m'n ademhaling.
Niet belachelijk snel, maar net genoeg om je "vol" te voelen, gestressed, een klein beetje licht in t hoofd + hoofdplijn.
En dat nerveuze inderdaad, dat je amper stil kunt zitten.
Zo irritant, want ik weet gewoon dat verder alles al tig keer nagekeken is (hartfilmpje, schildklieren, bijnieren (adrenaline), en de hele mik mak. Toch voel ik mij vaag gewoon echt niet fijn.
Hier geen chronische hyperventilatie, maar wel vaak acute hyperventilatie, vaak in combinatie met paniekaanvallen. Vandaag al hele dag een kutdag gehad, en dan wordt het op een gegeven moment gewoon allemaal teveel en komt er dus een enorme paniekaanval met een huilbuil van hier tot Tokio, in combinatie dus met hypventileren. Ik kan het zelf maar moeilijk stoppen, als ik geluk heb dan lukt het binnen een uur, maar het gebeurt regelmatig dat het enkele uren duurt voor ik weer een beetje rustig ben. En dan heb ik ook knallende koppijn. Zoals nu, alleen slapen lukt nou ook gewoon echt niet na zo'n aanval, ben ik veel te nerveus, kan ik echt niet rustig in bed gaan liggen.
Herkenbaar wat betreft het (niet..) slapen na een aanval. Maak niet uit hoe moe, het lukt gewoon niet.
Enige wat bij mij dan helpt is een zooitje halve liters. Maar da's natuurlijk een oplossing van niks waardoor het toch vaak een nachtje doortrekken wordt. En dan de volgende dag zo brak zijn dat je weer gaat letten op je ademhaling en zie daar, de kuttige tyfuscirkel is rond
En zo'n periode heb ik nu dus al een dikke week Hopen dat 'ie snel weggaat en ik weer een aantal maanden mag genieten van het mooie, fijne, hyperventilatievrije leven...
Enige wat bij mij dan helpt is een zooitje halve liters. Maar da's natuurlijk een oplossing van niks waardoor het toch vaak een nachtje doortrekken wordt. En dan de volgende dag zo brak zijn dat je weer gaat letten op je ademhaling en zie daar, de kuttige tyfuscirkel is rond
En zo'n periode heb ik nu dus al een dikke week
Hopen dat 'ie snel weggaat en ik weer een aantal maanden mag genieten van het mooie, fijne, hyperventilatievrije leven...
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Zo herkenbaar. Tering moe zijn, maar niet kunnen slapen. Vaak omdat ik wakkerschrik, ademhappend. Volgens mij ben ik onderbewust bang om in mijn slaap te stikken ofzo. Soms slaap ik pas in de morgen vanaf een uur of 5 en soms zelfs later dan 7 uur 's ochtends. Gewoon omdat ik bang ben om te gaan slapen, want je weet (zo denk je) het lukt toch niet. En als je er al mee bezig bent, zal het ook niet lukken.
Ik slaap ook vaak op de bank omdat we in de woonkamer een grote TV hebben waar ik lekker mee in slaap kan vallen. Ook leuk voor mijn vriendin als ik weer eens dagen en soms zelfs weken niet in bed heb geslapen.
Trouwens wel echt fijn om deze ervaringen met mensen te kunnen delen. Dat geeft je toch een beetje het gevoel dat je niet alleen op de wereld bent wat dit aangaat
Ik slaap ook vaak op de bank omdat we in de woonkamer een grote TV hebben waar ik lekker mee in slaap kan vallen. Ook leuk voor mijn vriendin als ik weer eens dagen en soms zelfs weken niet in bed heb geslapen.
Trouwens wel echt fijn om deze ervaringen met mensen te kunnen delen. Dat geeft je toch een beetje het gevoel dat je niet alleen op de wereld bent wat dit aangaat
Ik vind het ook best vreemd dat er niet al te veel topics en posts zijn hier over. Het schijnt dat 800.000 Nederlanders er last van hebben, en dat vind ik eigenlijk wel veel...quote:Op dinsdag 22 april 2008 00:36 schreef Imperatore het volgende:
Trouwens wel echt fijn om deze ervaringen met mensen te kunnen delen. Dat geeft je toch een beetje het gevoel dat je niet alleen op de wereld bent wat dit aangaat
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Veel mensen steken hun kop in het zand. Ik praat er normaal ook niet graag over, voor jezelf doen alsof het er niet is.quote:Op dinsdag 22 april 2008 00:41 schreef -skippybal- het volgende:
[..]
Ik vind het ook best vreemd dat er niet al te veel topics en posts zijn hier over. Het schijnt dat 800.000 Nederlanders er last van hebben, en dat vind ik eigenlijk wel veel...
Oh praten erover boeit me niet. Het is geen AIDS ofzoquote:Op dinsdag 22 april 2008 01:49 schreef Imperatore het volgende:
[..]
Veel mensen steken hun kop in het zand. Ik praat er normaal ook niet graag over, voor jezelf doen alsof het er niet is.
Bijna iedereen die ik redelijk goed ken weet er wel van. Gedaan zodat ze niet compleet gaan trippen mochten ze mij ooit eens plotseling in een aanvalletje zien
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Zijn er meer mensen die er weer last van hebben met het (benauwde) weer van gister en vandaag?
Ik heb altijd heel erg zitten zoeken naar psychische verklaringen en stressfactoren, maar ik krijg toch wel de indruk dat het weer een erg grote invloed op mijn ademhaling heeft..
(met benauwde zomerdagen, en winterdagen waarop overal de verwarming hoog staat als toppunt)
Ik heb altijd heel erg zitten zoeken naar psychische verklaringen en stressfactoren, maar ik krijg toch wel de indruk dat het weer een erg grote invloed op mijn ademhaling heeft..
(met benauwde zomerdagen, en winterdagen waarop overal de verwarming hoog staat als toppunt)
Ik weet niet of het bij mij chronisch is of niet! Kreeg van de huisarts een jaartje of 4 geleden alleen te horen dat ik hyperventilatie had
In de winter heb ik er weinig last van totdat ik in een ruimte kom waar veel word gerookt.
Vorig jaar ook periode gehad met duizeligheid en elk moment van de dag hartstikke moe zijn en energieloos voelen, dit had te maken met stress want na die periode namen de klachten weer af.
Met deze benauwde dagen voel ik me moe en benauwd, val dan gelukkig wel vrij snel in slaap maar dat is helaas voor een paar uurtjes en dan zit rechtop in bed omdat het zo vreselijk benauwd is.
In de winter heb ik er weinig last van totdat ik in een ruimte kom waar veel word gerookt.
Vorig jaar ook periode gehad met duizeligheid en elk moment van de dag hartstikke moe zijn en energieloos voelen, dit had te maken met stress want na die periode namen de klachten weer af.
Met deze benauwde dagen voel ik me moe en benauwd, val dan gelukkig wel vrij snel in slaap maar dat is helaas voor een paar uurtjes en dan zit rechtop in bed omdat het zo vreselijk benauwd is.
