Maar denkt niet ongeveer 95% van de AD-slikkers dat zij die variant hebben, terwijl het werkelijke percentage wellicht veel lager ligt? Afbouwen zal altijd tegenvallen, dat betekent niet dat iemand dan DUS de chronische variant heeft en die conclusie trekken mensen, denk ik, wel snel. Vooral als je toch al in een wat moedeloze toestand bent zul je snel neigen naar fatalistische gedachten a la "ik kom hier nooooooit meer vanaf, het is vast chronisch".quote:Op dinsdag 16 oktober 2007 08:03 schreef Re het volgende:
er zijn vele soorten depressies Bluezz, waaronder die met een biologische oorzaak (de diabetes vorm zal maar zeggen, waarbij je hersenen permantent een disbalans aan serotonine/dopamine veroorzaakt
wat zegt je psychiater?quote:Op vrijdag 19 oktober 2007 22:49 schreef MissyMirjaM het volgende:
HA zegt stoppen, en kijken of de bijwerkingen afnemen
ikzelf zie dat niet zitten, ivm hoe ik me nu voel
ik denlk dat ik dus nog even eigenwijs doorga![]()
chronische depressie kan idd biologisch zijn maar hoeft dat niet te zijn, veel chronische stress (de vervelende omstandigheden) kunnen voor veel problemen zorgen later aangezien je lichaam bij een nieuwe stressor ineens overgaat op een soort hyperreactie waardoor je sneller depressief kan raken. Bij 50-70% van mensen die ooit behandeld worden met een AD zal dit maar gedeeltelijk efffectief zijn, dat geeft natuurlijk te denken of de huidige AD markt wel de goede richting opgaat. En ja, depressie is ook een modeverschijnsel (ik denk voor zo'n 20-30% van de mensen).quote:Op vrijdag 19 oktober 2007 22:52 schreef thaleia het volgende:
[..]
Maar denkt niet ongeveer 95% van de AD-slikkers dat zij die variant hebben, terwijl het werkelijke percentage wellicht veel lager ligt? Afbouwen zal altijd tegenvallen, dat betekent niet dat iemand dan DUS de chronische variant heeft en die conclusie trekken mensen, denk ik, wel snel. Vooral als je toch al in een wat moedeloze toestand bent zul je snel neigen naar fatalistische gedachten a la "ik kom hier nooooooit meer vanaf, het is vast chronisch".
Bovendien betekent ook zo'n permanente disbalans niet per se dat AD nodig zijn lijkt mij, met goed voor jezelf zorgen en sporten, en blijven werken, en zorgen dat je niet 'afglijdt' naar totale passiviteit en zelfverwaarlozing kom je al een heel eind. Tenzij je echt een ultiem zwaar geval bent, natuurlijk.
Ik ben wel redelijk skeptisch, iig, als ik lees hoeveel mensen in Nederland AD's slikken. Ik heb het zelf ook een paar jaar geslikt, en was er ook van overtuigd dat het 'nu eenmaal in mijn genen zat'. Maar het zat simpelweg in een moeiljke thuissituatie, en bij een ander zit het wellicht simpelweg in een slecht huwelijk of een klotebaan. Niks 'permanente depressie'. Vervelende omstandigheden, die gelukkig niet permanent waren.
Maar chronische stress is lang niet altijd de oorzaak van chronische depressie. Zoals met veel psychiatrische aandoenignen is er een complex van factoren, waaronder stress -in de dagelijkse zin van het woord, wat weer afwijkt van de medische term- slechte copingmechanismen, onjuiste gedachten patronen etcetera etcetera. Daarboven, zijn weer veel zaken ook een symptoom en gevolg van ziekte en niet een oorzaak. Vaak is er sprake van een zichzelf versterkend systeem.quote:Op zondag 21 oktober 2007 16:34 schreef Re het volgende:
[..]
chronische depressie kan idd biologisch zijn maar hoeft dat niet te zijn, veel chronische stress (de vervelende omstandigheden) kunnen voor veel problemen zorgen later aangezien je lichaam bij een nieuwe stressor ineens overgaat op een soort hyperreactie waardoor je sneller depressief kan raken. Bij 50-70% van mensen die ooit behandeld worden met een AD zal dit maar gedeeltelijk efffectief zijn, dat geeft natuurlijk te denken of de huidige AD markt wel de goede richting opgaat. En ja, depressie is ook een modeverschijnsel (ik denk voor zo'n 20-30% van de mensen).
