Ik weet niet in hoeverre dit serieus genomen wordt, maar aangezien internet vrij anoniem is, en dit forum gedeelte best wel serieus, kan ik altijd een poging wagen. Ik weet niet precies hoe ik dit goed kan omschrijven, maar ik ga zeker een poging doen, aangezien ik niemand heb in "real life" waarmee ik erover praat.
Aan het stukkie hierboven kun je al merken dat ik een twijfelaar ben. Ik ben mezelf hiervan ook bewust en kan daar ook wel mee leven, ook al is dat wel moeilijk in veel situaties. Ik probeer mezelf altijd aan te passen aan een situatie, zolang het maar een positieve uitwerking heeft voor mezelf als persoon. Ik ben ontzettend onzeker van mezelf, wat zo de nodige problemen met zich meebrengt. Ik twijfel over alles; voornamelijk op 't sociale gebied. Ben ik, kwa uiterlijk, dan zo lelijk om mezelf onzeker te voelen!? Nee, niet bepaald. Ik zorg dat ik er representatief uitzie, kleed mezelf goed en zorg dat ik lekker ruik. Toch is er teveel gebeurd in me leven waarom ik mezelf altijd onzeker voel.
Ik leg moeilijk contact met personen. Altijd speelt er een soort onzekerheid in me hoofd rond. "Wat zal ik nu zeggen!?", "hoe zal ik reageren!?", "zal ik diegene aankijken of niet!?", "wat zal diegene nu van mij denken!?"... En zo kan ik nog even doorgaan. Al deze gedachtes helpen nou niet echt mee in het voortbrengen van mijn sociale relaties. Gelukkig heb ik wel echte vrienden om me heen, die weten hoe ik ben en die me ook accepteren zoals ik ben. Ze vinden me soms afstandelijk en vaag reageren, maar aangezien ze me al vrij lang kennen, nemen ze dit voor lief. Ik open dit topic een beetje naar aanleiding van 't lezen van jd1982's topic "verliefdheid wordt obesessie". De keren dat ik een leuk meisje echt beter leer kennen is schaars, aangezien ik op sociaal gebied niet veel punten scoor. Toch overkomt mij het wel 's dat een meisje genoeg interesse in mij toont, om haar wat beter te leren kennen. Veel tegen me praten, dingen aan me vragen, het gevoel geven dat ik wat voor haar beteken, etc. Al deze dingen leiden ertoe dat ik mezelf over de streep kan zetten kwa onzekerheid om ook wat meer van mezelf te vertellen. Als ik diegene steeds leuker begin te vinden, leidt dit al snel tot een obsessie. "Wat is ze aan het doen?", "waar is ze?", "zal ze aan me denken?", "wie is die jongen waarmee ze veel chat?"... Kortom, genoeg gedachtes die in me hoofd rondspoken waar ik niet gelukkig van word.
Waarom ik dit topic open? Tja, ik ben gewoon benieuwd wat mijn probleem kan zijn. Misschien is het gewoon onzekerheid, maar ik zit er al een tijdje mee, dat ik toch ga denken dat het allemaal wat dieper ligt. Ik ben echt een gevoelsmens dus, wat in sommige situaties ook wel z'n voordelen heeft. Ik uit m'n gevoelens graag doormiddel van muziek maken. Dit doe ik door op de Piano te spelen en ik krijg alleen maar lovende reacties over dat ik ontzettend met gevoel speel en echt iets "vertel" met m'n spel. Ook heb ik een onzettende fantasie over dingen. M'n hersenen staan nooit stil en ik fantaseer altijd wel over iets. Ook dit uit ik vaak dmv. muziek maken.
Kan iemand zich vinden in dit verhaal? Graag serieuze reacties.
[ Bericht 0% gewijzigd door Leatherneck op 24-04-2007 03:34:40 ]
My mission is to kill time, and time's to kill me in its turn. How comfortable one is among murderers.