Wat ik me afvraag: is de vermoeidheid met dit weer (door al het hyperventileren) ook échte vermoeidheid en moet je dus extra slapen om bij te komen van je hyperventilatie, of is het gewoon een symptoom van hyperventilatie waardoor je je versufd voelt en heeft extra slapen helemaal geen zin?
Van hyperventilatie zelf wordt je moe. Het vraagt meer energie van je lichaam.
Je zou volgens mij wel gewoon extra kunnen slapen, je lichaam verbruikt meer energie dus is het ook logsich dat je meer zou kunnen slapen.
Denk dat dit per persoon verschillend is. Ik zou zeggen luister goed naar je lichaam.
Ik weet het ook niet precies je zou je huisarts kunnen vragen als je het zeker wilt weten.
Je zou volgens mij wel gewoon extra kunnen slapen, je lichaam verbruikt meer energie dus is het ook logsich dat je meer zou kunnen slapen.
Denk dat dit per persoon verschillend is. Ik zou zeggen luister goed naar je lichaam.
Ik weet het ook niet precies je zou je huisarts kunnen vragen als je het zeker wilt weten.
Vreemde bij mij is dat ik juist de laatste tijd met die klamme dagen eigenlijk niet echt noemenswaardige problemen heb gehad...
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Ik heb tot voorkort last gehad van paniekaanvallen voornamelijk in massa's waar mensen kort opelkaar staan.. Het circeltje was snel rond... Ik had ook veel problemen tijdens het praten en ademen.
Voorheen:
Kort op elkaar -> adem fuxed up, ook al heb ik ruimte zat > tintelingen beginnen -> Ik schrik -> Gaat sneller ademen -> Paniek escaleert -> ik vlucht uit de massa.
Ging bijna altijd goed tot 2x toe, tijdens het uitgaan ben ik out gegaan...
tijdje terug:
Kort op elkaar -> adem fuxed up, ook al heb ik ruimte zat > tintelingen beginnen -> Ik schrik -> Gaat sneller ademen -> paniek ondercontrolen houden -> bewust goed rustig ademen -> Niks aan de hand.
Nu:
Kort op elkaar -> Niks aan de hand..
De sleutel van paniek is echt dat je je angsten nooit moet vermijden..
Een van de keren dat ik echt ben flauwgevallen ging eigelijk zo snel dat ik niet eens de kans kreeg om in te grijpen... Ik voelde (dacht ik) hartkloppingen.. Alhoewel dit ook gewoon zo een trillend spiertje kon zijn.. Ik voelde direct dat ik onbewust gelijk begon te hyperventileren.. Vertelde me vriendin dat ik me niet lekker voelde en dat we even naar buiten moesten gaan, ze gaf direct gehoor en liep direct achter me aan. Tijdens het naar buiten lopen kan ik me nog herinneren dat ik vol tegen iemand aan liep, me excuseerde en ik was weg. Kan me ook totaal niet herinneren dat ik naar de grond ben gegaan. Me vriendin vertelde me dat ik niet viel maar eigelijk in elkaar zakte en me eigen val opving met me handen. Me ogen draaide heel wat rondjes...
Kwam daarna heeeel vaag bij en merkte dat ik naar buiten werd gedragen door 2 gasten.. Ik kwam bij in de gang van de tent waar een hand vol onbekende geduldig afwachten tot ik weer bijkwam. Ik kwam bij en ik zat/lag een beetje in de armen van een andere gozer die mij rechtop hield (waarschijnlijk zodat ik niet op me tong zou kauwen of inslikken) Een meid kwam aan zetten met een glas water, ik nam een slok en koste direct het hele avond maaltijd uit. Ik bleef eventjes liggen omdat ik weet van de vorige keren als je direct opstaat dat je direct weer naar de vlakte gaat.. Ik dacht dat het wel weer ging en ging voorzichtig al hangend aan de nek van een maat even naar buiten. Daar kwam wéér een wegtrekker en me benen en zicht begonnen op te houden met werken maar ik ben niet weg geweest... Ik heb 5 minuutjes op de bank buiten gezeten, kreeg het eindelijk weer lekker koud en daarna was plots alles weer helemaal ok. Paniek alles was ook weg. Toen kon ik me vriendin troosten omdat die echt dacht dat ik dood ging.
Ik had altijd ook een angst om flauw te vallen bij onbekende (tijdens het uitgaan).. Ik heb 't nu een keer gedaan en het is goed erg goed uitgepakt.. Er waren meer onbekende die zich zorgen om mij maakte dan ik ooit had gedacht.
Wat bij mij echt heel erg hielp is om op het moment dat het begon direct de ademhaling heel even te onderbreken, want hyperventileren is immers teveel zuurstof in je bloed.. Daarna diep maar heel rustig ademhalen.. Meestal trok het dan weg..
[ Bericht 27% gewijzigd door blup op 04-06-2008 02:01:50 ]
Voorheen:
Kort op elkaar -> adem fuxed up, ook al heb ik ruimte zat > tintelingen beginnen -> Ik schrik -> Gaat sneller ademen -> Paniek escaleert -> ik vlucht uit de massa.
Ging bijna altijd goed tot 2x toe, tijdens het uitgaan ben ik out gegaan...
tijdje terug:
Kort op elkaar -> adem fuxed up, ook al heb ik ruimte zat > tintelingen beginnen -> Ik schrik -> Gaat sneller ademen -> paniek ondercontrolen houden -> bewust goed rustig ademen -> Niks aan de hand.
Nu:
Kort op elkaar -> Niks aan de hand..
De sleutel van paniek is echt dat je je angsten nooit moet vermijden..
Een van de keren dat ik echt ben flauwgevallen ging eigelijk zo snel dat ik niet eens de kans kreeg om in te grijpen... Ik voelde (dacht ik) hartkloppingen.. Alhoewel dit ook gewoon zo een trillend spiertje kon zijn.. Ik voelde direct dat ik onbewust gelijk begon te hyperventileren.. Vertelde me vriendin dat ik me niet lekker voelde en dat we even naar buiten moesten gaan, ze gaf direct gehoor en liep direct achter me aan. Tijdens het naar buiten lopen kan ik me nog herinneren dat ik vol tegen iemand aan liep, me excuseerde en ik was weg. Kan me ook totaal niet herinneren dat ik naar de grond ben gegaan. Me vriendin vertelde me dat ik niet viel maar eigelijk in elkaar zakte en me eigen val opving met me handen. Me ogen draaide heel wat rondjes...
Kwam daarna heeeel vaag bij en merkte dat ik naar buiten werd gedragen door 2 gasten.. Ik kwam bij in de gang van de tent waar een hand vol onbekende geduldig afwachten tot ik weer bijkwam. Ik kwam bij en ik zat/lag een beetje in de armen van een andere gozer die mij rechtop hield (waarschijnlijk zodat ik niet op me tong zou kauwen of inslikken) Een meid kwam aan zetten met een glas water, ik nam een slok en koste direct het hele avond maaltijd uit. Ik bleef eventjes liggen omdat ik weet van de vorige keren als je direct opstaat dat je direct weer naar de vlakte gaat.. Ik dacht dat het wel weer ging en ging voorzichtig al hangend aan de nek van een maat even naar buiten. Daar kwam wéér een wegtrekker en me benen en zicht begonnen op te houden met werken maar ik ben niet weg geweest... Ik heb 5 minuutjes op de bank buiten gezeten, kreeg het eindelijk weer lekker koud en daarna was plots alles weer helemaal ok. Paniek alles was ook weg. Toen kon ik me vriendin troosten omdat die echt dacht dat ik dood ging.