Nee, zwaarte en diepte van de depressie heeft weinig te maken met het chronische karakter. Mesen met een milde depressie kunnen best wel hun leven lang aan de AD zitten, en omgekeerd mensen met een zware depressie, kunnen zelfs zonder AD er vanaf komen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 12:23 schreef Halinalle het volgende:
Overigens ben ik chronisch AD gebruiker en voorlopig (misschien wel altijd) zal ik dergelijke medicijnen moeten blijven gebruiken. (Ben ik een zwaar geval?)
Dat zei ikquote:Op zondag 21 oktober 2007 17:12 schreef Inekris het volgende:
[..]
Maar chronische stress is lang niet altijd de oorzaak van chronische depressie. Zoals met veel psychiatrische aandoenignen is er een complex van factoren, waaronder stress -in de dagelijkse zin van het woord, wat weer afwijkt van de medische term- slechte copingmechanismen, onjuiste gedachten patronen etcetera etcetera. Daarboven, zijn weer veel zaken ook een symptoom en gevolg van ziekte en niet een oorzaak. Vaak is er sprake van een zichzelf versterkend systeem.
De farmaceutsiche industrie richt zich, logischerwijs, op die zaken welke met depressie samenhangen die goed met medicatie te verhelpen zijn. Daarmee wordt niet altijd, vaak niet zelfs, de ultieme oorzaak van de depressie weggenomen; het stelt de patient in staat normaal, of redelijk normaal, te functioneren.
Placebo effecten liggen ongeveer rond de 15-20% in MDD en GADquote:Nee, zwaarte en diepte van de depressie heeft weinig te maken met het chronische karakter. Mesen met een milde depressie kunnen best wel hun leven lang aan de AD zitten, en omgekeerd mensen met een zware depressie, kunnen zelfs zonder AD er vanaf komen.
Verder geldt wel wat Re zegt. Depressie wordt nogal snel gediagnosticeerd door de HA, ook weer door een complex van factoren, wat niet inhoudt dat al die mensen een depressie hebben. (En dan zeg ik niet dat Halinalle geen depressie heeft) Helaas gaat het algemene adagium van de medicijnen, als het medicijn helpt dan klopt de diagnose (kort door de bocht), niet op voor de meeste psychiatrische klachten. Er is een groot aantal mensen die erg gevoelig zijn voor het placebo effect. Die knappen op van ieder AD, of andere psychofarmaca, maar zij zouden ook opknappen van zoetjes als zij geloven dat dat helpt.
amen tot thatquote:Op zondag 21 oktober 2007 18:16 schreef Halinalle het volgende:
Ondanks de imperfectie van deze middelen, en misschien worden ze wel te veel voorgeschreven (wie ben ik trouwens om dat te bepalen), ben ik zoooo blij dat ze er zijn.
daar kom ik op terugquote:Op vrijdag 26 oktober 2007 11:08 schreef Burdie het volgende:
Even een vraagje aan Re (als dat mag): hoe vaak komt het voor dat mensen van Orap permanente 'schade' blijven houden in de vorm van onwillekeurige spiersamentrekkingen?
de zogenaamde treatment resistent depression ... welke reeks heb je gehad?quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 02:46 schreef MissPink het volgende:
![]()
De efexor doet bij mij toch niet helemaal wat ie zou moeten doen...het ging een tijdje redelijk, maar heb nu weer een terugval, eentje die erger is dan de vorige keren. (van de week was ik aan het fietsen, en heb nauwelijks opgelet, het interesseerde me echt niet of ik aangereden zou worden, dat heb ik eerder nog niet gehad)
Dinsdag heb ik een afspraak bij de ggz-arts, ben benieuwd wat zij ervan vindt.
Begin nu toch wel mijn vertrouwen in AD te verliezen eigenlijk, dit is al de vierde soort waarbij ik geen enkel effect merk. En gisteren zei de psycholoog dat hij ook niet meer weet wat we eraan kunnen doen om me beter te laten voelen en terugvallen te voorkomen, dus het is een beetje hopeloos allemaal![]()
Involuntary and uncontrollable movements may develop in patients taking Pimozide . Occurrence is highest among the elderly, especially women. The risk of developing these involuntary movements and the likelihood they will become permanent are increased with long-term use and with high doses. However it is possible to develop these symptoms after short-term treatment at low doses. Contact your health care provider at once if any of the following occur: involuntary movements of tongue, face, mouth, or jaw (eg, protrusion of tongue, puffing of cheeks, puckering of mouth, chewing movements), sometimes accompanied by involuntary movements of the arms and legs.quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 11:58 schreef Re het volgende:
[..]
daar kom ik op terug, ik neem aan dat je het over TD hebt?
