NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Dom wicht vanwege het alleenstaand moeder zijn.... van een tweede...zelfs een ezel.....
Eigenlijk is het zo dom niet eens..... het systeem leent zich voor dit soort misbruik...helaas en moet dus verandert worden.....
Eigenlijk is het zo dom niet eens..... het systeem leent zich voor dit soort misbruik...helaas en moet dus verandert worden.....
Muslims are the only people who make a lesbian feminist look moderate.
Nou, dat klopt niet. Je krijgt alleen een toeslag als je een inkomen hebt onder een bepaald minimum wat de belastingdienst stelt. Net zoals niet iedereen recht heeft op een huurtoeslag of zorgtoeslag.quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:45 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Omdat ze overweegt thuis te blijven terwijl ze niks aan d'r handjes mankeert. Wat mij betreft is de bijstand een vangnet, geen luie hangmat.
[..]
Je krijgt genoeg terug van de belastingdienst. Kijk voor de grap eens op toeslagen.nl. Dit argument was een jaar of vijf geleden nog valide, nu niet meer.
Dat probeer ik dus de hele tijd al te zeggen. Als ik die vrouw was wist ik het wel!quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:48 schreef desiredbard het volgende:
Dom wicht vanwege het alleenstaand moeder zijn.... van een tweede...zelfs een ezel.....
Eigenlijk is het zo dom niet eens..... het systeem leent zich voor dit soort misbruik...helaas en moet dus verandert worden.....
En hardwerkende ouders moeten de opvang voor hun kinderen helemaal zelf betalen (buiten die gevallen die wel recht hebben op een toeslag). Dat werkt toch ontmoedigend.
Ik heb hem zomaar ff ingevuld bij een toetsingsinkomen van 50000 euro per partner en 40 uur kinderopvang per week a 7 euro per uur en zelfs dan krijg je nog 112 euro terug. Dus ik weet niet precies hoeveel jij verdient uiteraard, maar of je krijgt geld terug, of je verdient zoveel dat echt niet je hele inkomen wordt opgesnoept door de opvang.quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:49 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Nou, dat klopt niet. Je krijgt alleen een toeslag als je een inkomen hebt onder een bepaald minimum wat de belastingdienst stelt. Net zoals niet iedereen recht heeft op een huurtoeslag of zorgtoeslag.
112 Euro per wat? Per jaar?quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:52 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ik heb hem zomaar ff ingevuld bij een toetsingsinkomen van 50000 euro per partner en 40 uur kinderopvang per week a 7 euro per uur en zelfs dan krijg je nog 112 euro terug. Dus ik weet niet precies hoeveel jij verdient uiteraard, maar of je krijgt geld terug, of je verdient zoveel dat echt niet je hele inkomen wordt opgesnoept door de opvang.
Bij 40 uur opvang per maand is dat 112 euro per maand.quote:
edit: zelfs als je allebei 100000 euro toetsingsinkomen hebt ontvang je nog 78 euro per maand over die 40 uur.
Hetzelfde geldt trouwens voor 200000 euro elk en 500000 euro elk, dus blijkbaar krijg je altijd een deel terug van de belastingdienst .
.
7 euro per uur maal 40 is 280. Dat ben je per week kwijt. Dus per maand minimaal 1120 euro.
Ik hoop dat je begrijpt dat die 112 euro nou niet bepaald heftig is ofzo. Ben je nog bijna je hele inkomen kwijt aan kinderopvang.
Ik hoop dat je begrijpt dat die 112 euro nou niet bepaald heftig is ofzo. Ben je nog bijna je hele inkomen kwijt aan kinderopvang.
40 uur opvang per maand had ik he. Dus bij vier weken is dat 160 uur per maand, dan krijg je 491 euro terug. Dus nog 629 euro om zelf te betalen bij fulltime opvang. Da's per jaar zo'n 15% van jouw toetsingsinkomen, dus als dat alles is wat je overhoudt betaal je 85% aan belasting en dat lijkt me ook wat veelquote:Op donderdag 29 maart 2007 16:56 schreef nummer_zoveel het volgende:
7 euro per uur maal 40 is 280. Dat ben je per week kwijt. Dus per maand minimaal 1120 euro.
