R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
.
Nee geheel niet, een "normale" psieg zonder ervaring met autisme heb je niets aan. Althans dat is mijn ervaring. Maar dat geld natuurlijk voor alle hulpverlening.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:54 schreef fhqwhgads het volgende:
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
Lotgenoten heb ik het meest aan. Ik doe nu een psycho-educatie genaamd "Ik en Autisme" en dat is verhelderend.
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kalider jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:54 schreef fhqwhgads het volgende:
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
maar dan omgekeerd
duidelijkquote:Op vrijdag 15 juni 2007 13:04 schreef VD het volgende:
[..]
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kaliber jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.
duidelijk 
Inderdaad, en ik ben dan ook nog iemand die amper praat. . Had ook het gevoel alsof ze niet wisten wat ze met me aan moesten vangen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 13:04 schreef VD het volgende:
[..]
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kalider jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.
. Had ook het gevoel alsof ze niet wisten wat ze met me aan moesten vangen.
Weer herkenbaar... Je gaat er vanuit dat 'iedereen' het zo beleefd terwijl het uiteindelijk puur een autistische kenmerk is. Daar kom ik althans altijd te laat achter. Ik besef ook niet goed wat mijn last precies is, van sommige dingen weet ik het wel maar van andere dingen realiseer ik me het wellicht niet eens omdat ik er vanuit ga dat anderen het ook zo doen.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
Ja, ik ook. Ik zou in principe zelfs genoeg hebben aan 1 intensief contact(IRL) en dan nog 2 á 3 globale contacten. Alleen val ik dan vrij hard als het intensieve contact wegvalt.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen.
Een rustige omgeving vind ik ook prettig. Ik kan heel erg genieten van de nacht, biedt enorm veel rust. Zowel buiten als binnen. Overdag heb ik altijd het gevoel dat ik standby moet staan. Telefoon kan gaan, deurbel kan gaan, mail, afspraken, etc. Allemaal verwachtingen die er 's nachts niet/amper zijn.
Same here, letterlijk. En juist op het moment dat er wél iets van autisme doorkomt dan is de dam ook direct gebroken. En wat zo jammer is is dat -in mijn geval- de omgeving zich dan totaal geen raad weet. Het idee heeft dat je je aanstelt omdat je 'normaal ook normaal kan doen'. Sterkter nog, mijn ex-vriendin heeft gewoonweg de eerdere maanden glashard ontkend dat ik autistisch zou zijn.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
En dat maakt het allemaal nog zwaarder, want dan ga je ook daadwerkelijk aan jezelf twijfelen. 'Stel ik me aan?', en dan leg je de lat voor jezelf nóg hoger terwijl hij in eerste instantie al hoog genoeg lag. De dam brak immers al.
Dank je.quote:
Dank je.quote:
Communicatie ( ! ) & Multimedia Design, moet goed te doen zijn.
! ) & Multimedia Design, moet goed te doen zijn.Ik accepteer het ook wel, maar het is lastig te begrijpen als je 20 jaar niets anders gewend bent dan dat jij hetzelfde bent en denkt als anderen. Er zitten zeker leuke eigenschappen aan Autisme vast, en wat nadelen maar in het algemeen is het ook grotendeels karakter geworden. Ik vind het ook wel best dat ik het heb.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:40 schreef Juup© het volgende:
[..]
Dito, op het verschil na dat het voor mij totaal niet moeilijk is om te accepteren dat ik anders ben dan de "boze" buitenwereld. En ik zie mijn autisme niet als een gebrek, maar als een unieke eigenschap van mezelf.
Mijn diagnose is trouwens HFA
De verschillen tussen HFA en Asperger, zijn die al eens vastgesteld of is daar nog steeds veel discussie over? Moet ik HFA zien als klassiek autisme met een hoger IQ en vermogen?
We'll keep on whispering our mantras.
Een van mijn grootste struikelblokken nog steeds. Problemen of moeilijkheden (h)erkennen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 14:24 schreef VD het volgende:
[..]
Weer herkenbaar... Je gaat er vanuit dat 'iedereen' het zo beleefd terwijl het uiteindelijk puur een autistische kenmerk is. Daar kom ik althans altijd te laat achter. Ik besef ook niet goed wat mijn last precies is, van sommige dingen weet ik het wel maar van andere dingen realiseer ik me het wellicht niet eens omdat ik er vanuit ga dat anderen het ook zo doen.
Het valt mijn vriendin op dat ik voor iedere functie één vriend/vriendin heb. Voor muziek persoon a, voor films persoon b, als beste vriend met wie ik alles kan delen persoon c en voor dit of dat persoon d. Ieder persoon heeft zijn eigen functie voor mij .quote:[..]
Ja, ik ook. Ik zou in principe zelfs genoeg hebben aan 1 intensief contact(IRL) en dan nog 2 á 3 globale contacten. Alleen val ik dan vrij hard als het intensieve contact wegvalt.
Sowieso haat ik telefoneren . Gelukkig heb ik nu afgesproken met mijn ene begeleider dat mijn moeder of vriendin kan bellen als er iets afgesproken moet worden, en met mijn andere begeleider kan ik gewoon emailen. Perfecte oplossing.quote:Een rustige omgeving vind ik ook prettig. Ik kan heel erg genieten van de nacht, biedt enorm veel rust. Zowel buiten als binnen. Overdag heb ik altijd het gevoel dat ik standby moet staan. Telefoon kan gaan, deurbel kan gaan, mail, afspraken, etc. Allemaal verwachtingen die er 's nachts niet/amper zijn.