Ik had altijd ook een angst om flauw te vallen bij onbekende (tijdens het uitgaan).. Ik heb 't nu een keer gedaan en het is goed erg goed uitgepakt.. Er waren meer onbekende die zich zorgen om mij maakte dan ik ooit had gedacht.
Wat bij mij echt heel erg hielp is om op het moment dat het begon direct de ademhaling heel even te onderbreken, want hyperventileren is immers teveel zuurstof in je bloed.. Daarna diep maar heel rustig ademhalen.. Meestal trok het dan weg..
[ Bericht 27% gewijzigd door blup op 04-06-2008 02:01:50 ]
Ik heb het al best een tijdje niet meer gehad. Bij mij is het gelukkig ook niet chronish, maar vooral door stress en lichamelijke inspanningen. Ik zal de eerste keer ook nooit vergeten, moest naar de huisarts om een kalmeringsspuit te halen, ik was helemaal verkrampt.
Ik weet wel dat de "standaardoplossingen" (ademen in een zak etc) bij mij niet werken, daar wordt het juist erger van. Ook goed bedoelde adviezen van mensen maken het alleen maar erger. Als ik een aanval heb, moet ik me echt compleet afzonderen en het op m'n eigen manier oplossen, als speelt er volgens mij daar meer mee. Ik heb het een tijdje heel erg gehad en had m'n toenmalige vriendin ook nadrukkelijk gevraagd niet raar op te kijken als ik spontaan weg zou lopen. En als er andere mensen bij waren, of zij er dan voor wilde zorgen dat ook die anderen me met rust zouden laten. Dat was trouwens in een hele stressvolle periode van m'n leven.
Ik weet wel dat de "standaardoplossingen" (ademen in een zak etc) bij mij niet werken, daar wordt het juist erger van. Ook goed bedoelde adviezen van mensen maken het alleen maar erger. Als ik een aanval heb, moet ik me echt compleet afzonderen en het op m'n eigen manier oplossen, als speelt er volgens mij daar meer mee. Ik heb het een tijdje heel erg gehad en had m'n toenmalige vriendin ook nadrukkelijk gevraagd niet raar op te kijken als ik spontaan weg zou lopen. En als er andere mensen bij waren, of zij er dan voor wilde zorgen dat ook die anderen me met rust zouden laten. Dat was trouwens in een hele stressvolle periode van m'n leven.
I reject the truth and substitute it with my own.
En het is weer raak hoor..
Op één of andere manier sluipt het er heel erg in als in geconcentreerd een herhalende activiteit aan 't doen ben.. van het weekend toen ik m'n keuken flink poetste raakte ik op een gegeven moment in een soort trans waar ik de rest van de dag niet meer uit kwam, en nadat ik gister moest inventariseren (en dus 5 uur lang alleen maar dozen scande) stond m'n blik helemaal op oneindig, en het is een dag later nog steeds zo..
Uiteraard komen door het akelige gevoel ook weer alle doem/angstgedachten om de hoek (zie je wel, dit en dat is toch veel te zwaar voor me.. oje, ik word overspannend.. etc)
Iemand wellicht een verklaring of oplossing?
Op één of andere manier sluipt het er heel erg in als in geconcentreerd een herhalende activiteit aan 't doen ben.. van het weekend toen ik m'n keuken flink poetste raakte ik op een gegeven moment in een soort trans waar ik de rest van de dag niet meer uit kwam, en nadat ik gister moest inventariseren (en dus 5 uur lang alleen maar dozen scande) stond m'n blik helemaal op oneindig, en het is een dag later nog steeds zo..
Uiteraard komen door het akelige gevoel ook weer alle doem/angstgedachten om de hoek (zie je wel, dit en dat is toch veel te zwaar voor me.. oje, ik word overspannend.. etc)
Iemand wellicht een verklaring of oplossing?
Godver, ik heb bijna 2 jaar geen periode met echte aanvallen gehad en nu is het weer helemaal terug. Afgelopen week al een paar nachten amper geslapen en net een paniekaanval achter de rug. Kut kut kut!
Ik heb al sinds 2003 chronische hyperventilatie met als klachten vooral kortademigheid, hartkloppingen en druk/pijn op de borst. Hoewel ik onwijs rationeel en nuchter ben trap ik toch iedere keer in die angstgevoelens van doodgaan en een hartaanval krijgen. Echte zware aanvallen heb ik overigens maar een paar keer gehad, maar dat was dan ook na een paar nachten doorhalen met veel drank, sigaretten en drugs.
Ik heb wel hierdoor een lichte alcoholverslaving aan overgehouden. Omdat alcohol een instantmiddel was om de klachten weg te nemen en mij zelf te kalmeren. Maar nu, doe ik weer mee aan ademhalingsoefeningen en hardlopen en rook ik niet zoveel meer.
Ik kan er heel goed mee leven; alleen wil ik nog altijd een structurele lange termijnoplossing. Dus ik zal het topic eens goed lezen.
[ Bericht 6% gewijzigd door teknomist op 01-07-2008 21:53:49 ]
Ik heb wel hierdoor een lichte alcoholverslaving aan overgehouden. Omdat alcohol een instantmiddel was om de klachten weg te nemen en mij zelf te kalmeren. Maar nu, doe ik weer mee aan ademhalingsoefeningen en hardlopen en rook ik niet zoveel meer.
Ik kan er heel goed mee leven; alleen wil ik nog altijd een structurele lange termijnoplossing. Dus ik zal het topic eens goed lezen.
[ Bericht 6% gewijzigd door teknomist op 01-07-2008 21:53:49 ]
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ik heb het ook. Chronisch.
Het begon in 1998 waar ik een zware hyperventilatie-aanval kreeg (toen wist ik dat uiteraard nog niet) in New York op een drie uur durende rondvaart rond Manhattan.
De angst om daar dood te gaan maakte het natuurlijk nog veel erger en langduriger.
Eenmaal thuis kreeg ik het nog eens, 's nachts in bed. Deze duurde ook lang en was heftig. Ik wist werkelijk niet wat er met me gebeurde.
Ik werd pas rustiger nadat ik me er maar bij had neergelegd dat ik dus dood ging.
De huisarts vond verder niks en later bleek het hyperventilatie.
Ik heb het nu al 10 jaar en soms steekt het de kop op. Met buikademhaling houd ik het in de hand.
Toch heb ik ook, na al die tijd, nog steeds het gevoel dood te gaan bij een zware aanval (en dus een paniekgevoel).
Gelukkig komt dit nog zelden voor.
Lichtere akkefietjes duren meestal maar een paar minuten.
Ik weet echter nooit waar het nu vandaan komt. Waarom ik me ineens zo voel...
