Wat is het leven toch kut

Misschien is drugs gebruiken niet zo'n puik idee als je in deze staat verkeerd. Niet zozeer de psychoses en bad trips maar ook ben je veel verslavingsgevoeliger.

hehe iedereen weet gelijk dat het over Delft gaat
probeer eens in Leiden of ergens anders uit te gaan i.p.v. in Delft, hier is het armoe troef

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 11:26 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Hmm ja, het is wel heel triest gesteld in Delft ja. Uitgaan doe ik meestal in Den Haag/R'dam of Leiden, maar een of andere chick regelen lukt me toch niet tijdens het uitgaan. En voor de rest kom ik eigenlijk gewoon geen vrouwen tegen.

Versieren tijdens het uitgaan is ook niet alles op de wereld hoor

Daarom: meldt je aan bij een politieke partij (of debatclub). Vind een leuk vrouwtje met een standpunt tijdens debatavonden oid waar je het redelijk mee eens bent, en ga die dan lopen verdedigen. Kom je zo aan de praat

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 11:26 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Hmm ja, het is wel heel triest gesteld in Delft ja. Uitgaan doe ik meestal in Den Haag/R'dam of Leiden, maar een of andere chick regelen lukt me toch niet tijdens het uitgaan. En voor de rest kom ik eigenlijk gewoon geen vrouwen tegen.

Try harder

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 11:42 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Ik schat een jaar of 3-4, heb iets vertraging opgelopen inmiddels.

LEEF!! Dit zijn de jonge jaren van je leven Zonde om weg te gooien aan negatieve dingen.
Uiteindelijk kan je alleen zelf de knop omzetten.

Succes ermee!

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 23:29 schreef Prometheus-Rising het volgende:
word, af en toe is het wel leuk trouwens.

leuke dingen :

Muziek

Boeken

Drugs

Feesten

mensen slaan

Hey, dit is de TU Delft hoor, denk eerder dat ze duels uitvechten op World of Warcraft of zoiets

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 11:58 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Hoezo vooroordelen? Er zitten idd wel genoeg echte nerds op de TU, maar ook genoeg gewone mensen. Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan computers, omdat die dingen toch altijd vast lopen en niet doen wat ik wil. En geen van m'n vrienden is ook nerd. Doe gelukkig ook geen computerstudie.

Nee? goh

Maar alle gekheid op een stokje, er zijn bijvoorbeeld nauwelijks meisjes te vinden op de TU. Dat maakt het toch redelijk verschillend van 'de maatschappij'. Een stuk meer zelfs dan enige andere universiteit.

Denk dat buiten dat kringetje treden van tijd tot tijd, waarin je je nu duidelijk niet happy voelt, wonderen zal werken.

Je moet dat echter wel zelf doen. Er hebben namelijk al genoeg mensen gereageerd op dit topic met leuke adviezen, maar jouw reactie is steevast: dat is moeilijk. Je moet toch echt zelf de eerste stap zetten. Denk er maar aan wat 'enger' is: zo door blijven sukkelen, of wat nieuwe dingen proberen.
Succes

De posts worden al korter zie ik, dat is mooi

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 00:56 schreef user_68910102 het volgende:
wow lange post

Ik schrok er zelf ook wel even van

quote:

Je zet me wel aan tot nadenken, ik vind het wel moeilijk om erop te reageren, ondermeer omdat ik mezelf niet eens op alle punten goed ken. Op veel punten geef ik je, denk ik, wel gelijk.

Dat je dit moeilijk vindt is niet zo gek, als het een simpele situatie was zouden we het er sowieso al niet over hebben. Je gelijk hoef ik verder niet, dat het je aanzet tot nadenken vind ik al meer dan genoeg 'beloning'

quote:

Ik denk dat ik inderdaad wel aanleg heb om de negatieve dingen te benadrukken. Ik weet niet precies waarom, maar gek genoeg geeft het een soort voldoening om negatief te denken. Ik heb dit wel vaker gehoord en eigenlijk moet ik ook proberen daar mee te stoppen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Die voldoening zou hem kunnen zitten in dat je het 'prettig' vindt alle mogelijke problemen in beeld te hebben, zodat je er rekening mee kunt houden. Misschien een soort controle-issue. Deze denkwijze hoef je ook echt niet helemaal los te laten, zo zit je nu eenmaal in elkaar. Wel kun je de positieve kanten er meer bij betrekken, en de negatieve relativeren: 'Hm, dit en dit zou dus kunnen gebeuren, en dit is ook eigenlijk niet zo goed. Maar, dat geeft niet, ik ga er toch voor, want ik wil dit positieve resultaat toch bereiken.'
Dat was nogal vaag en abstract... zoiets dan: 'Hm, als ik ga voetballen sta ik misschien wel voor iedereen voor lul en waarschijnlijk zal ik, als ik überhaupt al scoor, in eigen doel schieten. Ja, jammer dan, ik ga toch voetballen, anders heb ik helemaal geen kans een mooi doelpunt te maken.' Je moet de negatieve dingen niet zoveel invloed op je leven laten hebben, die zijn ze niet waard.

quote:

Dat stukje over vrienden vind ik vrij lastig. Ik heb altijd wel wat vrienden gehad. Vroeger meestal één iemand voor een paar jaar. Dat ging om de een of andere reden vaak over en toen vond ik weer een nieuw iemand. Nu heb ik voornamelijk veel kennisen, mensen met wie ik uitga en dat soort dingen doe. Er zitten ook wel wat betere vrienden bij, mij ik denk niet dat ik met zo'n verhaal moet/kan aankomen. Wat zij van mij vinden, vind ik heel lastig te bepalen.

Hmja, hier zit ik dus een beetje met de definitie van 'vriend'. Je zegt dat je ook wel wat 'betere vrienden' hebt, maar een vriend waar je met een verhaal als dit niet kunt aankomen zou ik persoonlijk geen vriend noemen. Je toch eens kunnen proberen met een van die vrienden te praten, mensen vallen vaak heel erg mee in dit soort zaken hoor. Je hoeft ook niet alles tegelijk eruit te gooien, je kunt best in 'deelonderwerpen' werken.

quote:

Groepen zullen altijd wel lastig zijn, tenzij het een gestructureerd gesprek is, zoals een vergadering. Zelf 1 op1 praten in een groep vind ik moeilijk. Ik hoor dan te veel dingen om me echt op het gesprek te kunnen concentreren.

Ik snap denk ik wel wat je bedoelt, waar ik zelf zo'n beetje op doelde is dat je jezelf in een groep een rol geeft, zodat je die structuur van een vergadering zeg maar namaakt. Die rol hangt natuurlijk ook van de rest van de groep af, en het blijft erg moeilijk allemaal, maar je zou eens wat kunnen proberen in een groep door je houding (subtiel) aan te passen, hoe dat dan moet zul je toch zelf moeten aanvoelen.

quote:

Over dat presteren weet ik zo even niets te zeggen eigenlijk. Het klopt dat er veel mensen zijn die in veel dingen niet goed zijn, maar de meesten hebben toch wel wat ze écht kunnen toch?

Die mensen die écht iets kunnen zijn bijvoorbeeld de echte topsporters. Die geven dan ook hun hele leven eraan en zijn daardoor echt geen betere mensen dan de gewone stervelingen die niks 'echt' kunnen. Je moet ook niet teveel van jezelf eisen. Verder heb je natuurlijk gelijk dat je ergens goed in wilt zijn. Omdat je een technische opleiding doet lijkt me dat je in die richting toch wel wat aanleg zult hebben. Als je zoekt naar iets om goed in te zijn, zoek dan iets dat past bij jouw kwaliteiten. Wat die zijn kan ik zo niet beoordelen.

quote:

Het vinden of krijgen van een vriendin vind ik ook zo'n lastig iets. Ik ben niet echt hard op zoek en kom ook niet echt kansloos over in die zin. Lef heb ik totaal niet, ik ben veel te voorzichtig en zou veel meer initiatief moeten tonen, maar ja, doe dat maar eens op zo'n moment. Verder ben ik ook nogal kritisch, ik ga absoluut niet op een willekeurig meisje afstappen, omdat ik zo graag een relaties zou willen.

