30er zonder huis-boompje-beestje-ukkie..moet kunnen?

lekker man, die 18 jarige chickies!

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:23 schreef DaBuzzzzz het volgende:

[..]

Diep in m'n hart zou ik een harem prefereren

Een relatie met één persoon staat dichter bij een harem dan geen relatie, .

Ik ben het wel eens met Konijn, een relatie voegt dusdanig veel toe dat niemand een leuk persoon zomaar zal laten lopen. Men wil dus liever een relatie dan een single bestaan, dat blijkt alleen al uit het feit dat men het telkens opnieuw probeert. Wat het principe daarachter is, en hoe hoog men de lat legt tav de andere persoon is een verhaal.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:14 schreef dawg het volgende:

[..]

Meestal wel. Maar jij kent konijntje nog niet, begrijp ik?

Jawel hoor, maar ik blijf altijd maar weer hopen dat mensen ten goede veranderen

Je relatie is net uit. Jij zit dus niet met huisje-boompje-beestje, maar met ludduvudu. Ineens alleen en een beetje eenzaam.

Ga nou eerst maar eens de ludduvudu uitzieken, de rest komt later wel.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:32 schreef Frezer het volgende:

[..]

Een relatie met één persoon staat dichter bij een harem dan geen relatie, .

Ik ben het wel eens met Konijn, een relatie voegt dusdanig veel toe dat niemand een leuk persoon zomaar zal laten lopen. Men wil dus liever een relatie dan een single bestaan, dat blijkt alleen al uit het feit dat men het telkens opnieuw probeert. Wat het principe daarachter is, en hoe hoog men de lat legt tav de andere persoon is een verhaal.

Vind het alleen zo verrot jammer dat het gros van de squareheaded (excuse le mot) een relatie beginnen ter compensatie, om over het "nemen" van kinderen nog maar niet te spreken.
Men is zoooo niet kritisch op zichzelf en anderen. Volgens mij kan een relatie alleen maar meerwaarde hebben als jezelf compleet bent. Kijk maar eens wat voor zielige hoopjes mens je vaak overhoudt als één van de 2 buiten de deur neukt en de relatie strandt; vrouwen die niet zelfstandig genoeg zijn en mannen die de klap nooit meer te boven komen...

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:41 schreef MUUS het volgende:
Je relatie is net uit. Jij zit dus niet met huisje-boompje-beestje, maar met ludduvudu. Ineens alleen en een beetje eenzaam.

Ga nou eerst maar eens de ludduvudu uitzieken, de rest komt later wel.

Wat zij zegt!

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:32 schreef Frezer het volgende:

[..]

Een relatie met één persoon staat dichter bij een harem dan geen relatie, .

Ik ben het wel eens met Konijn, een relatie voegt dusdanig veel toe dat niemand een leuk persoon zomaar zal laten lopen. Men wil dus liever een relatie dan een single bestaan, dat blijkt alleen al uit het feit dat men het telkens opnieuw probeert. Wat het principe daarachter is, en hoe hoog men de lat legt tav de andere persoon is een verhaal.

Ik denk dat een relatie helemaal niet zo veel toevoegt. Een relatie met de juiste persoon waarin beiden echt van elkaar houden, en beiden echt gelukkig zijn, is een relatie die echt iets toevoegt. Veel mensen nemen volgens mij genoegen met minder, omdat ze een relatie willen...

Bovendien is het aloude sprookje van levenslange liefde en geluk met dezelfde partner ook wel een beetje achterhaald.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:50 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat een relatie helemaal niet zo veel toevoegt. Een relatie met de juiste persoon waarin beiden echt van elkaar houden, en beiden echt gelukkig zijn, is een relatie die echt iets toevoegt. Veel mensen nemen volgens mij genoegen met minder, omdat ze een relatie willen...

Bovendien is het aloude sprookje van levenslange liefde en geluk met dezelfde partner ook wel een beetje achterhaald.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:50 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat een relatie helemaal niet zo veel toevoegt. Een relatie met de juiste persoon waarin beiden echt van elkaar houden, en beiden echt gelukkig zijn, is een relatie die echt iets toevoegt. Veel mensen nemen volgens mij genoegen met minder, omdat ze een relatie willen...

