heb je wel gelijk in en was ook wel wat raar neergezet maar meestal is het wel zo bij mijn zoon vond ik het gelijk helemaal tegek nu ben ik toch ook wel bang en denk veel meer na zal de leeftijd wel zijn denk ikquote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:01 schreef Brighteyes het volgende:
Beetje rare veronderstelling dat de meeste mensen gelijk kunnen genieten.
Voor heel veel mensen is het net zo goed spannend tot de 12 of 20 weken echo.
Ik zou nooit voor een vruchtwaterpunctie gaan.
Zou het geloof ik sowieso niet over mijn hart kunnen verkrijgen iets aan de zwangerschap te doen als het niet goed zou blijken te zijn. Als het kindje een ziekte zou hebben die niet vernigbaar is met leven dan zal dat vanzelf wel blijken en enige andere handicap die voor kan komen die niet levensbedreigend is... zo'n kindje zou gewoon welkom zijn hier.
En daarnaast vind ik de risico's op een miskraam te groot. Daarvoor is mijn zwangerschap me te dierbaar.
In procenten is het weinig, 1 op de 200 vind ik al meer klinken.quote:Zijn er risico's aan de ingreep verbonden?
Er is een kans van 0,5% (1 op 200) dat er door de punctie zelf een miskraam volgt. Dit risico is iets kleiner dan het risico van de vlokkentest.
ik begrijp en respecteer jou mening maar ik sta niet achter een gehandicapt kind dus het is mijn keuzequote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:08 schreef Brighteyes het volgende:
Dit is wat ik zo gauw met mijn eerste google-hit vind:
[..]
In procenten is het weinig, 1 op de 200 vind ik al meer klinken.
Het is heel persoonlijk denk ik hoor, voor de een is het een aanvaardbaar risico, voor de ander niet.
Je ziet mij toch ook nergens zeggen dat ik dat niet begrijp?quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:10 schreef Moedertjuh het volgende:
[..]
ik begrijp en respecteer jou mening maar ik sta niet achter een gehandicapt kind dus het is mijn keuze
hoop dat je dat ook begrijpt
enquote:Wat is de vlokkentest?
De vlokkentest is een vorm van prenatale diagnostiek, waarbij een klein stukje (vlokkig) weefsel van de placenta (moederkoek) wordt weggenomen. Meestal gaat het om 20-50 mg, een duizendste deel van het totale placentaweefsel. De test kan via de vagina of via de buikwand verlopen:
Vlokkentest via de vagina
De vlokkentest via de vagina wordt na tien weken zwangerschap verricht. Met behulp van echobeeld schuift de arts een heel dun tangetje of buisje door de vagina en baarmoedermond tot in de placenta, waarna wat weefsel wordt weggenomen.
Vlokkentest via de buikwand
Na twaalf weken zwangerschap kan de vlokkentest via de buikwand worden gedaan. De arts bepaalt met de echo waar hij door de buikwand heen moet prikken om de punt van de naald in de placenta te kunnen schuiven. De weefselstukjes worden daarna met een injectienaald opgezogen.
Zijn er risico's aan de vlokkentest verbonden?
Bij de vlokkentest is er ongeveer 1 tot 2% kans (1 op 50) op een miskraam. Een deel van deze zwangerschappen zou echter ook zonder vlokkentest niet goed zijn gegaan. Uit recente onderzoeken blijkt dat bij een vlokkentest vóór de tiende zwangerschapsweek een iets vergroot risico bestaat op afwijkingen aan de ledematen en het gezicht van de baby. Bij een vlokkentest na de tiende week is dit risico niet vergroot; in Nederland wordt de vlokkentest vrijwel uitsluitend na tien weken verricht.
Bronquote:Wat is vruchtwateronderzoek?
Het vruchtwateronderzoek of de vruchtwaterpunctie is een vorm van prenatale diagnostiek, waarbij ongeveer 20 ml vruchtwater (10 -15% van de totale hoeveelheid) uit de baarmoeder wordt gehaald. Hiervoor prikt de arts met een dunne naald door de buikwand tot in de baarmoeder. Het echobeeld toont op welke plaats dit moet gebeuren. Daarna wordt de benodigde hoeveelheid vruchtwater in twintig tot dertig seconden opgezogen.