. Gelukkig heb ik nu afgesproken met mijn ene begeleider dat mijn moeder of vriendin kan bellen als er iets afgesproken moet worden, en met mijn andere begeleider kan ik gewoon emailen. Perfecte oplossing.Wat ik ook een enorm probleem vind bij mijn leven is dat ik de dag en nacht omdraai. Zelf heb ik ook enorm behoefte aan nacht en rust om me heen, en op die manier sloop ik echt mijn bioritme. Dat gaat nog een struikelblok worden als ik weer naar school ga.
Gelukkig heb ik een vriendin die het vrijwel binnen een paar maanden al herkende en een moeder die het ook wel vermoedde. Mijn moeder heeft het nooit gezegd of laten diagnoseren omdat ik toch wel goed mee kwam met de klas (eigenlijk de slimste was) en weinig problemen ondervond. Ze vonden het niet nodig om me op jonge leeftijd te labelen, en daar valt wel wat voor te zeggen. Misschien had ik mijn scholen afgemaakt als ik het wél had geweten en ondersteuning gekregen maar ik heb er vrede mee.quote:[..]
Same here, letterlijk. En juist op het moment dat er wél iets van autisme doorkomt dan is de dam ook direct gebroken. En wat zo jammer is is dat -in mijn geval- de omgeving zich dan totaal geen raad weet. Het idee heeft dat je je aanstelt omdat je 'normaal ook normaal kan doen'. Sterkter nog, mijn ex-vriendin heeft gewoonweg de eerdere maanden glashard ontkend dat ik autistisch zou zijn.
En dat maakt het allemaal nog zwaarder, want dan ga je ook daadwerkelijk aan jezelf twijfelen. 'Stel ik me aan?', en dan leg je de lat voor jezelf nóg hoger terwijl hij in eerste instantie al hoog genoeg lag. De dam brak immers al.
Mijn vriendin heeft het simpelweg niet verteld tegen me omdat ik er zelf maar achter moest komen. Beetje hetzelfde verhaal, als ik er niet echt last van ondervind is het niet nodig om mij er mee op te zadelen.
Mijn directe omgeving kon er dus wel goed mee omgaan, op mijn vader na. Die snapte het totaal niet, wou het niet geloven en het heeft er toe geleid dat ik uit huis ben gegooid . Het contact is nu wel weer wat beter, maar bij sommige mensen kost het inderdaad veel moeite voor ze het geloven. Geef ze eens ongelijk, ik dacht ook vroeger dat autisme betekende dat je geen emoties herkent, in je eigen wereld opgesloten zit en met je hoofd tegen de muur bonkt .
.
We'll keep on whispering our mantras.
http://home.iae.nl/users/jhjess/asperger/asphfa.htmquote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:15 schreef NiteSpeed het volgende:
De verschillen tussen HFA en Asperger, zijn die al eens vastgesteld of is daar nog steeds veel discussie over? Moet ik HFA zien als klassiek autisme met een hoger IQ en vermogen?
En nog gefeliciteerd. ;-). Doe zelf ook een studie met communicatie erin. .
Verdomd weinig verschil dus. Theory of mind lijkt wel het belangrijkste verschil zijn.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:53 schreef VD het volgende:
[..]
http://home.iae.nl/users/jhjess/asperger/asphfa.htm
En nog gefeliciteerd. ;-). Doe zelf ook een studie met communicatie erin. .
We'll keep on whispering our mantras.
Het is moeilijk het bos te overzien als je er midden in staat denk ik dan maar.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:28 schreef NiteSpeed het volgende verhaaltje:
Een van mijn grootste struikelblokken nog steeds. Problemen of moeilijkheden (h)erkennen.
In principe heb ik er niet zo'n last mee. Alleen het moet wel zin hebben & ik moet het gevoel hebben dat ik geen negatieve reactie hoef te verwachten. En dat laatste kun je breed zien. Bellen naar een winkel om te vragen of ze dit-en-dat in stock hebben, geen probleem. En glazenwasser bellen voor een afspraak, geen probleem. Het is namelijk allemaal positief, ze kunnen aan me verdienen, er is verder geen bijsmaak. Bij het bellen naar een garage voor de prijs van een setje banden wordt het lastiger. Dan ben ik namelijk bang dat ze het bijvoorbeeld raar zullen vinden dat ik naar de prijs vraag. "Banden heb je sowieso nodig". Ik wil dan niet dat ze denken dat ik naar diegene met de laagste prijs zoek. Mailen doe ik in zo'n geval dan wel, lijkt veiliger.quote:Sowieso haat ik telefoneren . Gelukkig heb ik nu afgesproken met mijn ene begeleider dat mijn moeder of vriendin kan bellen als er iets afgesproken moet worden, en met mijn andere begeleider kan ik gewoon emailen. Perfecte oplossing.
Waarschijnlijk wel. Ik deed dit vroeg al heel extreem door tussen 3 en 5 eens te gaan slapen. Maar in de nacht was het gewoon prettiger te werken, dingen te doen, geen stress, minder druk in mijn hoofd. Ik studeer nu, dus dat kan eigenlijk niet meer. Als ik mezelf tot doel stel om 00 te gaan slapen kan het toch nog wel 01/02 worden. "Even iets afmaken", "Nog 1x mail ophalen", nog even een boekje lezen. En als je dan om 07:00 moet opstaan voor college wordt het lastig. Gevoel hebben totaal niet uitgeslapen te zijn en 'ach die ene les', en ik heb mezelf weer overtuigd dat slaap te belangrijk is. Maar zo gaat het dan wel regelmatig. Goed, ik kan wellicht een epileptische aanval krijgen als ik heeeel weinig heb geslapen, dus ergens zit er ook wel een kern van waarheid in, maar toch.quote:Wat ik ook een enorm probleem vind bij mijn leven is dat ik de dag en nacht omdraai. Zelf heb ik ook enorm behoefte aan nacht en rust om me heen, en op die manier sloop ik echt mijn bioritme. Dat gaat nog een struikelblok worden als ik weer naar school ga.
