LadyS
![]()
ook ik maak me daar schuldig aan! Maar het is niet erg om te zeggen 'hou op met slaan' maar het algemene van 'hou op' is dan niet goed. Dus specificeren zegmaar.
Maar het in de praktijk toepassen is nog lastig
![]()
... dus wat jij zegt PM-girl is wel waar. Misschien een beetje teveel dingen om gelijk te gaan doen.
Ik was nog een punt vergeten te noemen hier: het reageren als ze huilen in bed. Dat gaat als volgt:
- Kijk ze niet aan!
- niet uit bed halen
- geen extra aandacht geven
- 2 slokjes drinken als ze daar specifiek om vragen, anders niet
- aai over de bol of wang en weer weg.
Doel: ik ben er, maar we doen niet gezellig. Dus het kind krijgt geen extra aandacht omdat het huilt en zal dus hopelijk minder vaak willen gaan huilen
![]()
...
Voorheen waren we soms avonden bezig met de kinderen stil te krijgen in bed, drinken geven, dan weer dit, dan weer dat. Noa wist altijd wel wat te verzinnen eigenlijk. Nu laten we haar een tijd huilen en daar schrikt ze nogal van, is ze niet gewend. Dus is dan heel erg overstuur... maar na een tijdje te laten huilen en daarna even troosten (drinken geven helpt meestal wel) was ze weer stil en heeft sindsdien niet meer gehuild (nu heb ik het over gisteravond). Emma was wat hardnekkiger, die kan zó krijsen dat ik, al zóu ik haar uit bed halen, niet eens stil zou krijgen. Ze 'gooit de kont tegen de krib' en doet dat letterlijk met haar hoofd eigenlijk, ik hoor nogal eens een gebonk als ze weer zich laat vallen tegen de zijkant van het bed. Gelukkig nog geen blauwe plekken...
Zielig vind ik het wél...het snijdt erdoorheen. Dus babyfoons uit, tv wat harder en een kwartier aanhouden maar. Als ik al in bed lig is het nog moeilijker, het valt dan niet te negeren want horen doe je het toch wel...
![]()
en de neiging is dan nog hééééééél verschrikkelijk sterk om er éven heen te gaan om het gehuil te laten stoppen.