Zijn er risico's aan de ingreep verbonden?
Er is een kans van 0,5% (1 op 200) dat er door de punctie zelf een miskraam volgt. Dit risico is iets kleiner dan het risico van de vlokkentest.
Dat is niet het verschil tussen een vlokkentest en een vruchtwaterpunctie.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:15 schreef Moedertjuh het volgende:
Het verschil tussen beide is dat er bij de prenatale diagnostiek wordt gekeken naar afwijkin-gen in een reeds bestaande zwanger-schap, terwijl bij pré-implantatie genetische diagnostiek de analyse van de embryo's plaatsvindt vóór-dat er sprake is van een eigenlijke zwangerschap.
Wat ik er zo van begrijp zijn zowel vlokkentest als vruchtwater punctie 'prenataal onderzoek'.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:15 schreef Moedertjuh het volgende:
Het verschil tussen beide is dat er bij de prenatale diagnostiek wordt gekeken naar afwijkin-gen in een reeds bestaande zwanger-schap, terwijl bij pré-implantatie genetische diagnostiek de analyse van de embryo's plaatsvindt vóór-dat er sprake is van een eigenlijke zwangerschap.
ik heb een hele map met info meegekregen van het ziekenhuis en daar staan toch een heel ander soort gegevens in over de kans op miskramenquote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:16 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
en
[..]
Bron
De een is dus een stukje placenta, de ander vruchtwater.
Wist ik ook niet.
Doen ze dat altijd?quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:25 schreef miss_sly het volgende:
pre-implantatie kan alleen plaatsvinden in combi met ivf-icsi, omdat het embryo voor terugplaatsing (implantatie) wordt onderzocht.
Een eventuele zwangerschap zou mij ook erg dierbaar zijn, heb er dan lang genoeg op gewacht. Toch zou ik wel kiezen voor een test (nog niet over nagedacht welke, maar als ik dit lees, de vruchtwaterpunctie) omdat ik denk dat een ernstig gehandicapt kind een grotere last is dan wij aan kunnen/op ons willen nemen. En ik denk dat wij in het geval van een engatieve uitslag wel bereid en in staat zijn om de zwangerschap af te breken.
In ieder geval wordt vrouwen vanaf 36 jaar geloof ik die testen aangebode en aangeraden. Ik meen dat erover gedacht werd om ze standaard aan te bieden aan alle xzwangere vrouwen, maar weet niet of dat er al door is.quote:
Beetje erg kort door de bocht. Je hebt vanaf 36 jaar idd de keuze om eea prenataal te laten testen, maar om te zeggen "Ik ben 37 dús moet er wat nagekeken worden" is pure onzin.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 09:48 schreef Moedertjuh het volgende:
Ik ben nu bijna 37 dus er moeten wat chromosomen nagekeken worden
Ik kan me wel enigszins voorstellen dat als je al een grote zoon hebt, plus twee nichtjes die verstandelijk gehandicapt zijn, dat je dan extra huiverig bent voor de risico's die je op wat latere leeftijd loopt.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:21 schreef Moedertjuh het volgende:
in iedergeval ik krijg een puntie en ik zeg eerlijk dat ik het doodeng vind maar ik heb er voor gekozen omdat ik zekerheid wil, heb twee verstandelijk gehandicapte nichtjes
Wel aangeboden, niet aangeraden.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:28 schreef miss_sly het volgende:
[..]
In ieder geval wordt vrouwen vanaf 36 jaar geloof ik die testen aangebode en aangeraden.
Ik wil niet drammerig doen, en excuus als het wel zo overkomt, maar die geruststelling heb je dus niet.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 11:29 schreef lily het volgende:
Heerlijk is natuurlijk weer de geruststelling als alles goed is (want daar ga je toch van uit...).