Ik vind het wel moeilijk. Ik doe bijvoorbeeld mijn best zo normaal mogelijk te doen, betrokken te zijn, contacten te leggen en als het dan echt niet gaat dan heb ik echt nood aan begrip, niet aan een vriendin die zegt 'dat je maar normaal moet doen'. Het zal ook wel moeilijk zijn voor zo iemand, want op het moment dat ik een situatie niet meer aankan verval ik in, tja, stereotiep autistisch gedrag zullen we maar zeggen. Het komt niet vaak voor, sporadisch, maar áls het voorkomt krijg je een "WTF?" reactie.quote:bij sommige mensen kost het inderdaad veel moeite voor ze het geloven.
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
.
Ook gefeliciteerd NS.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
Blij worden is een groot woord, maar het heeft niet een enorme negatieve impact op mijn leven. Waarschijnlijk dat ik hulp nodig ga hebben als ik op mijzelf ga wonen, maar alles op zijn tijd.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:08 schreef VD het volgende:
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
We'll keep on whispering our mantras.
Nou ja, als ik maar mijn Propedeuse haal ben ik een stuk dichterbij een geslaagde toekomst. Ik heb nooit de HAVO kunnen afmaken, en het MBO heb ik ook gedropt . Die P zou ervoor zorgen dat ik voortaan gewoon iedere willekeurige HBO opleiding kan beginnen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:09 schreef fhqwhgads het volgende:
Ook gefeliciteerd NS.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
Ergens denk ik zelfs dat CMD goed voor mij is, omdat ik juist heel goed kan nadenken over communicatie. Heel erg analytisch, omdat communicatie voor mij niet vanzelfsprekend is. Altijd uitdenken wat je mogelijkheden zijn .
We'll keep on whispering our mantras.
Hmz ik herken me hier weer in eigenlijk....quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:08 schreef VD het volgende:
[..]
Het is moeilijk het bos te overzien als je er midden in staat denk ik dan maar.
[..]
In principe heb ik er niet zo'n last mee. Alleen het moet wel zin hebben & ik moet het gevoel hebben dat ik geen negatieve reactie hoef te verwachten. En dat laatste kun je breed zien. Bellen naar een winkel om te vragen of ze dit-en-dat in stock hebben, geen probleem. En glazenwasser bellen voor een afspraak, geen probleem. Het is namelijk allemaal positief, ze kunnen aan me verdienen, er is verder geen bijsmaak. Bij het bellen naar een garage voor de prijs van een setje banden wordt het lastiger. Dan ben ik namelijk bang dat ze het bijvoorbeeld raar zullen vinden dat ik naar de prijs vraag. "Banden heb je sowieso nodig". Ik wil dan niet dat ze denken dat ik naar diegene met de laagste prijs zoek. Mailen doe ik in zo'n geval dan wel, lijkt veiliger.
[..]
Waarschijnlijk wel. Ik deed dit vroeg al heel extreem door tussen 3 en 5 eens te gaan slapen. Maar in de nacht was het gewoon prettiger te werken, dingen te doen, geen stress, minder druk in mijn hoofd. Ik studeer nu, dus dat kan eigenlijk niet meer. Als ik mezelf tot doel stel om 00 te gaan slapen kan het toch nog wel 01/02 worden. "Even iets afmaken", "Nog 1x mail ophalen", nog even een boekje lezen. En als je dan om 07:00 moet opstaan voor college wordt het lastig. Gevoel hebben totaal niet uitgeslapen te zijn en 'ach die ene les', en ik heb mezelf weer overtuigd dat slaap te belangrijk is. Maar zo gaat het dan wel regelmatig. Goed, ik kan wellicht een epileptische aanval krijgen als ik heeeel weinig heb geslapen, dus ergens zit er ook wel een kern van waarheid in, maar toch.
[..]
Ik vind het wel moeilijk. Ik doe bijvoorbeeld mijn best zo normaal mogelijk te doen, betrokken te zijn, contacten te leggen en als het dan echt niet gaat dan heb ik echt nood aan begrip, niet aan een vriendin die zegt 'dat je maar normaal moet doen'. Het zal ook wel moeilijk zijn voor zo iemand, want op het moment dat ik een situatie niet meer aankan verval ik in, tja, stereotiep autistisch gedrag zullen we maar zeggen. Het komt niet vaak voor, sporadisch, maar áls het voorkomt krijg je een "WTF?" reactie.
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
Ah, hang je hier nog rond .quote:Op vrijdag 15 juni 2007 18:31 schreef Faxie het volgende:
[..]
Hmz ik herken me hier weer in eigenlijk....
Zelf heb ik het idee dat als jij die checklists gaat nalezen dat je zelf wel weet of het handig kan zijn om een diagnose aan te vragen. Iedereen herkent wel iets in autisme, maar op de een of andere manier is de manier waarop het zich bij je manifesteert veel intenser dan normaal en dat merk je wel op als je die lijsten nadleest.
We'll keep on whispering our mantras.
Hee Kings of Convenience
ot: Ik denk dat ik ooit nog wel eens een diagnose aan ga vragen ja.... want die dingen waar ik me in herken in die checklist zijn wel redelijk intens. Hoewel ik me nog wel met gezond verstand goed weet te redden en me niet overgeef aan m'n gevoelens.
Net zo als met dat bellen... ik vertik het gewoon om iemand op te bellen, tenzij het echt niet anders kan, dan weet ik me er wel toe te brengen, maar ik ben dan verre van op m'n gemak aan de telefoon...