Doe dat inderdaad maar eens op zo'n moment. Gewoon doen, meer is er ook niet over te zeggen. Ook al gaat het om iemand waar je eigenlijk helemaal niks mee wilt, je hebt dan toch de voldoening dat je zelf initiatief getoond hebt, dan zal het later ook makkelijker gaan bij iemand van wie je wel echt iets wilt.
Dat je kritisch bent is goed, maar onthoud ook dat het krijgen van een relatie niet de enige reden is om op een meisje af te stappen. Als je het 'met deze zou ik zeker een relatie willen' als criterium gebruikt mis je denk ik een hoop prettig contact. Mensen kunnen je ook verbazen. Door gewoon eens een tijd met iemand om te gaan zul je die persoon misschien leren kennen op zodanige manier dat je ineens wel of juist geen perspectief meer ziet voor een eventuele relatie. Op een willekeurig meisje hoef je niet af te stappen, maar er lopen er zoveel rond dat je vast wel eens een aardige tegenkomt.
Edit: ik meen ook nog ergens in het topic gelezen te hebben dat je behalve bij het uitgaan niet zoveel meisjes tegenkomt. Zelf zou ik een vriendin of ook maar vrouwelijke vriend niet in het uitgaansleven zoeken. Kan wel gebeuren natuurlijk, maar daar zou ik het niet vanaf laten hangen. Ga stijldansen of zo, dan ben je vrij zeker van contact met vrouwmenschen, nog lichamelijk ook (Tenzij je natuurlijk inderdaad in Delft zit en ze een herenoverschot hebben, dan is het iets minder vanzelfsprekend...)

quote:

Over studie heb je helemaal gelijk, maar het moet wel een beetje gaan. Misschien is dat studeren zelf ook niet zo'n punt alleen dat ik me die dingen die tegen zitten erg veel aantrek.

Het studeren zal ongetwijfeld makkelijker gaan als de rest van je leven een beetje prettiger aanvoelt, dat is zeker waar, maar van het studeren zelf moet je gewoon niet teveel verwachten, dat is nu eenmaal vaak rotwerk.

quote:

Zelfmoord plegen is niet zo makkelijk als het in eerste instantie lijkt. Het is zo tegen natuurlijk dat het heel diep moet zitten om dat natuurlijke te 'overwinnen'. Inderdaad zou ik liever een goed leven hebben dan dood zijn. Maar als ik moet kiezen tussen dit leven en dood zijn, wordt het toch wel lastig.
Als ik m'n stukje zo terug lees, in een iets positievere bui, vind ik het zelf behoorlijk bullshit allemaal, maar toch is het wel datgene dat ik denk tijdens mindere momenten.

Vandaar dat ik concludeer dat het zo diep niet zit

quote:

Tegen nieuwe psychologen zie ik heel erg op. Ik heb er een aantal gehad en eigenlijk heb ik er helemaal geen goede ervaringen mee. Ik denk niet dat ik het snel opnieuw zou proberen.

Dat kan ik wel begrijpen. Ik kan ook niet beoordelen of je behoefte hebt aan een psycholoog.

quote:

Een beeld van gelukkiger zijn? Dat is niet zo heel moeilijk denk ik. Ik zou graag willen dat wat kleine dingen net wat beter gaan. Dat ik bijvoorbeeld met voetbal een mooi doelpunt maak of dat ik een keer met een spelletje win. Verder wil ik op termijn natuurlijk ook wel een relatie. Ik denk dat dat al een hoop zou schelen. En ik zou waarschijnlijk al gelukkiger zijn als ik voor mezelf wat makkelijker wordt, maar je kan je zelf niet zo één, twee, drie veranderen.

Allemaal waar, maar het lijkt wel een beetje op een vicieuze cirkel. Dat een vriendin zal helpen je wat gelukkiger te maken is waar, maar zonder dat je met jezelf tevreden bent zul je denk ik geen prettige relatie krijgen met wie dan ook. Er moet wel enige balans zijn tussen hoezeer jouw geluk afhankelijk is van de relatie en hoezeer de relatie afhankelijk is van jouw geluk. Als je een keer een spelletje wilt winnen dan moet je Yahtzee gaan spelen, dat hangt dermate veel samen met pure mazzel dat je het daarin echt wel een keer goed zult doen
Verder kun je in plaats van je blind te staren op die kleine dingen die maar niet goed willen gaan je richten op nieuwe dingen. (Je zegt het zelf al, kleine dingen, die zijn geen depressie waard. Geluk mag uit kleine dingen komen, een depressie niet.)

quote:

Dat ik niet gelukkig ben als ik alleen ben komt denk ik doordat ik me slecht kan vermaken. Een boek lezen is niet echt mijn ding. Een spelletje op de pc ben ik binnen een kwartier zat enz.

Ja, dat kan. Als je je echt niet kunt vermaken als je alleen bent, dan is de oplossing natuurlijk om minder alleen te zijn, hoewel dat misschien niet altijd even makkelijk is. Met een gewoon een uur lamlendig op de bank hangen en muziek luisteren, of een slechte film kijken of zo, kun je ook niet tevreden zijn? Je hoeft in je eentje echt niet steeds in feeststemming te zijn, maar je direct rot gaan voelen is ook zo wat.

quote:

Verder wil ik je echt bedanken voor de moeite die je hebt gedaan voor mij.

Graag gedaan hoor

Het leven is pas kut als je geboren bent in 1 of ander 3e wereld land en je elke dag 12 uur keihard moet werken op 1 of andere plantage voor een stukkie brood....

Echt, denk eens na man, jouw problemen stellen geen reet voor.

Denk je nou echt dat je de enige bent die moeite heeft met praten in een groep, of nieuwe vrienden maken, of dat de gemiddelde 13-jarige ontzettend veel ervaring heeft in liefde & sex ?

Ik snap echt niet dat je uberhaupt over dingen als zelfmoord na kan denken, je hebt het zo ontzettend goed hier, als je je dat nou eens beseft, en ook bedenkt dat het leven een gift is waar je iedere dag weer van moet genieten, dan zul je uiteindelijk zien dat al die 'problemen' eigenlijk heel normaal zijn, er miljoenen mensen op de wereld zijn die het veel slechter hebben getroffen dan jij, en dat die mensen ook iedere dag weer doorgaan.

Al met al denk ik ook dat het met je leeftijd te maken heeft, als je ouder en wijzer wordt zul je vanzelf inzien dat het allemaal wel meevalt met die problemen van je, en zul je ook merken dat je gelukkiger wordt met jezelf.

goed nieuws, TS!

Je zegt dat je moeilijk om kan gaan met andere mensen. Ik weet uit ervaring dat je dat kan leren. Op jezelf of via groepstherapie. Ik denk dat slechts 5% van de mensen op deze aardkloot van nature 'sociaal' zijn. En het is niet zo dat de rest bij de pakken blijft zitten.

Ik ging vroeger ook niet graag uit. Ik deed het wel, maar met tegenzin. Na veel vallen en opstaan (en fouten maken!) heb ik geleerd met mensen een praatje te maken en kijk nu: ik begin het zelfs erg leuk te vinden!

don't worry

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 13:06 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Je hebt duidelijk geen enkel besef wat psychische problemen met een mens kan doen. Ik weet ook wel dat het grootste deel van de wereld in veel beroerde omstandigheden moet leven. Ik klaag dus ook niet over mijn omgeving, maar het feit is dat ik verre van gelukkig ben. Misschien ben jij degene die nog ouder en wijzer moet worden en wat dingen mee moet maken. Voor een buitenstaander kunnen dit soort dingen moeilijk te begrijpen zijn, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal geen problemen zijn.

Psychische problemen ?

Man als ik jouw eerste post lees dan heb je die helemaal niet, zoals ik al zei is elk mens weleens onzeker in een groep of wat dan ook.

Je zou misschien eens wat minder na moeten denken, dat zal al een hoop schelen.

En geloof me, ook ik ben depressief geweest, maar snap nu dat ik toch echt zelf het probleem was en dat ook zelf op kon lossen, en dat is me uiteindelijk ook gelukt.

Dus nogmaals, hou op met dat zelf-medelijden en denken dat je het allemaal zo zwaar hebt, dat valt nml. enorm mee.

_{en voor de duidelijkheid, ik val je niet aan ofzo, maar probeer je toch echt te helpen}

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 14:28 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Dat ligt natuurlijk aan de definitie die je gebruikt. Het gaat niet alleen om onzekerheid, maar dat ik me gewoon bepaalde perioden ronduit kut voel, dat ik er geen zin meer in hebt. Dus zit er iets niet helemaal goed.
[..]

Ik besef prima dat ik ook zelf het probleem ben en dat staat ook in mijn posts beschreven. Ik weet ook dat ik het zelf moet oplossen, alleen weet ik niet hoe.
[..]

Tja, als ik het nu zo bekijk valt het idd wel mee, maar op momenten dat het een stuk minder gaat, kijk ik daar toch heel anders tegenaan.
[..]

