Zelfmoordenaars zijn egoisten

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 20:53 schreef Maybach het volgende:

[..]

Ik ken jouw specifieke situatie natuurlijk niet maar op de begravenis van de laatste zelfmoordenaar die ik dit hoorde zeggen waren 200 huilende gasten. Ik hoop dat jij niet dezelfde fout maakt.
[..]

Misschien een rare vraag, maar denk je dat die therapeut heeeeeeel erg blij zal zijn met het feit dat jij hem zo beschermd tegen teleurstelling? En is hij er nogsteeds blij mee als hij ooit zal vernemen dat je er een eind aan hebt gemaakt? Als jij werkelijk tegen die therapeut liegt omdat je hem niet wil teleurstellen is dat ongetwijfeld met een lieve bedoeling, de uitwerking kan voor hem alleen maar naar zijn. Nog veel belangrijker, je saboteert jouw eigen therapie. Je bent vast niet in therapie gegaan om het zelfvertrouwen van een willekeurige therapeut eens lekker op te krikken, en als ik jouw boodschappen lees heb je genoeg wel goede redenen om in therapie te zijn. Ja ik ben sarcastisch en ja ik klink misschien een beetje hard maar nee ik bedoel dat niet onaardig. Lieg niet tegen die therapeut, misschien verstaat hij zijn vak wel en kan hij wat helpen als hij de waarheid kent.

Ik ken welgeteld 4 mensen.. mn moeder mn zus mn vader (geen contact mee) en mn oma.

Mn moeder weet waarom ik het moeilijk heb en we hebben het er vaak over gehad.
M'n zus zie ik 2 keer paar jaar en zelfs dat is al veel.
M'n vader is een afgesloten hoofdstuk alhoewel een deel van me hem wil aanklagen en iedere cent uit hem wil krijgen.. maar dat is misschien wat zwak van me.

De therapeut is een van de beste in het vak zo is me verteld... ik kan er alleen niks aan doen dat ik lieg.
Dat wil zeggen schaamte over mn eigen zwakte en het niet willen teleurstellen van (wie dan ook eigenlijk) neemt de overhand daarin.

Tegenstrijdig allemaal ik weet het maar dit soort emoties en reacties zijn best moeilijk uit te leggen aan een ander.
Ik voel altijd al alsof ik in een soort van eeuwige strijd verwikkeld ben.
Vechten om "normaal" te zijn of leuk gevonden te worden of liefde te vinden het verwerken van het verleden het dood voelen van binnen etcetcetc.. een lange lijst en ik ben doodmoe simpelweg.

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 23:04 schreef Inekris het volgende:

[..]

Ik had het eerder al gepost, maar dit is wel een zeer simpele -en onjuiste- visie.

ik weet niet of die visie wel zo heel erg onjuist is...
natuurlijk geldt dit niet voor iedereen die eraan denkt, er zijn meerdere redenen...
als ik bij mezelf echter kijk zou de reden idd zijn omdat ik mezelf een grote mislukkeling vindt en daar niet verder mee wil leven. en ja, er zijn genoeg mensen die daar anders over denken dan dat ik doe

quote:

Op dinsdag 10 juli 2007 23:09 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

De therapeut is een van de beste in het vak zo is me verteld... ik kan er alleen niks aan doen dat ik lieg.
Dat wil zeggen schaamte over mn eigen zwakte en het niet willen teleurstellen van (wie dan ook eigenlijk) neemt de overhand daarin.

Klikt het wel met die therapeut? Ik bedoel... het kan een van de besten in het vak zijn, als het niet klikt heb je er volgens mij weinig aan. Met het niet vertellen of verdraaien van de waarheid heb je voornamelijk jezelf en stel je volgens mij vooral jezelf teleur...
Misschien als je het niet kan zeggen, misschien kan je het dan schrijven. Lijkt me erg moeilijk, maar ik probeer mezelf altijd voor te houden dat dood altijd nog kan... (overigens heb ik die gedachte op dit moment gelukkig niet zo nodig hoor ).

Sterkte!

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 11:22 schreef Nijna het volgende:

[..]