Als MissPink alleen nog slechts AD van het SSRI-type voorgeschreven, zou het inderdaad nog veel te vroeg zijn om van een treatment resistant depressie te spreken.quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 12:00 schreef Re het volgende:
[..]
de zogenaamde treatment resistent depression ... welke reeks heb je gehad?
lijkt me wel stug als je al 4x een ssri krijgt toegedient, de klinische definitie is trouwens:quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 12:44 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Als MissPink alleen nog slechts AD van het SSRI-type voorgeschreven, zou het inderdaad nog veel te vroeg zijn om van een treatment resistant depressie te spreken.
Overigens als er "iets in je leven" is, dat, bewust of onbewust, vaak bijv. stress, ongenoegen, ontevredenheid, angst of verdriet oplevert, kun je pillen slikken wat je wil, maar helpen zal het niet echt.
Toch zou het me niet helemaal verbazen.quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 13:02 schreef Re het volgende:
[..]
lijkt me wel stug als je al 4x een ssri krijgt toegedient, de klinische definitie is trouwens:
er zijn specifieke guidelines voor iig...quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 13:07 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Toch zou het me niet helemaal verbazen.![]()
Ik heb het idee dat voor een deel van de voorschrijvers tegenwoordig geldt AD "is gelijk" SSRI/SNRI.
Heel erg bedankt voor de informatie. Mijn psychiater kon er weinig zinnigs over zeggen, behalve dat ze het een keer heeft gezien bij iemand "en dat was echt heel akelig"quote:Op vrijdag 26 oktober 2007 12:09 schreef Re het volgende:
[..]
Involuntary and uncontrollable movements may develop in patients taking Pimozide . Occurrence is highest among the elderly, especially women. The risk of developing these involuntary movements and the likelihood they will become permanent are increased with long-term use and with high doses. However it is possible to develop these symptoms after short-term treatment at low doses. Contact your health care provider at once if any of the following occur: involuntary movements of tongue, face, mouth, or jaw (eg, protrusion of tongue, puffing of cheeks, puckering of mouth, chewing movements), sometimes accompanied by involuntary movements of the arms and legs.
Wel erbij zeggend dat TD zelden permanent zal zijn...
Bedankt voor de link! Ga het morgen even op mijn gemak doorlezenquote:Op vrijdag 26 oktober 2007 13:02 schreef Re het volgende:
lijkt me wel stug als je al 4x een ssri krijgt toegedient
Zoals ik gezegd, ben ik niet helemaal verbaasd. Krijg je je medicijnen inmiddels voorgeschreven door een psychiater of nog steeds door je huisarts? Mocht dat laatste nog steeds het geval zijn, dan is het misschien tijd om een psychiater in te schakelen.quote:Op zaterdag 27 oktober 2007 03:22 schreef MissPink het volgende:
[..]
Bedankt voor de link! Ga het morgen even op mijn gemak doorlezen
De medicijnen die ik tot nu toe heb gehad zijn seroxat, prozac, zoloft en efexor. Allemaal SSRI/SNRI dus..
De medicijnen worden voorgeschreven door een arts bij GGZ. Ik vind het ook tijd worden voor een andere soort ad, misschien wil zij eerst nog de dosis verhogen, maar daar heb ik weinig zin in, eerlijk gezegd. Het risico op meer bijwerkingen is voor mij geen reden om het niet te proberen. Misschien valt het wel heel erg mee (zoals bij jou), misschien ook niet, maar dat zien we dan wel weer.quote:Op zaterdag 27 oktober 2007 12:13 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Zoals ik gezegd, ben ik niet helemaal verbaasd. Krijg je je medicijnen inmiddels voorgeschreven door een psychiater of nog steeds door je huisarts? Mocht dat laatste nog steeds het geval zijn, dan is het misschien tijd om een psychiater in te schakelen.