Die geruststelling kan ook al veel doen.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 11:39 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik wil niet drammerig doen, en excuus als het wel zo overkomt, maar die geruststelling heb je dus niet.
Bij de Tripletest al helemaal niet, want je kunt net zo goed juist wél die ene zijn, ook al zou de kans heel klein zijn. En bij de vlokkentest/vruchtwaterpunctie heb je alleen de zekerheid dat je kind bepaalde afwijkingen al dan niet heeft.
Door een vakje medische statistiek heb ik geleerd dat de kans op een verkeerde diagnose zeker aanwezig is. Opvallend was, dat de kans dat bij een slechte uitslag het kindje toch gezond was (fout-positief), groter is dan de kans dat de uitslag goed is en het kindje gehandicapt (fout-negatief).quote:Op vrijdag 1 juni 2007 11:33 schreef PM-girl het volgende:
Ik heb een collega, die 20 jaar geleden een punctie liet doen. Uitslag: zeer gehandicapt kind. Na de geboorte bleek het een supergezond kind.
Ik neem aan dat dit soort onderzoeken wel verbeterd zijn in de tussentijd, maar het idee!
Van die cijfers was ik me niet bewust. Ik zal me zeker nog eens inlezen over de mogelijkheden en risico's van de bewuste testen, voor ik zo'n beslissing zou moeten nemen.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 12:46 schreef loveli het volgende:
[..]
Door een vakje medische statistiek heb ik geleerd dat de kans op een verkeerde diagnose zeker aanwezig is. Opvallend was, dat de kans dat bij een slechte uitslag het kindje toch gezond was (fout-positief), groter is dan de kans dat de uitslag goed is en het kindje gehandicapt (fout-negatief).
De kans op een fout-positieve uitslag is gemiddeld 5%, maar is bij jonge vrouwen kleiner dan bij oudere vrouwen. Persoonlijk vind ik dat een enge gedachte, dat de kans zo groot is dat er een verkeerde diagnose wordt gesteld en dat er vrouwen zijn die op basis daarvan een kindje laten weghalen dat achteraf gezond blijkt te zijn.
Bij pre-implantatie diagnostiek wordt ivf-icsi juist gebruikt voor mensen die geen vruchtbaarheidsproblematiek hebben. Meestal is het zo dat beide (hopelijk toekomstige) ouders drager zijn van een zeer ernstige genetisch bepaalde ziekte waarbij het kind een zeer grote en duidelijk kans loopt die ziekte hebben. Dan wordt er een gezond embryo uitgezocht en teruggeplaatst.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 12:39 schreef E.T. het volgende:
Ik zag hier over pre-implementatie-diagnostiek, dat wordt dus niet standaard gedaan bij ivf-icsi. Alleen als er sprake is van ernstige, erfelijke afwijkingen en dan ook nog niet eens altijd.
quote:Op donderdag 7 juni 2007 13:27 schreef Randa_v het volgende:
Rond de twintig weken wordt je ingeleid volgens mij als je het kindje niet wil.
Dat vind ik echt bizar....quote:Op donderdag 7 juni 2007 13:37 schreef owlet het volgende:
ja dat klopt. het is dan echt een kleine bevalling.
Eerlijk gezegd verbaas ik me er zeer over dat je blijkbaar wel voorlichting hebt gehad over de onderzoeken maar niet over evt consequenties...quote:Op donderdag 7 juni 2007 13:04 schreef Ticootje het volgende:
En wat ik me afvraag. 17 juli is het onderzoek, maar is het dan niet wat laat om in te grijpen als het niet goed is?
Zo bedoelde ik het niet. Ik had meer verwacht dat ze zoiets dan voor de 12 weken konden uitvoeren. Om vervolgens wel of niet een abortus te laten uitvoeren. Maar ook daarvan ben ik geen voorstander.quote:Op donderdag 7 juni 2007 13:53 schreef Moonah het volgende:
[..]
Eerlijk gezegd verbaas ik me er zeer over dat je blijkbaar wel voorlichting hebt gehad over de onderzoeken maar niet over evt consequenties...