Klikt het wel met die therapeut? Ik bedoel... het kan een van de besten in het vak zijn, als het niet klikt heb je er volgens mij weinig aan. Met het niet vertellen of verdraaien van de waarheid heb je voornamelijk jezelf en stel je volgens mij vooral jezelf teleur...
Misschien als je het niet kan zeggen, misschien kan je het dan schrijven. Lijkt me erg moeilijk, maar ik probeer mezelf altijd voor te houden dat dood altijd nog kan... (overigens heb ik die gedachte op dit moment gelukkig niet zo nodig hoor ).

Sterkte!

Ja het klikt goed hoor dus dat is het "probeem" niet.

Jawel, het zijn egoisten. Maar ze denken vaak wél rationeel na over de consequenties voor hun familie, vrienden, naasten. Alleen wegen die in hun ogen niet op tegen hun eigen leed.

En natuurlijk zijn wij allemaal egoisten.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 09:49 schreef boemboem het volgende:

[..]

ik weet niet of die visie wel zo heel erg onjuist is...
natuurlijk geldt dit niet voor iedereen die eraan denkt, er zijn meerdere redenen...
als ik bij mezelf echter kijk zou de reden idd zijn omdat ik mezelf een grote mislukkeling vindt en daar niet verder mee wil leven. en ja, er zijn genoeg mensen die daar anders over denken dan dat ik doe

Dat het een reden kan zijn, maakt nog niet dat alle zelfdoders die reden hebben. (Ik denk het niet eigenlijk. Stiekumpjes weet ik zeker dat er meer motieven voor zelfdoding zijn) Ik stoor mij aa nde algemeenheid van zo een opmerking

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 14:03 schreef Navane het volgende:
Jawel, het zijn egoisten. Maar ze denken vaak wél rationeel na over de consequenties voor hun familie, vrienden, naasten. Alleen wegen die in hun ogen niet op tegen hun eigen leed.

En natuurlijk zijn wij allemaal egoisten.

Misschein denken zij ook wel eens na over het verdriet dat zij anderen aan doen dor te blijven leven. En die opmerking is aanmerkelijk minder grappig, dan die leest

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 21:41 schreef artificial het volgende:
Ik vind zelfmoord zwak.

Iedereen is vrij om te doen wat ie wil, dus zelfmoord is ook iets dat gedaan wordt.

Maar het feit dat iemand het leven niet meer aan wil gaan vind ik gewoon zwak.

Wat een stomme opmerking.

Daarnaast vind ik deze discussie stom. Die mensen die eraan denken hebben het al moeilijk genoeg. Ik vind de topicstarter een egoist zoals al iemand hiervoor beschreef. Beetje zielig doen dat iemand zelfmoord pleegt terwijl hij het veel moeilijker heeft gehad.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 17:05 schreef Inekris het volgende:

[..]

Dat het een reden kan zijn, maakt nog niet dat alle zelfdoders die reden hebben. (Ik denk het niet eigenlijk. Stiekumpjes weet ik zeker dat er meer motieven voor zelfdoding zijn) Ik stoor mij aa nde algemeenheid van zo een opmerking

Guttegut, het spijt me oprecht dat jij je stoort aan mijn opmerking maar dat is wel omdat je er meer in leest dan ik heb opgeschreven. Natuurlijk zeg ik niet dat wat ik denk absoluut geld als belangrijkste reden voor alle zelfmoordenaars sinds het begin der tijden, ik ken ze niet eens hoor. Ik reageer alleen op "Sticky Wicked" die schrijft dat ze denkt dat dit bij haar broer heeft gespeeld en zeg alleen maar dat ik dat niet zon gekke gedachte vind.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 17:06 schreef Inekris het volgende:

[..]

Misschein denken zij ook wel eens na over het verdriet dat zij anderen aan doen dor te blijven leven. En die opmerking is aanmerkelijk minder grappig, dan die leest

Dit leest zelfs niet eens grappig vind ik. Maar dit lezende begin ik te geloven dat wij het eigenlijk helemaal niet zo oneens zijn. Ik geloof namelijk zeer zeker dat een reden voor zelfmoord kan zijn dat de zelfmoordenaar na heeft gedacht over het verdriet dat hij anderen aan denkt te doen door te blijven leven. Sterker nog ik weet dit wel en uit ervaring.

