Wat is het leven toch kut

Grappig dat je dat zo opvatte
Ik vind het veel meer succesvol als je er eentje een jaar lang aan je weet te binden.

Als jij op die gronden vreemd bent, dan ben ik dat ook. Over anderen zal ik niet oordelen
Ik vind zelfs dat als je niet geregeld denkt dat je beter bezig bent dan een hoop anderen die je tegenkomt, dat er dan juist wel iets mis is met je
Zo lang er ook maar een stemmetje in hoofd zit dat je af en toe vertelt dat andere mensen niet minder zijn dan jij. Beetje dubbel? Ja. Menselijk? Lijkt me wel.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:23 schreef TheHamsterSlayer het volgende:

[..]

Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Maar... kijk eens naar de mannen die 20 keer per jaar een andere vrouw in bed toveren? Dat zijn volgens mij geen Beta-males. En zoals ik al zei, zijn er altijd een paar uitzonderingen. Over het algemeen zijn Beta's minder succesvol bij vrouwen, PUNT.

En dat ik een beta ben is niet omdat ik mij wil verschansen. Dat is gewoon een biologische eigenschap die ik geërfd heb van mijn ouders. Zo ben ik nu eenmaal (en miljoenen andere mensen ook) en dat kost zeer veel moeite om dat te gaan veranderen. Op een gegeven moment wordt je gefrustreerd dat je nog nooit een vrouw heb aangeraakt als je 22 bent (zoals ik en TS), en dan ga je kijken naar de oorzaken. Uiteraard kom je dan bij jezelf uit, maar wel iets dat al vanaf je geboorte in je genen zit omdat je gewoon een introvert bent. Zoiets kan je never-nooit veranderen, anders heet het gewoon "acteren", m.a.w. niet jezelf zijn, jezelf voor de gek houden voor de omgeving, voor andere mensen, etc. Blijf gewoon jezelf, en blijf niet de hele tijd nadenken over al die negatieve dingen. Je straalt dan die negativiteit ook uit naar je omgeving. Face it, and just live your own life....

Ik ben zelf een beta (informatica) en heb op kamers gewoond in beta-bolwerk Eindhoven. Dus op zich weet ik wel waarover ik het heb. Daar zaten tussen de beta's ook genoeg mannen die een problemen hadden met het versieren van meisjes van de HBO-damesstudies. Maar ook genoeg jongens die er niets van bakten. De succesvollere jongens tonen altijd net wat meer initiatief, lef en handigheid. Iets dat meer bij hen ontwikkeld was. De onsuccesvolle waren daarbij vaak ook nogal eigenwijs en weinig flexibel. Ik heb ik vrienden die zo waren (maar mede door mijn invloed daaruit izjn gekomen).

Je idee dat zoiets puur aangeboren is is pertinent verkeerd. Kijk de natuur kan een beetje helpen. Maar het gaat er ook voor een heel groot deel op welke kant je je op ontwikkelt in je jonge jaren. Er daarbij heb je op versierbasis een achterstand opgelopen (om wat voor reden dan ook).

En dan kun je zeggen:"Ja zo ben ik geworden, wat kut is dat zeg maar het is mijn lot" of "shit ik doe het mn hele leven al verkeerd bij vrouwen, hoe zou ik dat ook kunnen leren?". Je kunt toch ook geen autorijden als je geboren wordt. Dat moet je ook leren.

Kijk ik ben echt geen superheld met vrouwen versieren. Maar ik zet mn schouders eronder en doe er gewoon wat mee. Ik heb sinds mn 17e toch best wat succesjes geboekt maar in die jaren ben ik echt ontzettend vaak om mn bek gegaan en heb weet ik hoeveel blunders gemaakt. Maar het heeft resultaat want ik zag het steeds beter worden. Ik heb meer inzicht dan toen ik 17 was, durf meer dan toen ik 17 was en ben er handiger in toen ik 17 was. En handigheid, inzicht en lef zijn de gedragsmiddelen om te versieren. En die kun je allemaal leren.

Zo hebben ik en een ander ik enkele vrienden van ons ook een handje geholpen. Door gewoon op positieve wijze te blijven pushen iets te ondernemen en door ze te wijzen op zaken die ze niet zien of door hebben. Gewoon hier en daar een paar adviesjes en bijsturingen en het ging helemaal de goede kant op met ze.

[ Bericht 6% gewijzigd door Hexagon op 31-03-2007 09:00:57 ]

quote:

Op vrijdag 30 maart 2007 23:23 schreef TheHamsterSlayer het volgende:
Uiteraard kom je dan bij jezelf uit, maar wel iets dat al vanaf je geboorte in je genen zit omdat je gewoon een introvert bent. Zoiets kan je never-nooit veranderen, anders heet het gewoon "acteren", m.a.w. niet jezelf zijn, jezelf voor de gek houden voor de omgeving, voor andere mensen, etc.

Wat is introvert?

Dat is het niet laten zien of horen van jezelf.
Jezelf op de achtergrond houden en afsluiten voor anderen uit angst voor negatieve reacties uit je omgeving.
Jezelf eerst afvragen hoe mensen zullen reageren voordat je iets durft te zeggen. Bang voor hun reactie.
Juist dan ben je aan het "acteren" en ben je dus niet jezelf.

"Zo ben ik nu eenmaal." gaat dus niet echt op.

Dit kun je weldegelijk veranderen.
Sterker nog, dat moet zelfs als je wilt dat er ooit iets verandert.

Introvert en extravert zijn toch wel iets ingewikkelder dan dat, het schijnt zelfs ook van je leetijd af te kunnen hangen hoezeer je op een bepaald moment in je leven introvert of extravert bent. Lees Freud of Jung maar eens
Anyway, veranderen kan altijd. Ook door je eerst iets anders te gedragen dan je eigenlijk zou willen (acteren) en je daarna dat gedrag (of iets wat er op lijkt) eigen te maken op een manier die je bevalt verander je terwijl je toch ook echt jezelf blijt.

Het is dus een jaarlijks verschijnsel bij jou? Dat gejammer?

Nou, veel van jouw posts doorgelezen, kreeg weer hetzelfde beeld van iemand die jammert, zeikt en vraagt om oplossingen en tips, die ook krijgt, maar dan om drogredenen wegwuift.

quote:

Op donderdag 29 maart 2007 18:40 schreef user_68910102 het volgende:
Volgens mij is het meeste wel gezegd. Als er nog tips zijn, zijn die uiteraard welkom. Ik heb geen idee of ik verder iets concreets kan doen. Om nu opeens ergens lid te worden of iets nieuws te gaan doen, zie ik niet echt zitten. Zoiets moet gewoon op m'n pad komen. Ik het niet doen omdat ik iets zou moeten doen.

Verder hoop ik dat ik me gewoon weer eens wat beter kan gaan voelen en dat er ook eens wat dingen mee willen zitten.

Kortom wachten tot je perfecte leventje in je schoot valt Ten eerste vond ik de opmerking van Christine een goeie: laat je diagnosticeren. Dan weet je iig of je probleem met een pilletje, of een goede therapie, te verhelpen is.

Verder zul je dus echt moeite moeten doen (en tijd moeten "vrijmaken") Zorg dat je in situaties komt waar je veel met vrouwen praat, mooi, lelijk, jong, oud enz. En kom niet aan met er zijn geen vrouwen in Delft Ze zijn er heus wel, maar idd er is niet met alle vrouwen een directe, danwel indirecte, link met jou waardoor jij je meer op je gemak voelt om een praatje te maken. En ga anders naar de omliggende steden

Je zult er wat voor moeten doen En om die dingen te kunnen doen is het echt geen vereiste dat je een player bent Als je het echt wilt dan zet je die stap. Zoniet dan ga je hier door met jammeren

Ik zou best wel van leven willen ruilen, als mbo zijnde, tegen iemand met een HBO, of universitaire studie aan het doen is.
Liefde is niet belangrijk, slechts een aanvulling.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 21:01 schreef F04 het volgende:
Ik zou best wel van leven willen ruilen, als mbo zijnde, tegen iemand met een HBO, of universitaire studie aan het doen is.
Liefde is niet belangrijk, slechts een aanvulling.

Ik zou mijn mbo voor geen goud ruilen met de studie en het leven van de TS Werk en studie zijn de aanvullingen. Liefde (partner, gezin, familie, vrienden) is alles.

quote:

Op zaterdag 31 maart 2007 12:10 schreef Starfighter_Pilot het volgende:
Wat is introvert?

Dat is het niet laten zien of horen van jezelf.
Jezelf op de achtergrond houden en afsluiten voor anderen uit angst voor negatieve reacties uit je omgeving.
Jezelf eerst afvragen hoe mensen zullen reageren voordat je iets durft te zeggen. Bang voor hun reactie.
Juist dan ben je aan het "acteren" en ben je dus niet jezelf.

Jij bent duidelijk geen introvert persoon. Introversie is geen bangheid of 'acteren'. Stukje van wikipedia: Introversion is "the state of or tendency toward being wholly or predominantly concerned with and interested in one's own mental life". Introverts tend to be quiet, low-key, deliberate, and relatively less engaged in social situations. They often take pleasure in solitary activities such as reading, writing, drawing, watching movies, and using computers. Introverte personen blijven vaak liever op de achtergrond, simpelweg omdat ze er geen behoefte aan hebben om in het middelpunt van de aandacht te staan en om veel contact te hebben met anderen.

quote:

"Zo ben ik nu eenmaal." gaat dus niet echt op.

Dit kun je weldegelijk veranderen.
Sterker nog, dat moet zelfs als je wilt dat er ooit iets verandert.

Introvert word je geboren - daar heeft opvoeding niets mee te maken. Dat betekent natuurlijk niet dat je niet kan uitgroeien tot een assertief en mondig figuur.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 21:11 schreef Giechel_Ho het volgende:

[..]

Ik zou mijn mbo voor geen goud ruilen met de studie en het leven van de TS Werk en studie zijn de aanvullingen. Liefde (partner, gezin, familie, vrienden) is alles.

Volgens mij niet. Want met een universitaire diploma bereik je meer dan een vriendje, of vriendinnetje.

[ Bericht 6% gewijzigd door F04 op 20-03-2008 23:03:04 ]

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 22:44 schreef F04 het volgende:
Volgens mij niet. Want met een universitaire diploma bereik je meer dan een vriendje, of vriendinnetje.

Aan het einde van de dag zit je lekkerder met een leuke vrouw, twee leuke kids, en een baantje als bouwvakker, dan met een universitaire graad in je dure woning, helemaal in je eentje. Een diploma is dus een aanvulling. Het maakt het leven leuker, mits dat leven al leuk is. En bij TS is dat niet zo. Dus dan liever maar laagopgeleid met een leuke vrouw, dan hoogopgeleid in mn eentje. Dat ik dit nog moet uitleggen zeg

Op ieder potje past een dekseltje, en misschien ben je een grijze muis, maar is dat een reden om jezelf zo naar beneden te halen?
Kom op joh.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 23:38 schreef Friek_ het volgende:
Dit topic is een jaar oud, stelletje lutsers! [ afbeelding ]

Waarschijnlijk heeft hij gewoon al zelfmoord gepleegd.

Niks prutsers. De TS heeft een jaar later (nu dus) weer exact zo'n topic gestart waarin het gejammer doorgaat

Sommige dingen in je verhaal - dat ik overigens helemaal gelezen heb en mijn complimenten voor het uiten ervan - herken ik behoorlijk. Ik ben nooit echt gelukkig geweest, meestal depressievig of in ieder geval blanco terwijl ik op zich ook niet echt een slechte jeugd heb gehad. Ik dacht vroeger altijd dat dit kwam omdat mensen me lelijk vonden (tot ongeveer mijn veertiende of vijftiende was ik nooit echt bezig met mijn uiterlijk en voor een meisje is dat blijkbaar veel). Ik hoorde nooit ergens bij en was erg verlegen, ik wist totaal niets te zeggen en vrienden maken ging niet.

Toen ik een jaar of vijftien was ben ik helemaal doorgeslagen in ijdel worden, kreeg ik een beter figuur, lang haar, smaak e. d. en toen kreeg ik juist het tegenovergestelde: elke jongen leek me wel te willen. Ik merkte echter dat ik me er niet minder depressief om ging voelen, terwijl ik altijd dacht dat niemand kunnen krijgen, of in ieder geval dat ze liever mijn vriendinnetjes hadden hetgene was dat me zo depressief maakte. En het er nooit bij horen, het gevoel altijd 'anders' te zijn. Dit was dus niet zo en ik kwam in een sociaal issolement. Ik was juist veel socialer geworden zelf, the center of attention en mensen vonden me interessant, ik wist altijd wel iets te praten en vrienden maken ging me erg makkelijk af. Ik kon de druk van aanbidders en vrienden echter niet aan en liet toen alles en iedereen vallen. Het leek alsof ik toen juist weer depressief was geworden door 'de druk'. Kortom, ik was altijd wel depressief, wat er ook gebeurde. Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat een meisje of iets goed kunnen het waarschijnlijk helemaal niet op gaat lossen voor je. Ik zou gelukkig moeten zijn momenteel want de meeste dingen zitten zo mee maar het geluksgevoel blijft uit.

Jij lijkt het gevoel te hebben dat jij je zo voelt omdat je nergens echt goed in bent (?) en nog nooit echt iets met een meisje gehad hebt. Hierdoor kom je in een vicieuze cirkel terecht. Gedachten als deze:

Langzamer hand wordt ik ook een beetje bang dat ik nooit iemand zal krijgen, want welk meisje wil er nou iets met een jongen die minder ervaring heeft dan de gemiddelde 13 jarige.

...werken heel erg mee aan hoe het steeds niet lukt, geloof me. Ik heb een vriend die ook nog nooit een meisje heeft gehad in die zin en die is zelfs ouder dan jij. Een erg leuke jongen, maar ik denk inderdaad, zoals jij ook al zegt dat jij hebt, dat de uitstraling erg meewerkt. Mensen pikken het op, je straalt het letterlijk uit als je denkt: het heeft toch geen zin... en je bent echt niet de enige bij wie dit zo gaat.

Het kan trouwens wel heel fijn om een psychiater/psycholoog te hebben. Ik heb ook negen van de tien keer slechte ervaringen met ze, maar nu heb ik echt een fijne. Je zou het altijd kunnen proberen. Dit is de eerste keer dat ik niet het gevoel heb er alleen maar depressiever weg te komen, dus het kan echt wel.

En je hebt trouwens echt wel talenten, je moet ze alleen nog even ontdekken. En je bent nog jong dus dat gaat echt wel gebeuren. De grootste tip die ik je kan geven is om de toekomst in ieder geval rooskleurig te blijven zien. Je hebt iets om voor te leven. En je hebt echt wel kwaliteiten. Maar heb een beetje vertrouwen.

_{En volgens mij is dit een teringlang verhaal geworden.}

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 20:28 schreef Giechel_Ho het volgende:
laat je diagnosticeren. Dan weet je iig of je probleem met een pilletje, of een goede therapie, te verhelpen is.

Verder zul je dus echt moeite moeten doen (en tijd moeten "vrijmaken") Zorg dat je in situaties komt waar je veel met vrouwen praat, mooi, lelijk, jong, oud enz. En kom niet aan met er zijn geen vrouwen in Delft Ze zijn er heus wel, maar idd er is niet met alle vrouwen een directe, danwel indirecte, link met jou waardoor jij je meer op je gemak voelt om een praatje te maken. En ga anders naar de omliggende steden

Je zult er wat voor moeten doen En om die dingen te kunnen doen is het echt geen vereiste dat je een player bent Als je het echt wilt dan zet je die stap. Zoniet dan ga je hier door met jammeren

14.gif

Werk eerst aan jezelf en ga dan pas verder denken of stappen ondernemen naar het groter totaal. Dat is jouw prioriteit! Als je zelf alles voor je gevoel op orde hebt gebracht( en daar bedoel ik dus letterlijk alles mee van geestelijk tot lichamelijk, van studie tot werk van energiegevers tot energievreters ) kun je pas verder gaan. Vraag desnoods jouw huisarts om raad over welke stappen te ondernemen of een verwijzing naar een mental coach als je erzelf niet meer uitkomt. (een mental coach is geen psych of wat dan ook he, laat dat ff duidelijk zijn)En als je dan klaar bent met jezelf en verder kan gaan naar het grotere geheel, dan hoef je ook niet zo gereserveerd te zijn jegens wat dan ook! Wij vrouwen praten terug en bijten niet ( misschien op verzoek wel maar dat is voor een ander topic ) Maar zomaar prompt verloren jezelf op te geven bij een cursus op de VAK, Brielse zeilschool of whatever dat zal je denk ik ook niet verder helpen. ( sorry wat Delftse termen )
Succes ermee !

Ik bedenk me nu opeens iets wat misschien wel relevant is. Ik denk dat deze depressies (heb er zelf ook last van (gehad)) veroorzaakt worden door de sexualisering van de maatschappij. In de media maar ook als je om je heen kijkt moet je op sexueel gebied presteren. Ben je nog maagd? Dan ben je meteen het toppunt van niet cool zijn. Genoeg films e.d. die daar op inhaken.

Dus dan ga je nadenken. Je hebt geen sex en volgens de films ben je dan een buitenbeentje. Je voelt je een loser, en dat ga je uitstralen. Resultaat: je hebt nog minder kans op sex. Waardoor je je een nog grotere loser gaat voelen..... en zo blijft dat doorgaan en doorgaan.

Zouden onze oma's en opa's deze problemen hebben gehad? Of onze ouders? Onze ouders ws niet (plus een aantal oude forum bezoekers ) want die leefden in het hippie tijdperk, waarin niet moeilijk werd gedaan over sex en zelfs de zieligste personen wel een handje geholpen werden. Onze opa's en oma's waarschijnlijk ook niet, want in hun tijd ging je al bij zoenen heel erg ver

En maakt het maagd zijn of het nooit gehad hebben van een vriendinnetje je onaantrekkelijk? Als ik heel eerlijk mag zijn, ja. Er is teveel media drukte om seks. Er is iets 'mis' met je als je niet al jaren lang bezig bent met relaties en meisjes en seks. Want iedereen heeft het immers en jij niet.

En nu komt het moeilijke: Geef het toe. Vindt datgene wat er mis is en doe er wat aan. Ik zeg niet dat je daarna meteen met honderden meisjes het bed in zal duiken, maar trust me, het wordt wel steeds makkelijker. Je weet zelf allang wat er mis is binnenin je, dat wist ik zelf ook en anders moet je er maar goed over nadenken, maar dan zonder zelfmedelijden.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 23:07 schreef Giechel_Ho het volgende:

[..]

Aan het einde van de dag zit je lekkerder met een leuke vrouw, twee leuke kids, en een baantje als bouwvakker, dan met een universitaire graad in je dure woning, helemaal in je eentje. Een diploma is dus een aanvulling. Het maakt het leven leuker, mits dat leven al leuk is. En bij TS is dat niet zo. Dus dan liever maar laagopgeleid met een leuke vrouw, dan hoogopgeleid in mn eentje. Dat ik dit nog moet uitleggen zeg

Ik kan hetzelfde zeggen over een relatie. Ik met mijn dure woning, universitaire graad, dure auto, luxe vakanties en alles wat mijn hartje begeerd heb een goed leven. Mijn vriendin is daar een aanvulling op, het maakt het leven leuker, mits het al leuk is. Ik heb verder geen zorgen, goed, mijn vriendin kan er zo vandoor gaan maar dan heb ik ook zo weer een ander. Geld is aantrekkelijk En anders mijn goede humeur wel. Maar ik hoef me nooit zorgen te maken om het betalen van rekeningen of als er een keer onverwacht een ramp gebeurd. Dat komt allemaal wel goed. Liever geld en alleen dan me zorgen maken dat de wasmachine weer kapot is en me baas me elk moment kan ontslaan, om maar te zwijgen over mijn pensioen en arbeidsongeschiktheid.

(Nee, ik ben geen directeur van een groot bedrijf, ik probeer een punt te maken Geluk vindt je ook zonder vriendin, je vindt het zelfs zonder geld, als je maar de juiste instelling hebt )

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 20:12 schreef GambitRS het volgende:
Ik bedenk me nu opeens iets wat misschien wel relevant is. Ik denk dat deze depressies (heb er zelf ook last van (gehad)) veroorzaakt worden door de sexualisering van de maatschappij. In de media maar ook als je om je heen kijkt moet je op sexueel gebied presteren. Ben je nog maagd? Dan ben je meteen het toppunt van niet cool zijn. Genoeg films e.d. die daar op inhaken.

Dus dan ga je nadenken. Je hebt geen sex en volgens de films ben je dan een buitenbeentje. Je voelt je een loser, en dat ga je uitstralen. Resultaat: je hebt nog minder kans op sex. Waardoor je je een nog grotere loser gaat voelen..... en zo blijft dat doorgaan en doorgaan.

Zouden onze oma's en opa's deze problemen hebben gehad? Of onze ouders? Onze ouders ws niet (plus een aantal oude forum bezoekers ) want die leefden in het hippie tijdperk, waarin niet moeilijk werd gedaan over sex en zelfs de zieligste personen wel een handje geholpen werden. Onze opa's en oma's waarschijnlijk ook niet, want in hun tijd ging je al bij zoenen heel erg ver

En maakt het maagd zijn of het nooit gehad hebben van een vriendinnetje je onaantrekkelijk? Als ik heel eerlijk mag zijn, ja. Er is teveel media drukte om seks. Er is iets 'mis' met je als je niet al jaren lang bezig bent met relaties en meisjes en seks. Want iedereen heeft het immers en jij niet.

En nu komt het moeilijke: Geef het toe. Vindt datgene wat er mis is en doe er wat aan. Ik zeg niet dat je daarna meteen met honderden meisjes het bed in zal duiken, maar trust me, het wordt wel steeds makkelijker. Je weet zelf allang wat er mis is binnenin je, dat wist ik zelf ook en anders moet je er maar goed over nadenken, maar dan zonder zelfmedelijden.

Mwah, ergens heb je wel gelijk.. maar hoe dan ook. Er zjin 140.000 mannen meer dan vrouwen in nederland ( tussen de leeftijdsgroep 15-64) , dus een behoorlijk aantal zal het voor de rest van hun leven enkel met scharreltjes moeten doen. Tenzij je gaat importeren uit het buitenland

Ik word ook wel door sommige als 'aantrekkelijk' gevonden. Toch ben ik pas op mn 19e ontmaagd, en ik was er daarvoor geestelijk nog niet eens aan toe. Het boeide me gewoon niet. Uiterlijk is ook niet alles.. het is maar net hoe je overkomt. Ga wat zelfvertrouwen kweken.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2008 20:18 schreef GambitRS het volgende:

[..]

Ik kan hetzelfde zeggen over een relatie. Ik met mijn dure woning, universitaire graad, dure auto, luxe vakanties en alles wat mijn hartje begeerd heb een goed leven. Mijn vriendin is daar een aanvulling op, het maakt het leven leuker, mits het al leuk is. Ik heb verder geen zorgen, goed, mijn vriendin kan er zo vandoor gaan maar dan heb ik ook zo weer een ander. Geld is aantrekkelijk En anders mijn goede humeur wel. Maar ik hoef me nooit zorgen te maken om het betalen van rekeningen of als er een keer onverwacht een ramp gebeurd. Dat komt allemaal wel goed. Liever geld en alleen dan me zorgen maken dat de wasmachine weer kapot is en me baas me elk moment kan ontslaan, om maar te zwijgen over mijn pensioen en arbeidsongeschiktheid.

(Nee, ik ben geen directeur van een groot bedrijf, ik probeer een punt te maken Geluk vindt je ook zonder vriendin, je vindt het zelfs zonder geld, als je maar de juiste instelling hebt )

Je kunt vrouwen niet bij je kopen.. nouja.. het kan wel, maar of het dan echte liefde is.. dan is een amsterdamse hoer goedkoper

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 22:59 schreef sourcy het volgende:

[..]

ik denk dat mensen met veel relativeringsvermogen (dus geen cynisme) veel gelukkiger zijn en losser en vrijer in het leven staan..

Ik denk dat niet. Relativeren wordt namelijk vaak misbruikt om de dingen af te schuifen. TS kan zijn min punten uitstekend onder woorden brengen. Dat betekend niet relativeren maar rationaliseren. Vervolgens kan de TS daar mee aan het werk gaan. En proberen de minnen in een plus om te zetten.