En ik heb heel soms van die momenten dat ik een beetje 'stereotiep autistisch' word... vooral als ik voor het blok gezet word... daar kan ik echt absoluut niet tegen.
ot: Ik denk dat ik ooit nog wel eens een diagnose aan ga vragen ja.... want die dingen waar ik me in herken in die checklist zijn wel redelijk intens. Hoewel ik me nog wel met gezond verstand goed weet te redden en me niet overgeef aan m'n gevoelens.
Net zo als met dat bellen... ik vertik het gewoon om iemand op te bellen, tenzij het echt niet anders kan, dan weet ik me er wel toe te brengen, maar ik ben dan verre van op m'n gemak aan de telefoon...
En ik heb heel soms van die momenten dat ik een beetje 'stereotiep autistisch' word... vooral als ik voor het blok gezet word... daar kan ik echt absoluut niet tegen.
Ik vermijd het ook. Bij het bestellen van een pizza het laatste cijfer veranderen, bij online handel geen telefoonnummer opgeven en zodra ze aangeven mij te willen bellen domweg negeren en weer mailen. .
Wat dan wel weer typisch is: Heb wel een half jaar op een helpdesk gewerkt en dan vind ik het weer totaal geen probleem. Waarschijnlijk omdat ik weet wat er van me verwacht wordt. Oid.
Wat dan wel weer typisch is: Heb wel een half jaar op een helpdesk gewerkt en dan vind ik het weer totaal geen probleem. Waarschijnlijk omdat ik weet wat er van me verwacht wordt. Oid.
Gebeld worden is een heel stuk anders, vooral als je op je werk zit. Werk kan je loskoppelen van je eigen leven. Zelf heb ik ook helpdesk gedaan bij een ICT-bedrijf. Klanten opbellen vond ik dan weer enorm kut .
We'll keep on whispering our mantras.
Ik kon mijn werk niet loskoppelen van mijn leven. Kan geen onderscheid maken. Als ik werk leef ik om te werken, en zo werk ik mezelf steeds weer naar een burnout toe.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 21:53 schreef NiteSpeed het volgende:
Gebeld worden is een heel stuk anders, vooral als je op je werk zit. Werk kan je loskoppelen van je eigen leven. Zelf heb ik ook helpdesk gedaan bij een ICT-bedrijf. Klanten opbellen vond ik dan weer enorm kut .
Als ik in de winkel stond en een klant wou dat ik Chello belde omdat hij problemen had sloeg ik helemaal dicht. Man wat was dat kut, panic-attacks to the max. Gelukkig was het maar een stage.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 21:59 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik kon mijn werk niet loskoppelen van mijn leven. Kan geen onderscheid maken. Als ik werk leef ik om te werken, en zo werk ik mezelf steeds weer naar een burnout toe.
Ik ben niet de enige met telefoonangst !
Oh ja, en ik hoor net dat mijn studie op een nieuw, ander gebouw is dan degene waar ik mijn toetsen heb gedaan of degene waar ik al ben geweest om me in te laten schrijven (twee gebouwen die ik dus al ken, en waar ik me op ingesteld heb om daar te gaan studeren). Ik wil niet bij een nieuw, eng, onbekend gebouw gaan studeren, stom is het .
We'll keep on whispering our mantras.
Heb ik ook als ik naar iets nieuws ga...
De mensen boeien me niet (vroeger misschien wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan...) maar nieuwe gebouwen of gewoon een nieuwe omgeving, ik haat het...
De mensen boeien me niet (vroeger misschien wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan...) maar nieuwe gebouwen of gewoon een nieuwe omgeving, ik haat het...
Mensen bellen gaat mij de sinds een paar jaar een stuk beter af. Tenminste bij vrienden en ouders. Instanties en mensen die ik niet ken bellen vind ik nog steeds vreselijk, maar het is gaat een beetje de goede kant op.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 22:00 schreef NiteSpeed het volgende:
[..]
Als ik in de winkel stond en een klant wou dat ik Chello belde omdat hij problemen had sloeg ik helemaal dicht. Man wat was dat kut, panic-attacks to the max. Gelukkig was het maar een stage.
Ik ben niet de enige met telefoonangst !
Al weet ik vaak niet wanneer ik moet ophangen, en andere simpele dingen die voor andere mensen gewoon heel logisch zijn. .
.
Tvp
Ik werk zelf met mensen die een ernstige verstandelijke beperking hebben icm autisme dus mss kan ik hier nog wel iets opsteken
Ik werk zelf met mensen die een ernstige verstandelijke beperking hebben icm autisme dus mss kan ik hier nog wel iets opsteken
Ai. Net brief gekregen van het UWV, er komt een gesprek met een arbeidsdeskundige.
Vriendlief is tot morgen weg kamperen, dus dat wordt morgen weer een behoorlijke domper na een intensief weekend leukigheid
Vriendlief is tot morgen weg kamperen, dus dat wordt morgen weer een behoorlijke domper na een intensief weekend leukigheid
Oei, ik kan me hier ook wel enigszins in vinden, op sommige punten dan, zoals rumoer om me heen . Bij die checklist herken ik wel een hoop dingen, maar ook weer een hoop dingen niet waarbij ik al dan niet in de loop van de tijd heb geleerd daar verandering in te brengen. Bijvoorbeeld mensen zelf bellen vind ik niet zo'n probleem (ik werk in een callcenter ), alhoewel ik geregel met instanties dan weer schijtvervelend vind, maar dat zal toch wel voor meer mensen geldenquote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
[..]
Via een kennis op MSN die me op Asperger wees, omdat hij dat zelf heeft. Eerst daht ik zo van "oh"... tot ik de checklist uitvoerig ging lezen. Bij iedere nieuwe regel herkende ik mijzelf steeds meer en beter. Toen ging het balletje rollen, ben ik naar de SARR gegaan en heb ik na wat maanden testen een uitslag gekregen.