Wat ik het tragische hieraan vind is dat voor de anderen, en dan vooral als die anderen vrienden en familie zijn, de zelfmoord een groter verdriet en trauma is dan het in leven blijven zou zijn geweest.

Volgens mij is zelfmoord dan ook absoluut een bijzonder egoistische daad. Dit maakt echter de zelfmoordenaar niet automatisch een egoistisch mens. Volgens mij ziet een zelfmoordenaar eenvoudig weg geen (redelijk) alternatief meer.

[ Bericht 3% gewijzigd door Maybach op 11-07-2007 19:13:45 ]

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 18:31 schreef Maybach het volgende:

[..]

Guttegut, het spijt me oprecht dat jij je stoort aan mijn opmerking maar dat is wel omdat je er meer in leest dan ik heb opgeschreven. Natuurlijk zeg ik niet dat wat ik denk absoluut geld als belangrijkste reden voor alle zelfmoordenaars sinds het begin der tijden, ik ken ze niet eens hoor. Ik reageer alleen op "Sticky Wicked" die schrijft dat ze denkt dat dit bij haar broer heeft gespeeld en zeg alleen maar dat ik dat niet zon gekke gedachte vind.

Dat denk ik ook, maar weet ook dat er wel degelijk andere dingen meespeelden. Wat ik bedoel te zeggen is dat als zijn familie er wel voor hem was geweest de andere dingen die speelden misschien draaglijker zouden zijn geweest.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 18:31 schreef Maybach het volgende:

[..]

Guttegut, het spijt me oprecht dat jij je stoort aan mijn opmerking maar dat is wel omdat je er meer in leest dan ik heb opgeschreven. Natuurlijk zeg ik niet dat wat ik denk absoluut geld als belangrijkste reden voor alle zelfmoordenaars sinds het begin der tijden, ik ken ze niet eens hoor. Ik reageer alleen op "Sticky Wicked" die schrijft dat ze denkt dat dit bij haar broer heeft gespeeld en zeg alleen maar dat ik dat niet zon gekke gedachte vind.

Het is niet zozeer dat ik mij stoor aan de opmerking, het is meer dat een zelfdoding niet een enkele aanleiding of oorzaak heeft. Natuurlijk kan het gevoel dat niemand om je geeft een (grote) rol spelen.

Verder spreekt er ook frustratie uit, niet noodzakelijkerwijs tegen jou gericht. Na mijn -overigens serieuze- poging heb ik veel van dat eenvoudigheid geprobeerd uit te leggen dat het in het geheel niet zo simpel ligt. Wat overigens nog een sterker werd omdat ik er openlijk van baalde dat het niet gelukt was.

De volgende stap, in de buitenwereld denktrant, is die van emotionele chantage. In de trant van "als wij nu niet jou aardig gaan vinden, dan doe je het de volgende week weer." En ik maar uitleggen dat ik best geloof dat zij mij willen steunen, dat ik best geloof dat zij van mij houden, maar dat hun gevoelens voor mij, en hun gedrag naar mij, niet het probleem waren.

Ik neem direct aan dat bij de broer van Sticky-wicked eenzaamheid, het gevoel dat niemand er voor hem was, een rol gespeeld heeft. Alleen ben ik bang dat Sticky-wicked er indertijd helemaal niets aan had kunnen veranderen, aan dat gevoel dan. Als men dan nu terugkijkt dan bekruipt er toch een, volgens mij echt onterecht, schuldgevoel. Dat onterechte schuldgevoel heeft mij dus ironisch genoeg wel hele goede vrienden gekost. Uiteindelijk zagen zij mijn poging als mijn statement over hun falen als mens. En daar hadden ze mooi ongelijk in.

Ik gun iedereen alle gevoelens die zij hebben, alleen is het vreselijk naar om iemand zichzelf zo te zien pijnigen (en ja dat is wat overdreven gesteld wellicht Sticky, maar ik vind het bijna persoonlijk rot om te zien dat jij er zo mee worstelt, en ik ken je niet eens)

En godverdomme ik wou dat het zo simpel was. Zowel voor de zelfdoder als voor de omgeving. En voor de goede orde, er zijn periodes dat ik op het perron sta en denk ik ga er voor in plaats van er in, en het is nou juist het verdriet dat ik anderen daarmee aandoe, dat mij er van weerhoudt. En ja ik heb hulp al.

