quote:Tuurlijk logisch. Ik wil een hoger loon (dat wil iedereen), mijn baas wil mij een zo laag mogelijk loon betalen (dat wil elke baas). En uiteraard krijg ik dan mijn zin want ik kan staken. Het is logsich dat het zo in deze wereld werkt. Want ik heb toch zeker recht op een hoger loon, dat zijn toch door god, allah en boedha gegeven rechten?121 Teletekst vr 04 mei
***************************************
Cao-conflict Duitse metaal voorbij
***************************************
` Binnen de elektro- metaalindustrie in
Duitsland is overeenstemming over een
nieuwe cao bereikt.In Baden-Württemberg
is de vakbond IG Metall het eens
geworden met de werkgevers.Aangenomen
wordt dat het akkoord in de andere
deelstaten wordt overgenomen.
IG Metall eiste een loonsverhoging van
6,5 procent,de werkgevers boden 2,5 en
een bonus als het economisch goed zou
gaan.De partijen zijn het nu eens over
een verhoging van 4,1 procent per juni
en 12 maanden later nog eens 1,7.
Met het akkoord zijn verdere stakingen
van de baan.IG Metall heeft deze week
als waarschuwing prikacties gehouden.
***************************************
Staken is het uiterste middel van vakbonden..er is echt veel gebeurd alvorens ze besluiten tot staken over te gaan.
quote:Mogen werkgevers als uiterst middel dan ook de stakers ontslaan?Op vrijdag 4 mei 2007 18:27 schreef Flashwin het volgende:
wat wil je nou met dit topic en je kinderachtige commentaar in de OP?
Staken is het uiterste middel van vakbonden..er is echt veel gebeurd alvorens ze besluiten tot staken over te gaan.
Een hoger loon wil iedereen, dat krijg je niet en je gaat dan maar op zoek naar een andere baan in plaats van met door de overheid verleende chantagemiddelen zand in de machine strooien.
quote:Ja en dat komt vaker voor dan je zou denken. Bij recente OV stakingen ergens in Nederland had de werkgever, na akkoord te zijn gegaan met nieuwe cao voorwaarden, enkele stakers op staande voet ontslagen. Ik zal kijken of ik daar nog een bron voor kan vinden.Op vrijdag 4 mei 2007 18:29 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
Mogen werkgevers als uiterst middel dan ook de stakers ontslaan?
quote:Het is geen chantagemiddel, het is een middel wat de werknemer kan gebruiken om zijn wil te laten gelden tegenover de veel machtigere werkgever. Dat het onderhand wordt gezien als chantagemiddel komt door de steeds groter wordende mediaaandacht voor stakingen.Een hoger loon wil iedereen, dat krijg je niet en je gaat dan maar op zoek naar een andere baan in plaats van met door de overheid verleende chantagemiddelen zand in de machine strooien.
quote:Klinkt al beter maar dat is nederland dan. Ik heb het hier over Duitsland, de 5e economie ter wereld, ik betwijfel of het daar ook zo soepel kan.Op vrijdag 4 mei 2007 18:33 schreef Flashwin het volgende:
[..]
Ja en dat komt vaker voor dan je zou denken. Bij recente OV stakingen ergens in Nederland had de werkgever, na akkoord te zijn gegaan met nieuwe cao voorwaarden, enkele stakers op staande voet ontslagen. Ik zal kijken of ik daar nog een bron voor kan vinden.
[..]
quote:niet naar de letter van het woord maar lijkt er toch wel veel opHet is geen chantagemiddel,
chan·ta·ge (de ~ (v.), ~s)
1 geldafpersing door bedreiging met bekendmaking van ware of verzonnen feiten => afpersing, knevelarij
quote:Dat is toevallig deze branche. In de IT of de finance zijn juist werknemers erg machtig. Heeft de overheid nu andersom ook beschermingsconstructies tegen de hoge salarissen daar?het is een middel wat de werknemer kan gebruiken om zijn wil te laten gelden tegenover de veel machtigere werkgever.
quote:Zo gaat dat niet, en zo is het ook niet gegaan.Op vrijdag 4 mei 2007 18:54 schreef Arnold_fan het volgende:
Als je een salaris afspreekt waar je een bepaalde arbeid voor verricht moet je niet zeuren dat je meer wilt en daarom gaan staken. Als je meer wilt zoek je maar een andere baan.
quote:als we nooit gestaakt hadden stonden we hier nog steeds textiel te weven voor 0,50 gulden per uurOp vrijdag 4 mei 2007 18:54 schreef Arnold_fan het volgende:
Als je een salaris afspreekt waar je een bepaalde arbeid voor verricht moet je niet zeuren dat je meer wilt en daarom gaan staken. Als je meer wilt zoek je maar een andere baan.
Ik heb CEO's nog nooit zien staken. Die gaan gewoon een weekendje naar Monte Carlo als ze geen zin hebben om te werken.
quote:Geloof ik niet.Op vrijdag 4 mei 2007 21:20 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
als we nooit gestaakt hadden stonden we hier nog steeds textiel te weven voor 0,50 gulden per uur
quote:Maar je hebt maar te luisteren naar je baas. Waar haal je het gore lef vandaan om zelf na te denken!? Als je eenmaal in dienst gaat heb je nu eenmaal alles te accepteren, anders zoek je maar wat anders.Op vrijdag 4 mei 2007 21:20 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
als we nooit gestaakt hadden stonden we hier nog steeds textiel te weven voor 0,50 gulden per uur
Nee, zo gaat dat dus niet. Marktwerking heet dat ook wel.
quote:Het minste dat verwacht mag worden is dat je naar je werk komt. Beetje niks doen en een plein vol schreeuwen dat je echt een hoger loon verdient is bullshit.Op vrijdag 4 mei 2007 21:21 schreef Yildiz het volgende:
[..]
Maar je hebt maar te luisteren naar je baas. Waar haal je het gore lef vandaan om zelf na te denken!? Als je eenmaal in dienst gaat heb je nu eenmaal alles te accepteren, anders zoek je maar wat anders.
quote:Maar TS, als ik het goed begrijp heb je het niet zo met stakers? Waarom? Omdat ze als arbeiders, die dag en nacht het proces aan de gang houden, ook het proces stil kunnen leggen? Ben je bang voor die vrijheid van arbeiders?
quote:Omdat ik het een onterecht chantage middel vind. Wil je hoger loon dan zoek je maar een andere baan.Op vrijdag 4 mei 2007 21:23 schreef Yildiz het volgende:
[..]
Maar TS, als ik het goed begrijp heb je het niet zo met stakers? Waarom? Omdat ze als arbeiders, die dag en nacht het proces aan de gang houden, ook het proces stil kunnen leggen?
Of stakers moeten per direct ontslagen kunnen worden maar zo ontwikkeld is dat proces nog niet helaas
quote:Waarom knip je elke keer de laatste zin uit mijn reactie? Wil je daar niet op ingaan en die illusie hooghouden?Op vrijdag 4 mei 2007 21:25 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
Omdat ik het een onterecht chantage middel vind. Wil je hoger loon dan zoek je maar een andere baan.
Of stakers moeten per direct ontslagen kunnen worden maar zo ontwikkeld is dat proces nog niet helaas
Mja.
Als iedereen tegelijkertijd ontslag zou nemen, om vervolgens te wachten op hoger loon -want het werk is er nog- waardoor het bedrijf definitief instort, dat zou je wel tof vinden? Volgens mij snap je het principe van staken niet zo. Het is inderdaad een machtsmiddel. Maar iets zegt me ook dat je helemaal niets afweet van de Duitse staalsector.
Wees maar blij dat ze mogen staken want anders zou er een loonkartelpolitie opgericht moeten worden die checkt of de bedrijven geen onderlinge afspraken maken over salarissen.
Tip: lees eens een boekje
quote:idd en ook dat is marktwerking wanneer je baas geen redelijke verhoging wil geven kun je je collega`s aansporen om mee te doen.Op vrijdag 4 mei 2007 21:30 schreef Klopkoek het volgende:
Hoger loon af dwingen zonder het stakingswapen is net zoiets als je land verdedigen zonder leger.
Wees maar blij dat ze mogen staken want anders zou er een loonkartelpolitie opgericht moeten worden die checkt of de bedrijven geen onderlinge afspraken maken over salarissen.
quote:Vandaar dat er in de afgelopen 200 jaar zo'n anderhalve keer per week gemiddeld gestaakt is in Nederland.Op vrijdag 4 mei 2007 18:27 schreef Flashwin het volgende:
wat wil je nou met dit topic en je kinderachtige commentaar in de OP?
Staken is het uiterste middel van vakbonden..er is echt veel gebeurd alvorens ze besluiten tot staken over te gaan.
quote:Ja, Nederland is 1 bedrijf, en eens in de anderhalve week legt iedereen zijn werk neer.Op vrijdag 4 mei 2007 21:49 schreef Dagonet het volgende:
[..]
Vandaar dat er in de afgelopen 200 jaar zo'n anderhalve keer per week gemiddeld gestaakt is in Nederland.
quote:Die analogie klopt niet. De staker is helemaal niet bezig met het verdedigen van het verworven bezit, de staker wil juist méér. De stakende werknemer valt zijn werkgever aan en dwingt hem om zijn eigendom af te staan. Het is dus de werkgever die wordt aangevallen en die zich moet verdedigen, waarbij de overheid de werkgever vrijwel alle ter verdediging dienende middelen heeft ontnomen.Op vrijdag 4 mei 2007 21:30 schreef Klopkoek het volgende:
Hoger loon af dwingen zonder het stakingswapen is net zoiets als je land verdedigen zonder leger.
quote:Wat een onzin.Wees maar blij dat ze mogen staken want anders zou er een loonkartelpolitie opgericht moeten worden die checkt of de bedrijven geen onderlinge afspraken maken over salarissen.
quote:Het enige wat je met staken bereikt is dat je je baas (of aandeelhouders) aanvalt en op kosten jaagt. Als je meer wilt verdienen ga je maar lekker ergens anders werken, als je dat niet wilt moet je tevreden zijn met het loon dat je krijgt.Op vrijdag 4 mei 2007 22:58 schreef Yildiz het volgende:
[..]