Volgens mij stond de checklist in mijn eerste post bovenaan, die van autsider...
Iedereen zal zo wel zijn puntjes hebben waarvan hij heeft van, goh, ,dat heb ik ook, maar zo buitensporig veel als ik er kon vinden en op de manier waarop die criteria zich manifesteerden was toch wel treffend te noemen.
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
In ieder geval heb ik dus last op gebied van sociaal contact. Ik heb wel sociaal contact, ik heb vrienden, ik ga wel eens uit, maar aan de andere kant heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen. Mijn grootste probleem die ik zelf kan erkennen en waar ik ook zelf mee kwam is dat ik een ontzettende schijtangst heb om te telefoneren. Gebeld worden door bekenden valt nog mee, maar zodra ik onbekende mensen moet bellen begint mijn hart letterlijk in mijn keel te kloppen. Het idee dat ik afhankelijk ben van éééén technologie, en niet in staat ben om iemand te schrijven, te zien of te gebaren in geval van miscommunicatie vind ik verschrikkelijk.
Ook heb ik (gelukkig) absoluut geen last van peer-pressure, waardoor ik altijd mijzelf ben gebleven. Het is niet allemaal slecht .
. Bij die 
Ik zou mezelf iig niet autistisch/asperger willen noemen. Het voelt nu ook niet aan als iets ontzettend vervelends en ja sommige dingen vind ik wel lastig, maar niet lastig genoeg om drmee naar een psych te gaan... Het leuke daarbij is dat ik er soms wel gekscherend grapjes overmaak .
Edit: Maar zoiets als dit:
, wat ik toch het meest kenmerkende vindt van autisme, heb ik weer totaal niet. Ik zou ook wel redelijk gemakkelijk kunnen anticiperen in ongewone situaties. Misschien dat dit beeld van autisme me juist van overtuigt dat ik het ook niet ben, terwijl het eigenlijk onzin is dat wanneer je autist ben, dat je dan ook al die verschillende kenmerken zou moeten hebben .quote:Stel je het plaatje in de OP voor, alleen dan een schema voor de komende 48 uur waarin je in het vliegtuig opreis gaat. Wat zou er mogelijk allemaal kunnen gebeuren, en hoe moet ik mij daarop voorbereiden? Wat als ik mn kleren vergeet, wat als ik mn tandenborstel vergeet, wat als mn tas niet goed sluit, wat als we de bus niet halen, wat als het vliegtuig neerstort in zee en ik overleef, wat als het vliegtuig neerstort op land en ik overleef, wat als ik doodga, wat als mn vader onder een auto komt als ik weg ben, wat als er ingebroken wordt, wat als de kat weer verwond raakt, etc, etc, etc. Hij had het allemaal moeten uitdokteren, allemaal, voor deze ene reis naar Engeland.
[ Bericht 8% gewijzigd door Falco op 16-06-2007 17:57:21 ]
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
ik ga hier maar eens even meelezen en -praten. Al een paar jaar geleden bedacht ik dat ik eigenlijk wel autistisch moest zijn, en toevallig zei mijn vriend laatst 'wat doe je toch weer autistisch'. En dat was eigenlijk niet de eerste keer. Zijn moeder is logopediste en gaat vaak om met autisten/pdd-nos/asperger/... en ik heb even een paar van haar testjes doorgewerkt. Nadeel is dat ik een jaar of tien te oud ben voor de testjes en ook dat ik veel van de 'symptomen' wegdruk.
Toch begin ik het steeds zekerder te weten, omdat ik steeds meer besef dat dingen die voor mij heel normaal 'op de achtergrond draaien' eiigenlijk helemaal niet zo normaal zijn als ik dacht.
Ik begon er voor mezelf aan te denken toen ik zo goed als in paniek raakte toen hier verbouwd werd, zodat ik niet meer mijn normale ochtendprogramma kon doen. De rest van het gezin had nergens last van, dus ik stelde me vast weer aan. Ook die dingen die hier in het topic worden gezegd komen me meestal bekend voor, zeker die hele mogelijkheden-molen die in je hoofd rammelt. en opvallend dat er nog meer mensen zijn met dat telefoneren, want dat vind ik ook helemaal niks.
Als ik dan zo die lijst van Asperger doorlees heb ik er wel heel erg veel, bijna allemaal, en ergens vind ik dat niet zo fijn, ik zoul liever gewoon normaal zijn.
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
Toch begin ik het steeds zekerder te weten, omdat ik steeds meer besef dat dingen die voor mij heel normaal 'op de achtergrond draaien' eiigenlijk helemaal niet zo normaal zijn als ik dacht.
Ik begon er voor mezelf aan te denken toen ik zo goed als in paniek raakte toen hier verbouwd werd, zodat ik niet meer mijn normale ochtendprogramma kon doen. De rest van het gezin had nergens last van, dus ik stelde me vast weer aan. Ook die dingen die hier in het topic worden gezegd komen me meestal bekend voor, zeker die hele mogelijkheden-molen die in je hoofd rammelt. en opvallend dat er nog meer mensen zijn met dat telefoneren, want dat vind ik ook helemaal niks.
Als ik dan zo die lijst van Asperger doorlees heb ik er wel heel erg veel, bijna allemaal, en ergens vind ik dat niet zo fijn, ik zoul liever gewoon normaal zijn.
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
Hoi Twinky, ik heb er ook last van. Als iemand me nu zou vragen om de gezichten van mijn vrienden te beschrijven kom ik niet veel verder dan dingen als lang/kort haar,sik of geen sik. Ik kan me niet eens de kleur ogen voor de geest halen.