Het begon in 1998 waar ik een zware hyperventilatie-aanval kreeg (toen wist ik dat uiteraard nog niet) in New York op een drie uur durende rondvaart rond Manhattan.
De angst om daar dood te gaan maakte het natuurlijk nog veel erger en langduriger.
Eenmaal thuis kreeg ik het nog eens, 's nachts in bed. Deze duurde ook lang en was heftig. Ik wist werkelijk niet wat er met me gebeurde.
Ik werd pas rustiger nadat ik me er maar bij had neergelegd dat ik dus dood ging.
De huisarts vond verder niks en later bleek het hyperventilatie.
Ik heb het nu al 10 jaar en soms steekt het de kop op. Met buikademhaling houd ik het in de hand.
Toch heb ik ook, na al die tijd, nog steeds het gevoel dood te gaan bij een zware aanval (en dus een paniekgevoel).
Gelukkig komt dit nog zelden voor.
Lichtere akkefietjes duren meestal maar een paar minuten.
Ik weet echter nooit waar het nu vandaan komt. Waarom ik me ineens zo voel...
Ik heb ook het hyperventilatiesyndroom.
Ik heb er een jaar of 20 geleden fysio voor gehad, dus ik kan er aardig mee overweg als ik een aanval heb.
Gewoon rustig gaan liggen, handen op je buik en je ademhaling regelen. En water drinken. Want je krijgt er een droge bek van van heb ik jou daar.
Mocht het liggen niet helpen, dan (beter te doen in privéruimte hahahaha, want je staat voor gek) dan gaan huppelen, alsof je aan het touwtje springen bent, maar dan zonder touwtje.
Als je het chronisch hebt kan je er mee om leren gaan.
@Lily:
Ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik zit/lig nu thuis met een hernia en ik moest naar het ziekenhuis voor een MRI-Scan.
Dat ging kompleet verkeerd. Heb er zelfs claustrofobie bij gekregen. Ik werd kompleet gek in die buis. Volgens mij heb ik nog nog nooit zo'n angstaanval (hyperventilatie) gehad in mijn leven.
Ik krijg het al als ik er aan denk dat ik terug moet. Dan hyper ik de pan uit. Alleen om de gedachte al dat ik die buis weer in moet. Dus ze kijken nu of het onder volledige narcose kan. Want mij krijgen ze het ziekenhuis niet meer in, als ik weet dat ik niet 100% weg ben en ik zal er sowieso wel met hyperventilatie binnen komen.
Ik ben ervan overtuigd dat hyperventilatie tussen je oren zit, maar dat het vaak wordt onderschat.
Ik heb er een jaar of 20 geleden fysio voor gehad, dus ik kan er aardig mee overweg als ik een aanval heb.
Gewoon rustig gaan liggen, handen op je buik en je ademhaling regelen. En water drinken. Want je krijgt er een droge bek van van heb ik jou daar.
Mocht het liggen niet helpen, dan (beter te doen in privéruimte hahahaha, want je staat voor gek) dan gaan huppelen, alsof je aan het touwtje springen bent, maar dan zonder touwtje.
Als je het chronisch hebt kan je er mee om leren gaan.
@Lily:
Ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik zit/lig nu thuis met een hernia en ik moest naar het ziekenhuis voor een MRI-Scan.
Dat ging kompleet verkeerd. Heb er zelfs claustrofobie bij gekregen. Ik werd kompleet gek in die buis. Volgens mij heb ik nog nog nooit zo'n angstaanval (hyperventilatie) gehad in mijn leven.
Ik krijg het al als ik er aan denk dat ik terug moet. Dan hyper ik de pan uit. Alleen om de gedachte al dat ik die buis weer in moet. Dus ze kijken nu of het onder volledige narcose kan. Want mij krijgen ze het ziekenhuis niet meer in, als ik weet dat ik niet 100% weg ben en ik zal er sowieso wel met hyperventilatie binnen komen.
Ik ben ervan overtuigd dat hyperventilatie tussen je oren zit, maar dat het vaak wordt onderschat.
Ik word ook erg onrustig in kleine ruimtes. Vind ik ook absoluut niet prettig dus zo'n MRI scan lijkt me dan ook vreselijk.
Hier ook een chronische hyperventilater!
Eerste aanval was in bed, was daarvoor naar de bioscoop geweest en daar al het gevoel van naar adem snakken, en het idee hebben niet weg te kunnen.
S'nachts in bed ging mijn hart als een gek ben daar zo van geschrokken dat ik begon te hyperventileren kreeg mijn vingers niet meer recht, die waren helemaal verkrampt. Mijn vriend heeft mij naar het ziekenhuis gebracht (eerst dacht ik oh god het is mij hart!) daar aangekomen stelde ze me gerust dat ik toch echt een hyperventilatieaanval had! Mijn hart en longen waren in orde.
De huisarts constateerde dat ook, er is ook nog een hartfilpmje gemaakt en bloedgeprikt was allemaal in orde!
Nu heb ik er eigenlijk de hele dag last van, mijn hart klopt de hele dag vrij snel, steek ook afentoe (wat ik echt eng vind ) afentoe zweten, en ontzettend moe.
Heb volgende week een afspraak met een haptonoom, heeft iemand daar ervaringen mee?
Sterkte allemaal
Eerste aanval was in bed, was daarvoor naar de bioscoop geweest en daar al het gevoel van naar adem snakken, en het idee hebben niet weg te kunnen.
S'nachts in bed ging mijn hart als een gek ben daar zo van geschrokken dat ik begon te hyperventileren kreeg mijn vingers niet meer recht, die waren helemaal verkrampt. Mijn vriend heeft mij naar het ziekenhuis gebracht (eerst dacht ik oh god het is mij hart!) daar aangekomen stelde ze me gerust dat ik toch echt een hyperventilatieaanval had! Mijn hart en longen waren in orde.
De huisarts constateerde dat ook, er is ook nog een hartfilpmje gemaakt en bloedgeprikt was allemaal in orde!
Nu heb ik er eigenlijk de hele dag last van, mijn hart klopt de hele dag vrij snel, steek ook afentoe (wat ik echt eng vind ) afentoe zweten, en ontzettend moe.
Heb volgende week een afspraak met een haptonoom, heeft iemand daar ervaringen mee?
Sterkte allemaal
But that was when I ruled the world..
Hmm, ik heb het soms, wanneer ik iets ergs/kuts/verschrikkelijks zie of hoor of meemaak. Meestal duurt dat maar heel kort, gelukkig. Het lijkt me niet fijn om dit chronisch te hebben .
k heb het ook wel eens heeel licht wanneer ik in een kamer zit waar alle ramen dicht zijn, en dan met het idee dat er geen frisse lucht/zuurstof binnenkomt
.
.k heb het ook wel eens heeel licht wanneer ik in een kamer zit waar alle ramen dicht zijn, en dan met het idee dat er geen frisse lucht/zuurstof binnenkomt
.
What a beautiful mess this is,
It's like picking up trash in dresses.
It's like picking up trash in dresses.
99% van de tijd heb je het nog eens niet door.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:33 schreef Hardtosee het volgende:
ukkig. Het lijkt me niet fijn om dit chronisch te hebben
Althans ik niet...