Ja, Nederland is 1 bedrijf, en eens in de anderhalve week legt iedereen zijn werk neer.
quote:Staken gaat natuurlijk niet alleen om salaris ook om arbeidsvoorwaarden en omstandigheden.Op zaterdag 5 mei 2007 09:29 schreef Arnold_fan het volgende:
[..]
Het enige wat je met staken bereikt is dat je je baas (of aandeelhouders) aanvalt en op kosten jaagt. Als je meer wilt verdienen ga je maar lekker ergens anders werken, als je dat niet wilt moet je tevreden zijn met het loon dat je krijgt.
Maar ook om salaris hoeft het niet ongerechtvaardigt te zijn. Als lonen voor het werk dat er verricht wordt belachelijk laag zijn ten opzichten van anderen En als er dan bijvoorbeeld veel winst wordt gemaakt die vooral in de zakken van de topmannen verdwijnt dan kan ik me voorstellen dat dat tot onvrede leidt.
Overigens gaat de vakbond ook niet zomaar tot staken over. DIe hebben een onderhandelingspositie te behouden dus zullen tot actie overgaan als directeuren echt oostindisch doof zijn en de eisen vaak best redelijk zijn.
En "dan zoek je maar een andere baan" is van die makkelijke kleinburgerlijke 19e eeuwse taal. Werknemers verdienen een goed arbeidsklimaat en een redelijk salaris zonder daarvoor ieder jaar een nieuwe baan te moeten zoeken.
quote:Aanvalt? Man, wat een termen.Op zaterdag 5 mei 2007 09:29 schreef Arnold_fan het volgende:
[..]
Het enige wat je met staken bereikt is dat je je baas (of aandeelhouders) aanvalt en op kosten jaagt. Als je meer wilt verdienen ga je maar lekker ergens anders werken, als je dat niet wilt moet je tevreden zijn met het loon dat je krijgt.
In de Duitse staalsector heeft men keer op keer gevraagd om loonsverhogingen conform de inflatie uit te stellen, om zo beter te worden. Nu het behoorlijk goed gaat met de Duitse economie en ook de Duitse staalsector, willen de werknemers daar ook wat van terugzien. Zeer begrijpelijk. Maar ongetwijfeld onduidelijk voor de tegenstanders van stakingen hier. De sector heeft in de ogen van de werknemers nu genoeg gevraagd, nu willen ze wat terug zien. Zeer begrijpelijk imo.
En ergens anders heen gaan als het je niet bevalt, nou, dan moet je eens in dit topic zijn, daar werkt dat argument ook al niet meer:
Horeca wil nu zelf rookverbod
waarom hier dan wel?
Tevens vind ik 'ergens anders heen gaan als je het er niet mee eens bent' op zijn minst een zwak meningsloos en ruggegraatloos vluchtgedrag.
Alle 'ongeregeldheden' zoals stakingen leiden tot kosten ja. Als je zoiets niet wilt, dan moet je maar eens nadenken over de term 'vrijheid', daar is vandaag een uitstekende dag voor.
[ Bericht 9% gewijzigd door Yildiz op 05-05-2007 10:48:12 ]
quote:Met dit soort extreem-rechtse figuren ga ik niet in discussie.Op zaterdag 5 mei 2007 09:18 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Die analogie klopt niet. De staker is helemaal niet bezig met het verdedigen van het verworven bezit, de staker wil juist méér. De stakende werknemer valt zijn werkgever aan en dwingt hem om zijn eigendom af te staan. Het is dus de werkgever die wordt aangevallen en die zich moet verdedigen, waarbij de overheid de werkgever vrijwel alle ter verdediging dienende middelen heeft ontnomen.
[..]
Wat een onzin.
quote:Wat is dit nou weer voor een Melkert-reactie? Als je het niet aandurft om te discussiëren dan heb je het verkeerde (sub)forum gekozen.Op zaterdag 5 mei 2007 10:42 schreef Klopkoek het volgende:
Met dit soort extreem-rechtse figuren ga ik niet in discussie.
En Melkert was natuurlijk een prima politicus, jammer dat zo weinig mensen dat zagen.
quote:hij is alleen niet extreem rechts hij is die hard liberalist.Op zaterdag 5 mei 2007 10:42 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Met dit soort extreem-rechtse figuren ga ik niet in discussie.
Overigens snap ik niet dat hij tegen staken is dat zou gewoon kunnen in een liberale samenleving.
quote:als iedereen het vertikt voor die werkgever te werken heeft die man ook binnen de kortste keren geen bezittingen meer .. maw, men heeft elkaar nodig ..Op zaterdag 5 mei 2007 09:18 schreef NewOrder het volgende:
Die analogie klopt niet. De staker is helemaal niet bezig met het verdedigen van het verworven bezit, de staker wil juist méér. De stakende werknemer valt zijn werkgever aan en dwingt hem om zijn eigendom af te staan. Het is dus de werkgever die wordt aangevallen en die zich moet verdedigen, waarbij de overheid de werkgever vrijwel alle ter verdediging dienende middelen heeft ontnomen.
quote:sommige mensen leren niets van revolutiesOp zaterdag 5 mei 2007 12:04 schreef moussie het volgende:
[..]
als iedereen het vertikt voor die werkgever te werken heeft die man ook binnen de kortste keren geen bezittingen meer .. maw, men heeft elkaar nodig ..
Marx buitte dit gegeven uit door te stellen dat het ontvangen loon minder waarde vertegenwoordigd dan de productieve bijdrage van de werknemer (zeg ik dat goed zo?). Grof voorbeeld: de werknemer werkt voor 1/10 deel mee aan het bouwen van een huis maar krijgt daarvoor schamel loontje waarmee hij drie belegde boterhammen van kan kopen.
Op zich is het best te verdedigen dat CAO's, minimumlonen en andere regels worden afgeschaft zodat het een volledig vrije markt wordt. Maar bedenk dan wel dat je een kartelpolitie moet gaan oprichten die agressief (lees: de privacy gaat eraan) gaat controleren of werkgevers/werknemers onderling prijsafspraken met elkaar zitten te maken.
quote:Tja, dat is het nadeel van personeel, de werkgever kan ook niemand aannemen en het werk zelf doen.Op vrijdag 4 mei 2007 18:25 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
Tuurlijk logisch. Ik wil een hoger loon (dat wil iedereen), mijn baas wil mij een zo laag mogelijk loon betalen (dat wil elke baas). En uiteraard krijg ik dan mijn zin want ik kan staken. Het is logsich dat het zo in deze wereld werkt. Want ik heb toch zeker recht op een hoger loon, dat zijn toch door god, allah en boedha gegeven rechten?
quote:Toch is dit precies wat er gebeurt. De werknemer en werkgever zijn met de aangegane arbeidsovereenkomst een bepaalde beloning overeengekomen. Het is de werknemer die op een gegeven moment een hogere beloning eist. Het is de werknemer die besluit om in staking te gaan, wetende dat de overheid hem beschermt waardoor de kans van slagen van zijn actie groot is. De werkgever wordt met de rug tegen de muur gezet en kan zich nauwelijks verdedigen. De werkgever gaat onder dwang akkoord met de door de werknemer gestelde eisen.Op zaterdag 5 mei 2007 11:43 schreef Klopkoek het volgende:
Als jij een werknemer als iemand beschrijft die het bezit van de werkgever af pakt dan heeft het verder ook weinig zin nee.
quote:En dus is overheidsinterventie geheel overbodig.Op zaterdag 5 mei 2007 12:04 schreef moussie het volgende:
als iedereen het vertikt voor die werkgever te werken heeft die man ook binnen de kortste keren geen bezittingen meer .. maw, men heeft elkaar nodig ..
quote:Een beetje meer respect voor stakers graag. Tenzij je afkomstig bent uit een familie die eeuwenlang gegoed was, zou je nooit hebben geprofiteerd van de strijd voor een beter leven van de gewone mens, dat voortkwam uit de arbeiders miliieu.Op vrijdag 4 mei 2007 18:25 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
Tuurlijk logisch. Ik wil een hoger loon (dat wil iedereen), mijn baas wil mij een zo laag mogelijk loon betalen (dat wil elke baas). En uiteraard krijg ik dan mijn zin want ik kan staken. Het is logsich dat het zo in deze wereld werkt. Want ik heb toch zeker recht op een hoger loon, dat zijn toch door god, allah en boedha gegeven rechten?
In plaats van voor je computer hangen, en genieten (genoten?) van je studiefinanciering zodat je ook de kans krijgt om op te klimmen, zou je nu knijpers zitten te maken in het bedrijf waar je ouders, broers en zussen ook werken.
quote:Inderdaad, staken kost de staker ook geld en een hoop stress dus zo makkelijk is dat niet.Op zaterdag 5 mei 2007 13:45 schreef jaoka het volgende:
[..]
Een beetje meer respect voor stakers graag. Tenzij je afkomstig bent uit een familie die eeuwenlang gegoed was, zou je nooit hebben geprofiteerd van de strijd voor een beter leven van de gewone mens, dat voortkwam uit de arbeiders miliieu.
In plaats van voor je computer hangen, en genieten (genoten?) van je studiefinanciering zodat je ook de kans krijgt om op te klimmen, zou je nu knijpers zitten te maken in het bedrijf waar je ouders, broers en zussen ook werken.
quote:de overheid bemoeit zich dan ook over het algeheel niet met een staking tenzij de openbare orde in het geding komt ..Op zaterdag 5 mei 2007 13:29 schreef NewOrder het volgende:
[..]