Met films heb ik het eerder dat ik de acteur niet herken, ook al heb ik andere films van 'm gezien. Zo kwam ik er via vrienden achter dat Mr. Smith van The Matrix ook als elf in LotR speelt. Pas halverwege de film Blood Diamond kwam ik er achter dat een van de hoofdrolspelers Leonardo DiCaprio is.
Maar ik heb wel eens lullerige situaties gehad. Bijv. dat ik als kind met m'n ouders in de stad was en per ongeluk met een vreemde vent wegwandelde omdat ie dezelfde jas als m'n vader had, of een leuke avond met een meisje te hebben gehad en haar dan de volgende dag als je af spreeekt niet herkend omdat ze haar haar anders heeft zitten, geen of andere makeup en andere kleding. Op dat soort momenten kan je wel even door de grond zakken, en zie het maar eens uit te leggen.
Ik zelf heb pas sinds een half jaar het vermoeden dat ik ergens in het autistisch spectrum val, ik had er nog nooit eerder van gehoord, maar wel altijd problemen gehad met me dingen die zo kenmerkend zijn.
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
Met films heb ik het eerder dat ik de acteur niet herken, ook al heb ik andere films van 'm gezien. Zo kwam ik er via vrienden achter dat Mr. Smith van The Matrix ook als elf in LotR speelt. Pas halverwege de film Blood Diamond kwam ik er achter dat een van de hoofdrolspelers Leonardo DiCaprio is.
Maar ik heb wel eens lullerige situaties gehad. Bijv. dat ik als kind met m'n ouders in de stad was en per ongeluk met een vreemde vent wegwandelde omdat ie dezelfde jas als m'n vader had, of een leuke avond met een meisje te hebben gehad en haar dan de volgende dag als je af spreeekt niet herkend omdat ze haar haar anders heeft zitten, geen of andere makeup en andere kleding. Op dat soort momenten kan je wel even door de grond zakken, en zie het maar eens uit te leggen.
Ik zelf heb pas sinds een half jaar het vermoeden dat ik ergens in het autistisch spectrum val, ik had er nog nooit eerder van gehoord, maar wel altijd problemen gehad met me dingen die zo kenmerkend zijn.
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
Daar had ik vooral als kind last van, nu gaat dat voortaan vrij makkelijk (heb het mezelf aangeleerd door gezichten na te tekenen en vooral veel oefenen met het "gezicht + naam" onthouden).quote:Op dinsdag 19 juni 2007 19:47 schreef Twinky het volgende:
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
En moeite met telefoons, iets waarvan ik dacht dat ik de enige "autist" was blijken hier dus veel autisten last van te hebben.
Ik maak liever contact/ afspraken via E-mail of gewoon mondeling, maar anders moet ik me er gewoon voor "zetten" en vaker doen zodat het wat gewoner voor me wordt.
Maar het is vooral het ineens gestoord worden door een telefoon, het opdringerige luide "gerinkel" en mensen die in mijn oor praten (gevoeligheid voor bepaalde, plotselinge geluiden).
Vedanta_veri: Ik vraag mij af waarom iedereen zo voor het verbod op pedofilie is maar niet op roken, beiden zijn dingen waar je anderen mee beschadigd. Maar goed, mensen die verslaafd zijn aan iets kunnen daar niet objectief over zijn.
Voor autismediagnoses moet je wat mij betreft écht bij een specialistische instelling gaan zitten, want de gemiddelde psycholoog/psychiater weet er echt bijna geen reet van af .quote:Op dinsdag 19 juni 2007 20:04 schreef RiLo het volgende:
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
We'll keep on whispering our mantras.
Ritalin, Concerta.
Ben dus van de week begonnen met die medicijnen, en die bij verschijnselen op het begin( slapeloosheid en duizeligheid) werken toch wel heel snel .
Versterkt overigens (nog) geen tics, maar heeft in ieder geval invloed op m'n gedrag en manier van denken .
Echt positief effect hebben,
is pas wanneer de bijverschijnselen niet meer komen, en de dosering goed is afgestemd werd mij verteld..
Heeft iemand hier ook ervaring mee ?
Ben dus van de week begonnen met die medicijnen, en die bij verschijnselen op het begin( slapeloosheid en duizeligheid) werken toch wel heel snel .
.Versterkt overigens (nog) geen tics, maar heeft in ieder geval invloed op m'n gedrag en manier van denken .
Echt positief effect hebben,
is pas wanneer de bijverschijnselen niet meer komen, en de dosering goed is afgestemd werd mij verteld..
Heeft iemand hier ook ervaring mee ?
Lucidity4All
Daar heb ik geen ervaring mee, maar bij mij is er al een grote verandering te merken geweest sinds ik Zoloft begon te slikken. (Is een anti-depressiva...)
Vraag me niet hoe het komt, was al gediagnostiseerd rond m'n 10e door een echt Autisme-centrum.
Vraag me niet hoe het komt, was al gediagnostiseerd rond m'n 10e door een echt Autisme-centrum.
hetzelfde heb ik eigenlijk trouwens ook in het verkeer. Ik moet volgens een bepaalde route fietsen/lopen, anders ben ik meteen de weg kwijt. Die routes werken ook maar van één kant, als ik 'm andersom fiets moet ik de hele tijd stoppen en achterom kijken hoe verder. Vaak maak ik me daar met een 'geen richtingsgevoel'-grapje van af, maar het blijft vervelend, vooral ook omdat het vaak even duurt voordat ik een nieuwe route 'kan'. De routes onthou ik net als gezichten aan kenmerkjes ; 'bij dit bosje links, voor de albert heijn rechts' enzovoort
eigenlijk ergens toch wel fijn dat al die afwijkinkjes nu onder één kopje zouden kunnen vallen..
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
eigenlijk ergens toch wel fijn dat al die afwijkinkjes nu onder één kopje zouden kunnen vallen..