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Het meeste erg herkenbaar
Ik weet het! Mijn nickname is blij. Het is een puberale ode van een aantal jaren geleden aan Chris Pontius van Jackass. Helaas is deze vergissing niet meer te herstellen.
Ze zeggen dat ademhalingsoefeningen achterhaald zijn, wat ik zelf doe op het moment dat ik een aanval aan voel komen, hou ik een paar seconden mijn adem in voor een paar keer.
Al is het natuurlijk gewoon psychisch, dus of het echt helpt of dat het gewoon tussen mn oren zit dat het helpt geen idee.
Een half jaar geleden was het bij mij het ergst, durfde bijna niet meer met de trein na een aanval daar en zelfs een examen verpest erdoor.
Zo zit ik nu gelukkig in een goede periode
Voelde me al licht in mn hoofd worden als ik de deur uit moest.
Medicatie en het positief denken (al is dat heel erg moeilijk in de ergere periodes) heeft bij mij al heel veel geholpen.
Het is gewoon doodvermoeiend omdat je er vaak continu mee bezig bent.
Al is het natuurlijk gewoon psychisch, dus of het echt helpt of dat het gewoon tussen mn oren zit dat het helpt geen idee.
Een half jaar geleden was het bij mij het ergst, durfde bijna niet meer met de trein na een aanval daar en zelfs een examen verpest erdoor.
Zo zit ik nu gelukkig in een goede periode
Voelde me al licht in mn hoofd worden als ik de deur uit moest.
Medicatie en het positief denken (al is dat heel erg moeilijk in de ergere periodes) heeft bij mij al heel veel geholpen.
Het is gewoon doodvermoeiend omdat je er vaak continu mee bezig bent.
onlogisch zn chick O+
De oorzaak is psychisch maar de CO2-balans kun je wel veranderen door ademhalingsoefeningen.quote:Op vrijdag 11 juli 2008 14:39 schreef OpperTeef het volgende:
Ze zeggen dat ademhalingsoefeningen achterhaald zijn, wat ik zelf doe op het moment dat ik een aanval aan voel komen, hou ik een paar seconden mijn adem in voor een paar keer.
Al is het natuurlijk gewoon psychisch, dus of het echt helpt of dat het gewoon tussen mn oren zit dat het helpt geen idee.
Een half jaar geleden was het bij mij het ergst, durfde bijna niet meer met de trein na een aanval daar en zelfs een examen verpest erdoor.
Zo zit ik nu gelukkig in een goede periode
Voelde me al licht in mn hoofd worden als ik de deur uit moest.
Medicatie en het positief denken (al is dat heel erg moeilijk in de ergere periodes) heeft bij mij al heel veel geholpen.
Het is gewoon doodvermoeiend omdat je er vaak continu mee bezig bent.
Welke medicatie heb gebruikt? Benzo's of meer antidepressiva? Ik heb gehoord dat St. Janskruid goed kan helpen.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Ik heb 2 weken geleden mijn 2de hyperventilatie aanval gehad (de vorige was een jaar geleden) en hield daar een drukkend gevoel op de borst en tintelingen in armen aan over,
Nu ben ik naar de dokter geweest en slik sinds een week Citalopram, maar de klachten worden alleen maar erger..
Ik ben de hele dag misselijk, en ben de hele dag bezig om het "weg te puffen" ook heb ik het gevoel dat als mensen te dicht bij me komen staan of tegen me gaan praten dat ik een soort van "wegval", ik word dan misselijk en kan me niet meer concentreren.. (niet handig in de horeca)
Ook heb ik last van trillen en een beetje vlak gevoel. en dit al na 5 dagen...
Ik moet ook nog naar de fysio voor ademhalings oefeningen, dus daar is m'n hoop een beetje op gericht eigenlijk.
Samenvatting: Van die Citalopram heb ik nu de hele dag door klachten die ik anders maar eens in de zoveel tijd had. Iemand hier ervaring mee?
Nu ben ik naar de dokter geweest en slik sinds een week Citalopram, maar de klachten worden alleen maar erger..
Ik ben de hele dag misselijk, en ben de hele dag bezig om het "weg te puffen" ook heb ik het gevoel dat als mensen te dicht bij me komen staan of tegen me gaan praten dat ik een soort van "wegval", ik word dan misselijk en kan me niet meer concentreren.. (niet handig in de horeca)
Ook heb ik last van trillen en een beetje vlak gevoel. en dit al na 5 dagen...
Ik moet ook nog naar de fysio voor ademhalings oefeningen, dus daar is m'n hoop een beetje op gericht eigenlijk.
Samenvatting: Van die Citalopram heb ik nu de hele dag door klachten die ik anders maar eens in de zoveel tijd had. Iemand hier ervaring mee?
No. I'm not part of the show.
Ik zou het aan de huisarts melden iig
Als je start met antidepressiva dan kan het zo zijn dat in de eerste weken juist de klachten wat intenser worden omdat het lichaam naar een evenwicht zoekt, dit zou na 4-6 weken wel moeten verdwijnen. Maar zoals gezegd, meldt het aan je huisarts.
wat meer info: http://www.hulpgids.nl/medicijnen/medicijnsoorten/citalopram.htm
Als je start met antidepressiva dan kan het zo zijn dat in de eerste weken juist de klachten wat intenser worden omdat het lichaam naar een evenwicht zoekt, dit zou na 4-6 weken wel moeten verdwijnen. Maar zoals gezegd, meldt het aan je huisarts.
wat meer info: http://www.hulpgids.nl/medicijnen/medicijnsoorten/citalopram.htm
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Geen ervaring, maar wel ff melden idd.
Wat Re zegt; je lichaam moet er aan wennen, maar de juiste dosering moet eerst ook gevonden worden.
Slik je de 20 mg?
Aan de oefeningen van de fysio heb ik zelf wel veel gehad trouwens, hopelijk heb jij dat ook.
Sterkte ermee...hyperen is kut
Wat Re zegt; je lichaam moet er aan wennen, maar de juiste dosering moet eerst ook gevonden worden.
Slik je de 20 mg?
Aan de oefeningen van de fysio heb ik zelf wel veel gehad trouwens, hopelijk heb jij dat ook.
Sterkte ermee...hyperen is kut
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Ik slik idd de 20 mg, en moet vanmiddag even de huisarts terug bellen.
@ Re: ik heb ook gelezen dat de klachten de eerste paar weken kunnen verergeren, maar van 2 keer per jaar hyperen tot 2 keer per dag gaat me een beetje te ver..
Maar even doktersadvies afwachten zometeen..
Heb trouwens vanmorgen maar een halfje genomen (10mg) en nu valt de misselijkheid wel mee..
@ Re: ik heb ook gelezen dat de klachten de eerste paar weken kunnen verergeren, maar van 2 keer per jaar hyperen tot 2 keer per dag gaat me een beetje te ver..
Maar even doktersadvies afwachten zometeen..
Heb trouwens vanmorgen maar een halfje genomen (10mg) en nu valt de misselijkheid wel mee..
No. I'm not part of the show.