Lees eens 'Ik kan denken en voelen wat ik zelf wil' van René Diekstra.

Een simpel klein boekje met hele mooie voorbeelden en wat simpele oefeningen over hoe je je eigen gedachten en gevoelens kunt bepalen, heeft mij zeker geholpen !

_{volgens mij heb ik dit al zeker 10 keer in dit forum geroepen, misschien maar eens geld aan die Diekstra vragen}

De titel van dat boek is nou precies wat ik in mijn posts zo'n beetje probeer te laten doorschemeren. Ik vind het alleen altijd zo lullig om alleen te zeggen: 'Je bepaalt zelf hoe je je voelt, dus ga nou gewoon anders denken.' In de kern is dat denk ik wel waar, maar de meeste mensen met problemen zullen daar in den beginne weinig boodschap aan hebben. Denk ik.
Ik heb dus net even op bol.com ( ) het 'inkijkexemplaar' van dat boek gelezen (ongeveer 10 bladzijden zijn er te lezen), ik ga dat ook maar eens aanschaffen. Het lijkt me best boeiend, en misschien helpt het me mijn posts korter te houden

Goede tip Bateman!

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 15:09 schreef Netram het volgende:
De titel van dat boek is nou precies wat ik in mijn posts zo'n beetje probeer te laten doorschemeren. Ik vind het alleen altijd zo lullig om alleen te zeggen: 'Je bepaalt zelf hoe je je voelt, dus ga nou gewoon anders denken.' In de kern is dat denk ik wel waar, maar de meeste mensen met problemen zullen daar in den beginne weinig boodschap aan hebben.

En toch is het echt de waarheid en zou een hele rits mensen met 'psychische problemen' dit gewoon eens in moeten zien.

Je bepaalt je eigen geluk, zo simpel is het eigenlijk.

(en het is inderdaad best moeilijk om jezelf zover te krijgen dat je ook echt zelf bepaalt wat je denkt, maar met oefening en wijsheid die met de jaren komt lukt het heus wel, geloof in jezelf !)

Beste TS,

ben een lurker en post bijna nooit maar voor jou maak ik een uitzondering.
Een paar terug heb ik in een soortgelijke situatie gezeten, ben nadat ik mijn bachelor gehaald heb naar de kunstacademie gegaan. Ik trok nog 2 jaar zitten voor mijn master echt niet meer. Ik was bijna de weg kwijt.
Ik moet eerlijk zeggen dat Delft echt niet aan mij besteed was, de grauwe sfeer op de campus zelf, het feit dat je echt een nummer bent, de blokken (toentertijd, ik weet niet hoe het nu gaat) die maar 8/10 weken duren zodat je daarna weer in een andere werkgroep komt, zodat je niet echt een band met anderen kunt opbouwen.

En daar, op de kunstacademie, ben ik pas tot bloei gekomen, vooral in het leggen in van contacten (ik heb het idee dat op het HBO toch iets socialere mensen zitten, don't flame me), gewoon praatjes maken met anderen. Vaak klikt het dan toch niet, maar soms weer wel, en met diegenen die het klikt moet je juist verder optrekken. Maak grapjes, laat jezelf eens gaan, zoals anderen hier zeggen moet je niet al te veel nadenken, en ja ik betrap mezelf erop dat ik soms ook teveel nadenk .

Ik zeg niet dat je naar het HBO moet gaan, maar probeer (zoals eerder gezegd) buiten school mensen te zoeken met wie het klikt. Ga iets bezoeken en/of doen wat je zelf nog nooit gedaan hebt, misschien bevalt het wel.

En wat betreft werk, zoek iets waar je inderdaad klanten kan adviseren, maar wat nog belangrijker is: zoek een baan met veel leeftijdsgenoten. Ik zelf werk bij een electronica-keten die claimt de goedkoopste te zijn met als slogan 'ik ben toch niet gek'. Rara, waar werk ik .
Maak praatjes met je collega's, kijk met klanten praten is leuk, maar je perst jezelf altijd in een keurslijf, met leeftijdsgenoten/collega's is die drempel er niet. Oefen met hen.
Ook hier, maak een praatje, of als je dat te moeilijk vindt, probeer hoi te zeggen tegen die jongen/meisje.
Als het rustig is, vraag eens hoe het gaat, vraag of je kan helpen, etc. Zo oefen je in het leggen van contact. Als het fundament gelegd is, dan kan je verder gaan en vragen of ze na het werk nog wat te doen hebben etc.

Maar het belangrijkste is: doe het stapsgewijs, beetje bij beetje, stap voor stap, zorg ervoor dat je het kan behappen. En dan als je iets gedaan waar je je goed bij voelt, mag je best tegen jezelf zeggen 'ja, toch wel goed dat ik dat voor elkaar gekregen heb'. Dan zal je je hopelijk wat beter in je vel voelen. En dan komt dat meisje vanzelf wel, hell, ik heb net een relatie van 2 weken achter de rug , het was mn eerste vriendinnetje maar ik ben wel blij dat ik dat tenminste heb meegemaakt.

Kwam haar tegen op school tijdens een project en begon allemaal slechte grappen te maken. Blijkbaar vond ze dat wel leuk .

Goed en dapper dat je jezelf zo bloot durft te geven, en nu is het aan jou om door te zetten.

PS: ik heb niet het hele topic doorgelezen (excuus), maar een goede vriend/vriendin die achter je staat helpt zeker!

Groet, Golgo13

Daar heb ik nou zo'n hekel aan he. Mensen die problemen gaan vergelijken met derde wereld landen. Bv: oh mijn moeder is overleden. Oh dat is niet zo erg want in de derde wereld landen zijn mensen hele families verloren gegaan :S

Er zijn natuurlijk altijd kleine dingetjes. Maar als het voor jou een probleem is, dan is het een probleem en dan moet daar naar een oplossing gezocht worden. Vooral door jezelf natuurlijk. Andere mensen kunnen alleen tips geven

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 15:58 schreef Dhr_JJ het volgende:
Daar heb ik nou zo'n hekel aan he. Mensen die problemen gaan vergelijken met derde wereld landen. Bv: oh mijn moeder is overleden. Oh dat is niet zo erg want in de derde wereld landen zijn mensen hele families verloren gegaan :S

Er zijn natuurlijk altijd kleine dingetjes. Maar als het voor jou een probleem is, dan is het een probleem en dan moet daar naar een oplossing gezocht worden. Vooral door jezelf natuurlijk. Andere mensen kunnen alleen tips geven

Een overleden moeder is wel iets heel anders als moeite hebben met praten in een grote groep.

En je kan er een hekel aan hebben wat je wil, toch zit er absoluut een kern van waarheid in.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 16:01 schreef PBateman1978 het volgende:

[..]

Een overleden moeder is wel iets heel anders als moeite hebben met praten in een grote groep.

En je kan er een hekel aan hebben wat je wil, toch zit er absoluut een kern van waarheid in.

Ja, maar zo kun je alles wel gaan vergelijken. Dat moet je gewoon niet doen. Je helpt gewoon niet door dingen te gaan vergelijken op die manier.
Geef gewoon tips.

Ik vind ook niet dat iemand geen recht zou hebben op het noemen van wat hij voor zichzelf als (erge) problemen beschouwt, alleen maar omdat in Afrika mensen wonen die het nog slechter hebben. Alleen al doordat het hebben van problemen en hoe je die problemen zelf ziet nogal uit elkaar kan lopen is die discussie vrij nutteloos, maar het kan je natuurlijk wel helpen relativeren.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 16:11 schreef Netram het volgende:
Ik vind ook niet dat iemand geen recht zou hebben op het noemen van wat hij voor zichzelf als (erge) problemen beschouwt, alleen maar omdat in Afrika mensen wonen die het nog slechter hebben. Alleen al doordat het hebben van problemen en hoe je die problemen zelf ziet nogal uit elkaar kan lopen is die discussie vrij nutteloos, maar het kan je natuurlijk wel helpen relativeren.

Juist !

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 18:40 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie!

Volgens mij is het meeste wel gezegd. Als er nog tips zijn, zijn die uiteraard welkom. Ik heb geen idee of ik verder iets concreets kan doen. Om nu opeens ergens lid te worden of iets nieuws te gaan doen, zie ik niet echt zitten. Zoiets moet gewoon op m'n pad komen. Ik het niet doen omdat ik iets zou moeten doen.

Ja, sorry hoor, maar met zo'n mentaliteit kom je dus nergens. Dingen komen niet zo maar op je pad, je moet zelf je kansen creeren. Denk je nou echt dat mensen die wat bereiken in hun leven dat doen omdat ze lekker ergens wachten tot er iets aangewaaid komt?