Maakt niet uit. Ik ben veel te blij met mn zwangerschap. Ik heb er bijna 2 jaar viri gevochten. Ik doe niets dat dat in gevaar kan brengen...quote:Op donderdag 7 juni 2007 14:05 schreef Moonah het volgende:
Ach ja! Sorry Ticootje! Ik vond het al zo heel erg vreemd.
Eigenlijk heeft een jongen met Klinefelter vaak een mindere psychomotorische ontwikkeling, 'vrouwelijke' vetophopingen (zoals borstvorming en vaak bredere heupen) kleine testikels en onvruchtbaarheid. Waarmee ik de leefbaarheid niet naar beneden wil halen, maar het is wel net iets anders.quote:Op vrijdag 1 juni 2007 12:39 schreef E.T. het volgende:
Alleen igv een jongetje is er een iets verhoogde kans op Klinefelter-syndroom en dat is absoluut gewoon leefbaar (je kind wordt dan een lange slungel om 't simpel te zeggen). Verder zijn er nagenoeg geen extra risico t.o.v. een normale zwangerschap)
Toen ik hier in het ziekenhuis vroeg of ze een nekplooimeting gedaan hadden tijdens de echo reageerden ze alsof ik gevloekt had in de kerk. Nu is dat een van origine katholiek ziekenhuis dus misschien had het daar iets mee te maken. Maar de echoscopiste reageerde heel raar, of ik wel wist wat er voor consequenties aanhingen (ja dus) en dat het nu te laat was omdat de echo klaar was. Uiteindelijk hebben we deze dus niet gehad.quote:Op donderdag 7 juni 2007 14:16 schreef owlet het volgende:
Maar de lichtheid waarmee er soms vanuit de zorg over gesproken wordt vind ik niet kunnen.
Bij mij hetzelfde alleen was die niet prima waardoor we ons rotschrokkenquote:Op donderdag 7 juni 2007 14:44 schreef phileine het volgende:
Bij mij zei de echoscopiste tijdens de 12-weken echo opeens "zo, nu nog even de nekplooi....nou die is ook prima", terwijl ze helemaal niet had gevraagd of ik zoiets wel zou willen weten. Vond ik eigenlijk wel gek.
Ja maar Moonah, wat nu als blijkt dat dat kindje doof en blind is bijvoorbeeld? Of zoals laatst in die documentaire, zonder gezicht wordt geboren? Dat is dus wel levensvatbaar, maar over welke kwaliteit van leven heb je het dan?quote:Op vrijdag 1 juni 2007 10:55 schreef Moonah het volgende:
En dan erbij, ik zou er niet aan moeten denken een kind dat ik al voel bewegen in mijn buik te moeten laten weghalen.![]()
Of minder om het kind zelf geven - de diagnostiek is niet feilloos, maar als je met vrijwel 100% zekerheid verteld wordt dat je kind nooit zelfstandig zal kunnen zitten, lopen, lezen, staan, voelen, denken, horen, zien, etc.etc. dan zou ik iig toch wel heel goed nadenken om de zwangerschap af te breken, ook al zou mij dat zelf heel veel verdriet doen.quote:Op donderdag 7 juni 2007 16:09 schreef Vivi het volgende:
En ik vind het idd een beetje raar geformuleerd als men zegt "ik zou het nooit doen, daarvoor is mijn zwangerschap me te dierbaar". Alsof mensen die er wél voor kiezen minder om hun zwangerschap geven, nofi
En toch meen ik dat wel. Ik weiger het risico op een miskraam te lopen enkel en alleen om een aantal dingen uit te sluiten. Daar is het me dus te dierbaar voor.quote:Op donderdag 7 juni 2007 16:09 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ja maar Moonah, wat nu als blijkt dat dat kindje doof en blind is bijvoorbeeld? Of zoals laatst in die documentaire, zonder gezicht wordt geboren? Dat is dus wel levensvatbaar, maar over welke kwaliteit van leven heb je het dan?
En ik vind het idd een beetje raar geformuleerd als men zegt "ik zou het nooit doen, daarvoor is mijn zwangerschap me te dierbaar". Alsof mensen die er wél voor kiezen minder om hun zwangerschap geven, nofi
Mijn oom en tante hebben dus besloten om hun (ongeboren) zwaar gehandicapte kind niet geboren te laten worden.quote:Op donderdag 7 juni 2007 22:48 schreef Vivi het volgende:
Ik vind het ook moeilijk om zoiets goed te formuleren, maar voor mij speelt het ook mee dat ik het een kind van mij niet zou willen aandoen om zwaar gehandicapt op de wereld te komen. Dat is toch ook uit liefde dan...
En verder ben ik er ook eerlijk in dat ik het niet zou aankunnen om een zwaar gehandicapt kind te hebben. Nog niet eens om het praktische gedeelte, maar het lijkt me emotioneel vreselijk zwaar om je kind van wie je zielsveel houdt geen volwaardig leven kunnen zien leiden.
Ik denk dat je dit toch verkeerd hebt begrepen.quote:Op vrijdag 8 juni 2007 10:37 schreef minoes_ het volgende:
Toen wij de uitslag van de nekplooimeting kregen,was het getal zo laag,dat we afgezien hebben van verder onderzoek.Ik dacht eig.dat er juist met een vruchtwaterpunctie meer kans was op een miskraam,maar dat blijkt nu andersom![]()
Als je al een gezin hebt, kan ik me wel voorstellen dat je (bij een verhoogd risico) ervoor zou kiezen evt verder te testen. Dat is voor mij een andere situatie dan wanneer het een eerste kindje is.quote:Op vrijdag 8 juni 2007 09:37 schreef lily het volgende:
Niet alleen voor het leven wat hem en henzelf te wachten zou staan maar zeker ook dat van hun 2 kinderen (die ze dus al hadden).
ook een vruchtwaterpunctie is wat betreft de gemeten eiwitten een kansberekening, wat betreft het chromosoomdefect toont het enkel het bestaan van een extra chromosoom aan, maar kan er niet compleet uit vastgesteld worden hoe zwaar de uiteindelijke handicap wordt, dat heeft vaak ook meerdere lichamelijke factoren (veel mensen met Down hebben qua handicap veelal meer problemen met de extra lichamelijke afwijkingen dan dat hun geestelijke gesteldheid een grote 'hindernis' is voor henzelf)quote:Op vrijdag 8 juni 2007 12:26 schreef phileine het volgende:
bovendien is een nekplooimeting een kansberekening.
van RM-rf:quote:Ik heb me trouwens na de geboorte van Ronja even heel blij gevoeld dat we niet getest hebben. Het idee alleen dat er wat mis had kunnen gaan.
Pas met de geboorte heb ik me echt beseft wat voor een risico we genomen hebben. Ik heb er geen spijt van, op dat moment was het onze weloverwogen keus (schreef ik ergens hierboven ook al geloof ik).quote:Bij mn tweede dochter hebben we het overwogen, maar ondanks dat het risico eerder gestegen was , was er ook een veel groter en intenser besef van de risico's en gevolgen...
Phileine, inderdaad. Hier een levend voorbeeld met een positieve uitkomst!quote:Hoe groter die plooi, hoe groter de kans. Maar er zijn ook kindjes met hele grote nekplooien die gewoon kerngezond zijn, en andere kindjes met een prima klein nekplooitje die uiteindelijk toch Down of een van die andere ziektes blijken te hebben.
Dit dus!quote:Op donderdag 7 juni 2007 22:48 schreef Vivi het volgende:
Ik vind het ook moeilijk om zoiets goed te formuleren, maar voor mij speelt het ook mee dat ik het een kind van mij niet zou willen aandoen om zwaar gehandicapt op de wereld te komen. Dat is toch ook uit liefde dan...
