R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Er is nog geen autismetopic, of ik kan het niet vinden. Hoe dan ook, hier is de plek om jezelf gezellig te verstoppen en mensen te schuwen. Laat ik fijn beginnen met wat leuke plaatjes en wat linkjes.
http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening
http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond
http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen.
[ Bericht 17% gewijzigd door Blivox op 11-05-2007 01:18:07 ]
http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening
http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond
http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen.
[ Bericht 17% gewijzigd door Blivox op 11-05-2007 01:18:07 ]
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
open je nou alleen een topic over autisme omdat het er nog niet is, of heb je nog een andere reden?
oftewel: op welke manier heb jij ermee te maken?
oftewel: op welke manier heb jij ermee te maken?
tvp, en wat lady_wrb zegt.
Ik post hier, omdat ik door mijn psycholoog ben aangemeld bij het autismeteam. ZIt nu te wachten op een brief voor een intakegesprek. Ik begin zelf steeds meer en meer te vermoeden dat ik niet Asperger of ADD heb (zoals ik eerst dacht), maar Borderline. En ik denk dat de psych dat ook denkt (gezien de vragen die hij stelde). Maar we zullen zien wat eruit komt bij de tests.
Ik post hier, omdat ik door mijn psycholoog ben aangemeld bij het autismeteam. ZIt nu te wachten op een brief voor een intakegesprek. Ik begin zelf steeds meer en meer te vermoeden dat ik niet Asperger of ADD heb (zoals ik eerst dacht), maar Borderline. En ik denk dat de psych dat ook denkt (gezien de vragen die hij stelde). Maar we zullen zien wat eruit komt bij de tests.
Niet meer actief op Fok!
Ik heb tot dusver nog geen centraal autisme topic gezien. Wel een asperger en een pdd-nos topic. Anyway, ben zo asperger als maar kan, maar heb er geen last van, dus veel succes met 't topic (en als je er wel last van hebt)
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Na lange tijd begint autisme nu eindelijk echt flinke aandacht te krijgen in de hele wetenschappelijke gemeenschap, met serieuze en goed gefinancieerde onderzoeken.
Their eyes opaque.
ja maar wie mogen er hier dan wel posten en wat is het doel van dit topic? ik snap het centrale eerlijk gezegd niet zo van dit topic
Ik ken sinds een tijdje iemand die dit (in welliswaar een milde vorm) heeft. Ik vind dit toch wel erg interessant om te volgen.
- Praten over autismequote:Op vrijdag 11 mei 2007 09:03 schreef lady-wrb het volgende:
ja maar wie mogen er hier dan wel posten en wat is het doel van dit topic? ik snap het centrale eerlijk gezegd niet zo van dit topic
- Iedereen die wil praten over autisme
Zo heb ik een autistisch familielid. Daarom vind ik het interessant.
Their eyes opaque.
Dat past dan wel bij het onderwerp zal ik maar zeggen.quote:Op vrijdag 11 mei 2007 09:03 schreef lady-wrb het volgende:]ja maar wie mogen er hier dan wel posten en wat is het doel van dit topic? ik snap het centrale eerlijk gezegd niet zo van dit topic
Leuk plaatje, maar het ziet er m.i. meer ADD-ig dan autistisch uit.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Autistjes moeten een stricte volgorde volgen, anders raken ze het overzicht kwijt. Gooi de volgorde eruit en hun structuur verandert in één klap om naar niet gestructureerd.quote:Op vrijdag 11 mei 2007 10:35 schreef Vanyel het volgende:
Leuk plaatje, maar het ziet er m.i. meer ADD-ig dan autistisch uit.
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
En om zelf ook even te beginnen. Ik ben sinds een paar maanden nu Asperger gediagnoseerd, en krijg nog steeds psycho-educatie en ben (twee)wekelijks bij het autismeteam te vinden. Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
Hoe ben je erachter gekomen dat je autistisch bent? Heb je er last van in het dagelijks leven, bijvoorbeeld bij school/werk? Waar merk je aan dat je autistisch bent?quote:Op vrijdag 11 mei 2007 16:45 schreef Blivox het volgende:
En om zelf ook even te beginnen. Ik ben sinds een paar maanden nu Asperger gediagnoseerd, en krijg nog steeds psycho-educatie en ben (twee)wekelijks bij het autismeteam te vinden. Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
Via een kennis op MSN die me op Asperger wees, omdat hij dat zelf heeft. Eerst daht ik zo van "oh"... tot ik de checklist uitvoerig ging lezen. Bij iedere nieuwe regel herkende ik mijzelf steeds meer en beter. Toen ging het balletje rollen, ben ik naar de SARR gegaan en heb ik na wat maanden testen een uitslag gekregen.quote:Op vrijdag 11 mei 2007 23:46 schreef Biff-Tannen het volgende:
[..]
Hoe ben je erachter gekomen dat je autistisch bent? Heb je er last van in het dagelijks leven, bijvoorbeeld bij school/werk? Waar merk je aan dat je autistisch bent?
Volgens mij stond de checklist in mijn eerste post bovenaan, die van autsider...
Iedereen zal zo wel zijn puntjes hebben waarvan hij heeft van, goh, ,dat heb ik ook, maar zo buitensporig veel als ik er kon vinden en op de manier waarop die criteria zich manifesteerden was toch wel treffend te noemen.
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
In ieder geval heb ik dus last op gebied van sociaal contact. Ik heb wel sociaal contact, ik heb vrienden, ik ga wel eens uit, maar aan de andere kant heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen. Mijn grootste probleem die ik zelf kan erkennen en waar ik ook zelf mee kwam is dat ik een ontzettende schijtangst heb om te telefoneren. Gebeld worden door bekenden valt nog mee, maar zodra ik onbekende mensen moet bellen begint mijn hart letterlijk in mijn keel te kloppen. Het idee dat ik afhankelijk ben van éééén technologie, en niet in staat ben om iemand te schrijven, te zien of te gebaren in geval van miscommunicatie vind ik verschrikkelijk.
Ook heb ik (gelukkig) absoluut geen last van peer-pressure, waardoor ik altijd mijzelf ben gebleven. Het is niet allemaal slecht .
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
Als ik die Asperger checklist naloop, dan heb ik zeker meer dan de helft van de genoemde dingen....
'k Vind mezelf alleen nog niet vreemd genoeg om er naar een psych mee te gaan eigenlijk.... ik red mezelf nog wel....
En tja, je hebt dan een labeltje, en dan? ... Dat zal m'n gedrag toch niet veranderen zeker? ...
Tevens tvp.
'k Vind mezelf alleen nog niet vreemd genoeg om er naar een psych mee te gaan eigenlijk.... ik red mezelf nog wel....
En tja, je hebt dan een labeltje, en dan? ... Dat zal m'n gedrag toch niet veranderen zeker? ...
Tevens tvp.
Neuh, het is een labeltje, that's it inderdaad. Het hoeft niet per sé de moeite waard te zijn om dat labeltje te krijgen. Gedrag verandering is ook niet noodzakelijk, maar soms kan je achter dingen komen over jezelf die je niet zelf zou begrijpen. Ik leer steeds beter mijn eigen gedrag te begrijpen, en het geeft wel rust .quote:Op zaterdag 12 mei 2007 02:03 schreef Faxie het volgende:
Als ik die Asperger checklist naloop, dan heb ik zeker meer dan de helft van de genoemde dingen....
'k Vind mezelf alleen nog niet vreemd genoeg om er naar een psych mee te gaan eigenlijk.... ik red mezelf nog wel....
En tja, je hebt dan een labeltje, en dan? ... Dat zal m'n gedrag toch niet veranderen zeker? ...
Tevens tvp.
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
plus: als je weet wat je hebt, kun je het ook beter aan anderen uitleggen. Ik loop nu tegen van alles aan waarvan ik niet weet wat het is en daar word ik erg onrustig van. Als ik weet dat dat kenmerken zijn van een bepaalde stoornis, weet ik waar het aan te wijten is en kan ik er gericht aan werken.
En mensen die geen last hebben van hun Asperger... héb je dan wel Asperger? En als je geen last hebt: hoe kom je er dan op om je te laten testen? (er is toch immers geen aanleiding?). Of had je er in het verleden wel last van?
En mensen die geen last hebben van hun Asperger... héb je dan wel Asperger? En als je geen last hebt: hoe kom je er dan op om je te laten testen? (er is toch immers geen aanleiding?). Of had je er in het verleden wel last van?
Niet meer actief op Fok!
Ik vind het haast eng hoeveel kenmerken op mij van toepassing zijn. Al een tijdje vermoed ik dat ik autistisch ben, ik zit er dan ook aan te denken om me te laten testen. Heb ik er wat aan als ik zou horen of ik wel of niet autistisch ben? Er is voor zover ik weet geen genezing of wat dan ook voor.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
[..]
Via een kennis op MSN die me op Asperger wees, omdat hij dat zelf heeft. Eerst daht ik zo van "oh"... tot ik de checklist uitvoerig ging lezen. Bij iedere nieuwe regel herkende ik mijzelf steeds meer en beter. Toen ging het balletje rollen, ben ik naar de SARR gegaan en heb ik na wat maanden testen een uitslag gekregen.
Volgens mij stond de checklist in mijn eerste post bovenaan, die van autsider...
Iedereen zal zo wel zijn puntjes hebben waarvan hij heeft van, goh, ,dat heb ik ook, maar zo buitensporig veel als ik er kon vinden en op de manier waarop die criteria zich manifesteerden was toch wel treffend te noemen.
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
In ieder geval heb ik dus last op gebied van sociaal contact. Ik heb wel sociaal contact, ik heb vrienden, ik ga wel eens uit, maar aan de andere kant heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen. Mijn grootste probleem die ik zelf kan erkennen en waar ik ook zelf mee kwam is dat ik een ontzettende schijtangst heb om te telefoneren. Gebeld worden door bekenden valt nog mee, maar zodra ik onbekende mensen moet bellen begint mijn hart letterlijk in mijn keel te kloppen. Het idee dat ik afhankelijk ben van éééén technologie, en niet in staat ben om iemand te schrijven, te zien of te gebaren in geval van miscommunicatie vind ik verschrikkelijk.
Ook heb ik (gelukkig) absoluut geen last van peer-pressure, waardoor ik altijd mijzelf ben gebleven. Het is niet allemaal slecht .
Waarschijnlijk ben ik het wel, het zou gewoonweg heel veel verklaren wat betreft mijn gedrag in het verleden.
er is geen 'genezing' voor autisme, maar duidelijkheid omtrent je gedrag kan allerlei bij-symptomen bij jezelf en je omgeving teniet doen. als je bijvoorbeeld iets wil doen, maar je wordt verhindert door iets in je, en je probeert dat krampachtig te veranderen zonder dat het lukt, maar blijft proberen en het lukt echt niet, dan kan je diagnose je meer innerlijke rust geven, zovan 'ok, dit hoort, dit is een beperking, everything is cool'. Exit vechten tegen jezelf, realistische doelen kunnen formuleren en nastreven.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 21:32 schreef Biff-Tannen het volgende:
[..]
Ik vind het haast eng hoeveel kenmerken op mij van toepassing zijn. Al een tijdje vermoed ik dat ik autistisch ben, ik zit er dan ook aan te denken om me te laten testen. Heb ik er wat aan als ik zou horen of ik wel of niet autistisch ben? Er is voor zover ik weet geen genezing of wat dan ook voor.
Waarschijnlijk ben ik het wel, het zou gewoonweg heel veel verklaren wat betreft mijn gedrag in het verleden.
En zo ook voor je omgeving, mensen staan vaak erg open voor ander gedrag als ze weten dat dat andere gedrag veroorzaakt wordt door een stoornis. is best sneu, maar daardoor kunnen ze het beter begrijpen en daardoor accepteren. Dat vermindert ook veel meer stress.
En dat lijkt me juist voor een autist heel erg fijn omdat het mensen zijn die vrij snel in de stress (kunnen) schieten.
Ik kan me best vinden en herkennen in wat je zegt. Accepteren dat je met een 'beperking' leeft kan inderdaad misschien innerlijke rust geven en stress verminderen. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het juist frustrerend is om te weten dat je een beperking hebt, helemaal als je bepaalde ambities hebt die worden gedwarsboomd door die beperking.
Anderen laten weten dat je een psychologische 'issue' hebt is denk ik niet iets wat je graag zegt, dat staat zo dramatisch en zielepoterig , ook al kunnen andere mensen dan beter rekening met je houden.
Anderen laten weten dat je een psychologische 'issue' hebt is denk ik niet iets wat je graag zegt, dat staat zo dramatisch en zielepoterig , ook al kunnen andere mensen dan beter rekening met je houden.
, ook al kunnen andere mensen dan beter rekening met je houden.
Borderline is een hype.quote:Op vrijdag 11 mei 2007 07:17 schreef Viking84 het volgende:
tvp, en wat lady_wrb zegt.
Ik post hier, omdat ik door mijn psycholoog ben aangemeld bij het autismeteam. ZIt nu te wachten op een brief voor een intakegesprek. Ik begin zelf steeds meer en meer te vermoeden dat ik niet Asperger of ADD heb (zoals ik eerst dacht), maar Borderline. En ik denk dat de psych dat ook denkt (gezien de vragen die hij stelde). Maar we zullen zien wat eruit komt bij de tests.
Screw you guys, I'm going home.
Mja het staat en valt denk ik met zelfacceptatie. dat je gefrustreerd raakt omdat je bepaalde ambities niet kan naleven en je psychologische (biologische! vergeet dat niet!) issues zielepoterig en dramatisch vinden wordt wat mij betreft veroorzaakt door een negatieve houding naar dat wat zich WEL afspeelt. het lijkt me dat je dat per definitie ongelukkig maakt. Maar veel mensen met een handicap, en ook veel mensen zonder handicap maar met issues (iedereen heeft ie) accepteren op een gegeven moment zichzelf wel.. je moet wel, anders wordt je steeds meer ongelukkig.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 22:34 schreef Biff-Tannen het volgende:
Ik kan me best vinden en herkennen in wat je zegt. Accepteren dat je met een 'beperking' leeft kan inderdaad misschien innerlijke rust geven en stress verminderen. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het juist frustrerend is om te weten dat je een beperking hebt, helemaal als je bepaalde ambities hebt die worden gedwarsboomd door die beperking.
Anderen laten weten dat je een psychologische 'issue' hebt is denk ik niet iets wat je graag zegt, dat staat zo dramatisch en zielepoterig , ook al kunnen andere mensen dan beter rekening met je houden.
En geen enkele autist staat te springen om te zeggen dat ie anders is. Maar veel mensen met een of andere afwijking zijn wel realistisch. Als je vermoedt of als het al reeds is bevestigd dat jij in combinatie met andere mensen of situaties op problemen stuit waarvan je weet dat die inherent zijn aan jezelf en niet kunnen worden opgelost door jou, dan zeg je zoiets gewoon, mensen snappen dat, geen tot veel minder stress is het gevolg. Dat is een stuk minder dramatisch dan de problemen/irritaties die kunnen ontstaan als mensen niet weten wat er aan de hand is.
Ikzelf heb een probleem met luisteren. Ik ben niet doof, maar soms kunnen mijn hersenen geen woorden uit klank halen. kweenie waarom, maar het is nou eenmaal zo. in een rumoerige omgeving wordt het voor mij nog complexer terwijl het voor anderen heel makkelijk is om een gesprek te houden. van de week moest ik werken in een keuken waar alle juiste factoren aanwezig waren om mij volledig woorddoof te maken. ik heb alles wel 4x moeten vragen voordat alle woorden en intenties daarachter duidelijk waren, echt te suf voor woorden. en zelfs dan deed ik veel dingen fout op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat ik half doof ben en dat ze wat duidelijker moeten praten, mij moeten aankijken en dergelijke. Dat helpt wel een beetje, en dan hoef ik het minder vaak te vragen en doe ik ook minder dingen fout. Het is voor hun een kleine moeite, maar voor mij gewoon m'n redding om mezelf te kunnen handhaven in zo'n auditief complexe omgeving. Ik vind dat niet zielepoterig, maar gewoon het beste uit de situatie/samenwerking halen.
op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat ik half doof ben en dat ze wat duidelijker moeten praten, mij moeten aankijken en dergelijke. Dat helpt wel een beetje, en dan hoef ik het minder vaak te vragen en doe ik ook minder dingen fout. Het is voor hun een kleine moeite, maar voor mij gewoon m'n redding om mezelf te kunnen handhaven in zo'n auditief complexe omgeving. Ik vind dat niet zielepoterig, maar gewoon het beste uit de situatie/samenwerking halen.
Mijn advies, maak je niet druk om wat anderen denken, als je denkt dat een diagnose ook maar in de kleinste wijze kan helpen, probeer die dan te halen. Je mag uiteindelijk natuurlijk zelf bepalen wie het weten en wie niet.
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
wat heeft het stripje ermee te maken?
zo denk ik volgens mij al mn hele leven als ik wakker wordt 's ochtends.
of mis ik iets als niet autist zijnde?
zo denk ik volgens mij al mn hele leven als ik wakker wordt 's ochtends.
of mis ik iets als niet autist zijnde?
Bij de kenmerken van asperger heb ik wel héél veel overeenkomsten. Fijn is dat zeker omdat mijn ma pas ook al zei dat ze altijd gedacht heeft dat ik wat anders was maarja wat moet ik ermee al zou ik een keer naar een psycholoog gaan en al zou die een diagnose stellen. Mijn leven veranderd er niet door.
het zijn maar labeltjes.
zeker omdat mijn ma pas ook al zei dat ze altijd gedacht heeft dat ik wat anders was het zijn maar labeltjes.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
ik weet ook pas van af mijn vijftiende ofzo dat ik pdd-nos (gelukkig een heel milde vorm) ben vroeger ook vaak naar riagg geweest en telkens zei de 1 dat ik het wel had maar anderen vonden dat het niet zo was en zo doende had het geen dat ik had en nu nog steeds heb tot mijn vijftiende geen naam. maar nu gelukkig wel. ik probeer er wel voor te zorgen dat het niet mijn leven beheerst maar soms doet het dat toch wel. maar dan probeer ik mij er toch weer over heen te zetten.
even een andere vraag wie heeft ook autisme en is ook gelovig en hoe gaan jullie daar mee om?
ik hoop dat het duidelijk is.
even een andere vraag wie heeft ook autisme en is ook gelovig en hoe gaan jullie daar mee om?
ik hoop dat het duidelijk is.
tief toch op anders tief ik je door een bushokje. :P :P :P :D
Paar uurtjes terug vriendlief op het vliegtuig gezet, krijg net een bericht dat ie goed is aangekomen. De afgelopen 48uur waren echt hels voor hem en er is helemaal niets wat hem kalmeert, alleen maar het vooruit met de geit. Zo moeilijk voor een NTer voor te stellen dat zoiets ontzettend leuks als vakantie vieren de stress van je leven kan zijn. Hij was zo gespannen, de hele tijd misselijk, slecht geslapen, emotioneel..
Stel je het plaatje in de OP voor, alleen dan een schema voor de komende 48 uur waarin je in het vliegtuig opreis gaat. Wat zou er mogelijk allemaal kunnen gebeuren, en hoe moet ik mij daarop voorbereiden? Wat als ik mn kleren vergeet, wat als ik mn tandenborstel vergeet, wat als mn tas niet goed sluit, wat als we de bus niet halen, wat als het vliegtuig neerstort in zee en ik overleef, wat als het vliegtuig neerstort op land en ik overleef, wat als ik doodga, wat als mn vader onder een auto komt als ik weg ben, wat als er ingebroken wordt, wat als de kat weer verwond raakt, etc, etc, etc. Hij had het allemaal moeten uitdokteren, allemaal, voor deze ene reis naar Engeland.
Aan het begin van vanmorgen wilde hij het liefst overgeven, maar ja, wat als dat in de bus gebeurt? Maar naarmate we dichter bij schiphol kwamen (en heel veel doemscenarios dus niet meer opgingen) werd ie steeds minder gespannen, minder zorgen. Toen ie eenmaal richting het vliegtuig liep en mij opbelde was er weer een hoop stress verdwenen. Dat was goed, ik voelde me daar ook een stuk beter door, dat het allemaal beter ging met hem.
Het is moeilijk als NTer in te spelen op wat hij nodig heeft.. Ik zoek het in de afleiding, maar moest concluderen dat afleiding het laatste was dat hij wilde in deze levensbedreigende situatie
Gewoon er zijn, voor een veilig gevoel. Dat als er iets grandioos mis gaat, dat ie er dan niet alleen voor staat met al z'n stress.. Dat zal het wel zijn, kweenie.
Was iig een bijzonder autistisch dagje
Stel je het plaatje in de OP voor, alleen dan een schema voor de komende 48 uur waarin je in het vliegtuig opreis gaat. Wat zou er mogelijk allemaal kunnen gebeuren, en hoe moet ik mij daarop voorbereiden? Wat als ik mn kleren vergeet, wat als ik mn tandenborstel vergeet, wat als mn tas niet goed sluit, wat als we de bus niet halen, wat als het vliegtuig neerstort in zee en ik overleef, wat als het vliegtuig neerstort op land en ik overleef, wat als ik doodga, wat als mn vader onder een auto komt als ik weg ben, wat als er ingebroken wordt, wat als de kat weer verwond raakt, etc, etc, etc. Hij had het allemaal moeten uitdokteren, allemaal, voor deze ene reis naar Engeland.
Aan het begin van vanmorgen wilde hij het liefst overgeven, maar ja, wat als dat in de bus gebeurt? Maar naarmate we dichter bij schiphol kwamen (en heel veel doemscenarios dus niet meer opgingen) werd ie steeds minder gespannen, minder zorgen. Toen ie eenmaal richting het vliegtuig liep en mij opbelde was er weer een hoop stress verdwenen. Dat was goed, ik voelde me daar ook een stuk beter door, dat het allemaal beter ging met hem.
Het is moeilijk als NTer in te spelen op wat hij nodig heeft.. Ik zoek het in de afleiding, maar moest concluderen dat afleiding het laatste was dat hij wilde in deze levensbedreigende situatie
Gewoon er zijn, voor een veilig gevoel. Dat als er iets grandioos mis gaat, dat ie er dan niet alleen voor staat met al z'n stress.. Dat zal het wel zijn, kweenie.
Was iig een bijzonder autistisch dagje
Waarbij NT voor neurotypical staat, niet iedereen snapt dat meteen denk ik .
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
Ofwel: mensen zonder autismequote:Op dinsdag 15 mei 2007 18:23 schreef Blivox het volgende:
Waarbij NT voor neurotypical staat, niet iedereen snapt dat meteen denk ik .
Ik ga binnenkort denk ik een test laten doen. Ben benieuwd wat er uit komt.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
ja nu is het helemaal duidelijkquote:Op dinsdag 15 mei 2007 18:23 schreef Blivox het volgende:
Waarbij NT voor neurotypical staat, niet iedereen snapt dat meteen denk ik .
kan je dat woord ook even uitleggen?
neuro typical zijn mensen die niks hebben (in elk geval geen autisme)quote:Op woensdag 16 mei 2007 15:29 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
ja nu is het helemaal duidelijk
kan je dat woord ook even uitleggen?
normale mensen dus
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
-Edit: Dit is hier niet op zijn plaats. Klagen over instanties kan in de daarvoor bedoelde topics.
[ Bericht 89% gewijzigd door #ANONIEM op 19-05-2007 15:40:13 ]
[ Bericht 89% gewijzigd door #ANONIEM op 19-05-2007 15:40:13 ]
Edit: Ga er dan ook niet op in.
[ Bericht 50% gewijzigd door #ANONIEM op 19-05-2007 15:40:31 ]
[ Bericht 50% gewijzigd door #ANONIEM op 19-05-2007 15:40:31 ]
Let's go and watch the sun rise,
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
over London bridge or the Golden Gates, or Puddefjordsbroen.
Om het even over autisme te hebben...
Bij mij zelf is een zware vorm van Asperger geconstateerd, maar dit traject zat vol valkuilen.
Valkuilen kunnen zijn dat de persoonlijke mening en ervaring per arts dermate verschilt dat de diagnose verkeerd kan zijn. Uit eigen ervaring : Psychotherapeut heeft de constatering gemaakt, dame van de intake zei dat ik aan een zware vorm van narcisme leed, terwijl iedereen uit mijn omgeving dit kon weerleggen.(Interpretatie is van cruciaal belang )
Maar goed andere valkuil is bijvoorbeeld dingen opzoeken op internet, lees je dus een vage tekst als checklist, die tot op laatste punt klopte maar aangezien de helft van de wereldbevolking zich zelf er in kan herkennen schoot ik er als nog niet mee op.(weer die interpretatie kwestie)
Na een lange weg van intake, sessies en toestanden had ik nog steeds geen antwoord op mijn vraag, geen bevestiging, nog ontkenning.
Toen ben ik naar de psycholoog geweest , en die had ook zware twijfels, toen ben ik 2nd opinions afgegaan, verscheidene EQ, IQ en dergelijke tests gemaakt en toen bleek ik dus zwaar emotioneel en contact gestoord te zijn -> Asperger.
Nu is dit traject van start gegaan omdat bij mij op vroege leeftijd het Tourette-syndroom is vast gesteld,
Hier kreeg ik dan ook medicijnen voor, (Ohrab e.a) maar toen deden zich ook andere symptomen voor(communicatie etc, en ontstane concentratie stoornis e.a) waar naar ik per se van ouders/naasten etc moest naar laten kijken.
Nu heb ik Ritalin en Risperdal als combinatie voor geschreven gekregen maar ik weet niet of ik dit moet accepteren. Ik heb gehoord van een paar verhalen waar deze medicijnen herhaaldelijk te ''schietgraag'' werden geschreven met vervelende gevolgen. En aangezien ze bij mij ook 5 keer moesten kijken voor ze zaken zeker wisten, ben ik niet van plan om nu onnodig risico te gaan nemen.
Ik ben heel erg benieuwd naar deze twee medicijnen, en jullie ervaringen met dit traject.
Bij mij zelf is een zware vorm van Asperger geconstateerd, maar dit traject zat vol valkuilen.
Valkuilen kunnen zijn dat de persoonlijke mening en ervaring per arts dermate verschilt dat de diagnose verkeerd kan zijn. Uit eigen ervaring : Psychotherapeut heeft de constatering gemaakt, dame van de intake zei dat ik aan een zware vorm van narcisme leed, terwijl iedereen uit mijn omgeving dit kon weerleggen.(Interpretatie is van cruciaal belang )
Maar goed andere valkuil is bijvoorbeeld dingen opzoeken op internet, lees je dus een vage tekst als checklist, die tot op laatste punt klopte maar aangezien de helft van de wereldbevolking zich zelf er in kan herkennen schoot ik er als nog niet mee op.(weer die interpretatie kwestie)
Na een lange weg van intake, sessies en toestanden had ik nog steeds geen antwoord op mijn vraag, geen bevestiging, nog ontkenning.
Toen ben ik naar de psycholoog geweest , en die had ook zware twijfels, toen ben ik 2nd opinions afgegaan, verscheidene EQ, IQ en dergelijke tests gemaakt en toen bleek ik dus zwaar emotioneel en contact gestoord te zijn -> Asperger.
Nu is dit traject van start gegaan omdat bij mij op vroege leeftijd het Tourette-syndroom is vast gesteld,
Hier kreeg ik dan ook medicijnen voor, (Ohrab e.a) maar toen deden zich ook andere symptomen voor(communicatie etc, en ontstane concentratie stoornis e.a) waar naar ik per se van ouders/naasten etc moest naar laten kijken.
Nu heb ik Ritalin en Risperdal als combinatie voor geschreven gekregen maar ik weet niet of ik dit moet accepteren. Ik heb gehoord van een paar verhalen waar deze medicijnen herhaaldelijk te ''schietgraag'' werden geschreven met vervelende gevolgen. En aangezien ze bij mij ook 5 keer moesten kijken voor ze zaken zeker wisten, ben ik niet van plan om nu onnodig risico te gaan nemen.
Ik ben heel erg benieuwd naar deze twee medicijnen, en jullie ervaringen met dit traject.
Lucidity4All
Mijn vriend heeft ook tourette syndroom en er werd tegen hem gezegd dat als ie ritalin zou nemen dat zijn stotteren vele malen erger zou worden, en dat was genoeg reden voor hem om het niet te gaan gebruiken. Hij had liever de stress van het autisme dan geen woord uit z'n mond kunnen krijgen.
(Maar goed, het is dus niet duidelijk geworden hoe het hem daadwerkelijk beinvloedt, voor hetzelfde geld was het wel meegevallen, but we dont know)
ik weet niet wat de rol van risperdal zal zijn icm ritalin en autisme/tourette..
(Maar goed, het is dus niet duidelijk geworden hoe het hem daadwerkelijk beinvloedt, voor hetzelfde geld was het wel meegevallen, but we dont know)
ik weet niet wat de rol van risperdal zal zijn icm ritalin en autisme/tourette..
Ik denk dat alleen een psycholoog die tevens psychiater is dat kan weten. Maar mocht je wat erover horen, zou je dat dan willen posten of pm'en? Mijn vriend heeft geen contact meer met psychologen en psychiaters maar ik ben er wel geinteresseerd in.. ook door het autisme, zn angst, wilt ie weleens een tunnelvisie en spookverhaal opbouwen waarbij ik door gebrek aan kennis niet altijd doorheen kan prikken.
Medicatie. Wil je dat zelf wel? Dat is natuurlijk altijd de belangrijkste vraag. Door te weten wat er mis met je is, kan je al een hoop leren over jezelf. En dat helpt in de toekomst enorm met dingen die je moeilijk vind.
We'll keep on whispering our mantras.
Ik zelf heb niks door, maar anderen zeggen dat ze wel is gekwetst zijn, en dat kan ik dan dus niet realiseren. En dat is niet correct, dus ik wil medicatie hebben mocht dit dan ook echt helpen.
En Releaze dat komt voor elkaar .
En Releaze dat komt voor elkaar .
Lucidity4All
Ik heb kreeg die 2 ook voor geschreven. Opzich zit er weinig risco aan die medicijnen gebonden. heb besloten 't proberen. Van Risperdal(0.5mg) merk ik eigenlijk niets, van Ritalin(30mg) wel, je krijg er een soort energie kick van, je zintuigen gaan beter werken, kleuren en geuren worden intenser & je voelt jezelf gemakkelijker en zekerder van jezelf. Het is eigenlijk een milde vorm van speed. & henche: het veroorzaakt slapeloosheid. 't is eigenlijk bedoeld voor ADHD patiëntjes die zo hun energie wat beter kwijt kunnen. Ik gebruik soms Seroquel(25mg), een anti psychotica(voor een asperger iewat vreemd.) maar het creeërt een soort van singlemindedness, sluit een eventueele droomwereld af. Je concentratie is dan wel 100% nonstop. Handig voor m'n examens, meer niet.quote:[b]Op zondag 27 mei 2007 22:59
Nu heb ik Ritalin en Risperdal als combinatie voor geschreven gekregen maar ik weet niet of ik dit moet accepteren. Ik heb gehoord van een paar verhalen waar deze medicijnen herhaaldelijk te ''schietgraag'' werden geschreven met vervelende gevolgen. En aangezien ze bij mij ook 5 keer moesten kijken voor ze zaken zeker wisten, ben ik niet van plan om nu onnodig risico te gaan nemen.
Ik ben heel erg benieuwd naar deze twee medicijnen, en jullie ervaringen met dit traject.
Ik kan je wel aanraden om Ritalin eens te proberen.
Ahh ok, nou dan ga ik ook maar proberen .quote:Op maandag 28 mei 2007 00:01 schreef DarkWolf88 het volgende:
[..]
Ik heb kreeg die 2 ook voor geschreven. Opzich zit er weinig risco aan die medicijnen gebonden. heb besloten 't proberen. Van Risperdal(0.5mg) merk ik eigenlijk niets, van Ritalin(30mg) wel, je krijg er een soort energie kick van, je zintuigen gaan beter werken, kleuren en geuren worden intenser & je voelt jezelf gemakkelijker en zekerder van jezelf. Het is eigenlijk een milde vorm van speed. & henche: het veroorzaakt slapeloosheid. 't is eigenlijk bedoeld voor ADHD patiëntjes die zo hun energie wat beter kwijt kunnen. Ik gebruik soms Seroquel(25mg), een anti psychotica(voor een asperger iewat vreemd.) maar het creeërt een soort van singlemindedness, sluit een eventueele droomwereld af. Je concentratie is dan wel 100% nonstop. Handig voor m'n examens, meer niet.
Ik kan je wel aanraden om Ritalin eens te proberen.
maar voor de duidelijkheid, Ritalin is toch ook ter bevordering van de concentratie offe ?
Lucidity4All
Dankjewel NHDH
Ik vind het trouwens best nobel van je dat je bereid bent dat voor anderen te doen. Maar ik vraag me wel af of het het gedeelte van het 'kwetsen' oplost.. Ik dacht dat het vooral met de vorm van het denken te maken had, minder angstig, minder scenarios, gewoon rust in je hoofd.. Iig, dat had ik begrepen.
Ik vind het trouwens best nobel van je dat je bereid bent dat voor anderen te doen. Maar ik vraag me wel af of het het gedeelte van het 'kwetsen' oplost.. Ik dacht dat het vooral met de vorm van het denken te maken had, minder angstig, minder scenarios, gewoon rust in je hoofd.. Iig, dat had ik begrepen.
Ja.quote:Op maandag 28 mei 2007 00:06 schreef NaaiHard-DieHard het volgende:
[..]
Ahh ok, nou dan ga ik ook maar proberen .
maar voor de duidelijkheid, Ritalin is toch ook ter bevordering van de concentratie offe ?
volgens mij ben ik een klein beetje autistisch.
ik kan me in alle punten zeer goed herkennen vooral toen ik nog jong was. Tegenwoordig is dat allemaal een stuk minder.quote:kwalitatieve tekortkomingen in sociale wisselwerking zoals blijkt uit tenminste twee van de volgende:
1. Opvallende tekortkomingen in het gebruik van meerdere non-verbale gedragingen zoals oogcontact, gezichtsuitdrukking, lichaamshouding, en mimiek(welke sociale wisselwerking regelt)
2. Tekortkoming in het ontwikkelen van vriendschappen met leeftijdsgenoten in overeenstemming met het ontwikkelingsniveau
3. Een gebrek in het spontaan delen van plezier,interesses, of prestaties met andere mensen, (bv., door een tekortkoming in het verduidelijken van interesses naar anderen mensen)
4. Een gebrek in sociale of emotionele wederkerigheid(bijv. doet niet actief mee aan eenvoudige spelletjes die men alleen moet doen; betrekt andere kinderen uitsluitend als "mechanisch hulpstuk" bij spelletjes)
Mja, ik ben gediagnostiseerd PDD-NOS en nog wat andere niet relevante dingen. Ik zou slechts een lichte vorm hebben, maar vorig jaar toen ik ineens van gevaarlijk suïcidaal naar bijna moorddadig ging (nou ja moorddadig, überagressief...but anyway shit happens ) en een huisgenoot bedreigde een deur en bank sloopte sprak ik iemand van de nooddienst voor onze woonvorm. Deze persoon zei dat heel veel van mijn problemen door het autistische in mij komen. En sowieso, voor de rest ben ik niet echt goed gediagnostiseerd. Borderline, Schizofreen, ADD, Manisch Depressief en Frontkwabsyndroom kwamen allemaal langs...ik heb in ieder geval zelf het idee (ondanks andere mensen hun mening) dat het autisme wat ik met me meedraag niet (meer)voor hele grote last zorgt.
) en een huisgenoot bedreigde een deur en bank sloopte sprak ik iemand van de nooddienst voor onze woonvorm. Deze persoon zei dat heel veel van mijn problemen door het autistische in mij komen. En sowieso, voor de rest ben ik niet echt goed gediagnostiseerd. Borderline, Schizofreen, ADD, Manisch Depressief en Frontkwabsyndroom kwamen allemaal langs...ik heb in ieder geval zelf het idee (ondanks andere mensen hun mening) dat het autisme wat ik met me meedraag niet (meer)voor hele grote last zorgt.
Heeft inderdaad ook met de manier van denken te maken, maar daar zijn dan weer die trainingen voor,
voor zover ik heb begrepen zijn die medicijnen er om meer gefocused naar dingen te kijken.
Het zal allemaal wel, ik ga maar is kijken hoe dat van de week uitpakt .
voor zover ik heb begrepen zijn die medicijnen er om meer gefocused naar dingen te kijken.
Het zal allemaal wel, ik ga maar is kijken hoe dat van de week uitpakt .
.
Lucidity4All
ik had begrepen dat pdd nos oa het gebrek aan woedebeheersing bij mensen verklaart.of iig, alle pdd-nossers die ik ken hebben anger management problemen (zowel kinderen als volwassenen).quote:Op maandag 28 mei 2007 08:09 schreef HerrFrietsaus het volgende:
Mja, ik ben gediagnostiseerd PDD-NOS en nog wat andere niet relevante dingen. Ik zou slechts een lichte vorm hebben, maar vorig jaar toen ik ineens van gevaarlijk suïcidaal naar bijna moorddadig ging (nou ja moorddadig, überagressief...but anyway shit happens ) en een huisgenoot bedreigde een deur en bank sloopte sprak ik iemand van de nooddienst voor onze woonvorm. Deze persoon zei dat heel veel van mijn problemen door het autistische in mij komen. En sowieso, voor de rest ben ik niet echt goed gediagnostiseerd. Borderline, Schizofreen, ADD, Manisch Depressief en Frontkwabsyndroom kwamen allemaal langs...ik heb in ieder geval zelf het idee (ondanks andere mensen hun mening) dat het autisme wat ik met me meedraag niet (meer)voor hele grote last zorgt.
voor de rest weet ik er ook niet het fijne van, schijnt een verzameling te zijn van verschillende trekjes die allemaal net niet onder asperer/kanner vallen, borderline, add/adhd etc..
Blijkt dus dat Ritalin inderdaad het kan verergeren, die tics.
Maar in 70 % procent van de gevallen heeft het alleen positief effect, ik denk wel dat ik het ga proberen.
Concerta heet dat type Ritalin , weet niet of dat ook voor andere types geldt .
Maar in 70 % procent van de gevallen heeft het alleen positief effect, ik denk wel dat ik het ga proberen.
Concerta heet dat type Ritalin , weet niet of dat ook voor andere types geldt .
.
Lucidity4All
Now great. Een paar weken geleden kregen we de brief van het UWV dat de herkeuring eraan zat te komen. Stress alom natuurlijk. Twee weken terug de brief met de afspraak.. Nog veel meer stress. De dag voor de keuring stortte mn vriendlief haast in van de spanning, we hebben maar de hele dag film gekeken om hem af te leiden maar ik heb hem nog nooit zo angstig, zo hulpeloos gezien. Het brak m'n hart gewoon Hij zei, 'het is alsof ik morgen te horen krijg of ik terminaal ziek ben'. En hij haalde zich allerlei fratsen in z'n hoofd over hoe hij aan de keuringsarts kon bewijzen dat ie echt niet geschikt was voor werk. Hij kan dat gewoon echt niet aan, been there done that.
Nou, wij met zn 3en naar het uwv toe. Zijn persoonlijk begeleider ging ook mee, die heeft hem ook geprobeerd te reintegreren toenertijd, en ik mocht ook mee. Was die arts verdomme niet eens bekend met Aspergersyndroom! Die suggereerde op een gegeven moment dat hij er wellicht overheen kon groeien! ik kon die man wel een klap voor zn bek geven. En de moed zakte bij mn vriend in z'n schoenen, hij zat er echt als een hoopje ellende bij
Hij vroeg ook op een gegeven moment 'meneer, kunt u nu even kort samenvatten waarom u niet kan werken?' Jaaa, leg maar even uit hoe dat zit met al die angsten, al die mogelijkheden, al die druk en al die stress. De begeleider en ik hebben ook het meest van het woord gedaan, want mn vriend kreeg haast geen woord uit z'n mond.
En nu wordt het dossier teruggestuurd naar een andere beoordelaar, want zo gaat dat. Ze konden ook geen indicatie over de uitslag geven. Kan twee weken duren, maar ook twee maanden. We waren zo verschrikkelijk boos, de begeleider had dat ook gezegd. Houden jullie bij het beoordelen geen rekening met de problematiek van de uitkeringsgerechtigde? Voor een autist is het funest om iemand op deze manier in de spanning te houden, zo volledig zonder duidelijkheid.
IK krijg er al weer kramp van in mn buik als ik er aan denk, laat staan wat vriendlief allemaal moet meemaken
Hij zei, 'het is alsof ik morgen te horen krijg of ik terminaal ziek ben'. En hij haalde zich allerlei fratsen in z'n hoofd over hoe hij aan de keuringsarts kon bewijzen dat ie echt niet geschikt was voor werk. Hij kan dat gewoon echt niet aan, been there done that.Nou, wij met zn 3en naar het uwv toe. Zijn persoonlijk begeleider ging ook mee, die heeft hem ook geprobeerd te reintegreren toenertijd, en ik mocht ook mee. Was die arts verdomme niet eens bekend met Aspergersyndroom! Die suggereerde op een gegeven moment dat hij er wellicht overheen kon groeien! ik kon die man wel een klap voor zn bek geven. En de moed zakte bij mn vriend in z'n schoenen, hij zat er echt als een hoopje ellende bij
Hij vroeg ook op een gegeven moment 'meneer, kunt u nu even kort samenvatten waarom u niet kan werken?' Jaaa, leg maar even uit hoe dat zit met al die angsten, al die mogelijkheden, al die druk en al die stress. De begeleider en ik hebben ook het meest van het woord gedaan, want mn vriend kreeg haast geen woord uit z'n mond.
En nu wordt het dossier teruggestuurd naar een andere beoordelaar, want zo gaat dat. Ze konden ook geen indicatie over de uitslag geven. Kan twee weken duren, maar ook twee maanden. We waren zo verschrikkelijk boos, de begeleider had dat ook gezegd. Houden jullie bij het beoordelen geen rekening met de problematiek van de uitkeringsgerechtigde? Voor een autist is het funest om iemand op deze manier in de spanning te houden, zo volledig zonder duidelijkheid.
IK krijg er al weer kramp van in mn buik als ik er aan denk, laat staan wat vriendlief allemaal moet meemaken
Herkeuring? Zodra je eenmaal Wajong hebt is dat toch voor het leven?
We'll keep on whispering our mantras.
Voor een bepaalde groep mensen. Als je voor 93 al een wajong had of als je ouder bent dan 50 ofzo.
Daarnaast was deze keuring 5 jaar na zijn 1e keuring, misschien dat er iedere 5 jaar gekeurd wordt ofzo, ik weet het allemaal niet. Dat hele gezeik met de herkeuring is een groot vraagteken voor me. Want er werd ook op een gegeven moment ergens gezegd dat autisten buiten schot zouden blijven nadat er een aantal autisten vanwege de spanning zelfmoord hadden gepleegd. Of dat ze pas aan het einde gekeurd zouden worden..
Ik snap het zelf ook niet. Maar dat heeft geloof ik met de voorgaande twee kabinetten te maken..
Daarnaast was deze keuring 5 jaar na zijn 1e keuring, misschien dat er iedere 5 jaar gekeurd wordt ofzo, ik weet het allemaal niet. Dat hele gezeik met de herkeuring is een groot vraagteken voor me. Want er werd ook op een gegeven moment ergens gezegd dat autisten buiten schot zouden blijven nadat er een aantal autisten vanwege de spanning zelfmoord hadden gepleegd. Of dat ze pas aan het einde gekeurd zouden worden..
Ik snap het zelf ook niet. Maar dat heeft geloof ik met de voorgaande twee kabinetten te maken..
Maf gedoe allemaal, alsof je autisme eventjes in de loop der tijd kan oplossen. Het lijkt me in ieder geval verschrikkelijk om zo eventjes voor het blok gezet te worden door die vent. Noem het maar 'eventjes' op, 'groei er maar overheen', 'maak me maar binnen nu en heel korte tijd direct duidelijk wat zich afspeelt in jouw gecompliceerde anders werkende hersentjes'.
. Wees blij dat je zo slim bent een begeleider mee te nemen, zonder een begeleider zou ik zelf ook gek worden denk ik, want ik heb die keuring binnenkort voor het eerst. Ik denk dat ze mijn diagnose en rapport mogen lezen, en voor de rest kan ik het zelf ook niet veel duidelijker maken.
. Wees blij dat je zo slim bent een begeleider mee te nemen, zonder een begeleider zou ik zelf ook gek worden denk ik, want ik heb die keuring binnenkort voor het eerst. Ik denk dat ze mijn diagnose en rapport mogen lezen, en voor de rest kan ik het zelf ook niet veel duidelijker maken.
We'll keep on whispering our mantras.
Ook een tvp, ook een autist.
Moeizaam contact maken met andere mensen, ben vaak te terughoudend.
Gevolg van mijn kindertijd toen ik juist vaak te opdringerig contact maakte en vaak negatieve reacties kreeg.
Veranderingen, ook lastig, maar dan vrijwel alleen wanneer men dan geen duidelijk alternatief geeft.
Mensen die veel praten/ druk zijn, daar heb ik ook een probleem mee.
Soms heb ik de neiging om diegene dan ineens fysiek aan te vallen, maar ik kan me gelukkig inhouden.
Ik heb geluk gehad dat ze al heel vroeg wisten dat ik autisme heb ( als kind van anderhalf jaar) waardoor ik een goede begeleiding heb gekregen.
Helaas heb ik ook tijden gekend dat ik dacht dat de hele wereld tegen me was, omdat iedereen onvoorspelbaar is en ik het gevoel had dat niemand mij mocht, terwijl het in feite gewoon ligt aan het feit dat ik een mindere chauffeur ben in het sociale verkeer
Moeizaam contact maken met andere mensen, ben vaak te terughoudend.
Gevolg van mijn kindertijd toen ik juist vaak te opdringerig contact maakte en vaak negatieve reacties kreeg.
Veranderingen, ook lastig, maar dan vrijwel alleen wanneer men dan geen duidelijk alternatief geeft.
Mensen die veel praten/ druk zijn, daar heb ik ook een probleem mee.
Soms heb ik de neiging om diegene dan ineens fysiek aan te vallen, maar ik kan me gelukkig inhouden.
Ik heb geluk gehad dat ze al heel vroeg wisten dat ik autisme heb ( als kind van anderhalf jaar) waardoor ik een goede begeleiding heb gekregen.
Helaas heb ik ook tijden gekend dat ik dacht dat de hele wereld tegen me was, omdat iedereen onvoorspelbaar is en ik het gevoel had dat niemand mij mocht, terwijl het in feite gewoon ligt aan het feit dat ik een mindere chauffeur ben in het sociale verkeer
Vedanta_veri: Ik vraag mij af waarom iedereen zo voor het verbod op pedofilie is maar niet op roken, beiden zijn dingen waar je anderen mee beschadigd. Maar goed, mensen die verslaafd zijn aan iets kunnen daar niet objectief over zijn.
Om heel eerlijk te zijn, ik vind de hulpverlening in Nederland op dit gebied vrij ondeskundig en vrij laks. Want je moet maar de verkeerde voor je neus hebben zitten, en je zit met een totaal andere diagnose waar je als nog geen moer aan hebt. Dan ben ik blij dat ze dus ook in dermate niet geinteresseerd zijn dat ze je de vrijheid geven om zo veel mogelijk andere artsen af te gaan, wat ik eigenlijk best vrij triest vindt, want dat houdt in dat ze zelf te koppig zijn en voet bij stuk houden. Maar aan de andere kant heb je de kans een meer capabelere persoon te krijgen die je daadwerkelijk kan helpen.
Ik hoop eigenlijk best wel de enige te zijn die dit ervaart
En zo ja, bij welke instelling moet ik zijn in het vervolg ??
Want Riagg stinkt best wel .
Ik hoop eigenlijk best wel de enige te zijn die dit ervaart
En zo ja, bij welke instelling moet ik zijn in het vervolg ??
??Want Riagg stinkt best wel .
Lucidity4All
Wat ik het afgelopen jaar wel heb gemerkt is dat veel scholen (en ouders) als een kind problemen ervaart gelijk mekkeren dat een kind adhd heeft. Als de problemen te erg zijn wordt het door een halve molen gehaald totdat de diagnose adhd eruit is gekomen. Sommige ouders en scholen willen moeilijk van iets anders weten. Zo werkte ik dit jaar met een problematisch jochie van 11 dat van z'n school het liefst verplicht ritalin moest slikken, terwijl het kind totaal geen adhd had en nieteens officieel daarvoor was gediagnosticeerd. (en hoe ze aan de ritalin kwamen was ook nog de vraag)
Maar hoe het voor het overgrote deel is.. ik weet niet.. of belangen belangrijker zijn dan het kind, of een zekere vorm van waarheid vinden.. ik zal het wel merken later.
Maar hoe het voor het overgrote deel is.. ik weet niet.. of belangen belangrijker zijn dan het kind, of een zekere vorm van waarheid vinden.. ik zal het wel merken later.
Dat bedoel ik, allemaal speculaties waar die men probeert te hanteren, terwijl de persoon in kwestie gewoon geen hol mee opschiet. Ligt maar net aan de persoon die je voor je hebt zitten .
.
Lucidity4All
Riagg is inderdaad een kutinstelling. Ik zit zelf bij het SARR, onderdeel van GGZ Europoort en dat is echt wel voortreffelijk.
We'll keep on whispering our mantras.
Iedereen heeft een mond en als er geluid uitkomt dan kan je communiceren met andere mensen.
Geen gezeik verder, dingen niet moelijker maken dan ze zijn.
Geen gezeik verder, dingen niet moelijker maken dan ze zijn.
Zo jij hebt iets nieuws geleerd in groep 4 vandaag ...quote:Op zondag 10 juni 2007 23:13 schreef havefun84 het volgende:
Iedereen heeft een mond en als er geluid uitkomt dan kan je communiceren met andere mensen.
Geen gezeik verder, dingen niet moelijker maken dan ze zijn.
...
Lucidity4All
quote:Op zondag 10 juni 2007 23:13 schreef havefun84 het volgende:
Iedereen heeft een mond en als er geluid uitkomt dan kan je communiceren met andere mensen.
Geen gezeik verder, dingen niet moelijker maken dan ze zijn.
Wij bespraken hier dan ook niet echt de functionaliteit van de mond , die is meeste mensen namelijk al bekend .
Lucidity4All
*meldt zich*
Ik heb ook Asperger. Ik ben een jaar of vier geleden gediagnosticeerd. Asperger verklaart meer over mijn verleden dan dat het mijn heden of toekomst in de war schopt. Ik functioneer bijna als ieder normaal mens. Met mijn studie gaat het prima, met mijn sociale leven stukken beter dan vroeger. De noodzaak om het irl te vertellen is amper aanwezig. Verder kan ik heel weinig vertellen over hoe het invloed op mijn leven heeft. Ik zal dus ook meer lurken dan posten hier.
Ik heb ook Asperger. Ik ben een jaar of vier geleden gediagnosticeerd. Asperger verklaart meer over mijn verleden dan dat het mijn heden of toekomst in de war schopt. Ik functioneer bijna als ieder normaal mens. Met mijn studie gaat het prima, met mijn sociale leven stukken beter dan vroeger. De noodzaak om het irl te vertellen is amper aanwezig. Verder kan ik heel weinig vertellen over hoe het invloed op mijn leven heeft. Ik zal dus ook meer lurken dan posten hier.
Jij bent een typisch voorbeeld van:quote:Op zondag 10 juni 2007 23:13 schreef havefun84 het volgende:
Iedereen heeft een mond en als er geluid uitkomt dan kan je communiceren met andere mensen.
Geen gezeik verder, dingen niet moelijker maken dan ze zijn.
Grote mond,
Gebrek aan hersenen.
We'll keep on whispering our mantras.
Geslaagd voor toelatingsexamen HBO, na anderhalfjaar studie- en werkloos te zijn geweest eindelijk weer wat boeiends doen.
We'll keep on whispering our mantras.
gefeliciteerdquote:Op vrijdag 15 juni 2007 01:28 schreef NiteSpeed het volgende:
Geslaagd voor toelatingsexamen HBO, na anderhalfjaar studie- en werkloos te zijn geweest eindelijk weer wat boeiends doen.
Lucidity4All
gefeliquote:Op vrijdag 15 juni 2007 01:28 schreef NiteSpeed het volgende:
Geslaagd voor toelatingsexamen HBO, na anderhalfjaar studie- en werkloos te zijn geweest eindelijk weer wat boeiends doen.
wat voor richting?
Diagnoses, 1999/2001: PDD-NOS. 2003: Asperger. 2006: Geen. (ja, hilarisch)
[ Bericht 76% gewijzigd door VD op 15-06-2007 14:24:59 ]
[ Bericht 76% gewijzigd door VD op 15-06-2007 14:24:59 ]
www.ggze.nl (staat er gelukkig niet bij).quote:Op vrijdag 11 mei 2007 01:08 schreef Blivox het volgende:
Er is nog geen autismetopic, of ik kan het niet vinden. Hoe dan ook, hier is de plek om jezelf gezellig te verstoppen en mensen te schuwen. Laat ik fijn beginnen met wat leuke plaatjes en wat linkjes.
[afbeelding]
http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening
http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond
http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen.
Daar kun je beter niet zijn voor echte hulp.
Alles wat er tot nu toe ontdekt is heb ik zelf moeten zoeken en uitvinden. Maar helaas is het niet anders.
Wachtlijst voor een case-manager is nu 1,5 JAAR!!! Bezopen gewoon.
[ Bericht 2% gewijzigd door Juup© op 15-06-2007 12:48:39 ]
Dito, op het verschil na dat het voor mij totaal niet moeilijk is om te accepteren dat ik anders ben dan de "boze" buitenwereld. En ik zie mijn autisme niet als een gebrek, maar als een unieke eigenschap van mezelf.quote:Op vrijdag 11 mei 2007 16:45 schreef Blivox het volgende:
Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
Mijn diagnose is trouwens HFA
[ Bericht 9% gewijzigd door Juup© op 15-06-2007 12:47:54 ]
Ik ben trouwens een leuk boek aan het lezen over een jongen met Asperger:
"Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht" van Mark Haddon.
"Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht" van Mark Haddon.
Ah ja, de eerste aanrader. Ik vond hem niet zo-zo eigenlijk. Minder herkenning, helaas.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:43 schreef Juup© het volgende:
Ik ben trouwens een leuk boek aan het lezen over een jongen met Asperger:
"Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht" van Mark Haddon.
Ik herken niet enorm veel in de jongen, maar wat ik wel herken zijn de letterlijkheid en vaste patronen waar hij zijn bestaan aan ontleed.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:50 schreef VD het volgende:
[..]
Ah ja, de eerste aanrader. Ik vond hem niet zo-zo eigenlijk. Minder herkenning, helaas.
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
.
Nee geheel niet, een "normale" psieg zonder ervaring met autisme heb je niets aan. Althans dat is mijn ervaring. Maar dat geld natuurlijk voor alle hulpverlening.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:54 schreef fhqwhgads het volgende:
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
Nu gaat het overigens weer vrij goed. Maar in september begin ik (weer) met HBO, en ik hoop dat het dan ook goed blijft gaan. Ditmaal een ict opleiding waar ik hopelijk niet al te veel opval tussen de rest van de contactgestoorde nerdjes .
Lotgenoten heb ik het meest aan. Ik doe nu een psycho-educatie genaamd "Ik en Autisme" en dat is verhelderend.
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kalider jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:54 schreef fhqwhgads het volgende:
Hebben jullie het idee dat de hulp die normale psychologen bieden eigenlijk helpt.
Bij mij stopte ik de behandeling (door niets meer van me te laten horen) meestal na een aantal sessies, waarna ik een paar jaar later weer terugkwam en weer na een paar teleurstellende sessies de behandeling be"eindigde.
duidelijkquote:Op vrijdag 15 juni 2007 13:04 schreef VD het volgende:
[..]
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kaliber jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.
duidelijk
Inderdaad, en ik ben dan ook nog iemand die amper praat. . Had ook het gevoel alsof ze niet wisten wat ze met me aan moesten vangen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 13:04 schreef VD het volgende:
[..]
Weinig. Diegene die ik gehad heb waren van het kalider jij lullen, wij vullen. Waarschijnlijk met de nadruk op zelfredzaamheid of inzicht door gesprekken... Weinig aan gehad dus.
Weer herkenbaar... Je gaat er vanuit dat 'iedereen' het zo beleefd terwijl het uiteindelijk puur een autistische kenmerk is. Daar kom ik althans altijd te laat achter. Ik besef ook niet goed wat mijn last precies is, van sommige dingen weet ik het wel maar van andere dingen realiseer ik me het wellicht niet eens omdat ik er vanuit ga dat anderen het ook zo doen.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
Ja, ik ook. Ik zou in principe zelfs genoeg hebben aan 1 intensief contact(IRL) en dan nog 2 á 3 globale contacten. Alleen val ik dan vrij hard als het intensieve contact wegvalt.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen.
Een rustige omgeving vind ik ook prettig. Ik kan heel erg genieten van de nacht, biedt enorm veel rust. Zowel buiten als binnen. Overdag heb ik altijd het gevoel dat ik standby moet staan. Telefoon kan gaan, deurbel kan gaan, mail, afspraken, etc. Allemaal verwachtingen die er 's nachts niet/amper zijn.
Same here, letterlijk. En juist op het moment dat er wél iets van autisme doorkomt dan is de dam ook direct gebroken. En wat zo jammer is is dat -in mijn geval- de omgeving zich dan totaal geen raad weet. Het idee heeft dat je je aanstelt omdat je 'normaal ook normaal kan doen'. Sterkter nog, mijn ex-vriendin heeft gewoonweg de eerdere maanden glashard ontkend dat ik autistisch zou zijn.quote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:Het rare is dat ik nooit serieus heb verwacht autistisch te zijn, omdat ik door een hogere intelligentie al mijn gebreken camoufleer. Daardoor is het voor anderen ook moeilijk te begrijpen dat ik het met sommige dingen moeilijk heb, zelfs voor mijzelf is het moeilijk te begrijpen.
En dat maakt het allemaal nog zwaarder, want dan ga je ook daadwerkelijk aan jezelf twijfelen. 'Stel ik me aan?', en dan leg je de lat voor jezelf nóg hoger terwijl hij in eerste instantie al hoog genoeg lag. De dam brak immers al.
Dank je.quote:
Dank je.quote:
Communicatie ( ! ) & Multimedia Design, moet goed te doen zijn.
Ik accepteer het ook wel, maar het is lastig te begrijpen als je 20 jaar niets anders gewend bent dan dat jij hetzelfde bent en denkt als anderen. Er zitten zeker leuke eigenschappen aan Autisme vast, en wat nadelen maar in het algemeen is het ook grotendeels karakter geworden. Ik vind het ook wel best dat ik het heb.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 12:40 schreef Juup© het volgende:
[..]
Dito, op het verschil na dat het voor mij totaal niet moeilijk is om te accepteren dat ik anders ben dan de "boze" buitenwereld. En ik zie mijn autisme niet als een gebrek, maar als een unieke eigenschap van mezelf.
Mijn diagnose is trouwens HFA
De verschillen tussen HFA en Asperger, zijn die al eens vastgesteld of is daar nog steeds veel discussie over? Moet ik HFA zien als klassiek autisme met een hoger IQ en vermogen?
We'll keep on whispering our mantras.
Een van mijn grootste struikelblokken nog steeds. Problemen of moeilijkheden (h)erkennen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 14:24 schreef VD het volgende:
[..]
Weer herkenbaar... Je gaat er vanuit dat 'iedereen' het zo beleefd terwijl het uiteindelijk puur een autistische kenmerk is. Daar kom ik althans altijd te laat achter. Ik besef ook niet goed wat mijn last precies is, van sommige dingen weet ik het wel maar van andere dingen realiseer ik me het wellicht niet eens omdat ik er vanuit ga dat anderen het ook zo doen.
Het valt mijn vriendin op dat ik voor iedere functie één vriend/vriendin heb. Voor muziek persoon a, voor films persoon b, als beste vriend met wie ik alles kan delen persoon c en voor dit of dat persoon d. Ieder persoon heeft zijn eigen functie voor mij .quote:[..]
Ja, ik ook. Ik zou in principe zelfs genoeg hebben aan 1 intensief contact(IRL) en dan nog 2 á 3 globale contacten. Alleen val ik dan vrij hard als het intensieve contact wegvalt.
Sowieso haat ik telefoneren . Gelukkig heb ik nu afgesproken met mijn ene begeleider dat mijn moeder of vriendin kan bellen als er iets afgesproken moet worden, en met mijn andere begeleider kan ik gewoon emailen. Perfecte oplossing.quote:Een rustige omgeving vind ik ook prettig. Ik kan heel erg genieten van de nacht, biedt enorm veel rust. Zowel buiten als binnen. Overdag heb ik altijd het gevoel dat ik standby moet staan. Telefoon kan gaan, deurbel kan gaan, mail, afspraken, etc. Allemaal verwachtingen die er 's nachts niet/amper zijn.
Wat ik ook een enorm probleem vind bij mijn leven is dat ik de dag en nacht omdraai. Zelf heb ik ook enorm behoefte aan nacht en rust om me heen, en op die manier sloop ik echt mijn bioritme. Dat gaat nog een struikelblok worden als ik weer naar school ga.
Gelukkig heb ik een vriendin die het vrijwel binnen een paar maanden al herkende en een moeder die het ook wel vermoedde. Mijn moeder heeft het nooit gezegd of laten diagnoseren omdat ik toch wel goed mee kwam met de klas (eigenlijk de slimste was) en weinig problemen ondervond. Ze vonden het niet nodig om me op jonge leeftijd te labelen, en daar valt wel wat voor te zeggen. Misschien had ik mijn scholen afgemaakt als ik het wél had geweten en ondersteuning gekregen maar ik heb er vrede mee.quote:[..]
Same here, letterlijk. En juist op het moment dat er wél iets van autisme doorkomt dan is de dam ook direct gebroken. En wat zo jammer is is dat -in mijn geval- de omgeving zich dan totaal geen raad weet. Het idee heeft dat je je aanstelt omdat je 'normaal ook normaal kan doen'. Sterkter nog, mijn ex-vriendin heeft gewoonweg de eerdere maanden glashard ontkend dat ik autistisch zou zijn.
En dat maakt het allemaal nog zwaarder, want dan ga je ook daadwerkelijk aan jezelf twijfelen. 'Stel ik me aan?', en dan leg je de lat voor jezelf nóg hoger terwijl hij in eerste instantie al hoog genoeg lag. De dam brak immers al.
Mijn vriendin heeft het simpelweg niet verteld tegen me omdat ik er zelf maar achter moest komen. Beetje hetzelfde verhaal, als ik er niet echt last van ondervind is het niet nodig om mij er mee op te zadelen.
Mijn directe omgeving kon er dus wel goed mee omgaan, op mijn vader na. Die snapte het totaal niet, wou het niet geloven en het heeft er toe geleid dat ik uit huis ben gegooid . Het contact is nu wel weer wat beter, maar bij sommige mensen kost het inderdaad veel moeite voor ze het geloven. Geef ze eens ongelijk, ik dacht ook vroeger dat autisme betekende dat je geen emoties herkent, in je eigen wereld opgesloten zit en met je hoofd tegen de muur bonkt .
We'll keep on whispering our mantras.
http://home.iae.nl/users/jhjess/asperger/asphfa.htmquote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:15 schreef NiteSpeed het volgende:
De verschillen tussen HFA en Asperger, zijn die al eens vastgesteld of is daar nog steeds veel discussie over? Moet ik HFA zien als klassiek autisme met een hoger IQ en vermogen?
En nog gefeliciteerd. ;-). Doe zelf ook een studie met communicatie erin. .
Verdomd weinig verschil dus. Theory of mind lijkt wel het belangrijkste verschil zijn.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:53 schreef VD het volgende:
[..]
http://home.iae.nl/users/jhjess/asperger/asphfa.htm
En nog gefeliciteerd. ;-). Doe zelf ook een studie met communicatie erin. .
We'll keep on whispering our mantras.
Het is moeilijk het bos te overzien als je er midden in staat denk ik dan maar.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 15:28 schreef NiteSpeed het volgende verhaaltje:
Een van mijn grootste struikelblokken nog steeds. Problemen of moeilijkheden (h)erkennen.
In principe heb ik er niet zo'n last mee. Alleen het moet wel zin hebben & ik moet het gevoel hebben dat ik geen negatieve reactie hoef te verwachten. En dat laatste kun je breed zien. Bellen naar een winkel om te vragen of ze dit-en-dat in stock hebben, geen probleem. En glazenwasser bellen voor een afspraak, geen probleem. Het is namelijk allemaal positief, ze kunnen aan me verdienen, er is verder geen bijsmaak. Bij het bellen naar een garage voor de prijs van een setje banden wordt het lastiger. Dan ben ik namelijk bang dat ze het bijvoorbeeld raar zullen vinden dat ik naar de prijs vraag. "Banden heb je sowieso nodig". Ik wil dan niet dat ze denken dat ik naar diegene met de laagste prijs zoek. Mailen doe ik in zo'n geval dan wel, lijkt veiliger.quote:Sowieso haat ik telefoneren . Gelukkig heb ik nu afgesproken met mijn ene begeleider dat mijn moeder of vriendin kan bellen als er iets afgesproken moet worden, en met mijn andere begeleider kan ik gewoon emailen. Perfecte oplossing.
Waarschijnlijk wel. Ik deed dit vroeg al heel extreem door tussen 3 en 5 eens te gaan slapen. Maar in de nacht was het gewoon prettiger te werken, dingen te doen, geen stress, minder druk in mijn hoofd. Ik studeer nu, dus dat kan eigenlijk niet meer. Als ik mezelf tot doel stel om 00 te gaan slapen kan het toch nog wel 01/02 worden. "Even iets afmaken", "Nog 1x mail ophalen", nog even een boekje lezen. En als je dan om 07:00 moet opstaan voor college wordt het lastig. Gevoel hebben totaal niet uitgeslapen te zijn en 'ach die ene les', en ik heb mezelf weer overtuigd dat slaap te belangrijk is. Maar zo gaat het dan wel regelmatig. Goed, ik kan wellicht een epileptische aanval krijgen als ik heeeel weinig heb geslapen, dus ergens zit er ook wel een kern van waarheid in, maar toch.quote:Wat ik ook een enorm probleem vind bij mijn leven is dat ik de dag en nacht omdraai. Zelf heb ik ook enorm behoefte aan nacht en rust om me heen, en op die manier sloop ik echt mijn bioritme. Dat gaat nog een struikelblok worden als ik weer naar school ga.
Ik vind het wel moeilijk. Ik doe bijvoorbeeld mijn best zo normaal mogelijk te doen, betrokken te zijn, contacten te leggen en als het dan echt niet gaat dan heb ik echt nood aan begrip, niet aan een vriendin die zegt 'dat je maar normaal moet doen'. Het zal ook wel moeilijk zijn voor zo iemand, want op het moment dat ik een situatie niet meer aankan verval ik in, tja, stereotiep autistisch gedrag zullen we maar zeggen. Het komt niet vaak voor, sporadisch, maar áls het voorkomt krijg je een "WTF?" reactie.quote:bij sommige mensen kost het inderdaad veel moeite voor ze het geloven.
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
Ook gefeliciteerd NS.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
Blij worden is een groot woord, maar het heeft niet een enorme negatieve impact op mijn leven. Waarschijnlijk dat ik hulp nodig ga hebben als ik op mijzelf ga wonen, maar alles op zijn tijd.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:08 schreef VD het volgende:
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
We'll keep on whispering our mantras.
Nou ja, als ik maar mijn Propedeuse haal ben ik een stuk dichterbij een geslaagde toekomst. Ik heb nooit de HAVO kunnen afmaken, en het MBO heb ik ook gedropt . Die P zou ervoor zorgen dat ik voortaan gewoon iedere willekeurige HBO opleiding kan beginnen.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:09 schreef fhqwhgads het volgende:
Ook gefeliciteerd NS.
CMD lijkt me een toffe studie, en niets voor mij vanwege de communicatie en de Communicatie scheen bij mijn opleidingsinstelling te overheersen.
Ergens denk ik zelfs dat CMD goed voor mij is, omdat ik juist heel goed kan nadenken over communicatie. Heel erg analytisch, omdat communicatie voor mij niet vanzelfsprekend is. Altijd uitdenken wat je mogelijkheden zijn .
We'll keep on whispering our mantras.
Hmz ik herken me hier weer in eigenlijk....quote:Op vrijdag 15 juni 2007 16:08 schreef VD het volgende:
[..]
Het is moeilijk het bos te overzien als je er midden in staat denk ik dan maar.
[..]
In principe heb ik er niet zo'n last mee. Alleen het moet wel zin hebben & ik moet het gevoel hebben dat ik geen negatieve reactie hoef te verwachten. En dat laatste kun je breed zien. Bellen naar een winkel om te vragen of ze dit-en-dat in stock hebben, geen probleem. En glazenwasser bellen voor een afspraak, geen probleem. Het is namelijk allemaal positief, ze kunnen aan me verdienen, er is verder geen bijsmaak. Bij het bellen naar een garage voor de prijs van een setje banden wordt het lastiger. Dan ben ik namelijk bang dat ze het bijvoorbeeld raar zullen vinden dat ik naar de prijs vraag. "Banden heb je sowieso nodig". Ik wil dan niet dat ze denken dat ik naar diegene met de laagste prijs zoek. Mailen doe ik in zo'n geval dan wel, lijkt veiliger.
[..]
Waarschijnlijk wel. Ik deed dit vroeg al heel extreem door tussen 3 en 5 eens te gaan slapen. Maar in de nacht was het gewoon prettiger te werken, dingen te doen, geen stress, minder druk in mijn hoofd. Ik studeer nu, dus dat kan eigenlijk niet meer. Als ik mezelf tot doel stel om 00 te gaan slapen kan het toch nog wel 01/02 worden. "Even iets afmaken", "Nog 1x mail ophalen", nog even een boekje lezen. En als je dan om 07:00 moet opstaan voor college wordt het lastig. Gevoel hebben totaal niet uitgeslapen te zijn en 'ach die ene les', en ik heb mezelf weer overtuigd dat slaap te belangrijk is. Maar zo gaat het dan wel regelmatig. Goed, ik kan wellicht een epileptische aanval krijgen als ik heeeel weinig heb geslapen, dus ergens zit er ook wel een kern van waarheid in, maar toch.
[..]
Ik vind het wel moeilijk. Ik doe bijvoorbeeld mijn best zo normaal mogelijk te doen, betrokken te zijn, contacten te leggen en als het dan echt niet gaat dan heb ik echt nood aan begrip, niet aan een vriendin die zegt 'dat je maar normaal moet doen'. Het zal ook wel moeilijk zijn voor zo iemand, want op het moment dat ik een situatie niet meer aankan verval ik in, tja, stereotiep autistisch gedrag zullen we maar zeggen. Het komt niet vaak voor, sporadisch, maar áls het voorkomt krijg je een "WTF?" reactie.
Ik kan niet zeggen dat ik blij wordt van m'n autisme. Wellicht mis ik de positieve aspecten even, maar toch. .
Ah, hang je hier nog rond .quote:Op vrijdag 15 juni 2007 18:31 schreef Faxie het volgende:
[..]
Hmz ik herken me hier weer in eigenlijk....
Zelf heb ik het idee dat als jij die checklists gaat nalezen dat je zelf wel weet of het handig kan zijn om een diagnose aan te vragen. Iedereen herkent wel iets in autisme, maar op de een of andere manier is de manier waarop het zich bij je manifesteert veel intenser dan normaal en dat merk je wel op als je die lijsten nadleest.
We'll keep on whispering our mantras.
Hee Kings of Convenience
ot: Ik denk dat ik ooit nog wel eens een diagnose aan ga vragen ja.... want die dingen waar ik me in herken in die checklist zijn wel redelijk intens. Hoewel ik me nog wel met gezond verstand goed weet te redden en me niet overgeef aan m'n gevoelens.
Net zo als met dat bellen... ik vertik het gewoon om iemand op te bellen, tenzij het echt niet anders kan, dan weet ik me er wel toe te brengen, maar ik ben dan verre van op m'n gemak aan de telefoon...
En ik heb heel soms van die momenten dat ik een beetje 'stereotiep autistisch' word... vooral als ik voor het blok gezet word... daar kan ik echt absoluut niet tegen.
ot: Ik denk dat ik ooit nog wel eens een diagnose aan ga vragen ja.... want die dingen waar ik me in herken in die checklist zijn wel redelijk intens. Hoewel ik me nog wel met gezond verstand goed weet te redden en me niet overgeef aan m'n gevoelens.
Net zo als met dat bellen... ik vertik het gewoon om iemand op te bellen, tenzij het echt niet anders kan, dan weet ik me er wel toe te brengen, maar ik ben dan verre van op m'n gemak aan de telefoon...
En ik heb heel soms van die momenten dat ik een beetje 'stereotiep autistisch' word... vooral als ik voor het blok gezet word... daar kan ik echt absoluut niet tegen.
Ik vermijd het ook. Bij het bestellen van een pizza het laatste cijfer veranderen, bij online handel geen telefoonnummer opgeven en zodra ze aangeven mij te willen bellen domweg negeren en weer mailen. .
Wat dan wel weer typisch is: Heb wel een half jaar op een helpdesk gewerkt en dan vind ik het weer totaal geen probleem. Waarschijnlijk omdat ik weet wat er van me verwacht wordt. Oid.
Wat dan wel weer typisch is: Heb wel een half jaar op een helpdesk gewerkt en dan vind ik het weer totaal geen probleem. Waarschijnlijk omdat ik weet wat er van me verwacht wordt. Oid.
Gebeld worden is een heel stuk anders, vooral als je op je werk zit. Werk kan je loskoppelen van je eigen leven. Zelf heb ik ook helpdesk gedaan bij een ICT-bedrijf. Klanten opbellen vond ik dan weer enorm kut .
We'll keep on whispering our mantras.
Ik kon mijn werk niet loskoppelen van mijn leven. Kan geen onderscheid maken. Als ik werk leef ik om te werken, en zo werk ik mezelf steeds weer naar een burnout toe.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 21:53 schreef NiteSpeed het volgende:
Gebeld worden is een heel stuk anders, vooral als je op je werk zit. Werk kan je loskoppelen van je eigen leven. Zelf heb ik ook helpdesk gedaan bij een ICT-bedrijf. Klanten opbellen vond ik dan weer enorm kut .
Als ik in de winkel stond en een klant wou dat ik Chello belde omdat hij problemen had sloeg ik helemaal dicht. Man wat was dat kut, panic-attacks to the max. Gelukkig was het maar een stage.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 21:59 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik kon mijn werk niet loskoppelen van mijn leven. Kan geen onderscheid maken. Als ik werk leef ik om te werken, en zo werk ik mezelf steeds weer naar een burnout toe.
Ik ben niet de enige met telefoonangst !
Oh ja, en ik hoor net dat mijn studie op een nieuw, ander gebouw is dan degene waar ik mijn toetsen heb gedaan of degene waar ik al ben geweest om me in te laten schrijven (twee gebouwen die ik dus al ken, en waar ik me op ingesteld heb om daar te gaan studeren). Ik wil niet bij een nieuw, eng, onbekend gebouw gaan studeren, stom is het .
We'll keep on whispering our mantras.
Heb ik ook als ik naar iets nieuws ga...
De mensen boeien me niet (vroeger misschien wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan...) maar nieuwe gebouwen of gewoon een nieuwe omgeving, ik haat het...
De mensen boeien me niet (vroeger misschien wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan...) maar nieuwe gebouwen of gewoon een nieuwe omgeving, ik haat het...
Mensen bellen gaat mij de sinds een paar jaar een stuk beter af. Tenminste bij vrienden en ouders. Instanties en mensen die ik niet ken bellen vind ik nog steeds vreselijk, maar het is gaat een beetje de goede kant op.quote:Op vrijdag 15 juni 2007 22:00 schreef NiteSpeed het volgende:
[..]
Als ik in de winkel stond en een klant wou dat ik Chello belde omdat hij problemen had sloeg ik helemaal dicht. Man wat was dat kut, panic-attacks to the max. Gelukkig was het maar een stage.
Ik ben niet de enige met telefoonangst !
Al weet ik vaak niet wanneer ik moet ophangen, en andere simpele dingen die voor andere mensen gewoon heel logisch zijn. .
.
Tvp
Ik werk zelf met mensen die een ernstige verstandelijke beperking hebben icm autisme dus mss kan ik hier nog wel iets opsteken
Ik werk zelf met mensen die een ernstige verstandelijke beperking hebben icm autisme dus mss kan ik hier nog wel iets opsteken
Ai. Net brief gekregen van het UWV, er komt een gesprek met een arbeidsdeskundige.
Vriendlief is tot morgen weg kamperen, dus dat wordt morgen weer een behoorlijke domper na een intensief weekend leukigheid
Vriendlief is tot morgen weg kamperen, dus dat wordt morgen weer een behoorlijke domper na een intensief weekend leukigheid
Oei, ik kan me hier ook wel enigszins in vinden, op sommige punten dan, zoals rumoer om me heen . Bij die checklist herken ik wel een hoop dingen, maar ook weer een hoop dingen niet waarbij ik al dan niet in de loop van de tijd heb geleerd daar verandering in te brengen. Bijvoorbeeld mensen zelf bellen vind ik niet zo'n probleem (ik werk in een callcenter ), alhoewel ik geregel met instanties dan weer schijtvervelend vind, maar dat zal toch wel voor meer mensen geldenquote:Op zaterdag 12 mei 2007 01:09 schreef Blivox het volgende:
[..]
Via een kennis op MSN die me op Asperger wees, omdat hij dat zelf heeft. Eerst daht ik zo van "oh"... tot ik de checklist uitvoerig ging lezen. Bij iedere nieuwe regel herkende ik mijzelf steeds meer en beter. Toen ging het balletje rollen, ben ik naar de SARR gegaan en heb ik na wat maanden testen een uitslag gekregen.
Volgens mij stond de checklist in mijn eerste post bovenaan, die van autsider...
Iedereen zal zo wel zijn puntjes hebben waarvan hij heeft van, goh, ,dat heb ik ook, maar zo buitensporig veel als ik er kon vinden en op de manier waarop die criteria zich manifesteerden was toch wel treffend te noemen.
En last, natuurlijk heb je er last van. Probleem is alleen dat ik het nooit heb geweten tot een paar maanden terug, en dus ook nooit heb gedacht dat andere mensen het minder zwaar dan mij hebben met bepaalde dingen. Er is ook naar voren gekomen bij de uitslag dat ik zelf ontzettend slecht kan opnoemen en beseffen wat mijn last is, en hoeveel dat is.
In ieder geval heb ik dus last op gebied van sociaal contact. Ik heb wel sociaal contact, ik heb vrienden, ik ga wel eens uit, maar aan de andere kant heb ik minder behoefte aan veel contact, liever intensieve één-op-één contacten en houd ik in principe niet van rumoer om me heen. Mijn grootste probleem die ik zelf kan erkennen en waar ik ook zelf mee kwam is dat ik een ontzettende schijtangst heb om te telefoneren. Gebeld worden door bekenden valt nog mee, maar zodra ik onbekende mensen moet bellen begint mijn hart letterlijk in mijn keel te kloppen. Het idee dat ik afhankelijk ben van éééén technologie, en niet in staat ben om iemand te schrijven, te zien of te gebaren in geval van miscommunicatie vind ik verschrikkelijk.
Ook heb ik (gelukkig) absoluut geen last van peer-pressure, waardoor ik altijd mijzelf ben gebleven. Het is niet allemaal slecht .
. Bij die 
Ik zou mezelf iig niet autistisch/asperger willen noemen. Het voelt nu ook niet aan als iets ontzettend vervelends en ja sommige dingen vind ik wel lastig, maar niet lastig genoeg om drmee naar een psych te gaan... Het leuke daarbij is dat ik er soms wel gekscherend grapjes overmaak .
Edit: Maar zoiets als dit:
, wat ik toch het meest kenmerkende vindt van autisme, heb ik weer totaal niet. Ik zou ook wel redelijk gemakkelijk kunnen anticiperen in ongewone situaties. Misschien dat dit beeld van autisme me juist van overtuigt dat ik het ook niet ben, terwijl het eigenlijk onzin is dat wanneer je autist ben, dat je dan ook al die verschillende kenmerken zou moeten hebben .quote:Stel je het plaatje in de OP voor, alleen dan een schema voor de komende 48 uur waarin je in het vliegtuig opreis gaat. Wat zou er mogelijk allemaal kunnen gebeuren, en hoe moet ik mij daarop voorbereiden? Wat als ik mn kleren vergeet, wat als ik mn tandenborstel vergeet, wat als mn tas niet goed sluit, wat als we de bus niet halen, wat als het vliegtuig neerstort in zee en ik overleef, wat als het vliegtuig neerstort op land en ik overleef, wat als ik doodga, wat als mn vader onder een auto komt als ik weg ben, wat als er ingebroken wordt, wat als de kat weer verwond raakt, etc, etc, etc. Hij had het allemaal moeten uitdokteren, allemaal, voor deze ene reis naar Engeland.
[ Bericht 8% gewijzigd door Falco op 16-06-2007 17:57:21 ]
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
ik ga hier maar eens even meelezen en -praten. Al een paar jaar geleden bedacht ik dat ik eigenlijk wel autistisch moest zijn, en toevallig zei mijn vriend laatst 'wat doe je toch weer autistisch'. En dat was eigenlijk niet de eerste keer. Zijn moeder is logopediste en gaat vaak om met autisten/pdd-nos/asperger/... en ik heb even een paar van haar testjes doorgewerkt. Nadeel is dat ik een jaar of tien te oud ben voor de testjes en ook dat ik veel van de 'symptomen' wegdruk.
Toch begin ik het steeds zekerder te weten, omdat ik steeds meer besef dat dingen die voor mij heel normaal 'op de achtergrond draaien' eiigenlijk helemaal niet zo normaal zijn als ik dacht.
Ik begon er voor mezelf aan te denken toen ik zo goed als in paniek raakte toen hier verbouwd werd, zodat ik niet meer mijn normale ochtendprogramma kon doen. De rest van het gezin had nergens last van, dus ik stelde me vast weer aan. Ook die dingen die hier in het topic worden gezegd komen me meestal bekend voor, zeker die hele mogelijkheden-molen die in je hoofd rammelt. en opvallend dat er nog meer mensen zijn met dat telefoneren, want dat vind ik ook helemaal niks.
Als ik dan zo die lijst van Asperger doorlees heb ik er wel heel erg veel, bijna allemaal, en ergens vind ik dat niet zo fijn, ik zoul liever gewoon normaal zijn.
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
Toch begin ik het steeds zekerder te weten, omdat ik steeds meer besef dat dingen die voor mij heel normaal 'op de achtergrond draaien' eiigenlijk helemaal niet zo normaal zijn als ik dacht.
Ik begon er voor mezelf aan te denken toen ik zo goed als in paniek raakte toen hier verbouwd werd, zodat ik niet meer mijn normale ochtendprogramma kon doen. De rest van het gezin had nergens last van, dus ik stelde me vast weer aan. Ook die dingen die hier in het topic worden gezegd komen me meestal bekend voor, zeker die hele mogelijkheden-molen die in je hoofd rammelt. en opvallend dat er nog meer mensen zijn met dat telefoneren, want dat vind ik ook helemaal niks.
Als ik dan zo die lijst van Asperger doorlees heb ik er wel heel erg veel, bijna allemaal, en ergens vind ik dat niet zo fijn, ik zoul liever gewoon normaal zijn.
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
Hoi Twinky, ik heb er ook last van. Als iemand me nu zou vragen om de gezichten van mijn vrienden te beschrijven kom ik niet veel verder dan dingen als lang/kort haar,sik of geen sik. Ik kan me niet eens de kleur ogen voor de geest halen.
Met films heb ik het eerder dat ik de acteur niet herken, ook al heb ik andere films van 'm gezien. Zo kwam ik er via vrienden achter dat Mr. Smith van The Matrix ook als elf in LotR speelt. Pas halverwege de film Blood Diamond kwam ik er achter dat een van de hoofdrolspelers Leonardo DiCaprio is.
Maar ik heb wel eens lullerige situaties gehad. Bijv. dat ik als kind met m'n ouders in de stad was en per ongeluk met een vreemde vent wegwandelde omdat ie dezelfde jas als m'n vader had, of een leuke avond met een meisje te hebben gehad en haar dan de volgende dag als je af spreeekt niet herkend omdat ze haar haar anders heeft zitten, geen of andere makeup en andere kleding. Op dat soort momenten kan je wel even door de grond zakken, en zie het maar eens uit te leggen.
Ik zelf heb pas sinds een half jaar het vermoeden dat ik ergens in het autistisch spectrum val, ik had er nog nooit eerder van gehoord, maar wel altijd problemen gehad met me dingen die zo kenmerkend zijn.
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
Met films heb ik het eerder dat ik de acteur niet herken, ook al heb ik andere films van 'm gezien. Zo kwam ik er via vrienden achter dat Mr. Smith van The Matrix ook als elf in LotR speelt. Pas halverwege de film Blood Diamond kwam ik er achter dat een van de hoofdrolspelers Leonardo DiCaprio is.
Maar ik heb wel eens lullerige situaties gehad. Bijv. dat ik als kind met m'n ouders in de stad was en per ongeluk met een vreemde vent wegwandelde omdat ie dezelfde jas als m'n vader had, of een leuke avond met een meisje te hebben gehad en haar dan de volgende dag als je af spreeekt niet herkend omdat ze haar haar anders heeft zitten, geen of andere makeup en andere kleding. Op dat soort momenten kan je wel even door de grond zakken, en zie het maar eens uit te leggen.
Ik zelf heb pas sinds een half jaar het vermoeden dat ik ergens in het autistisch spectrum val, ik had er nog nooit eerder van gehoord, maar wel altijd problemen gehad met me dingen die zo kenmerkend zijn.
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
Daar had ik vooral als kind last van, nu gaat dat voortaan vrij makkelijk (heb het mezelf aangeleerd door gezichten na te tekenen en vooral veel oefenen met het "gezicht + naam" onthouden).quote:Op dinsdag 19 juni 2007 19:47 schreef Twinky het volgende:
Nou heb ik toch nog een vraagje. In die lijst staat op nummer 29 dat 'prosopagnosia'. Dat was iets waar ik zo'n beetje het meeste van schrok.
het zit namelijk zo, ik herkén gezichten wel, maar onthou ze niet. Zo kan ik gezichten (zelfs niet van mezelf of mijn vriend of moeder ofzo) niet voor de geest halen. Ik onthou wel kenmerkjes, zoals een moedervlekje hier, een platte neus enzovoort.
Namen kan ik ook moeilijk linken aan gezichten, eentje gaat nog wel, maar als het er meer worden... en in films haal ik vaak de spelers continu door elkaar, zeker als ze bijv. dezelfde haarkleur hebben of dezelfde lichaamsbouw.
Zijn er hier meer mensen die daar last van hebben?
En moeite met telefoons, iets waarvan ik dacht dat ik de enige "autist" was blijken hier dus veel autisten last van te hebben.
Ik maak liever contact/ afspraken via E-mail of gewoon mondeling, maar anders moet ik me er gewoon voor "zetten" en vaker doen zodat het wat gewoner voor me wordt.
Maar het is vooral het ineens gestoord worden door een telefoon, het opdringerige luide "gerinkel" en mensen die in mijn oor praten (gevoeligheid voor bepaalde, plotselinge geluiden).
Vedanta_veri: Ik vraag mij af waarom iedereen zo voor het verbod op pedofilie is maar niet op roken, beiden zijn dingen waar je anderen mee beschadigd. Maar goed, mensen die verslaafd zijn aan iets kunnen daar niet objectief over zijn.
Voor autismediagnoses moet je wat mij betreft écht bij een specialistische instelling gaan zitten, want de gemiddelde psycholoog/psychiater weet er echt bijna geen reet van af .quote:Op dinsdag 19 juni 2007 20:04 schreef RiLo het volgende:
2 Juli krijg ik eindelijk m'n intakegesprek om getest te worden op autisme, na een doorverwijzing te hebben gekregen van m'n psycholoog. (Ik wist potverdorie meer dan die kerel te vertellen, kan de DSM-IV criteria dromen terwijl hij z'n boekje moest pakken).
We'll keep on whispering our mantras.
Ritalin, Concerta.
Ben dus van de week begonnen met die medicijnen, en die bij verschijnselen op het begin( slapeloosheid en duizeligheid) werken toch wel heel snel .
Versterkt overigens (nog) geen tics, maar heeft in ieder geval invloed op m'n gedrag en manier van denken .
Echt positief effect hebben,
is pas wanneer de bijverschijnselen niet meer komen, en de dosering goed is afgestemd werd mij verteld..
Heeft iemand hier ook ervaring mee ?
Ben dus van de week begonnen met die medicijnen, en die bij verschijnselen op het begin( slapeloosheid en duizeligheid) werken toch wel heel snel .
.Versterkt overigens (nog) geen tics, maar heeft in ieder geval invloed op m'n gedrag en manier van denken .
Echt positief effect hebben,
is pas wanneer de bijverschijnselen niet meer komen, en de dosering goed is afgestemd werd mij verteld..
Heeft iemand hier ook ervaring mee ?
Lucidity4All
Daar heb ik geen ervaring mee, maar bij mij is er al een grote verandering te merken geweest sinds ik Zoloft begon te slikken. (Is een anti-depressiva...)
Vraag me niet hoe het komt, was al gediagnostiseerd rond m'n 10e door een echt Autisme-centrum.
Vraag me niet hoe het komt, was al gediagnostiseerd rond m'n 10e door een echt Autisme-centrum.
hetzelfde heb ik eigenlijk trouwens ook in het verkeer. Ik moet volgens een bepaalde route fietsen/lopen, anders ben ik meteen de weg kwijt. Die routes werken ook maar van één kant, als ik 'm andersom fiets moet ik de hele tijd stoppen en achterom kijken hoe verder. Vaak maak ik me daar met een 'geen richtingsgevoel'-grapje van af, maar het blijft vervelend, vooral ook omdat het vaak even duurt voordat ik een nieuwe route 'kan'. De routes onthou ik net als gezichten aan kenmerkjes ; 'bij dit bosje links, voor de albert heijn rechts' enzovoort
eigenlijk ergens toch wel fijn dat al die afwijkinkjes nu onder één kopje zouden kunnen vallen..
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
eigenlijk ergens toch wel fijn dat al die afwijkinkjes nu onder één kopje zouden kunnen vallen..
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Nee dat is het Borderline topic.quote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
GTST addictquote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ah, is dit het dwangneurose krastopic voor hoogbegaafden die tot op heden telkens falen in het leven? Zo ja, genieten
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
Lucidity4All
Sorry, autisten zijn slecht in emoties delen. . Je kan beter een Readers Digest kopen en genieten van des mooie dingen der levens.quote:Op woensdag 20 juni 2007 18:56 schreef Xebrozius het volgende:
Ik wil wel echte tearjerkers lezen... Anders is het me de moeite niet waard.
We'll keep on whispering our mantras.
Even een tvp'tje. Niet dat ik last heb van autisme oid, maar ik vind het interessant om mee te lezen
daarnaast is het ook eigen belang, aangezien ik later wellicht met autisten zal werken
daarnaast is het ook eigen belang, aangezien ik later wellicht met autisten zal werken
Extremistisch gematigd.
quote:Op woensdag 20 juni 2007 07:40 schreef Twinky het volgende:
hoe kom je eigenlijk in zo'n test-cirquit terecht?
Aangeven bij de psieg dat je getest wilt worden en dat onderbouwen.quote:
Ik heb zelf een paar testen via internet gedaan en uitgeprint en gezegd dat hij het even moest lezen. En het was voor hem duidelijk dat ik idd getest wilde en moest worden om in de toekomst de juiste hulp te kunnen krijgen.
Via huisarts verwijzing naar een vragen.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:49 schreef Twinky het volgende:
ik heb geen psych.
Pysch is ook niet nodig.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:49 schreef Twinky het volgende:
ik heb geen psych.
Huisarts, om een verwijzing vragen. Met die verwijzing kan je een intake bij het GGZ regelen. Dat kan hij je simpelweg niet weigeren, je hebt recht op een specialist dacht ik zo.
Vanaf het GGZ kunnen ze je doorverwijzen naar een Autismeteam, en ik raad je sowieso aan om naar een specialist (autismeteam) te gaan en niet een willekeurige shrink die niet alle ins en outs van autisme weet.
We'll keep on whispering our mantras.
Mag jij in Eindhoven gaan proberen op die manier , gaat jou niet lukken.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:56 schreef NiteSpeed het volgende:
[..]
Pysch is ook niet nodig.
Huisarts, om een verwijzing vragen. Met die verwijzing kan je een intake bij het GGZ regelen. Dat kan hij je simpelweg niet weigeren, je hebt recht op een specialist dacht ik zo.
Vanaf het GGZ kunnen ze je doorverwijzen naar een Autismeteam, en ik raad je sowieso aan om naar een specialist (autismeteam) te gaan en niet een willekeurige shrink die niet alle ins en outs van autisme weet.
Ben ik blij dat ik in het beschaafde rijnmondgebied woon.quote:Op woensdag 20 juni 2007 20:57 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mag jij in Eindhoven gaan proberen op die manier , gaat jou niet lukken.
We'll keep on whispering our mantras.