Het is juist die inactiviteit die zorgt dat je zelfvertrouwen kleiner en kleiner wordt. Niemand zal zich namelijk in willen zetten voor het mooier maken van het leventje van iemand die daar zelf geen eens moeite voor wil doen. Ze hebben het namelijk al druk zat met hun eigen leven een beetje op orde houden.

Misschien een beetje harde woorden, maar je lijkt me verder een aardige jongen, dus ga niet zitten verschralen totdat er niks overblijft. Wil je nou werkelijk zo door gaan als je nu doet? of wil je een fijner leven?

Dan zou je daar iets voor moeten doen, dat is moeilijk ja, maar als je er ondersteuning bij nodig hebt kan je nog altijd een afspraak maken met een psycholoog. Je zal echter wel zelf enige vorm van actie moeten nemen op een gegeven moment.

Des te langer je wacht, des te meer je gaat achterlopen op allerlei gebieden op je leeftijdgenoten. Nu heb je nog tijd zat om dat bij te spijkeren, maak juist gebruik van je studie-achterstand om dat te doen. Tegen de tijd dat je een baan hebt, zal dat alleen maar moeilijker zijn.

Als je houding nu maar wat anders is. Dat je nu niks nieuws gaat doen is prima, als je daar maar tevreden / gelukkig mee bent.

Al die lappen tekst ik ga niet alle reply's lezen hoor

Ga op een club, schaken bijvoorbeeld, Gewoon 1 of 2 keer in de week beetje schaken met andere mensen, je hoeft niet diepgaande gesprekken te voeren, sociaal contact is altijd goed.

En een instrument bespelen is leuk, en dan les nemen met iemand anders, kan je samen over keyboard praten enzo.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 21:26 schreef user_68910102 het volgende:

levensverhaal...

Serieus. Volgens mij ben je een kloon van mij, want ik zit precies met dezelfde gevoelens, alleen dat zelfmoord-gevoel heb ik nog niet gehad.

En heb jij wat aan het commentaar alhier? (Nieuwsgierig )

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 21:17 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Noem eens iets concreets wat ik komende weken zou kunnen doen dan.

Jongen, dat heb ik al verschillende malen gedaan. Lees dat dan even terug zeg.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 21:17 schreef user_68910102 het volgende:
Ik kan me toch moeilijk alle minuut bij een of andere vereniging aanmelden of zomaar uit het niets allerlei dingen gaan doen. Ik wil zeker wel wat veranderen, maar momenteel ben ik druk met tentamens, daar heb ik gewoon de hele dag voor nodig.

Nee, zeg ook niet dat het op deze seconde moet. Zou zeker mijn tijd aan tentamens wijden. Zodra deze over zijn, na een weekje of twee kan je je echter makkelijk aanmelden. Ze doen geen personality check daar, nog toetsen ze je op vaardigheden of vragen ze of je wel van adel bent. Wil je bv een fotocursus volgen, dan is het zo simpel als een formuliertje invullen en geld betalen, soms dat nog niet eens. Denk trouwens dat dat op je uni nog makkelijker is, ze hebben vast wel cursussen toneel, sport of zelfs faalangsttrainingen.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 21:17 schreef user_68910102 het volgende:

Wat ik misschien wel zou kunnen doen, is weer eens kijken hoe het keyboard spelen gaat. Heb nog wel een rijtje nummer wat ik wel zou willen leren, misschien eens kijken of ik daar wat muziek papier van kan vinden. Zo goed.

Heel goed. Oefen een tijdje en ga dan eens kijken of er niet een vorm is waar je dat in groepsverband wat mee kan doen. Bandje, of een orkest als je daar meer van houdt. Dat is maar een voorbeeld van hoe je een hobby uit kan bouwen tot iets meer.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 22:47 schreef sourcy het volgende:
misschien moet je wat paddo's nemen

Er zit iets op je lip.

Heb enigszins dezelfde problemen, ook Delft dus. Misschien ligt het daaraan.

Allemaal bullshit wordt hier gepost van mensen die de/een oplossing denken te hebben voor het probleem van TS. Hier is de werkelijkheid: mensen zoals jij en ik zijn gewoon Beta-males, d.w.z. dat de meeste van ons niet de uitverkorenen zijn om met meer dan 2 verschillende vrouwen sex of een relatie te hebben in heel je leven.

Probeer gewoon geduld te hebben en je niet zo druk maken over dingen waar je slecht in bent of dat je hele leven tot nu toe mislukt is. FEIT is dat dát ook waar is! Jouw leven, mijn leven is gewoon helemaal MISLUKT. Stel je nu eens de vraag: wat doe je eraan? Denk je dat het zin heeft om daar lang over te gaan nadenken? Get-A-Life. Ga leven, zuipen, desnoods in je eentje zuipen, dat doe ik ook soms en dat is best leuk.

Nutteloos om er de hele tijd bij stil te staan dat je een mislukkeling bent. Accepteer het, en ga door met je leven. Probeer wat meer geduld te hebben en er van uitgaan dat het allemaal wel goed komt, en probeer ook alsjeblieft schijt te krijgen aan je omgeving/maatschappij/vrienden zodat jij je niet hoeft te meten/vergelijken met hun.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 23:41 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Allemaal bullshit wordt hier gepost [...]

Wat jij zegt verschilt niet veel van wat er verder al in dit topic staat hoor

Hé Droeftoeter, ja jij.. TheHamsterSlayer.
Ik herinner me nog een topic waarin jij alleen maar liep te miepen.
Het hangt van de persoon af, en van het milieu waarin diegene zich bevindt.
Wat zeg jij nou precies als je zelf je eigen post terugleest? Oh.. ja.. shit.. eigenlijk precies hetzelfde als wat er in die 2,5 pagina al eerder is gezegd. Tjuus!

TS luister niet naar die mislukte hamster, want daar schiet je echt helemaal niets mee op
Kijk dan mag er van alles fout zijn gegaan, maar een mislukking ben je dus niet. Anders had je zoals anderen al aangeven geen studie gedaan en had je dus ook niemand gehad waarmee je omging. En een mislukking zou niet eens mogen meedoen. Kijk je hebt heel veel tegenslagen, maar die zul je hoe moeilijk ook moeten overwinnen.

En dan weer die beta-male crap, wat een onzin! Ja je hebt er idd wel een verdeling in, maar door jezelf in zo'n hokje te plaatsten zorg je er alleen maar voor dat het mislukt. Het is alleen maar makkelijk om jezelf zoiets aan te praten, dan kun je de wereld lekker de schuld geven dat het allemaal tegenzit.

Nou ik zal je wat vertellen, ik en ik denk (bijna) alle mensen die hier posten moeten moeite doen om een leuk leven te hebben! Het is echt niet zo dat als wij met onze vingers knippen dat er van alles voor ons gedaan wordt. Ik ben zelf twee keer gestopt met een opleiding en vervolgens gaan werken. Ik ging op een gegeven moment dood van verveling, en begon me te beseffen dat een opleiding toch iets is wat bij mij past (die zin klinkt raar, maar geen zin om t anders uit te leggen). Dus ben ik weer begonnen met studeren, en nu gaat het (bijna) allemaal goed met mij opleiding (itt tot andere keren). Maar er was geen moment dat ik niet dacht van, hm wat als t weer fout gaat, dan ben ik nog verder van huis. Maar die gedachte heb ik nooit de boventoon laten voeren, ik heb gewoon iets gehad van NU ga ik er helemaal voor en het gaat me lukken ook.

Veel van mijn vrienden zijn verhuist, dus echt vaak zie ik die ook niet (wat bij goede vrienden niet eens echt hoeft) en verder heb ik niet echt veel vrienden, maar wel veel kennissen. En daar heb ik heus wel wat moeite voor moeten doen. En zoals ik al eerder zei tot mijn 24e heb ik nooit een meisje gezoend, laat staan verder. Maar ook dat is "goed" gekomen. Erg lang heb ik geen relatie gehad, maar t voelde wel erg goed, en daarna is er ook nog wel wat aandacht geweest (en nu ook wel), maar ook hiervoor geld dat ik er wel wat voor heb moeten doen en nog steeds.

Er is bijna niks dat je komt aanwaaien. Al lijkt het misschien anders, iedereen moet (hard) werken voor zijn/haar levensplezier/geluk. En ook wij hebben tegenslagen, al hebben wij misschien niet zo veel problemen als jij.
Je moet gewoon denken, nu ga ik het doen, nu wordt het mijn tijd, nu ga ik er helemaal voor

Zo het lijkt nogal gefrustreerd deze reply, maar dat is het niet helemaal. Maar misschien is een schop onder je kont wel nodig?

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 23:41 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Blabla gewoon Beta-males, d.w.z. dat de meeste van ons niet de uitverkorenen zijn om met meer dan 2 verschillende vrouwen sex of een relatie te hebben in heel je leven. Blablabla.

Dat heeft niks met uitverkoren te maken hoor, accepteren dat je een mislukkeling bent? Dat je daar genoegen mee neemt..

quote:

Allemaal bullshit wordt hier gepost van mensen die de/een oplossing denken te hebben voor het probleem van TS. Hier is de werkelijkheid: mensen zoals jij en ik zijn gewoon Beta-males, d.w.z. dat de meeste van ons niet de uitverkorenen zijn om met meer dan 2 verschillende vrouwen sex of een relatie te hebben in heel je leven.

Gast, je doet nu net alsof je hele karakter als sinds je geboorte vaststaat en er niets meer te veranderen valt! Wel dus! Het heeft alleen tijd nodig... Dus: doe er wat aan.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 23:41 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Lulverhaal over Beta-males, afwachten, geduld hebben en accepteren dat je een mislukkeling bent

Weet je waar nu het werkelijke probleem ligt van jou, TS en al die andere zelfbenoemde Bèta-males?

Jullie zijn juist veel en veel te veel op jezelf en je eigen behoeften gericht;
Het krijgen van aandacht, waardering en respect en jullie handelen daarbij slechts uit zelfmedelijden en uit eigenbelang.

Het liefst lossen jullie dit probleem alleen op.
De één wil een doelpunt maken met voetbal, zodat alle aandacht op hem gericht is.
De ander studeert en wil carière maken en denkt op die manier aandacht te gaan krijgen.

In de praktijk gaat dit echter vrijwel altijd tegenvallen...
Wat jullie vergeten is daarbij ook aandacht te schenken aan je omgeving.
Met anderen samen te werken.

Om even het voorbeeld van het voetbal aan te halen;
Je kunt wel met oogkleppen op elke bal die je krijgt op doel schieten in de hoop ook eens te scoren, maar daarmee ga je echt geen waardering krijgen van je teamgenoten. Vaak is het beter om die bal af te geven aan die teamgenoot die er net even beter voorstaat en wèl in staat is om te scoren. Niet alleen degene die scoort is belangrijk, degene die de assist geeft is minstens zo belangrijk.
Uiteindelijk wordt niet alleen jij, maar het hele team er beter van.
Met als resultaat dat je teammaten jou ook dat doelpunt gunnen als je een keer in kansrijke positie bent...
Het gaat om die wisselwerking.
Die ontbreekt op dit moment bij jullie.

Begin dus eens met het tonen van oprechte interesse in je omgeving
_{en het verbranden van al die kutboekjes die het tegendeel beweren}.
Geef andere mensen aandacht, deel je gedachten en gevoelens (en luister ook naar die van anderen). Denk niet alleen aan de gevolgen en voordelen voor jezelf maar probeer ook een ander eens verder te helpen. Pas dan zullen mensen ook bereid zijn jou verder te helpen, aandacht te geven en hun gevoelens met jou te delen.

Moeilijk? Absoluut.
Wat het nog lastiger maakt is dat de mensen in je huidige omgeving inmiddels al een beeld van je gevormd hebben en het is moeilijk dit beeld te veranderen (maar niet onmogelijk). Een nieuw begin, veranderen van omgeving (bijvoorbeeld opleiding zoals iemand al als voorbeeld gaf een aantal posts hierboven) kan hierbij helpen. Maar alles staat of valt uiteindelijk met je eigen instelling.
Die moet veranderen.

Probeer in ieder geval te leven volgens deze regel:
Behandel andere mensen op de manier zoals je zèlf graag behandeld wilt worden.
Uiteindelijk krijg je dat vanzelf een keer terug (niet in de laatste plaats in de vorm van zelfvertrouwen).

Het gaat niet om wat je krijgt, maar om wat je geeft.
Eerst zaaien, dan pas oogsten.

Voor egoïsten is nu eenmaal geen plaats in een samenleving.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 00:34 schreef user_68910102 het volgende:
Ik voel me absoluut geen mislukkeling oid. Het is ook niet zo dat ik niet normaal functioneer in het dagelijks leven. Ik sport regelmatig, heb af en toe wel eens een feestje, ga regelmatig uit, wel eens met vrienden een avondje voetbal kijken. En daarom is het ook lastig om écht dingen te veranderen. Veel tijd heb ik niet, dus ik denk dat de verandering vooral moet zitten in de manier van denken.

Ik denk dat er weinig mensen zijn die mijn problemen zien, tijdens normale dagen heb ik niet echt een heel negatieve uitstraling e.d. Het is vooral op momenten dat er weer dingen niet lukken, of als ik alleen ben en ik ga te veel nadenken.

Om opeens allerlei nieuwe dingen te gaan proberen, zoals velen hier suggereren, lijkt me niets. Ik zou absoluut niet weten wat, de dingen die genoemd zijn vind ik niets.

Maar dit maakt het allemaal zo lastig. Ik weet het zelf ook gewoon niet echt meer.

Kort gezegd is je leven dus helemaal niet zo kut en zie je dat zelf ook wel in, alleen op die treurige momenten vergeet je dat even. Niet meer doen. Dingen zullen blijven mislukken, je zult regelmatig alleen zijn, net als alle andere mensen, en dat is niet erg. Volgens mij hoef je niet zozeer aan nieuwe dingen te gaan denken, maar meer met een andere kijk op je eigen leven gaan werken. Zo kut is het niet, of wel?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 11:00 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
[verhaal over egoïsten in de samenleving]

Interessant stukje, maar ik geloof niet dat dit het probleem van TS helemaal raakt?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 11:34 schreef Netram het volgende:
Interessant stukje, maar ik geloof niet dat dit het probleem van TS helemaal raakt?

Ik denk zelf juist dat dit de kern van zijn probleem is. Alle problemen die TS in zijn openingspost omschrijft zijn terug te leiden tot het gebrek aan aandacht en contact met andere mensen en dit komt (naar mijn bescheiden mening uiteraard) weer voort uit het gebrek aan tonen van interesse voor anderen.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 20:22 schreef jaoka het volgende:
Niemand zal zich namelijk in willen zetten voor het mooier maken van het leventje van iemand die daar zelf geen eens moeite voor wil doen.

Dit dus.

TS en Hamsterslayer hebben last van een egoistische instelling. Waarop hun omgeving weer reageert door hen geen aandacht te schenken.

[ Bericht 7% gewijzigd door Starfighter_Pilot op 30-03-2007 11:56:02 ]

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 11:48 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
Ik denk zelf juist dat dit de kern van zijn probleem is. Alle problemen die TS in zijn openingspost omschrijft zijn terug te leiden tot het gebrek aan aandacht en contact met andere mensen en dit komt (naar mijn bescheiden mening uiteraard) weer voort uit het gebrek aan tonen van interesse voor anderen.

Ja daar kan ik je wel gedeeltelijk in volgen. Laten we TS eens vragen of het hem inderdaad fijn lijkt meer aandacht van en contact met andere mensen te hebben?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 11:00 schreef Starfighter_Pilot het volgende:

[..]

Knip. Lang standpunt

Daar ben ik het helemaal mee eens

Het probleem daarmee is dat je waarschijnlijk niet op voetbal zit of er actief mee bezig bent, en je jezelf wilt vergelijken met je maten die wel op voetbal hebben gezeten of die zich er wel actief mee bezig houden, en dat kan simpelweg niet. Naja, het kan wel maar dan krijg je inderdaad een soort minderwaardigheidsgevoel.

Zeg TS, ben je nu al naar de huisarts geweest? Het lijkt me toch wel enigzins belangrijk om de diagnose Asperger al dan niet uit te sluiten .

Om nog even verder te verduidelijken waar ik in mijn eerdere post op doelde...

TS heeft duidelijk moeite gedaan een goede en uitgebreide openingspost te schrijven,
maar vervolgens eindigt hij wel weer met de volgende regel:

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 21:26 schreef user_68910102 het volgende:
Wat bereik ik hier dan mee?
Nou ws niets, maar ik wil het gewoon eens kwijt. Er zijn weinig mensen met wie ik hier echt over kan praten. Goede vrienden heb ik niet. Als ik hierover zou beginnen, lopen ze ws hard weg. M'n ouders lijken er ook geen tijd en moeite voor te willen doen, verder dan 'je moet eens wat positiever zijn' komen ze niet. Ws krijg ik hier een aantal bash-reacties, die weggemodereerd worden en wat ondersteundende reactie die goedbedoeld zijn, maar waar ik toch niet echt iets mee kan. Maar ik ben het iig even kwijt.

In andere woorden; "Je mag wel reageren, maar ik ben niet geinteresseerd in jullie mening, want er is toch niemand die mij wil of kan helpen."

Hiermee sluit hij zich bij voorbaat alweer voor iedereen af uit angst om de controle te verliezen of een ander gelijk te moeten geven.
Dit komt in de meeste van zijn posts weer terug.

Mja, dat is wel vrij lastig.
Is een muziekvereniging o.i.d. niets?
Weet niet of dat beschikbaar is en of het in je tijdsschema past maar in zulke verenigingen zit je gewoon tussen de mensen, sommigen zijn beter en anderen zullen ongetwijfeld slechter zijn maar jullie best doen jullie allemaal.

Ps. muziekvereniging is een voorbeeld

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 13:58 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Eigenlijk is dat niet iets waar ik op zit te wachten. Dan moet ik naar de huisarts, krijg je daarna van die intake gesprekken. Vervolgens moet je weten wachten, voordat ze kunnen beginnen met het stellen van een diagnose. En ik denk niet dat ik het heb, en al zou ik het wel hebben, dan heeft het een naam, maar meer ook niet.

Sja, ik wilde ook nooit een diagnose. Maar het helpt wel om bepaalde problemen in perspectief te zien en te begrijpen waar ze vandaan komen, om ze zo te kunnen aanpakken . Laat je vooral niet tegenhouden door het langdurige proces, ik denk dat het best nuttig kan zijn.

Ik blijf erbij dat je met dit leven best uit de voeten kunt als je een beetje aan je denkpatroon werkt. Wel doelen blijven stellen en die nastreven natuurlijk, maar het lijkt mij niet dat je probleem ligt bij dat je te weinig activiteiten hebt of zo.
Ondertussen komt iedereen maar aanzetten met je moet dit en je moet dat, maar hoe sta je er nu zelf tegenover? Heb je nu een idee van hoe je je 'probleem' aan gaat pakken?
Een klein beetje sturing in dit topic van jouzelf zou ik wel fijn vinden, ik vind de laatste reacties voor een groot deel kant nog wal raken, in elk geval zolang jij zelf niet aangeeft wat je nu van plan bent.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 13:56 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Mja tijd is lastig, sommige periode zou het kunnen, andere perioden worden heel krap. Maar buiten dat zou ik niet echt weten wat ik zou kunnen doen. Er zijn al veel dingen genoemd inmiddels, maar geen van die dingen is echt mijn ding. Het enige wat zou kunnen is misschien in een bandje gaan spelen, maar daarvoor zou ik toch zelf eerst weer veel moeten oefenen, en vervolgens mensen zoekn. En inderdaad dat vind ik allemaal wel een beetje eng allemaal.

Een bandje is weldegelijk een prestatiegerichte bezigheid, iedereen kan trompetspelen maar niet iedere trompetspeler is geschikt om in een bandje te spelen. In een groep val je niet negatief op. Over datgene wat eng is, opzich geef ik je gelijk maar op een gegeven moment moet je er wel een klein beetje overheen stappen.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 13:56 schreef user_68910102 het volgende:

[..]

Mja tijd is lastig, sommige periode zou het kunnen, andere perioden worden heel krap. Maar buiten dat zou ik niet echt weten wat ik zou kunnen doen. Er zijn al veel dingen genoemd inmiddels, maar geen van die dingen is echt mijn ding. Het enige wat zou kunnen is misschien in een bandje gaan spelen, maar daarvoor zou ik toch zelf eerst weer veel moeten oefenen, en vervolgens mensen zoekn. En inderdaad dat vind ik allemaal wel een beetje eng allemaal.

Hoe weet je nou of dat je ding is als je het niet eens geprobeerd hebt?
Hoe weet je nou of je vrienden echt zo hard weglopen als jij denkt?

Jouw probleem is, lijkt me, dat je een zeer laag zelfbeeld hebt. Daardoor denk je dat je niks kan en dat mensen niks voor je over willen hebben. Elke keer dat er iets mislukt (soms dingen waar anderen nog niet eens hun schouders over zouden ophalen omdat het zo miniem is) zie jij als bevestiging dat je niks kan.

Zelfs dat het je is gelukt om aan een universiteit te kunnen studeren bash je de grond in door te zeggen dat je zeer veel moeite moet doen om tentamens te halen (maar je haalt ze wel soms he? )

Zolang je niets aan dat probleem doet, denk ik dat je weinig verder komt. Sinds je altijd om mogelijkheden vraagt om er iets aan te doen, zijn hier een paar (al zal je ze allemaal wel weer afwimpelen ):

-Faalangstraining, hebben ze wellicht zelfs aan je uni
-Dingen doen op jezelf die je echt leuk vindt. Wordt er goed in en toon je vaardigheden dan aan anderen, krijg je zelfvertrouwen van
-gesprek met een psycholoog, die kan vast beter vaststellen waar je probleem zit
-ga eens alleen op vakantie en zie jezelf te rooien, ook goed voor je zelfvertrouwen

Nog even een puntje om (misschien) naar te kijken al is het wellicht al gezegd.
Als je nu eens in plaats van de hele dag alleen naar de (kleine) dingen kijkt die mislukken alle dingen die wel lukken gaat benadrukken zal je wellicht een stukje positiever over jezelf zijn.

Zoals je het beschrijft zijn het over het algemeen de kleine dingen die niet lukken, waardoor je denkt dat je niks kunt (het missen van de bal, sclechte voorzet enz). Deze kleine dingen tel jezelf bijelkaar op, waardoor jij denkt dat je niks kunt, terwijl dit zelf niet zo is.

Kijk nu eens een dag of meer naar wat wel goed is gegaan. Die voorzet die wel lukte, die bal die je goed aannam, die man die je uitspeelde enz. En die ene persoon die je gesproken hebt, die je aan het lachen heeft gemaakt. Dat ene ding wat je tegen een ander gezegd hebt, waardoor deze weer verder kan met wat dan ook. Of een oplossing die je aandraagt. Een maaltijd die je gekookt hebt, die erg lekker smaakt. Je kamer die weer mooi schoon en opgeruimd is (je moet toch wat he ). En ga zo maar door over kleine dingen die je goed gedaan hebt en dan komen daarna de grote dingen.

En natuurlijk mag je gewoon heel trots op jezelf zijn als je een goed cijfer hebt gehaald voor een tentamen of een opdracht. En als dat te ver weg is, wees dan gewoon trots op jezelf dat je die ene zware opdracht weer hebt afgerond. Of dat hoofdstuk/boek wat je weer geleerd hebt.

Zoals je ziet zijn er genoeg dingen, waar je positief over kunt zijn . En dan heb ik het nog niet eens gehad over cliché's als: de vogeltjes die fluiten het voorjaarszonnetje dat lekker schijnt , dat leuke meisje dat zo mooi lacht , die goede grap die je vandaag weer gehoord hebt, dat leuke programma/film wat je hebt gezien, het eten wat erg lekker was , heerlijk geslapen enz. enz.

Het klinkt misschien allemaal wel wat overdreven blij zijn enz, maar het zijn de kleine dingen die het m doen.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 23:41 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Allemaal bullshit wordt hier gepost van mensen die de/een oplossing denken te hebben voor het probleem van TS. Hier is de werkelijkheid: mensen zoals jij en ik zijn gewoon Beta-males, d.w.z. dat de meeste van ons niet de uitverkorenen zijn om met meer dan 2 verschillende vrouwen sex of een relatie te hebben in heel je leven.

Probeer gewoon geduld te hebben en je niet zo druk maken over dingen waar je slecht in bent of dat je hele leven tot nu toe mislukt is. FEIT is dat dát ook waar is! Jouw leven, mijn leven is gewoon helemaal MISLUKT. Stel je nu eens de vraag: wat doe je eraan? Denk je dat het zin heeft om daar lang over te gaan nadenken? Get-A-Life. Ga leven, zuipen, desnoods in je eentje zuipen, dat doe ik ook soms en dat is best leuk.

Nutteloos om er de hele tijd bij stil te staan dat je een mislukkeling bent. Accepteer het, en ga door met je leven. Probeer wat meer geduld te hebben en er van uitgaan dat het allemaal wel goed komt, en probeer ook alsjeblieft schijt te krijgen aan je omgeving/maatschappij/vrienden zodat jij je niet hoeft te meten/vergelijken met hun.

Wat een crap zeg. Als je daar in blijft geloven wordt het ook nooit wat.

Het is niet zo dat god voor ons bepaalt hoeveel vrouwen we kunnen krijgen. Daar ben je helemaal zelf verantwoordelijk voor.

Dat er beta-males bestaan die meer aanleg voor techniek hebben dan voor sociale vaardigheden is wellicht zo. Het kan zijn dat je een bepaalde kant op ontwikkeld bent en er dingen onderbelicht waren in het verleden. Maar het hele beta-male begrip wordt door jongens als jij gebruikt om je achter te verschansen om maar niet iets te hoeven doen aan je situatie en je de schuld maar aan het lot kan geven.

Het valt allemaal wel te leren maar dat kost moeite, geduld en lef om het door schade en schande te leren.

En mocht je daar geen zin in hebben dan is dat ook best, maar praat dan niet mensen die wel wat willen doen dit soort onzin aan.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 13:42 schreef user_68910102 het volgende:
Dat voorbeeld van voetbal wat genoemd werd klopt ook niet helemaal. Met een keer iets goed gaan bedoel ik niet alleen scoren, maar bijvoorbeeld ook een goede voorzet geven. De momenten dat ik ongelooflijk baal, is wanneer ik een bal mis, die er gewoon in had moeten gaan. Als een voorzet niet lukt, valt dat toch een stuk minder op.

Je begrijpt mijn punt niet. Het gaat mij erom dat je alléén maar op je eigen prestaties gericht bent.
Je kunt ook gewoon genieten van andermans prestaties, i.p.v. je eraan te spiegelen en er jaloers op te zijn.
Waarom geniet je niet gewoon van die mooie pass van je medespeler en hem daarvoor te complimenteren, i.p.v. te balen dat je die kans die daaruit voort kwam gemist hebt?

Dit gaat voor de meeste dingen op. Waarom moet je per se net zo goed of beter presteren dan mensen in je omgeving? Als je je laat drijven door jaloezie is niets meer goed genoeg en ben je dus nooit meer ergens gelukkig mee.

Als je die jaloezie van je af kunt zetten wordt het leven ineens een stuk minder kut.
De een is nu eenmaal beter in bepaalde dingen dan de ander. Dat je helemaal niets kunt is natuurlijk onzin. Aleen het feit dat je aan de universiteit studeert zegt in deze al genoeg.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 13:54 schreef user_68910102 het volgende:
@Starfighter pilot:
Ik had er gewoon niet al te veel verwachtingen van. En het valt me heel erg mee allemaal.

Precies!

En wat als je dat nu eens omdraait?
Mensen verwachten echt niet zo veel van je en zijn blij verrast als je op een open en positieve manier benadert en laat zien dat je ze waardeerd. Dáár moet je je voldoening uit halen.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 19:36 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
En wat als je dat nu eens omdraait?
Mensen verwachten echt niet zo veel van je en zijn blij verrast als je op een open en positieve manier benadert en laat zien dat je ze waardeerd. Dáár moet je je voldoening uit halen.

Goed punt. _{(maar 'waardeert' moet daar wel met een t )}
En als toevoeging: ik vind niet dat je alleen daar je voldoening uit moet halen, je kunt ook best voldoening krijgen uit je eigen acties, waar mensen jou voor waarderen.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 19:39 schreef Netram het volgende:

[..]

Goed punt. _{(maar 'waardeert' moet daar wel met een t )}

Doh!

quote:

En als toevoeging: ik vind niet dat je alleen daar je voldoening uit moet halen, je kunt ook best voldoening krijgen uit je eigen acties, waar mensen jou voor waarderen.

Uiteraard, maar als je dus zèlf nooit waardering uit naar anderen zullen die anderen dus ook maar weinig interesse hebben in jouw prestaties en hebben je prestaties dus geen enkele waarde. _{(Dat is ongeveer wat ik wilde zeggen in mijn lange post )}

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 00:53 schreef Tuinboon het volgende:

[..]

Gast, je doet nu net alsof je hele karakter als sinds je geboorte vaststaat en er niets meer te veranderen valt! Wel dus! Het heeft alleen tijd nodig... Dus: doe er wat aan.

Als je verder zou lezen, dan zeg ik dat je geduld moet hebben, want het komt allemaal wel. Mijn punt is dat je niet de hele tijd erbij stil moet blijven staan. Daar schiet je helemaal niets mee op. Accepteer het gewoon dat je geen aanleg heb om vrouwen te versieren, en om überhaubt een relatie aan te gaan op een dergelijke relatief jonge leeftijd. Verder waren mijn opmerkingen over dat TS een mislukkeling is, ver overdreven.

TS, heb je wel eens van David DeAngelo gehoord?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 15:51 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat een crap zeg. Als je daar in blijft geloven wordt het ook nooit wat.

Het is niet zo dat god voor ons bepaalt hoeveel vrouwen we kunnen krijgen. Daar ben je helemaal zelf verantwoordelijk voor.

Dat er beta-males bestaan die meer aanleg voor techniek hebben dan voor sociale vaardigheden is wellicht zo. Het kan zijn dat je een bepaalde kant op ontwikkeld bent en er dingen onderbelicht waren in het verleden. Maar het hele beta-male begrip wordt door jongens als jij gebruikt om je achter te verschansen om maar niet iets te hoeven doen aan je situatie en je de schuld maar aan het lot kan geven.

Het valt allemaal wel te leren maar dat kost moeite, geduld en lef om het door schade en schande te leren.

En mocht je daar geen zin in hebben dan is dat ook best, maar praat dan niet mensen die wel wat willen doen dit soort onzin aan.

Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Maar... kijk eens naar de mannen die 20 keer per jaar een andere vrouw in bed toveren? Dat zijn volgens mij geen Beta-males. En zoals ik al zei, zijn er altijd een paar uitzonderingen. Over het algemeen zijn Beta's minder succesvol bij vrouwen, PUNT.

En dat ik een beta ben is niet omdat ik mij wil verschansen. Dat is gewoon een biologische eigenschap die ik geërfd heb van mijn ouders. Zo ben ik nu eenmaal (en miljoenen andere mensen ook) en dat kost zeer veel moeite om dat te gaan veranderen. Op een gegeven moment wordt je gefrustreerd dat je nog nooit een vrouw heb aangeraakt als je 22 bent (zoals ik en TS), en dan ga je kijken naar de oorzaken. Uiteraard kom je dan bij jezelf uit, maar wel iets dat al vanaf je geboorte in je genen zit omdat je gewoon een introvert bent. Zoiets kan je never-nooit veranderen, anders heet het gewoon "acteren", m.a.w. niet jezelf zijn, jezelf voor de gek houden voor de omgeving, voor andere mensen, etc. Blijf gewoon jezelf, en blijf niet de hele tijd nadenken over al die negatieve dingen. Je straalt dan die negativiteit ook uit naar je omgeving. Face it, and just live your own life....

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:23 schreef TheHamsterSlayer het volgende:

[..]

Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Maar... kijk eens naar de mannen die 20 keer per jaar een andere vrouw in bed toveren? Dat zijn volgens mij geen Beta-males. En zoals ik al zei, zijn er altijd een paar uitzonderingen. Over het algemeen zijn Beta's minder succesvol bij vrouwen, PUNT.

Dat noem jij succesvol?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:27 schreef Netram het volgende:

[..]

Dat noem jij succesvol?

Ik ga nu niet in discussie dat jij er 100 in bed weet te toveren. Maar als je je realiseert dat ik er nog nooit 1 in bed heb gekregen (laat staan gezoend)......

Grappig dat je dat zo opvatte
Ik vind het veel meer succesvol als je er eentje een jaar lang aan je weet te binden.

Als jij op die gronden vreemd bent, dan ben ik dat ook. Over anderen zal ik niet oordelen
Ik vind zelfs dat als je niet geregeld denkt dat je beter bezig bent dan een hoop anderen die je tegenkomt, dat er dan juist wel iets mis is met je
Zo lang er ook maar een stemmetje in hoofd zit dat je af en toe vertelt dat andere mensen niet minder zijn dan jij. Beetje dubbel? Ja. Menselijk? Lijkt me wel.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:23 schreef TheHamsterSlayer het volgende:

[..]

Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Maar... kijk eens naar de mannen die 20 keer per jaar een andere vrouw in bed toveren? Dat zijn volgens mij geen Beta-males. En zoals ik al zei, zijn er altijd een paar uitzonderingen. Over het algemeen zijn Beta's minder succesvol bij vrouwen, PUNT.

En dat ik een beta ben is niet omdat ik mij wil verschansen. Dat is gewoon een biologische eigenschap die ik geërfd heb van mijn ouders. Zo ben ik nu eenmaal (en miljoenen andere mensen ook) en dat kost zeer veel moeite om dat te gaan veranderen. Op een gegeven moment wordt je gefrustreerd dat je nog nooit een vrouw heb aangeraakt als je 22 bent (zoals ik en TS), en dan ga je kijken naar de oorzaken. Uiteraard kom je dan bij jezelf uit, maar wel iets dat al vanaf je geboorte in je genen zit omdat je gewoon een introvert bent. Zoiets kan je never-nooit veranderen, anders heet het gewoon "acteren", m.a.w. niet jezelf zijn, jezelf voor de gek houden voor de omgeving, voor andere mensen, etc. Blijf gewoon jezelf, en blijf niet de hele tijd nadenken over al die negatieve dingen. Je straalt dan die negativiteit ook uit naar je omgeving. Face it, and just live your own life....

Ik ben zelf een beta (informatica) en heb op kamers gewoond in beta-bolwerk Eindhoven. Dus op zich weet ik wel waarover ik het heb. Daar zaten tussen de beta's ook genoeg mannen die een problemen hadden met het versieren van meisjes van de HBO-damesstudies. Maar ook genoeg jongens die er niets van bakten. De succesvollere jongens tonen altijd net wat meer initiatief, lef en handigheid. Iets dat meer bij hen ontwikkeld was. De onsuccesvolle waren daarbij vaak ook nogal eigenwijs en weinig flexibel. Ik heb ik vrienden die zo waren (maar mede door mijn invloed daaruit izjn gekomen).

Je idee dat zoiets puur aangeboren is is pertinent verkeerd. Kijk de natuur kan een beetje helpen. Maar het gaat er ook voor een heel groot deel op welke kant je je op ontwikkelt in je jonge jaren. Er daarbij heb je op versierbasis een achterstand opgelopen (om wat voor reden dan ook).

En dan kun je zeggen:"Ja zo ben ik geworden, wat kut is dat zeg maar het is mijn lot" of "shit ik doe het mn hele leven al verkeerd bij vrouwen, hoe zou ik dat ook kunnen leren?". Je kunt toch ook geen autorijden als je geboren wordt. Dat moet je ook leren.

Kijk ik ben echt geen superheld met vrouwen versieren. Maar ik zet mn schouders eronder en doe er gewoon wat mee. Ik heb sinds mn 17e toch best wat succesjes geboekt maar in die jaren ben ik echt ontzettend vaak om mn bek gegaan en heb weet ik hoeveel blunders gemaakt. Maar het heeft resultaat want ik zag het steeds beter worden. Ik heb meer inzicht dan toen ik 17 was, durf meer dan toen ik 17 was en ben er handiger in toen ik 17 was. En handigheid, inzicht en lef zijn de gedragsmiddelen om te versieren. En die kun je allemaal leren.

Zo hebben ik en een ander ik enkele vrienden van ons ook een handje geholpen. Door gewoon op positieve wijze te blijven pushen iets te ondernemen en door ze te wijzen op zaken die ze niet zien of door hebben. Gewoon hier en daar een paar adviesjes en bijsturingen en het ging helemaal de goede kant op met ze.

[ Bericht 6% gewijzigd door Hexagon op 31-03-2007 09:00:57 ]

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:23 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Uiteraard kom je dan bij jezelf uit, maar wel iets dat al vanaf je geboorte in je genen zit omdat je gewoon een introvert bent. Zoiets kan je never-nooit veranderen, anders heet het gewoon "acteren", m.a.w. niet jezelf zijn, jezelf voor de gek houden voor de omgeving, voor andere mensen, etc.

Wat is introvert?

Dat is het niet laten zien of horen van jezelf.
Jezelf op de achtergrond houden en afsluiten voor anderen uit angst voor negatieve reacties uit je omgeving.
Jezelf eerst afvragen hoe mensen zullen reageren voordat je iets durft te zeggen. Bang voor hun reactie.
Juist dan ben je aan het "acteren" en ben je dus niet jezelf.

"Zo ben ik nu eenmaal." gaat dus niet echt op.

Dit kun je weldegelijk veranderen.
Sterker nog, dat moet zelfs als je wilt dat er ooit iets verandert.

Introvert en extravert zijn toch wel iets ingewikkelder dan dat, het schijnt zelfs ook van je leetijd af te kunnen hangen hoezeer je op een bepaald moment in je leven introvert of extravert bent. Lees Freud of Jung maar eens
Anyway, veranderen kan altijd. Ook door je eerst iets anders te gedragen dan je eigenlijk zou willen (acteren) en je daarna dat gedrag (of iets wat er op lijkt) eigen te maken op een manier die je bevalt verander je terwijl je toch ook echt jezelf blijt.

Het is dus een jaarlijks verschijnsel bij jou? Dat gejammer?

Nou, veel van jouw posts doorgelezen, kreeg weer hetzelfde beeld van iemand die jammert, zeikt en vraagt om oplossingen en tips, die ook krijgt, maar dan om drogredenen wegwuift.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 18:40 schreef user_68910102 het volgende:
Volgens mij is het meeste wel gezegd. Als er nog tips zijn, zijn die uiteraard welkom. Ik heb geen idee of ik verder iets concreets kan doen. Om nu opeens ergens lid te worden of iets nieuws te gaan doen, zie ik niet echt zitten. Zoiets moet gewoon op m'n pad komen. Ik het niet doen omdat ik iets zou moeten doen.

Verder hoop ik dat ik me gewoon weer eens wat beter kan gaan voelen en dat er ook eens wat dingen mee willen zitten.

Kortom wachten tot je perfecte leventje in je schoot valt Ten eerste vond ik de opmerking van Christine een goeie: laat je diagnosticeren. Dan weet je iig of je probleem met een pilletje, of een goede therapie, te verhelpen is.

Verder zul je dus echt moeite moeten doen (en tijd moeten "vrijmaken") Zorg dat je in situaties komt waar je veel met vrouwen praat, mooi, lelijk, jong, oud enz. En kom niet aan met er zijn geen vrouwen in Delft Ze zijn er heus wel, maar idd er is niet met alle vrouwen een directe, danwel indirecte, link met jou waardoor jij je meer op je gemak voelt om een praatje te maken. En ga anders naar de omliggende steden

Je zult er wat voor moeten doen En om die dingen te kunnen doen is het echt geen vereiste dat je een player bent Als je het echt wilt dan zet je die stap. Zoniet dan ga je hier door met jammeren

Ik zou best wel van leven willen ruilen, als mbo zijnde, tegen iemand met een HBO, of universitaire studie aan het doen is.
Liefde is niet belangrijk, slechts een aanvulling.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 21:01 schreef F04 het volgende:
Ik zou best wel van leven willen ruilen, als mbo zijnde, tegen iemand met een HBO, of universitaire studie aan het doen is.
Liefde is niet belangrijk, slechts een aanvulling.

Ik zou mijn mbo voor geen goud ruilen met de studie en het leven van de TS Werk en studie zijn de aanvullingen. Liefde (partner, gezin, familie, vrienden) is alles.

quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 12:10 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
Wat is introvert?

Dat is het niet laten zien of horen van jezelf.
Jezelf op de achtergrond houden en afsluiten voor anderen uit angst voor negatieve reacties uit je omgeving.
Jezelf eerst afvragen hoe mensen zullen reageren voordat je iets durft te zeggen. Bang voor hun reactie.
Juist dan ben je aan het "acteren" en ben je dus niet jezelf.

Jij bent duidelijk geen introvert persoon. Introversie is geen bangheid of 'acteren'. Stukje van wikipedia: Introversion is "the state of or tendency toward being wholly or predominantly concerned with and interested in one's own mental life". Introverts tend to be quiet, low-key, deliberate, and relatively less engaged in social situations. They often take pleasure in solitary activities such as reading, writing, drawing, watching movies, and using computers. Introverte personen blijven vaak liever op de achtergrond, simpelweg omdat ze er geen behoefte aan hebben om in het middelpunt van de aandacht te staan en om veel contact te hebben met anderen.

quote:

"Zo ben ik nu eenmaal." gaat dus niet echt op.

Dit kun je weldegelijk veranderen.
Sterker nog, dat moet zelfs als je wilt dat er ooit iets verandert.

Introvert word je geboren - daar heeft opvoeding niets mee te maken. Dat betekent natuurlijk niet dat je niet kan uitgroeien tot een assertief en mondig figuur.