En verder ben ik er ook eerlijk in dat ik het niet zou aankunnen om een zwaar gehandicapt kind te hebben. Nog niet eens om het praktische gedeelte, maar het lijkt me emotioneel vreselijk zwaar om je kind van wie je zielsveel houdt geen volwaardig leven kunnen zien leiden.
quote:Op zondag 7 oktober 2007 20:29 schreef lcicle het volgende:
Mijn verloskundige zei laatst iets waar ik het zo mee eens was..
"Wanneer je een persé een gezond kind wilt, moet je niet zwanger worden."
quote:Op zondag 7 oktober 2007 20:29 schreef lcicle het volgende:
Mijn verloskundige zei laatst iets waar ik het zo mee eens was..
"Wanneer je een persé een gezond kind wilt, moet je niet zwanger worden."
quote:Op zondag 7 oktober 2007 21:21 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Maar het verschil in handicap vind ik nogal groot als het bijvoorbeeld gaat om een baby met een klompvoetje, of een meervoudig gehandicapt kind met een zwak hart en allerlei ander orgaanletsel.
Prima, dan snap ik het ook niet, laat maar!quote:Op zondag 7 oktober 2007 21:30 schreef lcicle het volgende:
[..]
Dat heeft niets met die uitspraak te maken.
Ik heb aangegeven dat ik niets wilde laten testen. Bij de echo met 14 weken mompelde de gyn iets over geen nekplooiquote:Op maandag 8 oktober 2007 10:56 schreef Sjeen het volgende:
Wij hebben helemaal niets laten testen toen ik zwanger was. Nu was ik pas 27 en kreeg je toen ook nog niet veel tests aangeboden. De nekplooimeting en de combinatietest wel, maar die hebben we overgeslagen... Bij ons was het overigens voornamelijk struisvogelpolitiek, dus misschien niet de beste reden. Maar ik kon me niet voorstellen dat ik het aan zou kunnen om zelf de beslissing te moeten nemen om de zwangerschap af te laten breken...
Nee. Ik had zoiets van wat moet ik met de informatie?quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:24 schreef miss_sly het volgende:
Was bij jullie beide de beslissing niets te willen weten voornamelijk gebaseerd op jullie leeftijd?
Bij ons zei de echoscopiste dat ook en ik heb me daar eig. niet aan gestoord. Volgens mij ging het gewoon in 1 ruk door met 'hier zit dit, daar zit dat, blablabla'. We hebben dat gewoon voor kennisgeving aangenomen.quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:08 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ik heb aangegeven dat ik niets wilde laten testen. Bij de echo met 14 weken mompelde de gyn iets over geen nekplooi. Dus bij mij hebben ze dus wel iets gedaan, zonder dat ik dat wilde weten.
Bij mij niet... eerder op de struisvogelpolitiek wat ik al noemde. Maar onbewust zal de leeftijd wel meegespeeld hebben hoor. Ik weet niet of ik een volgende keer (als die er ooit komtquote:Op maandag 8 oktober 2007 11:24 schreef miss_sly het volgende:
Was bij jullie beide de beslissing niets te willen weten voornamelijk gebaseerd op jullie leeftijd?
Ik vond het eigenlijk gewoon niet zo netjes. Ik geef zoiets niet voor niets aan. Nu was de "uitslag" niet zorgelijk, maar wat nou als dat het wel was geweest??quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:27 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bij ons zei de echoscopiste dat ook en ik heb me daar eig. niet aan gestoord. Volgens mij ging het gewoon in 1 ruk door met 'hier zit dit, daar zit dat, blablabla'. We hebben dat gewoon voor kennisgeving aangenomen.
Ik kan me nog voorstellen dat ze, als ze wel een afwijking zien, dan tussen neus en lippen door iets zeggen als 'wilde u wel of niet een nekplooimeting doen? Niet? Ok, prima, dan kijken we daar overheen' oid.
Dat bedoelde ik ook te zeggen, dat hij/zij het dan wrsch niet zomaar gezegd zou hebben. Men gaat er (in jullie geval dus ten onrechte) vanuit dat het voor mensen niet uit maakt om te horen dat er niks aan de hand is denk ik.quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:30 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ik vond het eigenlijk gewoon niet zo netjes. Ik geef zoiets niet voor niets aan. Nu was de "uitslag" niet zorgelijk, maar wat nou als dat het wel was geweest??