Van antidepressiva is bekend (ik heb er geen ervaring mee) dat in de begintijd depressieve klachten kunnen verergeren tot suïcidale neigingen toe. Na een tijdje is dat wel weer weg en begint het spul echt te werken.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Die suicidale gedachten zijn voornamelijk bij jongeren onder de 18/21 idd.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 13:21 schreef teknomist het volgende:
Van antidepressiva is bekend (ik heb er geen ervaring mee) dat in de begintijd depressieve klachten kunnen verergeren tot suïcidale neigingen toe. Na een tijdje is dat wel weer weg en begint het spul echt te werken.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Nou van suicidale gedachten heb ik geen last (ben ook al geen 21 meer 
)
Ik vind het alleen wel heel erg lastig om die eerste 2 weken door te komen ivm misselijkheid en benauwdheid etc. Het belemmert me wel in de dagelijkse gang van zaken.
neem nu 'sochtends 10 gr en voordat ik naar bed ga 10 gr.
Ik vind het alleen wel vreemd dat zo snel die link gelegd wordt met depressiviteit.
Voor zover ik weet heb ik daar geen last van, alleen van hyperventilatie en een angstaanval zo nu en dan.
De Cipromil wordt idd ook voorgeschreven bij depressie, maar ook bij eetstoornissen en dus ook bij hyperventilatie.
)Ik vind het alleen wel heel erg lastig om die eerste 2 weken door te komen ivm misselijkheid en benauwdheid etc. Het belemmert me wel in de dagelijkse gang van zaken.
neem nu 'sochtends 10 gr en voordat ik naar bed ga 10 gr.
Ik vind het alleen wel vreemd dat zo snel die link gelegd wordt met depressiviteit.
Voor zover ik weet heb ik daar geen last van, alleen van hyperventilatie en een angstaanval zo nu en dan.
De Cipromil wordt idd ook voorgeschreven bij depressie, maar ook bij eetstoornissen en dus ook bij hyperventilatie.
No. I'm not part of the show.
het wordt idd ook voorgeschreven voor angstaanvallen , dus idd weinig met depressie te maken in jouw geval
, dus idd weinig met depressie te maken in jouw geval
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Lotgenoten! Ik heb nu vanaf m'n 16e paniekaanvallen en daarbij adem ik verkeerd, dat resulteert in de gedachte dat ik doodga, flauwval, misselijk word en moet overgeven, etc. Omdat ik mezelf zwak vond met die angstmomenten, heb ik hiervoor niet direct hulp gezocht; ik vond dat het vanzelf weer over moest gaan. Het is ontstaan nadat ik als 15-/16-jarige in een jaar tijd drie vrienden van dezelfde leeftijd verloor, waardoor mijn vriend(inn)engroep behoorlijk uitdunde en ik erg bang werd voor de dood. Ik vond mezelf een aansteller en wilde er eigenlijk gewoon geen aandacht aan besteden. Een paar jaar later heb ik het toch een keer met de huisarts besproken (ik had inmiddels hartkloppingen, het gevoel buiten mezelf te staan, had meerdere paniekaanvallen per dag en werd er niet vrolijker door 
). Doorverwezen naar een therapeut die gespecialiseerd was in paniekstoornissen en die gaf aan dat ik me tijdens die momenten op m'n ademhaling moest concentreren en die rustig moest krijgen. Dat werkte echter averechts...van dat letten op m'n ademhaling ontwikkelde ik de gedachte dat mijn lichaam 'vergat' te ademen en ging ik nog dwangmatiger ademen
Anyway, uiteindelijk heb ik ontdekt dat het voor mij het beste werkt als ik tijdens de 'aanvallen' (dus als ik om 1 of andere reden ineens denk: 'Ow help, ik ga flauwvallen/overgeven/dood') tegen mezelf zeg: 'stel je niet aan, er is niets aan de hand met je lichaam, het zit tussen je oren!' en afleiding zoek. Dan ebt het vanzelf weg, hoe vreemd ook... Voor o.a. het chronisch hyperventileren heb ik nu PMT, maar dat werpt nog niet echt vruchten af. Moet eigenlijk zeggen dat ik ook niet anders meer gewend ben, dus heb er eigenlijk ook niet veel last van! Iedere gek zijn gebrek hè
). Doorverwezen naar een therapeut die gespecialiseerd was in paniekstoornissen en die gaf aan dat ik me tijdens die momenten op m'n ademhaling moest concentreren en die rustig moest krijgen. Dat werkte echter averechts...van dat letten op m'n ademhaling ontwikkelde ik de gedachte dat mijn lichaam 'vergat' te ademen en ging ik nog dwangmatiger ademen Anyway, uiteindelijk heb ik ontdekt dat het voor mij het beste werkt als ik tijdens de 'aanvallen' (dus als ik om 1 of andere reden ineens denk: 'Ow help, ik ga flauwvallen/overgeven/dood') tegen mezelf zeg: 'stel je niet aan, er is niets aan de hand met je lichaam, het zit tussen je oren!' en afleiding zoek. Dan ebt het vanzelf weg, hoe vreemd ook... Voor o.a. het chronisch hyperventileren heb ik nu PMT, maar dat werpt nog niet echt vruchten af. Moet eigenlijk zeggen dat ik ook niet anders meer gewend ben, dus heb er eigenlijk ook niet veel last van! Iedere gek zijn gebrek hè
SSRI's worden ook gebruikt tegen angstaanvallen inderdaad, en niet alleen tegen depressies.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 14:10 schreef Re het volgende:
het wordt idd ook voorgeschreven voor angstaanvallen
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Angstaanvallen zijn werkelijk k*t.
Ik moest vandaag voor mijn hernia naar het UWV. Treinkaartje gekocht en zat goed en wel in de trein en ik kreeg me toch een paniekaanval. Ben meteen de trein uitgestapt. Er liepen net twee agenten op het perron en die hadden me al zien instappen en weer uitstappen, dus die spraken mij aan. (Voor het zelfde was ik een zakkenroller, want wie loopt door de trein en stapt er dan weer uit?).
Maar ze zagen al vrij snel aan mijn gezicht dat er iets niet in orde was. Toen ik het uitgelegd had namen ze mee naar hun kantoortje en kreeg een glas water aangeboden, om even op adem te komen.
UWV gebeld en ook alles uitgelegd. (Wat een kutorganisatie is dat).
Ze begrepen dan mijn hyperventilatie samen met die angstaanvallen wel, maar alsnog willen ze een nieuwe afspraak maken.
Als het ook telefonisch kan, waarom zal ik dan daar heen gaan? Die gast moet gewoon regelen dat ik aan mijn hernia word geholpen en druk uitoefenen op mijn neuroloog. Dat ik never nooit meer in een MRI apparaat ga is mij sinds vanochtend helemaal wel duidelijk.
Zegt die bokkebek ook doodleuk: "Je kan ook in een MRI met een roesje en dan beleef je alles wel, maar je kan je dan niet bewegen..."
Dat was werkelijk heel aanmoedigend om het toch te gaan doen..... NOT!!!!!!!!!!
Mijn vader had op zijn 31e, mijn beide broers ook iets in die leeftijd ook een hernia en toen bestond de MRI niet eens, dus ze kunnen het ook wel op een andere manier onderzoeken. (ik ben wel de sterkste man van de familie, want ik heb het pas op mijn 43e
)
Ik bel morgen wel naar mijn huisarts met het verhaal en vraag hem of er een oplossing is voor die angstaanvallen, maar dan zonder medicijnen. Want ik slik er al drie dagelijks door een eerdere TIA.
En als ik het hirboven allemaal lees, dan zijn het allemaal kalmeringsmiddelen en daarmee kom ik ook niet echt terug in het arbeidsproces.
En ik heb een vraag aan users die ook hyperventilatiesyndroom hebben.
Hebben jullie ook een enorm hoge pijngrens?
Ik moest vandaag voor mijn hernia naar het UWV. Treinkaartje gekocht en zat goed en wel in de trein en ik kreeg me toch een paniekaanval. Ben meteen de trein uitgestapt. Er liepen net twee agenten op het perron en die hadden me al zien instappen en weer uitstappen, dus die spraken mij aan. (Voor het zelfde was ik een zakkenroller, want wie loopt door de trein en stapt er dan weer uit?).
Maar ze zagen al vrij snel aan mijn gezicht dat er iets niet in orde was. Toen ik het uitgelegd had namen ze mee naar hun kantoortje en kreeg een glas water aangeboden, om even op adem te komen.
UWV gebeld en ook alles uitgelegd. (Wat een kutorganisatie is dat).
Ze begrepen dan mijn hyperventilatie samen met die angstaanvallen wel, maar alsnog willen ze een nieuwe afspraak maken.
Als het ook telefonisch kan, waarom zal ik dan daar heen gaan? Die gast moet gewoon regelen dat ik aan mijn hernia word geholpen en druk uitoefenen op mijn neuroloog. Dat ik never nooit meer in een MRI apparaat ga is mij sinds vanochtend helemaal wel duidelijk.
Zegt die bokkebek ook doodleuk: "Je kan ook in een MRI met een roesje en dan beleef je alles wel, maar je kan je dan niet bewegen..."
Dat was werkelijk heel aanmoedigend om het toch te gaan doen..... NOT!!!!!!!!!!
Mijn vader had op zijn 31e, mijn beide broers ook iets in die leeftijd ook een hernia en toen bestond de MRI niet eens, dus ze kunnen het ook wel op een andere manier onderzoeken. (ik ben wel de sterkste man van de familie, want ik heb het pas op mijn 43e
) Ik bel morgen wel naar mijn huisarts met het verhaal en vraag hem of er een oplossing is voor die angstaanvallen, maar dan zonder medicijnen. Want ik slik er al drie dagelijks door een eerdere TIA.
En als ik het hirboven allemaal lees, dan zijn het allemaal kalmeringsmiddelen en daarmee kom ik ook niet echt terug in het arbeidsproces.
En ik heb een vraag aan users die ook hyperventilatiesyndroom hebben.
Hebben jullie ook een enorm hoge pijngrens?
LekkerSimpel: laat ik eerst zeggen dat ik het vermakelijk vind om je verhalen te lezen. Niet zozeer leedvermaak, want ik weet uiteraard hoe kut het is, maar je manier van vertellend schrijven ('bokkebek') vind ik amusant.
Over die pijngrens, ik zou het niet zeker weten, ik kan me namelijk niet echt de laatste keer herinneren dat ik een gigantische lichamelijke pijn had. Ja, barstende koppijn laatst een keertje, maar verder..
Over die pijngrens, ik zou het niet zeker weten, ik kan me namelijk niet echt de laatste keer herinneren dat ik een gigantische lichamelijke pijn had. Ja, barstende koppijn laatst een keertje, maar verder..
ik kreeg er last van toen ik stopte met roken op mijn 17e
Het had mij wel een tijdje in zijn greep zoals:school verwaarlozen,niet meer uitgaan
Ik kreeg er overal waar last van behalve op mijn kamertje dus dat werd mijn thuishaven.
Kreeg ik hyperventilatie dan ging ik zo snel mogelijk naar huis en op mijn kamer bijkomen.
Ik kreeg er later ademhalingsoefeningen voor en dat werkte erg goed.
Ik doe ze af en toe voor de lol weleens zodat ik ze niet vergeet maar mijn hyperventilatie is nu wel mooi weg
Het had mij wel een tijdje in zijn greep zoals:school verwaarlozen,niet meer uitgaan
Ik kreeg er overal waar last van behalve op mijn kamertje dus dat werd mijn thuishaven.
Kreeg ik hyperventilatie dan ging ik zo snel mogelijk naar huis en op mijn kamer bijkomen.
Ik kreeg er later ademhalingsoefeningen voor en dat werkte erg goed.
Ik doe ze af en toe voor de lol weleens zodat ik ze niet vergeet maar mijn hyperventilatie is nu wel mooi weg
There are no girls on the i-net
Dit heeft ook mij geholpen, heb een tijdje last gehad van paniek-aanvallen en precies door bovenstaande in mijn oren te knopen en toe te passen als het weereens gebeurde, ben ik er ook zo goed als vanaf gekomen.quote:Op zaterdag 19 juli 2008 22:46 schreef SterreMarit het volgende:
Anyway, uiteindelijk heb ik ontdekt dat het voor mij het beste werkt als ik tijdens de 'aanvallen' (dus als ik om 1 of andere reden ineens denk: 'Ow help, ik ga flauwvallen/overgeven/dood') tegen mezelf zeg: 'stel je niet aan, er is niets aan de hand met je lichaam, het zit tussen je oren!' en afleiding zoek. Dan ebt het vanzelf weg, hoe vreemd ook...
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Ik heb al 3 jaar paniekaanvallen sind een jaar ben ik gestopt met de pillen (paroxetine 20mg). Het ging afgelopen 6 maanden zo goed met me, maar ineens kreeg ik weer paniekaanvallen. Ik zou op vakantie gaan naar Turkije waarschijnlijk was de spanning zo groot voor vliegen dat ik het weer kreeg.. Het lijkt net alsof ik weer van 0 moet beginnen ademhalingsoefeningen en rek-strek oefeningen helpen wel een beetje, maarja je vraagt je af kom ik er een keer vanaf... Wat ik ook van mijn psycholoog hoor is dat ik er niet tegen moet vechten of moet vermijden, maar moet accepteren.. accepteren dat is wat het moeilijkste is..
ademhalingsoefeningen en rek-strek oefeningen helpen wel een beetje, maarja je vraagt je af kom ik er een keer vanaf... Wat ik ook van mijn psycholoog hoor is dat ik er niet tegen moet vechten of moet vermijden, maar moet accepteren.. accepteren dat is wat het moeilijkste is..
Ja accepteren ammehoela... lekker makkelijk.quote:Op donderdag 4 september 2008 12:09 schreef Made_in_Turkey het volgende:
Ik heb al 3 jaar paniekaanvallen sind een jaar ben ik gestopt met de pillen (paroxetine 20mg). Het ging afgelopen 6 maanden zo goed met me, maar ineens kreeg ik weer paniekaanvallen. Ik zou op vakantie gaan naar Turkije waarschijnlijk was de spanning zo groot voor vliegen dat ik het weer kreeg.. Het lijkt net alsof ik weer van 0 moet beginnen
Ik zit nu op 20 mg citalopram per dag en gaat wel goed.