Bovendien is het aloude sprookje van levenslange liefde en geluk met dezelfde partner ook wel een beetje achterhaald.

Mja, nou vel je wel een erg zwaar oordeel over "anderen". Dat jij hun relatie niet beziet als eentje die iets toevoegd wil niet zeggen dat dat voor hun ook zo is. We hebben dus wellicht allemaal een verschillende definitie van een geweldige relatie, maar feit is dat we allemaal maar wat graag zo'n relatie willen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:50 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat een relatie helemaal niet zo veel toevoegt. Een relatie met de juiste persoon waarin beiden echt van elkaar houden, en beiden echt gelukkig zijn, is een relatie die echt iets toevoegt. Veel mensen nemen volgens mij genoegen met minder, omdat ze een relatie willen...

Is het zo zwart wit? Ik denk dat er best veel mensen zijn die misschien wel weten dat ze hebben gekozen voor second best, maar die daar toch heel gelukkig mee zijn omdat ze een grote kinderwens hadden, omdat die partner wel iemand is met wie ze goed een gezin kunnen stichten. Het wérkt, maar er is geen sprake van een passionele liefde.

Ik was op een huwelijk van een vriendin. De ambtenaar vertelde dat hij de bruidegom had gevraagd waarom hij eigenlijk wilde trouwen. Tja, had hij gezegd, het leek me wel de logische keuze.

Auw.

Toch heb ik het idee dat mijn vriendin gelukkig met hem is, want ze heeft nu precies wat ze wilde: een mooi huis, een kind, een betrouwbare man. Maar geen hemelbestormende liefde, dát niet. Dat vindt ze kennelijk minder belangrijk.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:15 schreef mane het volgende:

[..]

Is het zo zwart wit? Ik denk dat er best veel mensen zijn die misschien wel weten dat ze hebben gekozen voor second best, maar die daar toch heel gelukkig mee zijn omdat ze een grote kinderwens hadden, omdat die partner wel iemand is met wie ze goed een gezin kunnen stichten. Het wérkt, maar er is geen sprake van een passionele liefde.

Ik was op een huwelijk van een vriendin. De ambtenaar vertelde dat hij de bruidegom had gevraagd waarom hij eigenlijk wilde trouwen. Tja, had hij gezegd, het leek me wel de logische keuze.

Auw.

Toch heb ik het idee dat mijn vriendin gelukkig met hem is, want ze heeft nu precies wat ze wilde: een mooi huis, een kind, een betrouwbare man. Maar geen hemelbestormende liefde, dát niet. Dat vindt ze kennelijk minder belangrijk.

Dus het is goed te keuren dat iemand trouwt voor materieel gewin en "zekerheid"? Ik vind het een belediging voor beiden, maar goed ik ben dan ook niet gemiddeld kritisch...

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:15 schreef mane het volgende:

[..]

Is het zo zwart wit? Ik denk dat er best veel mensen zijn die misschien wel weten dat ze hebben gekozen voor second best,

Sterker nog, ik denk dat je per definitie kiest voor second best. Er zal altijd wel iemand rondlopen die net wat beter bij je past, liever is, knapper is enz. enz. dan je huidige partner.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:19 schreef DaBuzzzzz het volgende:
maar goed ik ben dan ook niet gemiddeld kritisch...

En dat zegt dus ook (bijna) iedereen van zichzelf, .

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:14 schreef Frezer het volgende:

[..]

Mja, nou vel je wel een erg zwaar oordeel over "anderen". Dat jij hun relatie niet beziet als eentje die iets toevoegd wil niet zeggen dat dat voor hun ook zo is. We hebben dus wellicht allemaal een verschillende definitie van een geweldige relatie, maar feit is dat we allemaal maar wat graag zo'n relatie willen.

Als beiden in de relatie echt het gevoel hebben dat de ander iets toevoegt aan hun geluk, dan is het toch de juiste relatie? Dat niet iedereen dezelfde eisen stelt, is een heel andere kwestie, lijkt me.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:19 schreef DaBuzzzzz het volgende:

[..]

Dus het is goed te keuren dat iemand trouwt voor materieel gewin en "zekerheid"? Ik vind het een belediging voor beiden, maar goed ik ben dan ook niet gemiddeld kritisch...

Als ze er allebei bewust voor kiezen, en gelukkig zijn (voor zover je dat over iemand kunt zeggen), wat valt er dan niet goed te keuren? In vroegere tijden koos 99% van de mensheid op basis van voornoemde zaken een partner. En nu nog kennelijk. Kritisch zijn heeft er ook weinig mee te maken: het gaat om wat je wilt en waar jij denkt gelukkig van te worden.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:20 schreef Frezer het volgende:

[..]

Sterker nog, ik denk dat je per definitie kiest voor second best. Er zal altijd wel iemand rondlopen die net wat beter bij je past, liever is, knapper is enz. enz. dan je huidige partner.

Ik heb het niet over of er iemand is die knapper is etc. Maar second best in de zin dat je weet dat het geen liefde is met een grote letter L. Maar dat je vooral op andere gronden (praktische, 'rationelere') voor die partner hebt gekozen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:34 schreef mane het volgende:

[..]

Ik heb het niet over of er iemand is die knapper is etc. Maar second best in de zin dat je weet dat het geen liefde is met een grote letter L. Maar dat je vooral op andere gronden (praktische, 'rationelere') voor die partner hebt gekozen.

Ik denk persoonlijk dat dat niet de juiste keuze is. Maar goed, als er mensen zijn die gelukkig worden van materiele zaken en daarom voor minder settelen, moeten ze dat zelf weten. Ik zou op die manier niet gelukkig kunnen zijn, en voor mij zou die relatie dus niet voldoende toevoegen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:32 schreef mane het volgende:

[..]

Als ze er allebei bewust voor kiezen, en gelukkig zijn (voor zover je dat over iemand kunt zeggen), wat valt er dan niet goed te keuren? In vroegere tijden koos 99% van de mensheid op basis van voornoemde zaken een partner. En nu nog kennelijk. Kritisch zijn heeft er ook weinig mee te maken: het gaat om wat je wilt en waar jij denkt gelukkig van te worden.

In vroeger tijden moest een man een vrouw hebben die zijn huishouden kon doen en zijn kinderen kon krijgen, en een vrouw moest financiele zekerheid voor zichzelf en haar kinderen hebben. Een prima basis voor een relatie....destijds.

In deze tijd is beiden als het goed is niet meer nodig en hoef je je partner niet op die gronden te kiezen.
Geen soort van vergelijkin, natuurlijk...

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:38 schreef miss_sly het volgende:

Ik denk persoonlijk dat dat niet de juiste keuze is. Maar goed, als er mensen zijn die gelukkig worden van materiele zaken en daarom voor minder settelen, moeten ze dat zelf weten.

Maar het willen stichten van een gezin is toch niet materialisch? Nee, ik denk dat de wens van die mensen (ik doe nu een beetje alsof het buitenaardse wezens zijn...) net zo goed in de kern niet-materieel is.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:39 schreef miss_sly het volgende:

In vroeger tijden moest een man een vrouw hebben die zijn huishouden kon doen en zijn kinderen kon krijgen, en een vrouw moest financiele zekerheid voor zichzelf en haar kinderen hebben. Een prima basis voor een relatie....destijds.

In deze tijd is beiden als het goed is niet meer nodig en hoef je je partner niet op die gronden te kiezen.
Geen soort van vergelijkin, natuurlijk...

Een vrouw zoekt nog steeds - als er een kinderwens op de achtergrond meespeelt - een betrouwbare en stabiele kerel die een goede vader zal zijn. Als ik kijk naar die man van m'n vriendin dan zie ik een ongelooflijk saaie droplul. Maar hij voldoet precies aan het plaatje dat zij in haar hoofd heeft zitten. Hij is de ideale man om een gezin mee te gaan stichten. Financiële zekerheid speelt daarbij ook zeker nog een rol. Denk maar aan al die vrouwen die na de geboorten van de kinderen slechts een klein deeltijdbaantje hebben of helemaal (tijdelijk) stoppen met werken. Ik denk dat vrouwen bij het kiezen van een partner wel degelijk - al dan niet bewust - hiermee bezig zijn.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:34 schreef mane het volgende:

[..]

Ik heb het niet over of er iemand is die knapper is etc. Maar second best in de zin dat je weet dat het geen liefde is met een grote letter L. Maar dat je vooral op andere gronden (praktische, 'rationelere') voor die partner hebt gekozen.

Dat heb ik met opzet gedaan. Onder het motto: dat gebeurt al eeuwen, dat kan ik ook wel. Niet dus!

Fijne lieve verzorgende jongen. Kan er redelijk mee praten, we vinden dezelfde dingen mooi, en hij is volgzaam, trouw, welwillend wil graag veel leren, vind mijn interesses boeiende en is zeker niet arm.
Komt uit een beetje een zelfde nest qua opvoeding (houtenspeelgoed, zelfde kinderverhalen, zelfde aparte eten enz)
Hij is niet lelijk, en verzorgd.
Op papier een ideale kandidaat... Toch, na 2 jaar, wil de liefde nog niet echt komen, en ondanks het comfortabele van de relatie, word ik er niet gelukkig van, en ga ik zeker niet met hem trouwen.

En toch, soms, bedenk ik me dat ik prima met hem oud kan worden, hij wil graag kindjes van me, en we leefden nog lang en ongelukkig... of niet....

Mensen hebben om de meest vreemde redenen relaties met elkaar... Meestal voor een deel diep binnenin ervan overtuigd zijn dat iets beter ze niet wil, dat ze te oud zijn voor iets anders, omdat de familie hem wel aardig vind. Omdat ze zeurt maar ook wel makkelijk is. Omdat een ander zoeken gewoon simpelweg te onzeker en teveel moeite is. Omdat ze financieel afhankelijk zijn.. enz enz enz...

Uiteindelijk is het maar de vraag of je met die "echte liefde" wel oud KAN worden... Dat is per geval verschillend vermoedelijk, ik kon het niet, en heb een praktische keuze gemaakt.
Die keuze, kan ik weinig mensen aanbevelen, tenzij je zonder passie kan leven.

bijna 33, geen eigen huis, geen relatie, naks.

En ik vind het wel goed zo. De nu al uitgebluste relatie van 30-ers die ik om mij heen zie maken dat ik voorlopig lekker alleen blijf.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:50 schreef mane het volgende:

[..]

Een vrouw zoekt nog steeds - als er een kinderwens op de achtergrond meespeelt - een betrouwbare en stabiele kerel die een goede vader zal zijn. Als ik kijk naar die man van m'n vriendin dan zie ik een ongelooflijk saaie droplul. Maar hij voldoet precies aan het plaatje dat zij in haar hoofd heeft zitten. Hij is de ideale man om een gezin mee te gaan stichten. Financiële zekerheid speelt daarbij ook zeker nog een rol. Denk maar aan al die vrouwen die na de geboorten van de kinderen slechts een klein deeltijdbaantje hebben of helemaal (tijdelijk) stoppen met werken. Ik denk dat vrouwen bij het kiezen van een partner wel degelijk - al dan niet bewust - hiermee bezig zijn.

Dat ben ik enorm met je eens. De meeste mensen zijn alleen nooit zo eerlijk dat ook toe te geven.... Of überhaupt toe te geven dat hun partner niet de ideale is. (wel zeuren tegen vrienden en vriendinnen, maar ze blijven er wel bij)
Daar is voor een deel toch de samenleving schuldig aan.
Het moet romantische liefde zijn, en anders ben je een feeks, of een domme eikel. (of beide)
Het is en blijft natuurlijk de vraag in hoeverre een bewuste keuze voor een partner goed of fout is.
Wanneer je echt oprecht tegen jezelf kan zeggen dat je gelukkig met hem bent.... Geen probleem.
Ik denk alleen dat er erg weinig mensen dat oprecht kunnen zeggen!

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:52 schreef mantamanta het volgende:

En toch, soms, bedenk ik me dat ik prima met hem oud kan worden, hij wil graag kindjes van me, en we leefden nog lang en ongelukkig... of niet....

Uiteindelijk is het maar de vraag of je met die "echte liefde" wel oud KAN worden... Dat is per geval verschillend vermoedelijk, ik kon het niet, en heb een praktische keuze gemaakt.
Die keuze, kan ik weinig mensen aanbevelen, tenzij je zonder passie kan leven.

Ja, dat comfortabele is het verleidelijke. Ik herken het. Het is allemaal zo makkelijk, tenminste: aan de buitenkant. En iedereen verklaart je voor gek als je er een punt achter zet waarschijnlijk. .

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:59 schreef mane het volgende:

[..]

Ja, dat comfortabele is het verleidelijke. Ik herken het. Het is allemaal zo makkelijk, tenminste: aan de buitenkant. En iedereen verklaart je voor gek als je er een punt achter zet waarschijnlijk. .

toch gaat dat wel gebeuren, ben alleen nu een van de afhankelijke soort. Daar wordt nu eerst aan gewerkt... Als goede Feeks, wil je niet (weer) je huis uit moeten nadat een relatie is verbroken....

Het zou zo leuk zijn als ik hem gewoon fantastisch zou vinden, zou een heel prima leven en huwelijk zijn.

Vermoedelijk krijg ik vooral te horen hoe ik die lieve fijne jongen dat aan kan doen trouwens... Iedereen vind hem lief en fijn... Brrrrrrr

quote:

Op maandag 16 juli 2007 13:32 schreef mane het volgende:

[..]

Als ze er allebei bewust voor kiezen, en gelukkig zijn (voor zover je dat over iemand kunt zeggen), wat valt er dan niet goed te keuren? In vroegere tijden koos 99% van de mensheid op basis van voornoemde zaken een partner. En nu nog kennelijk. Kritisch zijn heeft er ook weinig mee te maken: het gaat om wat je wilt en waar jij denkt gelukkig van te worden.

Dat 'bewust' is het hem nou. Ik neig te zeggen dat 50% van NL niet in staat is een bewust oordeel te maken of een afweging te doen.

Wat een feest der herkennng
Ik ben 42, wel huisje boompje beestje maar geen relatie. Het bevalt niet en wou dat ik jaren eerder wat serieuzer was geweest op relatie gebied. Nu is het eigenlijk wel te laat. Grijp je kans nu je er nog fris en niet helemaal opgedroogt uitziet.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:11 schreef miss_sly het volgende:

En jij representeert "iedereen"?

excuseer, ik was het niet die een algemene uitspraak voor de mensheid wou doen, dat was diegene waarop ik repliceerde. Ik spreek gewoon over mezelf.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 14:40 schreef Nytro het volgende:
Wat een feest der herkennng
Ik ben 42, wel huisje boompje beestje maar geen relatie. Het bevalt niet en wou dat ik jaren eerder wat serieuzer was geweest op relatie gebied. Nu is het eigenlijk wel te laat. Grijp je kans nu je er nog fris en niet helemaal opgedroogt uitziet.

zelfs op je 42ste kan je je toch weer op de relatiemarkt gooien . Alsof alle single 40-plussers gedoemd zijn om alleen te blijven de rest van hun leven ...

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:09 schreef kleinvogelijn het volgende:

[..]

Daar zit wat in; de samenleving is ingericht op gezinnen of stellen, niet op alleenstaanden. Als je kinderen hebt krijg je kinderbijslag, kleine kinderen kunnen gratis mee op vakantie of in het vliegtuig. Als je alleen op vakantie gaat betaal je je blauw in vergelijking met wat een gezin met 2 kinderen betaalt aan verblijf. Een sociale huurwoning met vier kamers krijg je als alleenstaande niet. Een huis kopen in je eentje als starter is al een heel wat met die prijzen van tegenwoordig. En ga zo maar door.

CDA.

30+-ster met relatie (niet samenwonend), maar zonder (eigen) huis, zonder auto, zonder beest en boom (wel 3 cactussen ) en zonder ukkie meldt zich!

Ik zit zelf nu enorm in de baby-boom en kan er inderdaad af en toe erg moe van worden. Nee, ik ben niet tegen kinderen of bang om niet aan de norm te voldoen, maar het blijft een feit dat de vraag ("heb jij nog geen kriebels dan?"... helaas in veel gevallen ietwat minder charmant gesteld ) zo ongeveer wekelijks opkomt. Soms ben ik alleen maar reuzeblij voor m'n zwangere vriendinnen en moet ik alleen maar lachen om die opmerkingen; op andere momenten word ik er erg recalcitrant van en wil ik vragen waarom mensen in hemelsnaam de behoefte hebben zich wel vast te leggen (op de een of andere manier moet je inderdaad als 30+er (zeker als vrouw) eerder verantwoording af leggen voor het niet willen van kinderen dan voor het wel krijgen ervan... terwijl ik toch even veel (goede) redenen zie voor beide opties!). En soms ben ik het gezwanger ook gewoon heel erg zat vanuit een wat meer egoistisch perspectief ( Is er ook nog iemand NIET zwanger? ).

Ik heb moeite om me te binden. Niet aan mijn vriend (sterker nog, er wordt gesproken over samenwonen, wat ik alleen maar leuk vind), maar wel aan heel veel andere dingen. Het hebben van een kind, een hypotheek, ja zelfs een dure bank is voor mij iets heel benauwends... Ik heb jerenlang geleefd met het idee dat ik op korte termijn naar het buitenland zou gaan en het gevoel dat ik nog steeds mijn huurhuisje zo op kan geven vind ik van een buitengewone luxe. Gek is dat: mijn beste vreindin heeft een prachtige zwangere buik en een fenomenaal opgeknapt design huis en hoe blij ik ook voor haar zijn kan: het idee van al die spullen en verantwoordelijkheden... brrr...

Overigens vind ik het hele concept "dat iedereen uiteindelijk toch liever met z'n tweeen is" echt iets uit een jaren-50 handboek voor relaties...
Sure, er zijn mensen wiens leven niet compleet is zonder iemand anders. Ik ben reuze blij met mijn huidige relatie, maar denk niet dat ik perse ongelukkiger geweest zou zijn als ik hem niet tegengekomen was. Gelukkig op een andere manier en met andere dingen waarschijnlijk, maar mijn streven is nooit een relatie op zich geweest (net als dat ik ook niet zomaar een kind wil, maar op een gegeven moment wellicht een kind met mijn vriend). Vind het zelfs bijna beledigend om te zeggen dat iedereen uiteindelijk liever met zijn tweeen is; het suggereert een soort superioriteit van de ene manier van leven boven de andere... mateloos irritant!

Wat een oppepper om al die succesverhalen van tevreden vrijgezellen te lezen!

Ik ben 30 (en een beetje plus), in bezit van huis en beest. Geen boom, wel wat struikjes.
Al jaren vrijgezel en het bevalt me wel, al begint de behoefte naar een partner af en toe te kriebelen. Maar dan toch steeds die vaste overtuiging vasthouden dat ik mijn geluk niet aan een ander wil ophangen. Ik heb genoeg voorbeelden gezien van stellen die uit elkaar gaan waarna één of beide helften in elkaar storten.

Nee, dank u!

Aan de andere kant: wie niet waagt.....
En alleen is soms toch ook wel erg alleen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:09 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Geloof mij, dit nam je terug als je geen vriend had. Makkelijk praten is dat nu. Zelfde als zeggen dat je een kast van een huis hebt, maar met een kleinere waarschijnlijk ook wel tevreden was geweest.

Onzin, het is gewoon zo. Relaties zijn te vaak gewoon surogaat voor een of andere leegte, en in plaats van dat zelf eerts te verwezenlijken moet een relatie dat gat vullen....nieuw gat, hup kind erbij....Zo hoort het gewoon niet en dat neemt niets weg aan het wel of niet hebben van een relatie, want er zijn ook zat gezonde relaties.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:13 schreef Cat22 het volgende:
Wat een oppepper om al die succesverhalen van tevreden vrijgezellen te lezen!

Ik ben 30 (en een beetje plus), in bezit van huis en beest. Geen boom, wel wat struikjes.
Al jaren vrijgezel en het bevalt me wel, al begint de behoefte naar een partner af en toe te kriebelen. Maar dan toch steeds die vaste overtuiging vasthouden dat ik mijn geluk niet aan een ander wil ophangen. Ik heb genoeg voorbeelden gezien van stellen die uit elkaar gaan waarna één of beide helften in elkaar storten.

Nee, dank u!

Aan de andere kant: wie niet waagt.....
En alleen is soms toch ook wel erg alleen.

En jij moet je angst om gekwetst te worden opzij zetten.....je ding doen en dan gebeurt het vanzelf...of niet en dan is dat ook niet erg. Een relatie neem je niet, het is een MOGELIJK gevolg van een klik tussen 2 mensen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:13 schreef Cat22 het volgende:
Wat een oppepper om al die succesverhalen van tevreden vrijgezellen te lezen!

Ik ben 30 (en een beetje plus), in bezit van huis en beest. Geen boom, wel wat struikjes.
Al jaren vrijgezel en het bevalt me wel, al begint de behoefte naar een partner af en toe te kriebelen.

Dat heb ik ook wel, maar het vrijgezel zijn bevalt me nu nog erg goed. En daarbij ben ik volgens mij erg kieskeurig....

Ik ben 30 - heb een leuke baan, leuke vriendinnen, geen eigen huis, geen beesten, nog niet eens een plant. Wel een liefje, maaraangezien die aan het reizen is geen conventionele "relatie".

Niks mis mee. Ik geniet van mijn leven en heb niet het idee dat ik haast moet maken met volgende fases in mijn leven. Naar mijn idee moet je dat soort beslissingen ook niet verbinden aan leeftijd, maar aan wat jeop dit moment zelf voelt dat je wil en aan je eigen situatie.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 11:28 schreef petitlapin2 het volgende:
bovendien ben ik er wel van overtuigd dat zowat iedereen liever een relatie heeft dan alleen is...

het is uiteraard geen drama om alleen te zijn, je kan best nog veel voldoening uit je leven halen en er het beste van maken, maar uiteindelijk is iedereen toch veel liever met zijn tweetjes ??

Het verbaast me niet eens meer om dit soort geinfecteerd gelul uit de zaadgevulde bek van een vrouw te horen.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:09 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Geloof mij, dit nam je terug als je geen vriend had. Makkelijk praten is dat nu. Zelfde als zeggen dat je een kast van een huis hebt, maar met een kleinere waarschijnlijk ook wel tevreden was geweest.

Onzin. Ik ben jarenlang happy vrijgezel geweest. Ook in een tijd dat vrijwel iedereen om me heen diep in relaties dook. Ik heb heel lang gedacht dat dat zo zou blijven en ik vond het echt prima. Natuurlijk had ik wel eens een moment dat ik dacht "ik wou dat ik een vriendje hahad" , maar niet vaker dan dat ik nu af en toe wens er geen te hebben (als klamme mannen met een retestrak figuur even een shirtje gaan verwisselen ofzo... ).

quote:

Op maandag 16 juli 2007 12:50 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik denk dat een relatie helemaal niet zo veel toevoegt. Een relatie met de juiste persoon waarin beiden echt van elkaar houden, en beiden echt gelukkig zijn, is een relatie die echt iets toevoegt. Veel mensen nemen volgens mij genoegen met minder, omdat ze een relatie willen...

Het enige dat een relatie tussen 2 mensen kan toevoegen is een relatie met een 3e persoon, een kind dus.

Dat kind staat dan tussen die 2 mensen in.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 15:35 schreef brooklynzoo het volgende:

Het verbaast me niet eens meer om dit soort geinfecteerd gelul uit de zaadgevulde bek van een vrouw te horen.

post eens in het topic "een leven zonder liefde" die jongen heeft nood aan posts die het single-leven verheerlijken.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 10:50 schreef Copycat het volgende:
39, geen eigen huis, wel een boom of wat in de voor- en achtertuin. Geen vaste relatie. Geen huisdier. Geen kids. No sweat.

Mijn voorkeur voor ouder is nu definitief bevestigd.

Het werkt wellicht relativerend te bedenken dat zo'n 50% van jouw getrouwde vrienden binnen nu en 5 jaar gescheiden zijn.

Er zijn overigens nog zat singles in jouw leeftijdscategorie, ze bevinden zich alleen in andere uitgaansgelegendheden dan jij. Op De Parade bijvoorbeeld.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 10:50 schreef Copycat het volgende:
39, geen eigen huis, wel een boom of wat in de voor- en achtertuin. Geen vaste relatie. Geen huisdier. Geen kids. No sweat.

Doe de boom en voor/achtertuin eraf en ik kan je een hand geven

Als ik de verhalen van m'n getrouwde collega's hoor ben ik hardstikke blij dat ik me nooit heb vastgelegd. Wat een kommer en kwel, wat een ellende. En zij het maar raar vinden dat ik al jaren alleen woon en nooit een (voor hen) zichtbare relatie heb gehad. Mij bevalt het prima zo. Ik kan veel reizen, veel sporten. En genieten van het leven.