Voedselbanken

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 11:45 schreef Floripas het volgende:

[..]

Ja, er is er zeker één in Rotterdam.

Je moet wel een pasje laten zien. En de schimmel ervanaf snijden. En je hebt ook geen keuze.

Vanavond is het voor jou rinse bloedworst met glazige margarine op een bedje van beurse bitterlof.

Zal ik 't zelf even komen brengen?

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 11:17 schreef Floripas het volgende:
Er komen steeds meer voedselbanken voor arme mensen die niet kunnen rondkomen. Hier kunnen arme mensen eten kopen dat over datum is, of waar iets anders mee is, voor sterk gereduceerd tarief.

Ik denk dat het tekenend is dat die voedselbanken in opkomst zijn. Schulden nemen toe, de koopkracht van arme mensen neemt af, er zijn een miljoen werkenden die onder de armoedegrens zitten, om van bijstandsmoeders maar niet te praten. Dat is een politieke keuze.

Ik ben van mening dat we de armoedeval nu een halt toe moeten roepen. Van armoede worden mensen niet inventiever, maar juist lakser. Mensen worden niet braver, maar juist crimineler.

Ik ben van mening, dat mensen afhankelijk maken van voedselbanken ze van een essentiele menselijke waardigheid berooft: namelijk dat ze ook mogen meedraaien in de maatschappij. Je waardigheid verliezen is één van de vervelendste dingen die je kan overkomen.

Het is niet de bedoeling om hier op larmoyante toon te gaan klagen over die zielige mensen, of om hier te gaan gillen over hoeveel belasting je wel niet betaalt. Ik betaal ook fors belasting.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 11:45 schreef Floripas het volgende:

[..]

Je moet wel een pasje laten zien. En de schimmel ervanaf snijden. En je hebt ook geen keuze.

[...]

quote:

GENOEG ACTUEEL: DE VOEDSELBANK

De overeenkomst tussen het echtpaar Sies uit Rotterdam en moeder Theresa is dat ze allebei een hekel hebben aan verspilling. De Indiase non verklaarde ooit: "Wat me het meest ergert is niet dat er rijken en armen bestaan, maar de verspilling." Nog een overeenkomst: ook Clara en Sjaak Sies zetten zich in voor de minima in de samenleving. Dat leidde tot de oprichting van de Voedselbank, een stichting die wekelijks een voedselpakket uitdeelt aan mensen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

In 1999 richtten Clara en Sjaak Sies de stichting MinusPlus op. Het idee van deze stichting was dat mensen die iets konden missen ('de plussers') dat aan mensen die iets nodig hadden ('de minners') konden geven. Het echtpaar experimenteerde wat met het uitwisselen van onder meer meubels en inboedels. Tot ze op een gegeven moment in contact kwamen met tuinders in Berkel, die achter het idee van de stichting stonden en bereid waren een deel van hun oogst, zoals sla, komkommer en bloemkool aan MinusPlus af te staan. Een plaatselijke bakker met zeven filialen reageerde enthousiast op dit idee, en verleende ook zijn medewerking aan de stichting. Het brood dat aan het eind van de dag in zijn zaken overbleef, vroor hij in, en overhandigde dat een keer in de week aan Clara en Sjaak Sies. Die deelden dat vervolgens tezamen met de groenten weer uit aan mensen van wie zij wisten dat ze het konden gebruiken.

Begin 2002 hoorde het echtpaar Sies van de voedselbanken in België. Ze vertrokken naar Antwerpen om te kijken hoe de Belgische voedselbanken waren georganiseerd. "We sloegen steil achterover," zegt Clara Sies, "ze hebben daar een gigantisch grote opslagruimte en daar stond bloem, rijst, koffie, broodbeleg... Allemaal productieoverschotten die bedrijven niet meer konden verkopen. Dan moet je denken aan verpakkingen waarop acties vermeld staan die te maken hebben met bijvoorbeeld het WK voetbal. Als het WK is afgelopen, wordt de verpakking met inhoud weggegooid, omdat dat goedkoper is dan er een nieuwe verpakking omheen doen. Maar met de inhoud is niks mis, die is nog houdbaar tot ongeveer 2004!"

Het echtpaar kwam laaiend enthousiast terug in Rotterdam en besloot een Nederlandse voedselbank op te richten. Ze schreven een beleidsplan, maakten een folder en benaderden mensen voor het bestuur van de stichting. De folder werd naar grote bedrijven gestuurd en naar verschillende maatschappelijke instellingen. De wekelijkse voedselpakketten werden bij circa dertig adressen afgeleverd. "Dat waren adressen die we gaandeweg tegen waren gekomen, via het maatschappelijk werk, inloophuizen, tienermoeders. Maar ook via-via kwamen we in contact met gezinnen die een voedselpakket konden gebruiken. Dan vertelden mensen dat bij de buren de kinderen zonder eten naar school moesten, om de eenvoudige reden dat er geen eten was."

Nu wordt er wekelijks aan ongeveer honderd gezinnen in en rond Rotterdam een voedselpakket ter waarde van tien euro uitgedeeld. Het voedselpakket bestaat onder meer uit brood, aardappelen en groenten. Per week melden zich vier of vijf nieuwe gezinnen voor een pakket bij de Voedselbank aan. "Er zijn mensen bij die al jaren in de sores zitten, maar die nu door alle aandacht in de media van de Voedselbank horen en zich aanmelden," zegt Clara Sies. Daarnaast hebben de initiatiefnemers gemerkt dat sommige mensen nog niet helemaal gewend zijn aan de euro. "Het bestedingspatroon is nog niet helemaal aangepast, mensen geven een euro net zo makkelijk uit als een gulden." Ook de verhoging van de nominale ziekenfondspremies betekent voor veel mensen een tegenvaller, die net de druppel kan zijn die de emmer van financiële ellende doet overlopen.

Hoe wordt geselecteerd of mensen voor hulp van de Voedselbank in aanmerking komen? Clara Sies: "Op dit moment is het een vertrouwenskwestie. Als iemand van het maatschappelijk werk aangeeft dat een gezin een pakket van ons nodig heeft, dan geloven wij dat." Maar omdat de stichting grootse plannen heeft voor het opzetten van voedselbanken in de rest van Nederland, werken ze aan het opstellen van criteria. "We willen niet structureel iets in stand houden dat niet nodig is. We hopen ook dat we mensen in een traject krijgen dat leidt tot verbetering."

Clara Sies geeft een voorbeeld van een man die ziek werd en daardoor niet meer kon werken. Het duurde een paar maanden voordat de uitkering van de ziektewet binnenkwam, waardoor het gezin in die maanden zonder vaste inkomsten zat. Maar de vaste uitgaven gaan in zo'n situatie wel gewoon door. In die tijd was het pakket van de Voedselbank erg welkom. Na een half jaar ontvingen Sjaak en Clara een bedankbrief. "Door de ondersteuning van de Voedselbank kwamen ze er zonder al te veel kleerscheuren vanaf," zegt Clara.

Ook gebeurt het wel eens dat de Voedselbank zelf de hulp aan een gezin stopzet. "Als we het idee hebben dat men het wel makkelijk vindt en zelf weinig initiatief neemt tot verbetering van de situatie, dan stoppen we." Binnen vijf jaar wil de stichting in heel Nederland actief zijn. Daarom zijn ze op het ogenblik hard aan het werk om te beschrijven hoe de Voedselbank in Rotterdam werkt. Er wordt een soort draaiboek gemaakt voor onder meer de administratie en de logistiek. Als dat vastligt, moet het concept gewoon naar andere plaatsen in Nederland gekopieerd kunnen worden.

Begin dit jaar hield de Voedselbank een vierdaagse actie in Rotterdamse supermarkten, waarbij aan de klanten werd gevraagd of ze een of twee extra artikelen wilden kopen, voor de stichting. Naar aanleiding van de resultaten van deze actie wordt later dit jaar waarschijnlijk een grotere actie gehouden, opnieuw naar het voorbeeld van de Belgische Voedselbank. "In België wordt een week lang bij alle supermarkten van een bepaalde firma een landelijke actie gehouden. Dan komen er echt tonnen binnen. Je hebt dan heel veel vrijwilligers nodig om de artikelen in ontvangst te nemen, en later heb je weer heel veel vrijwilligers nodig voor het sorteren en om de artikelen uit te delen."

Op het ogenblik zijn er vijftien vrijwilligers bij de Voedselbank betrokken. Naar aanleiding van een televisie-uitzending ontving de stichting veel reacties. Een opvallend groot aantal reacties was afkomstig uit Arnhem en Amsterdam, waar een grote behoefte zou bestaan aan een voedselbank. Sjaak en Clara Sies ontvingen ook veel e-mails, variërend van mensen die wilden helpen een plaatselijke voedselbank op te zetten tot een e-mail waarin stond: "Ik houd niet van aardappelpuree, dus die mogen jullie wel hebben. En ik heb ook nog een kilo drop over."

Een voorlopig hoogtepunt in het bestaan van de stichting was het feest dat op zondag 2 maart in de Rotterdamse Diergaarde Blijdorp werd gehouden. Naar aanleiding van een artikel in de Straatkrant werden Sjaak en Clara gebeld door iemand van de stichting Jumpstarter, een initiatief van ongeveer veertig jonge mensen die zich willen inzetten voor anderen. Tijdens een overleg met Clara en Sjaak Sies ontvouwden zij hun plannen. Er moest een groot feest komen voor de doelgroep, de sponsors van de stichting en de vrijwilligers. De leden van Jumpstarter gingen met veel energie aan de slag. Ze zorgden ervoor dat de Voedselbank een nieuw logo kreeg (een halve boterham en een halve vis) dat geheel vrij van rechten aan de stichting werd overgedragen. En ze kwamen met een lijvig comité van aanbeveling op de proppen. In dat comité nemen onder meer Peter Bakker en Hans ten Cate zitting, respectievelijk voorzitter van de raad van bestuur van TPG en lid van de raad van bestuur van Rabobank Nederland, maar ook de burgemeester van Rotterdam, Ivo Opstelten, en bokser Don Diego Poeder.

Herman den Blijker, topkok van het Rotterdamse restaurant De Engel (met een Michelin-ster) en topkok Cees Helder van restaurant Parkheuvel (bekroond met drie Michelin-sterren) verzorgden samen met de koks van Diergaarde Blijdorp het diner dat tijdens het feest aan alle betrokkenen werd aangeboden. Herman den Blijker: "Ik werd door een heel aardige jongen van Jumpstarter benaderd. Hij heeft me enthousiast gemaakt om in het comité van aanbeveling te gaan zitten en vroeg me of ik een diner kon maken met de producten die meestal in zo'n voedselpakket zitten." De Voedselbank leverde dan ook de groenten voor het diner. In een live uitzending van radio Rijnmond vroeg de presentator de dag voor het feest aan Den Blijker of hij de groenten die hij binnen had gekregen ook aan zijn klanten zou voorschotelen. Het antwoord was een volmondig ja. Herman den Blijker: "Het is een leuk initiatief. Er wordt zoveel weggegooid. Brood, overschot uit kassen, groenten die het einde van de houdbaarheidsdatum naderen - dat is zonde. Je kunt er beter wat mee doen, want er zijn zoveel mensen die dat waarderen. Daar sta je normaal gesproken niet bij stil. In mijn restaurant eten ze met twee personen voor een bedrag waar je ook een gezin van zes personen een aantal dagen van kunt laten eten."

Herman den Blijker overhandigde tijdens het feest een cheque aan Clara en Sjaak Sies. Door middel van fundraising was de stichting Jumpstarter erin geslaagd maar liefst 35.000 euro in te zamelen, in de vorm van een nieuwe bus waarmee de pakketten worden rondgebracht, inkoopsupport, organisatieadvies en een nieuwe ruimte voor opslag van de goederen. Na afloop kregen de aanwezigen een pakket voedingsmiddelen mee dat was gesponsord door Unilever. "Het was een groot succes," zegt Clara Sies. "Tijdens het diner zat de voorzitter van een Raad van Bestuur heel geanimeerd te praten met iemand die van ons een pakket krijgt. Ze vroegen elkaar niet waarom ze op het feest aanwezig waren, en dat hoeft ook niet. Het feest was een ontzettende stimulans voor ons om door te gaan."

Joke Reijnders

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 11:17 schreef Floripas het volgende:
Er komen steeds meer voedselbanken voor arme mensen die niet kunnen rondkomen. Hier kunnen arme mensen eten kopen dat over datum is, of waar iets anders mee is, voor sterk gereduceerd tarief.

quote:

Ik ben van mening dat we de armoedeval nu een halt toe moeten roepen. Van armoede worden mensen niet inventiever, maar juist lakser.

quote:

Mensen worden niet braver, maar juist crimineler.

quote:

Ik ben van mening, dat mensen afhankelijk maken van voedselbanken ze van een essentiele menselijke waardigheid berooft: namelijk dat ze ook mogen meedraaien in de maatschappij. Je waardigheid verliezen is één van de vervelendste dingen die je kan overkomen.

quote:

Het is niet de bedoeling om hier op larmoyante toon te gaan klagen over die zielige mensen, of om hier te gaan gillen over hoeveel belasting je wel niet betaalt. Ik betaal ook fors belasting.

quote:

Wat nu de oplossing is? Ik weet het niet.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 21:45 schreef McCarthy het volgende:

[..]

ik wel, een kleinere overheid met minder belastingen en minder regels.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 21:52 schreef retteketet het volgende:

[..]

Zodat het verschil tussen arm en rijk nog groter wordt, ja.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 21:53 schreef Floripas het volgende:

[..]

Da's geen oplossing, da's een mantra.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 21:53 schreef Floripas het volgende:
Sigme, armoe kan wel degelijk doodslaan. Arme mensen, intellectuele leegte, ik heb er vele parades van zien langsmarcheren in Oost-Groningen.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 21:57 schreef Floripas het volgende:

[..]

En krijgen ook geen voorzieningen. Is dat jouw voorstel?

quote:

Op donderdag 6 oktober 2005 17:18 schreef Floripas het volgende:

[..]

Op de overheid heb je invloed als je gaat stemmen.

Als je de overheid afschaft, dan gaat de mafia in het machtsvacuum zitten.

Op je Don mag je niet stemmen.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2005 18:19 schreef LXIV het volgende:
@Rommel.

Wij hebben allebei gezien wat er gebeuren kan als de mensen het gevoel krijgen niets meer te verliezen te hebben.

Dat kan ook in Nederland.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2005 18:13 schreef Floripas het volgende:

[..]

Onder welke steen leef jij precies? Dan wil ik die wel eens voor je komen optillen (pas op voor je ogen, als je zo lang het licht al niet hebt gezien) en je voorrekenen wat een bijstandsmoeder met twee kleine kinderen precies overhoudt.