De volgende logische stap op medicatie gebied is vaak het voorschrijven van een tricyclisch AD (maar er kunnen goede, bijv. medische, redenen zijn om hiervan af te wijken). Deze zijn ouder, maar hun effectiviteit is in het algemeen gesproken nog onovertroffen. Ze staan bekend om een groter risico op vervelende bijwerkingen, maar bij een aantal van deze medicijnen is deze reputatie m.i. onterecht. Het middel dat ik gebruik (nortriptyline/nortrilen) geeft bij mij niet meer bijwerkingen dan een SSRI en in het dagelijks leven merk ik eigenlijk niets of nauwelijks iets van de bijwerkingen.
Als ik jou was zou ik aangeven dat je een hogere dosis niet echt zie zitten, zeker omdat het nu al het vierde medicijn uit dezelfde familie is.quote:Op zaterdag 27 oktober 2007 13:25 schreef MissPink het volgende:
[..]
De medicijnen worden voorgeschreven door een arts bij GGZ. Ik vind het ook tijd worden voor een andere soort ad, misschien wil zij eerst nog de dosis verhogen, maar daar heb ik weinig zin in, eerlijk gezegd. Het risico op meer bijwerkingen is voor mij geen reden om het niet te proberen. Misschien valt het wel heel erg mee (zoals bij jou), misschien ook niet, maar dat zien we dan wel weer.
De arts vindt trouwens dat de medicijnen wél iets doen bij mij, omdat ik ook betere periodes heb, die dan ook steeds weer gevolgd worden door een terugval. Zij is van mening dat die betere periodes door de medicijnen komen, maar zonder medicijnen heb ik ook tijden dat het beter gaat. Ik denk dan: als de medicijnen iets doen, dan zouden de terugvallen toch ook minder ernstig moeten zijn?
Ja, dat ga ik ook doen morgen, heb er echt genoeg van. Ik zie wel erg op tegen afbouwen en weer opbouwen, maar dat moet dan maar even.quote:Op zondag 28 oktober 2007 22:51 schreef Halinalle het volgende:
Als ik jou was zou ik aangeven dat je een hogere dosis niet echt zie zitten, zeker omdat het nu al het vierde medicijn uit dezelfde familie is.
Voor mij was de overstap van Efexor naar Nortrilen een verstandig besluit (maar iedereen is natuurlijk anders).
Fijn dat je vriend er was! Dat scheelt bij mij ook altijd veel, gistermiddag zijn we lekker samen weg geweest, stukje rijden, beetje winkelen, visje gegeten in Enkhuizen, lekker rustig, maar toch ff eruit, deed me echt goedquote:Op maandag 29 oktober 2007 14:10 schreef Burdie het volgende:
Dat overstappen heb ik ook altijd enorm tegenop gezien, Miss Pink... het is alleen eventjes niet anders. Door de zure appel heen bijten, noem ik het zelf. Gaat het een beetje met je trouwens?
Hier gaat het redelijk, heb gisteren een best heftige terugval gehad, maar gelukkig was vriendlief aanwezig om me op te vangen. Waar het door kwam... geen idee
. Druk weekend, veel aan m'n hoofd, alcohol... dat laatste was niet slim ook, maarja. Soms doe je wel eens iets 'fout'.
Ik merk trouwens dat ik sinds de Orap minder goed zie. Dus ofwel m'n ogen zijn daadwerkelijk achteruit gegaan, of ik heb door de Orap problemen met scherp stellen. Maarja, als dat alles is...
.
Jij hebt morgen je afspraak he, Miss? Hoe laat mag je?
Moeilijk hoor...quote:Op woensdag 31 oktober 2007 13:19 schreef MissPink het volgende:
De arts wil dus inderdaad eerst de dosis verhogen, voordat ze iets anders voorschrijft.
Vorige keren vond ze steeds dat de medicijnen wél iets doen, nu zei ze: ik weet het niet, of ze iets doen. (blijkbaar is mijn argument dat ik zonder medicijnen ook betere periodes heb toch tot haar doorgedrongen)
Ik kan nu óf gaan afbouwen en het een tijdje zonder medicatie proberen (om te 'bewijzen' dat het zonder pillen ook weer beter zal worden en dat ze dus echt geen effect hebben), óf de dosis verhogen (maar dan weten we niet of het beter gaat door de pillen of door het natuurlijke verloop) óf nog een tijdje op deze dosering blijven en afwachten.
Ik heb even bedenktijd gevraagd, zodat ik alle voor- en nadelen voor mezelf op een rijtje kan zetten voordat ik een keuze maak.