Maar goed, ik ga me verder niet druk maken om iets van 10 weken geleden.
Als de gyn mompelde 'geen nekplooi' zal hij eerder bedoeld hebben 'geen nekplooimeting' als dat hij geen nekplooi zag.. IEDERE foetus heeft namelijk een nekplooi. En tussen 11 weken en 13 weken zwangerschap wijst de dikte van deze op een eventuele aandoening.quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:08 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ik heb aangegeven dat ik niets wilde laten testen. Bij de echo met 14 weken mompelde de gyn iets over geen nekplooi. Dus bij mij hebben ze dus wel iets gedaan, zonder dat ik dat wilde weten.
Ik weet niet wat er na de bevalling bij jullie gebeurde, maar kan me de struisvogelpolitiek ook wel voorstellen, hoor. Voel ook wel die neiging, maar juist o.a. vanwege mijn leeftijd, vind ik dat ik daar niet aan toe moet gevenquote:Op maandag 8 oktober 2007 11:28 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Bij mij niet... eerder op de struisvogelpolitiek wat ik al noemde. Maar onbewust zal de leeftijd wel meegespeeld hebben hoor. Ik weet niet of ik een volgende keer (als die er ooit komt) er net zo blanco in zou gaan, mede door wat er bij ons na de bevalling gebeurde.
Ik was al 14 weken bij deze echo. Als het goed is heeft de foetus dan geen nekplooi meer. (toch?)quote:Op maandag 8 oktober 2007 11:53 schreef E.T. het volgende:
[..]
Als de gyn mompelde 'geen nekplooi' zal hij eerder bedoeld hebben 'geen nekplooimeting' als dat hij geen nekplooi zag.. IEDERE foetus heeft namelijk een nekplooi. En tussen 11 weken en 13 weken zwangerschap wijst de dikte van deze op een eventuele aandoening.
En een nekplooi meten lukt niet even tussen neus en lippen door, zonder dat jij het in de gaten hebt. Een tiende van een mm afwijking kan de uitslag namelijk heel erg beinvloeden.
Bij isa dacht men aan Down (wij ook trouwens) gebaseerd op uiterlijke kenmerken, dus de eerste week was wat vreemd (licht uitgedruktquote:Op maandag 8 oktober 2007 11:54 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik weet niet wat er na de bevalling bij jullie gebeurde, maar kan me de struisvogelpolitiek ook wel voorstellen, hoor. Voel ook wel die neiging, maar juist o.a. vanwege mijn leeftijd, vind ik dat ik daar niet aan toe moet geven
Er is dan wel nog steeds een nekplooi aanwezig, deze is aan het slinken (en is niet van de ene op de andere dag verdwenen). De snelheid waarmee deze slinkt is niet overal gelijk en daarom kan er met 14 weken geen betrouwbare nekplooimeting meer gedaan worden.quote:Op maandag 8 oktober 2007 12:00 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ik was al 14 weken bij deze echo. Als het goed is heeft de foetus dan geen nekplooi meer. (toch?)
Lijkt me inderdaad een op z'n zachtst gezegd een vreemde week....quote:Op maandag 8 oktober 2007 12:01 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Bij isa dacht men aan Down (wij ook trouwens) gebaseerd op uiterlijke kenmerken, dus de eerste week was wat vreemd (licht uitgedrukt) vanwege het wachten op de uitslag van de testen...
Die stond ook in Z&G als ik het goed heb. Daarmee geef je mensen eigenlijk juist de ruimte vind ik.quote:Ik ga overigens onze keuzes niet verdedigen daar voel ik niets voor, iedereen heeft recht op een eigen mening en dat is prima.