(ik had nooit deze topic moeten lezen eigenlijk )

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 21:10 schreef PDOA het volgende:

Zelfmoordenaars zijn egoïsten. Ze stappen uit het leven zonder daarbij rationeel na te denken wat ze ander daarmee aandoen.

Ik quote dit rechtstreeks van deze site:

quote:

Suicide is not chosen; it happens
when pain exceeds
resources for coping with pain.

Ik geloof niet dat zelfmoordenaars egoïsten zijn, ze hebben enkel meer pijn dan ze kunnen verdragen. Het levert nabestaanden ook wel pijn op, maar in de eerste plaats zitten ze gewoon heel erg in de knoop, en kunnen ze niet eens een rationele keuze maken voor zelfmoord.

quote:

Op woensdag 11 juli 2007 23:41 schreef Inekris het volgende:

[..]

Ik neem direct aan dat bij de broer van Sticky-wicked eenzaamheid, het gevoel dat niemand er voor hem was, een rol gespeeld heeft. Alleen ben ik bang dat Sticky-wicked er indertijd helemaal niets aan had kunnen veranderen, aan dat gevoel dan. Als men dan nu terugkijkt dan bekruipt er toch een, volgens mij echt onterecht, schuldgevoel. Dat onterechte schuldgevoel heeft mij dus ironisch genoeg wel hele goede vrienden gekost. Uiteindelijk zagen zij mijn poging als mijn statement over hun falen als mens. En daar hadden ze mooi ongelijk in.

Ik gun iedereen alle gevoelens die zij hebben, alleen is het vreselijk naar om iemand zichzelf zo te zien pijnigen (en ja dat is wat overdreven gesteld wellicht Sticky, maar ik vind het bijna persoonlijk rot om te zien dat jij er zo mee worstelt, en ik ken je niet eens)

En godverdomme ik wou dat het zo simpel was. Zowel voor de zelfdoder als voor de omgeving. En voor de goede orde, er zijn periodes dat ik op het perron sta en denk ik ga er voor in plaats van er in, en het is nou juist het verdriet dat ik anderen daarmee aandoe, dat mij er van weerhoudt. En ja ik heb hulp al.

(ik had nooit deze topic moeten lezen eigenlijk )

Ik had dit ook niet moeten gaan lezen vrees ik.

Volgens mij heb ik ook aangegeven dat het niet alleen aan de eenzaamheid lag, maar dat ik denk dat dat een rol heeft gespeeld.

En dan krijg je weer het verhaal van de achterblijvers, had ik maar dit of dat gedaan, het is toch logisch dat je dat bij jezelf afvraagt? Ik denk soms ook dat als ik wel contact had gehouden dat dat geen bal had uitgemaakt, de problemen waren al groot genoeg, de mensen die achterblijven houden altijd vragen.

Het is toch niet vreemd dat je vragen hebt omdat je iemand tijdens het leven niet genoeg begrijpt. En op die vragen krijg je nooit meer een antwoord, neemt niet weg dat ik begrip heb voor zijn keuze, echt wel, ik zie het alleen van de andere kant. Dat is het verschil imho.

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 20:36 schreef sticky-wicked het volgende:

[..]

Ik had dit ook niet moeten gaan lezen vrees ik.

Ja, maar andersom is het misschien wel ergens voor

quote:

Volgens mij heb ik ook aangegeven dat het niet alleen aan de eenzaamheid lag, maar dat ik denk dat dat een rol heeft gespeeld.

Dat klopt, ik lees wel eens ongenuanceerd

quote:

En dan krijg je weer het verhaal van de achterblijvers, had ik maar dit of dat gedaan, het is toch logisch dat je dat bij jezelf afvraagt? Ik denk soms ook dat als ik wel contact had gehouden dat dat geen bal had uitgemaakt, de problemen waren al groot genoeg, de mensen die achterblijven houden altijd vragen.

Het is toch niet vreemd dat je vragen hebt omdat je iemand tijdens het leven niet genoeg begrijpt. En op die vragen krijg je nooit meer een antwoord, neemt niet weg dat ik begrip heb voor zijn keuze, echt wel, ik zie het alleen van de andere kant. Dat is het verschil imho.