Ik heb nog wel dat als ik het benauwd krijg (bijv. in een kleine kroeg met veel mensen) dat ik wel een paniek/hyper aanvalletje voel aankomen.. kan natuurlijk ook gewone benauwdheid zijn, maar ik kan dat niet meer loszien van hyperventilatie, zijn nl dezelfde begin-verschijnselen.
Ben idd wel een beetje huiverig wat er gebeurt als je met medicatie stopt. lijkt mij dat je weer precies dezelfde klachten krijgt.
Ademhalings-oefeningen heb ik mezelf overigens aangeleerd, dieper inademen.
No. I'm not part of the show.
Ik heb de afgelopen dagen ook wat hyperventlatieklachten gehad. Het zijn een soort lichte aanvallen, waarbij ik druk op mijn borst voel en een warm gevoel krijg (als ik een vrouw was, zouden ze het denk ik opvliegers noemen). Ik heb een of andere stichting gebeld die ik via internet vond en die wisten me te vertellen dat het aleen maar erger wordt. Het probleem is dat het af en toe gebeurt als ik eraan denk. Zijn er hier meer mensen met dat probleem?
Het probleem is dat het af en toe gebeurt als ik eraan denk. Zijn er hier meer mensen met dat probleem?
Dat klinkt bekend Ik heb het ook zelf af en toe. Vandaag zat ik er voor het eerst de hele dag aan te denken.quote:Op zaterdag 19 april 2008 18:10 schreef speknek het volgende:
[..]
Bij mij was het eigenlijk altijd dat juist de angst voor een aanval er eentje opriep. Nu ik weet dat ik er iets tegen kan doen is die stress een heel stuk minder.
Ik heb het soms nog wel eens tijdens een presentatie, of gewoon zomaar, maar het is heel goed beheersbaar.
Ja, herkenbaar, vooral dat van die smaak van die batterij.quote:Op dinsdag 15 april 2008 00:55 schreef -skippybal- het volgende:
Even een kickje, want bij mij is het de laatste dagen weer zwaar kut!
Vrijdag zat iemand irritant te doen in de rij voor de kassa bij de supermarkt over een product dat 5 cent duurder was en ineens kreeg ik een aanval die behoorlijk heftig was. Zweten als een malle, tintelingen overal, smaak in m'n mond alsof ik aan een batterij lik (herkenbaar
Alsof die kerel een beetje de druppel was ofzo...
Ben eigenlijk wel benieuwd of er online ergens oefeningen staan. Wat is een goede ademhaling en zo? Daar lees je wel eens verschillende dingen over. Maar ik vraag me ten eerste dus af of er niet ergens oefeningen (in tekst of als filmpjes) op internet staan. Ik vind via Google ladingen links naar site van zeer behulpzame mensen die heel graag mijn portemonnee willen leegmaken, maar belangeloos helpen is er niet echt bij... hetgeen me wat tegenvalt, eigenlijk. Je zou toch verwachten dat er wel wat chv'ers zijn die hun ervaringen plus tips online zetten!
[ Bericht 20% gewijzigd door hello_goodbye op 05-09-2008 16:17:09 ]
Dit bedoel ik: kan je mss vertellen wat voor soort oefeningen dat dan zijn...?quote:Op zaterdag 29 september 2007 00:17 schreef moemoe het volgende:
Gelukkig kan ik er nu mee omgaan en voel ik me ook wat fitter. Eigenlijk moet ik drie keer tien minuten per dag ademhalingsoefeningen doen, maar dit lukt niet altijd. Meestal doe ik het 1 keer per dag en daar heb ik voor nu voldoende aan. Soms schiet zelfs dat erbij in en dan ben ik echt dood op.
[ Bericht 20% gewijzigd door hello_goodbye op 05-09-2008 16:17:09 ]
Hmm, even een tvp. Gisteren op de SEH gezeten omdat ik wéér heel akelig, duizelig, misselijk, etc werd. Deze aanvallen zijn er al 3 weken, maar gister was de druppel. M'n collega's hebben me gedwongen naar het ziekenhuis te gaan. Daar is bloed uit de slagader geprikt, longfoto's én een hartfilmpje gemaakt. De diagnose was: (lichte) hyperventilatie. Ik zit dus niet te hijgen en te puffen, maar haal consequent verkeerd / geforceerd adem door vastzittende spieren in het rug/schouder/rib-gebied als gevolg van het syndroom van Ehler-Danlos wat ik heb (dat wist ik al).
Onlangs een stressvolle periode afgesloten en toen is het bij mij pas echt begonnen. Acute duizeligheid, misselijk, zweten, flinke pijn tussen de schouderbladen en ribben. Heel onwerkelijk gevoel. Bijv. vorige week zat ik gewoon te werken en ineens zat ik voor m'n gevoel nog maar 10 cm boven de grond ipv op m'n stoel, alsof ik gewoon wegzakte in de grond. Heel eng en bizar. Naar de huisarts geweest, die dacht al aan hyperventilatie en toen ook 2 dagen minder last gehad. Gister was het dus echter ineens weer helemaal mis en twijfelde ik aan de diagnose. Gelukkig dus nu eindelijk duidelijkheid door het bezoekje aan de SEH.
Morgen heb ik weer fysio (wekelijks ivm Ehler-Danlos) en dan maar eens advies vragen.
Onlangs een stressvolle periode afgesloten en toen is het bij mij pas echt begonnen. Acute duizeligheid, misselijk, zweten, flinke pijn tussen de schouderbladen en ribben. Heel onwerkelijk gevoel. Bijv. vorige week zat ik gewoon te werken en ineens zat ik voor m'n gevoel nog maar 10 cm boven de grond ipv op m'n stoel, alsof ik gewoon wegzakte in de grond. Heel eng en bizar. Naar de huisarts geweest, die dacht al aan hyperventilatie en toen ook 2 dagen minder last gehad. Gister was het dus echter ineens weer helemaal mis en twijfelde ik aan de diagnose. Gelukkig dus nu eindelijk duidelijkheid door het bezoekje aan de SEH.
Morgen heb ik weer fysio (wekelijks ivm Ehler-Danlos) en dan maar eens advies vragen.
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Fysio kan je echt goede tips geven met ademhalingsoefenen. Hielp bij mij echt prima om de aanvallen te 'counteren'.
Succes ermee!
Succes ermee!
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
kun je ook sterven door hyperventilatie? weet iemand dat?
op google vind ik er in ieder geval niks over
op google vind ik er in ieder geval niks over
nee , tenzij je al een hartconditie probleem hebt dan kan in heftige gevallen je hart bloedvaten dichtklappen wat dan weer een hartaanval veroorzaakt
, tenzij je al een hartconditie probleem hebt dan kan in heftige gevallen je hart bloedvaten dichtklappen wat dan weer een hartaanval veroorzaakt
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
|
|