Ik hoop dat je begrijpt dat die 112 euro nou niet bepaald heftig is ofzo. Ben je nog bijna je hele inkomen kwijt aan kinderopvang.
Goed, als je onze salarissen bruto bij elkaar optelt zul je misschien 200 euro per maand terugkrijgen. Maar zoals je ziet werkt dat niet echt motiverend, als je weet dat een groot deel van een van de inkomens alleen al aan kinderopvang opgaat.
En als ik zou stoppen met werken krijgen we misschien weer wel zorgtoeslag en huurtoeslag.
En als ik zou stoppen met werken krijgen we misschien weer wel zorgtoeslag en huurtoeslag.
Heb je het ook echt al eens berekend aan de hand van die site? Want volgens mij vergis je je, of jullie verdienen gewoon heel goed. En tja, ach, mij maakt het niet zoveel uit. Je weet dat je die eerste jaren die kosten hebt, maar dat is tijdelijk. Liever die kosten dan een gat in m'n cv, geen arbeidservaring, pensioensopbouw en dat soort dingen en de hele dag tussen de koetsie-koetsie (en dat laatste met een hele vette knipoog hoor)quote:Op donderdag 29 maart 2007 17:01 schreef nummer_zoveel het volgende:
Goed, als je onze salarissen bruto bij elkaar optelt zul je misschien 200 euro per maand terugkrijgen. Maar zoals je ziet werkt dat niet echt motiverend, als je weet dat een groot deel van een van de inkomens alleen al aan kinderopvang opgaat.
En als ik zou stoppen met werken krijgen we misschien weer wel zorgtoeslag en huurtoeslag.
Nee, daarom. Ben niet van plan te stoppen met werken met het krijgen van kinderen. Als je een aantal jaar weer aan de slag wilt is je kennis veroudert en een vast contract krijgen ivm hogere leeftijd ook moeilijker.quote:Op donderdag 29 maart 2007 17:12 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Heb je het ook echt al eens berekend aan de hand van die site? Want volgens mij vergis je je, of jullie verdienen gewoon heel goed. En tja, ach, mij maakt het niet zoveel uit. Je weet dat je die eerste jaren die kosten hebt, maar dat is tijdelijk. Liever die kosten dan een gat in m'n cv, geen arbeidservaring, pensioensopbouw en dat soort dingen en de hele dag tussen de koetsie-koetsie (en dat laatste met een hele vette knipoog hoor)
Dat is niet mijn definitie van een eerste levensbehoefte; je gaat niet dood aan geen kinderopvang: het enige is dat het handig is voor mensen met kinderen. Dat vind ik niet voldoende reden om het middels de belastingen te betalen.quote:Op woensdag 28 maart 2007 21:54 schreef stopnaald123 het volgende:
[..]
Dit ben ik dus niet met je eens. Vanuit het individue bekeken is kinderopvang idd geen eerste levensbehoefte, maar vanuit de samenleving is het dat dus wél. Ik maakte niet voor niets de vergelijking met de ouderenzorg. Want ook jouw bibs zal ooit geveegd moeten worden als jij dat zelf niet (meer) kan.
Dat is toch onvergelijkbaar? Aan die mensen mankeert wat, die kunnen niet (goed) leven zonder de gehandicaptenzorg, je kan prima leven zonder kinderopvang.quote:Maar zelfs ook al blijf je het zien als een secundaire levensbehoefte, dat is ook de gehandicaptenzorg niet, maar toch vinden de meeste mensen (jij toch ook?) het belangrijk dat dat er wel is.
Waarom? Het werkt nu toch ook?quote:Zonder voldoende zorgers draait een samenleving nou eenmaal niet (goed) en dus mag daar wat mij betreft ook best wat (belasting-)geld aan besteed worden...
Dat waag ik te betwijfelen, zeker voor de ouderenzorg willen al die ouderen best betalen als ze het niet anders kunnen krijgen. Gehandicaptenzorg is verder gewoon een kwestie van een fatsoenlijke samenleving; zonder kinderopvang is een samenleving ook gewoon fatsoenlijk (het is niet alsof niemand voor die kinderen zorgt).quote:[..]
