Moderne slavernij in Nederland

Iedereen die in de jaren '70 en '80 schoolgaand is geweest zal daar geconfronteerd zijn met (pc) verhalen over slavernij. Zelf vroeg ik mij bij het aanhoren van deze verhalen altijd af waarom de slaven niet eenvoudigweg trachtten te ontsnappen. Zo een plantage moet je niet voorstellen als een omheind kamp maar veel eerder als een grote boerderij waar de slaven in hutjes op het veld woonden en waar ook 's nachts niemand de wacht hield.
De reden dat ontsnappingen relatief weinig voorkwamen is natuurlijk omdat zo een slaaf, buiten het feit dat hij niet vrij was en uitgebuit werd, het verder echt niet zo slecht had. In ieder geval beter als dat hij het zou hebben als hij op de vlucht rond zou moeten zwerven langs heg en steg.
Op deze manier droegen de slaven zelf bij aan het in stand houden van het systeem slavernij. Veel plantages bestonden uit honderden sterke slaven die slechts geleid werden door een handjevol blanken. Ontsnappen of zelfs een revolte zou vrij eenvoudig zijn geweest en een hoge kans van slagen gehad hebben. Toch bleef het systeem honderden jaren in stand.
De slaven werkten hard maar konden zelf niet, of slechts voor een klein deel, beschikken over de vruchten van hun arbeid. De blanke baas woonde in een villa gebouwd door de slaven terwijl zij in een hutje zaten. Velen van hen zullen nooit beseft hebben dat er ook een andere maatschappelijke indeling mogelijk was, en alles maar als heel normaal beschouwd hebben.

Precies zo leeft nu een grote groep mensen in Nederland. Hoewel formeel natuurlijk vrij en beslist geen slaaf meer, zijn er frappant veel overeenkomsten tussen slaven en deze groep.
Ik heb het over de Nederlandse jongeren tussen de 20 en de 35 jaar.
Een heel groot deel van het werk wordt uitgevoerd door deze groep, vaak goed opgeleid, ambitieus en bereid om de handen uit de mouwen te steken. De vruchten van deze arbeid worden echter ook grotendeels door anderen gegeten, zonder dat dit met instemming van genoemde groep gebeurt.
Laten we nu de situatie van een jonge baby-boomer in 1975 eens vergelijken met die van een 30-jarige in 2005, ongeveer een generatie later.
De baby-boomer uit 1975 had achteraf gezien weinig te klagen. De druk op de werkvloer was toen vele malen lager als vandaag. Een 40-urige werkweek duurde ook echt 40 uur, en bij de overheid vaak ook nog enkele uurtjes korter, in plaats van de werkelijke 65 uur die een 38-urige werkweek tegenwoordig duurt. Meestal was er werk op fietsafstand, en anders tufte hij vrolijk over de nieuw aangelegde snelweg binnen een half-uurtje naar zijn werk toe. De benzine was betaalbaar en omdat alle bedrijven nog niet op hun kop waren gezet door reorganisaties en efficiency-maatregelen bevond dat werk zich meestal ook niet al te ver van zijn huis.
Als zo een iemand tegen half zes thuiskwam (ja mensen, toen kon om 6 uur nog gezamelijk gegeten worden), had zijn vrouwtje de aardappels al afgegoten en kon er gegeten worden. Het was toen nog heel goed mogelijk voor een gezin om op het salaris van 1 normaal werkende man een huis te kopen.

Zijn collega (of misschien wel zoon) in 2005 zit in een heel ander parket. Van hem wordt verwacht dat hij iedere dag een uurtje extra pakt op zijn werk. Veel verder reist, hiervan een groot deel in de file staande, en daar ook belastingtechnisch flink voor gestraft wordt. En alsof dat niet genoeg is, is het salaris wat hij daarmee verdient nog niet voldoende om ueberhaubt een normale woning te kunnen financieren. Zijn vrouw moet ook aan de bak, het liefst meer als 30 uur per week. Het grootste deel van haar verdiensten verdwijnen in de kinderopvang, maar ja haar bruto-inkomen telt in ieder geval wel mee met de maximale hypotheek-marge. Dus in de avonduurtjes rest beiden ook nog het huishouden. Echt genieten van de kinderen is er niet meer bij.
Kortom, genoeg overeenkomsten met het slavenleven enkele eeuwen eerder: Hard tot zeer hard werken en tot je verbazing erachter komen dat je toch niet echt in staat bent om een mooi huis met fatsoenlijke tuin te kunnen kopen.

Hoe is dit nu allemaal gekomen? Een van de belangrijkste redenen hiervoor is dat de babyboom-generatie al haar eigen (financiele) en overige problemen zonder scrupules en met vooruitwerkende kracht op de huidige generatie gewenteld heeft. Alsof de vruchten van de wederopbouwers nog niet zoet genoeg waren, heeft zij door het aangaan van staatsschulden (den Uyl) alvast een voorschot genomen op haar eigen kinderen. (Tsching, eerste keer).
Te beroerd om zelf vieze handjes te krijgen de wereld afgezocht voor arbeidskrachten die voor haar de toiletten schoon kwamen maken. Geschatte kosten van de multikulturele samenleving voor Nederland in zijn geheel: 70 Miljard Euro. (Tsching, tweede keer)
Na enkele jaren op allerlei sociale werkplaatsen rondgehangen te hebben besloot deze generatie dat het mooi genoeg was geweest met werken en ging zo rond de 55 met "pensioen", om lekker te kunnen reizen en fietsen. Complexe constructies werden bedacht om te verdoezelen wie dit zou mogen betalen, maar uiteindelijk kan de rekening natuurlijk maar op een plek terecht gekomen zijn. (Tsching kraaide de kassa voor de derde keer toen de jeugd verraden werd).
En nu zitten we hier in Nederland. Een werkdruk en productiviteit die ongekend zijn wereldwijd, en tegelijkertijd ook zoveel belastingen en premies dat de vruchten van al dit werk buiten bereik blijven. Zelfs het vrijgeven van een procentje landbouwgrond, opdat de jeugd dan tenminste fatsoenlijk kan wonen en niet opeengepakt in flatjes langzaam gek hoeft te worden, is teveel gevraagd. Waarschijnlijk onder het mom van "Je geeft ze een vinger en ze nemen de hele hand". Met veel plezier stemmen de babyboomers nu op partijen die de benzineprijs tot 5 euro per liter op willen schroeven. Nu ze zelf niet meer naar hun werk hoeven te rijden is zo een belasting, die voor het grootste deel niet op hun hoofden valt natuurlijk relatief gunstig.

Nu kom ik weer terug op de slaven in het begin van dit stukje. Ook zij bleven zitten waar ze zaten. Deden wat nodig was om hun eigen hoofd boven water te houden, en hielden het systeem hiermee honderden jaren in stand. Precies zo de Nederlandse jeugd.
Jeugd van Nederland! Ontvlucht deze rivierdelta-plantage toch!. Voor een achtervolging met honden en een lynchpartij bij falen hoeft u niet te vrezen! Het vaderland zou een grote dienst bewezen worden als de jeugd besluiten zou enkele jaren in den vreemde te bivakeren! Huilend en op hun knieen komen de babyboomers naar Australie, Nieuw-Zeeland of de USA om te vragen of we alstublieft weer terug willen komen. In ieder weiland mogen we een villa laten bouwen en een kwartje subsidie op iedere liter benzine!
Ben je nog geen 35 en heb je nog geen verplichtingen zoals een gezin, wat let je dan om je rugzak te pakken en lekker een jaartje of 5 rond te hangen in de Oost om van het leven te genieten? Geen belasting richting de Nederlandse schatkist afdragen en een stuk levenservaring opdoen.
Denk je nu echt dat je het beste uit je leven haalt door zo snel mogelijk een suffe kantoorbaan te krijgen en meteen daarop je hals in een overzware hypotheekstrop te steken?

Volk steh auf und Sturm brich los!!



[ Bericht 0% gewijzigd door LXIV op 10-09-2005 19:48:20 ]

quote:

Op zaterdag 10 september 2005 18:24 schreef Sakura het volgende:

[..]

Hier ben ik maar opgehouden met lezen, wat een volslagen nonsense. Als je nou niet weet waar je het over hebt, wees dan zo wijs om gewoon je mond te houden ipv slavernij goed te praten

De reden dat de slaven niet ontsnapten is dat er betaalde slaven jagers waren die er niet voor terug deinsden voeten af te hakken van de slaven die ze te pakken kregen.
Die jagers waren ook nog eens in het bezit van een fiks aantal bloedhonden, (die hun naam dus meer dan eer aan deden)
Dit alles nog los van het feit dat er geen vrije slaven waren, en dus elke kleurling die vrij rondliep per definitie een ontsnapte slaaf was en als hij mazzel had hij niet direct op een afschuwelijke wijze afgemaakt werd.

Conclusie dus Zeer slecht geschreven stuk door iemand die absoluut niet weet waar die over praat.

Van de TS
Sakura: Voordat je je conclusie trekt, lees dan het gehele stuk dat, zoals je dan zult merken, niet over de werkelijke slavernij gaat.

aLEX
PS De spookverhalen over slavernij die jouw in je jeugd tussen de oren gestampt zijn berusten voor een groot deel op fantasie ipv de werkelijkheid. Plantages in de 18e en 19e eeuw waren echt geen concentratiekampen. Maar dit is eigenlijk offtopic.

quote:

Op zaterdag 10 september 2005 19:17 schreef Andre70 het volgende:
Na het stuk 2 keer goed gelezen te hebben denk ik dat dit de kerngedachte van de TS is:

1: De slaven werden lang uitgebuit, maar hielden zelf het systeem in stand door te blijven werken

2: Voor de post-Babyboomgeneratie geld hetzelfde. Ze moeten alsmaar harder werken zonder er echt op vooruit te gaan.

3: De enige manier om deze vicieuze cirkel te doorbreken is als deze generatie dus een paar jaartjes niet hard meer werkt, of in ieder geval geen belasting meer in Nederland betaald. De babyboomers kunnen dan geen kant meer op.

Ja. Dat is letterlijk wat ik ermee bedoel. We houden het systeem met zijn allen in stand.

Nu kan ik best begrijpen, en ben ik zelfs bereid, om extra hard te moeten werken om de babyboomers een goede oude dag te gunnen. Zo is de situatie nu eenmaal
Wat ik echter onacceptabel vind is dat onze generatie hier niets voor terug krijgt, met name op het gebied van de huizenmarkt.
Het is nu, in 2005, onmogelijk voor een eerlijke politieman, een hardwerkende bakker of een ijverige kantoorklerk een basisbehoefte als een normaal huis te kopen.
Dit komt enkel en alleen omdat er te weinig gebouwd wordt, maw te weinig bouwgrond wordt vrijgegeven. (Door de BB-partijen ondersteund!)
De modale, eerlijke en hardwerkende man wordt door een ontzettende mangel gehaald. Hoe hard hij ook werkt, veel zaken blijven buiten zijn bereik. Een normaal gezin met een vrouw die niet voortdurend hoeft bij te klussen en een leuke tuin kan hij al helemaal op zijn buik schrijven. Terwijl dit soort mensen, met dit soort plannen juist ESSENTIEEL zijn voor het voortbestaan van Nederland als natie.
Daarom roep ik iedereen op. (Zonder direct effect, maar iemand moet beginnen) om juist NIET steeds harder te gaan werken. Zo houd je het systeem dat jouw in de hoek drukt alleen maar in stand.

aLEX