En dus is overheidsinterventie geheel overbodig.
quote:De overheid beschermt de stakende werknemer. Dat is ook overheidsinterventie.Op zaterdag 5 mei 2007 14:10 schreef moussie het volgende:
de overheid bemoeit zich dan ook over het algeheel niet met een staking tenzij de openbare orde in het geding komt ..
quote:De overheid beschermt ook de werkgever, een rechter kan een staking stoppen als het als middel buitenproportioneel is.Op zaterdag 5 mei 2007 16:14 schreef NewOrder het volgende:
[..]
De overheid beschermt de stakende werknemer. Dat is ook overheidsinterventie.
quote:idd, we hebben het stakingsrecht, prachtige uitvinding .. bij een staking die aan alle wettelijke verplichtingen voldoet kan je als werknemer niet ontslagen wordenOp zaterdag 5 mei 2007 16:14 schreef NewOrder het volgende:
[..]
De overheid beschermt de stakende werknemer. Dat is ook overheidsinterventie.
maar net zoals de werknemer toestemming vraagt voor de staking kan ook de werkgever naar de rechter stappen en bij de overheid zijn beklag doen en soms krijgt die nog gelijk ook en wordt zo'n staking verboden of worden er beperkingen opgelegd
quote:ja lastig hé, de files blijven maar, nou dat ze niet meer doodmoe achter het stuur mogen stappen omdat dat scherp gecontroleerd wordt na al die ongelukken (en daardoor ontstane files), hebben ze het gore lef om te gaan staken omdat ze dankzij die maatregelen minder ritten kunnen rijden cq minder centjes verdienen .. sta jij alsnog in de file ..Op zaterdag 5 mei 2007 13:03 schreef ArendBarend het volgende:
Ik vind het schandali wat die vrachtwagenchauffeurs flikken, een beetje actievoeren door andere mensen die er neits mee te maken hebben te hinderen en dikke files te veroorzaken... stelletje kneuzen
quote:Het stakingsrecht is een onethisch recht; het staat de werknemer toe de werkgever te chanteren. Bovendien werkt de door de overheid geboden bescherming voor de werknemer het staken in de hand. De werknemer, aangemoedigd door de vakbonden, kan ongehinderd de toekomst van het bedrijf in gevaar brengen om daar zelf beter van te worden. Het is in die zin ook nog eens egoïstisch en onverantwoordelijk. Natuurlijk kan de werkgever naar de rechter stappen, maar de Nederlandse rechter hecht over het algemeen meer waarde aan het stakingsrecht dan aan de gevolgen die een staking heeft voor de bedrijfsresultaten.Op zaterdag 5 mei 2007 19:32 schreef moussie het volgende:
idd, we hebben het stakingsrecht, prachtige uitvinding .. bij een staking die aan alle wettelijke verplichtingen voldoet kan je als werknemer niet ontslagen worden
maar net zoals de werknemer toestemming vraagt voor de staking kan ook de werkgever naar de rechter stappen en bij de overheid zijn beklag doen en soms krijgt die nog gelijk ook en wordt zo'n staking verboden of worden er beperkingen opgelegd
Vraag jezelf maar eens af hoeveel werknemers het lef zouden hebben om te gaan staken als de werkgever zich wél kan verdedigen en zij dus het risico zouden lopen om hun baan te verliezen of op te moeten draaien voor het verlies dat een bedrijf lijdt als gevolg van een staking.
quote:Iedere staking is als middel buitenproportioneel als de werkgever zich niet kan verdedigen.Op zaterdag 5 mei 2007 18:41 schreef V.en.A het volgende:
De overheid beschermt ook de werkgever, een rechter kan een staking stoppen als het als middel buitenproportioneel is.
Als ik ergens werk, doe ik dat tegen een afgesproken vergoeding. Als ik die te laag vind, dan ga ik in onderhandeling over verhoging, en als er geen akkoord bereikt wordt, ga ik weg. Zo simpel is dat. Het is een kwestie van eisen stellen als je in loondienst bent, en als daar niet aan voldaan wordt, moet je maar ergens anders je heil zoeken. Het bedrijf is absoluut niet verplicht te bieden wat jij vraagt, en andersom ook niet. Je kunt niet nu gaan staken omdat je niet akkoord gaat met het salaris wat het bedrijf je vanaf 1 juni biedt. Als je dat niet hoog genoeg vindt, dan ga je per 1 juni maar ergens anders werken. Je kunt niet zomaar nu stoppen, want je hebt al een overeenkomst.
quote:Wat een merkwaardig idee, waar denk je dat zoiets als een concurrentiebeding vandaan zou komen? Goede medewerkers zijn belangrijk voor een bedrijf, je kunt het een concurrent erg lastig maken door mensen weg te kopen. In bepaalde bedrijfstakken zie je dat ook terug in salarissen en dergelijke. Daar gaan bedrijven echt niet met elkaar overleggen wat ze hun medewerkers gaan betalen.Op vrijdag 4 mei 2007 21:30 schreef Klopkoek het volgende:
Hoger loon af dwingen zonder het stakingswapen is net zoiets als je land verdedigen zonder leger.
Wees maar blij dat ze mogen staken want anders zou er een loonkartelpolitie opgericht moeten worden die checkt of de bedrijven geen onderlinge afspraken maken over salarissen.
Even terug naar het fenomeen staken; het is een wapen wat nuttig kan zijn, maar waar je voorzichtig mee moet zijn. Je schaadt de belangen van je werkgever tenslotte en je kunt er later gedonder mee krijgen (en niet geheel ten onrechte). Dus als je zinnige eisen hebt die na langdurig overleg niet worden ingewilligd kan ik me er iets bij voorstellen. Maar de indruk die ik bij IG Metall krijg is toch ietwat anders.
In Nederland wordt relatief weinig gestaakt en dat is een goede zaak, teveel staken is slecht voor het vestigingsklimaat van bedrijven.
quote:Hetzelfde zeggen ze over een vrije productenmarkt. Daar zegt men ook dat je met goedkope of betere producten de concurrent kapot kan maken. De ervaring leert dat ook daar prijsafspraken worden gemaakt.Op zaterdag 5 mei 2007 20:40 schreef drexciya het volgende:
[..]
Wat een merkwaardig idee, waar denk je dat zoiets als een concurrentiebeding vandaan zou komen? Goede medewerkers zijn belangrijk voor een bedrijf, je kunt het een concurrent erg lastig maken door mensen weg te kopen. In bepaalde bedrijfstakken zie je dat ook terug in salarissen en dergelijke. Daar gaan bedrijven echt niet met elkaar overleggen wat ze hun medewerkers gaan betalen.
Nogmaals: het is prima om CAO's, vakbonden, werkgeversorganisaties en dergelijke af te schaffen maar een kartelpolitie is dan echt nodig.
quote:De werkgever kan naar de rechter stappen. Daarnaast was de werkgever zelf betrokken bij de onderhandelingen voorafgaand aan de staking. Genoeg kansen om zich te verdedigen dus.Op zaterdag 5 mei 2007 20:10 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Iedere staking is als middel buitenproportioneel als de werkgever zich niet kan verdedigen.
quote:moet je mij vertellen welke incentive er voor werkgevers is om zomaar hogere lonen te betalen?...
quote:Jep... en in jouw ideale situatie zouden mensen dus op hun 40e volkomen kansloos zijn. Werken voor de korst brood die de werkgever je toegooit, of bij voorbaat kansloos op zoek gaan naar een nieuwe laagopgeleide baan.Op zaterdag 5 mei 2007 20:08 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Het stakingsrecht is een onethisch recht; het staat de werknemer toe de werkgever te chanteren. Bovendien werkt de door de overheid geboden bescherming voor de werknemer het staken in de hand. De werknemer, aangemoedigd door de vakbonden, kan ongehinderd de toekomst van het bedrijf in gevaar brengen om daar zelf beter van te worden. Het is in die zin ook nog eens egoïstisch en onverantwoordelijk. Natuurlijk kan de werkgever naar de rechter stappen, maar de Nederlandse rechter hecht over het algemeen meer waarde aan het stakingsrecht dan aan de gevolgen die een staking heeft voor de bedrijfsresultaten.
Vraag jezelf maar eens af hoeveel werknemers het lef zouden hebben om te gaan staken als de werkgever zich wél kan verdedigen en zij dus het risico zouden lopen om hun baan te verliezen of op te moeten draaien voor het verlies dat een bedrijf lijdt als gevolg van een staking.
Het gebrek aan realiteitszin bij sommige fokkers blijft me verbazen.
Dat staken een machtsmiddel is waar je voorzichtig mee om moet gaan is duidelijk. Maar jij propageert dus het matigen of bevriezen van lonen in slechte tijden, om vervolgens de winst in betere tijden grotendeels in de zakken van het kader en de aandeelhouders te zien verdwijnen.
Jan mag ondertussen doorploeteren voor hetzelfde kutloon, of gaat maar op zoek naar een andere baan (die hij met extreem veel moeite zal kunnen vinden en al helemaal niet voor een hoger loon)
Lekker realistisch!
quote:Het is een eenvoudig samenspel tussen vraag en aanbod. Lees eens een boek, in plaats van de SP-website.Op zaterdag 5 mei 2007 22:34 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
moet je mij vertellen welke incentive er voor werkgevers is om zomaar hogere lonen te betalen?...
quote:Ik heb net Lettre d'excuse van Raphaële Billetdoux herlezen, het stond er niet in. Nu lees ik vrij veel, het zou maar zo kunnen dat ik dat samenspel toevallig tegen zou komen. Om het voor iedereen makkelijker te maken lijkt het me echter handig als je een lijstje geeft van de boeken waar jij op doelt.Op zondag 6 mei 2007 01:08 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Het is een eenvoudig samenspel tussen vraag en aanbod. Lees eens een boek, in plaats van de SP-website.