Zo moeilijk lijkt het me niet hoor... of tenminste, van wat MissPink hier op het forum heeft verteld, lijkt het me duidelijk dat SSRI's voor haar niet werken en dat ze haar heil moet gaan zoeken in een andere familie van AD's.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 14:09 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Moeilijk hoor...
Hoeveel mg slik je nu?
Als de arts een andere mening is toegedaan, aannemende dat hij haar hoofdbehandelaar is, dan zit een overstap op korte termijn er niet in.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 15:49 schreef Burdie het volgende:
[..]
Zo moeilijk lijkt het me niet hoor... of tenminste, van wat MissPink hier op het forum heeft verteld, lijkt het me duidelijk dat SSRI's voor haar niet werken en dat ze haar heil moet gaan zoeken in een andere familie van AD's.
Miss, heb je daar ook met je psychiater over gesproken en wat vond die ervan?
Daar ben ik inderdaad sinds kort mee begonnen, ook om te kijken of er dingen/gebeurtenissen zijn die een terugval veroorzaken. (voor mijn gevoel komt het steeds vanuit het niets opzetten, misschien dat zo'n dagboek meer inzicht geeft)quote:Op woensdag 31 oktober 2007 14:04 schreef Re het volgende:
bij zulk soort beslissingen is het misschien een goed idee om een soort dagboek bij te houden zodat je objectief terug kan kijken of er verschillen zijn
75mg, dat is natuurlijk een heel lage dosis en daarom snap ik ook wel dat ze eerst wil verhogen, eerst kijken of dat niet toch voor een verandering zorgt. Het is natuurlijk ook een stuk gemakkelijker om dit te verhogen, dan eerst afbouwen, dan een ander middel weer opbouwen, afwachten, misschien bijwerkingen etc.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 14:09 schreef Halinalle het volgende:
Hoeveel mg slik je nu?
Dit soort vragen zou je ook aan je apotheker kunnen stellen. Hij/zij heeft veel verstand van interacties tussen geneesmiddelen.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 23:13 schreef MissyMirjaM het volgende:
klein vraagje w.b. melatonine, aangezien ik voor dit kleine vraagje liever niet de huisarts lastig val.
ik gebruik AD's, kan ik veilig melatonine gebruiken als ik dat zou willen?
ik zie er niet veel over, sommigen raden het af, de meesten zeggen er niks over?
iemand die hier iets over weet of er ervaring mee heeft?
Ik ook, ik denk zelfs dat ik hetzelfde had gezegd, als ik de arts was geweest.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 21:28 schreef Halinalle het volgende:
Ik kan me wel enigszins voorstellen, dat zij het de moeite waarde vindt om nog een hogere dosis uit te proberen
slecht?quote:Op donderdag 1 november 2007 11:29 schreef MissPink het volgende:
MissyMirjaM, ik zou het ook even aan de apotheker vragen, die weten er het meest vanaf. Hoe gaat het verder met je?
het artikel gaat over supplement pharmacotherapie bij bipolaire depressie met melatonine, ik geloof niet dat ze er erg positief over zijn...quote:Op donderdag 1 november 2007 11:29 schreef MissPink het volgende:
[..]
Ik ook, ik denk zelfs dat ik hetzelfde had gezegd, als ik de arts was geweest.
In ieder geval bedankt voor het meedenken allemaal, heb er veel aan gehad!
MissyMirjaM, ik zou het ook even aan de apotheker vragen, die weten er het meest vanaf. Hoe gaat het verder met je?
Re, waar gaat het artikel over?
kun je een samenvatting geven?quote:Op donderdag 1 november 2007 16:11 schreef Re het volgende:
een heel goed stuk over treatment resistent depression
http://www.medscape.com/viewprogram/7967?src=mp
Hmm ij zo een kleine effectiviteit is de gedachte voor de hand liggend dat de farmaceutische industrie een te groot belang heeft bij het fysiologisch verklaren van depressie (of van enige andere aandoening uit de DSMquote:Op zondag 21 oktober 2007 17:22 schreef Re het volgende:
[..]
Dat zei ik, het is zelfs zo dat de huidige ADs maar voor 20-30% echt een depressie kunnen "genezen". Maar ondertussen is het natuurlijk wel een multibillion dollar market zoals ze zeggen.
AD helpen in 20 tot 30 procent van de gevallen, en placebo's tot 15 tot 20 procent. Daar zal ongetwijfeld een overlap inzitten, nietwaar?quote:[..]
Placebo effecten liggen ongeveer rond de 15-20% in MDD en GAD
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |