Ik snap het niet... echt niet... lees net op ad.nl over een jochie van 15 die van de week zijn been verloor... En waarom?... nou hij was bezig met bommen knutselen...
Ach, dat doet ie wel vaker, en hij weet de gevaren... dus... enne...
quote:
,,Ik heb eerst alle kennis vergaard. Weet wat de gevaren zijn. Ik doe niets zonder dat mijn vader erbij komt. Hij ziet erop toe dat ik elke stap goed en veilig doe.’’
WHAT THE FUCK IS DIT?... wat voor klootviool van een vader ben je als je je eigen kroost van 15 (!!!) jaar laat knutselen en expirimenteren met explosieve goedjes??En wat voor josti ben je zelf al je met dit soort dingen bezig bent? Samen met twee vrienden was ie deze keer bezig geweest... weten de ouders van die vrienden ook waar hun zoons mee bezig zijn??
En dan gewoon in de krant zetten, alsof het de normaalste zaak van de wereld is...
Ik wed, dat als deze jongen Mohammed of Ali had geheten, Nederland op zijn kop had gestaan...
De mafkees:
![]()
Het hele artikel (
LINK ):
quote:
Lijmsliertje kost explosievenfanaat been
UTRECHT - Tuurlijk is het erg een been te verliezen. Toch heeft 15-jarige Bastiaan de Graaf achteraf geluk gehad, constateert hij nuchter vanuit zijn ziekenbed in het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis in Utrecht.
De ontploffing van zijn zelfgemaakte explosief zondagavond in de Utrechtse binnenstad had in het ergste geval zijn dood kunnen zijn.
Nu moet de scholier de rest van zijn leven verder met een prothese aan zijn rechterbeen.
Bastiaan heeft een grote fascinatie voor explosieven. Hij weet heel goed waar hij mee bezig is, wanneer hij een bom maakt, vertelt hij twee dagen na de knal nuchter. Het gaat hem niet om de knal, maar om het proces. Het is de kick iets in elkaar te knutselen. Hoe moeilijker hoe beter. De knal is de bevrediging.
,,Ik heb eerst alle kennis vergaard. Weet wat de gevaren zijn. Ik doe niets zonder dat mijn vader erbij komt. Hij ziet erop toe dat ik elke stap goed en veilig doe.’’
Ondanks alle voorzorg kan het door onvoorzichtigheid misgaan, zoals dit weekeinde.
Samen met twee vrienden had Bastiaan zaterdag een explosief (mengsel van ammoniumnitraat en glycerinetrinitraat) gemaakt. Goed voor een knal met de kracht van ongeveer twintig kanonslagen. De bedoeling was deze op een afgelegen plek te laten ontploffen. ,,De enige die hierbij gevaar lopen zijn wijzelf.’’
Toen hij zondagavond na het paasmaal in zijn eentje ging kijken of alles nog goed was, zag Bastiaan dat de wc-rol waarin het mengsel verpakt zat, op de werkbank was gaan lekken. Hij pakte een spuitbus met lijm en spoot de bom hiermee in.
Vervolgens zette Bastiaan het explosief vijftig centimeter verderop. Om de bom op een later tijdstip van hinderlijke lijmresten te ontdoen, pakte de 15-jarige Utrechter een aansteker om te zien of de lijm brandbaar was. Ja dus.
De gymnasiumscholier had echter niet in de gaten dat aan het explosief een lijmsliertje zat. Toen zijn bom ook vlam vatte, gooide Bastiaan hem op de grond en probeerde het vuur met zijn voet uit te trappen.
Toen ontplofte het explosief.
,,Ik kon mijn tenen nog bewegen,’’ herinnert het slachtoffer zich de pijnlijke gevolgen van de harde klap. In het ziekenhuis moest zijn been er toch af, omdat zijn botten totaal waren verbrijzeld.