Beetje uitgebreide manier om "Bron?" te zeggen maar ik ben benieuwd wat jij zoal leest.
quote:het stakingsrecht trekt alleen maar de "chantagemiddelen" over en weer naar hetzelfde niveauOp zaterdag 5 mei 2007 20:08 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Het stakingsrecht is een onethisch recht; het staat de werknemer toe de werkgever te chanteren.
quote:hoeveel bedrijven zijn er dan al failliet gegaan door stakingen hier in Nederland ? Al die jaren dat de regering de vakbonden vroeg om loonmatiging hebben ze dat netjes gedaan, dus wat lul je nou ?Bovendien werkt de door de overheid geboden bescherming voor de werknemer het staken in de hand. De werknemer, aangemoedigd door de vakbonden, kan ongehinderd de toekomst van het bedrijf in gevaar brengen om daar zelf beter van te worden. Het is in die zin ook nog eens egoïstisch en onverantwoordelijk. Natuurlijk kan de werkgever naar de rechter stappen, maar de Nederlandse rechter hecht over het algemeen meer waarde aan het stakingsrecht dan aan de gevolgen die een staking heeft voor de bedrijfsresultaten.
quote:mooie omschrijving van de chantage zoals die door de werkgever gepleegd wordt, of dacht je dat de dreiging van je baan verliezen geen chantagemiddel is ? Je wil van de gewone arbeider weer een rechtenloos mens maken dat maar naar de pijpen hoort te dansen van de werkgeverVraag jezelf maar eens af hoeveel werknemers het lef zouden hebben om te gaan staken als de werkgever zich wél kan verdedigen en zij dus het risico zouden lopen om hun baan te verliezen of op te moeten draaien voor het verlies dat een bedrijf lijdt als gevolg van een staking.
quote:Ik blijf me verbazen hoe makkelijk een staking wordt goed gepraat. Als de onderhandelingen voor de werknemer niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd, dan moet de werknemer daar voor zich zelf de juiste consequenties aan verbinden. Dat betekent dus dat hij instemt met wat de werkgever biedt, óf dat hij vertrekt. Maar de werknemer doet dat niet. Wetende dat de overheid hem beschermt, gaat hij in staking om zo alsnog zijn zin te krijgen. De werkgever kan zich hier niet tegen verdedigen.Op zaterdag 5 mei 2007 22:32 schreef V.en.A het volgende:
De werkgever kan naar de rechter stappen. Daarnaast was de werkgever zelf betrokken bij de onderhandelingen voorafgaand aan de staking. Genoeg kansen om zich te verdedigen dus.
quote:Lees eens een boek over hoe klassenverschillen in stand werden gehouden, ongeacht de capaciteiten van het individu, nog niet eens zo lang geleden.Op zondag 6 mei 2007 01:08 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Het is een eenvoudig samenspel tussen vraag en aanbod. Lees eens een boek, in plaats van de SP-website.
Ik zou willen zeggen ipv de VNO-website, maar die zijn nu opeens ook anti-liberaal, omdat hun eigen hachje in gevaar komt
quote:Je bedoelt zeker dat in de 19e eeuw loonafspraken tussen werkgevers werden gemaakt waardoor overal hetzelfde loon werd betaald?Op zondag 6 mei 2007 11:06 schreef jaoka het volgende:
[..]
Lees eens een boek over hoe klassenverschillen in stand werden gehouden, ongeacht de capaciteiten van het individu, nog niet eens zo lang geleden.
Ik zou willen zeggen ipv de VNO-website, maar die zijn nu opeens ook anti-liberaal, omdat hun eigen hachje in gevaar komt
quote:Wat een onzin. In mijn ideale situatie krijgt iedereen zijn verdiende loon. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit zal leiden tot uitbuiting van de werknemer. Het staat de werknemer immers vrij om bij een andere werkgever in dienst te treden. En als dat ook niet bevalt dan kan de werknemer nog besluiten om zelf te gaan ondernemen.Op zaterdag 5 mei 2007 22:40 schreef Pappie_Culo het volgende:
Jep... en in jouw ideale situatie zouden mensen dus op hun 40e volkomen kansloos zijn. Werken voor de korst brood die de werkgever je toegooit, of bij voorbaat kansloos op zoek gaan naar een nieuwe laagopgeleide baan.
quote:Kijk eerst eens in de spiegel voordat je dit soort opmerkingen plaatst.Het gebrek aan realiteitszin bij sommige fokkers blijft me verbazen.
quote:Dat is jouw conclusie, niet de mijne.Dat staken een machtsmiddel is waar je voorzichtig mee om moet gaan is duidelijk. Maar jij propageert dus het matigen of bevriezen van lonen in slechte tijden, om vervolgens de winst in betere tijden grotendeels in de zakken van het kader en de aandeelhouders te zien verdwijnen.
quote:Is dit wat jij hier schetst realistisch? Is een werknemer voor een werkgever niet meer dan een slaaf?Jan mag ondertussen doorploeteren voor hetzelfde kutloon, of gaat maar op zoek naar een andere baan (die hij met extreem veel moeite zal kunnen vinden en al helemaal niet voor een hoger loon)
Lekker realistisch!
quote:En welke chantagemiddelen heeft een werkgever?Op zondag 6 mei 2007 09:22 schreef moussie het volgende:
het stakingsrecht trekt alleen maar de "chantagemiddelen" over en weer naar hetzelfde niveau
quote:Failliet gaan is meteen het uiterste. Feit is echter dat iedere dag dat er in een bedrijf wordt gestaakt geld kost. Die kosten zullen moeten worden terugverdiend.hoeveel bedrijven zijn er dan al failliet gegaan door stakingen hier in Nederland ?
quote:Dat rechtvaardigt nog steeds niet om te gaan staken als de werkgever niet akkoord gaat met de gestelde eisen.Al die jaren dat de regering de vakbonden vroeg om loonmatiging hebben ze dat netjes gedaan, dus wat lul je nou ?
quote:Dat is niet anders dan de werknemer die dreigt op te stappen. Maar een werknemer hoeft dat niet te doen aangezien hij het stakingsrecht kan gebruiken.mooie omschrijving van de chantage zoals die door de werkgever gepleegd wordt, of dacht je dat de dreiging van je baan verliezen geen chantagemiddel is ?
quote:Hoezo rechtenloos? Je gaat een arbeidsovereenkomst aan waarin je overeenkomt om tegen een bepaalde vergoeding diensten voor de werkgever te verrichten. Als een van beide partijen zich daar niet aan houdt, staat het de andere partij vrij om er voor te zorgen dat de overeenkomst alsnog wordt nageleefd, of om de overeenkomst te ontbinden. Ik zie niet in wat daar rechtenloos aan is.Je wil van de gewone arbeider weer een rechtenloos mens maken dat maar naar de pijpen hoort te dansen van de werkgever
quote:Eigenlijk bedoelde ik dat 'de gewone mens' nauwelijks kans had om hogerop te klimmen. Onderwijs was namelijk te duur en daar was bovendien geen tijd voor, omdat kinderen vaak al jong een financieel steentje bij moesten dragen. Leuke baantjes verder bijna uitsluitend verstrekt aan zoontjes, neefjes en buurjongetjes van degenen die deze te verdelen hadden.Op zondag 6 mei 2007 11:08 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Je bedoelt zeker dat in de 19e eeuw loonafspraken tussen werkgevers werden gemaakt waardoor overal hetzelfde loon werd betaald?
Heel wat mensen die nu dankzij hun intelligentie en hard werken hogerop komen, was dat in die tijd nooit gelukt. Het is omdat arbeiders steeds meer rechten op zijn gaan eisen, dat 'de gewone mens' ook de kans heeft om op te klimmen.
quote:Nee, er waren alleen geen rechten, alle macht lag bij de werkgever. De enige keuze die er was was in de mate waarin je wilde uitgezogen worden door de werkgever. Tis dankzij mensen die wél opkwamen voor hun rechten dat wij nu zo goed kunnen leven. iets wat sommige mensen in dit topic graag opzij willen schuiven omdat ze geilen op werkgevers en arbeiders als plebs zien en iets wat alleen bestaat bij de gratie van de werkgever.Op zondag 6 mei 2007 11:08 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Je bedoelt zeker dat in de 19e eeuw loonafspraken tussen werkgevers werden gemaakt waardoor overal hetzelfde loon werd betaald?
quote:tegenwoordig, dankzij het stakingsrecht niet zo veel meer .. hij kan gewoon net als de werknemer naar de rechtbank stappen, en zover ik me kan herinneren is het vaker dan een keer gebeurt dat een staking of verboden of gelimiteerd werd door de rechterOp zondag 6 mei 2007 11:11 schreef NewOrder het volgende:
En welke chantagemiddelen heeft een werkgever?
quote:idd, en diegenen die des te harder moeten werken om de achterstand in te halen, wie zijn dat ook alweer ? Of te wel, voor er over gegaan wordt op staken zijn er meestal al tig onderhandelingen geweest, het is een uiterste middel waarbij de werknemer even hard in zijn eigen vlees snijdt als in dat van de werkgever .Failliet gaan is meteen het uiterste. Feit is echter dat iedere dag dat er in een bedrijf wordt gestaakt geld kost. Die kosten zullen moeten worden terugverdiend.
quote:wtf, dus als ik mijn salaris vrijwillig jaren heb laten bevriezen en de managers nu de dikke bonussen gaan opstrijken moet ik alsnog blij zijn met wat mij door de werkgever wordt toebedeeld ? Dat die man helemaal geen winst kan maken als ik het vertik voor hem te werken, dat die managers die bonus alleen maar in hun zak kunnen steken dankzij de werknemer vergeet je even voor het gemak ?Dat rechtvaardigt nog steeds niet om te gaan staken als de werkgever niet akkoord gaat met de gestelde eisen.
quote:tja, ze kunnen natuurlijk ook met z'n allen gaan opstappen, maar vertel me eens, waar haalt een werkgever binnen no-time een x-aantal man adequaat personeel vandaan ? Die groeien aan de boom of zo, hij hoeft ze alleen maar te plukken ?Dat is niet anders dan de werknemer die dreigt op te stappen. Maar een werknemer hoeft dat niet te doen aangezien hij het stakingsrecht kan gebruiken.
quote:en voor bepaalde tijd, dat vergeet je erbij te zeggen, er wordt ieder jaar opnieuw onderhandelt over de loonstijging .. net zoals mijn huur jaarlijks verhoogt wordt omdat de kosten nu eenmaal gestegen zijn .. het enige wat het stakingsrecht doet is zorgen dat de werknemer niet zo maar opzij geschoven kan worden (zoals in het verleden dus wel gebeurde) ..Hoezo rechtenloos? Je gaat een arbeidsovereenkomst aan waarin je overeenkomt om tegen een bepaalde vergoeding diensten voor de werkgever te verrichten. Als een van beide partijen zich daar niet aan houdt, staat het de andere partij vrij om er voor te zorgen dat de overeenkomst alsnog wordt nageleefd, of om de overeenkomst te ontbinden. Ik zie niet in wat daar rechtenloos aan is.
quote:Dus zonder het stakingsrecht zou de werkgever wél chantagemiddelen hebben? Welke zijn dat dan?Op zondag 6 mei 2007 12:00 schreef moussie het volgende:
tegenwoordig, dankzij het stakingsrecht niet zo veel meer ..
quote:Zoals ik al zei, een rechter zal niet gauw een staking verbieden.hij kan gewoon net als de werknemer naar de rechtbank stappen, en zover ik me kan herinneren is het vaker dan een keer gebeurt dat een staking of verboden of gelimiteerd werd door de rechter
quote:Je gaat geheel voorbij aan het feit dat het maar zelden zo is dat alle werknemers zich aansluiten bij een staking. Een staking gaat dus niet alleen ten koste van de werkgever en de stakenden, maar ook van degene die wél bereid is om te werken. Dat weerhoudt de stakers er echter niet van om hun staking voort te zetten. Stakers zijn wat dat betreft ook nog eens asociaal.idd, en diegenen die des te harder moeten werken om de achterstand in te halen, wie zijn dat ook alweer ? Of te wel, voor er over gegaan wordt op staken zijn er meestal al tig onderhandelingen geweest, het is een uiterste middel waarbij de werknemer even hard in zijn eigen vlees snijdt als in dat van de werkgever .
quote:Dan heb je slecht onderhandelt.wtf, dus als ik mijn salaris vrijwillig jaren heb laten bevriezen en de managers nu de dikke bonussen gaan opstrijken moet ik alsnog blij zijn met wat mij door de werkgever wordt toebedeeld ? Dat die man helemaal geen winst kan maken als ik het vertik voor hem te werken, dat die managers die bonus alleen maar in hun zak kunnen steken dankzij de werknemer vergeet je even voor het gemak ?
quote:Dat lukt hem ook niet. Een werkgever heeft wat dat betreft al een zwakke positie.tja, ze kunnen natuurlijk ook met z'n allen gaan opstappen, maar vertel me eens, waar haalt een werkgever binnen no-time een x-aantal man adequaat personeel vandaan ? Die groeien aan de boom of zo, hij hoeft ze alleen maar te plukken ?
quote:Nee, het stakingsrecht zorgt ervoor dat werknemers kunnen afdwingen dat zij meer ontvangen dan ze eigenlijk hebben verdiend.en voor bepaalde tijd, dat vergeet je erbij te zeggen, er wordt ieder jaar opnieuw onderhandelt over de loonstijging .. net zoals mijn huur jaarlijks verhoogt wordt omdat de kosten nu eenmaal gestegen zijn .. het enige wat het stakingsrecht doet is zorgen dat de werknemer niet zo maar opzij geschoven kan worden (zoals in het verleden dus wel gebeurde) ..
quote:hmm veel dat is namelijk precies wat er gebeurde in de 19de eeuw toen.Op zaterdag 5 mei 2007 20:08 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Het stakingsrecht is een onethisch recht; het staat de werknemer toe de werkgever te chanteren. Bovendien werkt de door de overheid geboden bescherming voor de werknemer het staken in de hand. De werknemer, aangemoedigd door de vakbonden, kan ongehinderd de toekomst van het bedrijf in gevaar brengen om daar zelf beter van te worden. Het is in die zin ook nog eens egoïstisch en onverantwoordelijk. Natuurlijk kan de werkgever naar de rechter stappen, maar de Nederlandse rechter hecht over het algemeen meer waarde aan het stakingsrecht dan aan de gevolgen die een staking heeft voor de bedrijfsresultaten.
Vraag jezelf maar eens af hoeveel werknemers het lef zouden hebben om te gaan staken als de werkgever zich wél kan verdedigen en zij dus het risico zouden lopen om hun baan te verliezen of op te moeten draaien voor het verlies dat een bedrijf lijdt als gevolg van een staking.
En de vakbonden zijn gewoon een vrij iets om sterker te staan tegen de werkgever.
quote:iddOp zaterdag 5 mei 2007 22:32 schreef V.en.A het volgende:
[..]
De werkgever kan naar de rechter stappen. Daarnaast was de werkgever zelf betrokken bij de onderhandelingen voorafgaand aan de staking. Genoeg kansen om zich te verdedigen dus.
quote:Zoals ik al zei, een rechter zal niet gauw een staking verbieden.Op zondag 6 mei 2007 13:02 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Dus zonder het stakingsrecht zou de werkgever wél chantagemiddelen hebben? Welke zijn dat dan?
[..]
[quote]
Ontslag misschien
of een korting op je loon
[..]
quote:Je gaat geheel voorbij aan het feit dat het maar zelden zo is dat alle werknemers zich aansluiten bij een staking. Een staking gaat dus niet alleen ten koste van de werkgever en de stakenden, maar ook van degene die wél bereid is om te werken. Dat weerhoudt de stakers er echter niet van om hun staking voort te zetten. Stakers zijn wat dat betreft ook nog eens asociaal.Doen rechters best vaak laatst ng bij smit
[..]
quote:Dan heb je slecht onderhandelt.Kan ik inkomen
[..]
[/quote]
Of je brengt het onderhandellen naar een nieuw niveau
quote:Nee dat ze krijgen wat ze verdienen ze zullen echt geen onredelijke eisen op tafel leggen en dan gaan staken want dat wordt gewoon door de rechter verboden.Dat lukt hem ook niet. Een werkgever heeft wat dat betreft al een zwakke positie.
[..]
Nee, het stakingsrecht zorgt ervoor dat werknemers kunnen afdwingen dat zij meer ontvangen dan ze eigenlijk hebben verdiend.
quote:wat een wijd verspreidt fabeltje is dit zegOp zaterdag 5 mei 2007 13:45 schreef jaoka het volgende:
[..]
Een beetje meer respect voor stakers graag. Tenzij je afkomstig bent uit een familie die eeuwenlang gegoed was, zou je nooit hebben geprofiteerd van de strijd voor een beter leven van de gewone mens, dat voortkwam uit de arbeiders miliieu.
In plaats van voor je computer hangen, en genieten (genoten?) van je studiefinanciering zodat je ook de kans krijgt om op te klimmen, zou je nu knijpers zitten te maken in het bedrijf waar je ouders, broers en zussen ook werken.
De economie is gegroeid, daarom kan ik nu studeren, niet omdat we stakingsrecht hebben.
quote:mwah, stakingsrecht en WW zijn dingen die tegelijkertijd zijn ontstaan, dus deze vraag is niet zo simpel te beantwoorden ..Op zondag 6 mei 2007 13:02 schreef NewOrder het volgende:
Dus zonder het stakingsrecht zou de werkgever wél chantagemiddelen hebben? Welke zijn dat dan?
voor we WW ed kregen was het heel simpel, je werd ontslagen, je ging op een zwarte lijst cq kreeg geen werk meer .. geen werk=geen inkomen, het ultieme chantagemiddel, de honger van je gezin
quote:niet zo gauw nee, en dat komt dus omdat de werknemers/vakbonden voor het aanvragen van toestemming werkelijk alles hebben geprobeerd om tot overeenstemming te komen en voor de rest geen onredelijke eisen stellenZoals ik al zei, een rechter zal niet gauw een staking verbieden.
quote:de niet-staker geniet anders later ook van het betere salaris, verbeteringen van arbeidsvoorwaarden, verbetering van de werkomstandigheden etcJe gaat geheel voorbij aan het feit dat het maar zelden zo is dat alle werknemers zich aansluiten bij een staking. Een staking gaat dus niet alleen ten koste van de werkgever en de stakenden, maar ook van degene die wél bereid is om te werken. Dat weerhoudt de stakers er echter niet van om hun staking voort te zetten. Stakers zijn wat dat betreft ook nog eens asociaal.
quote:zou kunnen maar hoeft niet .. als een werkgever gewoon voet bij stuk houdt terwijl overduidelijk is dat aan de top wel vette salarissen en bonussen worden opgestreken terwijl de gewone werknemer nog steeds zit op het salarisniveau van 2001 ben je nu eenmaal op gegeven moment uit onderhandeltDan heb je slecht onderhandelt.
quote:reden des te meer om aan de over het algemeen best wel redelijke eisen van zijn personeel tegemoet te komen (zoals gezegd, stakingen met onredelijke eisen worden door de rechter verboden)Dat lukt hem ook niet. Een werkgever heeft wat dat betreft al een zwakke positie.
quote:nee, het stakingsrecht zorgt ervoor dat werknemers kunnen afdwingen dat ze krijgen wat ze verdienen, dat de winst die ontstaan is door hun werk gedeeltelijk terug vloeit in hun eigen zakken ipv alleen maar in het loonzakje aan de top terecht te komenNee, het stakingsrecht zorgt ervoor dat werknemers kunnen afdwingen dat zij meer ontvangen dan ze eigenlijk hebben verdiend.
quote:Ik zou maar eens (heel) wat geschiedenisboeken lezen als je zo onwetend bentOp zondag 6 mei 2007 14:17 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
wat een wijd verspreidt fabeltje is dit zeg
De economie is gegroeid, daarom kan ik nu studeren, niet omdat we stakingsrecht hebben.
In feodale tijden, koloniale tijden en ook in de negentiende eeuw groeide de economie namelijk ook, maar toen kreeg het spruit van gewone mensen ook niet meer kansen om te gaan studeren hoor. Wat vaak gebeurde was dat een rijkeluiszoontje in naam een baan of positie aannam (soms op driejarige leeftijd 
) en bekwame (maar mensen uit lagere klassen) het echte werk doen voor een schijntje van het loon dat zij opstreken. Het simpel nodig hebben van arbiedskrachten, betekent daarom niet dat hun positie verbetert, zolang die dociel blijven en zich niet voor die betere positie hardmaken.
quote:ga een beetje appels met peren vergelijkenOp zondag 6 mei 2007 15:04 schreef jaoka het volgende:
[..]
Ik zou maar eens (heel) wat geschiedenisboeken lezen als je zo onwetend bent
Het simpel nodig hebben van arbiedskrachten, betekent daarom niet dat hun positie verbetert, zolang die dociel blijven en zich niet voor die betere positie hardmaken.
quote:Zijn beide fruitOp zondag 6 mei 2007 15:55 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
ga een beetje appels met peren vergelijken
Ik had het eerder al over hoe bepaalde rechten verworven zijn in het verleden dankzij de bereidheid van arbeiders om zich hiervoor hard te maken, waar jij rustig op inging. Wanneer je dankzij een gebrek aan verdere kennis niks meer weet te zeggen over dit onderwerp, ga je er dan maar een willekeurig spreekwoord bij halen, triest hoor
quote:de economie is gegroeid voor iedereen ipv een elite.Op zondag 6 mei 2007 14:17 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
wat een wijd verspreidt fabeltje is dit zeg
De economie is gegroeid, daarom kan ik nu studeren, niet omdat we stakingsrecht hebben.
dat is het verschil
quote:Ook als de werkgevers (bestuursvoorzitters) bonussen krijgen van miljoenen?Op zondag 6 mei 2007 11:06 schreef NewOrder het volgende:
Ik blijf me verbazen hoe makkelijk een staking wordt goed gepraat. Als de onderhandelingen voor de werknemer niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd, dan moet de werknemer daar voor zich zelf de juiste consequenties aan verbinden. Dat betekent dus dat hij instemt met wat de werkgever biedt, óf dat hij vertrekt. Maar de werknemer doet dat niet. Wetende dat de overheid hem beschermt, gaat hij in staking om zo alsnog zijn zin te krijgen. De werkgever kan zich hier niet tegen verdedigen.
Dat is het punt natuurlijk, je staakt namelijk niet als je weet dat er geen geld is.
Denk maar aan de slepers, zij loon matigen en nu er winst is zouden de topmensen de bonussen krijgen en zij niets?
Nee, staken kan soms best goed zijn.
quote:Vergeet niet dat er gevochten moest worden om de leerplicht in te voeren.Op zondag 6 mei 2007 14:17 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
wat een wijd verspreidt fabeltje is dit zeg
De economie is gegroeid, daarom kan ik nu studeren, niet omdat we stakingsrecht hebben.
Bij de stemming was er het geluk dat er een tegenstander van z'n paard gevallen was omdat er uiteindelijk 50 voor de leerplicht stemden en 49 tegen.
Een verhaaltje:
"Nederland is laat geïndustrialiseerd. Pas vanaf het midden van de negentiende eeuw en vooral vanaf ongeveer 1870 zien we een toename van het gebruik van stoommachines en groeit het aantal fabrieken met een groot aantal arbeiders.
In het buitenland hadden fabrikanten al veel langer geprobeerd goedkoper te werken door de introductie van machines en grootschalige productie. Hier bleven de werkgevers nog lang de nadruk leggen op zo laag mogelijke kosten van arbeiders.
Gedurende de negentiende eeuw nam het aantal werkende kinderen steeds verder toe. Kinderen moesten daarbij vaak hard en lang werken. Zelfs werkdagen van 15 uur waren geen uitzondering!
Er kwamen wel vele protesten en verzoeken om maatregelen, zelfs van fabrikanten zelf, maar die hadden weinig effect. De regering reageerde steevast met het besluit een en ander nog eens te onderzoeken. Verder liet men alles op zijn beloop.
Eén van de mensen die door de regering was ingeschakeld was A.A.C. de Vries Robbé, ingenieur bij het stoomwezen. Hij had opdracht gekregen een rapport te schrijven over de wettelijke regelingen aangaande kinderarbeid in andere landen. Met dat rapport werd net zoals met het resultaat van een grote regeringsenquête over kinderarbeid uit 1861, weer niets gedaan. Gefrustreerd besloot De Vries Robbé de echtgenoot van een van zijn nichtjes, Jacob Cremer, te benaderen. Hij hoopte dat Cremer, toentertijd een populair auteur, bereid zou zijn in zijn geschriften aandacht aan het vraagstuk van de kinderarbeid te schenken en dat die aandacht ertoe zou bijdragen dat de regering zou ingrijpen.
Cremer wilde wel. Hij had in zijn werk regelmatig blijk gegeven van een groot sociaal gevoel, zij het dat dat sociaal gevoel zich vooral uitte in aansporingen tot meer liefdadigheid en niet in ingrijpen door de overheid.
Jacobus Johannes Cremer was in 1827 in Arnhem geboren. Zijn ouders waren vermogend en brachten de zomers meestal door op De Oldenhof, een buitenverblijf nabij Driel in de Overbetuwe. Cremer zelf kon niet zo goed leren, maar had wel talent voor acteren, tekenen en schilderen. Hij mocht daarom een opleiding tot kunstschilder volgen.
Met het schilderen is het nooit veel geworden. Wel met het schrijven, waarmee Cremer tussen het schilderen door was begonnen. Zijn novellen (deels geschreven in het Betuwse dialect) hadden veel succes, evenals de voordrachten die hij ermee hield. Hij wist er een voor die tijd behoorlijk inkomen mee te verwerven.
De Vries Robbé nam Cremer mee op een tocht door Leiden om hem de misstanden daar te tonen. Daarop schreef Cremer het pamflet “Fabriekskinderen. Een bede, doch niet om geld”.
Ik zal nu het verhaal van Cremer al citerend en parafraserend volgen:
Na een proloog, waarin hij duidelijk vraagt om staatsingrijpen, beschrijft hij in zijn eerste tafereel een winterochtend bij een arbeidersgezin:
"’t Is winter. Koud was decembersnacht, en ijzig koud is nog zijn vroege morgen. Zes slagen bromt de klok uit Leidens hoogsten toren. Door de Breestraat en de Hoogewoerd leidt onze weg naar een der achterbuurten der stad."
Hij schetst een oud, vervallen pand, waarin het gezin Zwarte woont. De moeder wordt zojuist wakker en wil de drie kinderen wekken die naar de fabriek moeten. De vader, werkloos en alcoholist, wil uitslapen en mag niet gestoord worden.
“’Toe kinders, er uit!’ roept de moeder met schrille stem het slapende drietal toe, en als zij het schamele dekkleed heeft weggeslagen, dan trekt zij den oudsten knaap bij den arm, haar Evert die, langzaam ontwakend met lodderigen blik voor zich heen ziet, terwijl zij verder op soortgelijke wijze de beide andere kinderen te wekken tracht. Die taak is geen ligte. Saartje althans weert onbewust de moederhand af die haar diepen slaap komt verstoren; wijkt naar den achtersten hoek der bedsteê terug, en kromt zich schier tot een bal ineen, met het hoofd op de knieën.
Een klagend geween vervult eensklaps het vertrek. ‘t Is Sander, het jongste der knaapjes. Onbarmhartig door de moeder uit de bedsteê getild, staat hij half wakend half droomend, met de bloote voetjes op den killen vloer.
‘Stil, Sander, als vader het hoort!’ vermaant de moeder, en als zij nu hém en ook haar oudste, die inmiddels zijn bed heeft verlaten, de schamele kleêren heeft toegeduwd, dan tast zij op nieuw naar het weggedoken meisje; trekt haar bij heur hemdrokje naar voren, en beurt het kind, dat woest van zich afslaat, almede uit het bed.
Saartje, op den grond gezet, opent de oogen; zij droomde daar even dat een akelig dier haar bij de keel had; nu ziet ze … haar moeder; en de teedere handjes klemt ze inéén, en de kille knuistjes drukt ze tegen de brandende oogen, en zegt, dat het zoo tikt in haar hoofdje.
Maar de moeder hoort het niet. Toen zij Sander heeft losgelaten om het meisje te wekken, is het jongste, overheerd door den slaap, in de knieën gezakt en ligt met het hoofd tegen de muur, op nieuw in een diepe rust.
‘’t is ook wat erg; twaalf ure naar bed!’ mompelt de moeder. Zich schielijk tot het jongste voorover buigend, schudt zij hem nogmaals wakker, doch, als nu het kind op nieuw en sterker dan straks aan het krijten gaat, dan legt zij hem haastig de hand voor den mond en ziet er met angstigen blik naar de zij van heur bedsteê, want - ruw klinkt de stem van haar man, met een nijdigen vloek: ‘Hè - mondhouwen. Zeg!’”
Cremer beschrijft verder hoe de kinderen naar de fabriek gaan: Saartje, ziek van de koorts, Evert de oudste en de slaapdronken Sander. Sander bijt de hem meetrekkende Evert in de hand. Die laat los en loopt door. Sander valt op straat en slaapt verder.
In de fabriek - het derde tafereel - staat Cremer stil bij de stoommachine en de daarbij horende raderen. Ook de arbeiders beschrijft hij als radertjes in hetzelfde systeem. Hij staat even stil bij de koortsige Saartje. In een flash-back toont hij de lezer een paar momenten waarop de nu op straat slapende Sander wel aanwezig was:
“… Tien jaren oud, gelijkt hij een kind van zeven lentes - wat zeg ik, een kind van zeven barre winters te zijn. Telkens en telkens werpt hij een lodderigen blik op den grofspinner, die aan gene zijde van den molen zijn werk bespiedt; en - angstig rept hij gestadig de handjes, want ziet ge, al tweemalen heeft hij van hem een duchtigen tik met den rolstok gehad, hier op den schouder, erg valsch! Erg valsch en gemeen!”
Dan schakelt de auteur over op het vierde tafereel: een kosthuis, eigendom van een melkboer, waar in de deftigste kamers een student-rechten is gehuisvest: Willem, baron van Hogenstad. Willem, die de avond ervoor flink is doorgezakt, wordt wakker en gaat even naar buiten. Daar vindt hij Sander Zwarte. In een bui van meelevendheid neemt hij het jongetje mee naar zijn kamer en legt het in bed. Zijn hospita heeft het niet zo op die sociale daad. “Zij kan zich ter wereld niet begrijpen, hoe menheer zoo’n vuil schandaal van de straat meê naar boven heeft gedragen. Goddank, ze houdt van helder en netjes, weet je, en nou leit daar op de andere kamer zoo‘n smerig sejet in menheers ledikant, en de hemel mag weten wat voor ontuig hij meê in huis heeft gebragt.”
Willem van Hogenstad houdt het kereltje echter bij zich. Hij bestelt broodjes, krentenbollen en chocolademelk en geeft Sander, die aanvankelijk erg bang is, te eten. Dan voltrekt zich het eerste gesprek tussen Willem en de kleine Sander:
“’Ben jij ‘en prins?’ klinkt het zachtjes van Sanders lippen, en het jongske, wiens vreeze na het kostlijk onthaal voor een groot deel was geweken, werpt een schuwen blik op zijn gastheer, doch slaat de oogen ook aanstonds weêr neêr.
‘Ik? Wel nee!’ lacht Willem, uit zijn gemijmer ontwakend, ‘maar - áls ik het was, zou je dan wel altijd bij zoo’n prins willen blijven?’
‘Ja wel,’ zegt Sander.
‘Waarom?’
‘Om ditte!’ zegt de jongen en likt nog eens langs den rand van den grooten chocolade-kop.
‘ Hadt je dat nooit geproefd?’
Het ventje grinnikt als of hij wil zeggen: Dat kun je begrijpen. ‘’k Docht eerst dat het mosterd was,‘ zegt hij iets later.
‘Mosterd?’
‘Ja, die haalt moeder in een potje, en ’s middags als we van ’t febriek kommen, dan krijgen we aardappels met zoo’n beetje mosterd in ‘t water.’
‘Niets anders?’
‘Ja, soms wel een scheutje azijn. Vader en moeder eten meestal spek, maar da’s gallig voor de kinders zeit moeder.’
‘Beesten!’ roept Willem.
….
‘En hoe heet je vader?’
‘Dat weet ik niet,’ is het antwoord.
‘Maar jij, hoe heet jij?’
‘Sander Zwarte’
‘En wat doet je vader?’
‘Hè, hè,’ grinnikt het kind … daar had nij nooit van gehoord.
‘Waar verdient hij zijn centen meê?’
‘Dat doen wellui.’
‘En hoe oud ben je al, ventje; ben je al zeven?’
‘Ikke,’ zegt het jongste; ‘ikke ben tien.’
Ongelooflijk! zoo’n worm! ‘ Dus moet je zeker in de fabriek werken?’ vraagt Willem op nieuw.
Angstig kruipt het jongske inéén. Die vraag had hem eensklaps aan zijn pligt, aan zijn vreeselijk lange dagtaak herinnerd; aan den spinner die hem zijn loon onthouden , aan den vader die hem ranselen, aan de moeder die hem geen eten zal geven, en bevende zegt hij; ‘Maar ‘k had ook zoo’n slaap, en gister avond toen ik dertien of veertien uur gelascht had, toen dreigde de spinner dat ie me zou kielhalen, als ik weêr stond te hangjassen zeidie:
‘Kielhalen!’ herhaalt de student met zaâmgetrokken wenkbrauwen; ‘kielhalen, wat is dat?’
‘Ja, dat weet ik niet,’ herneemt de jongen, en - angstig rondziende, als vreest hij dat iemand hem beluistert, vervolgt hij: ‘maar ze zeggen dat ie achter z’n bast ‘en emmer met water het staan; en als nou ‘en slecht kind - zoo zeit ie - z’n luije oogen niet open wil houwen, dan douwt ie ‘em even met ‘t hoofd in den emmer: ten minste als ‘t opperste menheer van ‘t febriek d’r niet bij is’ maar ‘t zal niet waar wezen; hè zoo koud!’
Uit de rest van het gesprek blijkt dat Sander niet naar school gaat, niet weet wat boeken zijn, waar het brood vandaan komt of het hout van tafels en stoelen en evenmin de wol waarmee hij werkt in de fabriek.
Hierna beschrijft Cremer nog twee korte scènes. In de eerste wordt getoond dat Sander het goed heeft bij de baron, die hem behalve onderdak en voeding ook scholing bezorgt. In de tweede scene wordt het arbeidershuisje van Zwarte weer ten tonele gevoerd. Saartje blijkt ernstig ziek en heeft vreselijke dorst. Niemand heeft dat echter in de gaten. Vader en moeder slapen hun roes uit. ‘s Ochtens blijkt Saartje overleden te zijn.
In zijn epiloog richt Cremer zich direct tot Koning en ministersploeg in zijn verzoek een wettelijke regeling te treffen waarin kinderarbeid wordt verboden.
Cremer droeg zijn geschrift voor het eerst voor op in maart 1863 in Den Haag. Tot zijn gehoor behoorden verscheidene kamerleden, maar geen ministers, zoals hij had gehoopt. Cremer stuurde Thorbecke toen maar een exemplaar van het boekje. Deze antwoordde toen nog wel: “Zonder twijfel verdient de vraag, of arbeid van kinderen in fabrieken in het publiek belang, eene wettelijke regeling vordert, overwogen te worden”.
Wederom volgen petities en adviezen om kinderarbeid te verbieden - waaronder één van een aantal Leidse fabrikanten - maar de regering deed niets. Wel werd er nog een staatscommissie in het leven geroepen onder leiding van de eerder genoemde De Vries Robbé, maar deze commissie bracht pas na jaren, om precies te zijn in 1869, het eerste deel van haar rapport uit. De commissie adviseerde bovendien om voorlopig maar niets te doen. De arbeidersgezinnen konden immers het inkomen van de kinderen niet missen en daarnaast had het allemaal zonder een onderwijsplicht weinig zin, aldus de commissie. Zo’n onderwijsplicht werd, gezien alle controverses over het onderwijs, helemaal onhaalbaar geacht. De Vries Robbé nam als voorzitter een minderheidsstandpunt in en bracht een eigen conclusie naar buiten, maar de regering nam het meerderheidsrapport over.
Cremer, die zich eerder al ongeduldig had getoond over de trage voortgang van het werk van de commissie, klom opnieuw in de pen: hij riep begin 1870 via de pers op tot het zenden van adressen aan de minister, schreef een open brief aan diezelfde bewindspersoon en bepleitte de zaak bij individuele kabinetsleden. Er gebeurde evenwel niets, totdat in 1874 door het liberale kamerlid mr. S. van Houten een initiatiefwet werd ingediend, die na lange beraadslagingen werd aangenomen. Deze wet - die tijdens de discussie nog behoorlijk was uitgekleed - werd later bekend als het kinderwetje van Van Houten, het eerste voorbeeld van sociale wetgeving in ons land.
In ons land komt kinderarbeid niet meer voor, in vele derde-wereldlanden echter nog volop. Dat maakt het werkstukje van Cremer nog steeds actueel. Solidariteit is niet alleen iets van vroeger, het vraagt om een hedendaagse vertaling!"
quote:De betreffende werkgever snijdt zo alleen in zijn eigen vingers. Het is makkelijker om mensen te ontslaan dan geschikt personeel te vinden. Bovendien is er geen reden om aan te nemen dat mensen niet meer aan de slag kunnen komen als ze ontslagen zijn.Op zondag 6 mei 2007 14:20 schreef moussie het volgende:
mwah, stakingsrecht en WW zijn dingen die tegelijkertijd zijn ontstaan, dus deze vraag is niet zo simpel te beantwoorden ..
voor we WW ed kregen was het heel simpel, je werd ontslagen, je ging op een zwarte lijst cq kreeg geen werk meer .. geen werk=geen inkomen, het ultieme chantagemiddel, de honger van je gezin
quote:Je hebt geen toestemming nodig om te gaan staken. Bovendien heeft de vakbond altijd de mogelijkheid om een staking te organiseren en kan dus extra hoog inzetten bij de onderhandelingen. Dat kan je onmogelijk 'redelijk' noemen.niet zo gauw nee, en dat komt dus omdat de werknemers/vakbonden voor het aanvragen van toestemming werkelijk alles hebben geprobeerd om tot overeenstemming te komen en voor de rest geen onredelijke eisen stellen
quote:Een drogreden. De niet-staker was tevreden met wat hij had. Maar zijn mening wordt door zijn collega's genegeerd; die denken alleen aan hun eigen belang.de niet-staker geniet anders later ook van het betere salaris, verbeteringen van arbeidsvoorwaarden, verbetering van de werkomstandigheden etc
quote:Dat onderhandelen moet je dan ook doen vóór je je salaris laat bevriezen.zou kunnen maar hoeft niet .. als een werkgever gewoon voet bij stuk houdt terwijl overduidelijk is dat aan de top wel vette salarissen en bonussen worden opgestreken terwijl de gewone werknemer nog steeds zit op het salarisniveau van 2001 ben je nu eenmaal op gegeven moment uit onderhandelt
quote:Dat is een afweging die de werkgever zelf moet maken. Het stakingsrecht trekt de verhouding tussen werkgever en werknemer scheef.reden des te meer om aan de over het algemeen best wel redelijke eisen van zijn personeel tegemoet te komen (zoals gezegd, stakingen met onredelijke eisen worden door de rechter verboden)
quote:Onzin. Als ze het werkelijk verdienden, dan zouden ze het ook krijgen.nee, het stakingsrecht zorgt ervoor dat werknemers kunnen afdwingen dat ze krijgen wat ze verdienen, dat de winst die ontstaan is door hun werk gedeeltelijk terug vloeit in hun eigen zakken ipv alleen maar in het loonzakje aan de top terecht te komen
quote:jij bent iets te optimistisch ten opzichte van werggeversOp maandag 7 mei 2007 18:01 schreef NewOrder het volgende:
[..]
De betreffende werkgever snijdt zo alleen in zijn eigen vingers. Het is makkelijker om mensen te ontslaan dan geschikt personeel te vinden. Bovendien is er geen reden om aan te nemen dat mensen niet meer aan de slag kunnen komen als ze ontslagen zijn.
[..]
Je hebt geen toestemming nodig om te gaan staken. Bovendien heeft de vakbond altijd de mogelijkheid om een staking te organiseren en kan dus extra hoog inzetten bij de onderhandelingen. Dat kan je onmogelijk 'redelijk' noemen.
[..]
Een drogreden. De niet-staker was tevreden met wat hij had. Maar zijn mening wordt door zijn collega's genegeerd; die denken alleen aan hun eigen belang.
[..]
Dat onderhandelen moet je dan ook doen vóór je je salaris laat bevriezen.
[..]
Dat is een afweging die de werkgever zelf moet maken. Het stakingsrecht trekt de verhouding tussen werkgever en werknemer scheef.
[..]
Onzin. Als ze het werkelijk verdienden, dan zouden ze het ook krijgen.
quote:Je bedoelt dat ik een werkgever niet als een boeman zie die er op uit is om zijn werknemers uit te buiten.Op maandag 7 mei 2007 19:15 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
jij bent iets te optimistisch ten opzichte van werggevers
quote:zoiets maar dan genuanceerderOp maandag 7 mei 2007 19:35 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Je bedoelt dat ik een werkgever niet als een boeman zie die er op uit is om zijn werknemers uit te buiten.
quote:Als het 'ingewikkelder' wordt dan een dopje op een shampoofles draaien hoef ik ze eigenlijk al niet meer.Op zondag 6 mei 2007 18:33 schreef nonzz het volgende:
Wat een keurige gehoorzame werknemer hoor ik in de OP. Spreek je je chef ook altijd aan met "meneer..."? Als ik een bedrijf zou hebben zou ik wel zitten te wachten op dit soort keurige werknemers. Zeker als het een beetje simpel werk is.
1) het recht hebben om zich te verenigen
2) in het verleden zonder vakbonden slechter gesteld waren
echter
de rol van de IG metal is onnatuurlijk en wanstaltig.
Door de Duiste wetgeving is er in heel Duistland niets ( bahalve misschien vroeger de Deutsche Bank) wat zoveel macht heeft als de IG Metal.
Jürgens Peters is in al zijn onovertrefelijke arrogantie de geheime heerser van Duistalnd.
De wetgeving is zo pro Vakbond, dat de werkgevers machteloos zijn. De vakbond bezet in Duistland 50% van alle Aufsichtsraadzetels en propageert een Staakgeilheid die je verder alleen in Italie vind.
Het resultaat is dat Duitsland al sinds jaren gebukt gaat onder een enorme loondruk. NU dat het net wat beter ging weer 4.2% looverhoging is het zoveelste voorbeeld dat het de IG Metal enkelt om het zelfbelang gaat.
quote:Ja, dat is het ook. Maar als ik nu een lasdiploma haal zit ik voor de komende 5 jaar waarschijnlijk wel goed. Daarna zit het vol met Polen die voor een schijntje dezelfde arbeid kunnen verrichten. En dan?Op zondag 6 mei 2007 01:08 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Het is een eenvoudig samenspel tussen vraag en aanbod. Lees eens een boek, in plaats van de SP-website.
Dan stap ik wel effe op wanneer de lonen me niet aanstaan? Dan zoek ik wel effe een bedrijf dat in tegenstelling tot de rest wél hogere lonen blijft betalen? Dan school ik mezelf wel effe om naar kader-niveau?
Nee... dan hoop ik maar dat mijn loyaliteit ooit beloond wordt, en kies ik voor het beetje zekerheid dat ik heb.
Voor het gemak vergeet je natuurlijk dat het kader zichzelf wél extra's toestopt. Het gaat om die scheve verhoudingen. En ja, die neigen naar uitbuiting, al is dat woord wel erg zwaar.
quote:Het bedrijf waar ik werk wordt waarschijnlijk verkocht. Gevolgen tot nu toe: naast de gebruikelijke 'efficientie-slag' mogen er nóg minder uren worden ingezet. Aan de andere kant voorziet men ons van meer werk door allerhande acties die gericht zijn op het verhogen van de omzet. De werkdruk stijgt, de kwaliteit van dienstverlening en diverse bedrijfsprocessen gaat achteruit, de onvrede onder medewerkers groeit. Máár... op papier zien we er goed uit, dus er kan over onze ruggen flink verdiend worden bij de verkoop.Je gaat geheel voorbij aan het feit dat het maar zelden zo is dat alle werknemers zich aansluiten bij een staking. Een staking gaat dus niet alleen ten koste van de werkgever en de stakenden, maar ook van degene die wél bereid is om te werken. Dat weerhoudt de stakers er echter niet van om hun staking voort te zetten. Stakers zijn wat dat betreft ook nog eens asociaal.
Dan komt het bedrijf zeer waarschijnlijk in handen van een organisatie die bekend staat als matige werkgever. Relatief slechte arbeidsvoorwaarden, hoge eisen aan personeel dat laaggeschoold werk doet, etc. Het eerste wat er dan mogelijkerwijs gebeurt, is dat men nog een stapje verder gaat en de oudere krachten de laan uit stuurt (af laten vloeien duurt te lang) en vervangt door slecht gemotiveerde jongeren met contracten voor minder uren. Lekker flexibel.
Stel nou dat een aanzienlijk deel van het uitvoerende personeelsbestand wil gaan staken. Ik zou het er mee eens zijn. Zou ik me er echt hard voor maken? Ligt natuurlijk ook aan mijn eigen positie en de situatie. Maar zou je de mensen die uiteindelijk bang worden en maar akkoord gaan (ten koste van een x-aantal collega's) hoewel ze het er niet mee eens zijn óók als asociaal kunnen bestempelen?
M'n beste... het is ALLEMAAL eigenbelang. Maar het belang van de mensen aan de onderkant is een ietsepietsie nijpender dan de 4e auto van de topman.
Ik denk dat stakers nog niet fractioneel zo asociaal zijn als topmensen die lonen bevriezen en mensen ontslaan terwijl ze zélf alleen maar meer en meer verdienen.
quote:Die economie groeide tijdens de industriele revolutie erg hard, en dat kwam ten goede aan een klein deel van de mensen, terwijl anderen er weinig van terugzagen. Je kreeg een huis en een werkdag van 12 uur. Er zijn vakbonden aan te pas gekomen om de 7-daagse werkweek ten einde te brengen.Op zondag 6 mei 2007 14:17 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
wat een wijd verspreidt fabeltje is dit zeg
De economie is gegroeid, daarom kan ik nu studeren, niet omdat we stakingsrecht hebben.
Maar blijf jij vooral denken dat al die verworvenheden zijn te danken aan de goedheid van de oude kapitalisten in een groeiende economie.
quote:al doen trouwens veel werkgevers dat wel ze gaan naar landen waar ze ze het best uit kunnen buitenOp maandag 7 mei 2007 19:35 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Je bedoelt dat ik een werkgever niet als een boeman zie die er op uit is om zijn werknemers uit te buiten.
quote:Nee, ze gaan naar landen waar arbeid goedkoper is.Op woensdag 9 mei 2007 11:07 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
al doen trouwens veel werkgevers dat wel ze gaan naar landen waar ze ze het best uit kunnen buiten
quote:definitie gemierOp woensdag 9 mei 2007 18:50 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Nee, ze gaan naar landen waar arbeid goedkoper is.
quote:ik denk niet dat wij er uit gaan kommen pappie_cDie economie groeide tijdens de industriele revolutie erg hard, en dat kwam ten goede aan een klein deel van de mensen, terwijl anderen er weinig van terugzagen.
ik blijf bij mijn punt dat niet de vakbonden, maar economische groei voor onze goeie leefomstandigheden hebben gezorgd.
[ Bericht 0% gewijzigd door TubewayDigital op 09-05-2007 20:36:04 ]
quote:je blijft niet bij je punt, je verandert het punt...Op woensdag 9 mei 2007 20:21 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
ik denk niet dat wij er uit gaan comman pappie_c
ik blijf bij mijn punt dat niet de vakbonden, maar economische groei voor onze goeie leefomstandigheden hebben gezorgd.
De vakbonden zijn er verantwoordelijk voor geweest dat de economische groei destijds ook voordeel opleverde voor de gewone man, zij het in bescheiden mate.
Dat zijn de feiten en met feiten kun je het moeilijk oneens zijn.
quote:Echt niet, een economie die zich verder ontwikkelde heeft voor de welvaartssteiging gezorgd. Maar zoals ik al zei, hier laat ik het bij.Op woensdag 9 mei 2007 20:28 schreef Pappie_Culo het volgende:
De vakbonden zijn er verantwoordelijk voor geweest dat de economische groei destijds ook voordeel opleverde voor de gewone man, zij het in bescheiden mate.
quote:Nee, het is een heel ander uitgangspunt.
quote:en de vakbonden hebben er voor gezorgd dat die groei beter verdeeld werd.Op woensdag 9 mei 2007 20:37 schreef TubewayDigital het volgende:
[..]
Echt niet, een economie die zich verder ontwikkelde heeft voor de welvaartssteiging gezorgd. Maar zoals ik al zei, hier laat ik het bij.