Ik zou niet anders durven beweren. Het is best dubbel hoor, weet ik ook. Was ook een beetje uhm emo toen ik dat gister schreef. Het vervelendste is, dat ik beide kanten ken, uit eigen ervaring. En de ellende van nabestaanden gun ik echt niemand.
Het is zeker niet vreemd dat jij jezelf die vragen stelt. Het komt er wat ongelukkig uit, maar eigenlijk leef ik met je mee, en daarbij komt bij mij van alles weer even boven.

(Het gaat nu weer beter hoor, ik hoop dat jij jou ook staande houdt.)

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 23:33 schreef Inekris het volgende:
(Het gaat nu weer beter hoor, ik hoop dat jij jou ook staande houdt.)

Tuurlijk, ik zal wel moeten, het leven gaat door (hoe bedoel je, een afgesleten uitdrukking).

Jij zal je dan ook behoorlijk dubbel voelen omdat je beide kanten kent, moet ook moeilijk zijn, getsie.

Om maar even snel te reageren zonder het hele topic door te hebben gelezen (weet dus niet of het al gezegd is), maar alle mensen zijn egoisten, iedereen.

Ga maar eens na, je kan alles herleiden naar egoisme, je bent verliefd, je wilt een relatie met die persoon. Waarom? omdat jij je dan beter voelt, en zonder die persoon slechter/depri omdat je niet bij degene kan zijn die je goed doet voelen.

Iemand een plezier doen is ook egoisme, omdat je weet dat je er ooit iets voor terug krijgt. En voordat je zegt ik geef ook zonder te krijgen; mensen die alleen maar nemen en niet geven... ik denk niet dat een normaal mens lang bevriend is met zo een persoon.

Dierenactivisten, en ook mensen die in een ziekenhuis werken enz. doen dit vooral door het schuldgevoel / zielig vinden van de ander, ze willen die persoon of dat dier helpen zodat ze zelf een voldaan gevoel krijgen door het iets betekenen voor de wereld/mensheid/dieren of whatever.

Dit lijkt misschien erg zwart wit maar when it comes down to it, it's the truth. (In my humble opinion uiteraard)

In november van 2000 heeft een vriend van mij zich opgehangen. Niemand die het heeft aan zien komen: zijn ouders niet, zijn vrienden niet, ik ook niet. Hij was namelijk altijd in voor een praatje, een biertje. Naar buiten toe een hele normale jongen dus. Tot op heden weet ik niet wat hem gedreven heeft, aangezien hij geen afscheidsbrief heeft achter gelaten.Het is dan ook heel onwezelijk om als een donderslag bij heldere hemel te horen dat iemand uit het leven is gestapt.

Ik heb me zelf vaak de vraag gesteld of ik het nou zwak van hem vond. In het begin neigde ik naar wel, maar dat gevoel was vooral gebaseerd op emotie. Het lag nog vers in het geheugen. Ondertussen heb ik mijn mening grondig herzien. Sterker nog, ik heb respect voor het feit dat hij de keuze heeft gemaakt om wat voor pijn hij ook gehad moge hebben niet langer te bevechten. Dat hij nu de rust heeft gevonden die hij blijkbaar in zijn leven niet heeft gehad.

De opmerkingen dat zelfdoders egoisten zijn is uiteraard waar. Mensen zijn per definitie, zoals reeds eerder is gepost, egoistisch. Beetje een non-argument dus, maar goed, de strekking van de TT is duidelijk. De vraag die ik me alleen stel is of er uberhaupt manieren zijn om je van het leven te beroven zonder anderen hierbij te betrekken. Uiteindelijk zal degene toch gevonden worden door iemand die daarmee dus belast wordt. Toegegeven, iemand onder een trein vandaan halen of met een overdosis in bed treffen, er zit natuurlijk wel verschil in.