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Nee dat is het Borderline topic.quote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
GTST addictquote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Lucidity4All
Sorry, autisten zijn slecht in emoties delen. . Je kan beter een Readers Digest kopen en genieten van des mooie dingen der levens.quote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
We'll keep on whispering our mantras.
Even een tvp'tje. Niet dat ik last heb van autisme oid, maar ik vind het interessant om mee te lezen
daarnaast is het ook eigen belang, aangezien ik later wellicht met autisten zal werken
daarnaast is het ook eigen belang, aangezien ik later wellicht met autisten zal werken
Extremistisch gematigd.
quote:Op woensdag 20 juni 2007 07:40 schreef Twinky het volgende:
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
Aangeven bij de psieg dat je getest wilt worden en dat onderbouwen.quote:
Ik heb zelf een paar testen via internet gedaan en uitgeprint en gezegd dat hij het even moest lezen. En het was voor hem duidelijk dat ik idd getest wilde en moest worden om in de toekomst de juiste hulp te kunnen krijgen.
Via huisarts verwijzing naar een vragen.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:49 schreef Twinky het volgende:
ik heb geen psych.
Pysch is ook niet nodig.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:49 schreef Twinky het volgende:
ik heb geen psych.
Huisarts, om een verwijzing vragen. Met die verwijzing kan je een intake bij het GGZ regelen. Dat kan hij je simpelweg niet weigeren, je hebt recht op een specialist dacht ik zo.
Vanaf het GGZ kunnen ze je doorverwijzen naar een Autismeteam, en ik raad je sowieso aan om naar een specialist (autismeteam) te gaan en niet een willekeurige shrink die niet alle ins en outs van autisme weet.
We'll keep on whispering our mantras.
Mag jij in Eindhoven gaan proberen op die manier , gaat jou niet lukken.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:56 schreef NiteSpeed het volgende:
[..]
Pysch is ook niet nodig.
Huisarts, om een verwijzing vragen. Met die verwijzing kan je een intake bij het GGZ regelen. Dat kan hij je simpelweg niet weigeren, je hebt recht op een specialist dacht ik zo.
Vanaf het GGZ kunnen ze je doorverwijzen naar een Autismeteam, en ik raad je sowieso aan om naar een specialist (autismeteam) te gaan en niet een willekeurige shrink die niet alle ins en outs van autisme weet.
Ben ik blij dat ik in het beschaafde rijnmondgebied woon.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:57 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mag jij in Eindhoven gaan proberen op die manier , gaat jou niet lukken.
We'll keep on whispering our mantras.
Ik faal niet, kras niet, ik ben net niet hoogbegaafd en maar een klein beetje dwangmatig... Sorry, geen tearjerker van mijquote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Natuurlijk, voer hem. .quote:Op woensdag 20 juni 2007 22:02 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik faal niet, kras niet, ik ben net niet hoogbegaafd en maar een klein beetje dwangmatig... Sorry, geen tearjerker van mij
FEED ME!!quote:
plaatje iets minder nadrukkelijk aanwezig gemaakt
[ Bericht 23% gewijzigd door Juup© op 20-06-2007 23:26:56 ]
Afgelopen weekeinde zaten mijn vrouw en ik op een overdekt terras, en het begon enorm hard te regenen. Zegt er iemand op het terras "de regen valt met bakken uit de hemel". Nu snap ik het wel, maar de uitdrukking klopt niet. Ik heb nog nooit regen samen met bakken uit de hemel zien vallen. De juiste uitdrukking is mijn inziens dan ook "de regen valt in grote hoeveelheden uit de lucht".quote:
Hoe denken jullie daar over?
Iets waar ik me totaal niet druk om maak. Het is simpelweg een uitdrukking.quote:Op woensdag 20 juni 2007 23:18 schreef Juup© het volgende:
Hoe denken jullie daar over?
De bakken vallen ook niet uit de lucht, maar de regen wordt met bakken van daarboven ergens leeggegooid richting grond. Althans, dat is de manier waarop ik het interpreteer, en het me ook vrij logisch lijkt.quote:Op woensdag 20 juni 2007 23:18 schreef Juup© het volgende:
[..]
Afgelopen weekeinde zaten mijn vrouw en ik op een overdekt terras, en het begon enorm hard te regenen. Zegt er iemand op het terras "de regen valt met bakken uit de hemel". Nu snap ik het wel, maar de uitdrukking klopt niet. Ik heb nog nooit regen samen met bakken uit de hemel zien vallen. De juiste uitdrukking is mijn inziens dan ook "de regen valt in grote hoeveelheden uit de lucht".
Hoe denken jullie daar over?
Ik zie regen samen met bakken naar beneden komen zeg maar, althans dat is wat ik zie in mijn hoofd als ik het visualiseer.quote:Op woensdag 20 juni 2007 23:26 schreef SuperBosch het volgende:
[..]
De bakken vallen ook niet uit de lucht, maar de regen wordt met bakken van daarboven ergens leeggegooid richting grond. Althans, dat is de manier waarop ik het interpreteer, en het me ook vrij logisch lijkt.
Check. Je neemt het letterlijk. Ik zie het ook zoals diegene voor je al zei.quote:Op woensdag 20 juni 2007 23:28 schreef Juup© het volgende:
Ik zie regen samen met bakken naar beneden komen zeg maar, althans dat is wat ik zie in mijn hoofd als ik het visualiseer.
Zie ook zijn signature.quote:Op woensdag 20 juni 2007 23:37 schreef VD het volgende:
[..]
Check. Je neemt het letterlijk. Ik zie het ook zoals diegene voor je al zei.
Even een tvp, ik ken meerdere mensen die binnen het autisme-spectrum een diagnose hebben. Wil er eigenlijk meer over weten.
Some say the world will end in fire
Some say in ice
Times went by, many memories died
Imagination is more important than knowledge.
Some say in ice
Times went by, many memories died
Imagination is more important than knowledge.
Dan zou het geen uitdrukking meer zijn Uitdrukkingen worden juist gekenmerkt door het feit dat ze eigenlijk niet kloppen. Maar dat vind ik juist wel grappig Ik vraag me dan af hoe iemand toch in godsnaam op het idee moet zijn gekomen dat die zinsnede de lading dekte (ook weer zoiets ) Zo kun je in je hoofd iemand zuchtend van de kast naar de muur zien lopenquote:Op woensdag 20 juni 2007 23:18 schreef Juup© het volgende:
De juiste uitdrukking is mijn inziens dan ook "de regen valt in grote hoeveelheden uit de lucht".
Hoe denken jullie daar over?
Correctquote:Op donderdag 21 juni 2007 12:21 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Dan zou het geen uitdrukking meer zijn Uitdrukkingen worden juist gekenmerkt door het feit dat ze eigenlijk niet kloppen. Maar dat vind ik juist wel grappig Ik vraag me dan af hoe iemand toch in godsnaam op het idee moet zijn gekomen dat die zinsnede de lading dekte (ook weer zoiets ) Zo kun je in je hoofd iemand zuchtend van de kast naar de muur zien lopen
Of zoiets als, "je een hoedje schrikken"
Ik vind de Engelse uitdrukking "it's raining cats and dogs" altijd wel leuk.quote:Op donderdag 21 juni 2007 12:26 schreef Juup© het volgende:
[..]
Correct
Of zoiets als, "je een hoedje schrikken"
Vroeger dacht ik echt dat ik hele nacht na moest denken als mijn moeder zei:
"denk er nog maar een nachtje over na."
"denk er nog maar een nachtje over na."
Gisteren te horen gekregen van mensen die dicht bij mij staan op emotioneel gebied dat ik een (vaak) expressieloos gezicht heb. Niet leuk om te horen maar het verduidelijkt wel een hoop.
Emoties tonen is ook niet mijn sterkste kant
Als ik me depressief voel en het niet zie zitten dan heb ik nog steeds een gezicht alsof het iedere dag feest is. Depressies gehad en dan zeggen mensen dat je er zo gezond uitziet en begrijpen ze het niet.
Ook praten over depressieve gevoelens kan ik niet goed, het enige dat eruit komt dat is dat ik me niet lekker voel. Opschrijven lukt dan wel beter maar dat is dan niet zo direct als praten.
Als ik me depressief voel en het niet zie zitten dan heb ik nog steeds een gezicht alsof het iedere dag feest is. Depressies gehad en dan zeggen mensen dat je er zo gezond uitziet en begrijpen ze het niet.
Ook praten over depressieve gevoelens kan ik niet goed, het enige dat eruit komt dat is dat ik me niet lekker voel. Opschrijven lukt dan wel beter maar dat is dan niet zo direct als praten.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Heb zelf ook last van PDD-NOS. Heb het vaak moeilijk gehad, een andere keer weer minder moeilijk. Ook licht suicidale neigingen, maar nu gaat het weer beter. Maar m'n grootste probleem blijft het contact hebben met anderen en me fatsoenlijk uitdrukken tegenover anderen.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
''Ik zie ik zie wat jij niet ziet'' !
en de kleur is blauw!
-dus?..
nu moet jij kijken of je het zelfde als mij ziet !
-maar je zegt net dat ik het niet kan zien ..
...
en de kleur is blauw!
-dus?..
nu moet jij kijken of je het zelfde als mij ziet !
-maar je zegt net dat ik het niet kan zien ..
...
Lucidity4All
Die mensen heb je er ook tussen zitten, die alles heel letterlijk nemen ja. Ik merk wel dat ik als mede-autist meer begrip heb voor die mensen dan de meeste anderen.quote:Op zondag 24 juni 2007 18:23 schreef NaaiHard-DieHard het volgende:
''Ik zie ik zie wat jij niet ziet'' !
en de kleur is blauw!
-dus?..
nu moet jij kijken of je het zelfde als mij ziet !
-maar je zegt net dat ik het niet kan zien ..
...
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Dat zei hij helemaal niet, hij zei alleen dat jij het niet ziet...quote:Op zondag 24 juni 2007 18:23 schreef NaaiHard-DieHard het volgende:
''Ik zie ik zie wat jij niet ziet'' !
en de kleur is blauw!
-dus?..
nu moet jij kijken of je het zelfde als mij ziet !
-maar je zegt net dat ik het niet kan zien ..
...
Deels herkenbaar, alleen ben ik al tijden geleden gediagnosticeerd met PDD-NOS. Echter, ik weet niet of dit de juiste diagnose is. Zowel huisarts als MEE, als de door mij aangeschreven psychiaters/psychologen doen alsof hun neus bloed, dus ik heb nog niemand gevonden die opnieuw het testtraject met me in wilquote:Op vrijdag 11 mei 2007 16:45 schreef Blivox het volgende:
En om zelf ook even te beginnen. Ik ben sinds een paar maanden nu Asperger gediagnoseerd, en krijg nog steeds psycho-educatie en ben (twee)wekelijks bij het autismeteam te vinden. Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
ahh!!quote:Op maandag 25 juni 2007 16:38 schreef woutabest het volgende:
[..]
Dat zei hij helemaal niet, hij zei alleen dat jij het niet ziet...
Maar dat moet ik dus weten op dat moment .
Lucidity4All
Dan zeg je:quote:Op maandag 25 juni 2007 22:34 schreef NaaiHard-DieHard het volgende:
[..]
ahh!!
Maar dat moet ik dus weten op dat moment .
DE LUCHT! Whahaha gepwnt!