Ik maak weer de vergelijking met de ouderen- en gehandicaptenzorg.
Ook die banen hebben in de private sector weinig tot geen bestaansrecht, maar worden toch als zéér wenselijk gezien.
Denkfout. Je legt een link tussen het algemeen belang en kinderopvang, suggererend dat een samenleving zonder gesubsidieerde kinderopvang niet het algemeen belang dient. Dat is niet zonder meer gegeven.quote:[..]
De kinderen van nu zijn de volwassenen van morgen en in die morgen moeten zij 1) de belastinggelden opbrengen en 2) de zorg gaan verstrekken die nodig is. Hoezo geen algemeen belang?
Het is zeker geen korte termijn benadering, maar juist een lange termijn benadering. Het is in het belang van ons allen alleen echt noodzakelijke uitgaven uit de algemene middelen te betalen. Kinderopvang is prettig voor een beperkte groep, meer niet.quote:Ik denk dat jouw redenatie (los van het feit dat ik het ook nogal egoïstisch vind) een korte termijn-benadering is.
Er is nu toch ook al genoeg solidariteit? We betalen allemaal belasting, we hebben alleen een geschilpunt over de besteding. Er is tenslotte maar een beperkte hoeveelheid geld beschikbaar.quote:Solidariteit nu, levert (hopelijk) solidariteit straks op. Da's weliswaar geen vast gegeven, maar het is iig wél zeker dat als er nu geen solidariteit is, de kans op soldariteitsgevoel later nihil zal zijn...
Zeker niet, maar dat dient echt het algemeen belang. Kinderopvang draagt niets bij aan de toekomst van het kind, het is alleen maar handig voor de werkende ouders. In dat geval mogen ze het ook zelf betalen.quote:[..]
Tis maar wat je als priveprobleem ziet. Ik zie het meer in het verlengde van bijv scholing en opleiding liggen. Dat zien we (tot op zekere leeftijd) toch ook niet als een priveprobleem?
Je snapt mijn argument duidelijk niet; het is niet relevant omdat partijen niet zonder elkaar kunnen; de een hoeft de ander dus niet dankbaar te zijn.quote:[..]
Niet alles valt af te meten in de hoeveelheid geld dat wordt binnengebracht. Sterker nog, blijkbaar ben je je er niet van bewust dat JUIST doordat er zoveel zorgers zijn, deze groep zich (relatief) ongestoord bezig kunnen houden met geld binnenbrengen...
Hele slechte vergelijking, in een bedrijf werk je allemaal samen aan hetzelfde doel: winst maken. Als je niet van nut bent wordt je eruit gegooid. In de samenleving kan dat niet, maar er zijn zat mensen die helemaal niets bijdragen; waaronder tal van bijstandsmoeders (kinderen krijgen is geen verdienste).quote:Ik zie het juist als een (broodnodige) ondersteuning. Vergelijk het maar eens met een binnen- en een buitendienst. De buitendienstmensen roepen altijd maar dat ZIJ het geld binnenbrengen, maar vergeten daarbij dat de binnendienst uiteindelijk de faciliteiten moeten bieden die het hun mogelijk maakt om naar buiten te gaan... Of om het maar heel eerlijk te zeggen, ikzelf werk in een financieel/administratieve functie. Een belangrijk onderdeel daarvan is het debiteurenbeheer. In concreto komt het erop neer dat IK de mensen achter de broek aan zit om hun rekening aan ons te betalen. Dus WIE is er nou eigenlijk belangrijk(er) voor de zaak? Het echte antwoord is: geen van beiden. Alle afdelingen zijn even belangrijk, want we zijn allemaal afhankelijk van het goed functioneren van elkaar.... En zo zit het in de samenleving ook, althans dat vind ik....
Er is niets mis met solidariteit met de zwakkeren, maar het moet niet doorslaan (en het is maar zeer de vraag of ouderen financieel de zwakkeren zijn...).quote:[..]
Ja, ik vind wel dat ik (voor zover dat mogelijk is) de kosten moet meedragen. Ik ben nog geen 40 en al langere tijd bezig met sparen en potjes aanleggen voor later. Ik ben absoluut geen voorstander van de jaren 70 mentaliteit (na mij de zondvloed). Maar dat betekent niet dat ik niet op een klein beetje solidariteit hoop (let wel, HOOP, ik reken nergens op).
Ja ik vind het gek dat je verbitterd bent, je bent zelf 19 jaar getrouwd. Persoonlijk heb je weinig reden tot klagen derhalve.quote:[..]
Ik ben zelf van de zomer 19 jaar gelukkig getrouwd. Maar in mijn directe omgeving in korte tijd was het 4x raak.
Pa #1 liet van de ene op de andere dag vrouw en 2 kleine dochtertjes in de steek voor een vriendin (die overigens ook nog iemand de deur uit moest werken). Hij heeft weinig tot geen belangstelling voor de meisjes en als ze bij hem op bezoek zijn gaat hij gezellig zitten sleutelen of laat hij ze rustig bij z'n vriendin achter terwijl hij op pad is. Ma heeft zich zwaar in de schulden moeten steken om in het huis te kunnen blijven, aangezien zij graag wilde dat die iig in hun vertrouwde omgeving konden blijven. Pa heeft een riante uitkoopsom gekregen, hoeft géén alimentatie te betalen, maar blijft nóg bij hoog en bij laag beweren dat z'n ex hem slecht behandeld heeft....vooral als hij tussentijds extra rompslomp heeft omdat een van de kids een verjaardagsfeestje oid heeft. Want het is zó vervelend als hij het kind op een ander adres moet ophalen/afzetten...
Oh ja, zij probeert de omgangsregeling zo soepel mogelijk te laten verlopen, wat bepaald geen sinecure is omdat hij regelmatig verstek laat gaan (zit zij weer met teleurgestelde kids) en is géén bijstandsmoeder, maar heeft haar werktijden aangepast en werkt deels thuis. Dit voor alle duidelijkheid.
Pa #2 was een eerdere scheve schaats vergeven, want dit betrof een huwelijk van ruim 20 jaar en dat gooi je niet zomaar weg zou je denken, maar hij kon het toch niet laten en begon binnen een jaar opnieuw aan een buitenechtelijke relatie. Zoon (15) en dochter (18) hebben pa op heterdaad betrapt. Nieuwe vlam scheelt 2 jaar met dochter en heeft nu gezellig ook een kindje gekregen. Pa stelt nu dat hij niet kan meebetalen aan de studie/stagekosten van zoon en dochter, omdat hij weer een nieuw kindje heeft dat al z'n geld kost...
Pa #3 besloot dat ie na 2 jaar huwelijk er al genoeg van had en is 'm gesmeerd. En ja hoor, het wordt eentonig, maar ook hier een klein kindje en een donderslag bij heldere hemel. Bleek hij er al een tijdje een vriendin op na te houden en die was zwanger (is uiteindelijk een miskraam geworden). Het pas gekochte huis staat alweer te koop en meneer vind het vreselijk als hij een keertje moet oppassen, omdat z'n ex weer aan het werk is gegaan.... Enne, ook hij vind zichzelf vreselijk zielig.
Pa #4 heeft gedurende het grootste deel van een huwelijk van 8 jaar zijn ex geestelijk en emotioneel mishandeld. Of dat er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar hij is een zogenaamde borderliner.
Hoe dan ook, op een dag bedreigde hij zijn kinderen met de dood. Iets wat hij al jarenlang met z'n vrouw deed. De kinderen hebben het uit angst enige tijd voor hun moeder verzwegen, maar uiteindelijk kwam het er toch uit (ook omdat er een buitenstaander die getuige was geweest, eindelijk uit de school klapte). Begrijpelijkerwijs was daarmee voor ma de maat vol.
Hoewel de scheiding er inmiddels doorheen is, doet pa heel erg veel moeite om de boedelscheiding te saboteren. Ma wil alleen maar dat het huis verkocht wordt en hoeft verder geen cent van hem (ze heeft goddank een redelijk goeie baan). Hij heeft overigens ook weer een nieuwe vriendin.
Ma wil liever niet tussen pa en kids inkomen en werkt dus mee aan een bezoekregeling, maar alleen als dat onder begeleiding van sociaal werk is, omdat zij bang is voor het effect op de kinderen. Dit is nu 5x gebeurt en elke keer kwamen ze alle drie volkomen overstuur terug omdat pa nare dingen over ma zegt waardoor ze in een loyaliteitscrisis komen. Zoonlief haat z'n vader, middelste (dochter) heeft last van nachtmerries en staat op de wachtlijst voor therapie en de oudste (ook dochter) is heel erg onzeker en heeft last van bindings/verlatingsangst.
Vind je het gek dat ik een beetje verbitterd ben? En dit allemaal in een periode van slechts 2 jaar!
Als man heb je helemaal geen kans, je argumenten doen er niet toe. Rechters die PF zaken doen zijn erg van de traditionele rolverdeling.quote:[..]
Waar een wil is, is een weg. Maar waar géén wil is, is meestal wel een excuus. De rechter is echt wel onafhankelijk en kijkt naar de argumenten. Heb je goede argumenten, dan heb je heus wel een goede kans.
Mee eens.quote:Bovendien hebben (na een bepaalde leeftijd) de kids ook wel een stem in het geheel!
[..]
Dat is nog steeds geen reden om de kinderen (die per slot van rekening de énige onschuldigen in het hele verhaal zijn, maar ondertussen wél de grootste slachtoffers) daaronder te laten lijden.
Je gaat iets te makkelijk voorbij aan de ongelijke positie bij echtscheidingszaken. Dát maakt dat je als man afhankelijk bent van de welwillendheid van je ex-vrouw, de vrouw heeft die afhankelijke positie veel minder.quote:[..]
Sorry, maar ik verplaats me liever in de positie van de kinderen. Want met al dat kinderachtige gedoe (van beide kanten dus) zijn die kids het slachtoffer. En omdat ik nou eenmaal een zwak voor underdogs heb, vind ik hun positie het belangrijkste. Ouders die niet op een fatsoenlijke manier met hun scheiding kunnen omgaan vind ik net kleine (verwende) kinderen....
Twee inkomens gezinnen hebben toch meer geld dan een alleenstaande met een minimum inkomen.quote:Op donderdag 29 maart 2007 14:00 schreef desiredbard het volgende:
Een alleenstaande werkende moet misschien niet aan kinderen beginnen... TT heeft het over bijstand
Het probleem is gewoon niet zo makkelijk omschreven.
Twee inkomens gezinnen hebben het ook niet altijd ven breed.... waarom zouden die dan wel heftig betalen .... dan heb je de welvaarts en carriere freaks... waarom zou de maatschappijh daarvoor opdraaien ... als je aan kinderen begint moet je ze ook maar opvoeden,
Dat ze wonen in een kast van een huis met een torenhoge hypotheek, is hun eigen keuze.
Eigen bijdrage voor kinderopvang mag van mij volledig inkomensafhankelijk worden. En dan kijken naar wat er binnenkomt, niet wat er te besteden is na aftrek van allerlei oneigenlijke vaste lasten. Wil je meer te besteden hebben, dan ga je maar goedkoper wonen.
Als je tweemaal 50 000 euro per jaar ontvangt, ga je niet zitten zeuren dat je dat niet kan betalen!!quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:56 schreef nummer_zoveel het volgende:
7 euro per uur maal 40 is 280. Dat ben je per week kwijt. Dus per maand minimaal 1120 euro.
Ik hoop dat je begrijpt dat die 112 euro nou niet bepaald heftig is ofzo. Ben je nog bijna je hele inkomen kwijt aan kinderopvang.
Tjeez.
Met één toetsingsinkomen van 50 000? Forget it!quote:Op donderdag 29 maart 2007 17:01 schreef nummer_zoveel het volgende:
Goed, als je onze salarissen bruto bij elkaar optelt zul je misschien 200 euro per maand terugkrijgen. Maar zoals je ziet werkt dat niet echt motiverend, als je weet dat een groot deel van een van de inkomens alleen al aan kinderopvang opgaat.
En als ik zou stoppen met werken krijgen we misschien weer wel zorgtoeslag en huurtoeslag.
eeuh, wat ben ik ? Omdat ik nog uit de generatie kom dat je als vrouw voor slecht werd uitgemaakt als je wel wou werken ipv voor de kinderen te zorgen ben ik een beroepsprofiteur, of omdat ik aan de kant van de zwakkere/arme sta cq links ben ?quote:Op donderdag 29 maart 2007 15:56 schreef niet_links het volgende:
[..]
Moussie is beroeps profiteur, dus die zal altijd aan de kant van de armere staan.
het is duidelijk dat jij geen kinderen verzorgt, laat staan dat je ze zelf baart .. anders zou jij het geen "niets doen" noemen .. zo'n kleintje op de wereld zetten is geen ontspannende wandeling in het bos of zo, het is zowel lichamelijk als ook psychisch best zwaar, zelfs al ben je beide 100% gezondquote:Kom pers andere mensen nog wat meer uit zodat ik nog meer krijg voor niets doen.
ook goed, importeer je toch diegene die je billen moet vegen uit het buitenland .. maar dan ook niet zeuren dat Nederland geen Nederland meer isquote:Kinderen moet je nemen als je het kan nemen en niet anders.
Alsof er ook maar iemand hier rond loopt die zeker weet of die de volgende 18 jaar safe zit, iedereen kan zijn baan verliezen, een ongeluk krijgen, zijn partner verliezen door een ongeluk of scheiding en een kind is niet iets wat je na 9 jaar of zo weer kan gaan inleveren bij het asiel of zo .. sorry hoor, mijn leefsituatie is drastisch verandert, nu kan ik er niet meer voor zorgenquote:Als je er niet voor kan zorgen moet je er niet aan beginnen.
en hoeveel kosten al die vruchtbaarheidsbehandelingen op latere leeftijd, en die kwakkelende kinderen die uit dat soort zwangerschappen geboren worden .. die zijn gratis ?quote:Ik heb echt zon hekel aan die instelling dat geld altijd maar herverdeeld moet worden. Het sturen naar mensen die er niets voor doen. Terwijl een ander tig jaar gestudeerd heeft, zuinig geweest, om in een goede positie te komen.
pff, de maatschappij is tot nu toe zo ingericht dat je als alleenstaande ouder beter af bent met een uitkering .. zo'n leuk christelijk bedenksel om de vrouw toch vooral thuis bij het kind te houden ..quote:Terwijl er een groep is die niets doet en wil en toch geld krijgt en nu willen ze nog meer
mi moet die uitgaven alleen maar omgestructuureerd worden om uit die armoedeval te komen en tegelijkertijd ouders die ervoor kiezen de eerste jaren wel zelf voor de kinderen te zorgen ipv in de opvang dusdanig te begeleiden dat ze daarna zonder gat in cv en pensioensopbouw door kunnen werken aan hun leven en gezin .. dat je dus feitelijk een doorbetaalde sabbitical opneemt om je kind de eerste jaren zelf te begeleiden ..
ik neem aan dat als je zoiets 2 of 3 generaties lang toepast dat soort "wilde zwangerschappen" die uitmonden in beroepszwangerschappen binnen no-time verdwenen zijn zonder dat het sociale vangnet voor de ouder die er ongewild alleen voor komt te staan wegvalt ..
even voor de duidelijkheid, ik heb het dus over een salaris dat in het geval je alleenstaand bent eenmalig is en eindigt op het moment dat je kind 4 wordt, en voorwaarde is dat je meewerkt aan het verkrijgen van werk ..
ik bedoel maar, we betalen de scholing van deze kinderen toch ook, waarom deze zorg niet uitbreiden naar de verzorgende ouder .. uitkering en kinderbijslag afschaffen en in plaats daarvan ouder als erkend tijdelijk beroep waarvoor je gewoon salaris ontvangt ?
pleased to meet you
Wat een onzin hey
Als ik dolgraag doedelzak wil leren spelen moet ik m'n lessen zelf betalen, als ik dolgraag ballerina wil worden moet ik m'n lessen zelf betalen, als mijn grote droom is om Alaska eens te zien moet ik dat zelf betalen, als mijn grote droom is om een kind groot te brengen dan moet dat ineens door mijn medeburgers bekostigd worden? Ga nou toch weg. Mensen kiezen voor kinderen omdat ze dat zelf zo dolgraag willen, omdat ze zich niets mooiers kunnen voorstellen dan dat. Moet ik die hobby voor een ander gaan bekostigen? Dat regel je maar fijn zelf.
En dat het nuttig is voor de maatschappij, gut, alsof IEMAND ooit heeft besloten een kind te willen om die reden.
We zitten hier misschien met wat vergrijzing maar wereldwijd zijn er kinderen genoeg, en daar zitten er een heleboel tussen met een groot verzorgend talent voor als wij straks onze luier volpissen in verpleeghuizen, en een heleboel met een enorme intelligentie die straks de bedrijven kunnen runnen.
Als ik dolgraag doedelzak wil leren spelen moet ik m'n lessen zelf betalen, als ik dolgraag ballerina wil worden moet ik m'n lessen zelf betalen, als mijn grote droom is om Alaska eens te zien moet ik dat zelf betalen, als mijn grote droom is om een kind groot te brengen dan moet dat ineens door mijn medeburgers bekostigd worden? Ga nou toch weg. Mensen kiezen voor kinderen omdat ze dat zelf zo dolgraag willen, omdat ze zich niets mooiers kunnen voorstellen dan dat. Moet ik die hobby voor een ander gaan bekostigen? Dat regel je maar fijn zelf.
En dat het nuttig is voor de maatschappij, gut, alsof IEMAND ooit heeft besloten een kind te willen om die reden.
We zitten hier misschien met wat vergrijzing maar wereldwijd zijn er kinderen genoeg, en daar zitten er een heleboel tussen met een groot verzorgend talent voor als wij straks onze luier volpissen in verpleeghuizen, en een heleboel met een enorme intelligentie die straks de bedrijven kunnen runnen.
Je moet niet aan kinderen beginnen als je er niet financieel voor kan zorgen, zo simpel is het inderdaad
Los van het feit dat 'ouder' nooit een beroep zal zijn zoals een 'echt' beroep ('en wat dan als ik m'n kind naar een kinderdagverblijf breng?!' nou, die hebben wel meer dan een kind om voor te zorgen) ben ik benieuwd waar je deze mensen op gaat afrekenen, zoals je in het bedrijfsleven ook wordt afgerekend op je prestaties. Moet het kind de taaltest halen? Gelukkig zijn? En wat is dan geluk? Etc. etc. etc.quote:Op donderdag 29 maart 2007 21:05 schreef moussie het volgende:
ik bedoel maar, we betalen de scholing van deze kinderen toch ook, waarom deze zorg niet uitbreiden naar de verzorgende ouder .. uitkering en kinderbijslag afschaffen en in plaats daarvan ouder als erkend tijdelijk beroep waarvoor je gewoon salaris ontvangt ?
Persoonlijk ben ik wel voor een thuisblijvende ouder, maar dat is voor die feministen zo sociaal onaanvaardbaar. Die kijken namelijk neer op een sexegenoot die thuisblijft en voor de kinderen zorgt.quote:Op donderdag 29 maart 2007 16:51 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Dat probeer ik dus de hele tijd al te zeggen. Als ik die vrouw was wist ik het wel!
En hardwerkende ouders moeten de opvang voor hun kinderen helemaal zelf betalen (buiten die gevallen die wel recht hebben op een toeslag). Dat werkt toch ontmoedigend.
Nee Ongehuwd zwangeren liefts op je 16e dan een laagbetalde baan en de bastaard naar een duurbetaalde creche van belastingcenten.
Ik kan me voorstellen dat er iets te zeggen is voor gratis creche..... meer twee inkomens gezinnen die dus meer belasting betalen aan de economisch en sociaal minder capabele klasse.
Ik weet het leuker.
Belasting vrije voet van de thuisblijvende ouder plus verdubbeling van de schalen naar de werkende ouder. Willen beiden dan toch werken... dan betal je maar voor een creche
Muslims are the only people who make a lesbian feminist look moderate.