Maar als we het toch over egoisme hebben, wat is dan egoistischer: de keuze van de zelfdoder om de pijn te doen ophouden en uit het leven te stappen, of het uitoefenen van druk op een persoon om toch vooral maar door te gaan omdat hij/zij met de keuze tot zelfmoord een ander verdriet doet? Waarom zou je niet zelf mogen beslissen om uit het leven te stappen? Immers, de zelfdoder heeft er niet voor gekozen om om de wereld gezet te worden. Niet iedereen voelt zich nou eenmaal op zijn plek in deze wereld.

Het schijnt trouwens zo te zijn dat als zelfdodingen breeduit gepubliceerd worden in bijv. een krant, dat andere mensen op ideeën brengt. Cialdini koppelt dit verschijnsel in zijn boek "Influence" aan zijn 'principle of social proof': "[which states] that we use information about the way others have behaved to help us determine proper conduct for ourselves." Verder noemt hij voorbeelden van gevallen waarin de zelfdoders het niet zo nauw hebben genomen met de levens van anderen: "For example it has been shown (Phillips, 1979) that immediately following certain kinds of highly publicized suicides, the number of people who die in commercial-airline crashes increase by 1000 percent! Even more alarming: The increase is not limited to airplane deaths. The number of automobile fatalities shoots up as well (Phillips 1980)."

(Op verzoek wil ik de directe en indirecte bronnen ook nog wel volledig vermelden, maar ik denk niet dat er vraag naar is)

[ Bericht 1% gewijzigd door the_mind op 14-07-2007 19:04:42 (namen gecorrigeerd) ]

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 08:02 schreef the_mind het volgende:

(Op verzoek wil ik de directe en indirecte bronnen ook nog wel volledig vermelden, maar ik denk niet dat er vraag naar is)

Doe maar wel, het effect van publiceren is diffuus en verschilt per regio. Het heeft ook te maken met acceptatie, vorm van zelfdoding en fout gebruik van statistiek.
Zo is het gegeven van de vliegtuigen op zijn zachtst gezegd spurieus, en harder gezegd een leugen.

Cialdini, R.B. (2001) Influence. Science and practice. Boston: Pearson. [4^th edition]

Phillips, D.P. (1980) Airplane accidents, murder and the mass media: Towards a theory of imitation and suggestion. Social Forces, 58, 1001-1024.

Phillips, D.P. (1979) Suicide, motor vehicle fatalities, and the mass media: Evidence toward a theory of suggestion. American Journal of Sociology, 84, 1150-1174.

[ Bericht 18% gewijzigd door the_mind op 14-07-2007 19:00:38 ]

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 08:02 schreef the_mind het volgende:
: "For example it has been shown (Phillips, 1979) that immediately following certain kinds of highly publicized suicides, the number of people who die in commercial-airline crashes increase by 1000 percent! Even more alarming: The increase is not limited to airplane deaths. The number of automobile fatalities shoots up as well (Phillips 1980)."

Hier begrijp ik niets van, vliegtuigen en zelfmoord, ik begrijp het niet, wat heeft dit met elkaar te maken, en ja ik ben blond

-edit. Niet de plaats hiervoor.

[ Bericht 89% gewijzigd door Nosh op 28-07-2007 22:08:21 ]

-reactie op edit.

[ Bericht 98% gewijzigd door Nosh op 28-07-2007 22:08:29 ]

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 21:27 schreef Gebruikersnaam1 het volgende:
Ik was pas van plan mezelf om zeep te helpen als ik nog steeds een maagd ben tegen de tijd dat mijn ouders aan ouderdom zijn overleden. Ik ben 21, en vrienden heb ik niet. Ik laat dan alleen een zus achter, die tegen die tijd in het buitenland zit met haar man, en ik stuur haar een briefje met antwoorden. Is dat ook egoïstisch?

Sjongejonge, ik snap echt niet dat er mensen bestaan die het leuk vinden om met dit soort shit een topic om zeep te helpen. En ja, ik ben stom dat er op in ga. Wat is er in godsnaam leuk aan het feit dat mensen die zich kut voelen en misschien hier iets uit kunnen halen, die met dit soort shit dus niet serieus nemen.

Ik weet ook wel dat sommige mensen zich verkneukelen bij R&P, ga lekker krassen etc, maar kom op zeg, dit was een serieus topic en blijkbaar moet zo'n stomme opmerking toch weer, waarom toch? Wat is hier de gein van?