Helaas is het dus wel reeel, er zijn genoeg mensen die vanwege een hazelip/klompvoetje of een dergelijke cosmetische aandoening een zwangerschap laten afbreken. (of een geplande vakantie of andere 'het komt even niet uit redenen', maar dat is een heel andere discussie)quote:Op donderdag 6 november 2008 22:21 schreef marlieske het volgende:
Ik heb nu alleen een reactie geplaatst waar nou werkelijk op getest gaat worden want er word nu van alles verzonnen, of je wel een kind weg laat halen om een hazelipje kom op zeg... de gedachte alleen al.
Dat vind ik momenteel zo'n raar idee, dat ik mama ben van een kindje dat een hoop mensen niet eens hadden willen krijgen.quote:Op donderdag 6 november 2008 22:28 schreef p_iglet het volgende:
[..]
Helaas is het dus wel reeel, er zijn genoeg mensen die vanwege een hazelip/klompvoetje of een dergelijke cosmetische aandoening een zwangerschap laten afbreken. (of een geplande vakantie of andere 'het komt even niet uit redenen', maar dat is een heel andere discussie)
Nee Jojo, jij bent mama van jouw kindje! Andere mensen willen geen kindje met Down, dus niet hun kindje met Down, maar dat heeft niets te maken met jouw kindje met Down. Do I make sense?quote:Op vrijdag 7 november 2008 00:58 schreef Jojogirl het volgende:
[..]
Dat vind ik momenteel zo'n raar idee, dat ik mama ben van een kindje dat een hoop mensen niet eens hadden willen krijgen.
Dit vind ik echt zo mooi geschreven. Zo kloppend. Voor mij is het duidelijk....quote:Op vrijdag 7 november 2008 11:33 schreef Lois het volgende:
[..]
Nee Jojo, jij bent mama van jouw kindje! Andere mensen willen geen kindje met Down, dus niet hun kindje met Down, maar dat heeft niets te maken met jouw kindje met Down. Do I make sense?
Nee, en daar ben ik nog steeds blij om. Ik ben namelijk van het type struisvogel en had nooit de keuze kunnen en willen maken om m'n zwangerschap af te breken. Ik vind het ontzettend dapper als mensen die keuze kunnen maken, maar voor ons was dat geen optie, dus vandaar ook geen nekplooimeting.quote:Op vrijdag 7 november 2008 11:17 schreef Brighteyes het volgende:
Ook ik moest steeds aan jullie denken jojo. Het staat compleet los van elkaar, maar het zal best vreemd zijn om te lezen.
Mag ik vragen, hebben jullie een nekplooimeting laten doen?
Ja, maar zo bedoelde ik m'n opmerking ook niet. Het is meer een kinderlijk soort verwondering over hoe raar de wereld in elkaar zit.quote:Op vrijdag 7 november 2008 11:33 schreef Lois het volgende:
[..]
Nee Jojo, jij bent mama van jouw kindje! Andere mensen willen geen kindje met Down, dus niet hun kindje met Down, maar dat heeft niets te maken met jouw kindje met Down. Do I make sense?
Eigenlijk offtopic, maar ik kan het niet laten.quote:Op vrijdag 7 november 2008 10:10 schreef maffemuts het volgende:
Een kindje met trisomie heeft inderdaad zoals eerder aangegeven niet hoge levensverwachting, Trisomie is niet alleen een hartprobleem als extra, maar vaak ook vaatproblemen, spierproblemen (dit zie je vaak al bij de geboorte of zelfs al op echos door de houding van de hand en de lengte van de vingers) en de Longproblemen. en alle andere complicaties die optreden als gevolg hiervan.
( doe maar eens googlen op deze gen-afwijkingen )
Ja, maar die levenskansen kunnen met bepaalde afwijkingen ook minimaal zijn. Bij een voldragen zwangerschap, dus laat staan bij een zwangerschap van 23 weken. Dus het blijft hoe dan ook moeilijk.quote:Op vrijdag 7 november 2008 14:41 schreef Ticootje het volgende:
Het lijkt mij een vreselijk moeilijk om een besluit te nemen om de zwangerschap met 20 weken nog af te breken. Zeker als je je bedenkt dat je kindje 3 weken later al overlevingskansen heeft.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |